Ontslag nemen

Wilders verwijt Balkenende in zijn eigen wereldje te leven. "Meneer Balkenende, u moet opstappen met uw kabinet. U moet ontslag nemen." Na het indienen van de motie kwamen er lacherige reacties uit de Kamer. "Lach maar," reageerde Wilders. "Het is tijd voor verandering. Het is tijd voor nieuwe verkiezingen."

Grijsgedraaide plaat

Kort na de motie nam Mark Rutte verder afstand van zijn voormalig partijgenoot. "Laat de grijsgedraaide plaat Wilders maar lopen," zei Rutte.

@ www.geenstijl.nl

(Toelichting door Jean Chapeau de Gand : "Het gebruik van de verschillende kleurtoetsen duidt op de gemoedsgesteldheid van de kunstenaar, die als een reflecterende zwarte spiegel de trillingen binnen de maatschappij opvangt en terugkaatst als wilde hij zeggen : houdt uwen brol bij.  Het driemaal herhalen van de afbeelding van het blonde rechtse gespuis is een geniale verwijzing naar het heilige getal drie uit de Kaballa (kende da ?) en ook een verwijzing naar de verstoting van de vrouw in de islam . 3 keren sms'en "ik verstoot u" en het is gebeurd.  Proficiat aan Angeltjes en aan de grote leguit- kunstenaar Frak Jabber)

BRUSSEL - Een veertigjarige dakloze is in Brussel door een man en zijn vader, allebei moslims, bijna doodgeslagen omdat hij een biertje dronk in de ramadanperiode. Rachid, de 19-jarige dader, ranselde slachtoffer Serge af met een staaf die met spijkers was bezet.

Serge had enkele dagen geleden een afspraak met de dokter, in een polikliniek in de Blaesstraat. Hij kwam te vroeg op de afspraak en omdat hij toch moest wachten, besloot Serge intussen een aperitiefje te drinken, een biertje.

Op dat moment kwam een oudere moslimman, die boven het dispensarium woont, naar beneden. Die nam het Serge bijzonder kwalijk dat hij het in volle ramadan, de vastenperiode van de moslims, aandurfde om in het openbaar een biertje te drinken. Toen ook zijn zoon Rachid naar beneden kwam, was het hek helemaal van de dam.

Vader en zoon sloegen Serge bont en blauw. Ze gooiden hem buiten het gebouw op een hoop vuilniszakken. Op die hoop vond Rachid een staaf die met spijkers doorboord was. Hij greep de staaf en timmerde op Serge in.

De dakloze probeerde zijn gezicht te beschermen met zijn armen, maar kon niet voorkomen dat de beul een slagader in zijn been trof. Het bloed gutste uit de wonde.

Een ooggetuige verwittigde de politie. Ondertussen was een groep jongeren begonnen met Serge mee af te troeven, zomaar.

Serge werd meteen overgebracht naar het ziekenhuis. Hij had intussen ruim twee liter bloed verloren. Dat hij nog leeft is een wonder, bevestigen de artsen. Zijn aanrander Rachid werd aangehouden. Zijn vader wou zijn plaats innemen, maar dat is niet gebeurd.

@ Het Nieuwsblad

Opmaak en concept : Fab Jager

Kan kunst de weireld redden ?  Moet de weireld gered worden, wat bezielt de weireld, wat is er aan de hand met hem ?De vraag is zelfs niet juist geformuleerd. 

Met de weireld is er niet veel aan de hand : die tolt zijn rondjes door het heelal en zal dat nog plus minus vijfduizend miljoen jaar volhouden om dan opgenomen te worden in de genadige warmte van Vrouw Laura. Behalve als in de tussentijd een meteoor een veeg uit de pan komt geven.

De vraag is : kan kunst de mensheid redden ?  Ik zou het niet weten maar ik geloof niet in die bijna religieuze roeping van de kunst. Het is toeval dat mijn mening  die ik al jaren heb, ook gedeeld wordt door Jean-Luc Dehaene. Hij mag nu van gedacht veranderen. Het is voor de artiest echter een vleiende stimulans dat zijn werk de mensheid zou redden.  Het is een rechtvaardiging voor zijn bizarre zoektochten in de menselijk geest en zijn eigen expressie van het feest van angst en pijn. 

Ik lijk wel Jan Hoet zoals ik bezig ben, u ziet dus dat dat helemaal niet moeilijk is, kletsen over kunst.

Kunst is een subjectieve en soms collectieve onderdompeling in schoonheid en emotie. Kunst is een geheim akkoord tussen de producent en de toeschouwer, een op de spits gedreven vervalsing van de werkelijkheid.  Denkt u maar even na over het grote complot dat theater heet : u zit in een zaal met vele anderen te kijken door een onbestaande vierde muur naar gebeurtenissen van mensen die pretenderen iemand te zijn, die zijzelf niet zijn.  Iedereen weet dat en doet alsof. Op een korte tijd gebeurt van alles met ze, dat in het echte leven niet kan.  U participeert aan een groot complot, u heeft er meestal voor betaald en toch bent u ontroerd, of hebt u zich enorm vermaakt en u doet iets dat u in uw gewone leven ook bijna nooit doet : u klapt in uw handen , want u ontlaadt uw emoties op die ongebruikelijke en vreedzame manier.  Als u dat echter ook in het museum doet bij het bekijken van een indrukwekkend schilderij of beeldhouwwerk, wordt u door strenge suppoosten toegesproken of aan de deur gezet bij herhaling. Als u met het openbaar vervoer meerijdt en de chauffeur ontwijkt via een behendig maneuvre een aanrijding en u zou in uw handen klappen en enthousiast om u heen kijken, loopt u het risico door enkele jongeren in mekaar geslagen te worden.

Alles is relatief en een kwestie van overeenkomst.

Kunst is ontroering die leidt tot vreugde, die troost verschaft en zij is bijna steeds een creatief product van een bizar iemand (of een groep) die onveranderlijk getormenteerd door het leven gaat. Kunst is een product van een medemens die een sociale prijs betaalt voor zijn talent.

Kunst hoeft de mensheid niet te veranderen, de mensheid moet zorgen dat er een goede leefomgeving geschapen wordt waarbinnen kunstenaars als vanzelf gedijen en zich vrijelijk uiten. De weireld mag nooit een gevangenis worden voor de creatieve mensheid.

Het gevaar is wel dat kunstenaars onder de arm genomen worden door de leiders van de mensheid (in ruil voor erkenning, centjes en een comfortabel leven)  en voor de kar gespannen worden van het  regime.  Of voor de kar van een succesvolle, commerciële kwaliteitskrant. De kunstenaar, die ook maar een mens is, voelt zich gerespecteerd.  Zijn aparte gave wordt gewaardeerd, gehonoreerd en hij wordt geëerd door de groten van het land. Eigenlijk ook wat misbruikt.  IJdelheid is een sluier die voor je ogen valt en je merkt niet eens dat je je scherpe blik kwijt bent.

***

Het is een opmerkelijke krant geworden, de Standaard van vandaag.  Beslist. De confrontatie van de weireld van commercie, informatie en artistieke opschepperij heeft een vluchtig "moment suprême" opgeleverd. De weireld wordt er niet door veranderd, de ijdelheden van de mensheid wel : die zijn weer eens aangescherpt.

En het rechtse gespuis (dat op papier herleid wordt tot geruis en gedruis) heeft weer eens een trap onder de broek gekregen. Is België gered door al deze gespeelde schoonheid ? Waarom pleiten voor schoonheid en tegelijk mensen uitschelden ? Zelfs de schijn kan niet opgehouden worden, maar dat is tekenend voor wie schoonheid wil vastkluisteren aan regels.  Tegelijk ook ontluisterend duidelijk.

Savat en het gespuis van rechts. 

Opmaak : Juffrouw Ellen en Lou de Onverbiddelijke Kusser

Na de middag zal Lou bijgestaan worden door Juffrouw Ellen, u allen welbekend en samen zullen zij de artikels van Angeltjes in een nieuwe en gewaagde versie uitbrengen.

Ondervraagd door onze vlotte en uiterst gemakkelijke hoofdredacteur over de visie die Lou, de Onverbiddelijke Kusser, op het picturale aspect heeft, antwoordde deze laatste : "Bloot, veel bloot, heel veel bloot en seks, zoals bij het linkse gespuis en op de blauwe kabinetten". U zal de kinderen beter niet te dicht bij uw pc scherm laten.

*

*

Vandaag verschijnt de Standaard in een opmaak door de multidisciplinaire kunstenaar Jan Fabre. Het thema is de schoonheid van belgië

*

*

"Kom, rechts gespuis, laten we vandaag het mooie belgië nog wat stukmaken"

(Geïnspireerd door : Jan Fabre)

*

***

Hij heeft het ver gebracht onze jongen.  Als aankomende jongeling met artistieke, creatieve neigingen kleedde hij zich uit, bond een touw om zijn klabanus, wandelde rond de keukentafel met een brandende kaars in de hand en legde deze geweldige performantie vast op film.  Zo begon het in de Antwerpse Seefhoek, niet ver van de Lange Beeldekensstraat waar Vincent van Gogh gewoond heeft tijdens een stukje opleiding aan de Academie.

Fabre beschikt over de zeldzame combinatie een originele, creatieve duizendpoot te zijn met een uitgesproken commerciële flair. In tegenstelling tot stadsgenoot Luc Tuymans, wiens uiterlijk van een Wehrmachtofficier uit een Franse Louis de Funèsfilm minder verkoopt op de publieksmarkt, is Fabre een kleine aantrekkelijke macho.

Hij heeft toneel willen vernieuwen in Vlaanderen maar is door de echte tonelisten nooit aanvaard geworden, zijn theater miste ziel en bleef amateuristisch, bombastisch, te veel m'as-tu-vu.  Zijn beste productie is m.i. "de Macht der Theaterlijke dwaasheden", een voorstelling die 6 tot 8 uur in beslag nam.  Fabre schreef teksten die schitterden door hun verwaande onbegrijpelijkheid.  Een beetje zoals hij nu nog spreekt tijdens interviews.  Hij verpakt zijn onloochenbare Antwerpse tongval in een ouderwets verkavelingsvlaams en mompelt over de pijn, de schoonheid,  de dood, de eeuwige mens, alsof hij de uitvinder is van al deze versleten begrippen.  Zijn commerciële flair daarentegen blijft overeind en het is helemaal niet verwonderlijk dat een marketeer-journalist als Peter Vandermeersch, die het nieuws manipuleert als een handelsproduct, in Jan Fabre een uitstekend compagnon-de-route voor één dag vindt.

Fabre deinst voor niets terug, hij is een potsenmaker, een poseur, een artistieke potentaat, die zichzelf heeft uitgebouwd tot een merkproduct.  Heel vroeg heeft hij de macht van de politiek doorzien en is hij er in geslaagd de subsidiestromen te laten vloeien naar zijn VZW Troubleyn.  Helena Troubleyn is de naam van de onlangs overleden moeder van Fabre en tevens ook de naam van zijn operatrilogie.

Hij gebruikt de podiumkunsten in hun totaliteit : theater, ballet tot en met opera.  Hij schreef teksten, de libretti, de balletargumenten, voerde de regie, ontwierp decors, kostuums, klampte zich vast aan Gerard Mortier om langs diens royale Muntbudget zijn eigen producties te financieren.  Hij ging in zee met de onvermijdelijke kunstkletskous Jan Hoet en samen lachten zij zich een breuk toen ze de zuilen van de Gentse universiteit volkleefden met ham.  Een ridicule, zinloze act met de enige bedoeling, attentie te trekken en te schokken. 

Later mocht Fabre een plafond in het huurpaleis van Laken decoreren met kevers.  Paola, de vrouw zonder woorden, was onder de indruk van de stoere Seefhoekse bink.

 Spiegelzaal bekleefd met juwelenkevers in het keuninklijke huurpaleis

Zijn ganse artistieke bestaan heeft Fabre  geleefd van centen die hij kreeg van de overheden uit de landen of steden  waar hij opdrachten uitvoerde, zoals in Aix-en-Provence, Parijs, Kopenhagen, in Duitsland en vanzelfsprekend in het verfoeide Vlaanderen.  Mocht Jan een Luikse Jean geweest zijn, ik weet niet of hij dezelfde kansen zou gekregen hebben, want de Franstalige cultuur is minder gul voor experimentelen.

Wij schetsen u met ironisch genoegen een beeld van de mens Jan Fabre, die van politiek niet op de hoogte is.  Evenmin als van journalistiek, behalve voor de recensies over zijn producties.  Fabre weet wél dat het nodig is voor het behoud van zijn reputatie veelvuldig te paraderen in de omgeving van de politiek : daar zit macht, invloed en geld.  Wat er zich afspeelt in de maatschappij bij de gewone man en vrouw uit de Seefhoek, weet hij al lang niet meer, ook al woont hij in de omgeving van het Sint Jansplein. Met zijn commerciële flair weet hij echter dat schieten op "het rechtse gespuis dat zijn land wil kapot maken" extra punten oplevert.

Het is goed dat een jongen uit de Seefhoek zonder noemenswaardige opleiding of achtergrond een gevierd internationaal kunstenmaker is, die tot in het Louvre toe carte blanche kreeg.  Het is jammer dat een dergelijk iemand om zich te handhaven, modieus meespeelt en zijn eigen mensen, buren, vroegere vrienden, kennissen, wellicht familie,  omschrijft als gespuis. Een kleine macho en een klein manneke.

Savat   

Terwijl ietsje lager een zoetsappige video klaarstaat, opgenomen door brave moslims in Pakistan, die jammeren dat zij het niet zijn die bommen leggen, prijkt in de Britse roddelgazet Sun een reportage onder de titel "We need more muslim babies, then we can take over Britain".

De Sun heeft een undercoverploeg op pad gestuurd naar een vergadering waar Baardmansen een jong moslimpubliek toespreken. "We moeten gewoon meer kinderen kweken, dan nemen we GB zo over". Dowing Street 10 is het einddoel verkondigde de hoofdsprekerd en we flitsen 1500 jaar terug in de tijd.

Er is een nieuwe trend in de maak in het Westen bij de politiek-correcte struisvogels die men ons probeert op te solferen : "Zwijg over al die extremisten en bommenleggers, dat is een te verwaarlozen minderheid ; wie zich daar druk om maakt is een maniakale, onverbeterlijke racist. U zal zien, dat alles goed komt".  Dat is de kern van de boodschap die natuurlijk bij een aantal naïeve druiven aanslaat : als je bang bent in dit leven, is dit de gemakkelijkste weg. Doen alsof iets niet waar is, negeer het.

Wij laten ons niet misleiden door deze simpelen van geest die hopen met mildheid behandeld te worden door de indringers. De islam is een gevaarlijke, agressieve, overheersende levenswijze in de gedaante van een godsdienst.  Het is het handboek van een veroveringsstrategie.

U hoeft helemaal niet te gaan lezen wat The  Sun schrijft, want je wordt op de lange duur kotsmisselijk van het  gedram. Voor het geval de dokter u mocht voorgeschreven hebben, regelmatig uw maag te verlossen, hier is het bruggetje en daaronder nog een mooi portretje, speciaal voor u uitgezocht door de immer attente Jufrrouw Ellen

http://www.thesun.co.uk/sol/homepage/news/article1683635.ece

Savat

Vertaling van de Arabische tekst : "Ge kunt ze kussen".

Men is nog niet begonnen, de namen van de deelnemers aan het overleg zijn zelfs nog niet bekend, en het profileringsgezeik druppelt al.

Vlaams minister Bert Anciaux (Vlaams Progressieven) heeft te kennen gegeven dat hij niet te vinden is voor het idee om een aparte werkgroep op te richten om de problemen rond Brussel-Halle-Vilvoorde op te lossen. Eerder vandaag hadden de Franstalige partijvoorzitters dit voorstel voorgelegd aan de drie koninklijke bemiddelaars.

Minister Anciaux ziet echter geen heil in een aparte werkgroep en zal dan ook niet deelnemen aan een dergelijk initiatief. Anciaux: "Als ze een aparte werkgroep willen oprichten, dan zal het zonder de Vlamingen zijn. Dit is een probeerseltje dat geen zin heeft.

***

Het enige dat zin heeft, is de zaak belgië opdoeken.  Steeds opnieuw dat gezeur, die weerspannigheid, dat opblazen van zichzelf tot buitengewone proporties om onmiddellijk nadien terug ineen te krimpen tot de politieke dwerg die men in werkelijkheid is. Ik ben dit zo beu.

Het bedriegen en beliegen van de mensen, rond de pot draaien, nooit eens eerlijk zijn en het eigen onvermogen durven toegeven. Ik ben dit zo beu.

De grote Sinterklaas van de CD&V, Nonkel Kruk, is met geen verrekijker waar te nemen : hij was de hoop van 800.000 Vlamingen.  Nog nooit in heel de malle geschiedenis van dit land, heeft zich zo'n beunhaas naar voren weten te wriemelen om vervolgens weg te kruipen achter de gordijnen van de 16 en zichzelf in te beelden dathij een groot staatsman is.  Ik ben dit zo beu. 

Kapitein Zero aan het Roer van het Zinkend Schip. 

Savat

Zegt u nog dat wij ruziestokers zijn ? Deze brave Pakistaanse mensen zingen een melodieus Westers geïnspireerd liedje waarin ze neuriën dat er mensen zijn die uit naam van de islam aanslagen plegen ; de brave zangers en musici kunnen daar helaas niets aan verhelpen. Dat geloven wij graag. En als alle moslims zich inschikkelijk zouden gedragen en zich aanpassen, het zou verdorie terug een behoorlijke wereld worden. Helaas, ervaren wij in Europa weinig goede wil bij onze diepgelovige, ingeweken vrienden.

 Dit is sentimentele Eurosong-troep waar de cultuurminister graag vele tienduizenden euro's van ons geld zal aan besteden, zodat het eervol laatst kan eindigen op de schaal van "0 om te zien "

*****

Vereniging Een Weg voor Oriana

"Om de gewetens die zij heeft wakker geschud levendig te houden"

Toekenning van de "Oriana Fallaci Prijs 2008"

De jury kent de prijs toe aan

de Heer Filip DEWINTER

voor zijn moed, de kwaliteit van het werk voor zijn Partij

en voor de Vereniging die hij stichtte in een land in crisis door het multiculturele

Europa en dit niettegenstaande hij het doelwit is van diep onrechtvaardige kritiek.

Tv-programma NOVA meldde eerder deze week dat de Rotterdamse politie een agent heeft ontslagen omdat hij zou spioneren voor de geheime dienst van Marokko.

Dit blijkt vaker voor te komen volgens Rotterdams PvdA-raadslid Fouad el Haji. Hij zegt dat Marokkanen die belangrijke functies bekleden regelmatig worden benaderd door de Marokkaanse overheid voor spionage.

@ Spitsnieuws.nl

Onze eigen Staatsveiligheid ontkent ten stelligste dat dit in het land B ook zou voorkomen. "Het zijn wij die Marokkaanse terroristen in dienst nemen en betalen" klinkt het zelfverzekerd en trots. Zoals de zesvoudige moordenaar Abdelkader Benniraj die momenteel op de pijnbank ligt in Marokko, beticht de aanvoerder te zijn van de Marokkaanse Al Qaeda-organisatie .  Hij er een van ons ! 

Dit weekend was Filip Dewinter op uitnodiging van de 'Associazione Una Via Per Oriana' te gast in Firenze op de herdenking van de Italiaanse schrijfster Oriana Fallaci. Nav deze manifestatie ontving Filip Dewinter ook de 'Oriana Fallaci'-prijs uitgereikt door de voorzitter van 'Un Via Per Oriana' Armando Manocchia. In een toespraak beklemtoonde Manocchia dat de prijs werd toegekend aan Filip Dewinter 'omwille van de moed waarmee hij oproeit tegen de vloedgolf van de politieke correctheid. Met Steden Tegen Islamisering heeft Filip Dewinter een democratische verzetsbeweging opgericht die onze Europese identiteit en onze Westerse beschaving moet berschermen tegen de islamitische veroveringsgodsdienst.' 
 
De manifestatie in Firenze vond plaats met als thema “islamofobia and freedom of speech”. Oriana Fallaci was een bekende Italiaanse progressieve journaliste die na de 9/11- terreuraanslagen in New York en Washington twee controversiële boeken met scherpe kritiek tegen de multicultuur en islam schreef. De boeken “De kracht van de rede” en “De woede en de trots” werden in vele talen vertaald en er werden miljoenen exemplaren van verkocht. Aan deze herdenkingsmanifestatie namen heel wat bekende islamkritische auteurs en publicisten deel, onder andere: Bat Ye’or, Robert Spencer, David Littman…
 
Filip Dewinter voerde er als voorzitter van “Steden Tegen Islamisering” ook het woord. Hij zei in zijn toespraak: “Oriana Fallaci had een missie, haar missie bestond erin om de lafheid van de Westerse en Europese politici aan te klagen en de consensuscultuur van de Europese politiek te doorbreken. Na de aanslagen van 09/11 probeerde Fallaci met haar scherpe pen de ogen te openen van de Westerse intellectuele, politieke en maatschappelijke elite die collectief in slaap was gewiegd door het linkse multiculturele discours“. Filip Dewinter citeerde Fallaci over de islam: “De islam is een poel en een poel is een plas stilstaand brak water. Water dat nooit wegvloeit, nooit beweegt en nooit gezuiverd wordt. Daartegenover is het Westen een snelstromende rivier. Het is water dat steeds maar weer voortstroomt, dat op zijn weg gezuiverd en vernieuwd wordt, dat ander water opneemt en uiteindelijk de zee bereikt. Dankzij de kracht van de rede zullen we uiteindelijk overwinnen. Maar dan moeten we wel blijven vernieuwen, ander water blijven opnemen en ervoor zorgen dat er geen dammen worden opgeworpen die het stromend water  tegenhouden”. 

De volledige toespraak en foto's volgen later, u kan ze inmiddels al inzien op de webstek van Filip Dewinter.

Uit naam van Angeltjes : driewerf Hoera ! voor Filip en warme gemeende felicitaties 

Filip Dewinter voerde het woord samen met o.a. de bekende Joodse auteur Bat Ye’or en de Amerikaanse publicist Robert Spencer

First and foremost I would like to take this opportunity to thank Armando Manocchio, the president of Una Via per Oriana, for giving me the honour of addressing the speech about the issue of “islamophobia and freedom of speech”. It’s a good thing that the organisation Una Via per Oriana strives to keep the remembrance of Oriana Fallaci vivid; and thus continues to resist the politically correct dictatorship that wishes to restrict the freedom of speech. The political legacy of Oriana Fallaci exists in that we should not submit ourselves to those who – with multiculturalism and anti-racism as dummy-arguments – bring islam in in our society as a Trojan horse, and even feed it.

Ladies and gentlemen,

Oriana Fallaci was driven by a mission, her mission consisted in prosecuting the
cowardice of Western and European politicians, and in breaching the European policy of consensus. After the 9/11-attacks Oriana Fallaci tried with her sharp writings to open the eyes of the European intellectual, political and social elite that had been collectively hummed asleep by the leftist multicultural discourse. This multiculturalism has undermined the combativeness of our European, Western society; it has hollowed the fundamentals and freedoms of our civilisation; and it has affected democracy and freedom of speech. The ideology of multiculturalism has grown into a kind of new religion with the equality and equivalent of cultures as first dogma. The simple fact that we are no longer allowed to consider our own European civilisation as superior, generates an “away-with-us”-mentality. “Away-with-us”… indeed.

Multiculturalism aggrieves Europeans with an excessive guilt complex about the West – with it’s history of colonialism, racism and Jew-slaughter – being the source of all evil. According to these multiculturalists we can liberate ourselves from this ‘original sin’ by throwing open the gates of Europe and the West for all kind of third world peoples. This dangerous and disastrous “one-world”-ideology puts on sale all what we in the West stand for.

In the mean time, we have to share our prosperity with tens of millions of third world immigrants – of whom a majority has hardly contributed to our economy or social security – that are as parasites on our system of social security and take advantage of social acquirements of the European welfare state. Mass immigration has now become the Trojan horse of a religion and social ideology that is Europe’s historical original enemy: Islam.

Ladies and gentlemen.

“Wake up, Occident, wake up! They declared war on us, and war is what they’ve got. We have to hang tough!”. This wake up call from Oriana Fallaci sounds more urgent than ever. Radical Islam has indeed declared war on us. Not today, not yesterday, but approximately one thousand four hundred years ago. The terrorist attacks on New York on 9/11, on Madrid on 3/11 (2004) and on London on 7/7 (2005) are merely a sad climax, a battle in a fourteen centuries long ongoing and continuing war.

Islam is at war with Europe and the free West. Islam only executes what’s written in the Quran, and follows Muhammed’s example. Muhammed was not a prophet, but a warlord who overcame and silenced his enemies with violence, weapons and blood spill. Quran is a “license to kill” whit unconcealed calls for waging war on dhimmi’s, the non-Muslims. Islam does not allow for the slightest space for interpretation of Quran, a book written fourteen hundred years ago.

Quran is to be applied by Muslims in a literal sense, because it’s the word of
Allah, and no doubts van be raised against these words. This leads to Islam being a
medieval religion colliding with Enlightenment, modernism and Humanism so typically for nowadays Europe.

Ladies and gentlemen,

Don’t be mislead, there's no such thing as ‘moderate Islam’. I give you a recent quote from the Turkish premier Erdogan: “There is no moderate or immoderate Islam. Islam is Islam and that’s it.” Let’s cut he crap, Islam is bound for world dominance. Islam is an imperialist religion who forces their rights with violence. It’s an historical evidence that Europe is the first and most important enemy of Islam. Almost fourteen centuries Europe is resisting the islamisation of its continent. The first Islamic invasion of Europe was halted at Poitiers in 732 a.D. The second Islamic invasion was stopped at the gates of Vienna in 1683.The matter is now to halt the currently ongoing third Islamic invasion, and to push Islam back to where it belongs: to the other side of the Mediterranean.

Radical islam is nowadays fighting with other means than before: The scimitar has been replaced by the terrorists’ bomb, but apart from that less has changed. The only fundamental change is that Europe no longer dares to resist Islamic aggression and we tend to behave more and more as dhimmi’s.

Ladies and gentlemen,

Islam does not belong in Europe, not yesterday, neither today, and certainly not
tomorrow. Islam is diametrically opposed to our European morals and values. Islam is but way much more than a religion, it is in fact a political ideology, a social order and a jurisdictional system. Islam is a political ideology, a social order and a jurisdictional system that has undergone hardly any change since Medieval times. To tolerate, acknowledge and fund islam in Europe, is to throw away all European acquirements and freedoms, and return to the darkest days of Middle Ages. There are many ways in which the ongoing islamisation of Europe reveals itself. Not only do we have to give in on fundamental principles of European society, but we are also confronted with a demographic time bomb.

It was the Algerian president Boumédienne who said: "One day, millions of men will leave the Southern Hemisphere to go to the Northern Hemisphere. And they will not go there as friends. Because they will go there to conquer it. And they will conquer it with their sons. The wombs of our women will give us victory." Indeed, Europe nowadays counts up to 50 million Muslims while only 50.000 lived here a century ago. Islam has grown to be the second largest religion in Europe and in twenty years cities as for example Marseilles, Malmö, Brussels and Birmingham will know a majority of Muslim inhabitants. Muslim women on average give birth to 3 to 4 children, whereas native European women barely reach an average of
one point thirty seven children. The power of the numbers is in advantage of Islam.

The European population is aware of this, and is able to observe it on daily basis.
Europeans have had enough of burqas, of chadors, of hijabs and kaftans, Europeans have had enough of the “ritual” slaughter of animals, of the boundless popping up of mosques, Quran schools, and minarets, of the Arab and Turkish writings on bus and tram, enough of halal food at the butchers and stores, of the never ending flow of sighs and demands made by Islam on behalf of “multicultural tolerance” and so called “freedom of religion”. If we want to save Europe, than we will have to push back the islamisation and end the green fascism of radical, totalitarian Islam!

Ladies and gentlemen,

If one would ask me if I’m xenophobic, than I answer: no, I do not object immigrants under condition that they behave, adapt and submit to our morals and values. If one would ask me if I’m islamofobic, than I firmly answer: “yes” since I’m worried by Islam. The biggest mistake we can make in Europe is to picture Islam – for reasons of political correctness – as a religion of peace and tolerance. Islam is indeed a religion of peace and tolerance, but unfortunately only for those Muslims who are willing to submit to Allahs’ will as written down in the Quran.

For dhimmi’s – the unbelievers – Islam is a religion of hatred, of violence and intolerance. Islamophobia is not merely a phenomena of unparalleled fear, but it is the duty of every one who wants to safeguard Europe’s future. Europe means Rome, Greece, Enlightenment and judeo-christian roots. Europe is a continent of castles and cathedrals, not of mosques and minarets. Oriana Fallaci showed us the way in her books “Rage and pride” and “The force of reason”. Therefore I wish to conclude by quoting her in “The force of reason”:

“Islam is like a pool, and a pool is a puddle of water standing still. Water that
does not flow away, does not move, and thereby is never purified. The West is like a river nourishing life. It’s like water that flows on, that’s purified and renewed in it’s course, that absorbs other water and finally reaches the vast sea. Thanks to the force of reason we’ll eventually prevail. But hence we must continuously renew, continuously absorb other water and prevent any dam against he flow of the water current.”

Filip Dewinter

Monday, September 15, 2008

Filip Dewinter At Oriana Fallaci Memorial: Islam a Stagnant Pool.......

 

Flemish politician, and a leader in the Vlaams Belang party of Belgium, Filip Dewinter, delivered a sterling speech at a memorial for the late Orianna Fallaci, in Firenze last weekend.

Oriana Fallaci was an Italian journalist who passed away two years ago, who became famous for her interviews with a host of international celebrities, such as Henry Kissinger, the Shah of Iran and the Ayatollah Khomeini, etc.. She is also famous for her criticisms of the Pope and the Catholic Church, but also for her views on Islam, and on the present day politics of Europe that she saw as promoting its own colonization and Islamization by Muslim immigrants.

Filip Dewinter has drawn fire from every quarter for his views on Islam and an unfettered open ended immigration policy by the political mandarins in the higher echelons of power in both (the artificial construct) Belgium and on the EU level. Fallaci's insight on what is at stake for Europe's future, is as relevant today as when she wrote and spoke about it herself. Don't let the multiculturalists fool you, it has never been about race or ethnicity, but about the threat of Islam's monoculture which Dewinter correctly describes as a "stagnant pool".

Highly ironic don't you think, that European multiculturalists are championing diversity with a policy that focuses on its own colonization by a people who cling to a monoculture ideology.(Read= no tolerance for others). KGS

http://tundratabloid.blogspot.com/2008/09/filip-dewinter-at-oriana-fallaci.html

Een van onze trouwe abonnees bericht dat bij een recente Blokken-aflevering de Kleine Trommeljongen, Ben Crabbé weer eens afschuwelijk uit zijn rol is gevallen als presentator.

Er was een vraag met betrekking tot Geert Wilders en dat moet aanleiding geweest zijn tot een onsmakelijke oefening balbraken door de Kleine Kreuner. 

Dit is geen spontane opstoot van politiek-correcte verontwaardiging, laat u dat niet wijsmaken.  Het is een gewild en geregisseerd opzet. Regelmatig worden er vragen binnengesmokkeld in Blokken die een antwoord opleveren uit de rechtse actualiteit of de naam van een conservatief of rechts politicus vergen.  Daarop barst de presentator dan los in een scheldkanonnade op het verderfelijke rechtse gedachtengoed.  En de brave kijkers ondergaan dit woordgeweld zonder een mogelijkheid tot reageren. Ja, je kan een mail sturen, dat haalt evenveel uit als je kinderen aangeven bij de kankerliga omdat ze snoepen.

De onlangs overleden Amerikaanse acteur Charlton Heston werd afgeschilderd door Crabbé als een gevaarlijke, rechtse zak.  Ik heb de Kleine Trommeljongen nog nooit gehoord over een linkse zakkenvuller, want dan zou hij het over zichzelf moeten hebben.  

Crabbé behoort niet tot het vaste VRT-personeel, hij heeft de jongens van Woestijnvis nagevolgd en verkoopt  sinds 2001 zijn programma's aan het grote huis van vertrouwen, magistrale onkunde en ongebreidelde geldverspilling. Onlangs werd het contract met "deMENSEN" verlengd. Het linkse zakkenvullertje is weer gerust voor een aantal jaren.

In dit land verzorgt de overheid de ontspanning van de burgers met zijn openbare omroep.  Iedereen realiseert zich dit en is het er mee eens.  Niemand heeft de moed om deze zaak op de helling te plaatsen en de openbare omroep ter discussie te stellen.  Rechts zit toe te kijken en te luisteren, grommelt soms maar zwijgt en keurt goed. Uit angst nog minder vermeld te worden.

Een compleet intellectueel lichtgewicht als de Kleine Trommeljongen kan ongehinderd een moedig politicus als Geert Wilders, wiens persoonlijke leven onbestaand is omwille van zijn overtuiging, bekladden. "DeMENSEN" mogen de mensen aanzetten tot haat : de gemeenschap betaalt er voor. 

Wij ook, maar wij zwijgen niet.

Savat

Elke dag krijgen gemiddeld 90 Vlamingen te horen dat ze kanker hebben. Kanker is een ingrijpende ziekte en de behandeling ervan vergt veel van de patiënten en hun omgeving. Goede informatie, opvang en steun zijn dus van groot belang. Daarom vraagt de Vlaamse Liga tegen Kanker (VLK) hiervoor uitdrukkelijk aandacht op de Dag tegen Kanker.

Een klein lintje, een groot gebaar

De VLK wil op haar Dag tegen Kanker ook even stilstaan bij de stille strijd die duizenden patiënten voeren. We willen hen een hart onder de riem steken. Tonen dat ze in ons een toeverlaat kunnen vinden. Dit jaar voert de VLK hiervoor een symbool in: het gele lintje. En we roepen mensen op het op te spelden als blijk van medeleven. Ook Frieda Joris, Gilda De Bal (foto), Willy Naessens, Sabine De Vos, Paula Sémer en Christel Van Dyck doen de oproep samen met hun toeverlaten, hun houvast in de moeilijke dagen van hun strijd tegen kanker. Speld het op, en toon dat je meeleeft !

***

In een van onze stukjes staat het woord "vrouwentiet" vermeld. Een collega-blogger, Kartuizer, is hierdoor geschokt en reageert met "Foei, op uw leeftijd" en hij toetert me toe met grote, dikke letters.

Laat het me duidelijk zeggen : ik ben mijn ganse leven een onvervalst Vlaams-nationalist geweest, iemand met aandacht voor taal, kunst en cultuur en tegelijk een overtuigd vrijzinnige.  Geen afvallige katholiek. Een humanist met veel respect voor het geloof en met evenveel onbegrip voor kwezels. Een fervent bestrijder van de vroegere  CVP-staat en een rigoureus aanhanger van de scheiding tussen kerk en staat. 

Natuurlijk werd de traditionele  Vlaamse Beweging historisch hoofdzakelijk gedragen  door katholieke mensen.  De politieke Vlaamse Beweging daarentegen heeft altijd vrijzinnigen in haar rangen geteld. Tot op de dag van vandaag is dat zo en laat het me voor alle duidelijkheid nog even herhalen : ik heb er geen enkel probleem mee dat de voorzitter van Vlaams Belang een pratikerend gelovige is. En omgekeerd zal het net hetzelfde zijn. Wij zijn die kunstmatige en overbodige  tegenstellingen al lang ontgroeid : laten we de vaak misbruikte en verguisde term pluralisme binnen onze eigen Vlaamse gemeenschap even terug bovenhalen om duidelijk te maken wat ik bedoel. 

Ik ben aanwezig op de IJzerwake waar een mis opgedragen wordt, waarom zou ik gaan lopen ?  Misschien moet men maar eens overwegen om ook aandacht te schenken aan de jongens die niet katholiek waren aan het IJzerfront, dat zullen er niet veel geweest zijn in die dagen maar het zou een geste van erkenning zijn die geen afbreuk doet aan welke traditie dan ook. Trouwens mijn vrijzinnigheid stamt van mijn grootvader die vier jaar IJzertragiek overleefd heeft.

Verder behoor ik graag tot de fatsoenlijk conservatieve groep burgers die zich afzetten tegen de makkelijke houding van "ik neem geen verantwoordelijkheid maar ik heb wel recht op alles zonder er iets voor te doen - ik weet niet veel maar ik zeg overal mijn stom gedacht en ik leef vooral voor mijzelf en de staat is mijn gouden kalf".  Dagelijks zit het verzet tegen al de afgeleiden van dergelijke mentaliteit in onze teksten. 

Wij gebruiken echter geen missaal als ons Groene Boekje en onze "leeftijd" brengt wel ouderdomsverschijnselen met zich, maar hypocrisie hoort daar niet bij evenmin als kleinzieligheid of kortzichtigheid, precies die eigenschappen die onze tegenstanders graag tegen ons inzetten. 

Soms is het nodig om de matras van ons geweten op te schudden en de bovenkamer goed te verluchten. Of een grote schoonmaak van het eigen gelijk te ondernemen, de krakkemikkige stoelen met versleten argumenten aan de deur te zetten, een nieuw bankstel en als moeder de vrouw thuiskomt en ze zet zich neer, hoopvol naar haar gluren voor goedkeurende commentaren en met uw oog blijven vasthaken aan haar welgevormde vrouwentieten...

Sans rancune ?

Ray

@ www.geenstijl.nl

Met bewonderende dank aan Mario de Coninck

Een Zwitserse kookgek is in conflict geraakt met de autoriteiten omdat hij in zijn restaurant bereidingen met moedermelk wil opdienen.

De Zwitserse warenwet vermeldt in de lijst van zoogdieren die niet geschikt zijn voor menselijke consumptie, niet de mens.

Locher heeft al  geëxperimenteerd met het koken met moedermelk en zeer goede resultaten behaald, aldus de excentrieke gek. Hij wil Zürcher Geschnetzeltes en soepen met moedermelk op de menukaart.

Zolang er geen lekker hapje malse vrouwentiet op het menu komt, kan hij naar onze klandizie fluiten. 

Wij gouden het bij Piet Guyzentruyt.

Ray

In 1995 nam prins Filip een aantal stoelen en consoles mee uit het Bellevue Museum. Vlaams minister Bourgeois eiste alle meubelstukken terug voor het paleis op de Meir. Na overleg woensdag blijkt dat het gaat om een lijst met 150 stukken. Over wie nu eigenaar is van de stukken, de Vlaamse of de federale overheid, blijft er onenigheid.