Angeltjes

Wie ligt aan de Costa Blanca wakker van de gemeente- en provincieraadsvekiezingen in België van zondag 14 oktober? Wellicht heel weinig mensen, want de meesten kozen hun bestendige verblijfplaats onder de Spaanse zon en zijn dus uitgeschreven in hun oorspronkelijke gemeente of stad. 'Wat kan mij dat schelen',zegt een Brusselaar die al meer dan 10 jaar in de streek van Benidorm woont. Wat hij denkt van de splitsing zullen we hem maar niet vragen.
Anderen verblijven hier om te 'overwinteren' en weten dat het volstaat in hun woonplaats een bewijs te leveren dat ze in de onmogelijkheid zijn hun kiesplicht te vervullen. De enkele die-hards die toch van hun democratisch recht willen gebruik maken konden ten slotte altijd een volmacht geven aan iemand in het thuisland om in hun plaats te stemmen.

Al met al zijn deze verkiezingen voor wie in het buitenland woont een ver van zijn bed show. Een show, dat kan men wel zeggen. Op de televisie lijken er maar twee programma's meer te kunnen, en dat zijn debatten en interviews over de politiek en kooklessen. Op de radio en in de kranten idem dito, met voorbehoud voor de culinaire nummers uiteraard. Alle media jutten mekaar op om meer en beter te doen dan de concurrentie met als gevolg dat het de kijker en de lezer de strot begint uit te komen. Politici vrezen, niet ten onrechte, dat de overdaad aan programma's de bevolking doet afhaken.

De VRT-verantwoordelijken vinden het nochtans verantwoord veel zendtijd te besteden aan dergelijke programma's. Dit wegens het belang ervan, want het zouden – weer eens – historische verkiezingen zijn. De gerenommeerde politicoloog aan de Gentse universiteit Carl Devos relativeert echter: 'Dat weten we pas over tien jaar... Het worden alvast bijzondere verkiezingen, want de eerste lokale verkiezingen van de N-VA als zelfstandige partij'. Die partij, opvolger van de Volksunie, die het Vlaams Belang leegzuigt, en ook veel zogenaamd 'rechtse' stemmen haalt bij de CD.V en bij Open-VLD, steekt het niet onder stoelen of banken. Antwerpen veroveren is slechts een eerste etappe. De verandering begint in Antwerpen, maar na 2012 komt 2014, met de federale verkiezingen. En dan wil de N-VA een 'tijgersprong' maken ten einde de grondstroom die er in Vlaanderen is, ook in Brussel (en in het 'Belgische' beleid) door te drukken. De boodschap is: een krachtiger N-VA op het lokale vlak om nationaal te kunnen doorwegen.

Terecht dus dat er een zekere latente belangstelling bestaat voor de lokale Vlaamse verkiezingsesbattementen, al was het maar voor de mogelijke resultaten.
Daar blijft het deze week nog het raden naar, hoe talrijk de voorspellingen ook zijn. De peilingen rijzen de pan uit maar hun prognoses zijn verschillend. 'Wie gelooft die peilingen nog', vroeg een krant zich af. Neem nu Antwerpen, de plek waar de strijd der titanen gestreden wordt, meer bepaald tussen Bart de Wever, partijvoorzitter van de NV-A en Patrick Janssens, SP.A-er en uittredend burgemeester. Volgens een enquete van de VRT en De Standaard haalt eerstgenoemde het met 37,2 procent van de stemmen tegen Janssens die 'maar' 27,7 procent achter zich krijgt. Volgt een peiling van de Gazet van Antwerpen en die levert heel andere resultaten op. Beide kandidaat burgemeesters zijn aan mekaar gewaagd hier, zij het dat De Wever het haalt met een neuslengte, dwz met 31,9 tegen 31,1 procent.

Alle ogen zijn op Antwerpen gericht want Brussel is al lang verloren voor de Vlamingen. Die kunnen in de hoofdstad alleen nog aanwezig blijven met kunstgrepen of door kandidaat te zijn op Franstalige lijsten. Antwerpen dus, historisch gezien ook altijd de stad geweest waar politieke tendenzen zich het eerst en duidelijkst laten zien. De SP.A is er misschien al bijna een eeuw aan de macht en wil dat blijven. Daarom zet ze alles op Antwerpen. Ze wil er het elan van de N-VA breken, net zoals eerder met het Vlaams Belang. Voor alle zekerheid pakken de socialisten er uit met een 'Stadslijst', waar ook de CD.V op staat. Die laatste partij moet de meubelen redden, want de christen-democraten lijken in de grote steden meer en meer aan het einde van hun verhaal te komen. In Gent zullen ze erg gelukkig zijn als ze 10 procent behalen van de stemmen. Terwijl tot zo'n dertig jaar geleden die partij traditioneel de burgemeester leverde.

De CD.V moet noodgedwongen hopen dat ze haar machtspositie op het platteland kan behouden. Ze bestuurt in driekwart van de gemeenten en levert de helft van de burgemeesters. Maar de meeste min of meer grote steden is ze – definitief? - kwijt. Behalve Brugge en Kortrijk dan. Alhoewel het tij in Brugge ook wel eens zou kunnen keren. In Hasselt leidt het echter weinig twijfel of de SP.A blijft er aan de macht, net zoals in Leuven, Oostende, Brussel en Gent. Hier gaat ze in kartel met de Groenen, en peilingen voorspellen, mede dank zij een populaire no-nonsens burgemeester, 42 procent voor de rood-groene lijst.

Manu de Tremerie werkte zijn hele carrière bij Het Volk. Verscheidene jaren was hij stadsjournalist in Gent. Daarna werd hij gerechtsverslaggever en dat bood hem de gelegenheid van op de eerste rij talrijke spraakmakende assisenprocessen mee te maken. Zoals destijds dat van de Gentse onderzoeksrechter Guy Jespers, die beschuldigd werd van o.m. moord op zijn vrouw, roofoverval en verboden wapenbezit.
Manu de Tremerie houdt ook veel van de Costa Blanca, en komt er elk jaar enkele keren de gezonde lucht opsnuiven.