Nu ben ik eens benieuwd of jullie deze Italiaanse dame nog kennen: Anna Maria Mazzini, bekend onder haar artiestennaam Mina. Zij zag het levenslicht op 25 maart 1940 in Busto Arsizio, Lombardije. Tijdens haar studietijd begon ze met zingen, alleen of met een groepje en wou met hen op tour trekken. Haar ouders, bescheiden arbeiders, staken daar een stokje voor: ze moest en zou een serieus diploma halen. En dat deed ze: “accounting” kan men niet anders dan ernstig noemen.
Het belette haar niet op twee paarden te wedden: studies én zangcarrière want in 1959 – ze was toen pas 19 – werd één van haar eerste plaatjes meteen een nummer één hit in Italië: "Tintarella di luna". En van het plaatje was het slechts een kleine stap naar een muzikale film “Juke box - Urli d'amore”. Zij kreeg toen in de pers de niet flatterende bijnaam “koningin van de schreeuwers”. Niet terecht, die bijnaam, want Mina is een sopraan met een stembereik van iets meer dan vier octaven.
Het jaar daarop, 1960, schakelde ze voor het Festival van San Remo over op trage ballades. Daar haar plaatjes en films over de grenzen succes kregen, begon ze nu aan haar lang gedroomde wereldtour: Spanje, Frankrijk, Japan, Venezuela, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Argentinië… overal lag men aan haar voeten. In Italië echter werd ze intussen geboycot: op TV en radio kreeg ze geen kans meer. Reden? Ze had een relatie met een getrouwd acteur, geraakte zwanger, wilde haar privé leven noch verheimelijken noch opgeven… in het katholieke Italië van toen was dit een reden voor verbanning. Daar haar plaatjes onverminderd vlot over de toonbank gingen, moest de RAI in 1964 bakzeil halen en haar eerstvolgende plaat "È l'uomo per me" werd het best verkochte lied in Italië.
Mina’s zangtalent komt tot uiting bij de diverse muziekstijlen die ze zingt: rock ‘n roll, blues, R & B, soul, pop, jazz, Latijns-Amerikaans muziek. Zij speelde in een tiental films, was ontelbare keren te gast op TV, had haar eigen show en kreeg verschillende onderscheidingen. Haar liedjes werden door menig zanger(es) overgenomen. Behalve in het Italiaans, en enkele Italiaanse streektalen zoals het Napolitaans, zingt Mina ook in het Spaans, Engels, Portugees en Frans, en in de jaren zestig ook in het Duits, Turks en Japans. Daar werd ze verkozen tot beste buitenlandse artieste.
In 1966 gaat Mina met haar vader in het Zwitserse Lugano wonen. Vanaf 1978 trekt ze zich volledig terug uit het publieke leven in Lugano, waar ze ook haar eigen platenstudio heeft. Vanaf dan geen interviews meer, geen concerten, geen televisieoptredens. Ze blijft wel singles en albums uitbrengen. Na 1986 brengt ze nauwelijks nog singles uit, maar haar albums blijven uiterst succesvol. Ze heeft sinds het begin van de Italiaanse albumhitlijst in 1965 tot 2008, elk jaar met een album in de hitlijst genoteerd gestaan.
Mina’s privé leven was eerder ontstuimig. Uit haar relatie met de getrouwde Corrado Pani werd een zoon geboren. Na een jaar zou deze relatie uitdoven. Mina’s broer overleed bij een auto-ongeval in 1965. Vervolgens kwamen er enkele affaires aan het licht met acteurs en met een componist. Haar huwelijk met een journalist leidde tot de geboorte van een dochtertje. Twee jaar later stierf ook haar man bij een verkeersongeval. In 1981 verloofde ze zich met de Zwitserse cardioloog Eugenio Quaini – pas in 2005 trouwde ze met hem in Lugano.
Mina heeft sinds 1989 de Zwitserse nationaliteit, woont in het Alpenland en nam – zoals vereist in dat land – zijn naam aan: Anna Maria Quaini.
En nu is het tijd om even te kijken en luisteren naar het eerste succesnummer van Mina: Tintarella die luna. Let ook even op het achtergrondorkestje: onverstoorbare gezichten, broeken met bretellen, donker hemd met lichte das passend bij de broek, witte schoenen… schattig!
Ciao ! Lolita
De geboorte van Vlaamse Solidaire Vakbond
De Vlaamse Solidaire Vakbond VSV, gegroeid uit de vakbondscel van het Vlaams Belang, gaat aan de komende sociale verkiezingen deelnemen met de steun van de Britse erkende vakbond Solidarity Trade Union (STU). In het Vlaams parlement ondertekende de STU vandaag de erkenning van de VSV als afdeling van haar eigen vakbond. Op die manier kunnen volgens VSV-voorzitter Rob Verreycken VSV-kandidaten niet geweigerd worden bij de sociale verkiezingen wegens de regels van vrij verkeer binnen de Europese Unie.
De STU is een kleine vakbond - in 2005 opgericht en momenteel 700 leden - die net als de VSV ontstaan is door de uitsluiting van nationalisten (leden van de BNP) uit de traditionele vakbonden. Door de hervorming van het Britse vakbondslandschap onder premier Thatcher, verkreeg de STU een erkenning. Algemeen secretaris Patrick Harrington wees op het belang van de aanwezigheid van nationalisten in de syndicale wereld en zegde de VSV alle steun toe.
Voor de sociale verkiezingen van het voorjaar 2012 wil de VSV in elke provincie minstens één symbolische kandidaat in één symbolisch bedrijf indienen. Die kandidatuur moet in principe aanvaard worden aangezien het om een kandidaat van de erkende vakbond STU gaat. Indien ze toch geweigerd wordt, stapt het VSV naar de rechtbank en zal een prejudiciële vraag gesteld worden aan het Europees Hof van Justitie in Luxemburg. Het doel is om echte vrije verkiezingen te hebben in 2016 zonder monopolie van de drie "kleurvakbonden", aldus Rob Verreycken.
VSV voert op woensdag 7 december een eerste straatactie. Samen met het radicaal-nationalistische Voorpost zal het VSV manifesteren bij de aanvang van de Algemene Vergadering van de Gemeentelijke Holding. Zoals bekend besliste de Gemeentelijke Holding in vrijwillige vereffening te gaan na het Dexia-debacle. De algemene vergadering moet dit formaliseren en de bestuurders kwijting verstrekken. Voor Verreycken is dit een ontsnappingspoging voor de bestuurders. Bij een faillissement zouden zij immers verantwoording afleggen en zouden ze zelfs persoonlijk verantwoordelijk gesteld kunnen worden voor het faillissement.
Verreycken haalde ook scherp uit naar de regering-Di Rupo. Die laat volgens hem een pletwals aan nieuwe belastingen los op de Vlamingen. In het regeerakkoord wordt ook onvoldoende tegemoet gekomen aan de Vlaamse verzuchtingen om de bedrijven opnieuw concurrentieel te maken. De manifestatie van de drie traditionele vakbonden van morgen tegen het nieuwe regeerakkoord wijst hij als een "compleet ongeloofwaardig wandelingetje" af.
foto : Marcel Steeman
Medianieuws : P-Magazine & Angeltjes slaan de handen in mekaar.
Gedurende verschillende maanden hebben er geheime onderhandelingen plaats gevonden tussen de directie en redactie van P-magazine en de redactie van Angeltjes om de handen in mekaar te slaan en een gezamenlijk product op de markt te brengen.
Samen met de start van een vernieuwd P-magazine, wordt van vandaag af de internetversie van de Angeltjes van P-magazine gelanceerd. Gedaan dus met het politieke gezever. Elio neemt de touwtjes in handen, dat wil zeggen, dat kritische politieke commentaren niet meer nodig zijn : het komt allemaal in orde.
Hieronder showt mejuffer Marisa Miller uit de Verenigde Staten van Amerika een diamanten BH van 3 miljoen dollar. We beginnen bescheiden.
Victoria’s Angeltjes 1 dec '11 in Actua door PP
Wie P-magazine zegt, heeft met een half woord ook knappe vrouwen gezegd. Ook al heeft onze cover een compleet nieuwe look, we kunnen niet ontkennen dat de begeerlijkste dames een deel van ons magazine blijven uitmaken. Helemaal om die reden konden we u het volgende filmpje niet ontzeggen : hier klikken. Een selectie van de mooiste vrouwen op aarde, de Victoria’s Angels, 42 minuten lang in volle actie in de Victoria's Secret Fashion Show 2011. Alstublieft
Het Instituut voor Bewegingsleer (Institut für Bewegungswissenschaften) heeft een studie verricht bij 600 leerlingen uit de vier eerste leerjaren in Winterthur (CH) naar hun ontwikkeling volgens kracht, coördinatie en beweeglijkheid. Het resultaat bracht geen grote verrassingen aan het licht. De kinderen afkomstig uit de Prachtlanden presteerden veel slechter dan hun Zwitserse leeftijdgenootjes. Nog opvallender als men de resultaten volgens de moedertaal en godsdienst vergelijkt. Duitstalige kinderen tonen veel betere prestaties dan anderstalige; midden-europese kinderen, die meestal katholiek, protestant of athëist zijn, volgen dezelfde tendens. Moslimkinderen zijn veel minder sportief. Dit valt vooral op bij moslimmeisjes: hun resultaten worden in de loop van vier jaar zelfs slechter, terwijl die der jongens licht verbeteren.
De frappante verschillen zijn gedeeltelijk te wijten aan een andere culturele achtergrond. Ouders uit de Prachtlanden hebben dikwijls een verschillende benadering van sport en er heersen daar ook andere schoonheidsidealen. Bovendien werd er vastgesteld dat er een bepaalde aanrakingsvrees heerst. Moslimmeisjes zijn terughoudend als het op lichamelijke sport aankomt. Bewijs daarvan zijn de verzoeken om vrijstelling van zwemlessen. Een duidelijk gebrek aan emancipatie. Ook bij teamsporten vindt men minder meisjes van vreemde origine. De sociale status der ouders speelt ook een rol: hoe rijker en beter opgeleid, des te sportiever blijken hun kinderen te zijn.
Bijkomend tot dit lange termijnonderzoek, wordt er elk jaar bij de leerlingen van het 1ste leerjaar dezelfde test uitgevoerd. Ongeveer 16% blijkt dan overgewicht te hebben: ¼ daarvan is sterk tot buitengewoon zwaarlijvig. Dit cijfer bleef de voorbije vier jaren constant. Wat opviel was dat de kinderen met overgewicht in de loop der studie nog dikker werden.
Men wil nu bereiken dat deze kinderen, vooral meisjes, meer bewegen en dat zou al in de kleutertuin moeten beginnen. Men heeft daar sporttoestellen laten installeren.
Verder worden er sportcursussen aangeboden. Meisjes worden speciaal verwend met dans-, turn- en paardrijlessen.
Sport als integratiemiddel. Gelukkig hebben wij die fase al achter de rug. Onze jongeren trekken regelmatig de straat op om hun energie vrije loop te laten. De zwembaden zijn helemaal aangepast aan de culturele verrijking en er worden op de speelplaats van de school fietslessen gegeven. Om een fiets hoeven we ons niet te bekommeren: die hebben de meesten al op de kop getikt.
Alle criticasters ten spijt mogen de animal cops (dierenpolitie) nu al hun eerste succes bijschrijven. In Hellevoetsluis arresteerde een team van vijftien animal cops deze week Nicolaas van M. op verdenking van mishandeling en het overtreden van de arbo-voorschriften voor lastdieren.
Heterdaad ‘We konden de verdachte op heterdaad betrappen toen hij zijn schimmel dwong een dak te beklimmen. Dat is natuurlijk levensgevaarlijk; als zo’n dier zijn been breekt, moet het onmiddellijk worden afgemaakt. Echt ten hemel schreiend’, aldus politiewoordvoerder Peter Spree. De agenten constateerden dat ‘De Goedheiligman’, zoals de bijnaam van Van M. luidt, niet over de juiste vergunningen beschikte om op hoogten boven 1,15 meter te werken. Bovendien was de ondernemer niet aangemeld in het register Nachtdiensten, een verplichting voor grote aannemers.
Opgelucht Dion Graus, geestelijk vader van de animal cops, betoont zich opgelucht. ‘Hiermee is voor Dion Graus duidelijk dat de dierenpolitie zich niet hoeft te beperken tot het redden van katten uit bomen of het thuisbrengen van verdwaalde grasparkietjes. Amerigo, het paard in kwestie, is namelijk geen huisdier.
De animal cops hebben een aantal mannen die bij dezelfde actie in Hellevoetsluis gearresteerd waren, weer laten gaan. Zij waren in eerste instantie ook verdacht, maar waren er alleen maar bij omdat ze zwart waren.
Dit artikel is persiflerend, satirisch of parodiërend van aard. Het geeft slechts de visie of mening weer van de redactie van De Speld
In Denemarken heerst een lynchstemming onder de Deense burgers, nadat een der brutaalste verkrachtingen ooit van een kind de bevolking woedend gemaakt heeft. En in Nederland zorgt een studie over de directe samenhang van immigrantie en criminaliteit voor opschudding.
Prachtland-immigranten moeten in Denemarken goed uit hun doppen kijken. Gewapend met messen, stokken en honkbalknuppels bewaken de Denen nu de kinderspeelplaatsen. De reden voor dit ongewoon gedrag – zedig verzwegen in de politiek-correcte pers – is een Somaliër, die na een mislukte verkrachtingspoging van een negenjarig kind er uiteindelijk toch in slaagde een tienjarig meisje op een beestachtige manier te verkrachten. Hij benaderde twee kinderen op een speelplaats, dreigde hen met een mes te vermoorden indien ze weigerden hem in het bos te volgen.
Eén meisje slaagde erin te ontkomen; het andere kind werd anaal, oraal en vaginaal verkracht. Plaats van het gebeuren: Gullestrup, waar de bevolking een oog-om-oog, tand-om-tand gezworen heeft tegen iedereen die mogelijk uit de Prachtlanden afkomstig is. De Somalische dader had daarvoor aan een educatieve reis over de Somalische cultuur en gebruiken deelgenomen, een reis die gefinancierd werd door de Deense belastingbetaler. Daarna was hij volgens de Deense media bleek hij een andere man te zijn geworden: hij beschouwde de Deense cultuur en de Denen als minderwaardig. Alle Deense kranten hebben uitgebreid verslag gebracht over de kinderverkrachter en de lynchstemming die heerst in het land.
De Duitsers daarentegen kunnen er blijkbaar niet genoeg importeren. Dinsdag lieten ze nog een lading uit Malta overvliegen: 150 cultuurverrijkers afkomstig uit Somalië, Eritrea, Ethiopië en Soedan. In Duitsland krijgen ze all inclusive op kosten van – u raadt het - de belastingbetaler. Niemand heeft in de Duitse pers daar iets over vernomen. In Malta hielden ze de kiezen op elkaar: die waren blij dat ze ervan af geraakt waren.
Intussen zijn de Nederlanders nog aan het bekomen van een studie, gepubliceerd door de Nederlandse politie, over criminele bevolkingsgroepen – in hoofdzaak Marokkanen. Bericht hierover volgt.
Floriaan Terbeke Bron: europenews.dk
01-12-2011
*Een wetenschappelijk onderzoek* tegen Dewinter
"Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) is niet gestart met een gerechtelijk onderzoek tegen Filip Dewinter maar met een wetenschappelijk onderzoek". Dat liet minister van Gelijke Kansen Joëlle Milquet (cdH) zopas in de Senaat weten aan Anke Van dermeersch (VB).
De Antwerpse VB-politica wilde weten of het wel kon dat het CGKR een onderzoek was gestart naar de verklaringen van Vlaams Parlementslid Dewinter tijdens het Roma-debat in het Vlaams Parlement op 16 november. Dewinter zei toen: "In de ogen van de bevolking staat Roma voor de R van rovers, de O van overlastjunkies, de M van messentrekkers en de A van agressievelingen. Die realiteit wil u blijkbaar niet onder ogen zien."
Milquet liet via staatssecretaris Wathelet weten dat het CGKR "talrijke meldingen uit diverse maatschappelijke hoeken over Dewinter heeft gekregen". Er is - volgens Milquet - een dossier geopend, maar dat is "geen gerechtelijk onderzoek, maar een wetenschappelijk onderzoek om na te gaanwat de omstandigheden en de context van deze verklaringen zijn". Het onderzoek moet "uitmonden in een degelijk en objectief advies aan de melders".
Van dermeersch vond het CGKR "allesbehalve onafhankelijk". "Telkens wordt dezelfde politieke groep bediend. Als wij met klachten over discriminatie van Vlamingen afkomen, doet het CGKR niets. Dit onderzoek is intimidatie van een parlementslid in de hoop dat hij aan zelfcensuur zal doen. Dat kan niet. Het parlement moet een haven van vrije meningsuiting blijven".
Een wetenschappelijk onderzoek door de bloedhonden van het Spionnencentrum ? Dat een aantal mensen niet akkoord gaan met sommige uitspraken van Filip Dewinter, dat kunnen we ons best voorstellen. De waarheid kwetst en satire of humor is aan velen niet gegeven. Dat neemt echter niet weg, dat de grote ijveraars voor de democratie en tolerantie, zoals Milquet -die van hare sus valt van bewondering als een gekleurde medemensch haar pad kruist- de vrijheid van spreken van een verkozen volksvertegenwoordigen moet respecteren en verdedigen.
Geen enkele door de overheid opgeriche instelling heeft het recht een parlementair te onderwerpen aan om het even welk onderzoek. Dit is een zoveelste bewijs dat instellingen zoals het Spionnencentrum geen recht van bestaan hebben en dat Waalse politici zich niet uit te spreken hebben over woorden van Vlaams verkozenen.
Ray
Nog een toffe socialist die boven de wet staat : Flor Koninckx
Flor Koninckx jarenlang het uithangbord van 'Kijk Uit', het verkeersprogramma op Eén en Vlaams parlementslid voor de SP-a , staat opnieuw in de schijnwerper.
Ditmaal is hij niet betrapt bij een alcoholcontrole met een te hoog percentage maar er is een foto genomen van zijn verkeerd geparkeerde terreinwagen in Brussel. Koninckx is zich van geen kwaad bewust. "Ik ga zondagvoormiddag mijn broodjes ophalen bij de bakker. Die staan altijd klaar en ik moet dus maar even in en uit de wagen wippen. Dat ik zo'n zware wagen heb, is enkel uit professionele overwegingen. Ik verhuur reactiesnelheidsmeters en crashtesttoestellen. Die moet ik kunnen verplaatsen", aldus Koninckx.
Voor ons mag de gendarm met een tank rijden of met een auoped, maar hij moet zich aan de verkeersregels houden. Jaren staan foeteren op televisie om de domme burgers een verkeersgeweten te schoppen, in het Vlaams parlement paraderen als een verkeersdeskundige en zelf herhaaldelijk door de mand vallen, is eigenlijk triest.
"Wie is de volgende socialist die denkt boven de te staan ? "
Ray
DSK heeft *het*gedaan, maar kom, zij wou *het* ook.
De grote socialist Dominique Strauss-Kahn (62), heeft zich in een boek voor het eerst concreet uitgelaten over het seksschandaal in een New Yorks hotel. Hij geeft toe een "met wederzijds goedvinden, maar dom sekscontact" gehad te hebben met het kamermeisje Nafissatou Diallo op 14 mei van dit jaar.
Die ongelukkige aangelegenheid heeft zwaarwegende gevolgen gehad, luidt het in het boek met de titel 'Affaire DSK - Het tegenonderzoek'. Auteur van het boek is Michel Taubmann, de biograaf en een partijgenoot van Strauss-Kahn. De Amerikaanse advocate van Diallo heeft de zogenaamde goedkeuring van het kamermeisje om seks te hebben "als totale waanzin" omschreven, aldus de Franse krant Le Figaro. Het boek is donderdag in Frankrijk verschenen.
Als gevolg van de beschuldigingen van verkrachting in de Verenigde Staten was Strauss-Kahn in zijn functie als baas van het Internationaal Muntfonds (IMF) afgetreden. Hij heeft ook de hoop opgegeven om het als belangrijkste kandidaat van de socialisten op te nemen tegen president Nicolas Sarkozy in de strijd om het presidentschap.
Liegen, graaien, bedriegen, macht misbruiken, vrouwen bespringen als een hitsig konijn, het kan de beste overkomen maar het zijn vooral socialisten die de hoofdvogel afschieten.
Ray
Laat u niet beetnemen : aanpassing wet Lejeune is flop !
Aanpassing wet-Lejeune is niets meer dan schaamlapje
Het Vlaams Belang is alles behalve onder de indruk van de wijzigingen aan de wet-Lejeune die in het vooruitzicht worden gesteld. De aangekondigde wetswijzigingen zijn zodanig beperkt en op zodanig weinig gevallen van toepassing, dat ze in de praktijk nauwelijks voor enige verandering zullen zorgen. Het gaat dan ook om niets meer dan een schaamlapje. Een doekje voor het bloeden.
De vraag naar de invoering van onsamendrukbare straffen kwam in de belangstelling naar aanleiding van de massa-petitie van de vzw “Marc en Corinne”, een jong koppeltje dat in 1992 werd vermoord door een gevangene met penitentiair verlof en een crimineel die voorwaardelijk in vrijheid was gesteld. De petitie werd opgestart na het losbarsten van de zaak Dutroux en werd door maar liefst 2,7 miljoen mensen getekend. Het werd de grootste massapetitie ooit. De eis voor onsamendrukbare straffen werd daarin hoegenaamd niet beperkt tot de allerzwaarste misdrijven.
In het akkoord van gisteren wordt enkel voorzien dat er een verschuiving plaatsvindt van één derde naar de helft van de straf voor extreem zware misdrijven, bestraft met 30 jaar of levenslang. Het aantal veroordeelden dat hieronder valt, is uiterst beperkt. Een verschuiving van twee derde naar drie vierde is enkel mogelijk bij een herhaling van dit soort extreme misdaden. Zelfs een Dutroux valt daar niet onder…
Eén en ander betekent dat het uiterst lakse vrijlatingsbeleid in ons land (na één derde en in vele gevallen automatisch) voor 99,9% van de veroordeelden gehandhaafd wordt. En dat de strafrechter ook bij zeer zware misdadigers geen onsamendrukbaar strafgedeelte kan opleggen.
Ook in de toekomst zal het overgrote deel van de slachtoffers geconfronteerd blijven met de slopende vrijlatingscarrousel, die automatisch na één derde van de strafduur wordt opgestart. En voor de plegers van de allerzwaarste misdrijven blijft er altijd een perspectief op vrijlating, zelfs bij recidive. Een daadwerkelijk levenslange gevangenisstraf is voor geen enkele gedetineerde in dit land immers een certitude. Zelfs niet voor een Dutroux, een Fourniret of een Horion. Het Vlaams Belang vraagt al jaren bijzondere beveiligingsstraffen voor dit soort criminelen.
VLD-minister Van Quickenborne verklaart triomfantelijk dat de aangekondigde verstrenging jarenlang onbespreekbaar was, maar dat is onjuist. Zo stond reeds in het federaal regeerakkoord van 2003 dat bij recidive van moord en doodslag de minimale uitzittingsduur zou verschoven worden van twee derde naar drie kwart van de opgelegde straf. Onkelinx herleidde dit tot een verschuiving van de vroegere 14 naar de huidige 16 jaar.
In 2007 ging het regeerakkoord van Leterme nog een heel stuk verder: de strafrechter kreeg zelfs de mogelijkheid om bij bepaalde zware misdrijven (zonder recidive!) het minimale strafgedeelte vast te leggen op 2/3 in plaats van de helft. Maar dit deel van het regeerakkoord kreeg onder De Clerck geen uitvoering.
Het nieuwe akkoord heeft dus op geen enkel vlak een taboe doorbroken. VLD heeft zich alweer tevreden gesteld met een dooie mus.
Bart Laeremans, senator en Bert Schoofs, volksvertegenwoordiger
Uit ons archief : *Ge zijt een toffe jongen, Frank*
Op 2 maart 2008 gaf Frank Vanhecke de voorzittershamer van het Vlaams Belang door aan Bruno Valkeniers. Hierbij enkele alinea’s uit een vraaggesprek met Frank Vanhecke:
…Ik kijk vooral terug met grote dankbaarheid jegens alle militanten, kandidaten en leden die van het Vlaams Belang die unieke Vlaams-nationale strijdpartij maken en die hun partij en hun overtuiging door dik en dun trouw blijven. We werden de meest succesvolle en invloedrijke Vlaams-nationale partij uit de geschiedenis van dit land – de enige partij waarvan het Belgische establishment echt schrik heeft. Wanneer de Vlaamse staat binnen afzienbare tijd een feit wordt, is dat in de eerste plaats onze verdienste…
…Wie na twaalf jaar in een leidinggevende functie de fakkel niet kan of wil doorgeven, is meer met zichzelf en de eigen carrière bezig dan met zijn idealen… Bruno verdient onze steun en ons enthousiasme…
…Het gaat in de politiek trouwens niet enkel om zetels en procenten… Wij zullen inderdaad hard en zeker ook eensgezind moeten werken, met de beste kandidaten, het beste programma en de beste campagne…
…Bruno heeft van mij geen goede raad nodig, ik heb er alle vertrouwen in dat hij de verlokkingen van de “reaalpolitiek’ zal afwijzen. Van mij krijgt hij dus geen goede raad, wel mijn steun en mijn totale inzet zoals ik ook verwacht dat hij die ook van alle leden en kiezers zal krijgen…”
Egypte : het ziet er goed uit. Moslimbroeders aan de leiding met 40%
Stemmen tellen gaat traag in Egypte: de bekendmaking van de resultaten van de eerste parlementaire verkiezingsronde wordt later vandaag verwacht.
Officieuze cijfers nieden een beeld : in 9 van de 27 kiesregio’s wordt het wereldwijd verwachte succes van de Moslim Broederschap bevestigd. Haar partij, de FJP (vrijheid en gerechtigheidspartij) ligt aan de leiding, gevolgd door de coalitie van Salafisten. Pas op de derde plaats vindt men de seculiere, gematigde coalitiepartij van het Egyptisch Blok, met de Vrije Egyptenaren onder het Koptisch icoon Naguib Sawiris.
De leden van Moebaraks Nationale Democratische partij, die als onafhankelijken opkwamen, werden afgestraft. In het algemeen – volgens Egyptische online media – deden de meest fundamentalistische partijen het heel goed op het platteland, maar minder goed in Caïro, waar het Egyptisch Blok, vooral in de residentiële stadsdistricten, de meerderheid der kiezers kon overtuigen.
Gisteren al kraaiden de moslimbroeders victorie: ze lanceerden twee persmededelingen waarbij ze 40% der uitgebrachte stemmen opeisten. Al Nour blijft afwachtend tot alle resultaten binnen zijn. Nog steeds volgens officieuze cijfers zou de Moslimbroederschap in Alexandria 44%, Al Nour 27% en het Egyptisch Blok 19% binnengerijfd hebben. In Port Saïd liggen de moslimbroeders ook aan de leiding, gevolg door Al Nour, met op de derde plaats de zgn. gematigd-islamitische Al Wasat, wat zonder meer betekent dat de islamisten over heel het land een klinkende overwinning zullen kunnen boeken. Zelfs in het toeristische Luxor zouden de islamieten het Egyptisch Blok verslagen hebben.
Volgende afspraak op 14 december en op 3 januari 2012 voor de volgende verkiezingsrondes. Op Tahrir Square wordt morgen weer betoogd. Kwestie van bezig te blijven : om de toeristen moeten ze zich niet meer bekommeren. Het zal eerder de omgekeerde richting uitgaan met een volgende lading asielzoekers in de vermaledijde landen der ongelovigen.
Egypte: over en out!
Floriaan Terbeke Bron: Ansamed
Steve Stevaert : het einde van een twijfelachtige carrière
Steve Stevaert neemt ontslag uit al zijn openbare mandaten en hij vraagt zijn pensioen aan op 57-jarige leeftijd.
De man die ooit de harten van vele Vlamingen bekoorde door zijn volks en hartelijk optreden, is na vele gecontesteeerde strubbelingen finaal van zijn sokkel gevallen.
Het is gedaan met het links populistisch gedoe van de socialist die het ver gebracht had dankzij ontelbare intriges via netwerken en hoogmoed die verstopt zat onder een mom van schijnbare nederigheid. Ongekend was een typisch socialistische drang om zoveel mogelijk openbare middelen af te leiden naar eigen zak. Dat is pas druppelsgewijs later doorgedrongen bij het grote publiek.
Stevaerts voltijdse politieke carrière startte als bestendig afgevaardigde in Limburg, waar na enige tijd zijn naam viel in een corruptieschandaal bij de Limburgse Reconversie Maatschappij. De affaire werd geseponeerd en Stevaert bouwde verder zijn imperium uit.
De cafébaas die een tiental zaken bezat, werd burgemeester van Hasselt met een afspiegelingscollege (zonder Vlaams Belang) om zoveel mogelijk oppositie uit te schakelen. Zijn grote stunt was het gratis openbaar vervoer instellen. Minder bekend is, dat tegelijk de gemeentebelastingen de hoogte ingingen, want als gewiekste zakenman weet Stevaert dat "gratis" nooit écht gratis is.
In 1998 werd hij minister in de Vlaamse regering, de man die met bulldozers huizen liet afbreken die niet in woonzones thuishoorden. Zij populariteit werd enigszins aangevreten maar de bepleiter van een gezellig socialisme ging onverstoorbaar zijn weg. In 2003 volgde hij Patrick Janssens op als algemeen partijvoorzitter. De gezellige socialist bleek in werkelijkheid een zeer autoritair figuur te zijn, dat in niets leek op het sympathieke manneke, een imago dat hijzelf zorgvuldig had opgebouwd. Schijnbaar steeds goedgeluimd, met de glimlach door het rode leven en koketterend met zijn trage Limburgse accent.
De partij moest vervrouwelijken en de man die inmiddels toegetreden was tot de loge La Tolérance was vaak op stap met dames die hij probeerde te werven voor het rode legioen. Of voor zichzelf, dat bleef wazig. Goedele Liekens weet daar meer over maar of haar zogenaamd alles-is-bespreekbaar mentaliteit ook voor Stevaert geldt, valt te betwijfelen. Misschien schiet haar geheugen te kort. Haar ambassadeurschap bij de Verenigde Naties heeft zij alleszins te danken aan politieke relaties. En die liggen bij haar ter linkerzijde. Denk maar even terug aan haar optreden bij "De slimste mens ter wereld", waar zij haar afkeer tegen Bart de Wever niet eens probeerde te verstoppen.
In 2005 werd Stevaert de eerste socialistische gouverneur van Limburg, een erefunctie met een in de ogen van ambitieuze politici verwaarloosbare verloning van zowat 5000 euro per maand. Met daarnaast uiteraard vele beheersmandaten om de financiële pil te verzoeten. In de krokodillenkuil die de partijpolitiek op hoog niveau vaak is, werd Stevaert niet langer gespaard ; de stuntman werkte al jaren op de zenuwen en wekte afgunst op in eigen rangen, zowel als bij tegenstanders. De stotterende Stevaert werd op de hak genomen voor zijn talrijke lucratieve mandaten en in 2009 stapte hij onverwacht op als gouverneur.
Dankzij Ackermans & Van Haaren verwierf de inmiddels tot minister van staat benoemde Steve de job van voorzitter van de raad van toezichter voor de uitbouw van de Viëtnamese haven Hai Phong. Het is alsof een vrachtwagenchauffeur (véél respect) geparachuteerd wordt tot voorzitter van Argenta (ook véél respect). Lang heeft ook dit feestje niet geduurd.
Begin dit jaar werd de definitieve neergang ingezet met de chantagekwestie door een Marokkaanse schone. Zoals bij meerdere mannelijke politici die niet op sterke benen staan, is de vrouw vaak oorzaak van de carrièreval. Het is snel bergafwaarts gegaan van dat ogenblik af met allerlei vieze affaires die kwamen bovendrijven : de aankoop van de Pukkelpopweide met nevenrollen voor Hildeke Claes en de Marokkaanse Limburger Chokri Machtsmasjien, de affaires in de Hasseltse politiezone en zelfs een vechtpartij tussen Stevaert en zijn opvolger, gouverneur Herman Reynders.
Er is ongetwijfeld nog veel meer te vertellen over de duistere avonturen van Steve Stevaert, de man die zeer hoog steeg en zeer laag neerstortte.
Ray
Knap gespeeld, maar finaal door de mand gevallen
Slimme gasten bij het parket van Neufchâteau
Vlaamse Opa en oma gewurgd in de ardennen
Het parket van Neufchâteau gaat uit van kwaad opzet.
Malle : Pieter van Boxel pakt burgemeester in snelheid
Tijdens de jongste gemeenteraadszitting stelde de VB-fractie enkele vragen rond het mobiliteitsdossier. Dankzij een “gunstige wind”, kreeg VB een recente nota uit de provinciale mobiliteitsstudie. Hoewel deze nota reeds in juni werd voorgesteld bleek onze burgemeester Harry Hendrickx (DBM) nauwelijks op de hoogte van de plannen. De burgemeester moest erkennen dat hij “in snelheid gepakt” werd door de oppositie.
In de nota wordt een nieuwe mogelijkheid onderzocht. Men wil onderzoeken of er een gehele omleidingsweg (ringweg) kan komen. Deze weg zou starten vanaf de ring rond Zoersel, via ons industrieterrein en ETAP lopen tot aan de Sint Lenaertsebaan Daarna zou deze nieuwe weg nog doorgetrokken worden tot aan de Hoogstraatsebaan. Via de Hoogstraatsebaan zou het doorgaand verkeer in Rijkevorsel geleid worden langs een soort Westelijke ring om dan aansluiting te vinden op de baan naar Brecht. In Brecht zelf leidt een plaatselijke ring het doorgaand verkeer vlot tot aan de E19, dat vandaag nog via het centrum van Hoogstraten richting E19 rijdt.
In dit scenario worden dus zowel de dorpskernen van Zoersel, Westmalle, Oostmalle, Rijkevorsel, Brecht en Hoogstraten ontlast van zwaar doorgaand verkeer. De voorwaarde hiervoor is wel dat ook het gemeentebestuur van Malle volledig akkoord gaat met een “stuk ringweg” op haar eigen grondgebied.
Net voor dit “stuk ringweg”, stond het Vlaams Belang ooit nog alleen te roepen in de woestijn. Maar nu krijgen ze van de burgers van Malle, het ACW van Malle, de omliggende gemeentebesturen en zelfs een beetje van het Malse gemeentebestuur gelijk. Dat is iets anders dan aan de kant staan te roepen. Vlaams Belang is de trendsetter van het mobiliteitsbeleid in Malle. En daar mogen zij best fier op zijn.
Cocaïne, marihuana, Marokkaanse dealers en sjoemelende onderzoeksrechters
Een Marokkaanse familie drugsdealers uit Borgerhoutis vrijgelaten vanwege een fout van de onderzoeksrechters. Het is verre van zeker dat de elf verdachten ooit vervolgd zullen worden voor de feiten. De politie pakte een paar weken geleden elf leden op van een bende die op grote schaal cocaïne dealde in het Antwerpse. De speurders stootten ook op een cannabisplantage bij een van de verdachten.
De arrestaties gebeurden nadat de politie de bende maanden in de gaten had gehouden, onder meer met telefoontaps. Zo waren de agenten er achter gekomen dat de familie rondliep met plannen om 400 kg cocaïne op te halen in de haven.
De arrestaties doorkruisten die plannen. De verdachten zijn niet van de minsten. Een van hen is familie van Abdelkader Rahmuni, beter bekend als Lange Kadde.
Maar met de telefoontaps liep het grondig mis. De speurders hebben correct gehandeld op basis van een vordering ondertekend door de onderzoeksrechter.
Maar de beschikking waarin hij motiveert waarom telefoongesprekken moesten worden afgeluisterd, was niet ondertekend.
Tenminste niet op het exemplaar dat de advocaten aanvankelijk in het dossier aantroffen. Later dook wel een gehandtekend exemplaar op. Voor de advocaten vormde dat een gegronde reden om de nietigverklaring van de telefoontaps te vragen.
De raadkamer en de onderzoeksrechter wilden daar niet op ingaan en de stukken bleven in het dossier zitten. Enkele verdachten tekenden daartegen beroep aan. Zij hadden normaal gezien maandag voor de kamer van inbeschuldigingstelling (KI) verschijnen.
Zover is het nooit gekomen. Het parket generaal kreeg weet van de zaak en kort daarna liet de onderzoeksrechter de verdachten gaan.
De elf verdachten werden zondag vrijgelaten. Het is zelfs niet zeker of ze ooit terecht zullen moeten staan voor het dealen van cocaïne.
De voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg ging meteen over tot een tuchtmaatregel en schorste drie onderzoeksrechters: de titularis van het dossier, de vervanger tijdens de vakantieperiode en een derde van wie niet geweten wat zijn mogelijke rol in het dossier is. Het parketgeneraal onderzoekt de zaak. Een raadsheer van het hof van beroep moet nagaan of er al dan niet sprake is van schriftvervalsing door een of meerdere onderzoeksrechters. Pas als dat duidelijk is, mogen ze weer aan de slag.
Bron : Vandaag.be
Zo wreed was Kadaffi
Bij de voortreffelijke en betrouwbare blog van EJ Bron vonden we de vertaling van een artikel dat verschenen is bij Schweiz Magazin over het leven en de sociale voordelen in het Libië van Kadaffi
Gaat u zitten en neem dit bizarre nieuws tot u.
Zo wreed was Kadaffi
Wat de dictator en tiran Gaddafi zijn volk allemaal aandeed, wordt nu stukje bij beetje duidelijk. Hier een opsomming van zijn wreedheden waaronder de Libiërs 40 jaar moesten lijden:
1. Men kreeg geen stroomrekening in Libië. Stroom was gratis voor alle burgers.
2. Er bestond geen rente op krediet. De staatsbanken verstrekten bij wet renteloze leningen aan alle burgers.
3. Om een huis te hebben gold als een mensenrecht in Libië.
4. Alle jonggehuwden in Libië kregen 50.000 dollar. Dit geld moest het mogelijk maken voor de mensen om hun eerste woning te kopen. De regering wilde zo bijdragen tot de start van een gezin.
5. Onderwijs en geneeskundige behandelingen waren gratis in Libië. Voordat Gaddafi aan de macht kwam, kon slechts 25% van de Libiërs lezen. Nu is dat 83%.
6. Als Libiërs carrière wilden maken in de landbouw, kregen ze bouwland, een boerderij, gereedschap, zaaigoed en vee als snelstart voor hun boerderijen en dat allemaal gratis.
7. Als Libiërs geen opleiding of ziekenhuis konden vinden die ze nodig hadden, hadden ze de mogelijkheid om met hulp van geld van de staat naar het buitenland te gaan. Ze kregen 2300 dollaar per maand om een woning en auto van te kunnen betalen.
8. Als een Libiër een auto kocht, subsidieerde de regering 50% van de prijs.
9. De prijs van een liter benzine was in Libië omgerekend € 0,10.
10. Als een Libiër na zijn studie geen werk kreeg, betaalde de staat het gemiddelde inkomen van het beroep waarin hij werk zocht, totdat er een goede baan werd gevonden.
11. Libië heeft geen buitenlandse schulden en zijn reserves van $ 150.000.000.000 zijn nu wereldwijd bevroren en vermoedelijk voor eeuwig verloren.
12. Een deel van de Libische olieverkoop werd rechtstreeks op de rekeningen van de Libische burgers gestort.
13. Moeders die een kind baren, kregen $ 5000,-
14. 25% van de Libiërs heeft een hogeschool diploma.
15. Gaddafi startte het “Great-Man-Made-River-Project” (GMMRP) in Libië. Het is het wereldwijd grootste drinkwater-pijplijn-project voor een betere watervoorziening van de bevolking en de landbouw (zie illustratie hierboven).
Godzijdank hebben de NAVO en de rebellen het Libische volk daarvan bevrijd.
We komen nog eens, en voorlopig een laatste maal, terug op het akkoord dat politiek krachtpatser Elio Di Rupo heeft kunnen bereiken met zijn ploeg van onderhandelaars.
Nu het akkoord enkele dagen oud is, blijken er dag na dag steeds meer lijken uit de kast te vallen. We schreven enkele dagen geleden reeds dat we aanvoelden dat deze nieuwe regering een grote flop gaat worden. Er zijn teveel geschatte bedragen met grote ronde getallen die meestal wijzen op werken de natte vinger. Bovendien is het duidelijk dat sommige geschatte bedragen totaal onrealistisch zijn. Zo heeft men b.v. wel rekening gehouden met de besparingen die zullen gemaakt worden door het afschaffen van de eco-subsidies maar werd geen rekening gehouden met mogelijke negatieve nevenwerkingen.
Zo schreven we reeds in onze bijdrage van gisteren dat de beroepsfederatie Federauto, via haar gespreksman Philippe Pirson, liet weten dat we op een ramp afstevenen als gevolg van het plotse afschaffen van die eco-subsidie. Men verwacht dan ook een sterke daling van het aantal voertuigen dat in de volgende weken en maanden zal besteld worden waardoor de overheid aanzienlijke sommen zal mislopen aan de ontvangstkant zoals: inschrijvingstaksen, rijtaksen, accijnzen (wegens minder verkochte brandstof) enz. De besparingen van de afschaffing werden wel geboekt maar met de rest werd geen rekening gehouden.
De negatieve reactie van de autosector is nog geen 24 uur oud of een andere negatieve reactie van een eveneens sterke sector namelijk "de bouw" komt onze mening versterken. Zo vernemen we van gedelegeerd bestuurder van de Confederatie Bouw, Robert de Meulenare, dat de plotse afschaffing of sterke vermindering van de subsidies voor energiebesparende maatregelen een nieuwe ramp betekenen en relatief snel tot 5000 arbeidsplaatsen kunnen kosten. Dit alles zonder rekening te houden met de grote onrechtvaardigheid tegenover de duizenden en duizenden personen die bestellingen hebben geplaatst voor werken die nu aan de gang zijn en normaal slechts in de loop van volgend jaar zullen gefactureerd worden. Volgens specialisten zullen die allemaal uit de boot vallen tenzij ze die werken nog dit jaar en dus zeer snel laten factureren.
Maar wanneer gaan die personen die rekeningen dan betalen voor werken die nog niet uitgevoerd zijn? En wie moet dan weer de BTW op deze facturen voorfinancieren? Men stapt hier van het ene in het andere probleem en ook hier zullen er voor de overheid vele negatieve financiele resultaten het gevolg zijn en waar men natuurlijk geen rekening heeft met gehouden.
Zo kan men bijna bij iedere geplande "besparing" of "kostenberekening" grote vraagtekens plaatsen. Alleen al een wijziging in de te betalen rentelasten op de Internationale markten, voor het financieren van de gigantische staatsschuld, kan reeds voor grote verrassingen zorgen.
Olli en Elio
En dan stelt men plots vast dat enkele uren nadat ons aller Elio zijn stapel berekeningen heeft overgemaakt aan Europaen zonder dat er tijd voor is geweest om deze stapel van honderden beslissingen en duizenden schattingen en cijfers na te kijken er reeds een andere politieke krachtpatser is, namelijk een zekere Olli Rehn, die onmiddellijk positief reageert en tevreden is dat Elio de tekorten voor volgend jaar zal kunnen beperken tot 2,8% zoals Europa heeft voorgeschreven.
Kan het nog zotter ? Kunnen we nu nog enig respect hebben voor al die duur betaalde Europese vogels? Zou men aan die Olli Rehn tijdens een T.V.-debat eens enkele duidelijke vragen mogen stellen over dat rapport om te kunnen aantonen dat hij er waarschijnlijk niets van heeft gelezen laat staan het te hebben "gesnapt"?
Alleen de snelheid waarop werd gereageerd is een duidelijk bewijs dat Europa wordt bestuurd door eenzelfde soort van beroepspolitiekers als de landen die er deel van uitmaken. Het zijn allemaal poenpakkers, belovers en sluwe vossen die er in geslaagd zijn om via allerlei ellebogenwerk aan een vetbetaalde droomjob te geraken. Dat het steeds de hardwerkende arbeiders, bedienden of zelfstandigen zijn die, deze meestal totaal onverantwoorde uitgaven moeten ophoesten, is een vaststelling waar die niet vrolijker van zullen worden.
Men zegge het voort ...
Freddy Van Gaever
Vlaanderen openlijk afgestraft voor belgisch geknoei door Standard & Poor's
Kredietbeoordelaar Standard & Poor’s verlaagt zijn rating voor Vlaanderen van AA+ naar AA.
De verlaging is een rechtstreeks gevolg van de Belgische ratingverlaging vorige week. S&P benadrukt dat de verlaging het gevolg is van hun werkwijze. Een Belgische deelstaat kan geen hogere rating of outlook hebben dan de centrale overheid, vindt Standard & Poor's. Daarvoor is de verstrengeling tussen beide niveaus te groot.
België kreeg vorige week een lagere rating omdat de de steun aan de financiële sector (en vooral Dexia) te veel bijkomende druk op de overheidsschuld legt. Daarnaast wees S&P ook op de politiek instabiliteit. (meer dan 530 dagen zonder regering, geen begroting, noch maatregelen, enz)
Vlaanderen nooit beter dan de rest van belgië
Toch schat het ratingbureau de intrinsieke waarde van Vlaanderen op AA+, een trapje hoger dus. S&P heeft er vertrouwen in dat de Vlaamse regering haar budget onder controle kan houden en wijst op de goede toegang tot de kapitaalmarkten en de gediversifieerde economische structuur. Vlaanderen is ook de enige deelstaat die dezelfde rating krijgt als België. Het ware interessant om te vernemen welke ratings het Waalse en Bruselse Gewest krijgen, die moeten alleszins lager zijn dan AA : een A+ of gewoon een A.
Zodoende wordt nu voor iedereen duidelijk duidelijk, wat wij in Vlaanderen al lang weten, dat wij de kar trekken in dit onzalige land. Maar de beloning is navenant : we krijgen een eentalig Franse premier, we mogen grondgebied afstaan aan de Franstaligen en van de besparingsmaatregelen mogen wij het grootste stuk betalen. En genereus zoals hoorndragers zijn, blijven wij galant elk jaar 13 miljard euri afschuiven naar de Hangmatters en de Arabische hoofdstad Bruxelles.
Heerlijk nieuws allemaal. Hoe lang gaan wij dit nog volhouden ?
