Angeltjes

Vandaag waren wij met de Angeltjes op bezoek in de mooiste stad van Vlaanderen

Je zou verwachten dat uitgerekend politici met hypergevoelige antennes uitgerust zijn om de verlangens en noden van de gemeenschap op te vangen, te verklanken en te proberen er wat mee aan te vangen. Soms ontmoet je zulke mensen in de politiek met een groot empatisch vermogen ; wat ze er dan verder mee aanvangen, is nog wat anders. En ze zijn zeldzaam. Empathie is trouwens geen synoniem met leiderschap, doorzicht of grote intelligentie.

De grote vijand van de politiek, is de politicus zèlf, die door het systeem de hoogte wordt ingestoken en dan neerblikt op de wriemelende massa onder hem/haar. Bovendien speelt de menselijke ijdelheid hem/haar vaak parten. Politiekers zijn omringd door raadgevers, ambtenaren, ondergeschikten, allerlei mensen die wat nodig hebben of die graag vertoeven in de omgeving van de macht en na verloop van tijd beginnen de dames en heren verkozenen écht te geloven, dat zij superbekwaam, extra-intelligent en vooral alwetend zijn. U kent ze, de gefrustreerde politici die zich graag vergelijken met bedrijfsleiders en zich daarom zoveel mogelijk bijbaantjes veroorloven.

Iemand die al lange tijd met zichzelf geen blijf meer weet, is Bert Anciaux. De man is van bij de aanvang van zijn politieke loopbaan de hemel ingeprezen door zijn jongensachtige charme, zijn gevoelige snaren en een behoorlijk gespeelde eenvoud waarachter hij een sterke overtuiging liet doorschemeren. We weten allen wat er met Bert gebeurd is en we gaan dat niet opnieuw door de molen draaien. Damienne, de vrouw van Bert, die al jaren overal verkondigt, dat de wereld haar man niet begrijpt en waardeert, vertelt in Dag Allemaal hoe enorm Bert heeft afgezien van de hele mediastorm en hoe zij zijn pijn en machteloosheid heeft aangevoeld. "Ik zag dat Bert echt ongelukkig en gekwetst was en het enige wat ik me afvroeg, was : Waarom ? Wat heeft hij die mensen misdaan ? Het leek wel een vernietigingsstrategie" aldus Damienne. "Hij heeft geen enkele keuze gemaakt die vreemd of inconsequent was", enz.

Daar kunnen wij twee zaken uit besluiten : Damienne is een trouwe vrouw die in moeilijke omstandigheden haar man bijstaat. Die twee mensen hebben echter totaal geen idee van de maatschappelijke chaos die Bert veroorzaakt in de posities die hij bekleedt. Hij heeft in het verleden al eens zijn job van minister laten staan, omdat hij niet opgewassen bleek tegen de problemen die hij moest oplossen in de emotionele, egoïstische wereld van cultuur en kunst. Ditmaal is hij vooral gestruikeld over ideologische onzekerheden en persoonlijke conflicten binnen zijn partij. De familie Anciaux praat alleen over de eigen wondes zonder dat het bij hen opkomt, dat anderen wellicht ook wat meegemaakt hebben. Totaal geen oog voor de schare volgelingen en kiezers die ook opvattingen hebben en niet per se als een kudde schapen achter de Herder aanhollen.

Hoeveel mensen heeft Bert ontgoocheld en pijn gedaan ? Hoe heeft hij als een onbehouwen egoïst omgegaan met het speelgoedje dat zijn partij was ? En wij hebben het niet over de luxe-madame van de 0000 met de hoofddoek en de Porsche. Bert Anciaux is het type politicus dat de partij-ideologie al lang geruild heeft voor de eigen wispelturige inzichten. La société c'est moi.

Een gelijkaardig geval doet zich voor aan de andere kant van het politieke spectrum met de Antwerpse liberaal Van Campenhout, die zich dezer dagen in de krant beklaagt dat er tegen hem een heksenjacht ontketend wordt. Nog zo iemand die al jaren de boel aan het verzieken is, het lot voortdurend tart en als hij tegen de vlakte ligt, huilt dat hij een slachtoffer is. Zoals we bij Anciaux niet zijn ingegaan op de gekende details, zullen we deze ook bij Van Campenhout laten voor wat ze zijn. Het zijn alleen sterke benen die de macht kunnen dragen. Omringd door vrienden, die flemen, vleien, paaien en naar de mond praten, is het niet makkelijk om overeind te blijven en aan de verleidingen te weerstaan.

Politiek is een zaak van overtuiging, visie, bescheidenheid, trouw, leidinggeven en intelligentie. Wie die eigenschappen bezit, mag er een dosis ambitie bijhebben en desnoods een beetje pretentieus zijn. Vele verkozenen die zich bescheiden ten dienste stellen van de maatschappij en hun rol vervullen, hebben niet te vrezen dat er op hen zal "gejaagd" worden. Het zijn vooral de ego-trippers en politieke avonturiers die voor de bijl gaan. Politici buiten de realiteit, die enkel de eigen opvattingen en normen kennen, die moeten maar eens doen wat onze Alice Nahon geschreven heeft.

Na de verkiezingsoverwinning van 2007 kwam het islamitische karakter van de partij meer naar voren. De onderhandelingen met de EU verliepen stroever, de regerende partij was bezig met afstand te nemen van de quasi heilige erfenis van Atatürk die een lekenstaat uittekende. Het leger, de waakhond van de natie,mocht zich weliswaar uitleven tegen de Koerdische opstandelingen in Irak, maar tegelijk liet het zich niet ringeloren door een premier en een president die een geheime agenda bleken uit te voeren.

Terwijl de overgrote meerderheid van de Turken zichzelf als moslim ziet, is het aantal inwoners dat een islamitische wetgeving wil naar de richtlijnen van de sharia sterk gedaald, van ruim een kwart tot niet meer dan tien procent. Bovendien wil driekwart van de kiezers van de grootste vier partijen een verdere democratisering van het bestuur. En het aantal Turken dat de aansluiting bij de EU steunt, is gestegen van 54 procent in 2006 naar 71 procent nu. Dat laatste element zou normaal in het voordeel van Erdogan moeten gespeeld hebben, maar vreemd genoeg keren de voorstanders van een aansluiting bij Europa zich af van hun regeringsleider.

Erdogan was zwaar geïrriteerd door de zege van de Kemalisten, die hij als 'abnormaal' betitelde. In Antalya heeft zijn partij de meerderheid verloren, niettegenstaande de premier deze stad gedurende de laatste 5 jaar maar liefst 28 keren bezocht heeft ... En toch volstond dat niet om de ondankbare inwoners voor hem te laten stemmen. We zien direct wat voor soort autoritaire slechte verliezer deze snorremans is. Pedante, ambetante vent.

Het zal er niet makkelijker op worden in dat seculiere en tweeslachtige moslimland met zijn vaak misplaatste arrogantie en nationale trots. Niet alleen de problemen omtrent de vrije uiting van een mening blijven bestaan, ook het bezitten van een andersluidende mening leidt tot straffen, opsluiting en uitsluiting. De schandelijke bezetting van de Noordelijke helft van Cyprus, de weigering om Griekse schepen toegang te verlenen tot de havens ...

We hebben weliswaar recht op al deze info, volgens Martine Tanghe, maar daarom niet langs de VRT.

Savat

Oorspronkelijk gecatalogiseerd als een ster is 30 Doradus in werkelijkheid een enorm stervormingsgebied in het nabije melkwegstelseltje dat beter bekend staat als De Grote Magelhaanse Wolk. Aan zijn spinachtige uiterlijk dankt het gebied zijn populaire naam, de Tarantulanevel, zij het dat deze vogelspin een afmeting van ongeveer 1000 lichtjaar heeft en zich op een afstand van 180.000 lichtjaar in de richting van het zuidelijke sterrenbeeld Dorado (Goud- of Zwaardvis) bevindt. Als de Tarantulanevel zich op dezelfde afstand vanaf de Aarde als de dichtstbijzijnde sterrenkraamkamer zou bevinden, namelijk de Orionnevel op 1500 lichtjaar afstand, dan zou deze ongeveer 30° aan de hemel opspannen, oftewel 60 volle manen. De dunne armen van de Tarantulanevel omringen NGC 2070, een cluster die enkele van de intrinsiek allerhelderste, massiefste sterren bevat waarvan we weten. Tot de verbeelding sprekende details van de kern van de nevel zijn te ontwaren in dit opmerkelijke hemellandschap, een composiet van afbeeldingen met een totale belichtingstijd van maar liefst 31 uur. Deze kosmische Tarantula bevindt zich tevens nabij de plek van de dichtstbijzijnde recente supernova.