Socialisme werkt alleen in de hemel, maar daar is het niet nodig, en in de hel, maar daar is het reeds ingevoerd.

Wij hebben onze geheime privé-detective vooruitgestuurd

http://www.gva.be:80/verkiezingen/2009/aid836030/ldd-krijgt-klappen-in-laatste-peiling-cd-v-blijft-grootste.aspx

Bart Staes : Barroso heeft het charisma van een deurklink

Ja, Bart ...

Met nog een vijftal dagen te gaan voor de verkiezingen, hebben de traditionele, democratische en oprechte politieke partijen zich duidelijk gepositioneerd met hun wensen, beloftes, prioriteiten, exclusieven en komische stellingnames.

Die programma's en uitlatingen dienen vooral om de kiezers te behagen, hebben geen enkel bindend karakter en mogen vooral niet ernstig genomen worden.  Eens de kiezer zijn zegje gedaan heeft, worden mandaten, macht en poen onder mekaar verdeeld.  De seks komt vanzelf.

Als u de indruk krijgt uit onderstaande verklaringen, dat eigenlijk niemand in een regering wil stappen (behalve één), dan moeten wij er  u aan herinneren :  dit zijn woorden zonder betekenis. Maar toch leuk om er kennis van te nemen.

.

Goedemorgen, lieve lezertjes en kijkertjes.  Hier is ET uit het mooie Land van Waas. Klikt u rustig op zijn neusje, dan verschijnt een mooi verhaaltje uit de Goelag van Sint Niklaas

Weggeplukt uit de reacties :

Vlaanderen geldt voor sommigen als een op te richten schild tegen alles wat vreemd en arm is, maar anderen willen precies bouwen aan een inclusieve en warme gemeenschap. Ik reken mezelf tot de laatste groep. Maar dat betekent inderdaad niet dat ik geen waarde zou hechten aan het streven naar een bepaalde mate van homogeniteit in onze publieke cultuur. Ik geloof immers niet dat het goed is als groepen inwijkelingen zouden uitgroeien tot nationale minderheden, wel dat ze bijdragen tot en uiteindelijk opgaan in een zich eeuwig vernieuwende culturele synthese. In het beste geval gebeurt dit op een spontane manier, met het interculturele huwelijksbed als één van de voornaamste wegbereiders. Alleszins moeten we een beleid durven voeren dat dit bewerkstelligt

Bart De Wever, De Morgen 04-06-07

Het moet toch zijn dat politiek verworden is tot een soort elitestatus, ver weg van het reële leven van de man in de straat. Een privilege gehuld in luxe en niet gebonden aan de wetten en morele plichten die politici zelf aan de bevolking opgelegd hebben. Eenmaal ervan geproefd is men bang om terug te keren naar de rauwe werkelijkheid van het bestaan ; daarom is toegeven en alles verloochenen waar men eens voor stond de leidraad van de huidige politiekers geworden. Het grote geld lonkt en lokt.

Men kan Bart de Wever toch geen wereldvreemdheid verwijten, of toch ? Hij pleit voor een warme en homogene samenleving en dat het niet goed is dat groepen inwijkelingen zouden uitgroeien tot nationale minderheden. Naar welke planeet vertrekt die kerel na zijn optreden in de politieke onderonsjes ?  Is bijvoorbeeld Anderlecht aan zijn aandacht ontsnapt of noemt hij deze gemeente een voorbeeld en het summum van eeuwig vernieuwende culturele synthese ?

Hij gaat toch een stap te ver als hij onze dochters wil laten ge-(mis)bruiken om via het intercultureel huwelijksbed dit te gaan promoten. Hij zegt zelf letterlijk dat een beleid moet gevoerd worden dat de interculturaliteit bewerkstelligt. De imams met hun taalhandicap hebben de ideale spreekbuis gevonden in Bart De Wever. Zegt deze volksvertegenwoordiger nu niet exact wat de islampromotoren verkondigen, nl. dat de wereld zal veroverd worden via de buiken van hun vrouwen? Hij is dringend toe aan een stoomcursus islamologie , of mogen we eens gluren in zijn verborgen agenda?

En wat bedoelt hij eigenlijk met beleid voeren dat dit bewerkstelligt ? Gaan we de Chinese toer op, het regime bepaalt hoeveel kinderen we mogen hebben, met welk ras we ons mogen vermengen, ten bate van het regime. Gaat de De Zever himself de gegevens noteren in een register van stamboekvee, zeg het Bart, hoe ziet ge dat beleid?

Na de bewezen mislukte catastrofe van de verplichte tolerantie voor een totalitaire politieke godsdienstwaanzin, zal men het ons nu de strot induwen via het huwelijksbed.

Dit waren uitspraken in 2007.  Zou  hij nog dezelfde mening hebben ?

Het enige wat wij moeten onthouden uit dat jaar is de 7, de 7 waarvoor we nu zondag moeten stemmen om een rem te zetten op deze collectieve politieke verdwazing.

.

Stradi

Schepen en OCMW-voorzitter Anne Van der Planken (Sp-a) werd als ambtenaar van Financiën door het Rekenhof veroordeeld voor het knoeien met belastinggeld.

Eind maart 2008 veroordeelde het Rekenhof Anne Van der Planken tot het betalen van 60.000 euri aan de Belgische staat. Het toenmalig gemeenteraadslid uit Boom maakte zich als eerste inspecteur bij de Federale Overheidsdienst Financiën schuldig aan het onrechtmatig inschrijven van belastinggelden voor een som van 163.951 euri. Aangezien die bedragen nooit werden geïnd en ondertussen verjaard zijn, besloot de aanklager om Van der Planken zelf te laten opdraaien voor haar nalatigheid. Uit het arrest van het Rekenhof blijkt dat ze haar fout niet ontkent. De onregelmatigheden in haar werk bleken vooral frequent in de periode van 1997 tot en met 2002.

Uit de lange lijst van nalatigheden leidde het Hof af dat Van der Planken haar functie als rekenplichtige ambtenaar niet kon combineren met haar politiek mandaat. Hoewel het Rekenhof oordeelde dat Van der Planken geen geld in eigen zak stopte, werd ze wel schuldig bevonden aan het stelselmatig verdoezelen van haar eigen onkunde. Ook dat wordt door Van der Planken niet betwist.

Bij haar ambtsontheffing zou ze volgens de eiser zelfs nog geprobeerd hebben om bewijsstukken van haar wanbeheer te doen verdwijnen. Zelf riep Van der Planken verzachtende omstandigheden in. Ze pleitte voor een boete van maximaal 10.000 euri, maar daar had de aanklager geen oren naar.

Slechts een aantal weken na de uitspraak van het Rekenhof, werd Anne Van der Planken aangesteld als schepen van Sociale Zaken en OCMW-voorzitter in Boom.

Van der Planken benadrukt dat het arrest van het Rekenhof niet meer is dan het afsluiten van een administratieve procedure. 'Het draait hier niet om een strafrechtelijke procedure', zegt de schepen. 'Na de vaststelling van de tekorten werd ik in 2003 preventief en in functie van het te voeren onderzoek geschorst en overgeplaatst naar de diensten in Mechelen. Door de administratie werd nooit een tuchtdossier opgestart. Na het seponeren van het gerechtelijk dossier werd, op mijn verzoek een terugzetting bekomen tot de graad van inspecteur. Omdat de feiten dateren van meer dan vijf jaar geleden en ik sindsdien het mandaat van schepen heb gevoerd tot 2006 zonder problemen, meen ik dat ik nu ook kan functioneren binnen mijn huidig mandaat.'

Precies zoals haar Gentse  sp-a collega, Anne  Schiettecatte die ontslag nam voor enkele maanden nadat ze valse verklaringen had afgelegd om haar vriend, de dronken politiecommissaris die een verkeersongeval veroorzaakte, is Van der Plancken van oordeel dat "zij ook maar een mens is". Zijn we dat niet allemaal, dames ?  Liegen, bedriegen sjoemelen en graaien : zo blijft de weireld draaien.

Oppositiepartij Vlaams Belang eist haar ontslag. 'Wie camouflagetechnieken gebruikt om eigen falen en gesjoemel te verdoezelen, kan niet langer aanblijven als schepen én OCMW-voorzitter', zegt raadslid Hans Verreyt (VB). 'Dit arrest bewijst zwart op wit dat Van der Planken niet correct omgaat met belastinggeld.'

In Little Rock (Arkansas) werd  nabij een militair trainings- en aanwervingskamp een soldaat doodgeschoten en een andere verwond door een moslim die volgens de politie geleid werd door politieke en religieuze motieven.  Niets aan de hand. Doorlopen.  Fatsoen betuigen.

@ Fox News 

Gisteren was er sprake van staking bij het horeca-personeel in de dierentuin, maar op het laatste nippertje werd deze syndicale actie afgeblazen : het ABVV en de directie hadden op de valreep een akkoord bereikt. Wat goed nieuws betekende voor de duizenden toeristen die klassiek op Pinkstermaandag  de zoo bestormen, zeker bij stralend weer.

Een aantal sp-a leden mengden zich onder de bezoekers, want voor hen was het "ledendag".  Caroline Gennez sprak haar militanten toe en ze was ontroerd : "Jullie zijn zo talrijk opgekomen ..." zei de sympathieke voorzitster en voorwaar haar stem brak en discreet wendde ze het hoofd af om een traan weg te pinken.  Bert Anciaux, die zoals steeds op de eerste rij stond, joelde enthousiast.  Zijn invloed in de partij is nu al merkbaar. Enkele Japanse toeristen namen gretig foto's en Nederlandse bezoekers riepen ongegeneerd : "Wie is dat blèrende mens ?"

Het was een succes. Na de emotionele toespraak brachten de kameraden en gezellinnen een bezoek aan de kooi van het schattige olifantenkalfje. De heer burgemeester van de stad had zich prominent naast de olifantentempel opgesteld en iedereen die hem buigend begroette stopte hij een foldertje in de hand.  "Neem mij mee in het kieshokje en denk aan mij".  Maya Detiège spuwde op het foldertje en de vele aanhangers van Erik de Bruyn stapten de tempel voorbij : " Wij gaan naar de echte krokodillen kijken."

De directeur van Digipolis die ook aanwezig was als trouw partijlid, haalde zijn schouders op.  De verkiezingsuitslag ligt al weken in zijn kluis.

"We hebben zonder enige twijfel te maken met een vliegramp", zei Air France-topman Pierre-Henri Gourgeon op een persconferentie. De Franse minister Jean-Louis Borloo voegde daaraan toe dat 'we kunnen uitgaan van het allerergste'.

Het ramptoestel had 216 passagiers en twaalf bemanningsleden aan boord. Onder de passagiers was een Nederlander, en ongeveer tachtig Brazilianen, evenveel Fransen en 25 Duitsers. Ook mensen uit Denemarken, Italië, Marokko, Libanon en Portugal zouden aan boord van het vliegtuig hebben gezeten. Of onder de slachtoffers ook Nederlanders zijn, is nog niet bekend.

Nederlanders die bij KLM een ticket naar Rio de Janeiro boeken, vliegen via Parijs. KLM zelf heeft geen directe vlucht. Air France maakt de nationaliteit van de inzittenden echter pas bekend als justitie in Parijs toestemming geeft voor publicatie van de passagierslijst.

Volgens een woordvoerder van Air France is het ramptoestel boven de Atlantische Oceaan in een hevige storm terechtgekomen en werd het door de bliksem getroffen. Om 04.14 uur (Nederlandse tijd) werd een automatische boodschap vanuit het toestel opgepikt. Er zou kortsluiting zijn en belangrijke onderdelen zouden niet meer functioneren.

Braziliaanse, Franse, Spaanse en Afrikaanse luchtverkeersleiders lukte het daarna niet meer contact te krijgen met het vliegtuig. |Er is niets te zien op de Spaanse radar, niets op de Marokkaanse radar, niets op de Franse radar", zei minister Borloo. Reddingsdiensten zoeken met man en macht naar het toestel, maar de Franse autoriteiten hebben geen hoop meer overlevenden te vinden.

De zoektocht naar het toestel, een Airbus A330-200 uit 2005, wordt bemoeilijkt door onduidelijkheid over de rampplek. Het vliegtuig vloog ten tijde van de crash boven een gedeelte van de oceaan waar radarsystemen geen bereik hebben. Onderzoekers kunnen de radargegevens dan ook niet gebruiken om de locatie van het ongeluk uit te rekenen.

De Braziliaanse luchtverkeersleiding had iets voor vier uur maandagochtend (Nederlandse tijd) voor het laatst contact met de bemanning. Het vliegtuig bevond zich toen bijna 600 kilometer ten noordoosten van het land. Volgens de Braziliaanse luchtmacht had het vliegtuig een normale hoogte en een normale snelheid. Ongeveer een half uur later hadden de piloten weer van zich moeten laten horen, maar dit contact kwam nooit.

Als het toestel inderdaad is neergestort, zou het de ergste ramp in de 76-jarige geschiedenis van Air France zijn. In juli 2000 stortte een Concorde van de luchtvaartmaatschappij neer toen het opsteeg van het vliegveld Charles de Gaulle bij Parijs. Alle 109 inzittenden kwamen daarbij om, evenals vier mensen op de grond.

www.geenstijl.nl

... ontdekte een van onze lezers bij onderstaande woning een "Zonder Haatstraat"-bord en op de brievenbus een sticker met de mededeling : "Geen verkiezingsdrukwerk aub - Alles wat ik moet weten over de verkiezingen lees ik al in de Morgen". Wij suggereren enkele toevoegingen.

.

Op de "Ik voel me superier deur" -  "Geen afwijkend verkiezingsdrukwerk aub - Te dom om zelf te denken, geloof ik blindelings in de Morgen"

met dank aan Hendrik en Wim

.

In de marge van het grote debat had de VRT bepaald Filip Dewinter en Bart De Wever tegen mekaar te laten uitkomen. 

Dewinter vloeren, is tot hiertoe weinigen gegeven en wat zou mooier zijn dan een zelfverklaarde Vlaams-nationalist die vol spitante one-liners zit à la Louis Tobback, de voorman van VB in de politieke problemen te brengen ?  De angst voor Vlaams Belang is zeer groot bij de media : als ze maar lang genoeg de bange, blanke mannen spelen, hopen ze ooit de man in de straat op hun hand te krijgen.  Omdat de verdachtmakingen, verzwijgingen en uitsluitingen niet aanslaan bij de kiezers, kunnen de opiniemakers van Vlaanderen hun redeloze haat niet verbergen. Ook als Bart de Wever een tutteke in zijn mondje had gehad tijdens het gesprek, zou hij de Grote Overwinnaar geweest zijn. Het nagesprek bij Canvas leek meer op een retrospectieve van James Ensor : de triomf van de vertrokken smoelen.

Het is en blijft buitengewoon jammer, dat een man als De Wever, gedreven door zijn ijdelheden en dronken van zijn eigen woordspelingen, zich laat misbruiken om de rol van Judas op zich te nemen en de Vlaams-nationale partij die VB is, mede te bezwadderen.  Hij kreeg er zelfs een mini-applausje bij van het partijpolitieke publiek : Bart spant zich in, zijn tevreden zelfgenoegzaamheid op die momenten van publieke erkenning te verstoppen, maar dat lukt hem niet zo goed.  Het is zoals onze vriend Duplo Duplex in zijn reactie van gisteren opmerkte : lichaamstaal zegt veel meer dan woorden. 

‘U ging met CD&V in zee, en haalde nul op tien’, sneerde Dewinter. ‘Zelfs als dat waar is staan we nog altijd quitte, u bent al 30 jaar bezig en staat nog altijd even ver : nergens’, vatte De Wever de carrière van zijn tegenstander samen.

Bij ingewikkelde keuzes, is ons hulpmiddel of standaardvraag, zo u wil : "Is Vlaanderen hiermede gebaat ? Komen wij dichter bij de onafhankelijkheid ?"

Als we deze ezelsbrug toepassen op het debat Dewinter-De Wever dan kunnen we enkel betreuren dat de N-VA telkens opnieuw kiest voor het overleg van het immobilisme en het uitzichtloze compromis dat ondermeer de dood betekend heeft van de Volksunie. 

Het is een jammere maar tevens duidelijke zaak, dat de N-VA de weg kiest van de collaboratie en de spot drijft met Vlaams-nationalisten die consequent vasthouden aan hun principes.  Het is niet voor niks dat Bart niet eindigde als de slimste mens ter wereld. Filip Dewinter eindigt steeds als de meest consequente mens ter wereld. 

Savat

Het was een lovenswaardig programma dat de 0000 zondagavond uitzond onder de bijzonder originele titel "Het groot debat 09".

Acht belangrijke politici gingen twee aan twee een opgelegd themagesprek aan met mekaar geleid door Goedele de Vroy en Ivan de Onderbreker.  

Siegfried Bracke, die zich uit zijn hoofdredactiezetel had geheven, stelde vervolgens enkele supplementaire vragen aan sommigen van de zes, die niet aan het themagesprek hadden deelgenomen.

Wie naar zo'n uitzending kijkt, heeft gewoonlijk al een eigen overtuiging en zoekt bevestiging ; wie niet of slechts matig geïntresseerd is, zal vermoedelijk de 0000 ontweken hebben.  Op Canvas begon direct na het programma een bespreking door zogenaamde bevoorrechte getuigen. Aan hand van hernomen fragmenten, werden bloemen uitgedeeld aan de "goeden" en muilbanden aan de "slechten".  Die bevoorrechten zijn ook maar mensen en lieve god, wat hebben wij lak aan de mening van deze vertegenwoordigers van de politiek-correcte klasse.  Peter Vandermeersch zag er enigszins afgetrokken uit maar toch bleek hij gelukkig, dat Filip Dewinter afgetroefd was door Bart Dewever. Die Peter toch : lukt er nooit in om een minimale vorm van neutraliteit na te streven, wat nochtans de hoofdredacteur van een gazet zou sieren.   De linkse VRT-advocaat, Walter Van Steenbrugge, die er uitziet als een opgedirkte dakloze, kon uitsluitend Frank Vandenbroecke beminnen, enz.   Wat de VRT in die morsige figuur gevonden heeft, is ons een raadsel. Een enigszins neutrale visie werd ontwikkeld door Van Cauwelaert van Knack, maar we hadden er onze buik vol van.

Een van de onderwerpen die aan bod kwam, was "fatsoen" in de politiek, tijdens het duo-gesprek Dewinter-Dewever, achteraf aangevuld met commentaren van anderen.  Opmerkelijk was, dat de traditionelen fatsoen enkel zien als een vorm van "met twee woorden spreken".  Je moet mekaar respecteren en niet te veel van partij veranderen. Dat is zowat de korte inhoud van fatsoen bij politici.  Uiteraard ,zouden wij zeggen, want als we andere normen gaan hanteren, wordt het lastig.

Natuurlijk is die vorm van burgerfatsoen een onderdeel van het hoffelijke sociale verkeer tussen mensen. Niemand betwist dat. Maar "fatsoen" werd door Dewinter opengetrokken naar het bestaan van de uitsluitingsformule van het cordon sanitaire.  Is dat fatsoenlijk ?  Daar werd echter niet op ingegaan. Behalve door de ge   obsedeerde tweede slimste mens ter wereld , volgens wie Vlaams Belang vastgeklonken blijft in het cordon, omdat het zijn principes niet verloochent. Ja, Bart, ja !  Wat ben jij een bange, blanke man.

Verkiezingsbeloften worden grandioos aan de laars gelapt.  Is dat fatsoenlijk ?  Politici graaien naar mandaten en ontvangen daar buitensporig hoge vergoedingen voor (het geval Dehaene bij Dexia werd herhaaldelijk geciteerd).  Is dat fatsoenlijk ?

Wie de uitzending bekeken heeft, weet echter wat de politici niet fatsoenlijk vinden : de one-liner van Dewinter "Waar is de poen voor uw pensioen ? In de pocket van Mohammed".  Dàt is,  oh zo, onfatsoenlijk.  Dewinter greep deze hypocrisie aan om ook Wetstraatees te praten en noemde enkele bedragen die de immigratie ons kosten en die anders besteed kunnen worden voor de sociale politiek.   

Al de aanwezige dames en heren hebben zich ingespannen om voor hun partijen en hun eigen persoon uiteraard de beste positie te verwerven. Kampioen van het grootste stuk laken naar zich te trekken, is Frank Vandenbroucke. Dat zijn we gewoon van socialisten : trekken en graaien. Aan Geert Lambert werd gezegd door Siegfried Bracke : "U komt ook uit de Volksunie, u bent een flamingant" (let wel : Bracke vermeed de term Vlaams-nationalist te vermelden). Waarop de gewezen VU-ondervoorzitter snel en angstig corrigeerde "Ik ben nog steeds dezelfde regionalist" waarop hij de lof van Europa zong.

Een erg verhelderend onderdeel van het programma vormden de stellingen die Mieke Vogels innam.  De visie van Pater Versteylen en het oude Agalev bestaan nog.

De maatschappij behoort de gemakzuchtigen toe : 32 uur werken.  En als dat te veel of te moeilijk is, niet werken en via allerlei vergoedingen en bijpassingen leven we op kosten van de staat.  Dat is het soort maatschappij waar Groen op inspeelt : vermoeid zijn, geen zin hebben in het actieve leven, u amuseren,  drugs gebruiken en in ruil voor dit vadsige bestaan u  onderwerpen aan het Grote Gezag dat heerst over de gemeenschap van slaaapwandelaars. 

Het onderdeel van het programma dat ons erg aansprak was het debat over het voortbestaan van belgië.  Dit onderwerp werd geschuwd en belachelijk gemaakt door iedereen : het kàn gewoonweg niet en ook de vertegenwoordiger van de N-VA sprak nogmaals zijn bereidheid uit om te blijven collaboreren met de knoeipartijen om te zorgen dat Vlaanderen bevoegd zou worden over bijvoorbeeld het eigen rolstoelenbeleid.

Gewezen op de mogelijkheid, die Dewinter opperde om met zijn partij, de N-VA en LDD de traditionele knoeiers in de oppositie te vegen, antwoordde Jean-Marie, dat hij niet wenste mee te werken aan een constructie tegen de zin van de Grote Partijen.  Voor Dedecker was deze uitzending over heel de lijn trouwens een tegenvaller : hij heeft zich laten vloeren in het economische debat tegen Kris Peeters en stond als een vis op het droge te happen naar argumenten om aan te tonen hoe sociaal zijn ultra-liberalisme wel is.  Een afgang. Politiek fatsoen, moet je bij die kerel zeker niet zoeken.

Uitkijkend naar consequente Vlaamse stellingen, een  recht door zee-mentaliteit, zin voor realiteit, politieke moed en een degelijke opvatting over democratisch fatsoen, hebben wij onze keuze kunnen maken. U raadt nooit bij wie wij uitkwamen.  Of toch ?

Savat

Onze privé-detective kwam in het bezit van brief- en mailuitwisseling  tussen enkele vooraanstaande politici van LDD.  Met gebruikmaking van uitermate CORRECTE technieken van intimidatie,  beloering, afluistering en omkoping kunnen wij u deze teksten aanbieden.  Dank u, Dirk ! (ook voor de broodjes, trouwens, ze smaakten naar nog)