VLAAMS NATIONALE DEBATCLUB

Op DONDERDAG 19 FEBRUARI  2009  om 20 U. organiseert de DEBATCLUB in samenwerking met de MARNIXRINGEN MAX WILDIERS, VLAEMSCH HOOFT, VOORKEMPEN PATER STRACKE,  GASTON FEREMANS , OVERIJSE DE VRIJHEIJT

EEN GROOT DEBAT

Tussen de voorzitters:   Bart DE WEVER                NVA

                                       Bruno VALKENIERS        VB

                                       Jean Marie DE DECKER    LDD

                      WAT SCHEIDT ONS?

Moderator:                       Ann PEUTEMAN

                                          Redactrice Binnenland  bij KNACK

Plaats: Hotel DE BASILIEK in Edegem

 Debat wordt voorgezeten door Pol  DOEVENSPECK

 Voor niet-leden van de Debatclub is de inkom 5 €

Voor 14 dagen verraste Pat Condell de wereld met zijn bijtend sarcasme over de houding van het Nederlands gerecht tegenover Geert Wilders : Shame on the Netherlands, heette zijn conférence.  Tijd voor een vervolg, Pat : Shame on Great Britain.

PVV-leider Geert Wilders is de toegang tot Groot-Brittannië ontzegd, omdat hij de openbare orde te veel zou verstoren. Minister Maxime Verhagen (CDA) van Buitenlandse Zaken 'betreurt' dat en heeft contact opgenomen met zijn Britse ambtsgenoot David Miliband.

Verhagen heeft Miliband gebeld om zijn ongenoegen te uiten over het feit dat een Nederlandse parlementariër niet naar een ander EU-land kan reizen.

Wilders wilde in januari al zijn film Fitna vertonen in het Britse parlement, op uitnodiging van een lid van het Britse Hogerhuis, maar dat werd hem verboden.

Zijn bezoek aan Londen zou nu donderdag zijn, maar vandaag kreeg hij een brief van de Britse ambassadeur. Hij is niet welkom in Groot-Brittannië, omdat zijn bezoek een gevaar zou zijn voor de openbare orde. 'En dat terwijl ik nota bene ben uitgenodigd door het Britse parlement,' reageert Wilders tegen persbureau Novum.

Hij is toch van plan af te reizen naar Londen, 'dan zie ik wel wat er aan de grens gebeurt. Laat ze me maar in de boeien slaan'.

Verschillende Britse media meldden dat vertegenwoordigers van de Britse moslimgemeenschap, onder wie de prominente Lord Ahmed, dreigden een grote demonstratie te houden met tienduizend moslims, wanneer Wilders zijn film zou vertonen.

Openbare orde
Bart Rijs, de woordvoerder van Verhagen, bevestigt aan elsevier.nl dat de komst van Wilders naar Groot-Brittanië de openbare orde zou verstoren en dat hem daarom de toegang is ontzegd.

De zaak wordt in Groot-Brittannië behandeld door de Britse minister van Justitie Jack Straw, omdat het gaat om binnenlandse veiligheid. Daarom zal minister Ernst Hirsch Balin (CDA) van Justitie contact opnemen met Straw.

Treurig
Het is een beslissing van het Britse Hogerhuis of Wilders de film in het parlement zou mogen vertonen, vindt Verhagen. 'Maar dat een Nederlandse parlementariër de toegang tot een ander EU-land wordt geweigerd is zeer betreurenswaardig,' zei Verhagen.

Door Maartje  Willems @ Elsevier

***

Geert Wilders zou best een djellaba aantrekken, een zwarte krulletjespruik opzetten, sandalen aan de voeten en veel spuwen : hij wordt dan ontvangen met de rode loper.

Nu bepaalde magistraten in Nederland het nodig achten om de snoeiharde kritiek van Geert Wilders op de islam voor het gerecht te laten vervolgen, is het goed te herinneren aan een van de grote filosofen uit de Europese geschiedenis.

. 
François-Marie Voltaire (1694-1778) was een van de grondleggers van de Verlichting en schreef onder meer de tragedie ‘Le Fanatisme ou Mahomet‘ (1735). Het stuk werd een eerste keer opgevoerd in Rijsel, daarna talloze keren in Parijs. De profeet van de islam (= onderwerping) wordt er in afgeschilderd als een sluwe en wrede bendeleider, de islam zelf als een fanatiek geloof. Het moet gezegd dat Voltaire ook met scherp schoot op de katholieke kerk en Jesus omschreef als een ‘fanatieke Jood’.
.
Vraagje: kan men vandaag - bijna drie eeuwen later - in Rijsel of Parijs ongestraft toneelstukken opvoeren waarin het katholicisme, het protestantisme, het heidendom, het boedhisme enz… wordt bespot? Ja.
.

Kan ‘Le Fanatisme ou Mahomet’’ nog worden opgevoerd in Rijsel of Parijs? Neen. In beide steden is het aantal moslims zo groot geworden dat geen toneeldirecteur dat nog aandurft.

@ Filip de Man

***

Beste Filip de Man, vraagt u het even bij u naast de deur aan Jan Goossens, de intendant van de KVS te Brussel en ik zal me haasten naar Cassiers van het Toneelhuis in Antwerpen.  Ze kunnen wellicht een co-productie maken om de kosten te drukken en het publieksbereik te vergroten. 

Het landelijk bestuur van de Eindhovense moskee Anwar-e-Medina eist in een kort geding een hernieuwd moskeeverbod voor de imam Imraan Kariman. Ook familieleden en aanhangers van de imam die vroeger preekte in de moskee moeten worden geweerd.

Volgens de Stichting Welzijn Moslims in Nederland probeert hij met geweld zijn plek als imam terug te krijgen.

Bestuurssecretaris Mohammed Gaffar heeft dat dinsdag gezegd naar aanleiding van een bericht in het Eindhovens Dagblad.

De rechter legde de imam eind 2006 een moskeeverbod van twee jaar op wegens een slepend conflict met het bestuur. Ook toen probeerde hij gewoon te preken.

Het bestuur beschuldigt hem van sterk polariserend, ophitsend, onbeschoft en gewelddadig gedrag. Kariman zou de gelovigen tegen het bestuur opzetten.

Zijn moskeeverbod liep op 29 december af en sindsdien liet het moskeebestuur Kariman weer toe voor deelname aan het gebed. Het werd hem verboden om het gebed te leiden.

Sindsdien veroorzaakt de omstreden islamgeleerde opnieuw onrust en paniek, aldus het moskeebestuur. De politie heeft meerdere keren moeten ingrijpen.

Sinds eind januari gaat Kariman ook weer voor in het gebed van een aparte groep moskeebezoekers. Vorige week is het conflict geëscaleerd en is er buiten de moskee een vechtpartij ontstaan.

Het kort geding dient woensdag bij de rechtbank in Den Bosch.

Door Robin  van der Kloor @ Elsevier

De 79-jarige Nederlandse dirigent Bernard Haitink ontving vorige zondag een Grammy voor de beste Orkestrale Uitvoering met het Chicago Symphony Orchestra, waar hij sedert jaren mee samenwerkt.  Wij vonden geen uitvoering van Sjostakovitsj' 4de symfonie met het CSO maar wel deze adembenemende  finale van Mahler 6 in Royal Albert Hall in London.  Een korte, verdiende hulde aan Bernard Haitink, een groot dirigent op wie wij terecht mede een stukje trots zijn. Nederland ook, nemen wij aan.

Tip : Lieve 

De Limburgse gouverneur, de Heer Steve Stevaert werd verplicht een stap opzij te zetten als voorzitter van de Raad van Bestuur van Ethias, voorheen OMOB.

De Heer gouverneur blijft weliswaar deel uitmaken van de Raad maar dan als gewoon lid. "Wij willen ons blijven beroepen op zijn grote expertise als gewezen horeca-uitbater" verklaarde een ingewijde.

"Mich kan het nie schelen" lachte de Heer Stevaert "Ich heb altijd gratis gewerk gehad, alleen mijn onkosten bring ich in rèkening".

De problemen bij Ethias zijn ontstaan toen de overheid moest bijspringen met een kapitaalsinbreng ten belope van 1,5 miljard euri (voor de duidelijkheid 60 miljard frank) verdeeld over de federale overheid,  het Vlaamse en het Waalse Gewest.

De nieuwe voorzitter is een man met financiële ervaring, de Heer Erik Delembre, partner van Ernest & Young die tenminste weet hoe een financiële balans er uit ziet. 

Savat

Bron : Het Belang van Limburg     

.

Als men zoals ik een tiental jaren in hetzelfde appartementsgebouw woont (voor mij een absoluut record) dan riskeert men niet alleen door zijn naaste omgeving beschouwd te worden als een stuk van het meubilair, dan is ook de kans aanwezig dat men u gaat beschouwen als een soort aanspreekpunt van het pand zelf.  Meestal zijn het anciens die al eens hun licht komen opsteken omtrent (veelal onbenullige) zaken eigen aan het gebouw;  soms zijn het mensen die pas ingetrokken zijn die even komen aanbellen voor een of andere banale inlichting; sporadisch wordt men ook aangeklampt aangaande strikt vertrouwelijke zaken. 

                              Dit laatste was het geval enkele weken geleden toen ik, nadat ik mijn blauwe vuilniszak tijdelijk in mijn kelder had ondergebracht, even terzijde werd genomen door een dame die hier nog niet zo heel lang woont. Wat dan wel het probleem was, mevrouw?  Ze wist blijkbaar niet goed hoe ze van wal zou steken en begon dan maar aan een uitgebreide lofzang over het gebouw: ze woont hier graag, het zijn hier allemaal nette mensen, het pand is aangenaam gelegen, er zijn vele geschikte winkels in de nabijheid, de tram stopt bijna  pal voor de deur, het geheel oogt proper en ordelijk, het Nachtegalenpark ligt op wandelafstand, enzovoort enzovoort; veel was niet genoeg.. Vervolgens keek ze eerst nog eens schichtig rond alsof ze er zeker wou van zijn dat er geen luistervinken waren….. en dan kwam het eruit:  ze wordt ’s nachts geregeld gewekt door gekraak van het bed veroorzaakt door het (niet meer zo jonge) koppel dat boven haar woont.  Niet zo maar een keer in de week, meneer, neen, vrijwel alle nachten  En het kraakt niet alleen, neen van tijd tot tijd davert het.  Ze heeft een lichte slaap, veel is er niet nodig om die te verstoren, ze ligt dikwijls uren wakker en dan staat ze ’s morgens op met loodzware benen. Bovendien is ze niet meer van de jongsten, recupereert niet meer zo snel en  wordt ze gewaar dat haar gestel eronder begint te lijden. Het is werkelijk niet te doen. Van slaapmedicatie wil ze niet weten omdat dit uiteindelijk toch maar tot gewenning en versuffing zou leiden. Of ik weet had van de nachtelijke frivoliteiten van haar bovenburen?

                              Ik mijd dergelijke delicate toestanden als de pest en als het ook maar enigszins kan, probeer ik me onder een of ander voorwendsel uit de voeten te maken. Deze keer was er echter geen ontkomen aan: achter mij was er die muur en tegenover mij die vrouw,  die met haar zware balken onder de ogen inderdaad een vermoeide indruk liet.

                              Van tijd tot tijd duiken hier in het gebouw- ook bij die nette mensen zoals zij ze noemt- wel eens geruchten op die in het onvermijdelijke roddelcircuit een eigen leven gaan leiden en die later, of men dit nu wil of niet, terug opdoemen in een versie die zodanig verschilt van de oorspronkelijke, dat men zich vergeefs zou afvragen of men nu met een primeur te doen heeft dan wel met een vertekend origineel.  Om maar te zeggen dat ik dergelijke dingen doorgaans met een meer dan serieuze korrel zout neem. Dat verhaal evenwel van het echtpaar Van de Voorde, zoals ik hen hier uit kiese overwegingen maar zal noemen, daar voelde ik wel iets voor: dat was me al zoveel keren ter ore gekomen met telkens alleen enkele verschillen in nuancering, dat ik te langen laatste niet anders kon dan er geloof aan te hechten. Maar als door de wol geverfd routinier houd ik me natuurlijk van de domme.

                              “Of ze al aan oordopjes gedacht had?” gewaagde ik toch, want ik weet uit eigen ervaring wat het betekent dat urenlang opboksen tegen een klok die de morgen maar niet wil halen. En met die wallen onder haar ogen had ik wel echt met haar te doen.  Die mogelijkheid had ze inderdaad al in overweging genomen, maar er na rijp beraad toch maar van afgezien: het mocht maar eens branden, ze zou het niet eens merken.  Temeer omdat ze  dan op haar (aanzienlijk oudere) echtgenoot, die profiteert van zijn beginnende hardhorigheid en dus slaapt als een roos, niet kan rekenen. Neen die oordopjes maakten absoluut geen kans en, enkele keren heftig gesticulerend, maakte zij haar afwijzing duidelijk.

                              Waarop ze tot mijn opluchting en licht schuddebollend uit mijn gezichtsveld verdween.  Ze had haar hart eens kunnen uitstorten en als verstandige vrouw begrijpt ze ongetwijfeld dat de dingen die zich boven haar hoofd afspelen bij het leven zelf horen en als dusdanig niet te stoppen zijn. Maar echt ik had diep medelijden met haar.               

                              Wou het toeval dat ik enkele dagen later bij het lichten van de brievenbus op haar man stuitte, een goedlachse en best aanspreekbare man.

 “Of hij aan zijn nieuwe omgeving reeds gewoon was?” polste ik voorzichtig.

“Ja, ja” beaamde hij, mijn vrouw heeft het aanvankelijk wel kwaad gehad door een ernstig

 slaaptekort wegens nachtlawaai, maar sedert zij zich kortelings een stel oordopjes heeft aangeschaft is dit probleem gelukkig van de baan”.

Waarop hij zich naar de lift begaf en verdween. Dan toch oordopjes!

                            Ik heb jaren geleden talrijke ingewikkelde  problemen opgelost, zowel van wiskundige als van taalkundige aard. Menigvuldige geschiedkundige, aardrijkskundige, wetenschappelijke en economische begrippen maakte ik me eigen. Ook de denkwereld van de grote wijsgeren betekende geen onoverwinnelijk obstakel. Maar echt hoor, voor vrouwen pas ik, zij zullen voor mij een nooit te ontsluieren mysterie blijven.   

Mijnheer Raymond    

Het ongeval vond plaats op een moment dat allerlei vuuwerk ontstoken werd voor de viering van het Lantaarnfestival op maandagavond.  Het is niet geweten of er slachtoffers zijn, gezien het net op het eind van het Chinees Nieuwjaar is en iedereen met vakantie is.

Bron : Reuters 

Gazet van Antwerpen :

"CD&V-top vindt kritiek van burgemeesters niet terecht"

de Standaard :

"CD&V deelt bekommernis drie burgemeesters"

de Morgen :

"De wil voor een staatshervorming is er nog steeds"

Het Laatste Nieuws :

"De Wever verheugd met steun drie CD&V-burgemeesters"

Angeltjes :

"Verraders !  Beunhazen !  Tjeven !" 

09.02.2009 13.41u - Afgelopen weekend mocht Bernard Wesphael, de fractieleider van Ecolo die het openlijk durft opnemen tegen het gesjoemel van PS-minister Michel Daerden en zijn zoon Frédéric, zijn verhaal doen in De Morgen. Naar eigen zeggen is hij al meermaals bedreigd geweest door mensen uit de entourage van de Daerdens. Hij besloot dan ook klacht in te dienen tegen onbekenden.

Journalist Douglas De Coninck begint zijn artikel met één van de talloze voorbeelden van het socialistische wanbeleid in Wallonië. Het betreft de Country Hall, een concertzaal in Luik die op initiatief van Michel Daerden gebouwd werd. Daerden had immers aan Philippe Saive, de broer van Jean-Michel, beloofd dat hij in 2005 het wereldkampioenschap tafeltennis in Luik zou mogen organiseren. De zaal moest dus absoluut tegen die tijd klaar zijn, waardoor het prijskaartje het dubbele bedroeg van het oorspronkelijk geplande bedrag: 34,3 miljoen euro. “De vraag kan gesteld worden waarom dat WK niet gewoon in Charleroi kon worden georganiseerd. Maar dat is het soort vragen dat komt van mensen die weinig snappen van Waalse politiek”, zo voegt de journalist er cynisch aan toe.

Michel Daerden zorgde er ook eigenhandig voor dat de veel te dure Country Hall niet failliet ging. Daerden is viceminister-president en minister van Financiën en Begroting in zowel de Waalse regering als in de Franse Gemeenschapsregering. Daarbovenop is hij nog minister van Openbare Werken, Infrastructuur en Erfgoed in de Waalse regering, en minister van Sport in de Franse Gemeenschapsregering. “Voor bepaalde dossiers moest Daerden af en toe onderhandelen met zichzelf. Dat lukte best wel”, zo schrijft Douglas De Coninck. Door al zijn ministerpostjes kon Daerden er voor zorgen dat een van zijn kabinetsmedewerkers aan het hoofd kwam te staan van de concertzaal, en dat de Franse Gemeenschap tot in 2032 (!) gedurende vijf dagen per jaar de zaal zou afhuren voor nog nader te bepalen doeleinden. Hiervoor zou de Country Hall 1 miljoen euro per jaar ontvangen, en heeft ze dus geen financiële zorgen meer…

“Men financiert de waanzinnige meerkost van een overbodig prestigieus gebouw door een kwarteeuw lang de begroting voor Sport van de Franse Gemeenschap te plunderen (…) Culturele activiteiten zijn er al helemaal niet meer, en er is nu wéér sprake van een put van een miljoen euro”, zo zegt Ecolo-fractieleider Bernard Wesphael.

09.02.2009 16.16u - We hebben al meermaals bericht over de dubieuze praktijken van het revisorenkantoor van PS-minister Michel Daerden en zijn zoon Frédéric. Vrijwel alle instellingen die hun rekeningen laten controleren door het bewuste revisorenkantoor, zijn overheidsbedrijven. Waalse openbare instellingen die gecontroleerd worden door een revisorenkantoor met aan het hoofd een minister in zowel de Waalse regering als de Franse Gemeenschap: dat ruikt sterk naar belangenvermenging.

Zo vond ook het IBR, het Instituut van de Bedrijfsrevisoren, dat reeds in 2006 de Daerdens op de vingers tikte. Maar beide heren doen gewoon voort, en beweren dat ze niets meer te maken hebben met het revisorenkantoor. Officieel maken ze geen deel meer uit van de raad van bestuur, die op papier uit drie personen bestaat. “Maar dat zijn allemaal stromannen, iedereen weet dat”, zo stelt Bernard Wesphael in De Morgen (7/02/09). “Die mensen werken er al jaren, dat is de staf. Als je de aandeelhoudersstructuur van BCG & Associés [het bewuste revisorenkantoor] bekijkt, kun je zien dat het bedrijf voor de volle 100 procent in handen is van het op 19 juli opgerichte bedrijfje Al Invest. Dat is niets anders dan een dekmantel, omdat de Daerdens vreesden voor al te grote problemen met het IBR. Al Invest is, via alweer een ander firmaatje, eigendom van Frédéric Daerden.” Met andere woorden: de Daerdens zijn nog altijd de baas, en verdienen nog steeds een hoop geld aan die lucratieve contracten.

Onlangs meldde Waals minister-president Rudy Demotte (PS) fier dat het de goede kant opgaat met de Waalse overheidsschuld, die volgens hem is teruggedrongen van 83% tot 61% van de fiscale inkomsten. Maar ook hier zit er een addertje onder het gras. “Dat zijn de officiële cijfers, en die kloppen niet”, aldus Wesphael. “Al enkele jaren voert de Waalse regering, onder impuls van Daerden, een politiek van debudgettering. Het onderhoud van onze autosnelwegen heeft een historische achterstand? Men richt een bedrijf op, Sofico, dat op de private markt geld gaat lenen en tijdelijk het beheer van de wegen overneemt. Er is nood aan een grootschalige renovatie van sociale woningen? Men richt een bedrijf op. Het zijn er inmiddels tientallen, van die semi-openbare Waalse bedrijven, volgestouwd met ‘kabinetards’ en mensen uit de bouwsector, die allemaal samen een gigantische verborgen schuld aan het opbouwen zijn (…) De omvang van die verborgen schuld is bekend: 3,1 miljard euro. Tel ze op bij het officiële cijfer, 4,3 miljard euro, je komt aan 7, 4 miljard. Dat is niet 61 procent van onze fiscale inkomsten, dat is 110 procent.”

Zo blijft Wallonië kampen met een wanbeleid, gekenmerkt door belangenvermenging en geldverkwisting. En intussen blijft de miljardenstroom van Vlaanderen naar Wallonië onverminderd doorgaan…

@ Vlaams Belang

Naar beste liberale VLD-tradities vechten de protagonisten van Lijst Dedecker hun meningsverschillen ook liefst uit via de pers, die daar gretig op inspeelt.  Wij ook, wij ook, wij zijn geen pers maar wel pervers. En geen klein beetje.

Vorige week ontketende Jan-Maria een dikke storm na zijn belijdenis in Knack, dat hij met de liberalen en de staatskatolieken het land wil besturen.  Als we toch naar de afgrond rijden, wil Jan-Maria mee in de stuurcabine zitten. Zonder hem gaat het ook, met hem gaat het nog sneller.

Hij wist toen ook te vertellen, dat hij zeker niet met Vlaams Belang zou praten, want vroeger was hij tegen het cordon sanitaire maar sedert hij een aantal Arrivisten en Grote Talenten van die partij heeft overgenomen, mag de rest in het cordon blijven. "Vroeger" dat wil zeggen, in de tijd dat hij aan de deur gezet was bij de quizclub Narcistische Vraag en Antwoord, op dringend bevel van de Christelijke Veelbelovende-Vendelzwaaiers die inmiddels in Zwendelwaaiers zijn getransformeerd ;  zelfs drie van hun eigen burgemeesters zeggen dat nu openlijk. 

Soit. Straks schrijft er weer een lezer, dat wij schelden, terwijl wij  niets anders doen dan citeren en een beetje eenzijdig interpreteren. Is dit schelden ?  Mijnheer heeft nog niets meegemaakt, godverdoeme.

Vandaag staat er een tegenbetoog in Knack van de Oost-Vlaamse secretaris van LDD, onder de verleidelijk-onschuldige titel : Onenigheid binnen LDD: "Voorzitter was naïef".  Onenigheid ? Hoe kan dit nu ?  Met al die trouwe, toegewijde idealisten.

U moet het gaan lezen bij Knack, dan hebben die mensen ook weer wat bezoekers.  Hier klikken, maar terugkomen ?  En ook even bij de reacties lezen, wat ene JDV vertelt. 

Ray.

Tom BarKruk, U weet wel, de frontman van dEUS en bezieler van de 001 concerten en protégé van de burgemeester van A, heeft zich van zijn mooiste zijde laten zien tijdens de uitreiking van de Mia's. Met de arrogantie eigen aan die linkse krukken zei hij "tot straks"  omdat hij nog meer Mia's verwachtte en zijn vulgaire fuck you arm of vinger gebaar sprak boekdelen toen die Mia's niet meer kwamen.

Misnoegd stond de frontman (mooi voorbeeld voor de jeugd) te roken, vond het een zeikshow, het kon hem geen reet schelen hoe iedereen over hem denkt (hij moest eens weten hoe Angeltjes over hem denkt), the show was funcking boring, en mensen die ons niet begrijpen zich snel een beetje gevoel voor humor kopen.

Hallo, BarZak, op Angeltjes moet je zijn voor de fun, alle dagen lachen,soms vallen we net niet van onze stoel.

Hallo burgemeester van A. hopelijk nodig U BarZak terug uit voor een volgend concert, ja toch?

De Nieuwe Belgen, waren bijlange niet dom toen ze hun kat stuurden naar die 001 concerten, die hadden de Zak al door.

Spijtig, ik vond zijn plaat The Architect steengoed. Als ik ze nog hoor, zal ze enigszins bijgekleurd zijn.

0000, komaan geeft hem een zetje.

09-02-2009, 11:31 geschreven door Jeanine (geplukt uit de reacties)

Wij zijn geen financiële analisten, want wij wonen niet in Berlare en we beschikken over geen voorkennis. Fortis is een rampenverhaal dat lang in de geschiedenisboeken zal vermeld blijven en Graaf Lipmans moge in de hel branden voor de komende 5 miljard jaren.

Wij zijn evenmin aandeelhouders, geen rekeninghouders en we hebben met Fortis nada te zien maar we begrijpen wel dat er enorme belangen gepaard gaan met de huidige problemen, veroorzaakt door de hebzucht, de arrogantie en de geweldige machtshonger van een aantal onverantwoorde zakkenvullers. De overheid heeft zich in dit avontuur gestort en ons er allemaal in mee gesleurd, zoveel is duidelijk. Ik zal niet vlug de moedige verklaringen vergeten die Frank Arts (de schoonbroer van wijlen dokter Janssen uit Beerse) durfde afleggen vorige week in een Panorama reportage op de 0000. Het Fortisgebroed dat zelf aan het woord kwam, handhaafde het arrogante eigen gelijk.  Verwilst deed beroep op ons medelijden, want hij had een jaar geen vakantie genomen en was oververmoeid. Stuur ze naar Siberië, om de mijnen te ontginnen.

Het is niet de blunderende Nonkel Kruk, met zijn kleine ervaring als boekhouder bij het Rekenhof of de lepe Luikse ritselaar Didier Reynders die van het belgische departement Financiën een archeologische puinhoop maakt, die eigen risico's hebben genomen met de deal die ze afgesloten hebben.  Het zijn verdraaid onze centen die gebruikt worden en die opgezogen worden in de vergeetput van verliezen, die nog tientallen jaren zullen doorwegen in de staatsbegrotingen.

Uit de mond van financiële analisten klinkt het bezadigder en minder politiek geladen.  Die mensen praten niet vanuit een maatschappelijke betrokkenheid maar wél koel-technisch.

Onzekerheid troef rond Fortis

Kolonel b.d. Francis Germain,  VB-gemeenteraadslid