Met een onverholen genoegen stellen wij vast dat de biografie over François Mitterand door Koen Dillen, reacties blijft oproepen.  Eergisteren was het Benno Barnard die de spits afbeet bij de normaliter als links gecatalogiseerd staande auteurs. Vandaag wordt hij in de Standaard vervoegd door een aantal andere intellectuelen die niet van Vlaams Belang-sympathieën mogen verdacht worden, onder wie Etienne Vermeersch, Ludo Albicht, Geert van Istendael en Jef Turf.

De auteurs beginnen met de vaststelling dat, sinds de ware auteur van de voortreffelijke Mitterrand-biografie bekend raakte, het boek nauwelijks nog te verkrijgen is in het normale circuit, terwijl het in Nederland open en bloot in de etalage ligt. Dit voorval, zo gaan ze verder, legt een diepe malaise bloot binnen het cultureel/academisch leven in onze contreien: “Het fameuze ‘cordon’ rond één bepaalde partij, waarvan we het strategisch nut in het midden laten, heeft er blijkbaar voor gezorgd dat boeken niet meer hoeven gelezen te worden om er een oordeel over te vellen.”

Feit is, zo gaan de auteurs verder, dat de Mitterrand-biografie van Koen Dillen niet racistisch of xenofoob of negationistisch is, maar gewoon een hoop heisa veroorzaakt omdat de auteur met het etiket ‘fout’ op zijn hoofd rondloopt, waardoor hij zich gedwongen voelde een pseudoniem te gebruiken. Zoals ze het treffend formuleren: “Vlaanderen schijnt opgedeeld te zijn in een politiek-correcte helft die toegang krijgt tot de media, vlot een uitgever vindt, het obligate BV-kransje bemant; en anderzijds een schimmig contingent van onbespreekbare, verboden, uit de publieke sfeer geweerd politisch-unfähige mensen, zoals dat onder de nazi’s heette.” Het feit dat de biografie bij de meeste boekhandels en grote ketens ondertussen enkel ‘op bestelling’ verkrijgbaar is, noemen de auteurs “een feitelijke toestand van censuur.” Waarbij zelfs de heilige koe van de commercie wordt geslacht, zoals ze gevat opmerken, want het boek had ondertussen al een kaskraker kunnen zijn.

De auteurs van de vrije tribune geven Dillen gelijk waar hij stelt dat de linkse kerk in Vlaanderen vandaag nog altijd een probleem heeft met intellectuele diversiteit: “Het begrip ‘controverse’, absoluut nodig in een volwassen democratie, verstuift hier compleet. Zelfs al strookte zijn boek niet met de politieke weldenkendheid, zelfs al was het zo ‘fout’ als wat, ook dan, juist dan zou het boekenwezen het moeten omarmen, omdat het tegenspraak zou oproepen en reacties provoceren. Zoiets heet polemiek, in Vlaanderen een hachelijk punt.”

“Wij willen ons, van links tot rechts, formeel van die censuur distantiëren”, zo eindigen de auteurs hun moedige bijdrage, want “Vlaanderen mag langzamerhand wel eens ontwaken uit zijn politiek-correcte sluimer.”

Bron : VB & Angeltjes

Er cirkelen nogal wat bedrijfjes en bedrijven omheen het machtige theater dat de Europese Unie is : het parlement, de Commissie, de Administraties, het zijn zoevende kometen met in hun staart de aanklampers bij de gevestigde structuren. Promotie, reclame, public-relations, voorlichting, noem het hoe u wil. Uit naam van om het welke belangengroepen, druk uitoefenen om beslissingen te beïnvloeden, wordt vanuit het Engels bondig en duidelijk omschreven als lobbyen.  Daar komt het op neer in de machtige Europese Unie.

Een van die vele lobby-bedrijven is het internationale Burson-Marsteller  .  Deze week kwamen zij in de publieke aandacht omdat ze een "onderzoek" (hier gaan we weer met onderzoeken, die allemaal gebeuren met onze centen en waar wij niets aan hebben) hebben uitgevoerd naar de samenstelling van het Euro-parlement nà de verkiezingen van juni.  De voorzitter van dat parlement, de Duitse socialist Hans-Gert Pöttering *   heeft het voorwoord geschreven en laat het uitschijnen, dat een dergelijk onderzoek de Europeanen zal prikkelen om deel te nemen aan de verkiezingen. Het lijkt wel de voetbal-totto.

Voor elk van de 27 landen heeft Burston Marsteller de nationale cijfers omgerekend naar de Europese zetels en klaar is Kees. Mits enkele aangepaste parameters zoals de furore die de PVV in Nederland maakt.  U kan desgevallend kennis nemen van deze uitslag, die nota bene wekelijks zal aangepast worden : hier klikken. 

Eén naam bij deze lobbyfirma viel ons op en onze Nederlandse lezers zullen hem beter kennen : Michiel van Hulter, tot 2007 voorzitter van de socialistische PvdA.  Deze 40-jarige rode woelrat is zelf een oud-Europarlementariër die er na één termijn de brui aangaf. Hij zal vastgesteld hebben dat er meer te rapen valt als de stoet voorbijtrekt dan als deelnemer. En tegelijk is dit een mooie bevestiging van de osmose tussen politiek en lobby.

Een van de slogans van Burson Marsteller luidt : "Onze parlementaire expertise is een sleutel voor onze klanten tot de openbare dienstverlening". 

Op de webstek over de samenstelling van het EP wordt ook een vraag gesteld aan het plebs over het voorzitterschap van de Commissie. Dan moet u even langs dit bruggetje lopen. Niet schrikken als u de kandidatenlijst ziet  : ons oordeel is toch van geen tel.  De EU bepaalt zelf wat democratie is. Samen met de lobbyisten. Wij zijn er enkel om toe te kijken, te juichen en te betalen.

Savat

* Hans-Gert Pöttering : Willem de Zwijger merkt terecht op dat Pöttering geen lid is van de socialistische fractie maar tot de christen-democratische groep behoort.  Een foutieve vermelding waarvoor we ons verontschuldigen. Voor de rest is er weinig verschil tussen beide machtsfracties.

Schepen Epo van Campenhout krijgt bezoek in het Antwerpse

stadhuis op zijn kabinet van het parket

Ook krijgen ze les in de omgang met multiculturele dilemma's, zoals bijvoorbeeld een man die geen aangifte wil doen bij een vrouwelijke agent. De regels voor agenten zijn in boekvorm verschenen onder de titel 'Politie voor eenieder', schrijft NRC Handelsblad.

@ Spitsnieuws.nl

Wat moeten wij ons inspannen om u kond te doen van de aanstelling van twee moslim-aalmoezeniers in het Nederlandse Leger, als onze goede collega's van Boilingpoints dit in hun eigen voortreffelijke stijl aan de wereld verkondigen ?  Zoals het goede buren past : "Dank je wel en als jullie zonder suiker zitten, bel maar aan."

***

Defensie neemt twee omstreden imams in dienst’, meldt Elsevier. Exemplaar één - Ali Eddaoudi - vindt dat handen weigeren mag en exemplaar twee - Souad Aydin - is verbonden aan de zeer dubieuze stichting Mili Görüs, een van de grootste Islamitische verbonden in Europa. Twee keurig geschoren mannen waar u zich geen zorgen over hoeft te maken. De bedoelingen zijn immers zeer oké.

Donderdag a.s. krijgen de twee baardmannen hun baret uitgereikt… Nu wordt het pas écht griezelig. Twee verkenners van Allah infiltreren in het Nederlandsche leger, nadat Defensie de poort wagenwijd open heeft gezet en krijgen prompt een feestelijke ceremonie met veel toeters en bellen en die fel begeerde baret. En dat op de Koninklijke Militaire Academie te Breda, alwaar ondergetekende zijn dienstplicht heeft vervuld nota bene…

Een commenter op Elsevier merkte terecht op dat Islamieten steeds hogere functies bekleden. In lokale en landelijke politiek en nu ook in het Nederlandsche Leger. Onder het mom van ‘Islamitische geestelijk verzorger’ gaan duo List en Bedrog aan de slag. Wellicht is het geschikter om deze macabere types in te zetten om de toiletten schoon te maken aldaar. U heeft een nieuwe baan? U start onder aan de ladder, is mij altijd verteld.

De nu al zeer omstreden ceremonie is overigens besloten. Pottenkijkers niet gewenscht, maar het e.e.a. zal ongetwijfeld schokkende beelden opleveren, landgenoten: Twee Allah-schreeuwers - gehuld in Middeleeuwsche kledij - krijgen een Hollandsche baret op het waterhoofd gezet… Nogmaals, kunnen wij nog een hulplijn inzetten, of is de bedenktijd inmiddels verstreken?

Nu weet ik niet of de bewuste kazerne volledig Allah-compatible is. Hoe zit het met de Islamitische toiletten, bidruimtes en andere niet-Westerse faciliteiten… Bij het ontbreken van deze faciliteiten zal het e.e.a. aangepast moeten worden, want vroeg of laat zal duo List en Bedrog deze opeisen. Voorts nog een ander probleem; mogen vrouwelijke kadetten op deze kazerne de twee Neo-Trojanen nu wel of niet groeten? Of is dit alleen weggelegd voor mannelijke kadetten van Moslimsignatuur, als die zich überhaupt op de KMA bevinden, of juist niet, of…

Kortom, wij gaan nog veel van dit duo horen…

STEM PVV!

@ Boilingpoints

http://www.angeltjes.net/#home

Niet op deze onaangepaste figuur klikken, dat heeft geen resultaat, wel op de gekleurde tekst

”Het hoofddoekenverbod in scholen ondersteunt de strijd tegen het racisme en bevordert de gelijkheid van de volkeren”.

Tot deze vaststelling is de Raad van State gekomen in twee arresten naar aanleiding van het verbod op school te verschijnen met een hoofddoek of tijdens schoolse activiteiten.

Bij uitbreiding zal deze uitspraak ook gelden voor ambtenaren die werken bij openbare besturen die de hoofddoek verbieden. 

Hoe een dubbeltje rollen kan. De racisten zijn de anderen.

Fats

In het Franse departement van de Rhône werd door een woonmaatschappij een contract geweigerd aan een familie, omdat de vrouw een boerka draagt.  De kandidaat-huurders wendden zich tot de Prefect (de hoogste ambtenaar van het departement) die helaas niet kon bemiddelen maar wel adviseerde om de Franse tegenhanger van ons Spionnencentrum, het CGKR, in te schakelen. De foto hierboven gunt ons een blik in het Europa van de nabije toekomst.  Wat velen van ons inderdaad al lang vragen, zal zich voordoen : meer blauw op straat.

Bron : le Figaro

Ditmaal géén satire. Helaas.

Raar ’eurorealisme’ van LDD

http://www.angeltjes.net/#home

Paul Schietekat, de gewezen Oost-Vlaamse voorzitter verlaat LDD, om zijn vroeger politiek project nieuw leven in te blazen. Intussen hebben wij inzage gekregen in de notulen van de laatste partijbestuursvergadering bij LDD. Wij halen er enkele fragmentjes uit, aangevuld met onze eigen toelichtingen en verklaringen.

"Een afvallige meer of minder, doet er niet toe, zolang we maar niet beginnen met een consequente partijlijn te volgen, want we zijn geen communisten". 

Tot hier de openingszin, gesproken door de voorzitter tijdens het laatste partijbestuur bij LDD.   Iedereen applaudisseerde luid en hier en daar werd zelfs "vis" geroepen. Sommigen kennen de uitdrukking "bis" niet en ze gaan er van uit dat het "vis" is omdat Jean-Marie van Oostende is.

Anne de Baetzelier glom van plezier : "Dat is hier nog beter dan bij Tien om te Zien in Blankenberge." waarop professor Bouckaert  de vraag stelde, hoever de kindjes van Anne opgeschoten zijn met de opstelling van het Onderwijsprogramma voor de partij. "Een momentje hé, Albert, het is Paasvakantie" verdedigde het aanstaande Vlaamse parlementslid zich.  Zij weet dat Bouckaert naar de koning genoemd is maar het ontgaat haar telkens dat het de vorige was. Een detail.

Ulla Werbrouck keek de blonde Tettertrien dreigend aan (tussen die twee botert het niet, wat vaker het geval is met intellectuele vrouwen) : "Onze Grote Baas wordt minister van Sport maar ik wil Onderwijs en dan moet ik een programma hebben om te kunnen voorlezen, hebt ge dat begrepen ?" De dee-jay uit Wilrijk die er zich graag laat op voorstaan, dat hij een ervaringsdeskundige is inzake omgang met dames, streelde Ulla onder tafel over haar dijen, maar lag direct naar adem te snakken in een dubbele Nelson : "Gij vals boekhoudertje, gij moet met uw poten van mij afblijven" siste het West-Vlaams federale kamerlid tot de Vlaamse zeteldief.  Ulla is iemand die altijd als laatste de vergaderingen verlaat en het grote licht uitdraait. Ze neemt het echter nooit mee.  Een trouwe soldaat en een fijne sportvrouw.

Zo ook Martine de Maght,  de dochter van de vroegere VLD-burgemeesteres van Aalst, die telkens begint te wenen als Jean-Marie het woord neemt. Aanhankelijkheid en bewondering in de politiek, het doet zich voor. "Wie zullen we aanduiden als opvolger voor de Vivant-verrader Schietekat ?" Martine las deze tussenkomst af van het blad dat de mama haar meegegeven had. Albert Bouckaert knikte haar goedkeurend toe. Op zijn gelaat was geen spoor te bemerken van zijn gevoelens.  Bouckaert heeft een ganse slalom-carrière afgelegd in de politiek : van extreem-links, over arrivistisch links tot centrum rechts en soixante-neuf-liberaal en nu afgang-liberaal.

Vervolgens kwam Gino de Craemer (ex-NV-A) aan het woord over het thema dat hijzelf had ingeschreven op de agenda :  "Voeding, Inslag, Beleg, Toeslag en controle op fritures" ..."  Het voordeel van deze vooraanstaande Brugse politicus is, je krijgt van hem, wat je ziet. Niets meer, niets minder , maar nooit  veel.  De Craemer stak een redevoering af, die hij bijeen geschreven had uit de Spaanse Wikipedia en door Google Translate in het Nederlands had laten omzetten.  Het ging over mosselen, paëlla, saffraan en na een kwartier werd hij door Jean-Marie aangemaand deze boeiende tekst op te sturen naar zijn vroegere patron van de NV-A : "die wil altijd wel iets weten over exotisch voedsel". Gino glunderde en onder De Dedeckers rechteroog knipperde een vervelende zenuw.

Na deze vergadering zou Jean-Marie nog een gesprek hebben met Guy Vansande en Karel Deruwe, twee acteurs die vinden dat zij in het parlement thuishoren, want het loopt niet briljant met de carrière.

Fats

PST : Natuurlijk is dit een gefingeerd verslag ... satire die een etiket behoeft, is meestal niet geslaagd, zegt men.

De biografie over de voormalige Franse president François Mitterrand van de hand van Koen Dillen, alias Vincent Gounod, heeft al heel wat stof doen opwaaien. Stof dat nog steeds niet is gaan liggen, zo blijkt.

Zo raakte onlangs nog bekend dat De Groene Waterman het boek uit de rekken had gehaald nadat de ware identiteit van de auteur bekend was geraakt. In De Standaard stelt de zaakvoerster van de Antwerpse boekhandel vandaag: “Vlaams Belang-auteurs horen niet in ons profiel thuis als het gaat om negationistische of racistische propaganda.” Als dat klopt, zouden alle publicaties van Vlaams Belang-mandatarissen in De Groene Waterman te verkrijgen zijn, want ons is niet één racistische, laat staan negationistische, publicatie van een Vlaams Belang-mandataris bekend. Bovendien gaat de biografie van Dillen zelfs over een niet-controversieel onderwerp dat in de verste verte niets met het Vlaams Belang te maken heeft, waardoor de bewering van De Groene Waterman helemaal kant noch wal raakt. Ook De Standaard-jounalist Bart Brinckman, zoals bekend geen sympathisant van het Vlaams Belang, noemde de boycot gisteren merkwaardig: “François Mitterrand is helemaal geen extreemrechts schotschrift, maar een uiterst gedetailleerde, wetenschappelijke biografie die de positieve recensies aan elkaar rijgt. VPRO, Klara, NRC… allen haalden ze superlatieven boven.”

Ere wie ere toekomt: een van de weinige progressieve intellectuelen die openlijk stelling neemt tegen wat Koen Dillen in een open brief de hedendaagse boekverbranding noemde, is Benno Barnard. In een vrije tribune die hij onder meer aan de redactie van De Standaard bezorgde en getiteld is ‘Enkele woorden namens Voltaire’, stelt hij het als volgt: “Het politiek-correcte denken weegt als lood op het zenuwstelsel van de Vlaamse intelligentsia, die zich eindelijk eens zou moeten vermannen, de keel schrapen en nadrukkelijk stelling nemen tegen de feitelijke censuur.”

De reactie van De Groene Waterman stelde Barnard naar eigen zeggen grondeloos teleur. Hij wijst erop dat de boekhandel waar hij al jarenlang klant is, niet terugdeinst “voor de verkoop van extreem-linkse geschriften, voor de inhoud waarvan ik niet graag verantwoordelijk zou zijn, zoals die van de antisemiet Lucas Cathérine.” Het gaat natuurlijk niet alleen om De Groene Waterman, want zoals Barnard terecht veronderstelt, zijn er “nog wel meer dappere boekhandels die de biografie naar de uitgever hebben geretourneerd. In elk geval is het bij De Standaard enkel verkrijgbaar via bestelling.”

Barnard trekt het debat verder open en wijst erop dat Inch Allah, het nieuwe boek van Filip Dewinter, “door zo ongeveer alle Vlaamse boekhandels, inclusief de hele Standaardketen, is geweigerd.” Het gevolg: “Dit is een ondergronds boek geworden, iets van een verkeerde samizdat, een samizdat in een liberaal staatsbestel.” “Natuurlijk bevat het meningen die in de oren van menig politiek-correct denkend mens onwelvoeglijk zijn. Maar zoiets behoort tot het spel van de democratie. Een boycot – censuur de facto – druist tegen alles in wat ons dierbaar zou moeten zijn”, aldus nog Barnard.

De linkse publicist beseft dat zijn publieke stellingname niet overal op handgeklap zal onthaald worden: “Wie onder het aanroepen van Voltaire verklaart dat hij met getrokken pen hun recht op vrijheid van drukpers verdedigt, lijkt op een man die zijn eigen huis in brand steekt. En toch is dat precies wat ik hier zal doen: Dillen en Dewinter verdedigen. Ik had nooit kunnen dromen dat ik zoiets noodzakelijk zou vinden.”

Barnard is geen Vlaams Belang-kiezer en zal dat naar eigen zeggen ook nooit worden. Maar het siert hem in ieder geval dat hij als progressief intellectueel en politiek tegenstander in deze kwestie de moed van zijn overtuiging heeft getoond.

@ VB

In het Britse bijhuis van Angeltjes is men de pedalen compleet kwijt !  Reclame voor de 0000, stel u dat voor, de Overbodige, Onvlaamse Openbare Omroep wordt door het Engelse Bijhuis in de schijnwerper geplaatst.  Astublieft : op de eerstvolgende directievergadering van Angeltjes zal het er feller aan toegaan dan bij LDD. Klikkend op deze tekst, zal u zien wat wij bedoelen.

Er bestaan wel degelijk belangentegenstellingen tussen naties. Het is in het belang van de Marokkaanse en de Turkse natie dat de Turken en de Marokkanen die naar Nederland geëmigreerd zijn, veel geld naar huis sturen en niet integreren. Het is in het belang van de Nederlandse natie dat ze wel integreren en hun belangstelling voor hun landen van oorsprong geleidelijk aan verliezen.

Het is in het belang van Nederland, en Europa in het algemeen, dat de voorwaarden waarop Turkije tot de Europese Unie toetreedt, redelijk zijn. Het is in belang van Turkije die voorwaarden eenzijdig te kunnen dicteren. Het huidige Turkse standpunt over toetreding tot Europa luidt dan ook dat over een jaar of tien de samenstelling van de Europese bevolking en de Europese regeringen zodanig zal zijn, dat toetreding tegen die tijd geen probleem meer zal kunnen vormen. Daarmee bedoelen de regeerders in Ankara dat zij verwachten dat de regeringen in Europa tegen die tijd verregaand in Turkse handen zullen zijn.

De bedenkingen van Geert Wilders over de dubbele nationaliteiten in het Nederlandse kabinet zijn dan ook geen wereldvreemde en absurde onzin, maar zouden het rustig onderwerp van discussie moeten zijn, al was het alleen maar vanwege de overspannen verwachtingen die een aantal regeerders in het Midden-Oosten en in Turkije koesteren over de uitbreiding van hun macht over West-Europa.

Marokko wordt dan wel niet net als Turkije lid van de Europese Unie, maar het idee dat Nederland ooit een soort overzees gebiedsdeel van Marokko zou kunnen worden, leeft wel degelijk. Het komt dan natuurlijk goed uit als een groot deel van de inwoners van Nederland dan de Marokkaanse nationaliteit nog heeft.

De Amerikaan Daniel Pipes heeft kortgeleden weer betoogd dat er drie mogelijkheden zijn: Europa capituleert voor de islam en wordt een islamitisch land. Dit is het standpunt van Oriana Fallaci, Mark Steyn, Bat Ye’or en eigenlijk ook Walter Laqueur. In Nederland is er gelukkig niemand wiens gedachten die kant uitgaan, wij zouden zo niet durven denken. Waar moet trouwens wanneer het zo ver zou komen het Concertgebouworkest naar toe, en het Rijksmuseum (al die schilderijen met flessen wijn er op), om nog maar te zwijgen van onze Koninklijke familie?

Het tweede standpunt luidt dat Europa ‘wakker wordt’, en geweld als dat van de aanslagen in Madrid en Londen zal beantwoorden met maatregelen waarvan we ons nu nog geen voorstelling kunnen maken maar die sterk aan de Tweede Wereldoorlog zullen doen denken. Van de moslimkant zijn onder anderen Kalim Siddiqui en Shabbir Akhtar deze mening toegedaan. De Amerikaanse strateeg (en thrillerschrijver) Ralph Peters voorziet al dat Amerikaanse schepen ‘in Bremerhaven, Brest en Bari’ de Europese Moslims zullen moeten komen evacueren.

Minst waarschijnlijk is de derde mogelijkheid: integratie van moslims en niet-moslims, al was het alleen maar omdat zo’n integratie zich in de geschiedenis van de islamitische expansie nog nooit heeft voorgedaan. Maar vooruit, hier ligt de kans voor Europa om een nieuwe gouden bladzij toe te voegen aan het boek van de geschiedenis der mensheid.

Hans Jansen

@ http://hoeiboei.blogspot.com/2009/04/nieuwe-gouden-bladzij.html

Via www.hetvrijevolk.com

Ja, hallo, het zijn wij niet die zulke dubieuze titels uitvinden.  Voorlopig zijn onze reclameboodschappen verdwenen aan de zijkanten, dus beginnen we uit pure noodzaak zelf met onze eigen PUBS : "Huur eens een zwarte neger" omdat het echte business is. Als u op het portretje duwt van de knappe mijnheer hieronder, leest u er alles over.

De kans is zeer groot, als we ooit nog eens voldoende gespaard hebben om op restaurant te gaan, dat de menukaarten er enigszins anders zullen uitzien.

U weet hoe het is met  zo'n menu :  soep, vlees of vis, patatten, groenten, en een kwak zoet.  Daarbij wijn, water of bier (of voor de echte fijnproevers cola)  en een bonnetje voor de BTW, afgeleverd door iemand met een lang gezicht.

Dankzij de wakkere leden van de Europese Commissie (u weet wel, die anoniemen die ons leven regelen en die door niemand van ons gekend of verkozen zijn) zal aan het onderdeel "menu's" een en ander gewijzigd worden.

Die moeten vermelden van waar het eten komt, hoeveel kilometers er afgelegd zijn door uw frambozen uit Chili tot op uw bord, of er allergieën te verwachten zijn bij sommige ingrediënten, de energiewaarde, het vetgehalte, suikers, zouten, vitamines en mineralen en dan tenslotte de weg die al deze lekkernijen tesamen afleggen in uw spijsverteringsstelsel. Alhoewel we over dat laatste niet helemaal zeker zijn.  Een versoepeling van deze schitterende maatregel zou kunnen zijn dat de ober het u mondeling meedeelt.

Wij veronderstellen dat een handig restaurantuitbater van zijn kaart een uniek kunstwerkje kan maken, zoals hieronder door ons voorgesteld. Voor wie althans nog zin heeft om iets tot zich te nemen.

Voorbeeld van de nieuwe menukaart

Schorseneren in witte saus met vleesbouletten, frieten van Mc Cain's, sojascheuten uit den hof van de Paters van Scheut, rijkelijk overgoten met fijne appelazijn uit Haspengouw. Smakelijk !

Bron : Het Nieuwsblad

Het is stilletjes de laatste tijd met nieuws over Turkije : het schijnt wel of het land van de aardbol verdwenen is.  Ook bij Angeltjes trouwens. In ons bijhuis hebben ze iets ontdekt over de slechte financiële toestand van het Prachtland en het IMF.  Klikken en lezen op deze gekleurde tekst. Enkel als u er zin in heeft.

Of we veel opgestoken hebben van de publicitaire documentaire die Canvas gisteravond heeft uitgezonden over Guy Verhofstadt, betwijfelen we. 

In "Puur Persoonlijk" worden bekende personen in een belangrijke fase van hun leven op hun huid gezeten door talentvolle documentairemakers.  In die termen wordt het programma door de Openbare Omroep aangekondigd. Verhofstadt werd gedurende één jaar gevolgd door een cameraploeg en in volle sperperiode wordt het resultaat aan de kijkers getoond. 

Uit de opmerkingen van de jonge vrouw die de ploeg leidde en die soms (tegen de afspraak in) vragen stelde aan de gefilmden of commentaar leverde bij de beelden, bleek dat ze weinig vertrouwd was met de gang van zaken in de wereld van politiek en macht. Heeft zij die verwondering die deze confrontatie veroorzaakte, kunnen overbrengen bij de kijkers ?  Wij zijn te bevooroordeeld en te cynisch om ons daarover uit te spreken.  De vraag is veeleer, wie buiten politiek-geïntresseerden bij zulke programma's blijft vasthangen? Een compilatie maken op 60 minuten van filmmateriaal dat gedurende één jaar verzameld werd, is een aartsmoeilijke taak, die o.i. behoorlijk geslaagd is.

Verhofstadt achter de schermen, met zijn medewerkers, zijn partijgenoten, zijn opponenten en zelfs zijn familie blijft een kil en ontoegankelijk persoon. Iemand die voortdurend onnatuurlijk overkomt ; ook als hij familiaar doet, wringt het. Er werden bovendien nogal wat beelden getoond tijdens (sobere) maaltijden, klaarblijkelijk de momenten van ontspanning in de politiek.

Enkele verhelderende momenten waren best leuk : hoe de PS een nachtvergadering over de begroting blokkeert en hoe iedereen, uitgeput en afgesloofd finaal een document aanvaardt, waarin enkel de eigen partij-inbreng van belang schijnt.  Verhelderend of ontluisterend ?  Een leuke one-liner van Patrick de Wael tot de moeder van Verhofstadt die CD&V-ers onveranderlijk "de tjeven" noemt : "Da's juist, hoe vaak zij ook van partijnaam veranderen, het blijven tjeven". Het schilderij van Het Voorlopig Bewind (de eerste belgische regering) dat door Verhofstadt opgehangen wordt in de nieuwe zaal waar de ministerraad plaatsvindt, wordt bij de eerste dag onder Leterme, weggehaald ... dat tekent de aangename sfeer van de belgische politiek.

Et le roi ... de keuning die tot Verhofstadt zegt : "U hebt belgië gered".

Savat