Duitsland en Frankrijk willen de mogelijkheid hebben de grens te sluiten als een Schengen-land zijn buitengrenzen onvoldoende kan bewaken. De Duitse minister van binnenlandse zaken Hans-Peter Friedrich en zijn Frans ambtgenoot Claude Guéant hebben dit in een brief aan de Europese Unie kenbaar gemaakt. Hiermee moet de illegale immigratie worden teruggedrongen.

Berlijn en Parijs willen dat Schengen-landen dertig dagen de grenzen kunnen sluiten en grenscontroles kunnen invoeren. Het gaat volgens de twee landen om een 'laatste redmiddel' als andere Schengen-landen hun verplichtingen om de grens te bewaken niet nakomen. Het voorstel loopt vooruit op een plan van de Europese Commissie voor hervorming van het Schengen-verdrag. Hier wordt al een jaar over gediscussieerd.

Op dit moment hebben de landen het recht het Schengen-verdrag tijdelijk op te schorten en de grenzen vijf dagen te sluiten als er een terroristische aanslag dreigt of als er grote evenementen zoals een top van de G8 of de wereldkampioenschappen voetbal plaatshebben. Brussel wil hier over meebeslissen en dat is voor Duitsland en Frankrijk onverteerbaar.

De Europese Commissie wil Schengen-landen de mogelijkheid geven in geval de bescherming van de buitengrenzen ernstig te wensen overlaat - bijvoorbeeld in het geval van een burgeroorlog - de grens te kunnen sluiten. Een belangrijke kanttekening hierbij: óf de Europese Commissie geeft hier opdracht toe óf het land met de poreuze buitengrenzen. Landen echter die juist de eindbestemming vormen voor immigranten kunnen hier niet zelf een besluit over nemen.

Volgens de Duitse minister Friedrich is het aan een land zelf om te bepalen of de grens wordt gesloten. De Europese Commissie heeft echter herhaaldelijk gezegd het hier niet mee eens te zijn. In de brief komen Guéant en Friedrich Brussel tegemoet: na dertig dagen mag de Europese Commissie weer meebeslissen of de grens gesloten moet blijven of weer open kan.

Het compromisvoorstel van Parijs en Berlijn moet de basis vormen voor een nieuw Schengen-verdrag en moet ervoor zorgen dat de voordelen die het Schengen-verdrag biedt behouden blijven.

De Europese Commissie wilde vrijdag niet ingaan op het voorstel en zei slechts dat zij de brief ziet als een bijdrage aan het debat over het Schengen-verdrag. Friedrich en Guéant gaan het voorstel donderdag aankaarten bij de Europese Commissie. Het eerste echte debat vindt vermoedelijk pas in juni plaats. Dan heeft Frankrijk mogelijk een nieuwe president. De socialist François Hollande is favoriet en de bescherming van de grenzen is voor hem van minder dan belang dan voor de huidige president Nicolas Sarkozy.

De Duitse oppositiepoliticus Christine Lambrecht is tegen het voorstel. Zij noemde het een populistisch voorstel dat slechts dient als propagandamiddel voor de verkiezingscampagne van Sarkozy. "De Duitse en Franse minister van binnenlandse zaken moeten direct een einde maken aan deze rechtse, populistische discussie en het plan laten varen", aldus Lambrecht.

Lambrecht wordt gesteund door CDU-politicus Ruprecht Polenz. "Reizen zonder grenscontroles van Lissabon tot Warschau en van Stockholm tot Napels is een van de grote voordelen van de Europese Unie", zei hij. "Het is niet juist vraagtekens te zetten bij deze voordelen waar dagelijks tig miljoen mensen profijt van hebben. In plaats daarvan moet er gezorgd worden dat er een goede controle plaatsvindt op die paar plekken aan de buitengrenzen waar die nog niet gewaarborgd is."

Volgens een woordvoerder van het Duitse ministerie van binnenlandse zaken is een aanpassing van het verdrag echter hard nodig. 'Op het moment zijn er nauwelijks mogelijkheden als een Schengen-lidstaat zich niet houdt aan de eisen die zijn vastgelegd in het Schengen-verdrag', aldus de woordvoerder.

Bron : http://buitenland.nieuws.nl/693208/duitsland_en_frankrijk_willen_grens_kunnen_sluiten#

Rechts : voor de beslissing - Links : Na het zware denkwerk

Er was weinig animo voor onze poll over het al dan niet aanvoeren van de N-vA lijst door De Wever in Antwerpen. Nog geen honderd reacties, daar waar we normaal op een etmaal het dubbele aan antwoorden ontvangen.

Intussen weten we (het is nu zaterdag 16 uur) dat De Wever zijn kandidatuur stelt om Janssens op te volgen. Mocht hij het niet gedaan hebben en zich maagdelijk opgesteld hebben ter vootbereiding van de verkiezingen in 2014, zou hij fameus gezichtsverlies geleden hebben.

Nu kan de politieke strijd in alle openheid aangevat worden in de stad van allah.  Wij zijn benieuwd naar het programma van de N-vA. Want onze belangen, onze veiligheid, het financieel beleid, de mobiliteit, de multiculturele strop om onze nek, enz. zijn ieder op zich belangrijker onderwerpen dan die ene persoon die tot hiertoe nog alles te bewijzen heeft.

Wij komen later terug op het N-vA congres en de beloftes.

Ray (21.12.2012 - 16.07 uur)

Grenscontroles 

In Frankrijk en Duitsland gaan de ogen open : die landen willen terug grenscontroles, zeggen zij. Nu nog de rest van de EU en dan héél snel dat Schengen akkoord naar de prullenmand verwijzen. en terug strenge grenscontroles want het gespuis dat de grens overkomt groeit ons boven het hoofd. België wacht nog op antwoord van 1.000ket. Hallo, overslaan aub. Vlaanderen moet beslissen wat het doet met de Vlaamse grenzen en dat is controles invoeren.  En niet wachten op het oordeel van een franskiljonse troela.

Jean

*****

Gortige N-vA

Af en toe krijg ik eens in een of andere wachtzaal een Humo in handen en dan moet ik echt met heimwee en nostalgische gevoelens terugdenken aan het familieweekblad van weleer.

In mijn jeugd was Humo nog doorspekt met velerlei grappige anekdotes en wij vochten bijna om het als eerste in handen te krijgen. Nu,de dag van vandaag kan ik er echt niet meer van genieten. Meer en meer schijnt dit weekblad bereid te zijn mits tendentieuze berichtgeving en “schandaalkroniekjes” de concurrentie aan te gaan met Story en Dag Allemaal. Voor mij is het:”dag Humo” dus.

Anderzijds komt Bart Dewever nu ook eens te weten hoe onaangenaam het is politieke slagen onder de gordel te krijgen en het enige positieve in die zaak is het feit dat hij nu ervaart zelf in een politieke schutkring geplaatst te worden terwijl hij een dergelijk cordon sanitaire toepast op een partij waartoe niemand volgens eigen zeggen toe behoort maar die toch nog altijd veel stemmen krijgt als het er op aan komt.

Ooit dacht ik er aan mijn stem aan de N-Va te geven maar ik ben echt een te overtuigde Vlaming om dat in de toekomst te overwegen omdat Dewever meer en meer afwijkt van zijn oorspronkelijke doelstelling en dus :  “Wie gelooft die man nog?”

Hubert Buysse

*****

Stelende politie ?

De waarheid heeft zijn rechten. Dat er van gevonden voorwerpen geen nota wordt genomen, is meer dan de waarheid geweld aandoen. Gevonden goederen moeten worden geregistreerd in een speciaal register. Hierin wordt vermeld : datum - uur - plaats- ID van de vinder.- Datum en uur van de aan/ afgifte.-Vermelding van de eigenaar, voor zover bekend, naam , graad en handtekening van de politiebeambte die de zaak in ontvangst nam.

Wat is de bestemming van dit voorwerp = teruggegeven aan de eigenaar of aan het gemeente-/stadsbestuur die na 6 maanden van rechtswege eigenaar wordt en er een bestemming aan geeft.

Een hele uitleg voor twee regeltjes in een boek. Dat deze voorwerpen maar ergens rondslingeren ? Komaan jongens, ernstig blijven . Stelende politie ? Weg ermee !

Vanwege Daniël

*****

Marokkaanse raadsleden beschuldigen stad van discriminatie bij aanwervingen.

En eigenlijk-feitelijk: of de cijfers bekend zijn voor België weet ik niet, maar in Groot Britannië leeft 80% van de moslimvrouwen en 50% van de moslimmannen van een uitkering. Dat zijn officiële cijfers, dus de werkelijke aantallen liggen naar alle waarschijnlijkheid nog hoger.

In Nederland is het tewerkstellingspercentage van moslims boven de 50 jaar 0%. Jawel, u leest het goed, NUL PROCENT. Met andere woorden, de yizya, u weet wel, de taks die niet moslims als minderwarige creaturen aan de moslims moeten betalen om ongemoeid te blijven, die betalen we dus allang; vermits elke poging om dit probleem doortastend aan te pakken zou uitdraaien op een ORGIE van geweld en criminaliteit.

Uit deze cijfers blijkt dus overduidelijk dat moslims hier NIET aanwezig zijn om deel te nemen aan de samenleving zoals wij die opgebouwd hebben, tenzij dan in posities die ertoe kunnen bijdragen dat hun parasitisme-potentiëel nog kan uitgebreid worden, en waar volop kan gegraaid en gescharreld worden.

Zo. Dat mag ook eens gezegd worden.

Fred

*****

Het Nieuwsblad en zijn kwakkel-info

Beste allen,Wie vandaag op de site van het Nieuwsblad het artikel "Fransen moeten kiezen tussen water en vuur" intoetst leest verder dat Sarkozy in 1968 aan de universiteit studeerde ,en daar zijn eerste stappen heeft gezet in de rechtste politiek .Hij was dan 13jaar !! Weer een knap staaltje van desinformatie van de linkse media.  Ge ziet maar, het gebeurt overal.

Na jarenlang volkslakkerij moet links alles uit de kast halen om toch maar de kiezer over de streep te trekken.

Stingray

*****

Electramaffia.

De voorbije week was de electriciteit in de lucht overduideljk aanwezig. De opslag op de valreep die Electrabel aankondigde en de daaropvolgende"ik ben boos" show van Den Baard van Oostende heeft het klinkklare bewijs geleverd dat "de consument" door Electrabel gebruikt werd/wordt als een super koe met gouden uiers.

 Steeds werd ons voorgehouden dat de prijsstijgingen die Electrabel doorvoerde het gevolg waren van het duurder worden van de aardolie. Het ene volgde onvermijdelijk het andere zei men steeds.  Niets is echter minder waar en dit argument  berust op een grove leugen die alleen tot doel had geld, véélgeld in het laatje te brengen.

Nu komt Electrabel naar buiten met de laconieke mededeling dat de aangekondigde prijsstijging niet enkel een vergisssing was maar dat men de prijs 10% goedkoper maakt (echter niet voor iedereen). Dat het nu ineens mogelijk is om de prijs goedkoper te maken ondanks de dure aardolie laat aan duidelijkheid qua bedrog en winstbejag door Electrabel geen twijfel bestaan. Ondanks hun prijsverlaging blijken ze nog 25% duurder te zijn dan de goedkoopste energie leverancier. Armoe lijden, zit er bij Electrabel zeker nog niet in.

Niettegenstaande het goede nieuws (voor zolang het duurt) van de prijsdaling mag en moet het voor het grote publiek geweten zijn dat het dankzij paars geweest is dat Electrabel zich deze maffiapraktijken kon en kan veroorloven. Om de begrotingen ten tijde van Guy de la Tourette & Co (Vande Lanotte incluis) een schone schijn te geven werd de Belgische energiereus aan de Fransozen verlapt voor een appel en en ei.

Ook Reynders (MR) en Magnette (P.S.) hebben destijds onder de kundige leiding van Nonkel Kruk hun duit in het zakje gedaan. Het huidige gepronk van Den Baard is dan ook misplaatst. De rode stroper is even boswachter geworden. Dat Electrabel op termijn zal terugslaan is de evidentie zelve,zelfs indien de linkse goede vriend van Elio,  de genaamde Françpos Hollande le nouveau President zou worden. Hoe linkser hoe slinkser.

mvg - Senior

*****

Brussel en 16%

Eindelijk eens goed nieuws uit het moeras Broekzele. Volgens het drankorgel Thielemans is het in Brusselal een heel stuk veranderd. Er zijn 16% minder misdrijven .Dàt heeft hij nu eens goed gezegd . Nu weten wij het ook.

Mag het iets meer zijn ? Rekenkunde zal wel nooit zijn vak geweest zijn. Laten wij eens één bladzijde van zijn statistiek openplooien naar oorzaak en gevolg. Hoeveel 'witten' zijn er al weggetrokken uit zijn moslimparadijs en wat kwam ervoor in de plaats ? Daar zit zijn 16%. Er blijven alle jaren minder en minder potentiële slachtoffers over. Daarom ook zijn er meer en meer kalasjnikovs in aktie in de rubriek "zware misdrijven". M.a.w, minder is meer .Maar allez, we zijn nogal wat gewoon in dit gat. Sommigen slagen tegen de verkiezingen van alles uit hunne frak, het is de perceptie die telt. Met een zatte kwiebus kan je dat ook hebben. Geen mens luistert nog naar hun gelul.

Daniël

Moureaux

Groene beroepsleegloper Geysels belichaamt nog steeds het meest walgelijke dat de belgische politiek tot hier toe voortgebracht heeft, maar Moureaux komt duidelijk in zicht voor een eervolle podiumplaats met stip.

mvg - Victor L.

*****

WW II door EU omschreven als Burgeroorlog

Een scenario dat naadloos in Orwell’s “1984” past, zoals heel veel andere EU-maatregels.

Wes Hardin

*****

Bovengronds openbaar vervoer : Opdoeken

Bij de Brusselse vervoersmaatschappijen is het gewoon huilen met de pet op. De ene (lange) staking wegens agressie tegen de chauffeurs is nog niet gedaan of een nieuwe wordt op gang geblazen.

Gisteren was het weer prijs. In Molenbeek, de stad van peis en vree onder het bestuur van Sjeik Fluppe, is een buschauffeur met een vuurwapen bedreigd nadat hij een reiziger aanmaande een ticket te kopen. De buschauffeurs zijn zo geschrokken door dit zeldzame voorval dat zij spontaan het werk neerlegden.

Het betreft hier de lijn Brussel-Asse. Luister poco-kwakzalvers van de Brusselse mesthoop,  schaf gewoon het bovengronds openbaar vervoer af ! Gedaan met agressie èn stakingen èn inkomstenverlies èn al die dagelijks weerkerende criminele kloterij. Richt alle aandacht en middelen op een zo veilig mogelijk metro-verkeer.

Laat het bovengronds vervoer over aan de nieuwe bewoners die er nu de dienst uitmaken. Kamelen, muilezels en dromedarissen zijn toegelaten als vervoermiddel. Geen wegenbelasting of BIV te betalen. Alleen een jaarlijkse bijdrage voor het opruimen van achtergelaten mest.

mvg - Senior

*****

Onaanvaardbaar

Ik erger me mateloos aan de poco-vrouwen die zich net als Van Den Driesse verschuilen achter het argument "er is geen klacht ingediend", zodat de seksist geniet van het voordeel van de twijfel. De wet op seksuele intimidatie is er nu juist gekomen omdat het in de meeste gevallen over hiërarchie ging, waarbij de dader steeds vrijuit gaat, met ontslag of verdere pesterijen tot gevolg voor het slachtoffer.

Deze voorbeelden deden zich in het verleden meer dan genoeg voor, zodat het volgende slachtoffer geen klacht dierf in te dienen. Wanneer de N-va figuren als Van den Driessche in bescherming neemt, bevestigt die partij haar walgelijke macho-instelling en de schuilplaats die zij biedt voor haar vele homoseksuele mandatarissen, die op vrouwen neerkijken.

Gina

*****

Marokkaanse raadsleden beschuldigen stad van discriminatie bij aanwervingen.

"Wat alleszins wel een feit is : in elke dienst waar moslims te werk gesteld zijn, is het ten strengste verboden kritiek uit te oefenen op prestaties of aanwezigheden van deze lieden. Dit wordt uiteraard nooit toegegeven, maar het is een stilzwijgend akkoord dat door de syndicaten en hun afgevaardigden doorgevoerd wordt. Uiteraard is dit niet bespreekbaar in de gemeenteraad."

En daarmee is ALLES gezegd.

Fred

In zijn zoveelste striemende korte tussenkomst maakt de leider van UKIP kipkap van de Europese financiële politiek. Een bondige samenvatting.

Vorige maand kondigde Van Rompuy het einde aan van de financiële crisis, welnu het tegendeel is waar. Vandaag doemen nieuwe obstakels op. Spanje kampt met een ongehoord hoge werkloosheid, in Italië vallen er geen resultaten te noteren van de door premier Monti aangekondigde maatregelen en als Griekenland de strenge bezuinigingen stipt mocht doorvoeren, zal het land in 2020 nog steeds aankijken tegen een begrotingstekort van 120%. Niet de politici in deze vergadering die totaal ongeloofwaardig zijn, maar economen over de ganse wereld zien het einde van de Euro naderen.

Nigel Farage wordt enkele malen onderbroken door een kraaiende Guy de la Tourette uit Gent, die zoals geweten na zijn premierschap, het land B achterliet als een Paradijsje met een dik gespekte spaarpot. Nigel Farage is niet enkel een begenadigd spreker, hij is een van de weinige Europarlementairen die beroepshalve de finesses van de financiële wereld kent. Zijn anti-Europa partij, de UKIP staat momenteel in Groot-Brittannië op de derde plaats na de Conservatieven en Labour.

Ray

Het gerecht, al vele jaren een groot pijnpunt in België, lijkt nu eindelijk te worden gereorganiseerd. De gerechtelijke arrondissementen ondergaan een schaalvergroting om efficiënter te werken. Dame Justitia werpt oude tot op de draad versleten gewaden af. Er zijn nieuwe in de maak, maar helaas staat ze intussen meer dan ooit in haar blootje. 

Minister van justitie Annemie Turtelboom haalde het bijgeschaafde plan van de vorige minister van justitie uit de (koel)kast, dat de gerechtelijke arrondissementen van de huidige 27 terugbrengt op 12. Voor de bewoner verandert er niets, voor het personeel integendeel veel. In plaats van vier parketten, rechtbanken van eerste aanleg, arbeidsrechtbanken enz. zal West-Vlaanderen bvb. er straks van elk maar één meer tellen. De magistraten zullen van onder hun kerktoren moeten komen, want inzetbaar in heel de provincie. Wordt de soep zo heet gegeten als ze wordt opgediend? Wellicht niet, want deze gerechtelijke hervorming moet nog door de ministerraad en het parlement worden goedgekeurd. De hoogste drempel wordt echter, nu het overal besparen is geblazen, het gebrek aan geld. De hervorming zal dan ook enkele jaren in beslag nemen, waarschuwt men nu al. 

Of de hervorming zal helpen om een einde te maken aan de tsunami van roofovervallen vanuit Noord Frankrijk in Zuid West-Vlaanderen is maar de vraag. Er gebeurden er al verscheidene tientallen sinds begin dit jaar, een nieuw record in de plaag van ramkraken die al enkele tientallen jaren duurt. De inwoners van de grensstreek, slachtoffers van de Franse gangsterbendes die winkels komen leegroven, auto’s stelen of home jackings plegen, hun geduld raakt op. Hoe lang duurt het nog voor ze zich bewapenen om zelf hun goederen te beschermen? Want de politie komt steevast te laat en eens de grens over zijn de daders niet meer te vatten. 

Overigens waren voor de in het vooruitzicht gestelde reorganisatie van het gerecht nog enkele schokkende misdrijven nodig om de al langer spreekwoordelijke emmer nog wat meer te doen overlopen. In Brussel was er, na een banale aanrijding met een bus, de dodelijke slag van een opgefokte Brusselaar voor een medewerker van de openbare vervoersmaatschappij. Waarop het openbaar vervoer in de hoofdstad van Europa door een solidariteitsstaking enkele dagen stilviel. In Aarlen was er enkele dagen later de ontsnapping van twee gedetineerden uit de gevangenis. Met bedreiging met een zelfgemaakt wapen en gijzeling van twee cipiers. Eén ervan had, ook na een gijzeling, al eens eerder de benen genomen, maar was gelukkig terug gevat en weer opgesloten. De gevangenisdirectie legde deze gedetineerde toen voor alle veiligheid een strenger regime op. Tot een rechter oordeelde dat dit inhumaan was en hij zoals de andere gevangenen moest worden behandeld. Het gevangenispersoneel pikte dat niet en ging ook in staking. Waardoor het probleem een hot item werd en volop in de media belandde. 

Groot alarm dus bij de betrokken ministers, toevallig vrouwen, en meteen het momentum om uit hun pijp te komen. Zoals ook minister van binnenlandse zaken Joëlle Milquet. Zij schudde 400 extra politie-agenten voor Brussel uit haar mouw, maar niemand weet waar ze die vandaan zal halen. Over heel het land zou er een tekort zijn van... 3000 politiemannen. Ook andere grote steden kampen met een tekort, hoewel het er niet zo acuut is. Gebrek aan geld speelt ook hier een rol. Maar Brussel is een geval apart en krijgt een voorkeursbehandeling wegens de hoge graad aan criminaliteit. Zo worden agenten van elders gelokt met speciale premies. Inwoners van het hoofdstedelijk gebied schuwen kennelijk de job. Ze weten dat de bestrijding van de criminaliteit er als dweilen met de kraan open is. Kleine criminelen worden opgepakt, maar zijn korte tijd later al weer op vrije voeten omdat het gerecht ze niet aanhoudt wegens plaatsgebrek in de overvolle gevangenissen. De gedetineerden zitten met drie of vier in voor twee personen bestemde cellen, of moeten in de gangen slapen. Op de koop toe is er de slechte staat van de gevangenis van Vorst, waar mensonwaardige toestanden heersen. 

Dat plaatsgebrek heeft nog andere en ergere gevolgen. Sommige daders die al verschillende veroordelingen tot celstraf opliepen hebben bijvoorbeeld nog geen dag achter de tralies doorgebracht, niettegenstaande ze zich al verschillende keren bij de gevangenis moesten aanbieden. Kom later eens terug, dan zal er misschien plaats zijn, krijgen ze als antwoord. Om toch een zweem van oplossing te bieden aan dit plaatsgebrek vonden de achtereenvolgende ministers van justitie een oplossing op zijn Belgisch. Straffen onder de drie jaar moeten niet worden uitgevoerd, melden ze in omzendbrieven aan ze de magistratuur. Waarbij er even geen rekening wordt mee gehouden dat dit volkomen ongrondwettelijk is. Een doekje voor het bloeden vormt het systeem van enkelbanden. Hiermee wordt de veroordeelde, die door het gebrek aan plaats zijn celstraf in zijn eigen woning mag uitzitten, elektronisch in het oog gehouden. Helaas is er een tekort aan enkelbanden, en is er ook onvoldoende personeel om de enkelbandgevangenen te controleren... 

België moet, mede door deze onwerkzame strafuitvoering, voor wie leeft van de misdaad het beloofde land zijn. Rondtrekkende bendes, vaak met minderjarigen, teisteren het land met hun inbraken en weten dat, als ze ooit worden gevat, ze wel veroordeeld maar door gebrek aan plaats niet opgesloten worden. Om te beletten dat ze onmiddellijk weer aan de slag gaan kunnen ze enkel in voorhechtenis worden genomen, en precies daar nijpt het schoentje. De overbevolking van de gevangenissen zou hieraan te wijten zijn: te veel verdachten in voorhechtenis. Maar anderzijds kan men het de onderzoeksrechters die verantwoordelijk zijn voor de aanhoudingen niet kwalijk nemen dat ze de maatschappij willen beschermen. 

Misschien is de aangekondigde reorganisatie de aanzet om bvb. het wetboek van strafvordering eens aan te pakken. Dame Justitia moet nl. nog meer en al langer oude gewaden afwerpen. Onvoorstelbaar maar waar: sommige wetten behoren nog tot de zogenoemde ‘code Napoléon’, en dateren dus uit het begin van de 18de eeuw, toen de Fransen het land dat later België zou worden, hadden geannexeerd. Misschien dacht de revolutionaire Belgische regering dat vroeg of laat het land weer bij Frankrijk zou komen.

18 april 2012

Manu de Tremerie werkte zijn hele carrière bij Het Volk. Verscheidene jaren was hij stadsjournalist in Gent. Daarna werd hij gerechtsverslaggever en dat bood hem de gelegenheid van op de eerste rij talrijke spraakmakende assisenprocessen mee te maken. Zoals destijds dat van de Gentse onderzoeksrechter Guy Jespers, die beschuldigd werd van o.m. moord op zijn vrouw, roofoverval en verboden wapenbezit.
Manu de Tremerie houdt ook veel van de Costa Blanca, en komt er elk jaar enkele keren de gezonde lucht opsnuiven.

De anciens van deze blog kennen de voorkeur van ondergetekende voor Japan, China en het Verre Oosten in het algemeen. Enkele jaren geleden vertoonden wij met de regelmaat van een klok de mooie natuurfilms van een Japanse video-producent met wie wij helaas niet konden communiceren maar hij (zij ?) wist wel dat ergens in Europa zijn/haar video's bekeken werden. Door enkele pc-crashes zijn wij onze man/vrouw uit het oog verloren maar na lang zoeken, hebben we hem/haar vandaag terug opgeduikeld.

Deze video's vertonen steeds rustige beelden, gewoonlijk met één vaste camera opgenomen en zij geven een goede impressie van zowel de veelal onbekende natuur van het eiland Hokkaido als de observerende en bewonderende Japanse geest die aansluiting zoekt met de Natuur.

Wikipedia weet het volgende te vertellen over Hokkaido, het eiland waar de meeste video's opgenomen zijn.  Hokkaido is het meest noordelijke van de vier grote eilanden van Japan. De hoofdstad van Hokkaido is Sapporo. Bestuurlijk gezien is Hokkaido zowel een prefectuur als een regio. De prefectuur Hokkaido heeft een oppervlakte van 83.456,38 km² (5,5 maal de oppervlakte van Vlaanderen) en had eind 2007 een bevolking van bijna 6 miljoen inwoners. Hokkaido is daarmee de grootste prefectuur qua oppervlakte en de zevende qua inwoneraantal.

Op 26 september 2003 werd Hokkaido getroffen door een aardbeving met een kracht van 8,0 op de schaal van Richter, gevolgd door een naschok en enkele uren later een nieuwe aardbeving, ditmaal met een kracht van 7,0 op de schaal van Richter. Het epicentrum lag circa tachtig kilometer oostelijk van de oostkust van Hokkaido. Enige honderden mensen raakten gewond. Er viel één dode. Op 15 november 2006 werd Hokkaido opnieuw getroffen door een aardbeving met een kracht van 8,1 op de schaal van Richter. Het epicentrum lag op 390 km ten oosten van Itoeroep (Etorofu), één van de Koerilen-eilanden. De aardbeving werd gevolgd door een kleine tsunami die insloeg in de haven van Nemuro.

Omdat het eiland net ten oosten naast het Euro-Aziatische continent ligt, heeft het, ondanks de ligging in de oceaan, een continentaal klimaat, met warme zomers en koude winters. Vooral in het westen valt er in de winter veel sneeuw. Die wordt veroorzaakt door ijskoude landlucht afkomstig uit Azië die over het relatief warme oceaanwater stroomt, daardoor vochtig en onstabiel wordt en door de bergen op het eiland gedwongen wordt te stijgen (stuwingsneerslag).

Ray

 Instrumentaal

Instrumenteel tussenspel. Het jonge bruidje Butterfly heeft het geloof van haar voorvaderen afgezworen en ze heeft zich aangesloten bij een christelijke kerk zoals haar Amerikaanse echtgenoot. Elke dag kijkt zij uit over de baai van Nagasaki, wachtend op de terugkeer van haar luitenant Pinkerton, die in haar niets meer zag dan een exotisch avontuurtje. Een gestileerde video en natuurlijk de onsterfelijke muziek van maëstro Giacomo Puccini, gedirigeerd door Herbert von Karajan.

In de marge even vertellen, dat in Japan heel wat christelijke kerken zijn, zowel katholieke als protestantse die sterk met mekaar concurreren, terwijl de meeste Japanners het shintoïsme of het Boeddhisme aanhangen en vaak allebei. Baat het niet, dan schaadt het niet. Er leven ook een honderdduizend moslims die behoorlijk in het oog gehouden worden door de overheid, opdat zij niet tot extremistische acties zouden overgaan. Hoe komen ze er bij, die Japanners, zoiets te durven denken.

Savat

"Is mijn zus hier ?"

Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft gevonnist dat incest terecht strafbaar is en heeft een eerdere veroordeling van een Duitser wegens incest rechtsgeldig verklaard.

De 35-jarige Duitser Patrick S. ging verschillende keren in beroep nadat een rechtbank hem zeven jaar geleden tot 2,5 jaar cel veroordeelde.  De straf kreeg hij voor het plegen van incest. De man verwekte vier kinderen bij zijn geestelijk gehandicapte zus, die 16 was toen hun relatie begon. Zij werd in Duitsland niet veroordeeld, omdat ze vanwege haar aandoening zeer afhankelijk van haar broer was na het overlijden van hun moeder.

De man uit Leipzig kwam volgens de NOS op zijn derde in een weeshuis terecht en woonde daarna bij een adoptiegezin. Op zijn 24ste ontmoette hij zijn licht verstandelijk gehandicapte zus, waarmee hij een relatie kreeg. Samen kregen ze vier kinderen, van wie er twee gehandicapt zijn. In de loop van het proces ging het paar uit elkaar. "Dat proces heeft natuurlijk de relatie vernietigd", zegt zijn advocaat. Na door alle Duitse justitiële instanties schuldig te zijn bevonden, stapte de incestpleger naar het Europese Hof. Hij meende dat zijn fundamentele recht op het hebben van een familieleven was geschonden. Het hof gaf hem daarin ongelijk.

Groen-politicus en voormalig Rote Armee Fraktion-militant Hans-Christian Ströbele vindt dit een schande : seks tussen broers en zussen moet kunnen en hij argumenteert verder dat het in Turkije ook toegelaten is.  Daar kunnen we ons inderdaad aan spiegelen.   En hij beroept zich op de geschiedenis : in het rijk der farao’s en Azteken hadden zelfs hele dynastieën de broer-zus liefde voorgeschreven.  In Duitsland wil de mei-68-geïnspireerde Piratenpartij de incestparagraaf 173 StGB uit het strafrecht halen : ook voor hen moeten broers en zussen onbelemmerd met elkaar een seksuele relatie kunnen opbouwen.  Anita Möllering, perswoordvoerster van de Piraten, verklaarde: “De strafrechterlijke vervolging van geslachtsverkeer door twee instemmende volwassenen druist in tegen het recht van de vrije ontplooiïng van de persoonlijkheid.  Wij - de Piratenpartij - wijzen zulke inmenging af.” 

Het risico op genetische afwijkingen wordt geminimaliseerd.  Mocht er toch een ongewenste erfelijke schade aan het licht komen, dan kan men sowieso nog een abortus laten uitvoeren.

Als u het ons vraagt, zijn er enkelen van de erfelijk beschadigden tussen de mazen geglipt.

Floriaan Terbeke

Bron: PI

De ex- N-vA horzel Bas Luyten toetert in de Vlaamse regimemedia, die zich baseren op Bas' facebookpagina, dat een Vlaams parlementslid van de N-VA het bed deelt met vijftig mannen. En een hele groep N-VA-leden zou volgens diezelfde Luyten afgezakt zijn naar een bordeel om de bloempjes buiten te zetten.

IK heb in mijn vroegere professionele omgeving heel wat homo's gekend en naast een kleine minderheid stilzwijgende heren die discreet door het leven gaan, is er de grote meerderheid homo's die zonder gêne van de ene naar de andere man fladderen. Met 50 partners het bed delen, is helemaal niets uitzonderlijks. Integendeel. Als dat alles is wat de gewezen verloofde en patiënt van spoedarts Kim Geybels te vertellen heeft, kan hij beter zijn wafel houden.  Dit soort confidenties van een ex-verslaafde zijn vrij waardeloos.

Het heeft er fel tegengezeten deze week in de commissie Personeelszaken  in de stad Antwerpen, naar aanleiding van het  jaarlijkse diversiteitsrapport (het laatste van deze legislatuur!). Daar worden de cijfers verstrekt met betrekking tot de tewerkstellingsevolutie van kansengroepen bij de stad en de zelfstandige nevenbedrijven (Digipolis, de Haven, Vespa, e.a.) en er ontspon zich in de commissie een zeer fel debat met betrekking tot aanwerving van allochtonen.

De Marokkaanse raadsleden Talhaoui en Slassi (sp-a) waren genadeloos voor het stadsbestuur voor wat betreft de tewerkstellingscijfers voor allochtonen. Fauzaya Talhaou (sedert kort ook senatrice)  noemde bepaalde cijfers “beschamend” en zei: “Dat kunnen we niet meer verkopen naar onze gemeenschappen.”. Youssef Slassi sprak van “beschavende, onaanvaardbare resultaten” en sprak zware beschuldigingen uit: “Er zijn vele allochtonen die jaarlijks afstuderen. Dit bevestigt mijn vermoeden dat er mechanismen zijn die diversiteit tegenwerken.” Slassi bedoelde, dat er mensen zijn in de organisatie die de bedoelingen van de stad tegenwerken. Sedert burgemeester Janssens voor de opvolging van Monica de Coninck (thans ministerin van Werk) een raadslid van Turkse origine verkoos boven een Marokkaan, is de liefde voor de Grote Rode Manitoe fel bekoeld. Slassi zelf, een omhooggevallen arrivist, had gehoopt de uitverkorene te zijn maar hij greep er naast. Alweer.

Wat de klaagzangen betreft van de twee Marokkaanse gemeenteraadsleden, die klinken ons niet onbekend in de oren : als de zaken niet naar hun zin verlopen, zijn het de "anderen" die de schuld krijgen. Het toverwoord "racisme" werd nog net niet uitgesproken, maar het lag er vingerdik bovenop, dat dit volgens de beide klagers de reden is van de niet-aanwerving binnen het stadskader. Het zal beteren van zodra de allochtonen met een eigen partij het bestuur in handen nemen.

Wim van Osselaer (VB) is kritisch tussengekomen : “De stad heeft maar liefst zes acties lopen om meer allochtonen aan te trekken. Wanneer die allemaal geen resultaten opleveren, toont dit m.i. aan dat het probleem zich eerder situeert bij de allochtone gemeenschappen zelf.  “Het is gemakkelijk is om zeggen dat het niet-aanwerven van allochtonen de schuld is van de stad. Maar  we kunnen beter onderzoeken wat de problemen zijn in die migrantengroepen zelf. Kinderen worden in een vreemde taal opgevoed, een gevolg van de aanhoudende huwelijksmigratie, en hebben daardoor onderwijsachterstand. In de allochtone gemeenschap is ook de werkloosheid bij vrouwen veel hoger. Welke culturele factoren in de allochtone gemeenschappen werken dit in de hand ? En we moeten ook kijken naar de werkattitude van sommige allochtone groepen. Ook dit taboe mag men niet uit de weg gaan.”

Van het voltallige stadspersoneel is 11% van allochtone origine. Maar de allochtone aanwezigheid verschilt enorm naargelang het niveau en de dienst. In de lager categorieën zijn vreemden goed vertegenwoordigd, terwijl zij in de hogere regionen slechts met 2 of 3%  aanwezig zijn.  De bereidheid om allochtonen an te werven is zeer groot, alhoewel havenschepen Van Peel ontkent dat er positief gediscrimineerd wordt. In zijn eigen departement, de Haven, werken er nauwelijks allochtonen.

Wat alleszins wel een feit is : in elke dienst waar moslims te werk gesteld zijn, is het ten strengste verboden kritiek uit te oefenen op prestaties of aanwezigheden van deze lieden. Dit wordt uiteraard nooit toegegeven, maar het is een stilzwijgend akkoord dat door de syndicaten en hun afgevaardigden doorgevoerd wordt. Uiteraard is dit niet bespreekbaar in de gemeenteraad.

Ray

Terwijl Europa steeds dieper wegzinkt in een oneindige schuldenberg, blijven de Brusselse eurocraten hardnekkig vasthouden aan de Europese droom. In een poging om hun visie op te leggen aan de rest van Europa staan ze op het punt om ruim 160 miljoen euro uit te geven voor de oprichting van het Europees museum House of European History (HEH), het Huis van de Europese Geschiedenis.

Het gaat om een project van Hans-Gert Pöttering,  gewezen voorzitter van de Euro-Praatbarak, dat in 2014 in Brussel zijn deuren zal openen en dat een prijskaartje heeft dat snel van 50 miljoen euri tot 160 miljoen is uitgegroeid. Het museum wil het bewustzijn van een “Europese identiteit” promoten. Maar het project draait stilaan op een farce uit. Het Eastmangebouw in het Leopoldpark te Brussel wordt gerenoveerd tot het megalomane project dat zich niet schroomt de geschiedenis te herschrijven vanuit een eigen politiek-bezopen visie. De Mao-Chinezen zijn terug opgestaan en zij nemen bezit van Europa, dat nu een eigen Culturele Revolutie meemaakt, zij het enkel beleefd door de Eurofantasten.

De enthousiaste Europeanen wilden in een poging om de geschiedenis te verkrachten de Tweede Wereldoorlog de naam “Europese Burgeroorlog” meegeven. Omdat sommigen alsnog het hoofd koel hielden werd na luid protest en een reeks  oeverloze discussies uiteindelijk beslist  om controversiële onderwerpen gewoon te negeren en het jaar 1946 tot het “Jaar nul” van Europa uit te roepen. Hoe bezopen en waanzinnig moet je zijn om een nieuwe jaarrekening uit te denken voor het oude Europa ?

De Tweede Wereldoorlog : een plaatselijke burgeroorlog

Eurosceptici als Martin Callanan noemen het project narcistisch: “In economisch goede tijden zou het project een groteske verspilling zijn, maar midden deze crisis is het gewoon schandalig.” LLD-verkozene Derk Jan Eppink spreekt van “zelfverheerlijking op kosten van de belastingbetaler, terwijl men niet eens akkoord raakt over wat in de oorlog gebeurde.”

Zoals gewoonlijk wordt het project in de belgische regimemedia amper vermeld, al kan het model staan voor de toenemende en absurde pogingen om koste wat kost het instortende Europees project te redden.

1 op 10 inwoners van de eurozone zit zonder werk; in sommige landen loopt dit voor jongeren op tot 50%. Duizenden mensen komen op straat uit protest tegen hervormingen en bezuinigingen als gevolg van de voortdurende recessie, terwijl het IMF er deze week voor het eerst op wees dat de schuldencrisis tot het einde van de eurozone zou kunnen leiden. Maar het Europees Parlement blijft ongestoord verder werken aan zijn droomproject: de uitbreiding van de EU. In Brussel lijkt niet de crisis, maar de hoogmoed, hoogtij te vieren, schrijft de Daily Mail.

Europese belastingbetalers, die dit soort frivoliteiten financieren, betalen jaarlijks 2 miljard euro voor de werking van het EP. De Europese bureaucratie groeit tegen een versneld tempo ( van 3.946 tot 6.245 ambtenaren sinds 2004), terwijl het vertrouwen in de markten zakt en de economieën van de lidstaten in het slop zitten.

Absurde projecten als het Europees museum en het nieuwe tv-kanaal van het Europees Parlement – dat 8,5 miljoen euro per jaar kost en amper 830 kijkers per dag haalt, ondanks het feit dat in 22 talen worden uitgezonden, waaronder het Gaelic, een taal die door 80.000 mensen wordt gesproken – zijn het bewijs dat de Brusselse eurocraten in hun eigen fantasiewereld leven,  waarin het straks abrupt ontwaken dreigt te worden, besluit de krant. Dat bij de laatste Europese verkiezingen amper 43% van de mensen opdaagden om hun stem uit te brengen (in sommige landen minder dan 20%) lijkt hen niet te deren.

http://en.wikipedia.org/wiki/House_of_European_History + express.be.

Philippe Moureaux op weg een tweede Léon Degrelle te worden

Als Moureaux met al wat er aanwezig is in Molenbeek de gemeente nog kan besturen zonder dat ze in totale anarchie verzandt, is de kans groot dat dat alleen mogelijk is dankzij belangvermengde banden met het moslimextremisme. Niet alleen wordt daar geen onderzoek naar gevoerd, het wordt gewoon zelfs nooit ergens geopperd.

Fred

*****

Spartelen in het wijwatervat

Madame Non heeft de oplossing voor Bruxelles in haar hoofd. Brussel is niet gevaarlijker dan andere steden, zegt ze. Ik kan haar hierin volgen wat betreft Gent - Mechelen en last but not least Antwerpen. Maar de vergelijking met Frankfurt houdt geen steek en is om te lachen moest het niet zo triestig zijn. De Bolle zal haar hersenspinsel uitwerken.

Haar eerste gedachten gaan naar de wijkagent. Hij zal het speerpunt zijn van 'den attaque teigen de stroetbandeite in Brussel'. Dus, samengevat gebeurt er wat volgt:- in de no go gemeenten waar politiepatrouilles zich niet meer durven/mogen vertonen zal den agent-de-quartier mee sane vélô de zaken eens op punt gaan stellen. De mogelijkheid van enige beperkingen bij deze mensen wordt niet overwogen. Ik zei het reeds voorheen : negeren en afvlakken en er is niks gebeurd !Vervolgens gaan er bij de politie premies sneuvelen en anderen gaan wel een- en anderen een grotere premie krijgen, als de bonden het toestaan. Vul zelf maar in wat er gaat gebeuren.

Op trein -tram-bus is het geweld dagelijks aanwezig dus nemen we , 400 of 600 of 1 000, een soort van erzatz-agenten aan die deze klus wel zullen klaren. Absurd ? Natuurlijk. Alleen de vorming van die mensen vraagt een redelijke tijd voor de uitvoering ervan, als er tenminste plaats is in de verschillende politiescholen of gaat de RVA de lessen geven ? Ik ga er van uit dat deze opleiding minstens de grondbeginselen van de verschillende wetten en 'omgaan met agressie' bevat.

Is het niet veel, veel eenvoudiger om diegenen die de oorzaak zijn van alle kommer en kwel gewoon uit het verkeer te nemen ? Uitspraken als: ' is bekend bij de politie' ; ' heeft een 40-tal misdrijven..'. enz. zijn telkens niet ver weg. M.a.w. dan zaten ze in de gevangenis en kon er i.p.v. die interventies door de betrokken instanties iets anders worden gedaan en dan was dergelijke belachelijke werving niet nodig. Zolang gevangenen voor dit land een belangrijk exportartikel zijn kunnen er geen nieuwe worden binnen gepakt. VOL is vol en geld is er niet( De gevangenen in NL kosten 164 € / dag / per stuk . ) Dus laat ze maar los.

Ziehier, de cirkel is rond. Brussel , Antwerpen, Gent en Mechelen zijn inderdaad niet gevaarlijker als andere steden op voorwaarde dat je er enkele duizenden mag afvoeren. Tot dan is het huilen met de pet op en water pompen in een mand. Halve maatregelen, zotte aanwervingen inbegrepen, helpen geen fluit. Elke boer weet dat hij moet wieden, wil hij zijn vruchten laten gedijen.

Vanwege Daniel

*****

Vrede op aarde ? 

Ik lees dat uw redactie enkele passages heeft gewist van Stef in verband met Breivik. Ik ben het volledig eens dat er geen genade mag bestaan voor een dergelijke massamoordenaar.

Ik heb wel enkele kanttekeningen. Werd de Lockerbie moordenaar na zijn onbegrijpelijke vrijlating niet onthaald als een held in zijn thuisland ? Werd er geen minuut stilte gevraagd , werd er geen kleine betoging georganiseerd ter nagedachtenis van het monster van Toulouse en zijn heldendaden enz ?

 Ik vrees dat die Breivik niet de enige zal zijn bij wie de stoppen doorslaan. Bijna dagelijks worden wij in confrontatie gebracht met de wrede en achterlijke gebruiken van de Islamkanker, is het dan zo verwonderlijk ? De media en de politiek die over het hoogtepunt van de beschaving heen zijn, hebben te weinig belangstelling voor de ware aard van heel die Islam. Ze dulden geen kritiek , de vrijheid van godsdienst is heilig. Ik vraag me af wie onze toekomstige vrijheidstrijders zullen zijn. Diegenen die ons bevrijdden in WO II waren dat nu helden of nazi-moordenaars ?

René

*****

Tussenkomst Philip Claeys over Zuid-Afrika - Europarlement

Toen ik de éérste maal deze video zag, verbaasde het mij ten zeerste dat zetel 602 bezet was door iemand die ik héél goed gekend heb, maar met wie ik niet meer wens geliëerd te worden. Dààrover stelde ik een vraag over het àl-of-niet recent zijn van die clip aan de heer Claeys. Twee dagen later had ik reeds bericht op mijn e-mail: "Die tussenkomst is inderdaad recent. We hebben vaste plaatsen in het halfrond & FVH zit al een maand of 4 niet meer naast mij, maar hij was die dag, vlak voor ik aan het woord kwam, even naast mij komen zitten om goeiendag te zeggen.  Dat gebeurt nog regelmatig, ondanks onze politieke meningsverschillen. Maar het kan inderdaad wel vragen oproepen voor wie de beelden ziet"  Ziedaar, beste Angeltjesfans, hoé "aanspreekbaar" de Heer Claeys zich opstelt tegenover personen die met eventuele vragen zitten (en die graag beantwoord zien).

Aanspreekbaarheid is een gave die slechts weinig politiekers bezitten, dààrom... Hartelijke Vlaamse groeten van een vurig Fan.

Victor van Vosselaer

*****

Moureaux

Moureaux is getrouwd met een islammadame en een mohammedaan mag wel trouwen met een niet-mohammedaanse, maar een mohammedaanse mag niet trouwen met niet-mohammedaan. Dus moet dat links vergif zich bekeerd hebben tot de islam en is het van zelfsprekend dat hij nu op zijn achterste poten staat. 

Wes Hardin

*****

1000ket blokkeert inburgering in Brussel.

Wat blokkeert die franskiljonse nu niet ? Laten we dat mens  wandelen sturen of toch tenminste ervoor zorgen dat ze geen verdere schade aan Vlaanderen kan veroorzaken. Telkens ze op de buis haar kop vertoont is het Maalox slikken.

Bourgeois promoot vreemdelingenstemrecht. Het enige wat vreemdelingen moeten doen, is zich zeer ernstig aanpassen aan onze normen, waarden, wetten, taal, grondgebied en cultuur. Willen ze meegenieten van onze welvaart dan zullen ze eerst moeten bijdragen aan die welvaart, wij zullen elke vorm van profitariaat moeten stopzetten. Alle vreemdelingen die weigeren zich aan te passen, bij te dragen of zich crimineel gedragen door geweldplegingen of eender welke misdaad moeten verplicht worden binnen een tijdspanne van bvb 30 dagen ons grondgebied te verlaten. Elke partij zal ernstig gescreend worden op de aanwezigheid van vreemdelingen, partijen waar vreemdelingen op voor komen zullen NOOIT een stem krijgen, komen zeveren dat het Belgen zijn is praat van idioten, vreemdelingen zijn en blijven vreemdelingen en vreemdelingen hebben zich niet met onze interne zaken te bemoeien net zoals wij ons ook niet bemoeien met hun land, punt.

Jean (ingekort)

*****

De twee gezichten van NV-A

Bourgeois zal er álles aan doen om allochtonen te motiveren om voor zijn partij te stemmen. Nog niet zó lang geleden kom men in een of ander programma ( het kan ook het nieuws geweest zijn) vreemdelingen met véél overtuiging horen verklaren, ' dat ze zéker op B.DW. zullen stemmen! ze zijn o zó dankbaar'

Waarvoor ? Ik zou het niet kunnen zeggen, maar Bourgeois, dé gespleten persoonlijkheid, heeft z'n hoofdschotels wijdopen gezet en is dit niet vergeten.  Die man heeft véél ervaring in het benjispringen van de ene partij / ministerpost naar de andere.

Christina

*****

Stelende politie

Het uitlokken van een misdaad is niet toegelaten en zelfs strafbaar voor zover ik me kan herinneren. Behalve voor de 0000-ers van Volt.  Uitlokking is een prachtig wapen in de hand van een advocaat. Het politiekorps bestaat uit mensen en mensen zijn niet onfeilbaar. Ik heb tijdens mijn 36-jarig carriereke als politie-inspecteur het slechts tweemaal meegemaakt, dat agenten in de fout gingen en deze minder eerlijke collega's werden beiden onmiddellijk geschorst en daarna het korps uitgekieperd wat uiteraard niet meer dan normaal is.

Gelukkig hebben wij een regering van prachtmensen en prachtige Europese leiders die ver boven ons uitzweven wat eerlijkheid betreft.

René

In het immigratieland Canada, waar veel migranten  uit alle landen van Europa heen zijn getrokken om een nieuw leven te beginnen, is al jaren een recente golf van volksverhuizers, tafelschuimers en avonturiers op gang gekomen. Ditmaal geen brave werklustige Europeanen die via de Oostkust Canada binnentrekken of ijverige Chinezen die langs de westelijke kusten aankomen, maar wel de vrienden van de godsdienst van de vrede. De bereidheid van deze lieden om zich te integreren is zoals wij het ook in Europa ervaren, nauwelijks bestaand.  De moslims willen vooral Canada onderwerpen aan de wetten van de islam, net zoals zij dat overal proberen van zodra af zij voldoende in aantal zijn.

De metrostations van Toronto worden dezer dagen opgefleurd met affiches die het publiek informeren, dat er slechts één god is, allah en dat Mohammed zijn profeet of boodschapper is.  U weet wel, die toffe kerel Mohammed, de kindervriend, de goedheid in persoon voor dieren, de DSK avant-la-lettre die zielsveel van de vrouwtjes hield en die al wie hem niet niet aanstond over de kling joeg. Dat is nu eens een man naar ons hart. Geweld, bloed, dood en haat, fijne drijfveren in een wereld die op ontploffen staat.

Deze publicitaire campagne wordt gefinancierd door het islamitisch informatiecentrum van de stad Toronto met de medewerking van de stedelijke Transit Commissie. Je kan kennis maken met de vredige godsdienst die de islam is in 85 talen en er worden gratis korans uitgedeeld in de stad, net zoals dat in Duitsland het geval is. Gratis, het lijkt wel of Steve Stevaert herrezen is na zijn avonturen met escortedames in zwoele bordelen.

Meer en meer ontplooien de moslims in de  tolerante Westerse Wereld hun bekeringstechnieken, die de inleiding vormen voor de volgende stappen : de overname van het bestuur en de onderwerping van de autochtone onnozelaars. In veel landen is het nog steeds zo, dat al wie zich afzet tegen de islam, wie kritiek uitoefent op deze achterlijke en wreedaardige sekte en de heren met lange jurken en struikbaarden op hun nummer wil zetten, weggezet wordt als onverdraagzame xenofoben.  Wij weten helaas beter. Ons gelijk komt nog een ietsje te vroeg.

Bron :  http://fr.novopress.info/]

Er gaat geen dag meer voorbij of we vernemen via de media allerlei gebeurtenissen waarbij men zich vragen begint te stellen. Gisteren brachten we het verhaal van een totaal, en zoveelste zinloze beslissing van de Raad van State. Het deed ons genoegen vast te kunnen stellen dat we niet de enigen waren die geschokt bleken te zijn. Vandaag lezen we  datMinister President Peeters dergelijke arresten totaal onaanvaardbaar blijkt te vinden en dat  hij  hier iets wil aan doen.

Ook een gedane test door medewerkers van het programma VOLT spreekt tot de verbeelding. Uit die test blijkt dat niet minder dan 30% van zogezegd gevonden portefeuilles en die  elkens met 150 euro door de VOLT medewerkers werden gevuld en op een politiekantoor werden binnengebracht bij de politie zelf verdwenen ! Dat dit ooit eens zou kunnen gebeuren, betwijfelt niemand maar dat er op 10 ingeleverde brieventassen niet minder dan 3 verdwenen, is hallucinant te noemen. Statistisch gezien zouden we daaruit moeten besluiten dat er de dag van vandaag niet minderdan 30% dieven zitten bij diegenen die onder andere worden betaald door de gemeenschap om dieven op te sporen en te laten bestraffen.

Tot zelfs in de sport blijkt de verzuring van onze maatschappij te zijn binnengeslopen. Hoe kan men anders uitleggen dat een voorzitter van een voetbalclub, Van Noppen van Beerschot om hem niet te noemen, zich verlaagt om een andere club uit zijn stad ,Antwerp in dit geval, aan te vallen. Alhoewel hij met het toekennen van een licentie door de Voetbalbond aan een andere club niets, maar dan ook niets te maken heeft, deinst deze man er niet voor terug om klacht neer te leggen bij die bond, omdat hij een en ander over de interne financiële keuken bij Antwerp zou te weten gekomen zijn. Hij verzoekt de bond de toegestane licentie aan Antwerp in te trekken op grond van een te zwakke financiële basis.

Wanneer men dan weet dat Beerschot zelf in een recent verleden de frontpagina's haalde wegens achterstallige betalingen en een zwak financieel vermogen, kan men zich alleen afvragen of die man geen medische hulp nodig heeft.  Het feit dat beide clubs zelfs niet in dezelfde afdeling spelen, maakt duidelijk dat deze man over geen enkele moraliteit meer beschikt. De bedoeling van dit genomen initiatief is alleen om een andere club te benadeligen en in het stof te laten bijten zonder daarbij enig voordeel te hebben, tenzij de genoegdoening een rivaliserende stadsclub te hebben kunnen beschadigen. Dergelijke personen horen volgens ons niet meer thuis in de wereld van de sport.

Hogervermelde feiten wijzen allemaal op een stijgende verzuring in onze samenleving.

Men zegge het voort,

Freddy van Gaever

Sinds dinsdag is de kleurrijke verlichting in de geplooide zwaan, waarrond de drank- en eetgelegenheid is opgebouwd, troosteloos gedoofd. De uitbater heeft maandag de boeken neergelegd. Volgens Steven Bervoets draaide de zaak nochtans goed. De bar ernaast - in de gigantische 'champagne-coupe' - is niet getroffen. La Salle en de champagnebar worden niet uitgebaat door dezelfde zaakvoerder. Het is geen wereldshokkend nieuws, maar typisch voor de economische sfeer waarin wij leven.

De bedenkers van de Amerikaanse populaire, en lichtjes iconoklaste serie The Simpsons zullen wel nooit gedacht hebben dat ze een conservatief politicus als Bart De Wever een kapstok zouden leveren om diens visie op de Vlaamse identiteit aan op te hangen. In een lezing n.a.v. de “Dag van de Geschiedenis”, gegeven op 13 maart j.l. te Brugge, poneert de N-VA-voorzitter de stelling dat we verhalen nodig hebben, die desnoods een loopje nemen met de historische waarheid, om ons een collectieve identiteit te smeden. Via een paar ezelsbruggetjes leidt die dan tot een “verbeelde gemeenschap” (sic) en zelfs tot een algemeen gedeelde volksmoraal.

De zgn. “deconstructivisten”, die de verhalen ontmaskeren en de solide identiteit aldus op losse schroeven zetten, vinden anderzijds in zijn ogen geen genade: ze worden ei zo na als nestbevuilers en volksvijandige Entarteten weggezet. Daar moeten wij, Vlaamse republikeinen én voorstanders van het kritisch denken, wel even met de ogen bij knipperen.

Rattenvangers

De Wevers tekst verscheen ook in De Standaard. De welles-nietes discussie die daarop in de opiniebladzijden werd gevoerd, is ondertussen een paar weken oud en al weer afgevoerd. Dat betekent niet dat het onderwerp zelf irrelevant geworden is. Bovendien vraagt dit om een nuance buiten de clichématige tegenstelling tussen rechts/Vlaams/conservatief en links/Belgisch/progressief.

Alles draait rond een tamelijk dubieuze verwijzing naar een aflevering van de Simpson-serie, waarin Lisa, de jongste en de slimste van de familie, het locale ikoon Jebediah Springfield aan een genadeloos achtergrondonderzoek onderwerpt, en vaststelt dat de mythe niet klopt met de realiteit. Toch zal zij op het einde capituleren, en publiek uitroepen: ‘Jebediah Springfield was a great man!’ Applaus op alle banken.

Moraal van het verhaal, zo zouden wij denken: het is moeilijk om tegen de stroom in te gaan. Maar Bart De Wever zag dat helemaal anders. In zijn optiek heeft Lisa eindelijk begrepen dat sociale samenhang gefundeerd is op “grote verhalen” die ons door de geschiedschrijving worden geleverd, maar waar politieke leiders en hun spindoctors morsig mee mogen omspringen. Dat kan ver gaan,- tot en met het retoucheren van foto’s en het negationistisch bijkleuren van de geschiedenisboeken, een bezigheid waar alle grote dictatoriale regimes in uitblonken, maar waar ook zogenaamde democratieën niet vies van zijn. Denk aan de officiële ontkenning van de Armeense genocide door de Turkse staat. Of dichter bij huis, Leopold II die in onze schoolboekjes nog altijd als een visionaire monarch en een groot ontdekkingsreiziger wordt omschreven.

Bij de Wever weet je nooit of de historicus zich achter de politicus verschuilt, of vice-versa. Het resultaat is hier evenwel een cynische kijk op mens, politiek en samenleving die erg doet denken aan het befaamde boek van Peter Sloterdijk “Kritiek van de Cynische rede”. Deze filosoof beschrijft hoe de drang tot zelfbehoud van de macht elke vorm van waarheidsinstinct plat walst. Politici liegen met het grootste gemak, omdat het tot een cultuur behoort waarin de efficiënte leugen wordt geprefereerd boven het onhandig omspringen met de waarheid. Gladde praatjes van rattenvangers lonen. De massamedia doen daarbij hun duit in het zakje en dikken de “verhalen” aan omdat, euh.., de lezer nu eenmaal graag verhalen leest. Leugentjes om bestwil dus.

Heimweefabriek

Dit vicieus mechanisme sluit naadloos aan bij het demagogisch concept van Bart De Wever: geef het volk wat het vraagt, en het zal u lonen. Op een bizarre manier combineert hij een postmodern relativisme (“Waarheid bestaat niet; waar is alleen, wat werkt”) met een 19de eeuwse kijk op natie en identiteit, die stelt dat een gemeenschap maar functioneert als ze solidair en blindelings de officiële mythologie belijdt.

De N-VA-voorzitter contesteert de pensée unique van het Belgische establishment, maar wil deze probleemloos inruilen voor een consensusdenken in de Vlaamse “verbeelde gemeenschap”, die zich knollen voor citroenen laat verkopen.

De foute argumenten stapelen zich daarbij op. Zo stelt hij dat de volksjury’s in assisenzaken meer geïmponeerd worden door straffe verhalen dan door feiten en nuchtere argumenten. Dat weten alle Vermassens van deze wereld verdomd goed, en dan volgt in de tekst van De Wever toch wel het naar Machiavelli ruikende zinnetje: “Verhalen speelden hier dus een doorslaggevende rol in het eindverdict. Zelfs al waren het leugens.” Hola Bart! 

In een breder perspectief dan. Hebben wij verhalen nodig om mentaal te overleven? Ik verwijs hier naar Cees Noteboom, die in “Rituelen” het geheugen beschrijft als ‘een hond die gaat liggen waar hij wil.’  De Nederlandse psycholoog Douwe Draaisma nam die boutade als grondslag voor een ontnuchterende visie op geheugen en identiteitsvorming: we houden verhalen staande die ons goed uit komen, we vergeten vlotjes, maar de waarheid heeft natuurlijk wel haar rechten. En met die waarheid moeten we leren omgaan. In een visie die zowel door Freud, Nietzsche als Marx gedeeld wordt, drie denkers die onze kijk op de moderne mens en samenleving nog steeds inspireren, is de onthulling primordiaal. De verhalen uiteen halen, de onderste steen opheffen, steeds opnieuw. Illusies werken tijdelijk, als een aspirine, maar eens de hoofdpijn voorbij is het tijd voor nuchterheid en redelijke twijfel, onder het devies van de grote Verlichtingsfilosoof Immanuel Kant: Sapere aude! Durf te denken!

De vraag is dan inderdaad of de hond baas in huis moet zijn. Een cultuur die alleen als een heimweefabriek werkt, is politiek-demagogisch wel handig, maar leidt tot intellectuele inteelt van het gevaarlijkste soort.

Geef mij dus maar het ontluisterende denken en de beeldenstormerij. Ik vraag me zelfs af of “identiteit”, in de maatschappelijke betekenis, nog wel een zinvolle term is, en of we niet eerder moeten streven naar “collectieve intelligentie”, onverbrekelijk verbonden met gezonde argwaan tegen de macht en zijn “verhalen”: een anti-establisment-instinct waar Vlamingen toch zeer vertrouwd mee zijn…

Du choc des idées…

Het in vraag stellen van (nationale of nationalistische)  mythen leidt niet tot “nestbevuiling” of collectieve zelfdestructie, maar vervangt gaandeweg de naïeve legendes door een dialectisch reflectieproces, uitgesponnen door de kritische massa van de burgerlijke samenleving zelf. Een sterke gemeenschap is diegene die haar verhalen kan in vraag stellen. Concreet: het kan geen kwaad om de Slag der Gulden Sporen te “deconstrueren” tot een uit de hand gelopen Brugse belastingopstand, waarbij de Vlamingen helemaal niet zo eendrachtig waren (vele Gentenaars en Brabanders vochten met de Fransen mee). Zoals we ondertussen ook allemaal weten dat de grote mei ’68-opstand voortkwam uit een opstootje in het zwembad van Nanterre, of zoals de Franse én de Belgische revoluties ook werden gedragen door minder zuivere, idealistische motieven dan de romantisch-bombaste schilderijen suggereren. De deconstructie van mei ’68 is zelfs tamelijk algemeen geworden, ook in Frankrijk zelf. Het grote verhaal van de zich emanciperende volksmassa bleek niet te kloppen,- het was vooral een opflakkering van hedonisme bij een verwende studentengeneratie, die later, via de “lange mars door de instellingen”, de consumptiemaatschappij zou grondvesten, samen met het “politiek-correcte” mainstreamdenken dat vandaag nog altijd de dienst uitmaakt.

Maar in De Wever’s optiek staat die vaststelling dus gelijk met morele zelfmoord. De N-VA-voorzitter contesteert de pensée unique van het Belgische establishment, maar wil deze probleemloos inruilen voor een consensusdenken in de Vlaamse “verbeelde gemeenschap”, die zich knollen voor citroenen laat verkopen. In wezen gaat dit over manipulatie en volksbedrog, waartoe men ook de monarchie zou kunnen rekenen, als nuttige fabel en zogenaamde “cement van de samenleving”.

Republikeinen zien het anders. Voor hen wortelt de samenhang van een natie in een collectief gedragen idee van de Res Publica, het algemeen belang, maar ook in een actieve, tegensprakelijke, zelfs conflictueuze democratie. De choc des idées dus, niet als noodzakelijk kwaad maar als essentie van een mondige burgermaatschappij. Partijen die polariseren, politici die niét de eenheid prediken maar durven provoceren, zijn in dat opzicht veel boeiender dan de verkopers van de eenheidworst. Het herzien van de geschiedenis en het doorprikken van verhalen –of verhaaltjes- hoort onverbrekelijk bij die rebelse attitude.

Johan Sanctorum

http://vlaamserepubliek.wordpress.com/2012/04/17/verhalen-verhaaltjes-en-nuttige-fabels/

Dag lieve mensen,

Iemand die zonder meer, ook nu nog, tot de grootste sterren in Europa mag gerekend worden is Udo Jürgens.  Misschien is hij bij de meerderheid in Vlaanderen in de vergeethoek beland, maar dit is onterecht en waarschijnlijk te wijten aan de quasi absolute inpalming van de lichte muziek door het Engelstalige aanbod.  Zeg nu zelf, wanneer horen jullie nog eens een Frans, Duits of een Italiaans lied op de radio?  Zelfs voor het Nederlandstalige lied moet men quota handhaven.  Het Spaans kende even door de salsarage een heropleving. 

Udo Jürgen Bockelmann werd op 30 september 1934 in Klagenfurt (Karinthië, Oostenrijk) geboren.  Mama Käthe komt uit Schleswig-Holstein, papa Rudolf is landeigenaar / hereboer, geboren in Moskou.  Opa was daar tot aan de Russische revolutie directeur van de Junkerbank.   Udo groeide samen met broers John en Manfred op in Schloss Ottmanach, een kasteeltje met landerijen dat de familie in 1930 gekocht had.  Hier krijgt u een indruk van het gebouw en het park; het is nog steeds in privé bezit. 

 In 1948 gaat Udo muziek studeren aan het conservatorium van Klagenfurt en een jaar later begint hij zijn eerste liedjes te componeren. In 1950 wint de 16-jarige Udo een componistenwedstrijd bij de Oostenrijkse radio.  De volgende jaren worden tot 1955 het oefenterrein van zijn carrière: oprichting orkestje, medewerker bij de radiozender Klagenfurt en de Britse militaire zender BFN, muzikant bij het Rias-dansorkest in Berlijn, optredens in Oostenrijk en Duitsland, en hij ontwikkelt zich tot een schitterend jazzpianist. 

 In 1956 tekent hij zijn eerste platencontract met Heliodor / Polydor en kiest als artiestennaam Udo Jürgens.  De eerste opnames krijgen niet veel weerklank, maar zijn naam geraakt stilletjesaan bekend door optredens in het voorprogramma van toenmalige schlagerzangers. In 1959 huwt hij voor de eerste maal met Erika Meier uit Osnabrück. In 1960 wint hij samen met de Duitse ploeg het Knokkefestival.  Udo krijgt de prijs van de pers als beste solo-zanger van het festival.  “Jenny” wordt nummer één in het land b.  Hij componeert voor Shirley Bassey de wereldhit “Reach for the stars”.  In 1961 en 1962 zien we hem als acteur in verschillende Duitse films.  In 1963 wil Polydor het platencontract niet vernieuwen: Udo wil het zingen opgeven en zich op componeren toeleggen.  Gelukkig kan H. Beierlein van Montana hem ompraten.  Zijn eerste plaat “Tausend Träume” wordt een reuzehit in Oostenrijk.  Buiten zijn eigen zangcarrière componeert Udo aan de lopende band voor Duitse zangers, zoals Gus Backus, Gerhard Wendland en Rex Gildo. 

1964, 1965 en 1966 zijn Udo’s Eurovisiejaren.  “Warum nur, warum” werd 5de in Kopenhagen, "Sag' ihr, ich laß sie grüßen" 4de in Napels tot het een jaar later in Luxemburg het eindelijk lukte met „Merci chérie“.  Belangrijker dan het succes als zanger is dat hij internationaal doorbreekt als componist.  Met “Warum nur, warum” schrijft hij een wereldhit: Matt Monroe verkoopt met de Engelse versie, “Walk away”, 1.5 miljoen exemplaren.  Hij zal dit nog eens overdoen met een andere Jürgenscompositie “Without You”.  Internationale sterren als Caterina Valente, Sacha Distel, Jean-Claude Pascal, Brenda Lee, Sammy Davis Jr, Al Martino e.a.  – zelfs sopraan Anneliese Rothenberger - zingen zijn liedjes. 

Vanaf dan is er geen stoppen aan.  Elk jaar brengt nieuwe successen, concerten en deelname aan wereldwijde festivals– ook in het Oostblok.  Udo bekleedt in 1969 bij een onderzoek naar het idool der Duitse jeugd de derde plaats na John F. en Robert Kennedy.  In 1971 komt er een boek uit “Warum nur, warum”, waarin bekende schrijvers het fenomeen Udo Jürgens onder de loep nemen.  In 1972 verovert hij Japan, in 1974 Zuid-Amerika.  In de Benelux contreien wordt “Griechischer Wein” in 1975 overal meegezongen, zij het vooral in de Nederlandse versie van Joe Harris.  De Griekse premier Karamanlis ontvangt Udo in Athene: de Griekse versie van het lied wordt een soort volkslied. 

Udo Jürgens speelt handig in op de actualiteit.  In 1978 wordt “Buonas dias, Argentina” samen met de Duitse nationale voetbalploeg de grootste hit uit zijn carrière.  We zien hem vaak op televisie in shows en spelletjes;  concertreeksen over heel de wereldbol zijn overal uitverkocht.  Elke toernee lokt honderdduizenden fans.  In 1990 doet hij het voetbalverhaal nog eens dunnetjes over met “Sempre Roma”.  Tussendoor speelt hij wel eens een gastrolletje in een Duitse film.  En telkens weer duikt er weer een lied op dat de kassa doet rinkelen.  Zijn liedjes zijn meezingers, die het gehalte van “ik-hou-van-jou, blijf-je-trouw” overstijgen:  de melodie klinkt goed in het oor, de tekst is afwisselend gevoelvol, humoristisch, satirisch, typerend, actueel of met een kwinkslag en zelfspot.  Udo Jürgens geeft een nieuwe invulling aan het woord “Schlager”.  De piano is prominent aanwezig – violen op de achtergrond. 

De musical “Ich war noch niemals in New York” – met zijn meest succesrijke liedjes – ging in Hamburg in 2007 in première.  Udo zou meer dan 900 nummers gecomponeerd hebben en 105 miljoen opnames verkocht hebben.

Zijn liedjes, zijn verkoopcijfers, zijn prijzen opnoemen is onbegonnen werk.  De man is onblusbaar: bijna 78 en nog steeds staat hij op het podium – en hoe!  Zijn laatste toernee staat op de affiche als “Der ganz normale Wahnsinn”.  Inderdaad, zo zouden we Udo Jürgens kunnen beschrijven.

Ook privé: Udo is niet het voorbeeld van een hondstrouwe echtgenoot. Hij scheidde van zijn eerste echtgenote, waarmee hij 2 kinderen heeft: Jenny, een zangeres, en John, een acteur. Erika kon hem zijn vele slippertjes, die hij trouwens niet onder stoelen of banken stak, niet meer vergeven. Hij had al sedert 1967 een verhouding met de 26 jaar jongere blonde Corinna, waarvoor hij “17 Jahr, blondes Haar” gecomponeerd had. Ze bleven 12 jaar samen. In 1997 vonden ze elkaar terug  en trouwden op 4 juli 1999 in het geheim in New-York. In 2005 komt het bericht, dat ze besloten hebben, om voor een bepaalde tijd, elk hun eigen gang te gaan.  Op 15 september 2006 wordt de echtscheiding uitgesproken. 

Ik heb voor jullie het lied gekozen, waarmee hij de Eurovisiewedstrijd in 1966 gewonnen heeft: “Merci chérie”.

Merci, Udo, voor al je mooie liedjes en een dikke kus van je grootste fan in Vlaanderen:

Lolita

De belgische keuninklijke intellectuele zwaargewichten hebben na de zware regeringscrisis die hen meer dan 550 dagen aan hun paleis kluisterde, eindelijk de tijd gevonden om er even tussenuit te knijpen. Vakantie heet dat in gewone mensentaal, wat bewijst dat onze bollebozen ook maar mensen zijn. Waar zij vertoeven, wordt niet medegedeeld : het is privé, zeggen de lakeien die in Laken de boel rechthouden. Vermoedelijk verblijft de vorst en zijn talengenie in hun buitenverblijf in het Zuiden van Frankrijk. Om te varen op de Middellandse Zee is het noig wta frisjes. Tijdens de royale afwezigheid wordt het hek van het paleis hersteld op kosten van de landgenoten voor zowat 1,5 milmjoen euri.

Die van Nederland doen het ook goed : hun medeleven met de financiële en politieke crisis in het land van tulpen, kaas en windmolens brengen zij tot uiting met de aankoop van een Grieks stulpje tegen de applausprijs van 4,5 miljoen euri.  "Op die manier steunen wij de Griekse econometrie" sprak de NL-troonprins, Willem-Alexander., van wie steeds gezegd wordt dat hij in een hogere intellectuele klasse speelt dan zijn belgische evenknie.  Op 30 april is het Koninginnedag en dan verschijnt het Oranje zootje voor het juichende gepeupel.

Tenslotte is er de Spaanse 74-jarige smeerlap Juan-Carlos die in Botswana niet enkel op olifantenjacht trok, maar zoals nu uitlekt ook in gezelschap was van zijn maîtresse, een Duitse 47-jarige prinses die er nog best ferm uitziet. Blond, blauw en zeker geen Nobelprijs lezen en schrijven.

Wij zijn overtuigde republikeinen en de fratsen van deze wereldvreemde royals leveren de beste argumenten voor de afschaffing van hun achterlijk instituut. Maîtresses incluis.