Alweer triest nieuws uit de Vurige Stede Liège waar advocaat Victor Hissel, door zijn eigen zoon werd neergestoken.
Meester Hissel trad op tijdens het proces Dutroux als de advocaat van Julie en Melissa. Vorig jaar kwam hij in opspraak toen bleek dat de meester in het bezit was van kinderpornografisch beeldmateriaal. Na eerst ontkend te hebben, gaf hij de feiten vrij vlug toe en beriep zich op een moeilijke periode in zijn leven (echtscheiding) en betuigde tevens zijn spijt.
Donderdag ontstond er ten huize van de advocaat een ruzie, die op straat verder werd gezet met zijn zoon en die eindigde met drie messteken. De toestand van de man is zorgwekkend.
Fats
Manten en de man in de straat : cumul
Stilte ! Waar is de doofpot ? Schietpartij en veel meer in den Bosch
In de gezellige en vroede Noordbrabantse stede van 's Hertogenbosch heeft de bevolking ook massaal ingestemd met de invoering van de multicriminele maatschappij, net zoals in de Vlaamse en meeste West-Europese steden. Het is ons keer op keer gevraagd door onze grote politieke partijen : "Jullie vinden het toch fijn al die vreemde mensen, die hier bij ons komen wonen, niet ?" Gastvrij zoals we zijn, gul met de warmte van de eigen haard en bereid onze eigen aard te verloochenen, stemden we gretig voor meer kleur in onze gemeenschap, meer geur in onze straten en minder fleur in ons gedrag.
"Laat maar komen" zongen de Limburgers op de wijze van "J'attendrai", André Rieu's succesnummer uit zijn beginperiode. En die van Noord-Brabant deden vrolijk wiegend mee : "Laat maar komen".
Helaas, nu zitten ze met de gebakken peren en in den Bosch is er een bende-oorlog aan de gang tussen Marokkaanse jongeren waarvan wij u volgende verslag brengen van een Nederlandse blogger :
Het is dat de Telegraaf er op de website vanmorgen even een kort bericht over had, naar aanleiding van Blik op Nieuws, anders was het waarschijnlijk helemaal ondergesneeuwd. Lees even mee:
"Bij een schietpartij in 's-Hertogenbosch is een 25-jarige man zwaargewond geraakt. Aan de schietpartij in de nacht van woensdag op donderdag ging een grote vechtpartij vooraf, aldus de politie. Het slachtoffer is in kritieke toestand opgenomen in het ziekenhuis. De recherche is een onderzoek gestart naar de toedracht."
Niet om over naar huis te schrijven, zo lijkt het. Maar volgens mijn zuidelijke correspondent zit er veel meer achter: het heeft waarschijnlijk alles te maken met een bloedige ruzie tussen twee rivaliserende Marokkaanse drugsbendes. In dat kader zouden recent twee jongens zijn ontvoerd en gemarteld. Maar burgemeester Rombouts houdt het in samenspraak met justitie en de lokale pers aardig stil: hij wil geen 'Goudse toestanden' en hoopt met jongerenwerkers de zaak onder controle te houden. "Die beste man begrijpt niet dat dit het stadium van het jongerencircuit allang voorbij is, dit gaat om keiharde criminaliteit'," aldus mijn bron.
Update 17:00 uur: Onze zuidelijke correspondent meldt dat de Mobiele Eenheid zich opmaakt voor bijstand in de wijk Kruiskamp in Den Bosch. Er worden ongeregeldheden verwacht in verband met de schietpartij in bovenrstaand bericht.
De president verkondigde weer eens een grote waarheid.
.
De president van Amerika en van het Heelal zegde in Turkije dat de islam het aangezicht van Amerika heeft veranderd. Daar zijn wij het volledig mee eens.
400 miljoen lichtjaar van ons : Grote Kladderadatsj !
Twee melkwegstelsels vechten het met elkaar uit in Virgo en hier ziet u de nieuwste momentopname. Wanneer twee melkwegstelsels botsen, dan botsen de sterren waaruit ze bestaan doorgaans níet met elkaar. Melkwegstelsels bestaan namelijk hoofdzakelijk uit lege ruimte, en sterren — hoewel ze helder zijn — nemen slechts heel weinig ruimte in. Tijdens de botsing kan het ene stelsel echter wèl het andere door middel van zijn zwaartekrachtswerking uiteen rijten, en de in beide stelsels aanwezige gas- en stofwolken botsen wèl met elkaar. Indien de twee melkwegstelsels in elkaar opgaan, dan kunnen de supermassieve zwarte gaten die zich waarschijnlijk in beide melkwegstelselkernen ophielden uiteindelijk ook met elkaar versmelten. Omdat de afstanden zo enorm groot zijn speelt de hele gebeurtenis zich in slow motion af — gedurende honderden miljoenen jaren. Behalve de twee grote spiraalstelsels is er uiterst links in de bovenstaande afbeelding van Arp 274, oftewel NGC 5679, ook een kleiner derde melkwegstelseltje zichtbaar. Arp 274 heeft een totale afmeting van circa 200.000 lichtjaar en bevindt zich op een afstand van ongeveer 400 miljoen lichtjaar in de richting van het sterrenbeeld Virgo (Maagd). De twee felle koplampen die u rechts bovenaan ziet, zijn sterren uit onze eigen melkweg. Buren, zeg maar.In de kwaliteitsmedia uit Vlaanderen wordt met geen woord gerept over deze Kladderadatsj : het zal weer niet in het politiek-correcte kraam passen.
09-04-2009
De President van Amerika en het Heelal lost nu even het klimaatprobleem op.
Klikt u op het portretje (met de muis aub)
De Vlaamse Opera met Parsifal op Goede Vrijdag (Canvas)
Vrijdag 10 april 2009 : Opname uit 1996 van Wagners opera ‘Parsifal’ in de Vlaamse Opera. Met Christopher Ventris als Parsifal, Jorma Hynninen als Amfortas en Ruthild Engert als Kundry. Symfonisch Orkest en Koor van de Vlaamse Opera staan o.l.v. Stefan Soltesz. Operaregie van Fred Berndt.
Parsifal is Wagners laatste opera (1882), en gaat over de christelijke thematiek van de Verlosser. Wagner baseerde zich voor zijn libretto op de gelijknamige versroman van Wolfram von Eschenbach. In Antwerpen werd Parsifal traditioneel op Goede Vrijdag uitgevoerd.
Hieronder de meeslepende ouverture tot het eerste bedrijf met Daniel Bärenboim ; het orkest wordt niet vernoemd.
Dank aan de moedige intellectuelen
Met een onverholen genoegen stellen wij vast dat de biografie over François Mitterand door Koen Dillen, reacties blijft oproepen. Eergisteren was het Benno Barnard die de spits afbeet bij de normaliter als links gecatalogiseerd staande auteurs. Vandaag wordt hij in de Standaard vervoegd door een aantal andere intellectuelen die niet van Vlaams Belang-sympathieën mogen verdacht worden, onder wie Etienne Vermeersch, Ludo Albicht, Geert van Istendael en Jef Turf.
De auteurs beginnen met de vaststelling dat, sinds de ware auteur van de voortreffelijke Mitterrand-biografie bekend raakte, het boek nauwelijks nog te verkrijgen is in het normale circuit, terwijl het in Nederland open en bloot in de etalage ligt. Dit voorval, zo gaan ze verder, legt een diepe malaise bloot binnen het cultureel/academisch leven in onze contreien: “Het fameuze ‘cordon’ rond één bepaalde partij, waarvan we het strategisch nut in het midden laten, heeft er blijkbaar voor gezorgd dat boeken niet meer hoeven gelezen te worden om er een oordeel over te vellen.”
Feit is, zo gaan de auteurs verder, dat de Mitterrand-biografie van Koen Dillen niet racistisch of xenofoob of negationistisch is, maar gewoon een hoop heisa veroorzaakt omdat de auteur met het etiket ‘fout’ op zijn hoofd rondloopt, waardoor hij zich gedwongen voelde een pseudoniem te gebruiken. Zoals ze het treffend formuleren: “Vlaanderen schijnt opgedeeld te zijn in een politiek-correcte helft die toegang krijgt tot de media, vlot een uitgever vindt, het obligate BV-kransje bemant; en anderzijds een schimmig contingent van onbespreekbare, verboden, uit de publieke sfeer geweerd politisch-unfähige mensen, zoals dat onder de nazi’s heette.” Het feit dat de biografie bij de meeste boekhandels en grote ketens ondertussen enkel ‘op bestelling’ verkrijgbaar is, noemen de auteurs “een feitelijke toestand van censuur.” Waarbij zelfs de heilige koe van de commercie wordt geslacht, zoals ze gevat opmerken, want het boek had ondertussen al een kaskraker kunnen zijn.
De auteurs van de vrije tribune geven Dillen gelijk waar hij stelt dat de linkse kerk in Vlaanderen vandaag nog altijd een probleem heeft met intellectuele diversiteit: “Het begrip ‘controverse’, absoluut nodig in een volwassen democratie, verstuift hier compleet. Zelfs al strookte zijn boek niet met de politieke weldenkendheid, zelfs al was het zo ‘fout’ als wat, ook dan, juist dan zou het boekenwezen het moeten omarmen, omdat het tegenspraak zou oproepen en reacties provoceren. Zoiets heet polemiek, in Vlaanderen een hachelijk punt.”
“Wij willen ons, van links tot rechts, formeel van die censuur distantiëren”, zo eindigen de auteurs hun moedige bijdrage, want “Vlaanderen mag langzamerhand wel eens ontwaken uit zijn politiek-correcte sluimer.”
Bron : VB & Angeltjes
Het Euro-parlement op zoek naar zichzelf (op onze kosten ?)
Er cirkelen nogal wat bedrijfjes en bedrijven omheen het machtige theater dat de Europese Unie is : het parlement, de Commissie, de Administraties, het zijn zoevende kometen met in hun staart de aanklampers bij de gevestigde structuren. Promotie, reclame, public-relations, voorlichting, noem het hoe u wil. Uit naam van om het welke belangengroepen, druk uitoefenen om beslissingen te beïnvloeden, wordt vanuit het Engels bondig en duidelijk omschreven als lobbyen. Daar komt het op neer in de machtige Europese Unie.
Een van die vele lobby-bedrijven is het internationale Burson-Marsteller . Deze week kwamen zij in de publieke aandacht omdat ze een "onderzoek" (hier gaan we weer met onderzoeken, die allemaal gebeuren met onze centen en waar wij niets aan hebben) hebben uitgevoerd naar de samenstelling van het Euro-parlement nà de verkiezingen van juni. De voorzitter van dat parlement, de Duitse socialist Hans-Gert Pöttering * heeft het voorwoord geschreven en laat het uitschijnen, dat een dergelijk onderzoek de Europeanen zal prikkelen om deel te nemen aan de verkiezingen. Het lijkt wel de voetbal-totto.
Voor elk van de 27 landen heeft Burston Marsteller de nationale cijfers omgerekend naar de Europese zetels en klaar is Kees. Mits enkele aangepaste parameters zoals de furore die de PVV in Nederland maakt. U kan desgevallend kennis nemen van deze uitslag, die nota bene wekelijks zal aangepast worden :hier klikken.
Eén naam bij deze lobbyfirma viel ons op en onze Nederlandse lezers zullen hem beter kennen : Michiel van Hulter, tot 2007 voorzitter van de socialistische PvdA. Deze 40-jarige rode woelrat is zelf een oud-Europarlementariër die er na één termijn de brui aangaf. Hij zal vastgesteld hebben dat er meer te rapen valt als de stoet voorbijtrekt dan als deelnemer. En tegelijk is dit een mooie bevestiging van de osmose tussen politiek en lobby.
Een van de slogans van Burson Marsteller luidt : "Onze parlementaire expertise is een sleutel voor onze klanten tot de openbare dienstverlening".
Op de webstek over de samenstelling van het EP wordt ook een vraag gesteld aan het plebs over het voorzitterschap van de Commissie. Dan moet u even langs dit bruggetje lopen. Niet schrikken als u de kandidatenlijst ziet : ons oordeel is toch van geen tel. De EU bepaalt zelf wat democratie is. Samen met de lobbyisten. Wij zijn er enkel om toe te kijken, te juichen en te betalen.
Savat
* Hans-Gert Pöttering : Willem de Zwijger merkt terecht op dat Pöttering geen lid is van de socialistische fractie maar tot de christen-democratische groep behoort. Een foutieve vermelding waarvoor we ons verontschuldigen. Voor de rest is er weinig verschil tussen beide machtsfracties.
Politieagenten krijgen les in het omgaan met verschillende culturen. Ze moeten onder andere meer kennis hebben over de islam en over Marokko.
Ook krijgen ze les in de omgang met multiculturele dilemma's, zoals bijvoorbeeld een man die geen aangifte wil doen bij een vrouwelijke agent. De regels voor agenten zijn in boekvorm verschenen onder de titel 'Politie voor eenieder', schrijft NRC Handelsblad.
@ Spitsnieuws.nl
08-04-2009
Omstreden imams in Nederlandsch Leger
Wat moeten wij ons inspannen om u kond te doen van de aanstelling van twee moslim-aalmoezeniers in het Nederlandse Leger, als onze goede collega's van Boilingpoints dit in hun eigen voortreffelijke stijl aan de wereld verkondigen ? Zoals het goede buren past : "Dank je wel en als jullie zonder suiker zitten, bel maar aan."
***
Defensie neemt twee omstreden imams in dienst’, meldt Elsevier. Exemplaar één - Ali Eddaoudi - vindt dat handen weigeren mag en exemplaar twee - Souad Aydin - is verbonden aan de zeer dubieuze stichting Mili Görüs, een van de grootste Islamitische verbonden in Europa. Twee keurig geschoren mannen waar u zich geen zorgen over hoeft te maken. De bedoelingen zijn immers zeer oké.
Donderdag a.s. krijgen de twee baardmannen hun baret uitgereikt… Nu wordt het pas écht griezelig. Twee verkenners van Allah infiltreren in het Nederlandsche leger, nadat Defensie de poort wagenwijd open heeft gezet en krijgen prompt een feestelijke ceremonie met veel toeters en bellen en die fel begeerde baret. En dat op de Koninklijke Militaire Academie te Breda, alwaar ondergetekende zijn dienstplicht heeft vervuld nota bene…
Een commenter op Elsevier merkte terecht op dat Islamieten steeds hogere functies bekleden. In lokale en landelijke politiek en nu ook in het Nederlandsche Leger. Onder het mom van ‘Islamitische geestelijk verzorger’ gaan duo List en Bedrog aan de slag. Wellicht is het geschikter om deze macabere types in te zetten om de toiletten schoon te maken aldaar. U heeft een nieuwe baan? U start onder aan de ladder, is mij altijd verteld.
De nu al zeer omstreden ceremonie is overigens besloten. Pottenkijkers niet gewenscht, maar het e.e.a. zal ongetwijfeld schokkende beelden opleveren, landgenoten: Twee Allah-schreeuwers - gehuld in Middeleeuwsche kledij - krijgen een Hollandsche baret op het waterhoofd gezet… Nogmaals, kunnen wij nog een hulplijn inzetten, of is de bedenktijd inmiddels verstreken?
Nu weet ik niet of de bewuste kazerne volledig Allah-compatible is. Hoe zit het met de Islamitische toiletten, bidruimtes en andere niet-Westerse faciliteiten… Bij het ontbreken van deze faciliteiten zal het e.e.a. aangepast moeten worden, want vroeg of laat zal duo List en Bedrog deze opeisen. Voorts nog een ander probleem; mogen vrouwelijke kadetten op deze kazerne de twee Neo-Trojanen nu wel of niet groeten? Of is dit alleen weggelegd voor mannelijke kadetten van Moslimsignatuur, als die zich überhaupt op de KMA bevinden, of juist niet, of…
Niet op deze onaangepaste figuur klikken, dat heeft geen resultaat, wel op de gekleurde tekst
Is de Raad van State bezopen ?
”Het hoofddoekenverbod in scholen ondersteunt de strijd tegen het racisme en bevordert de gelijkheid van de volkeren”.
Tot deze vaststelling is de Raad van State gekomen in twee arresten naar aanleiding van het verbod op school te verschijnen met een hoofddoek of tijdens schoolse activiteiten.
Bij uitbreiding zal deze uitspraak ook gelden voor ambtenaren die werken bij openbare besturen die de hoofddoek verbieden.
Hoe een dubbeltje rollen kan. De racisten zijn de anderen.
Fats
Meer blauw op straat in de toekomst ?
In het Franse departement van de Rhône werd door een woonmaatschappij een contract geweigerd aan een familie, omdat de vrouw een boerka draagt. De kandidaat-huurders wendden zich tot de Prefect (de hoogste ambtenaar van het departement) die helaas niet kon bemiddelen maar wel adviseerde om de Franse tegenhanger van ons Spionnencentrum, het CGKR, in te schakelen. De foto hierboven gunt ons een blik in het Europa van de nabije toekomst. Wat velen van ons inderdaad al lang vragen, zal zich voordoen : meer blauw op straat.
De Lijst Dedecker brengt een paar verduidelijkingen over haar Europees programma. Hoewel.
“Wij zijn de enige partij in Vlaanderen die geen voorstander is van eurofederalisme”, zegt Derk Jan Eppink in Metro van 3 april. “Ik ben niet in de politiek gestapt met een ‘anti-Europa’-idee, zoals het Vlaams Belang bijvoorbeeld. Neen, wij pleiten voor een eurorealisme.”
Als voormalig journalist zou Eppink moeten weten dat hij zijn informatie moet checken, zeker als die informatie afkomstig is van kranten als De Standaard. Het Vlaams Belang is namelijk niet anti-Europees, maar eurokritisch of zo u wil eurorealistisch. Die laatste term is overigens een aantal jaren geleden gelanceerd door de Britse conservatieven.
Eppink moet in elk geval eens uitleggen hoe de LDD “als enige partij” geen voorstander kan zijn van eurofederalisme, terwijl hij in één adem het Vlaams Belang anti-Europees noemt. Of bestaat er zoiets als federalistische anti-Europeanen?
En Eppink maakt nog meer eigenaardige gedachtesprongen. In het LDD-programma over Europa staat immers zwart op wit dat de LDD voorstander is van het Verdrag van Lissabon. Dat verdrag is juist de opstap naar de Europese federale superstaat. Het is het alfa en omega van elke eurofederalist. Zichzelf eurorealist noemen en tegelijk het Verdrag van Lissabon steunen, is zoiets zeggen als “Ik ben tegen show en aanstellerij in de politiek, dus ik stem voor Bert Anciaux.”
Ook inzake Turkije stelt de LDD zich, hoe zou men zeggen, flexibel op. Eerst noemde Dedecker zich voorstander van de toetrede van Turkije tot de EU. Daarna werd het standpunt verkondigd dat Turkije “nu nog niet klaar is”. En tegenwoordig, met Eppink erbij, is de LDD “geen voorstander” meer. Het Turkije-standpunt van de LDD zal ongetwijfeld ook in de toekomst onderhevig zijn aan enige flexibiliteit. Men haast zich er alleszins bij te zeggen dat de hele discussie niets te maken heeft met het feit dat Turkije een islamitisch land is. Dat zal wel… Wat zouden de Hamas-vrienden van Jean-Marie Dedecker anders wel moeten denken ?
Het museum van de stad New York heeft een kaart gepubliceerd van de zuidpunt van Manhattan uit 1660. Het is 400 jaar geleden dat de stad door Nederlanders werd gesticht. (foto ANP)
De tekst op de kaart luidt : "Afbeelding van de stadt Amsterdam "
Uit de notulen van het LDD-partijbestuur
Paul Schietekat, de gewezen Oost-Vlaamse voorzitter verlaat LDD, om zijn vroeger politiek project nieuw leven in te blazen. Intussen hebben wij inzage gekregen in de notulen van de laatste partijbestuursvergadering bij LDD. Wij halen er enkele fragmentjes uit, aangevuld met onze eigen toelichtingen en verklaringen.
"Een afvallige meer of minder, doet er niet toe, zolang we maar niet beginnen met een consequente partijlijn te volgen, want we zijn geen communisten".
Tot hier de openingszin, gesproken door de voorzitter tijdens het laatste partijbestuur bij LDD. Iedereen applaudisseerde luid en hier en daar werd zelfs "vis" geroepen. Sommigen kennen de uitdrukking "bis" niet en ze gaan er van uit dat het "vis" is omdat Jean-Marie van Oostende is.
Anne de Baetzelier glom van plezier : "Dat is hier nog beter dan bij Tien om te Zien in Blankenberge." waarop professor Bouckaert de vraag stelde, hoever de kindjes van Anne opgeschoten zijn met de opstelling van het Onderwijsprogramma voor de partij. "Een momentje hé, Albert, het is Paasvakantie" verdedigde het aanstaande Vlaamse parlementslid zich. Zij weet dat Bouckaert naar de koning genoemd is maar het ontgaat haar telkens dat het de vorige was. Een detail.
Ulla Werbrouck keek de blonde Tettertrien dreigend aan (tussen die twee botert het niet, wat vaker het geval is met intellectuele vrouwen) : "Onze Grote Baas wordt minister van Sport maar ik wil Onderwijs en dan moet ik een programma hebben om te kunnen voorlezen, hebt ge dat begrepen ?" De dee-jay uit Wilrijk die er zich graag laat op voorstaan, dat hij een ervaringsdeskundige is inzake omgang met dames, streelde Ulla onder tafel over haar dijen, maar lag direct naar adem te snakken in een dubbele Nelson : "Gij vals boekhoudertje, gij moet met uw poten van mij afblijven" siste het West-Vlaams federale kamerlid tot de Vlaamse zeteldief. Ulla is iemand die altijd als laatste de vergaderingen verlaat en het grote licht uitdraait. Ze neemt het echter nooit mee. Een trouwe soldaat en een fijne sportvrouw.
Zo ook Martine de Maght, de dochter van de vroegere VLD-burgemeesteres van Aalst, die telkens begint te wenen als Jean-Marie het woord neemt. Aanhankelijkheid en bewondering in de politiek, het doet zich voor. "Wie zullen we aanduiden als opvolger voor de Vivant-verrader Schietekat ?" Martine las deze tussenkomst af van het blad dat de mama haar meegegeven had. Albert Bouckaert knikte haar goedkeurend toe. Op zijn gelaat was geen spoor te bemerken van zijn gevoelens. Bouckaert heeft een ganse slalom-carrière afgelegd in de politiek : van extreem-links, over arrivistisch links tot centrum rechts en soixante-neuf-liberaal en nu afgang-liberaal.
Vervolgens kwam Gino de Craemer (ex-NV-A) aan het woord over het thema dat hijzelf had ingeschreven op de agenda : "Voeding, Inslag, Beleg, Toeslag en controle op fritures" ..." Het voordeel van deze vooraanstaande Brugse politicus is, je krijgt van hem, wat je ziet. Niets meer, niets minder , maar nooit veel. De Craemer stak een redevoering af, die hij bijeen geschreven had uit de Spaanse Wikipedia en door Google Translate in het Nederlands had laten omzetten. Het ging over mosselen, paëlla, saffraan enna een kwartier werd hij door Jean-Marie aangemaand deze boeiende tekst op te sturen naar zijn vroegere patron van de NV-A : "die wil altijd wel iets weten over exotisch voedsel". Gino glunderde en onder De Dedeckers rechteroog knipperde een vervelende zenuw.
Na deze vergadering zou Jean-Marie nog een gesprek hebben met Guy Vansande en Karel Deruwe, twee acteurs die vinden dat zij in het parlement thuishoren, want het loopt niet briljant met de carrière.
Fats
PST : Natuurlijk is dit een gefingeerd verslag ... satire die een etiket behoeft, is meestal niet geslaagd, zegt men.
Hoed af, voor Benno Barnard
.
Foto Vincent Mentzel via NRC
.
De biografie over de voormalige Franse president François Mitterrand van de hand van Koen Dillen, alias Vincent Gounod, heeft al heel wat stof doen opwaaien. Stof dat nog steeds niet is gaan liggen, zo blijkt.
Zo raakte onlangs nog bekend dat De Groene Waterman het boek uit de rekken had gehaald nadat de ware identiteit van de auteur bekend was geraakt. In De Standaard stelt de zaakvoerster van de Antwerpse boekhandel vandaag: “Vlaams Belang-auteurs horen niet in ons profiel thuis als het gaat om negationistische of racistische propaganda.” Als dat klopt, zouden alle publicaties van Vlaams Belang-mandatarissen in De Groene Waterman te verkrijgen zijn, want ons is niet één racistische, laat staan negationistische, publicatie van een Vlaams Belang-mandataris bekend. Bovendien gaat de biografie van Dillen zelfs over een niet-controversieel onderwerp dat in de verste verte niets met het Vlaams Belang te maken heeft, waardoor de bewering van De Groene Waterman helemaal kant noch wal raakt. Ook De Standaard-jounalist Bart Brinckman, zoals bekend geen sympathisant van het Vlaams Belang, noemde de boycot gisteren merkwaardig: “François Mitterrand is helemaal geen extreemrechts schotschrift, maar een uiterst gedetailleerde, wetenschappelijke biografie die de positieve recensies aan elkaar rijgt. VPRO, Klara, NRC… allen haalden ze superlatieven boven.”
Ere wie ere toekomt: een van de weinige progressieve intellectuelen die openlijk stelling neemt tegen wat Koen Dillen in een open brief de hedendaagse boekverbranding noemde, is Benno Barnard. In een vrije tribune die hij onder meer aan de redactie van De Standaard bezorgde en getiteld is ‘Enkele woorden namens Voltaire’, stelt hij het als volgt: “Het politiek-correcte denken weegt als lood op het zenuwstelsel van de Vlaamse intelligentsia, die zich eindelijk eens zou moeten vermannen, de keel schrapen en nadrukkelijk stelling nemen tegen de feitelijke censuur.”
De reactie van De Groene Waterman stelde Barnard naar eigen zeggen grondeloos teleur. Hij wijst erop dat de boekhandel waar hij al jarenlang klant is, niet terugdeinst “voor de verkoop van extreem-linkse geschriften, voor de inhoud waarvan ik niet graag verantwoordelijk zou zijn, zoals die van de antisemiet Lucas Cathérine.” Het gaat natuurlijk niet alleen om De Groene Waterman, want zoals Barnard terecht veronderstelt, zijn er “nog wel meer dappere boekhandels die de biografie naar de uitgever hebben geretourneerd. In elk geval is het bij De Standaard enkel verkrijgbaar via bestelling.”
Barnard trekt het debat verder open en wijst erop dat Inch Allah, het nieuwe boek van Filip Dewinter, “door zo ongeveer alle Vlaamse boekhandels, inclusief de hele Standaardketen, is geweigerd.” Het gevolg: “Dit is een ondergronds boek geworden, iets van een verkeerde samizdat, een samizdat in een liberaal staatsbestel.” “Natuurlijk bevat het meningen die in de oren van menig politiek-correct denkend mens onwelvoeglijk zijn. Maar zoiets behoort tot het spel van de democratie. Een boycot – censuur de facto – druist tegen alles in wat ons dierbaar zou moeten zijn”, aldus nog Barnard.
De linkse publicist beseft dat zijn publieke stellingname niet overal op handgeklap zal onthaald worden: “Wie onder het aanroepen van Voltaire verklaart dat hij met getrokken pen hun recht op vrijheid van drukpers verdedigt, lijkt op een man die zijn eigen huis in brand steekt. En toch is dat precies wat ik hier zal doen: Dillen en Dewinter verdedigen. Ik had nooit kunnen dromen dat ik zoiets noodzakelijk zou vinden.”
Barnard is geen Vlaams Belang-kiezer en zal dat naar eigen zeggen ook nooit worden. Maar het siert hem in ieder geval dat hij als progressief intellectueel en politiek tegenstander in deze kwestie de moed van zijn overtuiging heeft getoond.
