In het immigratieland Canada, waar veel migranten  uit alle landen van Europa heen zijn getrokken om een nieuw leven te beginnen, is al jaren een recente golf van volksverhuizers, tafelschuimers en avonturiers op gang gekomen. Ditmaal geen brave werklustige Europeanen die via de Oostkust Canada binnentrekken of ijverige Chinezen die langs de westelijke kusten aankomen, maar wel de vrienden van de godsdienst van de vrede. De bereidheid van deze lieden om zich te integreren is zoals wij het ook in Europa ervaren, nauwelijks bestaand.  De moslims willen vooral Canada onderwerpen aan de wetten van de islam, net zoals zij dat overal proberen van zodra af zij voldoende in aantal zijn.

De metrostations van Toronto worden dezer dagen opgefleurd met affiches die het publiek informeren, dat er slechts één god is, allah en dat Mohammed zijn profeet of boodschapper is.  U weet wel, die toffe kerel Mohammed, de kindervriend, de goedheid in persoon voor dieren, de DSK avant-la-lettre die zielsveel van de vrouwtjes hield en die al wie hem niet niet aanstond over de kling joeg. Dat is nu eens een man naar ons hart. Geweld, bloed, dood en haat, fijne drijfveren in een wereld die op ontploffen staat.

Deze publicitaire campagne wordt gefinancierd door het islamitisch informatiecentrum van de stad Toronto met de medewerking van de stedelijke Transit Commissie. Je kan kennis maken met de vredige godsdienst die de islam is in 85 talen en er worden gratis korans uitgedeeld in de stad, net zoals dat in Duitsland het geval is. Gratis, het lijkt wel of Steve Stevaert herrezen is na zijn avonturen met escortedames in zwoele bordelen.

Meer en meer ontplooien de moslims in de  tolerante Westerse Wereld hun bekeringstechnieken, die de inleiding vormen voor de volgende stappen : de overname van het bestuur en de onderwerping van de autochtone onnozelaars. In veel landen is het nog steeds zo, dat al wie zich afzet tegen de islam, wie kritiek uitoefent op deze achterlijke en wreedaardige sekte en de heren met lange jurken en struikbaarden op hun nummer wil zetten, weggezet wordt als onverdraagzame xenofoben.  Wij weten helaas beter. Ons gelijk komt nog een ietsje te vroeg.

Bron :  http://fr.novopress.info/]

Er gaat geen dag meer voorbij of we vernemen via de media allerlei gebeurtenissen waarbij men zich vragen begint te stellen. Gisteren brachten we het verhaal van een totaal, en zoveelste zinloze beslissing van de Raad van State. Het deed ons genoegen vast te kunnen stellen dat we niet de enigen waren die geschokt bleken te zijn. Vandaag lezen we  datMinister President Peeters dergelijke arresten totaal onaanvaardbaar blijkt te vinden en dat  hij  hier iets wil aan doen.

Ook een gedane test door medewerkers van het programma VOLT spreekt tot de verbeelding. Uit die test blijkt dat niet minder dan 30% van zogezegd gevonden portefeuilles en die  elkens met 150 euro door de VOLT medewerkers werden gevuld en op een politiekantoor werden binnengebracht bij de politie zelf verdwenen ! Dat dit ooit eens zou kunnen gebeuren, betwijfelt niemand maar dat er op 10 ingeleverde brieventassen niet minder dan 3 verdwenen, is hallucinant te noemen. Statistisch gezien zouden we daaruit moeten besluiten dat er de dag van vandaag niet minderdan 30% dieven zitten bij diegenen die onder andere worden betaald door de gemeenschap om dieven op te sporen en te laten bestraffen.

Tot zelfs in de sport blijkt de verzuring van onze maatschappij te zijn binnengeslopen. Hoe kan men anders uitleggen dat een voorzitter van een voetbalclub, Van Noppen van Beerschot om hem niet te noemen, zich verlaagt om een andere club uit zijn stad ,Antwerp in dit geval, aan te vallen. Alhoewel hij met het toekennen van een licentie door de Voetbalbond aan een andere club niets, maar dan ook niets te maken heeft, deinst deze man er niet voor terug om klacht neer te leggen bij die bond, omdat hij een en ander over de interne financiële keuken bij Antwerp zou te weten gekomen zijn. Hij verzoekt de bond de toegestane licentie aan Antwerp in te trekken op grond van een te zwakke financiële basis.

Wanneer men dan weet dat Beerschot zelf in een recent verleden de frontpagina's haalde wegens achterstallige betalingen en een zwak financieel vermogen, kan men zich alleen afvragen of die man geen medische hulp nodig heeft.  Het feit dat beide clubs zelfs niet in dezelfde afdeling spelen, maakt duidelijk dat deze man over geen enkele moraliteit meer beschikt. De bedoeling van dit genomen initiatief is alleen om een andere club te benadeligen en in het stof te laten bijten zonder daarbij enig voordeel te hebben, tenzij de genoegdoening een rivaliserende stadsclub te hebben kunnen beschadigen. Dergelijke personen horen volgens ons niet meer thuis in de wereld van de sport.

Hogervermelde feiten wijzen allemaal op een stijgende verzuring in onze samenleving.

Men zegge het voort,

Freddy van Gaever

Sinds dinsdag is de kleurrijke verlichting in de geplooide zwaan, waarrond de drank- en eetgelegenheid is opgebouwd, troosteloos gedoofd. De uitbater heeft maandag de boeken neergelegd. Volgens Steven Bervoets draaide de zaak nochtans goed. De bar ernaast - in de gigantische 'champagne-coupe' - is niet getroffen. La Salle en de champagnebar worden niet uitgebaat door dezelfde zaakvoerder. Het is geen wereldshokkend nieuws, maar typisch voor de economische sfeer waarin wij leven.

De bedenkers van de Amerikaanse populaire, en lichtjes iconoklaste serie The Simpsons zullen wel nooit gedacht hebben dat ze een conservatief politicus als Bart De Wever een kapstok zouden leveren om diens visie op de Vlaamse identiteit aan op te hangen. In een lezing n.a.v. de “Dag van de Geschiedenis”, gegeven op 13 maart j.l. te Brugge, poneert de N-VA-voorzitter de stelling dat we verhalen nodig hebben, die desnoods een loopje nemen met de historische waarheid, om ons een collectieve identiteit te smeden. Via een paar ezelsbruggetjes leidt die dan tot een “verbeelde gemeenschap” (sic) en zelfs tot een algemeen gedeelde volksmoraal.

De zgn. “deconstructivisten”, die de verhalen ontmaskeren en de solide identiteit aldus op losse schroeven zetten, vinden anderzijds in zijn ogen geen genade: ze worden ei zo na als nestbevuilers en volksvijandige Entarteten weggezet. Daar moeten wij, Vlaamse republikeinen én voorstanders van het kritisch denken, wel even met de ogen bij knipperen.

Rattenvangers

De Wevers tekst verscheen ook in De Standaard. De welles-nietes discussie die daarop in de opiniebladzijden werd gevoerd, is ondertussen een paar weken oud en al weer afgevoerd. Dat betekent niet dat het onderwerp zelf irrelevant geworden is. Bovendien vraagt dit om een nuance buiten de clichématige tegenstelling tussen rechts/Vlaams/conservatief en links/Belgisch/progressief.

Alles draait rond een tamelijk dubieuze verwijzing naar een aflevering van de Simpson-serie, waarin Lisa, de jongste en de slimste van de familie, het locale ikoon Jebediah Springfield aan een genadeloos achtergrondonderzoek onderwerpt, en vaststelt dat de mythe niet klopt met de realiteit. Toch zal zij op het einde capituleren, en publiek uitroepen: ‘Jebediah Springfield was a great man!’ Applaus op alle banken.

Moraal van het verhaal, zo zouden wij denken: het is moeilijk om tegen de stroom in te gaan. Maar Bart De Wever zag dat helemaal anders. In zijn optiek heeft Lisa eindelijk begrepen dat sociale samenhang gefundeerd is op “grote verhalen” die ons door de geschiedschrijving worden geleverd, maar waar politieke leiders en hun spindoctors morsig mee mogen omspringen. Dat kan ver gaan,- tot en met het retoucheren van foto’s en het negationistisch bijkleuren van de geschiedenisboeken, een bezigheid waar alle grote dictatoriale regimes in uitblonken, maar waar ook zogenaamde democratieën niet vies van zijn. Denk aan de officiële ontkenning van de Armeense genocide door de Turkse staat. Of dichter bij huis, Leopold II die in onze schoolboekjes nog altijd als een visionaire monarch en een groot ontdekkingsreiziger wordt omschreven.

Bij de Wever weet je nooit of de historicus zich achter de politicus verschuilt, of vice-versa. Het resultaat is hier evenwel een cynische kijk op mens, politiek en samenleving die erg doet denken aan het befaamde boek van Peter Sloterdijk “Kritiek van de Cynische rede”. Deze filosoof beschrijft hoe de drang tot zelfbehoud van de macht elke vorm van waarheidsinstinct plat walst. Politici liegen met het grootste gemak, omdat het tot een cultuur behoort waarin de efficiënte leugen wordt geprefereerd boven het onhandig omspringen met de waarheid. Gladde praatjes van rattenvangers lonen. De massamedia doen daarbij hun duit in het zakje en dikken de “verhalen” aan omdat, euh.., de lezer nu eenmaal graag verhalen leest. Leugentjes om bestwil dus.

Heimweefabriek

Dit vicieus mechanisme sluit naadloos aan bij het demagogisch concept van Bart De Wever: geef het volk wat het vraagt, en het zal u lonen. Op een bizarre manier combineert hij een postmodern relativisme (“Waarheid bestaat niet; waar is alleen, wat werkt”) met een 19de eeuwse kijk op natie en identiteit, die stelt dat een gemeenschap maar functioneert als ze solidair en blindelings de officiële mythologie belijdt.

De N-VA-voorzitter contesteert de pensée unique van het Belgische establishment, maar wil deze probleemloos inruilen voor een consensusdenken in de Vlaamse “verbeelde gemeenschap”, die zich knollen voor citroenen laat verkopen.

De foute argumenten stapelen zich daarbij op. Zo stelt hij dat de volksjury’s in assisenzaken meer geïmponeerd worden door straffe verhalen dan door feiten en nuchtere argumenten. Dat weten alle Vermassens van deze wereld verdomd goed, en dan volgt in de tekst van De Wever toch wel het naar Machiavelli ruikende zinnetje: “Verhalen speelden hier dus een doorslaggevende rol in het eindverdict. Zelfs al waren het leugens.” Hola Bart! 

In een breder perspectief dan. Hebben wij verhalen nodig om mentaal te overleven? Ik verwijs hier naar Cees Noteboom, die in “Rituelen” het geheugen beschrijft als ‘een hond die gaat liggen waar hij wil.’  De Nederlandse psycholoog Douwe Draaisma nam die boutade als grondslag voor een ontnuchterende visie op geheugen en identiteitsvorming: we houden verhalen staande die ons goed uit komen, we vergeten vlotjes, maar de waarheid heeft natuurlijk wel haar rechten. En met die waarheid moeten we leren omgaan. In een visie die zowel door Freud, Nietzsche als Marx gedeeld wordt, drie denkers die onze kijk op de moderne mens en samenleving nog steeds inspireren, is de onthulling primordiaal. De verhalen uiteen halen, de onderste steen opheffen, steeds opnieuw. Illusies werken tijdelijk, als een aspirine, maar eens de hoofdpijn voorbij is het tijd voor nuchterheid en redelijke twijfel, onder het devies van de grote Verlichtingsfilosoof Immanuel Kant: Sapere aude! Durf te denken!

De vraag is dan inderdaad of de hond baas in huis moet zijn. Een cultuur die alleen als een heimweefabriek werkt, is politiek-demagogisch wel handig, maar leidt tot intellectuele inteelt van het gevaarlijkste soort.

Geef mij dus maar het ontluisterende denken en de beeldenstormerij. Ik vraag me zelfs af of “identiteit”, in de maatschappelijke betekenis, nog wel een zinvolle term is, en of we niet eerder moeten streven naar “collectieve intelligentie”, onverbrekelijk verbonden met gezonde argwaan tegen de macht en zijn “verhalen”: een anti-establisment-instinct waar Vlamingen toch zeer vertrouwd mee zijn…

Du choc des idées…

Het in vraag stellen van (nationale of nationalistische)  mythen leidt niet tot “nestbevuiling” of collectieve zelfdestructie, maar vervangt gaandeweg de naïeve legendes door een dialectisch reflectieproces, uitgesponnen door de kritische massa van de burgerlijke samenleving zelf. Een sterke gemeenschap is diegene die haar verhalen kan in vraag stellen. Concreet: het kan geen kwaad om de Slag der Gulden Sporen te “deconstrueren” tot een uit de hand gelopen Brugse belastingopstand, waarbij de Vlamingen helemaal niet zo eendrachtig waren (vele Gentenaars en Brabanders vochten met de Fransen mee). Zoals we ondertussen ook allemaal weten dat de grote mei ’68-opstand voortkwam uit een opstootje in het zwembad van Nanterre, of zoals de Franse én de Belgische revoluties ook werden gedragen door minder zuivere, idealistische motieven dan de romantisch-bombaste schilderijen suggereren. De deconstructie van mei ’68 is zelfs tamelijk algemeen geworden, ook in Frankrijk zelf. Het grote verhaal van de zich emanciperende volksmassa bleek niet te kloppen,- het was vooral een opflakkering van hedonisme bij een verwende studentengeneratie, die later, via de “lange mars door de instellingen”, de consumptiemaatschappij zou grondvesten, samen met het “politiek-correcte” mainstreamdenken dat vandaag nog altijd de dienst uitmaakt.

Maar in De Wever’s optiek staat die vaststelling dus gelijk met morele zelfmoord. De N-VA-voorzitter contesteert de pensée unique van het Belgische establishment, maar wil deze probleemloos inruilen voor een consensusdenken in de Vlaamse “verbeelde gemeenschap”, die zich knollen voor citroenen laat verkopen. In wezen gaat dit over manipulatie en volksbedrog, waartoe men ook de monarchie zou kunnen rekenen, als nuttige fabel en zogenaamde “cement van de samenleving”.

Republikeinen zien het anders. Voor hen wortelt de samenhang van een natie in een collectief gedragen idee van de Res Publica, het algemeen belang, maar ook in een actieve, tegensprakelijke, zelfs conflictueuze democratie. De choc des idées dus, niet als noodzakelijk kwaad maar als essentie van een mondige burgermaatschappij. Partijen die polariseren, politici die niét de eenheid prediken maar durven provoceren, zijn in dat opzicht veel boeiender dan de verkopers van de eenheidworst. Het herzien van de geschiedenis en het doorprikken van verhalen –of verhaaltjes- hoort onverbrekelijk bij die rebelse attitude.

Johan Sanctorum

http://vlaamserepubliek.wordpress.com/2012/04/17/verhalen-verhaaltjes-en-nuttige-fabels/

Dag lieve mensen,

Iemand die zonder meer, ook nu nog, tot de grootste sterren in Europa mag gerekend worden is Udo Jürgens.  Misschien is hij bij de meerderheid in Vlaanderen in de vergeethoek beland, maar dit is onterecht en waarschijnlijk te wijten aan de quasi absolute inpalming van de lichte muziek door het Engelstalige aanbod.  Zeg nu zelf, wanneer horen jullie nog eens een Frans, Duits of een Italiaans lied op de radio?  Zelfs voor het Nederlandstalige lied moet men quota handhaven.  Het Spaans kende even door de salsarage een heropleving. 

Udo Jürgen Bockelmann werd op 30 september 1934 in Klagenfurt (Karinthië, Oostenrijk) geboren.  Mama Käthe komt uit Schleswig-Holstein, papa Rudolf is landeigenaar / hereboer, geboren in Moskou.  Opa was daar tot aan de Russische revolutie directeur van de Junkerbank.   Udo groeide samen met broers John en Manfred op in Schloss Ottmanach, een kasteeltje met landerijen dat de familie in 1930 gekocht had.  Hier krijgt u een indruk van het gebouw en het park; het is nog steeds in privé bezit. 

 In 1948 gaat Udo muziek studeren aan het conservatorium van Klagenfurt en een jaar later begint hij zijn eerste liedjes te componeren. In 1950 wint de 16-jarige Udo een componistenwedstrijd bij de Oostenrijkse radio.  De volgende jaren worden tot 1955 het oefenterrein van zijn carrière: oprichting orkestje, medewerker bij de radiozender Klagenfurt en de Britse militaire zender BFN, muzikant bij het Rias-dansorkest in Berlijn, optredens in Oostenrijk en Duitsland, en hij ontwikkelt zich tot een schitterend jazzpianist. 

 In 1956 tekent hij zijn eerste platencontract met Heliodor / Polydor en kiest als artiestennaam Udo Jürgens.  De eerste opnames krijgen niet veel weerklank, maar zijn naam geraakt stilletjesaan bekend door optredens in het voorprogramma van toenmalige schlagerzangers. In 1959 huwt hij voor de eerste maal met Erika Meier uit Osnabrück. In 1960 wint hij samen met de Duitse ploeg het Knokkefestival.  Udo krijgt de prijs van de pers als beste solo-zanger van het festival.  “Jenny” wordt nummer één in het land b.  Hij componeert voor Shirley Bassey de wereldhit “Reach for the stars”.  In 1961 en 1962 zien we hem als acteur in verschillende Duitse films.  In 1963 wil Polydor het platencontract niet vernieuwen: Udo wil het zingen opgeven en zich op componeren toeleggen.  Gelukkig kan H. Beierlein van Montana hem ompraten.  Zijn eerste plaat “Tausend Träume” wordt een reuzehit in Oostenrijk.  Buiten zijn eigen zangcarrière componeert Udo aan de lopende band voor Duitse zangers, zoals Gus Backus, Gerhard Wendland en Rex Gildo. 

1964, 1965 en 1966 zijn Udo’s Eurovisiejaren.  “Warum nur, warum” werd 5de in Kopenhagen, "Sag' ihr, ich laß sie grüßen" 4de in Napels tot het een jaar later in Luxemburg het eindelijk lukte met „Merci chérie“.  Belangrijker dan het succes als zanger is dat hij internationaal doorbreekt als componist.  Met “Warum nur, warum” schrijft hij een wereldhit: Matt Monroe verkoopt met de Engelse versie, “Walk away”, 1.5 miljoen exemplaren.  Hij zal dit nog eens overdoen met een andere Jürgenscompositie “Without You”.  Internationale sterren als Caterina Valente, Sacha Distel, Jean-Claude Pascal, Brenda Lee, Sammy Davis Jr, Al Martino e.a.  – zelfs sopraan Anneliese Rothenberger - zingen zijn liedjes. 

Vanaf dan is er geen stoppen aan.  Elk jaar brengt nieuwe successen, concerten en deelname aan wereldwijde festivals– ook in het Oostblok.  Udo bekleedt in 1969 bij een onderzoek naar het idool der Duitse jeugd de derde plaats na John F. en Robert Kennedy.  In 1971 komt er een boek uit “Warum nur, warum”, waarin bekende schrijvers het fenomeen Udo Jürgens onder de loep nemen.  In 1972 verovert hij Japan, in 1974 Zuid-Amerika.  In de Benelux contreien wordt “Griechischer Wein” in 1975 overal meegezongen, zij het vooral in de Nederlandse versie van Joe Harris.  De Griekse premier Karamanlis ontvangt Udo in Athene: de Griekse versie van het lied wordt een soort volkslied. 

Udo Jürgens speelt handig in op de actualiteit.  In 1978 wordt “Buonas dias, Argentina” samen met de Duitse nationale voetbalploeg de grootste hit uit zijn carrière.  We zien hem vaak op televisie in shows en spelletjes;  concertreeksen over heel de wereldbol zijn overal uitverkocht.  Elke toernee lokt honderdduizenden fans.  In 1990 doet hij het voetbalverhaal nog eens dunnetjes over met “Sempre Roma”.  Tussendoor speelt hij wel eens een gastrolletje in een Duitse film.  En telkens weer duikt er weer een lied op dat de kassa doet rinkelen.  Zijn liedjes zijn meezingers, die het gehalte van “ik-hou-van-jou, blijf-je-trouw” overstijgen:  de melodie klinkt goed in het oor, de tekst is afwisselend gevoelvol, humoristisch, satirisch, typerend, actueel of met een kwinkslag en zelfspot.  Udo Jürgens geeft een nieuwe invulling aan het woord “Schlager”.  De piano is prominent aanwezig – violen op de achtergrond. 

De musical “Ich war noch niemals in New York” – met zijn meest succesrijke liedjes – ging in Hamburg in 2007 in première.  Udo zou meer dan 900 nummers gecomponeerd hebben en 105 miljoen opnames verkocht hebben.

Zijn liedjes, zijn verkoopcijfers, zijn prijzen opnoemen is onbegonnen werk.  De man is onblusbaar: bijna 78 en nog steeds staat hij op het podium – en hoe!  Zijn laatste toernee staat op de affiche als “Der ganz normale Wahnsinn”.  Inderdaad, zo zouden we Udo Jürgens kunnen beschrijven.

Ook privé: Udo is niet het voorbeeld van een hondstrouwe echtgenoot. Hij scheidde van zijn eerste echtgenote, waarmee hij 2 kinderen heeft: Jenny, een zangeres, en John, een acteur. Erika kon hem zijn vele slippertjes, die hij trouwens niet onder stoelen of banken stak, niet meer vergeven. Hij had al sedert 1967 een verhouding met de 26 jaar jongere blonde Corinna, waarvoor hij “17 Jahr, blondes Haar” gecomponeerd had. Ze bleven 12 jaar samen. In 1997 vonden ze elkaar terug  en trouwden op 4 juli 1999 in het geheim in New-York. In 2005 komt het bericht, dat ze besloten hebben, om voor een bepaalde tijd, elk hun eigen gang te gaan.  Op 15 september 2006 wordt de echtscheiding uitgesproken. 

Ik heb voor jullie het lied gekozen, waarmee hij de Eurovisiewedstrijd in 1966 gewonnen heeft: “Merci chérie”.

Merci, Udo, voor al je mooie liedjes en een dikke kus van je grootste fan in Vlaanderen:

Lolita

De belgische keuninklijke intellectuele zwaargewichten hebben na de zware regeringscrisis die hen meer dan 550 dagen aan hun paleis kluisterde, eindelijk de tijd gevonden om er even tussenuit te knijpen. Vakantie heet dat in gewone mensentaal, wat bewijst dat onze bollebozen ook maar mensen zijn. Waar zij vertoeven, wordt niet medegedeeld : het is privé, zeggen de lakeien die in Laken de boel rechthouden. Vermoedelijk verblijft de vorst en zijn talengenie in hun buitenverblijf in het Zuiden van Frankrijk. Om te varen op de Middellandse Zee is het noig wta frisjes. Tijdens de royale afwezigheid wordt het hek van het paleis hersteld op kosten van de landgenoten voor zowat 1,5 milmjoen euri.

Die van Nederland doen het ook goed : hun medeleven met de financiële en politieke crisis in het land van tulpen, kaas en windmolens brengen zij tot uiting met de aankoop van een Grieks stulpje tegen de applausprijs van 4,5 miljoen euri.  "Op die manier steunen wij de Griekse econometrie" sprak de NL-troonprins, Willem-Alexander., van wie steeds gezegd wordt dat hij in een hogere intellectuele klasse speelt dan zijn belgische evenknie.  Op 30 april is het Koninginnedag en dan verschijnt het Oranje zootje voor het juichende gepeupel.

Tenslotte is er de Spaanse 74-jarige smeerlap Juan-Carlos die in Botswana niet enkel op olifantenjacht trok, maar zoals nu uitlekt ook in gezelschap was van zijn maîtresse, een Duitse 47-jarige prinses die er nog best ferm uitziet. Blond, blauw en zeker geen Nobelprijs lezen en schrijven.

Wij zijn overtuigde republikeinen en de fratsen van deze wereldvreemde royals leveren de beste argumenten voor de afschaffing van hun achterlijk instituut. Maîtresses incluis.

Wij hebben nooit geloofd in een Verenigd Europa met dit soort figuren

EU-lidstaten en Europese instellingen keuren binnenkort maatregelen goed die de geheimhouding inzake de benoeming van Europese toplui en de activiteiten van de Unie verzekeren. Toegang tot wat openbare informatie zou moeten zijn wordt indien mogelijk nog moeilijker. Dat meldt de EU-Observer.

Als gevolg van de huidige wetgeving - die dateert van 2001 - is het nu al moeilijk om interne documenten van de EU in te kijken. Zo bestaat er bijvoorbeeld geen database van die documenten. De instellingen proberen het openbaar maken van gevoelige informatie te voorkomen. Die regels worden in de nabije toekomst naar alle waarschijnlijkheid verlengd. Toch mag op basis van een interne nota van de Europese Raad, verwacht worden dat toegang tot informatie nog moeilijker wordt.

De definitie van wat men onder een “EU-document” verstaat, zou immers worden uitgebreid, en zowel informele e-mails als documenten over de benoeming van toplui zouden onder die noemer vallen. Er zou ook “speciale beveiliging” komen voor wettelijke documenten.

De nota werd openbaar gemaakt door de NGO ClientEarth. Een advocaat van deze organisatie, Anais Berthier, zei onlangs dat deze nieuwe ruk naar minder transparantie volledig ingaat tegen het Verdrag van Lissabon, dat duidelijk stelt dat beslissingen openbaar moeten worden gemaakt: “Vertrouwelijkheid creëert wantrouwen – als het proces transparanter verloopt worden de beslissingen makkelijker als legitiem ervaren. Maar de Raad en de Commissie willen net zo weinig mogelijk openbare participatie,” zegt ze.

De visie van ClientEarth werd gesteund door meer dan 80 andere NGO’s in een open brief aan Europese instellingen op 10 april. Maar hun gevecht lijkt op voorhand verloren. De EU wordt binnenkort (nog) minder transparant.

http://www.express.be/joker/nl/brainflame/hoe-van-rompuy-en-de-zijnen-de-democratie-in-europa-stilaan-de-nek-omwringen/166053.htm

Tussenkomst van de moslimburgemeester Philippe Moureaux van Sint Jans Molenbeek naar aanleiding van de RTBF-uitzending Questions à la Une : "Moeten we de uitbreiding  van de islam vrezen ?"

Het is niet de eerste keer dat Maghreb-TV Channel een gesprek voert met Moureaux die het voortdurend heeft over de brave moslims uit zijn gemeente en al de rest negeert en minimaliseert. Over een collaborateur en landverrader gesproken : na Léon Degrelle mag gerust Philippe Moureaux genoemd worden.

Een greepje uit het voorbije nieuws laat duidelijk zien dat schande, leugens en hypocrisie nooit verlof nemen ;

- Keuning Carlos de hitsige uit Sinterklaasland laat weten dat hij diep spijt heeft van zijn schanddaad in Botswana jegens de olifanten. Ik heb spijt dat hij zijn nek niet gebroken heeft i.p.v. zijn heup.

- Polleke Van den Driesche, een poepgrage postjespakker komt meer en meer in nauwe broekspijpen met zijn grote interesse voor de vrouwtjes. Tja ... bij de tjeven op school geweest  in het brugse, nietwaar.

-In la douce France mocht F. Hollande, de linkse kandidaat om Sarkootje te onttronen, rekenen op de aanwezigheid en steun van enkel Waalse P.S. kopstukken. Elioke, Lauretteke en Polleke Magnette mochten op de V.I.P. zitjes plaatsnemen. Elioke zat geperst tussen twee linkse wijven. Het zweet stond hem op het voorhoofd van onzekerheid want hij had liever tussen twee nichten gezeten. Ook het rode Brusselse drankorgel met zijn bezopen smoelwerk "monsieur faits divers" was aanwezig. Als er ergens te zuipen en te schransen valt, is  Beulepens paraat.

- De undercover reportage van Frédéric De Borsu voor de RTBF over de Islam in Brussel heeft al flink wat stof doen opwaaien. De haat en minachting voor onze cultuur die daar uitgebraakt wordt door "geestelijke leiders" is niet van de poes. Fluppe Moureaux, burgemeester van Molenbeek-Mekka, moslim reetlikker pur sang, is door het dolle heen en beschuldigde de reportagemakers  van, jawel hoor , nazistische symphatieën en vond dat
F. De Borsu een perfekte zoon van dr Mengele zou zijn De Fluppe is gebelgd nu er clandestien is gefilmd hoe er door de rochelaars over de ongelovigen wordt gesproken. De voorzitter van de P.S. heeft Moureauxl teruggefloten maar op dezelfde manier zoals Elio di Rupo die Waalse moslim senatrice "beschermde" die de uitwijzing van een criminele illegaal belette. De P.S is en blijft wat ze al altijd zijn geweest : een P(e)S(t)  Misschien kan F.De Borsu om veiligheidsredenen nu beter asiel aanvragen in Vlaanderen.

- Ook bij de 0000 zijn ze op undercover uitstap geweest en hebben ze de Politie rode oortjes bezorgt. Blijkt dat er gevonden en binnengebrachte portefuilles "verdwijnen". Echter, als de makers van het programma dachten een primeur te hebben met het bewijs dat ze bij de flikken ook durven pikken, komen ze hopleoos te laat. Dat er bij de pakkemannen op elk niveau gesjoemeld, gepoeperd en gegraaid wordt is al lang geweten.

- In verband met sjoemelen bij de flikken gaat madame 1OOO-quet een onderzoek instellen naar de aankoop van een partij nieuwe pistolen voor de politie.  F.N. liep het contract mis ten voordele van het Amerikaanse Smith & Wesson. De Sossenpakbond van F.N. denkt dat er gefoefeld werd bij de aanbesteding van het schiettuig ... en we weten uit het verleden dat de pakbonden elke vorm van geflikflooi tot op het bot bestrijden, zeker  bij de sossen. 

 Senior 

Voor enkele maanden stelde de 0000-reporter Siegfried Bracke, de Gentenaars een grote verrassing in het vooruitzicht. De lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen zou een eminent Gents wit konijn bevatten.  Onmiddellijk kwam de geruchtenmolen op gang en zelfs de naam van de tjeef Tony van Parijs werd genoemd, gezien de interne wrijvingen bij de CD&V.

Gisteren werd eindelijk het bevrijdende woord gelost door de loge-intrigant Bracke : de N-vA komt op de proppen met een gepensioneerde vishandelaar  van 74 en een Turks zaakvoerder van een reisbureau uit de Sleepstraat.

Over een anti-climax gesproken, dat is er een.

De 74-jarige Guido Meersschaut, tot dit jaar vishandelaar in een Ledebergse familiezaak die teruggaat tot 1846, is een "oude Gentenaar". Atik Özer een "nieuwe Gentenaar", grapte Bracke bij aanvang van de voorstelling.  Wie in de gratie wil vallen bij De Wever moet grapjes verkopen, maar uiteraard van een lager niveau dan die van de voorzitter. Meersschaut krijgt plaats zes. De 46-jarige Atik Özer, 23 jaar in het land en getrouwd met een Vlaamse uit Assenede, stond in 1994 al eens op de CD&V-lijst en haalde toen ruim 800 voorkeursstemmen. Zijn hoge plaats op de N-VA-lijst (nummer drie) is volgens Bracke het resultaat van de vele contacten die N-VA heeft met de Turkse gemeenschap.

Siegfried Bracke trekt uiteraard de N-VA-lijst in Gent, gevolgd door senatrice Elke Sleurs op twee. Op vier staat Karlijn Deene en op vijf huidig gemeenteraadslid Isabelle De Clercq (ex-LDD). Professor Matthias Storme, Kamerlid Peter Dedecker en gemeenteraadslid en gemeenschapssenator Helga Stevens duwen de lijst.

Eindelijk heeft de N-vA dan toch eens een vis gevangen.

Ray

Dikke Bart, dikke leugen

De vette vis waar  dikken Bart op doelde in 2006, was dus in feite een dikke leugen,want mocht de gelegenheid zich voordoen om de droom van vele Vlamingen waar te maken, dan zou Bart dat niet doen, omdat hij geen samenwerking wil met Vlaams Belang.

Wie gelooft die man nog en wie geeft aan zulke hypocriet nog zijn stem ? Inderdaad NEP is en blijft NEP en kan nooit met het origineel vergeleken worden.

Sophie DW

*****

Olifant

Er is beroering ontstaan doordat de spaanse opperparasiet een olifant heeft omgelegd. Dom Carlosken toch ! Wij hebben een opperparasiet gehad die 7 a 10 miljoen negers aan een korstondig leven heeft geholpen, waarbij het gebruik van een kogel verboden was wegens te duur, en hij is er multimiljardair bij geworden .En die spaanse bonobo gaat daar duizenden euri neertellen om een olifant af te knallen, terwijk zijn volk in de grootste miserie verkeert. 

Victor L.

*****

Meldpunt.

Geachte redactie,

In navolging van het V.B. lanceren de tjeven (uit jaloezie) bij monde van Joke Schouvliege nu ook een "meldpunt" voor de invasie met de daarbijhorende overlast van buitenlandse planten en diersoorten die hier op weinig of geen weerstand kunnen rekenen en een reële bedreiging vormen voor het verdere bestaan van onze inlandse soort.

Dat het hier geen kattepis betreft, mag worden afgeleid uit het bewezen feit dat de huidige schade die reeds is toegebracht door de "intruders" op een slordige één miljard euri p/jaar geraamd wordt. In dit bedrag zit niet alleen het opsporen en verwijderen van deze gevaarlijke soorten maar ook de kosten aan de ziekteverzekering die deze indringers veroorzaken door hun aanwezigheid.

Voor het gemak van de inlandse soort om hun natuurlijke vijand beter te herkennen, worden er door de diensten van Schouwvliege &co volgende overlastsoorten vermeld. Bij de planten zijn dat o.a. Wiet-Marihuana-opium-cocaîne en heroîne. Bij de diersoorten gaat het in de eerste plaats om de Arabische woestijnbloedzuiger en baardapen waarbij de Marokkaanse bidsprinkhaan de spits afbijt.  Uit het verre Aziê wordt attentie gevraagd voor de sluwe "selfbomb" kameleon, een meester in het zich vermommen en veranderen van outfit. Uit het nabijere Oostblok is het oppassen geblazen voor de aanwas van de Roma made, een wormensoort die zelfs een groot gevaar vormt voor de vette vissen in de NV-A vijvers.

Verder zijn er nog de crimi-meelworm, de gevaarlijke metro-luis en de lijn-agressor. Deze laatste zorgt jaarlijks voor een miljoenenschade aan de infrastructuur van dit openbaar vervoer.

 Eindelijk dus ook eens een weldenkend (afgekeken!) initiatief van een poco partij die eerder bekend staat om haar inschikkelijkheid als het op behoud aankomt.  Het is nu echter nog even afwachten of het gekende links georiënteerde centrum voor multi kruisbestuiving en hevig voorstander van de diversiteit  geen klacht gaat indienen bij de RVS èn bij het hof voor de rechten van zelfs gevaarlijke fauna en flora.

mvg - Senior

*****

Roze balletten in het Turks leger

Geachte Redactie,

Met een zekere tegenzin, (vermits ik tegen de schenen van de heer Florian dan moet trappen) vermeld ik toch dat het er bij het Turkse leger niet ànders aan toe gaat dan... eertijds in het ABL.

Ten tijde dat alle jonge mannen vanaf hun 18e een brief kregen om zich op een bepaalde dag te melden in het "Klein Kasteeltje" om dan 3 dagen-lang gepest te worden met allerlei testen, kende men ook al +- dezelfde methodes.  Alle jonge mannen moesten, VERPLICHT, lid worden van het "Armée (belge - belgisch) Leger", behalve... Zeevissers, mijnwerkers, arbeiders in de "zware industrie" (staalnijverheid) en homo's.

Hogeschoolstudenten kregen uitstel tot nà hun studies. Méér dan 95 % van de jongeren die TOCH "moesten gaan", verlangden niks liever dan zo vlug mogelijk door die zure appel te bijten vermits het TOEN bijna niet mogelijk was om VAST WERK te vinden indien men zijn plicht niet volbracht had "in dienst van Vorst & Vaderland".

Voor degenen die niet happig waren om "soldaatje te spelen" bestond er wel een mogelijkheid om het niet te moeten vervullen: verklaren dat ze homofiel waren. (en volhouden ondanks de vele minachtende beoordelingen & testen)Ongetwijfeld, maar moeilijk nog te bewijzen, zullen er ook toén wel "fils à papa" geweest zijn die de dans ontsprongen via "bakshisj" ofwel ons-kent-ons (tenzij zij wilden officier worden; wat al een eer op zichzelf was).

Victor van Vosselaer

*****

Misdaad in Antwerpen stijgt slechts met 5%

Het feit dat die stijging SLECHTS 5% bedraagt wordt, uiteraard, verklaard door het feit dat VELE feiten niet worden geregistreerd. Zo vermoed ik dat ongeveer ALLE feiten gepleegd door minderjarige criminele parasieten NIET in deze statistieken zijn opgenomen. ONDERMEER.

Fred

*****

Moslims zijn als muggen

Zoemend komen ze je kamer binnen en als je die ene niet verjaagt, dan komen er meerdere andere bloed zuigen en gif spuiten, zodat je de dag nadien volstaat met bobbels en jeuk. Er komen er op den duur te veel om te verjagen.

Zo is het ook met de moslims begonnen, eerst kwam er 1 en hij werd niet verdreven, dan kwamen anderen die profiteerden van onze menslievendheid, maar zij komen onze sociale kas leegzuigen. 

Moslimmers aanvaarden geen andere godsdiensten en ook geen ongeloof, ze dringen zich op aan de mensen met hun barbaarse cultuur. Wij moeten alles slikken wat zij over ons denken, spreken en schrijven, ze worden hierbij beschermd door geestesgestoorde politici en dito burgers. De politici zien het gevaar wel, maar ze zijn bang om hun status te verliezen. Ze vergeten echter dat als de islam aan de macht is, dat zij ook niet gespaard zullen blijven van hun barbaarse denkwijze. Ik vind het spijtig dat gans het proces van Anders Behring Breivik niet wordt uitgezonden, zo zie je maar hoe hypocriet de politici zijn, alleen positief geluid van de moslim mogen we horen, maar niet over de invasie dat ze nu plegen. Nergens wordt mijn reacties in de media opgenomen, de waarheid moet verdoken worden. Is dit uit schaamte dat de politici en de media vroeger te veel stroop aan de kont van allah hadden gesmeerd en nu geen gezichtsverlies willen lijden? De islamisatie moet gestopt worden, niet morgen, maar NU!

Stef De Witte

Nvdr Angeltjes : Uit uw reactie hebben wij enkele passages geschrapt ivm Breivik die de zaak van de islamkritische Westerlingen zeer veel schade heeft toegebracht. Voor dergelijke daad van misselijk geweld bestaat bij Angeltjes geen enkel begrip. U kan zich beroepen op de vrijheid van meningsuiting, maar u bent het niet die geviseerd wordt als het Spionnencentrum zal optreden, maar wel de verantwoordelijke voor deze blog. Wij hebben in het verleden al waarschuwingen gekregen. Vandaar, met lichte tegenzin, dat wij gecensureerd hebben. Verder zijn wij het volkomen met u eens, dat de islam niet thuishoort in Europa.

*****

Donker Europa komt in beeld.

Men kan geen (digitale) krant of TV zender meer lezen resp. opzetten of we worden om de oren geslagen met crisis gevolgd door crisis met daar bovenop nogmaals crisis, het gaat de Europese bevolking straatarm maken, het gaat een enorm geweld en criminaliteit veroorzaken, kijk maar naar het gigantisch stijgend aantal inbraken en overvallen want iedereen wil zijn status behouden, en wat doet het politiek gespuis en dan vooral die ordinaire bende in die EU instelling? Ze veroorzaken nog meer ellende en miserie, als men dan ook nog de capriolen van Guy de la Tourette erbij neemt dan is de huisdokter echt nodig.

Iedereen weet waar de oorzaak van alle ellende mee begonnen is nl. de massa vreemdelingen, als we dat kostenplaatje dat gemaakt wordt voor die vreemdelingen in Europa bij mekaar leggen en bekend maken dan is er oorlog want dat plaatje loopt in de honderden miljarden, allemaal kosten die gemaakt worden om die vreemdelingen maar als kiesvee te behouden. Laten we nu eens beginnen met een einde te maken aan het verknoeien van belastingsgelden aan die vreemdelingen, dat mensen hun land verlaten uit bepaald oogpunt of oorzaak is hun recht maar daar moeten wij niet voor opdraaien, willen ze dat comfort dat wij hebben en waarvoor wij gewerkt hebben dan werken ze er ook maar voor, is er geen werk, sorry, vertrekken geblazen, dat zal de enige oplossing gaan zijn voor héél Europa.Niemand kan mij verplichten solidair te zijn met eender wie, dat bepaal ikzelf met wie ik solidair wil zijn en met mensen die totaal geen respect noch interesse hebben in onze normen en waarden, wetten, taal, grondgebied en cultuur daar kan en zal ik nooit solidair mee zijn, als die dan ook nog een achterlijke barbaarse cultuur hier willen binnensleuren tegen onze wil in dan ontstaat er een enorme afkeer voor iets wat wij nooit voor iemand hadden in het verleden.

Iedereen weet intussen wel dat ik een enorme afkeer heb voor eender welke vorm van geweld maar als het gepleegde geweld gaat overheersen dan moet een mens zich verdedigen en dat kan nu eenmaal niet met lief te zijn.

Jean

*****

Iedereen Inbegrepen,

{ argo, dexia, acw, belfius, gemeentekrediet, miljarden naar het zuiden, 5 minuten politieke moed, miljarden naar Parijs, cash, inbev, kassa-kassa, wouter de tjeef, kaaiman-eilanden, acv } 
 
Graag gedaan!

Lucky9

Laat me onmiddellijk zeggen, dat De Wever nog nooit op goede punten heeft kunnen rekenen bij Angeltjes. Wj moeten die man met zijn praatjes niet. Hij gebruikt het Vlaams-nationalisme of de Vlaamsgezindheid om zijn eigen politiek project te ontwikkelen. En vele brave Vlamingen laten zich verleiden door de grapjes, de lichte zelfspot en de soms harde uithalen van een complex iemand die hoofdzakelijk uit is op macht en die helaas zichzelf voortdurend overschat. Het zijn sterke benen die de weelde van het succes kunnen dragen en dat spreekwoord is zeker van toepassing op de president van de N-vA.

Over enkele dagen zullen we weten of hij in zijn geboortestad Antwerpen de handschoen zal durven opnemen om als lijstaanvoerder van zijn partijvoor de burgemeesterssjerp te gaan. Dat wil tegelijk zeggen om na bijna 80 jaar een einde te maken aan een onafgebroken rij rode burgemeesters, met een korte onderbreking tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Uit menige gesprekken die wij her en der voeren, staat het voor zeer veel Sinjoren vast, dat De Wever zijn N-vA zal aanvoeren in oktober. Hij heeft trouwens in alle districten vergaderingen belegd die veel volk lokten en vorige week waagde hij zich zelfs in de Seefhoek, vermoedelijk voor een van de eerste keren van zijn leven. Het is echter duidelijk dat deze afstandelijke man niet de taal van het volk spreekt, die rol ligt hem niet. Hij kan enkel staande blijven als hij zijn gesprekspartners of toehoorders kan overbluffen en bewondering weet  af te dwingen. Dat is het politieke parcours dat hij volgt en dat hem ligt : deze vlotte prater, redenaar en polemisch ingestelde man is enkel in staat te schitteren op  Bart de Weverpad  en wie met hem mee wil, mag absoluut niet afwijken van dat De Weverpad.

Dat alles neemt niet weg dat de verwachtingen bij velen in Antwerpen zeer hoog gespannen zijn. Niet zozeer voor de N-vA, maar wel voor zijn leider.  Een van de grootste handicaps van de partij, zoals we dit reeds meermaals vastgesteld hebben, is de afwezigheid van markante persoonlijkheden die de lijst mee kunnen omhoog stuwen.  De Wever is momenteel het enige gemeenteraadslid en in het OCMW is de N-vA vertegenwoordigd door Luk Lemmens, een minzaam oud VU-er die zijn sporen verdiend heeft. Al de rest wat komen moet, is nieuw.  Op uitzondering van Van Campenhout, maar daar zwijgen we liever over.  Rond Advocaat Vic van Aelst die zichzelf anderhalfjaar geleden met veel bombarie tot de N-vA bekende, is het stil geworden.  Van Aelst, ook een ex-VU-er, heeft enkele straffe Vlaams-nationale uitspraken gedaan, ondermeer  een vrij ongenuanceerd voorstel om Franse lessen af te schaffen in het Vlaams onderwijs, en de kliek rond Liesbeth Homans heeft een zware allergie opgevat voor deze flamingant met zijn quasi Vlaams Belang dialectiek. Homans, Her Masters Voice, is verantwoordelijk voor de lijstsamenstelling, maar dat is natuurlijk een lachertje van de bijna Slimste Mens.

Linkis of rechts zal misschien nog een witte merel duiken om de lijst enigszins op te smukken maar alle ogen zijn gefocust op de voorzitter. Hij heeft zichzelf in die positie gewrongen door lang, zeer lang te wachten om zijn beslissing kenbaar te maken. Mocht hij aankondigen enkel de lijst te duwen, dan zal dit voor velen een grote ontgoocheling betekenen en Janssens kan een rondedans uitvoeren (als hij hersteld is van zijn hernia-operatie).

Wij gaan er van uit dat De Wever zijn verantwoordelijkheid zal opnemen in zijn geboortestead. Maar wat dan ? 

Peilingen over het volledige Vlaamse grondgebied kennen aan de N-VA zeer hoge percentages toe, laat ons zeggen tussen 33 en 38%. In Antwerpen alleen zal dit vermoedelijk rond en vooraan de 40% bereiken, als de huidige trend niet onderbroken wordt en er niet te veel affaires uitlekken.  Welke coalitie zal er gesmeed worden met deze grote groep neofieten, van wie een overdonderende meerderheid geen enkele bestuurservaring of gewoon nog maar politieke ervaring bezit ?  De koppige en hooghartige afwijzing van Vlaams Belang is o.i. een onomkeerbaar feit, daar moet niet langer over gespeculeerd worden. Blijft enkel Groen met de bipatride Meyrem Almaci en Open-VLD met Annemie Turtelbaum die uiteraard voor de federale regeing zal kiezen.  De kans dat er met een van beide partijen een numerieke meerderheid behaald kan worden, lijkt ons gering. Zodat enkel de lijst van Janssens met de christen-democraten in aanmerking komt. Als beloftevolle verandering kan dit tellen.

Zal De Wever zijn positie als mogelijk grootste partij afstaan aan de socialisten, zoals hij het ook deed met de vorming van de federale regering en de job die hem toekwam als grootste fractie aanbood aan Elio di Rupo ?  Is De Wever bang van politieke verantwoordelijkheid ? 

Tenslotte wat gaat hij met zijn N-vA aanrichten in 2014 ?  Zou hij dan als mogelijk burgemeester van Vlaanderens grootste stad een gooi doen naar een nieuwe maar nog grotere zege bij de federale verkiezingen ?  En dientengevolge Antwerpen in de steek laten ? 

Het zijn vragen die wij ons mogen stellen, het zijn dilemma's die de voorzitter van de N-vA moet oplossen.  De tijd van de frequente humoristische televisie-mopjes is afgelopen. De Wever is een bastaard uit de Woestijnvisfamilie.  Geen verloren zoon, neen, een miskweek als u ons deze  figuurlijke uitspraak toelaat. Hij heeft zich bediend met zijn onmiskenbare talenten van de springplank die de linkse televisiemakers hem aangeboden hebben, hij heeft zich tegenover de kiezers bediend van het Vlaams-nationalisme en de Vlaamsgezindheid bij velen en hij heeft zich bediend van de kennis die in zijn politieke omgeving aanwezig is. Maar hij heeft vooral zichzelf bediend en uiteraard de velen die een mandaat in de wacht hebben gesleept. Maar hoe zijn wij, de burgers, bediend door deze  politicus ?

De n-vA is aanwezig in de Vlaamse regering met twee ministers, die geen van beiden uitblinken door opvallende talenten. Dit is een zeer vriendelijke vaststelling. We vragen ons af welke invloeden de N-vA uitoefent in de Vlaamse Gemeenschap ?  Op welke manier ervaren wij als Vlaamse burgers dat dit een regering is met Vlaams-nationalisten ? Zeg het eens, gecahe lezers, maak ons blij.

En als De Wever in Antwerpen zal deelnemen aan de verkiezingen om de socialisten in het schepencollege te houden, dan hopen wij dat vele Antwerpenaren opnieuw hun vertrouwen zullen geven aan de oppositie die het opneemt voor de gewone Antwerpse Vlamingen die vreemdelingen in eigen stad zijn geworden.

Ray

Lijst Antwerpse burgemeesters sedert 1933

01-01-1933 - 06-12-1940: Camille Huysmans, socialist
07-12-1940 - 27-01-1944: Leo Delwaide, waarnemend, christendemocraat
27-01-1944 - 04-09-1944: Jan Timmermans, waarnemend, Vlaams-nationalist
04-09-1944 - 12-09-1944: Emile Van Put, waarnemend, christendemocraat
12-09-1944 - 02-08-1946: Camille Huysmans, socialist
02-08-1946 - 11-04-1947: Willem Eekelers, waarnemend, socialist
01-01-1947 - 25-07-1976: Lode Craeybeckx, socialist
25-07-1976 - 06-09-1976: Leo Delwaide, waarnemend, christendemocraat
06-09-1976 - 31-12-1976: Frans Detiège, socialist
01-01-1977 - 31-12-1982: Mathilde Schroyens, socialiste
01-01-1983 - 31-12-1994: Bob Cools, socialist
01-01-1995 - 09-07-2003: Leona Detiège, socialiste
10-07-2003 - heden: Patrick Janssens, socialist

In Iran gaat het van kwaad naar erger: zelfs de kinderopvang en kleutertuinen ontsnappen er niet aan, want “opvoeding moet volgens de islamitische waarden en normen gebeuren”.  Immorele strekkingen zijn uit den bozen.  Het is voor de beleidsmakers hoogste prioriteit dat opvoedkundige programma’s onder controle van en in lijn met “islamitische en sharia principes” lopen.  Ze zijn ontgoocheld dat er nog altijd kinderopvangplaatsen bestaan, die dans en zang in hun programma opnemen en men wil dat daar paal en perk aan gesteld wordt.  Er zal streng worden opgetreden tegen de euveldaders: waar de wil van de ayatollahs overtreden wordt, zal de opvang gesloten worden. 

Het ministerie van onderwijs heeft bovendien medegedeeld dat in de toekomst gemengde kleutertuinen zullen verboden worden – er wordt slechts bij uitzondering gemengde opvang toegestaan, waar het om ruimtelijke redenen niet anders kan.  Kleutertuindeelname is niet verplicht: het wordt aangeboden aan vier- en vijfjarigen als voorbereiding op het lager onderwijs.  Logisch dat er met de scheiding van de geslachten zo vroeg mogelijk begonnen wordt.  De kindjes zullen heel hun verder leven ermee geconfronteerd worden.

Voor wie het vergeten zou zijn: Iran maakte ooit deel uit van Perzië, een van de bakermatten van onze beschaving. 

Tot de Arabische verovering het land naar de islamitische bevrijding voerde.  Iran betekent trouwens “het land van de Ariërs”. 

 Floriaan Terbeke

 Bron: Mohabatnews - Hieronder een fragtment uit de tekenfilm Persepolis

Federaal parlementslid en N-VA-ondervoorzitter Ben Weyts stelde enkele weken geleden in de pers dat hij nooit begrepen heeft waarom de regering-Verhofstadt in 2004 besliste om lokaal stemrecht te geven aan vreemdelingen van buiten de EU die al vijf jaar legaal in ons land verblijven.

Vandaag stelt Vlaams Belang vast dat N-VA-minister van Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois de voorbije weken aan alle Vlaamse gemeente- en districtsbesturen een schrijven  heeft gericht waarbij hij  “alle niet-Belgen die hiervoor in aanmerking komen” wil  “aanmoedigen om hun stem uit te brengen”. Hij heeft hiertoe een laagdrempelige folder laten opstellen die de niet-Belgen dient te informeren over hun stemrecht en waarbij de lokale besturen wordt gevraagd om “deze zoveel mogelijk te verspreiden bij niet-Belgen.”
 
Dit alles staat in schril contrast met de federale oppositietaal  van de N-VA waarbij recent nog bleek dat de N-VA via een wetsvoorstel van Kamerlid Theo Francken de dubbele nationaliteit wil afschaffen waarbij de Belgische nationaliteit een doelbewuste keuze zou moeten worden. Hoe valt deze opstelling  te rijmen met het aanmoedigen door Minister Bourgeois van de deelname van niet-Belgen aan de lokale verkiezingen ?
 
De spreidstand van de N-VA wordt alsmaar pijnlijker. De N-VA blaast koud en warm over het vreemdelingenstemrecht. Terwijl de N-VA als federale oppositiepartij het vreemdelingenstemrecht – terecht – aanvalt en wil afschaffen moedigt Minister Bourgeois het vreemdelingenstemrecht aan. De hypocrisie bij de N-VA kent geen grenzen meer…

Justitie is in ons apenland doodziek en totaal onbetrouwbaar geworden.

We krijgen koude rillingen wanneer we lezen dat misdadigers ongestraft blijven omdat hun advocaten "procedure fouten" hebben kunnen vinden die niets maar dan ook niets te maken hebben met de gepleegde feiten maar alleen een modespeeltje zijn geworden om criminelen ongestraft te laten en hun misdadige weg te laten verder zetten. Dat magistraten dat spel meespelen is ongehoord en verwerpelijk. Magistraten moeten oordelen over de werkelijke gepleegde feiten en in geweten vonnissen vellen. Nemen we nu als voorbeeld een arrest dat gisteren in verschillende kranten werd behandeld.

Het gaat over een 34 jarige politieagent uit Zepperen bij Sint-Truiden. Deze man heeft duidelijk zijn roeping van gangster gemist en kwam aan de overzijde, bij de politie terecht. Dit nam niet weg dat hij zijn roeping bleef volgen en zich begon te bekwamen in het vak van afperser.

Als geboren lafaard tracht deze "politieman" misbruik te maken van een wanhopige vader waarvan de 24 jarige dochter was verdwenen. En onze criminele agent wou onmiddellijk in de hoogste afdeling starten en vroeg niet minder dan 200.000 Euro om te helpen bij het verstrekken van informatie die tot het leiden van een doorbraak in die verdwijningszaak kon zorgen. Als de radeloze vader er derden zou bij betrekken zal de kans om zijn dochter ooit terug te zien verkleinen. Omdat de vader niet snel blijkt toe te happen laat onze afperser het gevraagde bedrag zakken tot 100.000 euro. Uiteindelijk verkiest de vader de overheid in te lichten en gaan de poppen aan het dansen.

Belangrijk detail om de schandalig slecht werkende rechtspraak in ons land duidelijk te maken is dat de feiten dateren van 2004.

De criminele agent werd tot 6 maanden effectief veroordeeld door de strafrechter van Hasselt in 2006. Maar hij ging in beroep en zoals normaal te verwachten was werd het eerste vonnis bevestigd. Maar de gangster, een betere naam past hier niet, heeft het geluk dat hij als advocaat Emmanuel Jacubowitz heeft. Deze heeft het lef om de federale politie zelf aan te vallen op basis van het feit dat de man verhoord werd door politiedirecteur Olivier Libois die destijds nog niet over het voorziene tweetaligheidsattest beschikte dat hij inmiddels wel heeft behaald. En daarom besliste de duur betaalde leden van onze Raad van State nu in 2012 dat al die vorige processen ongeldig waren en de bewezen misdadiger nu feitelijk terug door de politiediensten zou moeten in dienst genomen worden. Wij zouden het als belastingsbetaler die al die processen mee heeft moeten betalen; die de fortuinen die de Raad van State jaarlijks kost mee moet ophoesten willen uitschreeuwen hoe woest we zijn. We vinden het gewoon schandalig dat dergelijke gebeurtenissen in ons land kunnen plaatsgrijpen.

Trouwens is de zaak na liefst ACHT JAAR nu nog niet van de baan. De federale politie heeft nu een nieuw tuchtonderzoek tegen de crimineel gestart en de man voorlopig geschorst. Welke bedragen die gangster sinds 2004 nog heeft ontvangen en nu nog ontvangt is onduidelijk maar op zich zelf een nieuwe schande. Bovendien heeft onze krachtpatser van advocaat reeds aangekondigd dat indien zijn klant een sanctie zou krijgen hij opnieuw naar de Raad van State zal trekken. Dergelijke voorbeelden moeten het duidelijk maken dat we in ons land nog moeilijk van democratie kunnen spreken. We leven meer en meer in een soort chaotische staat die op zijn laatste benen aan het lopen is.  BAH ! Duizendmaal BAH !

Men zegge het voort ...

Freddy Van Gaever

Fatwa over de vraag of vrouwen met volledige lichaamsbedekking of met een gezichtsbedekking naar het strand mogen gaan.

Van één der invloedrijkste islamexperten en geleerden, Dr. Yusuf al-Qaradawi, voorzitter van de Internationale Unie van Moslimgeleerden en tevens voorzitter van de “Europese Raad voor Fatwa’s en Onderzoek” (ECFR)

Dr. Yusuf al-Qaradawi roept moslima’s met gelaatsbedekking en praktiserende moslims op naar het strand te gaan en daar het vrijdagsgebed te houden.  Hij legde er de nadruk op dat “religieuze mensen (praktiserende moslims) ook (zoals niet religieuze moslims) naar het strand mogen trekken om daar van de zomer te genieten.  Het is immers een legitiem recht van elke mens “te genieten van het leven en de schoonheid van de natuur”.  Religieuze mensen mogen daarvan niet uitgesloten worden. 

En hij geeft nog mee ter verduidelijking: de reden dat praktiserende moslims en moslima’s naar het strand moeten gaan is niet uitsluitend om van de natuur te genieten maar vooral “om de aanwezigheid van praktiserende moslims en moslima’s en hun gebeden aldaar als teken van de heropstanding van de islam” aan te tonen.

Awoe Rimram, de Zjeik-van-het-Kiel

Wij lassen een rustpauze in voor de rest van de dag. Vandaag geen lezersreacties : wij nemen een baaldag. En u neemt het ons niet kwalijk ? 

(met dank aan Linda voor de tip)

Geachte dames en heren lezers,

Onze eerstevolgende rubriek met lezersbrieven zal verschijnen donderdagochtend.

Hoogachtend.