Kindhuwelijken in Antwerpen ? Natuurlijk, dit is de stad van allah, de pedofiel
Wij vielen bijna van onze stoel toen we volgend bericht ontvingen van het Antwerpse gemeenteraadslid Wim van Osselaer over kindhuwelijken in de stad van allah.
Het is inderdaad mogelijk dat een kind dat in Antwerpen woont en dat een buitenlandse nationaliteit heeft een huwelijk afsluit in dat andere land wanneer dat land kindhuwelijken toelaat.
De schepen Leen Verbist bevestigde dat dergelijke kindhuwelijken inderdaad worden geregistreerd in de registers van de Antwerpse burgerlijke stand indien ze conform zijn aan de Belgische openbare orde. In de jaren 2010 en 2011 werden in Antwerpen 9 dergelijke kindhuwelijken geregistreerd. De jongste huwelijkspartner was 16 jaar en 3 maanden. De minderjarige huwelijkspartners hadden de nationaliteit van Macedonië (1), Nederland (1), België (3), India (1) en Marokko (3).
Het aantal in Antwerpen geregistreerde kindhuwelijken blijft gelukkig voorlopig nog beperkt. Toch is waakzaamheid en een strenge beteugeling geboden. Te vrezen valt immers dat met de groeiende invloed van de islam in bv. Noord-Afrika het aantal kindhuwelijken de komende jaren wel eens zou kunnen toenemen. Hetzelfde geldt voor de in het buitenland afegsloten polygame huwelijken, die eveneens in Antwerpen worden geregistreerd in de registers van de burgerlijke stand.
Ik koop een klinker, Walter
Geachte Redactie 4 juli 2012
Wachtlijsten sociale woningen quasi onbeperkte toegang voor vreemdelingen
Haha. Toen ik het jaren terug nodig had diende ik een aanvraag in voor een appartement, dat gezien de ligging enigszins gevrijwaard zou kunnen zijn van de ongemakken die met dergelijke woningen doorgaans gepaard gaan. Ik richtte zelfs daartoe zelfs een speciaal verzoek aan de heer Mayeur. Toen ik er achteraf ging checken bleek het appartement verhuurd aan, jawel, U heeft het goed geraden. Toen ik vervolgens informeerde naar andere sociale woongelegenheden in Brusselse wijken, kreeg ik te horen dat de wachttijd, hoogst waarschijnlijk specifiek voor oude Belgen, 7 (ZEVEN - jawel, u leest het goed: ZEVEN) jaar bedroeg. Die anderen schuiven daar allemaal wellicht in zoals een hand in een handschoen.
Fred
*****
Weeral boel in het onderwijs.
In de jaren vijftig leerde ik in de Normaalschool dat er drie grote pedagogen waren. Daarvan is mij alleen Maria Montessori bijgebleven, waarschijnlijk omwille van de rare naam.
Tijdens mijn loopbaan is er een tsunami van grote pedagogen over het onderwijs heengespoeld! Niet alleen de inspecteurs maar ook elke minister van Onderwijs wou de geschiedenis ingaan als de grote onderwijshervormer. Ik heb het VLO zien komen en gelukkig ook zien gaan. Ik heb het VSO zien komen en gelukkig ook zien gaan. Ik heb de moderne wiskunde zien komen en gelukkig ook zien gaan. Alleen de essentie hiervan is nog gebleven.
De rapporten werden zo erg vereenvoudigd dat je het zelfs met een computer amper kunt volgen. Als leerkracht moet je zoveel tijd steken in de paperasserij dat je geen tijd meer hebt om nog met de kinderen bezig te zijn… Hoe deden we het vroeger toch? Zonder taakleerkrachten, zonder therapeuten, didactologen, pedagogen, psychologen en andere –ogen?...
Ludo
*****
Angeltjes
Dank voor jullie correcte informatie. Ik hoop dat jullie ermee doorgaan.
RvA
*****
Kleuterleidster krijgt haar contract niet verlengd omdat ze niet gedoopt is
Terug naar de goeie oude tijd ? Ik heb dit fenomeen gekend, maar stond gelukkig niet in dergelijke schoenen! Wat doet al dan niet gedoopt zijn af aan de waarde van de leerkracht in kwestie?? Niet gedoopte allochtonen ll worden wél aanvaard, waar ligt het verschil ? Zijn die dan niet 'besmettelijk'?
Een levensgrote schande: eens gehuwd kwam je ook niet meer aan de bak. Zo ziet men maar hoe de katholieke scholen omgaan met het personeel!. Dan noemen ze zich breeddenkend. Ik heb nooit ondervonden dat tjeven breeddenkend zijn!.
Wat heeft al dan niet gedoopt zijn te maken met de kwaliteiten van een leerkracht? Mieke Vanhecke ziet er al even schijnheilig uit als àlle directies van dit soort onderwijs waar zóveel (gedoopte) priesters zich achter de hoge muren konden vergrijpen aan weerloze kinderen zonder dat de buitenstaander ook maar íets te weten kon komen over de handel & wandel binnen die muren.
Ik herinner mij nog goed dat men door moeder overste in een katholiek ziekenhuis voor stage niet terecht kon als je uit 't GO kwam.
Christina
*****
De Grote Leider heeft een nieuwe favoriete : Yasmine Kherbache
"In de sociaal-culturele sector is de naam Rachid vaak al voldoende om een baan te krijgen,..." Voilà sé. Moet er nog ZAND zijn?
Fred
*****
Criminaliteit gestegen met 17 procent
Slechts 17 procent ? dat kan beter ? Tenslotte heeft Janssens zijn beroemde slogan nog niet ingetrokken..'t Stad is van Iedereen... De meest domme uitspraak ooit. Hij zegt toch ook niet , mijn vrouw en mijn huis zijn van iedereen.
Het stad is van de Antwerpenaren , de sinjoren. Vreemdelingen zijn we door de eeuwen heen gewoon , door onze wereldhaven , altijd welkom geweest , onder de voorwaarden dat zij de ezel niet uithangen , onze leefregeltjes en cultuur "respecteren" ! Wij hebben (of liever hadden) onze eigen identiteit en die is (was) uniek in de wereld. Na ongewensten te hebben buitengezwierd , zoals de Oostenrijkers , Spanjaarden , Fransen , Duitsers ... zitten we nu met een probleem door interne collaboratie en straffeloosheid
René
*****
Tijdens de legislatuur van burgemeester Janssens steeg de criminaliteit in Antwerpen met 17%
Niet vergeten dat dit de officiële cijfers zijn, ttz: de werkelijke cijfers, wegens geen aangifte gedaan of anderzijds om één of andere reden niet in de statistieken opgenomen, liggen nog een stuk hoger. Moeten er stilaan geen spijkers met koppen geslagen worden en verklaren waar het op staat, namelijk dat overheden die permanent en halsstarrig weigeren de criminaliteit op een efficiënte, niet vrijblijvende manier aan te pakken, zélf crimineel ze, en ze daarop aan te pakken.
Fred
Eeklo : islamverheerlijking voor de schoolgaande jeugd
Ook in de stad Eeklo wordt de politieke correctheid en de multikul al jaren lang opgedrongen aan onze jeugd. Eerder viel een leerling van een school in Eeklo een straf te beurt, toen deze weigerde een moskeebezoek af te leggen in het kader van de lessen geschiedenis. De leerling in kwestie voelde zich niet comfortabel de gebedsruimte van een Antwerpse moskee binnen te gaan en haalde hiermee de woede van de leerkracht en de directeur op de hals die hem een woensdagnamiddag lieten nablijven. Volgens een brief aan de ouders (zie hieronder) waren de leerlingen al een hele semester bezig met begrippen als integratie, respect en openheid voor andere culturen.
Een andere Eeklose school liet kinderen dan weer deelnemen aan een islam-belevingsles, inclusief het omdoen van een hoofddoek, symbool voor de onderdrukking en discriminatie van de vrouw. De foto’s kunt u bekijken via de volgende link: schoolbezoek. Let wel: wij vragen uitdrukkelijk deze foto’s niet als aparte bestanden te verspreiden, omwille van het gebruiksrecht en om de leerlingen geen schade te berokkenen. Ook laten wij de namen van de betrokken scholen bewust onvermeld om de debatfocus op de multiculturele indoctrinatie in het onderwijs te houden.
Welke meerwaarde heeft zo’n bezoek immers? Wij moeten de leerlingen op de eerste plaats en vooral vertrouwd maken met onze eigen culturele identiteit (i.e. de Europese, de Vlaamse), onze waarden en normen, i.p.v. de multiculturalistische obsessie met de islam achterna te hollen. Hoe bedroevend is het niet dat - ondanks het drukke leerprogramma in het onderwijs - de leerlingen tegen wil en dank ook nog eens gedwongen worden in een geforceerde mars voor een éénzijdige verdraagzaamheid te lopen.
Andere culturen leren kennen is een absolute verrijking. Het is echter maar de vraag of verplichte halalbarbecues, zich ritueel reinigen voor een moskeebezoek of het aan proberen van een gelaatsluier daar iets toe bijdragen. Het aantal culturen in de wereld wordt geschat op om en bij de 10.000, maar het begrip ‘multicultuur’ wordt door enerzijds de massale migratie van moslims naar Vlaanderen en anderzijds het opdringerige en veroveringsgezinde (jihadistische) karakter van de islam verengt tot het in Vlaamse scholen onderrichten van islamitische gebruiken.
Gebruiken als de hoofddoek en halal voedsel maken deel uit van de orthodoxe islam, die in essentie haaks staat op onze cultuur. Ze horen met andere woorden niet thuis in onze samenleving, en het is dan ook allesbehalve de taak van een school om kinderen te verplichten eraan deel te nemen.
Peter Pauwels - Voorzitter Vlaams Belang Eeklo
India : trouwen met de hulp van een detective
Vroeger waren het in India de dorpspriesters, de huwelijksmakelaars en de oude tantes die uitzochten of iemand wel geschikt was om je kinderen mee te laten trouwen. Is het meisje zedig? Verdient de jongen genoeg geld? En hebben ze verborgen medische problemen?
Vandaag de dag worden echter steeds vaker detectives ingehuurd om dergelijke prangende vragen te beantwoorden in een land waar mensen nog massaal uitgehuwelijkt worden (slechts 10 procent van de gesloten huwelijken is uit liefde). Potentiële partners moeten worden gezocht in grote steden, waar mannen en vrouwen ook nog samen op de werkvloer zitten en je de familie in kwestie niet persoonlijk kent Het is voor ouders moeilijk om op een andere manier te controleren of een kandidaat wel echt degene is die hij of zij zegt te zijn.
De Indiase Associatie van privédetectives is van 13 leden in 2005 uitgegroeid tot 1200 leden, en veel van het werk zit in het bespioneren van potentiële huwelijkskandidaten, zo schrijft de LA Times vandaag in een grote reportage. Veel ouders willen graag vantevoren weten of hun aanstaande schoondochter rookt of bier drinkt met collega's.
Orthodox 'India is erg orthodox', zegt software consultant Tanmoy Bhattacharya tegen de LA Times die zelf opdracht heeft gegeven om de verloofde van zijn nicht na te trekken. .
Onderzoek kost 150 tot 300 euro en neemt zo'n tien dagen in beslag. Detectives volgen iemand 12 tot 18 uur per dag en praten met collega's, huishoudelijk personeel en doen zich bij de buren voor als handelaars. In 60 procent van de gevallen komt er iets boven water dat voor serieuze problemen zorgt. In 10 procent van de gevallen is het zo erg, dat het huwelijk kan worden afgeblazen.
De LA Times interviewde een jonge vrouw die alleen haar voornaam, Priya, wilde geven, die drie potentiële echtgenoten die ze op het internet had leren kennen liet natrekken. De eerste bleek over bijna alles gelogen te hebben. De tweede was alleen maar vriendelijk tegen zijn moeder, waar hij zich slaafs tegenover gedroeg. De derde bleek in orde te zijn. Daar is ze nu mee verloofd.
Ook de absolute topvrouw van het IMF is niet vrij van zonden, weet Van Cauwelaert: "Het ergert me dat mevrouw Lagarde iedereen de les spelt en geen belastingen betaalt maar de Grieken wel oproept dat te doen, maar wel als minister van Economische Zaken in Frankrijk een gat achterliet van 40 miljard euro."
De reden voor die straffeloosheid is dat alle topfiguren in "dezelfde groepjes" zitten, zoals de Group of 30. En die mensen beschermen elkaar.
Ook in België ziet Van Cauwelaert een gebrek aan verantwoording: "We hebben onderzoekscommissies gehad in de zaak Dexia. Maar is er al iemand tot de orde geroepen? Voor al die financiële schade die is aangericht bij Dexia, bij Fortis, bij KBC? Is er al een toezichthouder gevraagd waarom hij zijn werk niet heeft gedaan ?"
De waarheid over de Euro-waanzin door Geert Wilders
Soms, dames en heren, als ik zwaar getafeld heb, stel ik me weleens voor wat er gebeurt als Nederland na de verkiezingen opnieuw in handen zou vallen van de eurofielen en de geldweggevers. Ik schrik dan zwetend wakker, omdat ik Mark Rutte weer in het torentje zie zitten. Bij de voordeur hangt een pinautomaat. Een flappentap van de Staat die ons Nederlandse geld uitspuugt. Ernaast hangt een groot bord met de volgende tekst in het Grieks, Portugees en Spaans. “Pin hier voor gratis geld, alstublieft en veel plezier ermee. Mark”
Voorzitter, het euro-project is mislukt. Maar de Brusselse ondemocratische elite weet van geen ophouden. Nog luider dan voorheen krijsen ze: Meer Europa! Daar komt minister Schäuble met een plan voor een Europese regering. Daar komt de heer Van Rompuy met een plan om landen te verplichten hun pensioenstelsels te hervormen. Daar komt de Bende van Vier – Barroso, Van Rompuy, Juncker, Draghi – met een masterplan voor een bankenunie en een begrotingsunie. Daar komt mevrouw Merkel die in Bondsdag, het Duitse parlement, letterlijk zegt: “Méér Europa, niet minder Europa.” En daar komt minister-president Rutte die één dag later zegt: Merkel zegt hetzelfde als ik: Als Merkel zegt méér Europa, bedoelt ze net als ik minder Europa.
Vz, die gekkigheid, die schizofrenie moet stoppen. Wij willen de Nederlandse soevereiniteit niet in de uitverkoop doen. Wij leveren ons land niet uit aan Brussel. Niet rechtstreeks en niet via Berlijn, niet nu en ook niet in stapjes binnen 10 jaar. Alles wordt beslist in onderonsjes. Maar, wat gek, Nederland zit nooit aan tafel. Niet op de top in Rome vorige week vrijdag van Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje, niet op de ontmoeting van de ministers van financiën van diezelfde vier landen gisteravond. En ook niet vanavond bij het gesprek tussen Duitsland en Frankrijk. Het gaat steeds op de een of andere manier over bevoegdheden en geld, maar Rutte wordt nooit uitgenodigd, behalve als hij zijn handtekening onder een cheque moet zetten. Dan is hij van harte welkom. Ons geld willen ze wel, maar een uitnodiging zit er niet in. Premier Rutte is een man met twee gezichten. Hij is de politicus die eerder naar de kiezer ging met de slogan “Wij werken hard voor Europa, laten we dat eens omdraaien.” En tegelijk is hij de politicus die nu de sleutel van onze schatkist aan Brussel geeft. Door het ESM te aanvaarden, schrijft hij de grootste overdracht van Nederlandse soevereiniteit ooit op zijn conto. Hij is de minister-president die in zijn regeerakkoord zei: geen bevoegdheidsoverdracht. En tegelijk is hij de minister-president die 40 miljard euro – 2500 euro per Nederlander – toezegt aan het ESM-noodfonds zonder dat Nederland in noodgevallen – het zijn altijd noodgevallen – zeggenschap heeft over de besteding van dat geld. De premier zegt A en de premier doet B.
Vz, ik heb een nieuwtje. Er is weer een concept van een campagneposter van de VVD uitgelekt. Vraag me niet hoe ik eraan kwam, maar hij lag opeens op mijn bureau, één van de nieuwe conceptposters van de VVD. VZ, hier is ie: “Wij houden van Europa, laten we nog meer betalen.” Het zou zomaar een echte poster van de VVD kunnen zijn, dan zou ik het wel waarderen dat ze deze keer wel eerlijk zijn over de inzet van deze campagne.
Vz, Vijf landen hangen inmiddels al aan de flappentap. Bijna 1 op de 3 eurolanden leven nu van ons geld. Griekenland is er nog erger aan toe dan twee jaar geleden. Het lapt alle afspraken aan zijn laars, heeft nog altijd evenveel ambtenaren als voorheen, maar wij betalen de salarissen. Inmiddels heeft ook Cyprus noodhulp nodig. Spanje staat op omvallen. Straks volgt wellicht Italië. En wij maar betalen. De Europese transferunie verscheept miljarden van noord naar zuid. Premier Rutte is daarvoor medeverantwoordelijk. Wij hebben het eerder gezegd, mijn collega Van Dijck heeft het eerder gezegd, het ESM is nog eerder leeg dan het van kracht is geworden. Spanje heeft twee weken geleden 100 miljard toegezegd gekregen. Dat geld moet uit het ESM komen. Nog geen halve dag later schoten de Spaanse rentes omhoog. Het helpt allemaal niet. Wij mogen straks via het ESM heel Europa overeind houden. En daarom roep ik de minister-president nogmaals op, ik ga door tot het bittere einde: Kom tot bezinning. Teken de ratificatie van het ESM-verdrag niet voor 12 september. Ik hoop dat de minister-president de beleefdheid heeft nog even te wachten en op die vraag van ons in te gaan. Terwijl Duitsland, Frankrijk en Italië een veto hebben, heeft Nederland dat niet. Weer hebben we niets te zeggen. Wij kunnen verplicht worden om, tegen onze wil in, miljarden in een bodemloze put te storten. Weg, Nederlands veto. Weg, Nederlandse zeggenschap over ons eigen geld. Weg, soevereiniteit.
Vz, terwijl die transferunie volop draait, hopen de eurofielen morgen met de bankenunie en de begrotingsunie nieuwe stappen te kunnen zetten naar hun einddoel: een politieke unie. De Franse president Hollande wil meer geld voor het zuiden, en de Duitse kanselier Merkel wil in ruil daarvoor, als we de kranten mogen geloven, meer bevoegdheidsoverdracht naar Brussel. En wij, de Nederlandse burgers, zijn straks dus twee keer de klos: wij betalen twee keer. Eén keer met geld aan het zuiden; en nog één keer met bevoegdheden voor Brussel. Europa zuigt ons alsmaar dieper en dieper het moeras in. We raken als het zo doorgaat de bevoegdheid over onze begroting en banken totaal kwijt. Terwijl de kern van het probleem – de euro – niet wordt aangepakt: Landen die in de euro zitten en niets kunnen doen met hun munt of de foute dingen doen met hun munt. De mening van de burgers wordt nooit gevraagd. En als dat bij wijze van hoge uitzondering tóch gebeurt, dan wordt dit genegeerd. Zoals na het referendum over de Europese Grondwet in 2005. De kiezer wil niet meer Europa. De kiezer wil minder Europa. Wat zijn de feiten? Griekenland hangt intussen al aan het infuus voor 240 miljard euro, Ierland voor bijna 70 miljard euro, Portugal voor bijna 80 miljard euro, Spanje krijgt binnenkort 100 miljard euro. En terwijl Frankrijk de pensioenleeftijd vrolijk verlaagt van 62 naar 60 jaar, wordt in ons land de pensioenleeftijd verhoogd. Terwijl de mensen in Zuid-Europa met een wijntje in de zon mogen gaan zitten, moeten Nederlanders van het kabinet langer werken tot ze erbij neervallen – met het vriendelijke doch dringende verzoek – het moet tenslotte ook allemaal betaald worden, dat geld aan Griekenland, Spanje en Portugal – om ook de reiskosten voor woon-werkverkeer zelf te betalen! De BTW wordt verhoogd, de rollator uit het basispakket gehaald, het eigen risico gaat naar 350 euro, men morrelt aan de WW en het ontslagrecht, en schaft de verzorgingstehuizen af. Allemaal om maar te kunnen betalen aan Griekenland, Spanje en Portugal.
Vz, de Partij voor de Vrijheid zegt: Nee tegen dit alles. Nee tegen de transferunie. Nee tegen hier bezuinigen en mensen in hun portemonnee raken en ondertussen betalen voor landen die hun broek niet zelf kunnen ophouden en de boel voor de gek hebben gehouden. Nee, wij laten de hardwerkende Nederlander niet bloeden voor Brussel, Athene, Lissabon, Madrid of Nicosia. De PVV zegt: Wij moeten een soeverein land blijven. Geen geld naar de EU of welk fonds dan ook. We hebben ons geld nodig in Nederland. De EU is verantwoordelijk voor de crisis. Niet Nederland.
Vz, Nederland kan deze crisis overleven. Maar alléén als het zich losmaakt van Brussel. In zijn zogenaamde State of the Union zei commissievoorzitter Barroso eerder dit jaar over de unie: We zwemmen samen of we verdrinken afzonderlijk. Maar de realiteit is natuurlijk net omgekeerd; Samen verdrinken of afzonderlijk zwemmen. Dát is de keuze op 12 september. En een sterk en soeverein Nederland overhouden, dat is waar de PVV voor kiest, en waar de kiezer zich op 12 september voor uitspreekt.
Tot zover deze tussenkomst van de PVV-leider in de Tweede Kamer. Hefet iemand in het land B ook ene mening ?
Journaal juni 2012
.
De belgische blauwe Zevende Dag door Filip van Laenen
Eén van de klachten die Luc Rademakers, hoofdredacteur van VRT Nieuws, tegen het boek «De keizer van Oostende» naar voor bracht, was dat het te weinig wederwoord bevatte. En dat zou niet stroken met de normen die de nieuwsdienst van de openbare omroep probeert na te leven. Voor wie al ooit gehoord heeft van het cordon médiatique is dit natuurlijk maar een lachertje, en een eenvoudig overzicht over het aantal politieke gasten in het politieke discussieprogramma De Zevende Dag reduceert zijn uitspraak tot haar ware proporties: een platte leugen.
Voor we de cijfers induiken is het misschien goed eerst even stil te staan bij de vraag welke verdeling over de verschillende politieke partijen we eigenlijk zouden mogen verwachten voor De Zevende Dag . Zo mag je enerzijds verwachten dat grotere partijen ondervertegenwoordigd zouden worden, omdat je nu eenmaal niet met jezelf in debat kan treden, en een discussie met bijvoorbeeld alle fractieleiders een behoorlijke scheeftrekking inhoudt. Anderzijds mag je ook verwachten dat regeringspartijen oververtegenwoordigd zijn, omdat het in zo’n discussieprogramma niet onnatuurlijk is dat een minister al eens op z’n eentje door een journalist aan de tand gevoeld wordt. Maar van partijen die in eenzelfde situatie verkeren, bijvoorbeeld wanneer ze ongeveer even groot zijn en allebei binnen of buiten de meerderheid verkeren, daarvan mag je wel verwachten dat ze min of meer in dezelfde mate uitgenodigd worden. We merkten in januari van dit jaar al op dat dit voor het herfstseizoen van 2011 niet bepaald het geval was, en dat vooral Open Vld wel erg vaak uitgenodigd werd. Wat zijn dan de resultaten voor het pas afgelopen lenteseizoen?
Dit seizoen telde ik in totaal 191 politieke gasten in De Zevende Dag, een voldoende groot aantal om te mogen verwachten dat de gasten min of meer evenredig over de politieke partijen verdeeld zouden zijn. De tijdsspanne van zes maanden is naar mijn mening ook groot genoeg om te kunnen stellen dat de invloed van toevallig brandend actuele onderwerpen beperkt zou moeten zijn. Kijken we dan naar de absolute getallen, en vergelijken we ze met de verkiezingsuitslag van 13 juni 2010 voor de Kamer, dan blijkt meteen dat Open Vld oververtegenwoordigd is met maar liefst 14 gasten. Sp.a mocht 10 keer vaker dan verwacht kon worden komen debatteren, Groen 4 keer, en CD&V 2 keer. PVDA was met 2 uitnodigingen min of meer correct vertegenwoordigd, ook al is die partij niet in het parlement vertegenwoordigd, terwijl LDD eigenlijk een keertje meer had mogen komen dan het uitgenodigd werd. Maar opnieuw zijn het N-VA en Vlaams Belang die stiefmoederlijk behandeld werden door De Zevende Dag: Vlaams Belang werd 12 keer uitgenodigd, precies de helft van waar het volgens de verkiezingsuitslag recht op zou hebben, terwijl N-VA 17 keer te weinig uitgenodigd werd. Opmerkelijk: N-VA is in de Kamer afgetekend de grootste Vlaamse partij, maar moest in aantal gasten toch sp.a en Open Vld voorbij laten gaan. Vooral het contrast tussen N-VA en Open Vld valt op: beide partijen zitten in evenveel regeringen (N-VA in de Vlaamse, en Open Vld in de federale), en toch mocht de half zo grote Open Vld vaker naar de studio’s komen dan de N-VA. Dit kan je op geen enkele objectieve manier verklaren, tenzij een politieke agenda van de makers van het programma.
Wat die absolute cijfers echter niet vertellen, is welke partij werkelijk slechter behandeld werd dan een andere. Hoeveel slechter is bijvoorbeeld Groen vertegenwoordigd dan sp.a, als je weet dat Groen maar half zo groot is als sp.a? En wat met de verhoudingen tussen Vlaams Belang en N-VA? Een relatieve afweging, zoals de tabel in bijgevoegde figuur, geeft duidelijk aan hoe de steel precies in de vork zit. De getallen in de tabel kunnen gelezen worden als de mate waarin een stem voor de ene partij beter vertegenwoordigd in De Zevende Dag dan een andere. Het resultaat is bijzonder ontluisterend voor de wederwoordnorm van Luc Rademakers.
Zo is het duidelijk dat De Zevende Dag volgens de VRT in de eerste plaats een blauwe dag is, terwijl Vlaams Belang bijzonder sterk ondervertegenwoordigd blijft. Vergelijken we even de twee uitersten, dan blijkt dat Open Vld per stem drie keer vaker naar De Zevende Dag mocht komen dan Vlaams Belang. Die factor is veel te groot om door de federale regeringsdeelname alleen verklaard te kunnen worden. Ook vergeleken met CD&V en N-VA is Open Vld trouwens duidelijk oververtegenwoordigd in De Zevende Dag.
Op de tweede plaats, na Open Vld, volgen sp.a en Groen, die min of meer evenredig vertegenwoordigd zijn. CD&V was in absolute cijfers wel oververtegenwoordigd, maar tegenover Open Vld en sp.a is ze wel duidelijk ondervertegenwoordigd. Over LDD en PVDA is het dan weer moeilijk uitspraken doen omdat ze zo klein zijn, en slechts één enkele uitnodiging meer of minder kan al snel een groot verschil maken.
Aan de kant van de ondervertegenwoordigden is het echter duidelijk dat N-VA sterk ondervertegenwoordigd is tegenover Open Vld, en duidelijk ondervertegenwoordigd tegenover alle andere partijen, met uitzondering van Vlaams Belang. Vlaams Belang is sterk ondervertegenwoordigd tegenover Open Vld, sp.a, Groen en CD&V, maar is ook duidelijk ondervertegenwoordigd tegenover de N-VA. Merk op dat het feit dat de N-VA in de Vlaamse regering zit enerzijds, en dat ze dubbel zo groot is als Vlaams Belang anderzijds, twee aspecten zijn die mekaar gedeeltelijk neutraliseren. Bovendien houdt deze tabel geen rekening met de wijze waarop Barbara Pas in de uitzending van 29 april belandde, d.w.z. pas nadat Sarah Smeyers van N-VA geweigerd had in debat te treden met Dirk Kops over de zaak–Scott Manyo. In tegenstelling tot wat de absolute cijfers suggereren, is het dus wel degelijk Vlaams Belang dat het zwaarst getroffen wordt door het gebrek aan wederwoord in De Zevende Dag.
Wat is dan van dit alles de conclusie? Dat De Zevende Dag in de eerste plaats een Belgische dag is, met dan nog een overwegend blauw tintje. Zowel N-VA als Vlaams Belang worden op schromelijke wijze achteruit gesteld. Wat Vlaams Belang betreft is de scheeftrekking zo stuitend, dat je je afvraagt waar Luc Rademakers eigenlijk het lef vandaan haalt om nog maar het woord «wederwoord» in de mond te nemen. Een politiek of journalistiek fatsoenlijke verklaring voor het feit dat Groen, per slot van rekening nog altijd een kopje kleiner dan Vlaams Belang en even goed zowel Vlaams als federaal een oppositiepartij, zelfs de helft vaker aan tafel mocht aanschuiven dan Vlaams Belang, die bestaat niet.
Je houdt het niet voor mogelijk en toch gebeurt het
.
11 juli 2012
Over 1 week !
03-07-2012
VB senator Jürgen Ceder op N-vA lijst Dilbeek
Vandaag vernemen wij dat Vlaams Belang senator Jürgen Ceder, die zich van zijn partij heeft losgescheurd, maar vergeten is, zijn mandaat af te staan, op de N-vA lijst verschijnt in Dilbeek.
Ceder behoorde tot het kliekje ontevredenen die dankzij het Vlaams Belang enige naambekendheid genoot als politicus maar niet opgewassen bleek tegen de bejegening door het cordon sanitaire. De moed van de overtuiging en de volharding ontbraken hem. Een intelligent maar karakterloos man kiest de zijde van de TV-flaminganten. Nu nog de Grote Zeteldief uit het Euro-parlement naar de zwakkelingen van de N-vA, u weet wel, die met zijn pril nieuw relatietje volgens de boekjes, en die pijnlijke episode is hopelijk voorbij.
Ray
Hùn Brussel, ons Nederland
Geert Wilders wil dat Nederland uit de Europese Unie stapt. De PVV-leider wil dat zijn land ook de euro afschaft en de gulden opnieuw invoert. Nederland moet opnieuw onafhankelijk worden van Brussel en uit de Europese Unie stappen. Dat betoogde PVV-leider Geert Wilders in een toelichting op het verkiezingsprogramma van de PVV, dat de titel "Hún Brussel, óns Nederland" heeft gekregen.
Onafhankelijkheidsverklaring
Voor Wilders is het stuk nog meer een "onafhankelijkheidsverklaring" dan een verkiezingsprogramma. De verkiezingen van 12 september zijn volgens hem een referendum over Europa.
Gulden
Wilders pleitte er begin dit jaar al voor dat Nederland uit de eurozone en uit de Europese Unie stapt en de euro inruilt voor de gulden.
Wilders zei in een persconferentie dat hij geen breekpunten heeft. Maar als het nodig is, is hij bereid nee te zeggen en de uiterste consequentie te nemen, zei hij, verwijzend naar het Catshuis-beraad met VVD en CDA dat Wilders in april afbrak.
Helaas, het Europese knoeiwerk biedt weer geen oplossing
Er is tenminste nog één iemand in de EUSSR-Praatbarak die de moed heeft om de reddingsoperaties om de financiële crisis te keren, te benoemen voor wat zij zijn : amechtige pogingen die de bevolking sussen maar die voor de rest tot niets leiden.
Wachtlijsten sociale woningen : quasi onbeperkte toegang voor vreemdelingen
Nieuwe cijfers tonen andermaal aan dat de wachtlijsten in de sociale huisvesting onaanvaardbaar lang zijn geworden. Voor een sociale woning in de Vlaamse steden bedraagt de gemiddelde wachtlijst inmiddels twee à drie jaar. Deze cijfers maken duidelijk dat het ‘recht op wonen’ waar de Vlaamse regering zo graag mee schermt de facto een lege doos is. Net als bv. in de jeugd- en gehandicaptenzorg slaagt de Vlaamse regering er ook met betrekking tot de huisvesting niet in de zorg voor de zwaksten in onze samenleving te garanderen.
De lange wachtlijsten in de sociale huisvesting zijn in de eerste plaats een gevolg van de immigratie. Uit cijfers die de minister van Wonen eind vorig jaar verstrekte in antwoord op een vraag van Filip Dewinter blijkt dat maar liefst een vierde van de Vlaamse sociale woningen wordt toegewezen aan niet-Belgen. In een stad als Antwerpen loopt dit op tot de helft.
Het is de taak van de Vlaamse regering om deze massale instroom van buitenlanders in de sociale huisvesting een halt toe te roepen en het recht op wonen van de Vlaamse mindergegoeden opnieuw te garanderen. De onvoorwaardelijke toegang van vreemdelingen tot onze sociale huisvesting en andere sociale voorzieningen zorgen voor een aanzuigeffect op alsmaar nieuwe stromen van immigranten. De Vlaamse regering Peeters II heeft steeds nagelaten de instroom van vreemdelingen in de sociale huisvesting te beperken of enstig werk te maken van een ernstige fraudebestrijding in de sociale huisvesting.
Filip Dewinter: “De voorstellen die N-VA-parlementslid Liesbeth Homans nu vlak voor de verkiezingen lanceert, klinken wel erg hypocriet. De N-VA maakt immers reeds twee legislaturen deel uit van de Vlaamse regering die sociale huisvesting onder haar bevoegdheden heeft. De N-VA is dus zelf mee verantwoordelijk voor de wachtlijsten. Het Vlaams Belang wijst er bovendien op dat onze partij nog het voorbije jaar twee voorstellen van decreet indiende die een een einde wilden maken aan de fraude in de sociale huisvesting en de massale instroom van vreemdelingen. Beiden werden weggestemd, ook door de N-VA.”
Een eerste voorstel wilde vreemdelingen die een sociale woning willen huren verplichten via een uittreksel uit het kadaster van hun thuisland te bewijzen dat zij daar niet over een eigendom beschikken. Feit is immers dat veel vreemdelingen die hier een sociale woning huren een huis in hun thuisland in eigendom hebben. Controle hierop is er niet.
Een tweede voorstel betrof de inschrijvingsvoorwaarden voor een sociale woning: vreemdelingen die een sociale woning willen huren zouden tenminste zeven van de acht voorbije jaren in ons land moeten hebben verbleven en minimum 3 jaar gewerkt moeten hebben. Beide voorstellen werden in het Vlaams Parlement echter weggestemd door de andere partijen (met uitzondering van LDD), ook door de N-VA.
Bron : VB
Arne Quinze in Oostende : Rock Strangers peperduur en misplaatst snobisme
Geldverspilling in Oostende
Op het heraangelegde Zeeheldenplein heeft het corrupte Oostendse schepencollege een "kunstproject" van Arne Quinze geplaatst : een tientel felrode vormloze mastodonten tot 11 meter hoog. Arne Quinze is een fel overroepen aansteller die zich met de nodige lef heeft binnengewrongen bij politici die van kunst de ballen afweten maar die graag indruk willen maken met het belastinggeld dat zij quasi ongecontroleerd uitgeven aan grootse projecten die indruk moeten maken maar die vooral opvallen door hun complete overbodigheid.
Dat uitgerekend het met schulden beladen Oostende van Johan Vande Lanotte ruim een half miljoen euri besteedt aan de quatsch van Arne Quinze is typisch voor het snobisme van deze corrupte en failliete stad.
Wij verwijzen u graag naar het artikel van Lieven Van den Abeele "De Koning der kladsteden" in De Standaard. Een voorproefje :
In die context is Rock strangers van Arne Quinze niet alleen een gesloten maar ook een autoritair kunstwerk. Het leent zich niet tot interpretatie en het enige wat het uitdrukt is de macht van de opdrachtgever waar het voor staat, een opdrachtgever die niet de kunst maar alleen zichzelf promoot.
De Grote Leider heeft een nieuwe favoriete : Yasmine Kherbache
Patrick Janssens, de onbetwistbare heerser over links politiek Antwerpen, heeft beslist dat de nummer 2 op zijn stadslijst, de kabinetschef van premier Elio di Rupo zal zijn. Mevrouw Yasmine Kherbache (40), geboren uit een Algerijnse vader en een belgische moeder. Zij heeft zich recent gevestigd op het De Coninckplein en siddert van ambitie om zich ten dienste te stellen van de Grote Leider.
Wie deze knieval voor de Waalse socialisten en de Noord-Afrikaanse gemeenschap beslist niet grappig vindt, zijn de vrouwelijke socialistische schepenen Leen Verbist en Güler Turan maar ook de dienstbare heren Voorhamme en Lauwers zien hun kansen op een volgende mandaat slinken met de komst van deze nieuwe dame. De carrière-CD&V-ers Van Peel en Heylen, die mede op de socialistische stadslijst prijken, gaan met alle beslissingen van Janssens akkoord : voor hen geldt het oude motto, niet rood, geen brood.
De Grote Leider die zijn oog heeft laten vallen op Yasmine Kherbache, prijst zijn nieuwe verovering de hemel in als een gedreven politica die weliswaar nog niet bekend is, maar die trilt als een espenblad van ambitie om de Antwerpse dossiers op federaal niveau er door te jagen. Janssens die al jarenlang in het Vlaams parlement komt dutten, zou niet liever zien dan de langzame uitschakeling van het Vlaams niveau om zijn handeltje te kunnen drijven met de federale regering. Kherbache is bovendien naar de woorden van haar nieuwe protector een Vlaamse en Antwerpse socialiste. Dat de Marokkanen en Turken in deze semi-Algerijnse hun geloof zullen stellen, moeten we nog afwachten. Leen Verbist, die vorige verkiezingen de eer te beurt viel als onbekend ambtenaartje de uitverkorene te worden van de sultan ziet met lede ogen aan dat er een nieuwe uitverkorene is. Ook de traditionele stamboeksocialisten krijgen een zoveelste stomp in de maag te verwerken.
Een tiental jaar gelden was Yasmine Kherbache, advocate van beroep, nog niet gans overtuigd van haar identiteit. Wij vonden een oud interview met haar en met een jongere Marokkaan (Rachid) in Gazet van Antwerpen, waar wij graag enkele uittreksels uit copiëren.
De Vlaming bestaat niet. Net zomin als dé Algerijn of dé Marokkaan. "Hoe je denkt en leeft, bepaalt tot welke groep je behoort. De nationaliteit zal daarbij een marginalere rol gaan spelen", zeggen Yasmine en Rachid. Kinderen uit een gemengd huwelijk zoeken vooral de nuance, zo blijkt, al is het voor beiden niet vanzelfsprekend om de kerk in het midden te houden. "Men wil ons zo graag in een hokje stoppen."
Yasmine voelt zich Vlaamse én Berberse. "Persoonlijk ervaar ik dit als een verrijking. Al moet ik toegeven dat dit pas sinds kort zo is. In mijn pubertijd vond ik die gemengde afkomst lastig, omdat ik toen het gevoel had tot geen enkele groep te behoren. Als je bovendien door beide gemeenschappen niet altijd voor vol wordt aangezien, is het moeilijk die gemengdheid als een verrijking te zien. Fundamentalisten uit beide gemeenschappen beschouwen vermenging van culturen niet als een verrijking, maar als een bedreiging."
De twee willen niet door het leven gaan als leveranciers van meningen over de multiculturele samenleving. Een rol waarin ze vaak toch terechtkomen. "De tragedie op 11 september is daar een mooi voorbeeld van", zegt Rachid. "Mensen willen mijn mening over het drama horen, maar dat is niet evident. Ik vertel een ander verhaal aan Jan dan aan Nordin, want de waarheid ligt ergens in het midden. Wat ik zeg, wordt doorgelicht. De behoefte om me bij een groep te plaatsen, is groot." Yasmine: "Onze dubbele roots maken dat we geen eenduidige of eenvoudige standpunten kunnen innemen over onszelf of over de ander. Wat soms wel frustrerend is. Wat ik zeg, is altijd genuanceerd, waardoor de boodschap vaak niet aankomt. Mensen luisteren liever naar slogans. Ik denk dat mijn afkomst me extra alert heeft gemaakt voor vooroordelen en simplismen. Ik ben allergisch voor slogans."
Yasmine: "Ik heb als kind zeven jaar in Algerije gewoond. In een bergdorp en in een universiteitsstad. De mensen zijn daar met hetzelfde begaan als wij hier: veiligheid, werkzekerheid, degelijk onderwijs voor de kinderen, enz. Net als hier zal men in een universiteitsstad meer open staan tegenover andere culturen dan in een klein dorp. Zowel hier als daar wonen mensen die overtuigd zijn van hun eigen gelijk en andere culturelen wantrouwen, maar overal zijn er ook mensen die ruimdenkend en verdraagzaam zijn."
Yasmine herkent de geborgenheid van het gezin. "Ik heb die culturele diversiteit altijd als gewoon ervaren, al zal ik niet ontkennen dat mijn broer en ik (tot ergenis van onze moeder) soms behoorlijk de slappe lach konden krijgen van sommige gebruiken en gewoonten. Ik ben opgegroeid in een omgeving waar altijd heftig werd gediscussieerd, maar ook waar heftig kon worden gelachen met elkaars verschillen. Humor is echt iets wat ik ontzettend mis in het debat over culturele diversiteit."
Als het op racisme en discriminatie aankomt, lopen de ervaringen sterk uit elkaar. Yasmine is persoonlijk zelden geconfronteerd geweest met rechtstreekse discriminatie. "Ik denk dat mijn broer daar meer mee geconfronteerd is geweest. Waar ik enorm heb onder geleden, is de schrik om gediscrimineerd te worden. Uit angst uitgesloten te worden, niet meer te mogen meespelen, deed ik op school, zowel in Algerije als in België, keihard mijn best om te bewijzen dat ik niet anders was, dat ik evengoed was als de 'autochtone' kinderen." Rachid wordt op twee manieren geconfronteerd met discriminatie. "In de sociaal-culturele sector is de naam Rachid vaak al voldoende om een baan te krijgen, terwijl ik bij een uitzendbureau minder snel aan de bak kom wegens mijn afkomst. Dat is toch te gek voor woorden."
Tijdens de eerste gemeenteraad, voorgezeten door de nieuwe burgemeester André Van de Vyver (Groen)en opvolger van de populaire en onverwacht overleden Minnebo) protesteerde Tine Heyrman, fractievoorzitster van het VB, tegen het feit dat Van de Vyver steevast weigert mensen van haar fractie de hand te schudden. ‘Van de Vyver is dus niet de burgemeester van alle Zwijndrechtenaren’ aldus Heyrman.
De nieuwe burgemeester repliceerde dat hij geen hand wil geven aan fascisten. Heyrman neemt zich voor klacht in te dienen bij de gouverneur en bij het Centrum voor Gelijke Kansen tegen deze uitspraak.
Bron : Nieuwsblad
Open-VLD : Schone Schijn
Open-VLD Antwerpen verkeert al jaren in slechte papieren : de kleine liberale partij is nooit opgewassen gebleken tegen de meerderheidsrol die haar opgedrongen werd door de opeenvolgende coalities die uitsluitend gesmeed werden om het populaire Vlaams Belang uit de collegezetels te houden Het cordon diende zeker niet de democratie maar evenmin de bestuurskwaliteit in Vlaanderens grootste stad, Van de opeenvolgende liberale schepenen is er slechts één die onderweg niet onderuit gehaald is geworden of die zelf de handdoek heeft geworpen. Elk liberaal gemeenteraadslid stond paraat om de zetelende schepenen een voetje te lichten en menig bestuurslid zat op vinkenslag om de gemeenteraad in te duiken. Ambitie zat, die echter niet gedragen werd door bestuurstalent. Met een burgemeester die verlekkerd is op conflicten en die zich bij voorkeur omringt met onderdanige naturen, was de VLD een vogel voor de kat.
De genadeslag werd de partij toegediend door Van Campenhout, een gekweld politicus met weinig morele normen, laten we het daarbij houden. Wat de N-vA bezield heeft om deze dubieuze figuur binnen te halen,zegt veel over de weinig kieskeurige selectie van De Wever & C°. Een aantal liberale opportunisten uit de lagere regionen hebben Van Campenhout gevolgd en zij zijn even gracieus onthaald door de N-vA, zonder dat iemand er nog maar fatsoenlijkheidshalve aan gedacht heeft zijn mandaat terug in te leveren. Ook de N-vA heeft daar geen enkel deontologisch bezwaar tegen geopperd. Het zegt veel over de mentaliteit en het fatsoen van de dames en heren die krampachtig de teugels van het cordon aansnoeren, zowel heen en weer zwalpende liberalen als tv-flaminganten.
Om de hopeloos verdeelde liberale oudstrijders in bedwang te houden werd Annemie Turtelbaum uit Bornem aangemaand naar de koekestad te verhuizen om de vernederende 5% die de liberalen te wachten staat (of stond ?) op 14 oktober aanstaande de hoogte in te stuwen. Dit percentage levert slechts 2 zetels op, een regelrechte vernedering. Turtelbaum die in de straten van Antwerpen nog meer verloren loopt dan de Wever, heeft zich intussen goed geïnformeerd over de huidige cafémentaliteit bij veel van haar partijgenoten in de stad die ooit Jan van Rijswijck huldigde als een van haar grote zonen. Het kleine lastige blonde vrouwtje, Annick de Ridder zou behoren tot de de clan van raadgevers die Turtelbaum influistert om met een compleet nieuwe reeks kandidaten naar voor te komen. De Ridder weet een en ander af van het gekonkel en het gekrakeel in het liberale huishouden. Ze heeft er jarenlang deel van uitgemaakt.
Door de kritiekloze media wordt elke nieuwkomer bij de VLD op gejuich onthaald. De gewezen hoofdcommisaris Baelemans wordt de hemel ingeprezen, terwijl die man hét symbool bij uitstek is van het slappe veiligheidsbeleid in deze stad. Jarenlang is hij opgetreden als de kleine trommeljongen van Janssens. Dat er iets scheelt met zijn politieke kennis, bewijst de overstap van de belangrijke uitvoerende functie die hij bekleedde naar de bescheiden rol die hem wacht als gemeenteraadslid. Ook als schepen zal hij minder op het belangrijke beieligheidsbeleid wegen . Maar soit, ieder kust zijn vrouw op zijn manier. De nummer 3, de directrice van het athenaeum, Karin Heremans is tot op het moment van de bekendmaking van haar kandidatuur een trouwe socialiste en ABVV-ster geweest. U herinnert zich wellicht nog de pijnlijke beelden tijdens de hoofdoekendiscussie in haar school, waar zij door de geniale imam Nordine Taouil opzij werd geschoven en stilzwijgend moest aanhoren hoe die kerel de rebelse moslima's gelijk gaf en het gezag van de directrice ondermijnde. Veelbelovend. Kortom, het trio dat de VLD-lijst aanvoert blinkt uit in politiek-correcte moed : Baelemens werd overvallen en beroofd en wilde geen klacht neerleggen, Heremans laat zich in de hoek drummen door een onbetrouwbare imam en Turtelbaum ondergaat een gelijkaardige behandeling bij een officieel bezoek aan Marokko. Drie moedige musketiers.
De laatste overtuigende verschijning waar de VLD mee uitpakt, is Phaedra Hoste, de nicht van Geert, die de 19de plaats zou toegewezen krijgen. Met als doorslaggevende argumentatie : "Antwerpen is een ongelooflijke stad. Er zijn veel mooie zaken. Ik woon hier graag. Toch is er ook veel grijze massa en daar wil ik een roze strik rond binden. Ik wil een meerwaarde bieden." Jawel. Ik ben zwaar onder de indruk. Phaedra Hoste was in 2000 verkozen voor CD&V in Brugge, waar zij slechts een drietal maal verschenen is in de raadzaal en er na anderhalf jaar de brui aan gaf, omdat ze geen zin had in urenlange vergaderingen met slechts een glas water voor zich. De eigen woorden van mevrouw Hoste, die in Turtelbaum een rolmodel ziet. Het kan ook omgekeerd zijn, want mevrouw de ministerin zal eveneens vaak forfait geven tijdens de raadszittingen, zoals alle verkozen ministers in gemeenteraden.
De liberale modellijst is nog niet goedgekeurd omwille van het verzet door schepen Bungeneers die in zijn district (Merksem) voor de nodige interne oppositie zorgt. Maar dat zal niet lang standhouden. De liberale revue is lachwekkend maar helaas is er voor Luc geen rol meer weggelegd.
Zoals vorige maal, schrijven wij ook ditmaal : wordt vervolgd.
