Ooit heeft Antwerpen een briljant en geliefd liberaal burgemeester gekend, Jan van Rijswijck (1853 -1906) een sociaal, Vlaamsgezind man die over de gave van het woord en de stemintonaties van de grote redenaar beschikte. Zelfs nù de redevoeringen van Van Rijswijck herlezen, geeft een idee van 's mans welsprekendheid en de indruk die hij moet nagelaten hebben op zijn toehoorders. Hij bleek boven de partijpolitiek uit te zweven maar dat is een indruk : de plaatselijke kleine politiek werd uitgewist door de tijd. "Onze Jan" zoals hij genoemd werd door de gewone werkende man, kende natuurlijk in eigen liberale rangen en daarbuiten veel tegenstand en afgunst. Hij was Vlaamsgezind, wat hem verdacht maakte bij de overwegend franskiljonse burgerij van die dagen. De liberale partij op zich was helemaal geen gestructureerd duidelijk geheel: in elk arrondissement bestond een plaatselijke partij en het was in kamer, senaat, of provincieraad dat de verkozenen eensgezinde standpunten probeerden te vinden. Dat was niet evident, want er waren franskiljons, vrijmetselaars, progressieven, kerkelijken, conservatieven en flaminganten maar het waren vooral de franstaligen uit de bourgeoisie die hun stempel drukten op de liberale politiek.
.
.
" Hij vleide geen groten ter wereld "
.
De Liberale Partij, een vlooientheater met weinig publiek
Er zijn in het verleden nog liberale burgemeesters geweest in Antwerpen zoals Peter Alfons Hertogs, Jan de Vos of Arthur Desguin die echter vooral hun naambekendheid danken aan de straten die achteraf naar hen genoemd zijn. De liberalen zijn er nooit in geslaagd de rebelse en recalcitrante bewegingen die in de havenstad Antwerpen ontstonden, op te vangen. Zij lieten zich niet inspireren door nieuwe ideeën of maatschappelijke heroriënteringen. Het liberale vrijheidsideaal werd vooral gezocht in een egoïstisch individualisme met als rare uitschieter de felle en sociaalbewogen Jan van Rijswijck.
De succesvolle Meetingpartij die in 1862 ontstond als protest tegen de belgische militaristische plannen, die uitgesproken flamingantisch was en anti-koningsgezind, is later opgegaan in de conservatieve katholieke partij en vreemd genoeg niet in de liberale. Dit is veelbetekend. Na de Grote Oorlog (WO I) zijn de liberalen langzaam verschrompeld tot "de schuchtere blauwen", zoals zij genoemd werden, compleet overvleugeld door socialisten en katholieken die het zogenaamde" mystiek huwelijk " aangingen. De katholiek Frans van Cauwelaert (grootoom van Rik van Knack) en de socialist Camille Huysmans verdelen onder mekaar de macht en gaan een schoolpact avant-la-lettre aan : het stedelijk onderwijs wordt van dan af de burcht waar de socialisten generaties Antwerpenaars opleiden in hun scholen : "Waar 't verstand in vreê kan groeien, waar de vrijheid van gedachten in de geesten leeft " (uit het Lied van de officiële school). U vindt de volledige tekst bij de collega van Seniorennet, die politiek neutraal is, Ludovikus..
.
.
Frans Van Cauwelaert en Camille Huysmans : het mystieke huwelijk
tussen katholieken en socialisten
.
.
Grootjans & Schiltz : het water was niet alleen te diep, hun armpjes waren te kort
.
Na WO II waren er lesgislaturen, dat de liberale fractie bestond uit 3 leden op een totaal van 45, later 51, gemeenteraadsleden. De oud-minister Albert Lilar was lange tijd de kapitein van het trio. Het is pas onder het bewind van Omer Vanaudenhoven die de Liberale Partij in 1961 aan mekaar smeedde en tegelijk officieel openstelde voor katholieken, onder de naam Partij voor Vrijheid en Vooruitgang (PVV) dat er een centrale structuur ontstond en een eenheidsleiding. De PVV, vlug omgedoopt door de Vlaams-nationalisten, tot Pest voor Vlaanderen, kende ook in Antwerpen een relatief succes en de fractie van 3 man, kreeg er enkele paardenkoppen bij, het weze gezegd als boutade. In 1964 deed ook de Volksunie haar intrede op de Grote Markt met 5 verkozenen. De directeur van de Nieuwe Gazet, Frans Grootjans en Hugo Schiltz vonden mekaar en spraken stilletjes over een mogelijke coalitie om het mystiek huwelijk uit mekaar te drijven. PVV-gemeenteraadslid Piet van Roe, radiojournalist bij de BRT en later directeur Televisie en tijdelijk opvolger van de geweldige Tony Mary, was helemaal niet opgezet met de idee van een samenwerking met de zwarte Volksunie. Net zomin als zijn tweetalige maar tolerante collega Antoinette Helsmoortel-Pécher die jarenlang het chi-chi weekblad Le Courrier d'Anvers rechthield. In dit gazetje werden wekelijks de verlovingen, huwelijken, geboortes en reizen naar het hiernamaals medegedeeld die de Antwerpse franskiljons bezighielden. Door gebrek aan electorale draagkracht is er van de droom van de VU en PVV-leiders niets in huis gekomen : een heruitgave van het in 1921 gesloten bestuursakkoord tussen geel en rood zat er niet in. Het water was diep, de armpjes om over te zwemmen waren kort.
.
.
Als de muren konden spreken, stond het stadhuis niet meer overeind
.
Open VLD : de schoenpoetsers van Janssens
Sedert de toename van Vlaams Belangkiezers in de Scheldestad (33,5% in 2006) worden er ondemocratische en onwerkbare schepencolleges in mekaar geknutseld. Alle voorbijgestreefde partijen, angstig samengetroept om de macht niet te hoeven delen met de aartsvijanden van de belgische staat. Men benoemt zichzelf tot superdemocraat, barrikadeert zich binnen het stadhuis en scheldt iedereen die een andere opvatting huldigt uit voor racist of fascist. Dat de onveiligheid in deze stad inmiddels legendarische vormen aanneemt (naar Vlaamse normen) en de leefbaarheid zwaar op de proef wordt gesteld door de aanwezigheid van 170 nationaliteiten, is een neveneffect van de multiculturele maatschappij waar de meeste politici de ogen voor sluiten. Met vele Europese en Vlaamse subsidies wordt geïnvesteerd in stenen en de oorspronkelijke Antwerpenaars met wier mening nauwelijks rekening wordt gehouden, mogen hun plan trekken in hun multicriminele leefomgeving.
.
Ook de Open-VLD, de Vlaamse Liberale Democraten kiezen, koste wat het kost, voor de macht. Zij menen een greep te hebben op het stedelijk beleid, omdat hen twee schepenmandaten aangeboden zijn in ruil voor hun 9,7% van de kiezers. De partij wordt gedomineerd door Ludo van Campenhout, een labiel iemand die zowel extreem beminnelijk kan zijn, als even extreem onbeschoft en woedend. Kenmerkend voor 's mans persoonlijkheid, is een verregaande vorm van ontkenning van de realiteit, tot uitdrukking gebracht door onverschilligheid of afwezigheid. Hij heeft zijn partij, zichzelf en zijn kleine aanhang vastgekoppeld aan het lot van de socialistische burgemeester. Als deze laatste bijvoorbeeld uitgenodigd wordt voor lastige debatten (waar hij bang voor is), stuurt hij Van Campenhout uit ; deze beroest zich vooraf om zijn faalangst te bezweren en het resultaat van zo'n opdracht zagen we anderhalf jaar geleden tijdens een uitzending van de Zevende Dag. Een opgeblazen krijtwitte man die gedrogeerd leek en onmiddellijk begon te tieren en schimpen tegen Dewinter die doodkalm vroeg : "Hebt u soms Epo genomen ?" In de liberale partij wordt er al eens meer geworsteld met roesmiddelen.
.
De inbreng van het liberale gedachtegoed in dit college is gering, om het elegant uit te drukken. De VLD heeft een bekwaam technisch schepen op het departement van financiën, Luc Bungeneers (een ex CVP-er). In 2006 werd bij de gemeenteraadsverkiezingen de VLD gehalveerd. De klassieke kiezers zien niet wat ze te verwachten hebben van een partij die zich ter linkerzijde aanbiedt als verlengstuk van de SP-a. Het débâcle herhaalde zich in 2007 bij de de federale verkiezingen.
.
In de gemeenteraadsfractie zit de norse Ann Coolsaet, die door de Visa-affaire haar schepenmandaat moest afstaan, te wachten tot Van Campenhout struikelt, zodat zij terug haar scepter kan opnemen. Coolsaet is een advocate die meent dat politieke
verantwoordelijkheid het best weerspiegeld wordt door onvriendelijk en bars op te treden
.
.
..
.
.
Wankelt Van Campenhout ? Kris Luyckx, de coming man met steun van Bart Somers, loopt zich warm
Deze week kwam een van de topambtenaren van Van Campenhout in opspraak, dankzij het speurwerk van Hugo Coveliers van Vlott. De man bewoont gratis twee appartementen op de Meir gedurende 18 jaar. Dit is een akkoord dat hij heeft aangegaan met een bouwpromotor terwijl hij verantwoordelijk is voor ondermeer bouwvergunningen en ruimtelijke ordening. Niets aan de hand beweert de begunstigde, ik heb heel wat verbouwingsonkosten laten uitvoeren, eerst was er sprake van 50.000 euri en enkele dagen later waren het er 100.000. Na de 18 gratis jaren, zal hij een huishuur betalen van 2.000 euri per maand. Grosso modo heeft deze ambtenaar een cadeau ontvangen van € 2.000 x 12 maanden x 18 jaar = € 432.000, een kleinigheid. En Van Campenhout, zoals het de gewoonte is bij hedendaagse politici, wentelt alles af op de kap van die medewerker ... "Ik heb het hem gevraagd en voor hem was alles in orde". Kan u het zich voorstellen ?
Omwille van het politiek fatsoen zou de Epo-schepen oneervol de laan moeten worden uitgestuurd als de feiten kloppen. In het liberale hoofdkwartier te Brussel zou men wat blij zijn, verlost te zijn van deze "caféploegbaas uit 't stad" zoals de liberalen onder mekaar hun Antwerpse voorman noemen. Met de onverschilligheid van het eigen ongelijk voert hij de partij van de ene nederlaag naar de ander vernedering. Somers heeft de advocaat Kris Luyckx ( u kent hem, prominent aanwezig bij menig allochtonenproces) die angstvallig tegengewerkt en geweerd wordt bij de plaatselijke VLD weggehaald naar het liberale hoofdkwartier om hem niet mede te laten ondergaan met de vaste tooghangers.
Antwerpen is ook de plaats waar Hugo Coveliers van Vlott actief is en heel wat vertrouwen geniet bij rechtse kiezers van liberale strekking. De VLD heeft wel een meevaller : het LDD boegbeeld in de lastige stad verdedigt regelmatig andere standpunten dan Jean-Marie. Ten bewijze deze tekst van de webstek van Joods Actueel : Terry Davids, directeur van Joods Actueel, had een openhartig gesprek met Jurgen Verstrepen (LDD). Verstrepen heeft een heel ander zicht op het Midden-Oosten conflict dan zijn partijvoorzitter, Jean-Marie Dedecker. Deze man is niet in staat tot om het even welke partij te behoren : waarom gaan overstap naar de VLD na de verkiezingen, natuurlijk als hij zeker is van zijn zetel. Het liberale vlooientheater in Antwerpen kan moeilijk een slechtere zaak doen..
Savat
Zeer vreemd : PVV van Wilders stijgt in de peiling
De partij van de Limburgse politicus, de PVV, wint in de peiling van Maurice de Hond drie zetels ten overstaan van vorige peiling en is met 20 zetels deze week nu even groot als de VVD. In de Tweede Kamer bezet de PVV 9 zeetels, dis een vooruitgang met 11 stuks.
Deze drie zetels zijn afkomstig van Trots op NL (2 zetels) en van de VVD (1 zetel).
D66 zet haar opmars weer voort en is nu goed voor 17 zetels. in december jl. kwam de partij op een zelfde stand uit.
De Hond heeft verder ingezoomd op de PVV-kiezers. Allereerst op de electorale herkomst van de PVV-kiezer in 2006 en 2009: 15% van de VVD-kiezers uit 2006 stemmen nu PVV en 11% van de CDA-kiezers. Dat is goed voor respectievelijk ruim 3 en 4 zetels.
Van de grotere partijen is de PVV is op dit moment de partij die de eigen kiezers uit 2006 het beste bindt. 81% van die kiezers uit 2006 stemt nu nog steeds PVV.
Bij partijen als CDA, PvdA, SP en VVD liggen deze percentages tussen de 40 en 60%.
Uit de demografische kenmerken van de PVV-kiezers van nu blijkt o.a. de volgende verschillen met de rest van het Nederlandse electoraat:
- Relatief meer mannen
- Relatief meer ouderen
- Relatief meer kiezers met een lagere opleiding
- Relatief lagere inkomens
- Lezen relatief gezien beduidend meer De Telegraaf, en relatief beduidend minder Volkskrant en NRC-Handelsblad
- Hebben een heel laag vertrouwen in politiek en regering
- En vinden in meerderheid dat Nederland zich uit de EU dient te terugtrekken.
Tja, dat heb je nu eenmaal in landen waar algemeen stemrecht bestaat (we vermijden de term democratie), de gewone lieden hebben daar ook een mening en een stem. Erg vervelend.
De rechters van Wilders
De rechters die Wilders, zonder proces, al schuldig hebben verklaard, willen de rechtszaal gebruiken als forum voor het publieke debat.
Die rechters zijn: Mr Tom Schalken, Mr J.P Splint en Mr F.A. Hartsuiker. Het is bijzonder interessant om hun namen te googlen. Schalken blijkt ook publicist in NRC Handelsblad te zijn en schreef het stuk: 'Het OM verkeert in staat van ontbinding.' Dit is dus een rechter die, in de zaak Wilders, het Openbaar Ministerie gepasseerd heeft. Zijn stuk is één grote aanval op het OM.
Hij besluit met een oproep aan de minister om het OM 'te verplichten' na te denken over 'de meerwaarde van het OM'.
Schalke heeft er dus belang bij het OM een loer te draaien.
Daar zitten mensen die het 'uitdagender vinden met een eigen dienstauto in het vergadercircuit rond te rijden (...) dan dronken rijders op de zitting te vervolgen'. 'Het OM trok een veel te grote jas aan. (....) nooit een stevige leiding (...).' Keiharde verwijten. Leg je dat stuk naast de uitspraak van het hof, dan zie je dat Schalken over het hoofd van Wilders het OM een lesje wil leren.
Rechter Splint is een voorvechter van de multiculturele samenleving, hij is voorzitter van de stichting Folkloristisch Danstheater. Daar haten ze Wilders omdat die tegen subsidies aan dit soort verenigingen is.
Mr Hartsuiker is iemand met een beperkt inzicht over de vrijheid van meningsuiting.
Op internet zwerft een vonnis van hem waarin hij zegt over internet: 'De keerzijde is dat een ieder, zonder enige hinder of controle, teksten openbaar kan maken waardoor anderen onnodig gekwetst en gegriefd worden, terwijl met dit openbaar maken dergelijke uitlatingen geen te respecteren doelen worden gediend. Overschrijding van de grenzen van het aanvaardbare dient dan ook te worden bestraft.' Hij pleit voor censuur op internet.
Krijgt Wilders een eerlijk proces? Deze rechters zeggen dat de rechtszaal een forum is, maar praten niet met journalisten over hun beslissing. Zelf erkennen ze, via artikelen in de krant, dat ze de politiek proberen te beïnvloeden. Ze kunnen niet ontslagen worden.
Manten weet van Wanten : wordt de droom van Jan-Maria werkelijkheid ?
@ Manten
De schok
Wie zich vergrijpt aan kinderen op de manier zoals dit in Dendermonde gebeurd is, verdient het niet aanspraak te maken op de maatregelen die de mensenmaatschappij ontworpen heeft voor ontsporingen.
Wij hebben er gisteren het zwijgen aan toe gedaan en de stukjes die reeds geplaatst waren, teruggetrokken omdat we het ongepast vonden onze gebruikelijke beschouwingen te laten figureren naast het leed en de schok van deze misdaad. Er was alleen ruimte voor het ontroerend en persoonlijk getuigenis van onze vriend Gandalf, een poëtisch medeleven van Kristin en een Amerikaans verslag over het gebeurde.
En uzelf kwam aan het woord met uw gevoelens, uw angsten, uw afschuw en uw vragen. Polemiek is het laatste wat we in dergelijke gevallen verwachten : ieder beleeft zijn verdriet en afkeer op zijn manier. Wat ons eveneens doet walgen (een woord dat ondergetekende bijna nooit gebruikt) is in deze affaire, de politiek introduceren. Een journalist van de RTBF (de Waalse omroep) stelt de vraag, of extreem-rechts hier soms achter zit en een simpele van geest van de Morgen herneemt deze insinuerende vraag in een van zijn verslagen. Beiden hopend om uit een dergelijke misselijke misdaad politieke munt te slaan. Journalisten zonder geweten. Een categorie in opmars.
Wij hebben weinig toe te voegen aan al wat gezegd werd. Wij zijn geen predikers die geesten kneden en emoties bespelen. Deze wandaad is zo buitenproportioneel, dat de dader ook buitenproportioneel gestraft zou moeten worden. Maar dat kan niet in deze verwende maatschappij die het afwijkende tot norm verheft en het a-sociale tuig omringt met idioot medelijden.
Is het toeval dat enkele maanden nadat een vrouw haar 5 kinderen met een mes doodde en met veel misbaar haar proces en veroordeling onderging, een gestoorde opstaat die op zijn beurt onschuldige kinderen verminkt en afgrijselijk doodt ? Zou de specialist Vermassen, die bij elk televisie-optreden zichzelf komt feliciteren met zijn prachtboeken, een antwoord hebben op deze vraag ? Neen, hij mag zijn antwoord voor zich houden : het zijn modieuze regime-advocaten van het kaliber Vermassen, die mede de rechtspraak tot een karikatuur herleiden.
Zoals de ganse moderne mensenmaatschappij een karikatuur geworden is van wat een rechtvaardige wereld moet zijn.
Ray
Manten weet van wanten : tot in de Congo toe
De rebellenleider met de wandelstok N'kunda
Zeg nooit meer allochtoon, maar zeg ...
Zeg nooit meer allochtoon, maar zeg ...
'Vlamingen die bij de geboorte geen Belg waren of van wie minstens één van de ouders bij de geboorte geen Belg was'.
Het woord 'allochtoon' verdwijnt uit het integratiebeleid van Vlaams minister van Inburgering Marino Keulen (Open VLD). De doelgroep zou dat woord als te stigmatiserend ervaren.
Elf jaar geleden kreeg Vlaanderen een minderhedendecreet, nu wil Marino Keulen een integratiedecreet goedkeuren. Voor die naamsverandering is bewust gekozen, want het woord 'minderheden' is te stigmatiserend.
Bovendien vormen 'allochtonen' niet langer de spil van het beleid. Ook die term wordt als discriminerend gezien. In plaats daarvan heeft het decreet speciale aandacht voor 'Vlamingen die bij de geboorte geen Belg waren of van wie minstens één van de ouders bij de geboorte geen Belg was'. Maar in principe richt het beleid zich op alle Vlamingen.
Die ommezwaai is niet onhandig, volgens woordvoerder Peter Dejaegher. 'De omschrijving van het begrip allochtoon in het oude decreet vonden veel mensen storend. Het ging om mensen met achterstandskenmerken. Maar er zijn veel mensen uit de doelgroep die zich allang geen allochtoon meer voelen, die bijvoorbeeld goed Nederlands geleerd hebben en volledig zijn ingeburgerd. Daarom hebben we de definitie gewoon geschrapt.'
Het nieuwe decreet bespreekt onder meer extra taallessen, tolkdiensten en nieuwe meldpunten voor discriminatie.
@ Het Nieuwsblad
NO COMMENTS
Lukt Bertje erin SP-a & ABVV uit mekaar te spelen ? Heerlijk !
Onze Arafat-fan én aanbidder van Jan Marijnissen van de communistische SP in Nederland, minister Bert Anciaux, is goed op weg om de hechte Vlaamse socialistische geledingen nog verder uit mekaar te drijven : goed zo, Bertje ! Of om Mijnheer Louis uit Leuven te parafraseren : "Alle middelen om de socialisten uit te schakelen, zijn geoorloofd". Een koekje van eigen deeg voor Mijnheer Louis, hem aangeboden door het familiebedrijf Anciaux. Heerlijk !
De felle beroering die de arrivee van Bert bij de sossen veroorzaakt, deint nu uit naar het sterke en rigide ABVV. Daar wordt met verbolgenheid en woede gereageerd omdat de gewezen voorzitter van het Algemeen belgisch Vakverbond, Mia Devits, brutaal weggehaald werd van het lijsttrekkerschap voor Europa. Dit alles om de wildvreemde carrièrejager Anciaux binnen te loodsen via de omweg van een eerste opvolgersplaats. Devits zou voor hem geen ontslag nemen, dus moet er een bereidwillige strovrouw gevonden worden. Heerlijk !
Dat uitgerekend minister van Brempt, madame Schuddenbol, zich tot dit maneuvre leent, verbaast niemand : Schuddenbol is gekend als een gewillig ja-knikkertje, dat lijf en leden onvoorwaardelijk ten dienste stelt van de partij. Tot hiertoe heeft haar dociele gedrag haar geen windeieren opgeleverd. Jaren in het Euro-parlement, dan staatssecretaresse in de federale regering en tot hiertoe Vlaams minister van mobiliteit en gelijke kansen. Nu zou zij dus terug naar het Europarlement trekken, maar beschikbaar blijven voor de Vlaamse regering, omdat ze ook op de Antwerpse lijst zal figureren. De politiek ? Heerlijk !
Laten we in een parallelle wereld nooit meer onze zorgvuldig gecultiveerde democratie in handen geven van politici.
Devits weigert halsstarrig een plaats in het Vlaams parlement en ze stopt met politiek. Na de desillusie die ze opliep in het ABVV, dat ze verlaten heeft, omdat ze niet langer wilde noch kon opboksen tegen de Waalse syndicale macho's met hun gekuip en gezuip, is dit een tweede uppercut. Mia dacht zich in de luwte van Europa internationaal te profileren met arbeidsproblematiek en vakbondslobbywerk. Neen dus, zij moet de plaats ruimen voor iemand die zich geen socialist wil laten noemen maar in die partij wel een prominent mandaat opeist. Heerlijk !
De relatie tussen de SP.A en het ABVV stond onder het nulpunt door het Generatiepact, waaraan de Vlaamse socialisten in de paarse regering van Verhofstadt naar de smaak van de vakbond al te enthousiast meewerkten. U herinnert zich het SP-a congres waarbij ABVV-militanten ostentatief een erehaag vormden voor de deelnemers door ze met hun rug te verwelkomen. En de ontroerende scène van the Dancing Queen, Freya Vandenbossche, die een van de protesteerders omhelsde. Wat een actrice : Heerlijk !
De truc met Anciaux is er volgens ABVV-kaderleden te veel aan. Vooral in het Antwerpse en in Brabant neemt het verzet toe. Er dreigt nu een reële, open kloof tussen de partij en de syndicale achterban, zegt een van de ABVV-kaderleden, die niet uitsluit dat sommigen zich ook openlijk zullen afkeren en voortaan de partij elke steun, ook financiële, zullen weigeren. Heerlijk !
Savat
Lezersreactie Gazet van Antwerpen over Vermassen
Vermassen weet werkelijk alles. Waarom is hij geen trainer van de rode duivels , voorzitter van de raad van bestuur van Fortis en eerste-minister. ?
René Van Rompay, Mol
Bureaucraten en politici
Ho, wat jammer dat ik geen Jeunehomme de 18 ans meer ben
De Franse president Nicolas Sarkozy wil alle 18-jarigen in zijn land een gratis abonnement op een dagblad naar keuze geven. Sarkozy heeft dat vandaag gezegd.
De gratis krant is onderdeel van een pakket maatregelen waarmee de president de Franse kranten wil helpen. Sarkozy zei dat uit onderzoek is gebleken dat het lezen van kranten al op jonge leeftijd een gewoonte kan worden. Hij wil daarom kranten bij 18-jarigen thuis laten bezorgen. De Franse overheid draait samen met de krantenuitgevers op voor de kosten. Sarkozy liet zich niet uit over het bedrag dat de overheid moet uittrekken voor het project.
Verder verdubbelt Frankrijk de staatsuitgaven voor advertenties in kranten. Ook schrapt hij een eerder plan om de kosten te verhogen voor het bezorgen van kranten per post. Vorig najaar liet Sarkozy weten dat hij de met financiële problemen kampende Franse dagbladen wil redden. Sarkozy zei indertijd dat een democratie niet kan functioneren wanneer de vrije pers constant op de rand van de financiële afgrond balanceert.
@ Spitsnieuws.Nl
***
Het zou gaan om een totaal pakket maatregelen in Frankrijk ten bedrage van 200 miljoen euri. De federale en gewestelijke regeringen van het land B plaatsen jaarlijks voor ettelijke miljoenen euri annonces in de regimekranten.
Wij roepen al jaren dat dit onoverzichtelijke gebeuren, dat gespreid zit over de meest uiteenlopende items in de begrotingen, een zware onrechtstreekse steun is voor de dagbladen.
Opvallend is de hypocrisie die telkens bovendrijft als politici het hebben over "de vrije pers als waakhond van de democratie." Er is slechts een regimepers en een democratie die partijen uitsluit is géén democratie.
Een van de leuzen van de IJzersoldaten was "Hier ons bloed, wanneer onr recht ?" We zouden dit kunnen transponeren naar deze tijden met : "Hier ons belastingsgeld, wanneer onze inspraak ?"
Ray
De Nazca vlakte in Peru
Er zijn vele verklaringen maar vooral gissingen over de betekenis van de tekeningen tegen de rotswanden, de geometrische lijnen over de vlakte en de zogenaamde landingsbaan. Na 1 uur vliegen vanaf Lima landt men in het barre binnenland van Peru en wordt overgestapt in kleine sportvliegtuigjes, bestuurd door bekwame maar roekeloze piloten. Laat de naam van Erich Von Däniken hier niet vallen, want om een of andere reden, willen de plaatselijke bewoners van diens theorie over buitenaardsen niets horen.
Gedicht voor uw gemeente, voor een VIP of een fijne gebeurtenis
De Gazet van Antwerpen doet een leuke wedstrijd voor Gedichtendag op 29 januari aanstaande, schrijf een limerick.
Een limerick is een dichtvorm van vijf regels met een strak ritme en een vast rijm. De langere regels 1, 2 en 5 rijmen met elkaar en er is een ander rijm tussen de kortere regels 3 en 4 (rijmschema: a a b b a).
Kruip nu in uw pen en schrijf een limerick over de gemeente waar uw woont. In de eerste regel introduceert u een persoon of gebeurtenis en vermeldt u de gemeentenaam. Een limerick is grappig of ironisch, maar nooit grof. Ook leuk zijn commentaren op actuele gebeurtenissen uit uw gemeente.
Op een kruispunt aan de Noorderlaan ging een tankwagen steil van de baan. Het broom ontsnapte, het volk verhapte ... de buren lieten een zure traan.
Onze vriend Jos kroop direct in zijn dichterlijke pen en bood ons het volgende aan :
er was eens een koppel uit antwerpen noord ze werden voortdurend door moslims gestoord hij pakte zijn biezen zijn vrouw de valiezen sinds hebben we niets meer van ze gehoord
De gulle Gazet van Antwerpen biedt een boekenbon en een kus van de juffrouw.
Wij doen zoals altijd beter :
- een gratis jaarabonnement op Angeltjes + enkele van onze beste privé internet-adressen + 18
- een diner met de hoofdredacteur + enkele leden van zijn familie, volledig door u te betalen
- een avondje stappen met juffrouw Ellen of Savat.
24-01-2009
Mededeling
Ingevolge het drama van Dendermonde plaatsen wij vandaag geen berichten, behalve diegene die betrekking hebben op nieuwe ontwikkelingen in deze zaak (zie hieronder).
Tranen in de ogen door Kristin
Tranen in de ogen.
Beestachtig geweld, is dít het leven ?
Is dít waar mensen naartoe streven ?
Weerloze slachtoffertjes, amper bij ons,
bruut weggerukt uit dit verstard bestaan,
met z'n wreedheden en z’n leed
Voor hen is het leven reeds gedaan.
Amper even bij ons op een nog roze wolk,
in een droomwereld die onverhoeds versmolt
tot een hel van bloed en pijn
Zo geborgen, zo beschermd maar o zo kwetsbaar.
Vol van tere moederliefde nog in deze harde wereld,
doch in deze wereld zullen ze nooit meer zijn.
Kristin 23 januari 2009.
In shock - ( Gandalf )
Met de vreselijke moordpartij in Dendermonde staan we weer een stapje verder in de verloedering van onze maatschappij. Er zijn mensen die geen Delhaize meer durven binnengaan uit schrik dat een bende overvallers er ineens komt binnenvallen. Dit is geen fictie want het is al eens gebeurd. Er zijn mensen die vroeger regelmatig een dagje zorgeloos gingen shoppen naar Brussel of Antwerpen, maar het risico niet meer willen nemen, want de kans om iets minder leuks mee te maken is enorm toegenomen. Met de bus rijden is ook al niet meer zo veilig en gewoon naar school gaan betekent een toegenomen risico. Vandaag is daar nog bijgekomen dat vele jonge ouders met oprechte schrik zitten om hun kind naar de crèche te brengen.
Ik heb vandaag de ziekenwagens en de politieautos met zwaailichten en sirenes gezien en gehoord en de helicopter met zoekende schijnwerper zien overvliegen. De dader werd opgepakt niet zo ver van waar ik woon. En neen, het was niet aan de Aldi, zoals alle kranten schrijven. Hij was naar het schijnt op weg naar een volgende crèche. Er zijn er nog wel een paar in de buurt, het zou misschien wel juist die geweest kunnen zijn, iets verder om de hoek waar mijn kleinzoontje soms naartoe gaat. Wie zal het zeggen. Afwisselende emoties van ongeloof en verstomming de hele dag. Ik mag er niet aan denken. Via vrienden en familie ken ik een paar van de jonge ouders wiens kindje in de bewuste crèche was. Eentje is dood, eentje heeft doorgesneden rugspieren en een ander kindje diepe maar niet levensgevaarlijke snijwonden. Ik durf niet telefoneren. Later. Het is te gruwelijk om het te bevatten. Wie doet zoiets ?
Op tv hoor ik mr. Vermassen zijn uitleg geven, een beetje te eigenwijs en te voorbarig lijkt mij. Een minister legt een verklaring af We doen zo veel voor veiligheid en nu gebeurt dit. Holle woorden zonder betekenis. Ik hoor een verslaggever vertellen over een vermoedelijke dader en dat hij waarschijnlijk deze avond officieel in beschuldiging zal gesteld worden. Ja, het zou er nog aan mankeren dat ze hem met zijn fiets naar huis laten rijden wegens een of andere procedurefout. Is dit een te bittere gedachte ? Hoe zou dat toch komen.
Ik weet dat je een situatie zoals deze niet kunt voorkomen, je kan niet bij iedereen en overal een lijfwacht zetten, maar misschien kan men toch eens op zoek gaan wat er maatschappelijk aan het mislopen is, waarom deze maatschappij zo veel geshifte personen voortbrengt, waarom dit in onze jeugd niet gebeurde en nu wel. Autos in brand steken en winkelruiten inslaan geraakt stilaan ingeburgerd. Incidentjes noemt men dat. Een messteekje dat alleen maar een verwonding oplevert is het vermelden niet meer waard. Deze week kwam onze poetsvrouw vertellen dat haar auto beschoten was in sint-Niklaas. Waarom ? Niets over gelezen. Normvervaging alom. Overmorgen staat er terug een of andere halfnaakte BV in de krant. En de minister van opvoeding zag dat het goed was. Wat of wie levert ons zulke psychotische figuren ?
We zitten met zijn allen op de roetsjbaan en evolueren steeds sneller naar een samenleving zonder normen en waarden, waar niemand nog te vertrouwen is, niemand nog verantwoordelijkheid neemt en iedereen rechten heeft maar geen plichten.
Het is nacht en ik sta nog te trillen op mijn benen. Kan nog niet gaan slapen. Komt dit ooit nog goed ?
Gandalf
Dendermonde - Verslag CNN
23-01-2009
Wijsheid van de dag - opgezocht door Regus Patoff
Socialism in general has a record of failure so blatant that only an intellectual could ignore or evade it" (Thomas Sowell)
Vrij vertaald :
Socialisme heeft een dergelijke reeks mislukkingen achter zich dat alleen intellectuelen niet in staat zijn om het toe te geven.
Elke Vlaming moet een Arafatsjaal dragen. En onze jongen moet opgenomen worden.
Voor onze buitenlandse lezers : de heer Anciaux is Vlaams minister van Cultuur
"Vandaag zou elke rechtgeaarde Vlaming, elk rechtgeaard mens, een arafatsjaal moeten dragen. Uit solidariteit met elke onderdrukte, uit verbondenheid met iedereen die in gevaar is, voor diegenen die elke dag hun leven riskeren". Dat schrijft Vlaams minister Bert Anciaux op zijn site naar aanleiding van het feit dat De Lijn recent een chauffeur verbood de sjaal nog langer te dragen op straf van ontslag.
De arafatsjaal was volgens Anciaux nooit een agressief of negatief symbool. Door het te verbieden wordt elke drager ten onrechte als potentiële agressieveling gestigmatiseerd. Hij koestert evengoed het Joodse keppeltje.
"Elk symbool dat met warmte en liefde wordt gedragen, is de moeite waard getoond te worden. Niemand hoeft bang te zijn zijn identiteit te uiten. Voor mij zijn die symbolen waardevol. Vol diepgang en idealen. Getuigenissen van inzet en droom. Symbool voor strijd tegen onrecht, symbool voor respect voor eigenheid en verscheidenheid", aldus Anciaux.
Vrouwen die de politieke scène verlaten
In het land B is het bijzonder sympathieke EP-lid Mia de Vidts, gewipt door haar partij. Voorheen was ze al gewipt door haar syndicaat, het sociale, open, democratische ABVV. Mia is, naar eigen zeggen, ene gelukkige vrouw "niet iedereen wordt zo vaak gewipt, ik heb nog goede toekomstperspectieven".
.
In Frankrijk wordt de allochtone ministerin van Justitie Rachida Dati, gewipt door haar president. Ook zij moet niet vrezen voor haar toekomst.
