"Volgens mijn beperkte islamkennis is de hoofddoek de veruitwendiging van de regel uit de Koran die gebiedt dat een vrouw haar vrouwelijkheid moet verbergen in publieke ruimtes."
Al bij al is de Belgische Marokkaan pessimistisch over het gastland België: 40% vindt de toestand op onze tochtige akker verslechterd de laatste jaren. Slechts een kwart ziet een verbetering. Over Marokko zijn ze optimistischer gestemd: daar ziet 70% een verbetering.
Maar wie doorvraagt, ziet de trend uitvlakken en op sommige vlakken zelfs omkeren. Dan blijkt dat Marokko in de ogen van veel Belgische Marokkanen toch niet zo'n prettige plek is: corruptie, economische problemen, een democratie die de naam niet waardig is en met de mensenrechten is het al ook treurig gesteld. In België zien ze wel discriminatie en racisme (vooral Marokkanen in Vlaanderen zijn daar gevoelig voor, merken de onderzoekers op), maar de democratie, de mensenrechten, de gezondheidszorg, de sociale zekerheid en de arbeidsmarkt zijn hier wél goed geregeld. Marokkanen blijken ook fans van het koningshuis, zowel het Marokkaanse als het Belgische. De religieuze instellingen krijgen ook veel vertrouwen, maar de politie is níét hun vriend. Exact één komma zeven procent verklaart vertrouwen te hebben in de politie.
In België levende Marokkanen voelen zich hoegenaamd niet thuis bij de politieke partijen in hun land van herkomst: zo'n 86% voelt zich politiek dakloos in Marokko. In België kleuren hun stembrieven overwegend rood: ze voelen de meeste verwantschap met PS en SP.A. Een citaat uit het onderzoek: 'Marokkanen voelen zich beschermd door de socialisten: zij stemmen socialistisch, de socialisten stellen zich borg voor de sociale uitkeringen van de Marokkanen.'
Over de Europese politiek laten Belgische Marokkanen zich 'gematigd en voorzichtig' uit, aldus de onderzoekers. Behalve op één punt dan: bijna 40% maakt zich zorgen over de uitbreiding van de Unie. Volgens de onderzoekers is dat omdat de nieuwe migratie uit Oost-Europa de arbeidssituatie van de Belgisch-Marokkaanse jongeren er niet makkelijker op maakt. De onderzoekers stellen ook vast dat bepaalde Belgische Marokkanen zich bezondigen aan discriminatie tegenover migranten uit het Oosten, hoewel ze zélf aan den lijve discriminatie hebben ondervonden.
Tot zover dit fragment uit ons lijfblad
Klik op het logo om verder te lezen.
Allemaal jonge levens die stoppen
Gisteren stapte de 37-jarige Vlaamse zangeres en presentatrice Yasmine uit het leven. Je begrijpt zoiets niet : een jonge moeder die een kind van 2 nalaat, een behoorlijk succesrijke carrière heeft uitgebouwd en in de ogen van velen een benijdenswaardig leventje moet leiden. Neen, dus. Zij werd op handen gedragen als icoon van de holebi-beweging. De pijn van haar leven woog zwaarder dan de verantwoordelijkheid voor haar kind. Wie zijn wij om hier over te oordelen ?
Gisteren overleed op 62-jarige leeftijd de doodziek Farah Fawcett, na een ellendige ziekte. Eens de mooiste vrouw van het witte doek genoemd.
En gisteravond stopte in Los Angeles het hart van de 50-jarige Michael Jackson met kloppen. Een leven dat een wereldsucces is geweest en dat ontsierd werd door emotionele, ongecontroleerde chaos.
In de dood zijn we allen gelijk.
Belang doet meerderheid twijfelen in Heusden-Zolder
Belang doet meerderheid twijfelen
Donderdag 25 juni 2009
Het is onuitgegeven, maar donderdagavond heeft het Vlaams Belang de meerderheid even aan het twijfelen gebracht met een voorstel. De raad moest een aanpassing van het retributiereglement op het parkeren goedkeuren. Fractieleider Jan Jans van het Vlaams Belang stelde een aanpassing voor. "Laat Parkeerbeheer de overtreders bij niet-betaling niet meteen een hoger tarief opleggen, maar eerst een kosteloze herinnering sturen. Het gebeurt immers al eens dat bonnetjes worden weggenomen onder de ruitenwissers. Ook zou de betalingstermijn met tien dagen moeten verlengd worden, om bijvoorbeeld problemen tijdens vakanties te voorkomen." De Nieuw-oppositie trad hem bij, en ook heel wat leden van de meerderheid leken daar voor gewonnen. Daarop werd de vergadering een tijdje geschorst voor overleg. Maar bij de herneming maakte schepen van verkeer Marc Swevers duidelijk dat zo'n aanpassing niet mogelijk is. "We hebben bij de onderhandelingen met parkeerbeheer het onderste uit de kan gehaald. Als ze telkens een herinnering moeten sturen - het gaat over 9.000 retributies per jaar - dan kost dat zo'n € 4,25. En die wordt dan afgehouden van het winstaandeel van de gemeente zodat er nauwelijks nog iets overblijft." De meerderheid stemde het amendement weg, Nieuw en Vlaams Belang keurden het goed, SP.a onthield zich.
Als je uitsluitend naar de 0000 kijkt voor je nieuwsgaring, dan zit je goed : zoals in de klas, achteraan bij de sufferds.
Wij geven u hierna de mening van Vlaams Belang over deze pijnlijke affaire, want uit politieke hoek werden enkel de standpunten van Groen en NV-A weergegeven.
Vlaams Belang wil Antwerpse imam Talhaoui niet langer als gesprekspartner voor Antwerpse en Vlaamse overheden na oproep om moslim kinderen niet meer naar school te sturen wegens hoofddoekenverbod
Ouders die weigeren hun kinderen naar school te sturen en gevolg geven aan de oproep van Talhaoui dienen kindergeld en studiebeurs ontzegt te worden.
De Antwerpse imam Nordine Talhaoui heeft vanavond via de radio opgeroepen om de ouders van moslimleerlingen vanaf 1 september 2009 niet meer naar school te sturen uit protest tegen het hoofddoekenverbod in enkele Antwerpse athenea. De onverantwoorde oproep van de imam illustreert de agressieve en arrogante houding van een bepaald deel van de moslimgemeenschap. Het Vlaams Belang is van mening dat imam Nordine Talhaoui niet meer als gesprekspartner van de Antwerpse en Vlaamse overheid mag beschouwd worden. Talhaoui is een moslimextremist die garen probeert te spinnen uit het debat over het hoofddoekenverbod. De overheid mag niet zwichten voor dergelijke pogingen tot chantage.
Moslimouders die hun kinderen weigeren naar school te sturen omwille van het hoofddoekenverbod, moeten desnoods gesanctioneerd worden door hen hun kinderbijslag en eventuele studietoelage af te nemen.
N-VA in ultra-linkse fractie in Euro-Parlement door Philip Claeys
Merkwaardig: de N-VA stapt in het Europees Parlement over van de EVP-fractie naar de zgn. Europese Vrije Alliantie, dat een handvol regionalisten bundelt die in de Groene fractie zetelen. "Zo zet de partij het pionierswerk van de VU verder in Europa", aldus een mededeling van de N-VA. De N-VA-kiezers hadden evengoed Nelly Maes van de SLP naar het Europees Parlement kunnen sturen, want Maes is nog altijd voorzitster van EVA.
De hele verkiezingscampagne heeft de N-VA zich met Bart De Wever, weliswaar zonder het expliciet te zeggen, rechts van het centrum gepositioneerd. Na de verkiezingen kiest ze plots partij voor de Groenen, de meest linkse fractie buiten die van de communisten.
Met ’Rode Danny’ Cohn-Bendit vormen de Groenen zowat de meest wereldvreemde linkerzijde in het Europees Parlement, en dat wil wat zeggen. De Groenen zijn compromisloos voor de Europese superstaat (België in het groot) en voor de toetreding van het islamitische en Aziatische Turkije tot de EU.
Het is dan ook geen toeval dat de N-VA voor de verkiezingen met geen woord gerept heeft over haar nieuwe bondgenoten in het Europees Parlement. De oude VU lijkt inderdaad terug…
Louis - Louise : en ze leefden nog lang en gelukkig ...
Hartelijk dank voor deze schitterende serie ! Wij hebben geen enkele aflevering gemist.
Proficiat aan iedereen die meegewerkt heeft aan dit sprookje voor jong en oud, ingeplant in de dagelijkse realiteit: de acteurs zonder enig onderscheid, de regie, de technici, het geweldige script, kostuums en requisieten, de productie en de mooie stad Gent die zich elke dag op zijn best kon laten bewonderen. Tot en met de echte burgemeester (zonder blauw oog). We bedoelen echt iedereen van deze hardwerkende, enthousiaste ploeg. En natuurlijk VTM.
Nogmaals Anne-Marie Delcambre
Een Franstalig audio-fragment, waarin duidelijk te horen is dat deze Arabiste met kennis van zaken argumenteert. Iets van een ander niveau dan het multicultureel, inhoudloos gekwaak van Yves Desmet of Peter-god-zal-me-bewaren-Vandermeersch.
Het verhaal waar wij deze morgen naar verwezen uit het Noord-Brabantse blad De Stem over Leopold II, die Nederland wilde binnenvallen, krijgt een onverwacht staartje.
De plannen van de bloedkeuning werden ook gebracht in de kwaliteitskrant de Standaard en voorgesteld als een primeur, een ontdekking door een pientere wetenschapper, die in de archieven was geduikeld.
Eens te meer het bewijs dat eigen lof stinkt, want de journalisten bij de kwaliteitskrant zijn ook maar broodslaven, die weer eens half werk leverden. Zolang ze maar politiek-correct schrijven, grijnst Vandermeersch, de marketeer van de middelmaat en fervent aanhanger van het regime.
Leest u wat Paul Beliën over deze zaak schrijft op zijn kwaliteitswebstek Brussels Journal (en dat is niet Beliën die zijn webstek zo noemt maar wij, de morsige broertjes van Angeltjes).
Als u niet wil lezen : Paul Beliën heeft dat verhaal over Leopold II al jaren geleden beschreven in een van zijn boeken ... Misschien moet hij zich maar eens een goede schuilnaam aanmeten naar analogie met Vincent Gounod. Marcel Massenet ? Roger Ravel ? Charles Sartre ? Dieudonné Debussy ? Paul, op ons kan je rekenen !
"Een huiszoeking is een behoorlijk zware onderzoeksmaatregel en moet dus op zijn minst voldoende gemotiveerd zijn, wil men vermijden in een politiestaat terecht te komen waar de speurders willekeurig om het even waar kunnen binnenvallen."
Ziezo, beste lezertjes : de vergeetachtige magistraat die het bevel tot huiszoeking vergat te motiveren, behoedt ons tegen een politiestaat.
Tot Morgen !
L'Islam des interdits door Anne-Marie Delcambre - Vertaling Regus Patoff
Van een buurvrouw heb ik het boek ‘L’Islam des Interdits’ te leen gekregen, een werkje van amper 145 bladzijden dat leest als een ‘krimi’. Het werd geschreven door Anne-Marie Delcambre, doctor in de rechten, doctor in islamitische beschaving en tevens professor Arabisch aan het lyceum Louis-le-Grand in Parijs. Het verscheen bij Desclée De Brouwer Parijs en heeft als ISBN nummer 2-220-05415-2. Hieronder vinden jullie de vertaling van de ‘Préface’ ofte Inleiding. Veel leesplezier.
Aan Salman Rushdie werd zijn mening gevraagd over de aanslag van 11 september 2001 in de USA en dit naar aanleiding van een zinnetje in een artikel dat in de New York Times verscheen, namelijk ‘Dit heeft niets met de islam te maken’. Hij zei : ”Veel wereldleiders herhalen dit thema, met de lofwaardige bedoeling om te vermijden dat onschuldige moslims het slachtoffer zouden worden van represailles in het Westen (...). Het probleem van deze misschien noodzakelijke ontkenning is dat zij veel te vlug gebeurde en grotendeels onjuist was. Als deze aanslag niets met de islam te maken had, wat was dan de bedoeling van de talrijke steunmanisfestaties aan Osama Bin Laden die plaats vonden overal in de moslimwereld ? (...). Natuurlijk hadden deze aanslagen ‘iets te maken’ met de islam. Alleen moet men verduidelijken wat men hiermee precies bedoelt”
Het is inderdaad politiek en religieus correct geworden om onderscheid te maken tussen aan de ene kant de islam die voorgesteld wordt als een godsdienst van liefde en verdraagzaamheid, en aan de andere kant het islamisme dat een extremistische afwijking zou zijn en betiteld werd als ‘politieke islam’, ‘islamitisch terrorisme’, ‘integrisme’ of ‘fundamentalisme’. Het islamisme zou de ziekte zijn van de islam, en de religieuze islam zou niets te maken hebben met de aanslagen die overal ter wereld door moslims gepleegd worden en waarvoor zij de verantwoordelijkheid opeisen.
Dit onderscheid, zelfs als het gemaakt wordt met de beste bedoelingen, namelijk om de zaken te dedramatiseren of om tot een dialoog te komen, brengt geen zoden aan de dijk in het islamdebat. De eerste concrete vraag die men zich moet stellen omtrent de islam is namelijk deze : zijn de ‘islamisten’ ‘normale’ of ‘afwijkende’ en ‘zieke’ moslims. (...) Diegene die zich wil beperken tot een letterlijke interpretatie van de koranteksten vindt er de goedkeuring voor geweld en zelfs terrorisme. Het probleem van de islam is inderdaad dat hij in de totale onmogelijkheid verkeert om te ontsnappen aan de teksten waaruit hij is ontstaan.
Men kan niet eeuwig doen alsof er in de koran alleen maar verzen staan over vrede en verdraagzaamheid, alsof de profeet nooit zou opgeroepen hebben tot wraak of tot bloedvergieten. Men moet durven zeggen, met het gevaar om mensen voor het hoofd te stoten, dat het integrisme niet de ziekte is van de islam. Het is integendeel de ziel zelf van de islam. Het is de letterlijke, allesomvattende lezing van de bronteksten die aan zijn grondslag liggen. De islam van de integristen en van de islamisten is niets anders dan de juridische islam die vasthoudt aan zijn normen. Daarom, en zelfs als men erin zou slagen om het militante integrisme in te perken, om aanslagen onmogelijk te maken, om alle islamisten achter slot en grendel te steken, dan nog zou zou er een diffuus integrisme in de moslimbevolking achterblijven, diffuus integrisme dat niets anders is dan het verlangen om de koran en de sunna letterlijk toe te passen.
Dit islamitisch integrisme verontrust de niet-moslims, temeer omdat zij het zeer slecht kennen. Men hoort dikwijls uitspraken als ‘de islam is een oorlogszuchtige godsdienst’, of ‘de islam verplicht tot het dragen van de sluier’, of ‘moslims houden niet van honden’, of ‘de islam is tegen afbeeldingen en standbeelden’, of ‘de islam is tegen de moderniteit’ of ‘de islam haat het Westen’. Deze clichés zijn onuitroeibaar omdat zij jammer genoeg heel dicht aanleunen bij de waarheid. Maar dat kan niet luidop gezegd worden omdat men verlamd is door de angst om als tegendraads over te komen, of om als racist gedoodverfd te worden, of om gebrandmerkt te worden als aanhanger van een extreme politieke theorie. Met het risico van veel moslims en niet-moslims (zoals voorstanders van een dialoog tussen christenen en moslims, dialoog waar de echte problemen nooit ten gronde besproken worden), voor het het hoofd te stoten pleit ik ervoor om deze heikele punten bespreekbaar te maken.
Omdat de meeste politologen en zelfs veel moslims totaal geen benul hebben van het islamitisch recht ontstaan er veel te dikwijls gevaarlijke misinterpretaties. De teksten waarop de islam gebaseerd is vormen een bouwwerk van drie verdiepingen: de koran is de eerste verdieping, de sunna (profetische overlevering) de tweede en het islamitisch recht (de fiqh) de derde. Deze drie verdiepingen zijn onderling verbonden en leiden steeds tot dezelfde besluitvorming. Van hetgeen de moslim leest in de koran vindt hij het door de profeet geïllustreerde voorbeeld in de Sunna en de wetteksten die er betrekking op hebben in de wetboeken van het islamitisch recht. Al deze bronteksten hebben in de loop der jaren een antihistorisch statuut van ‘eeuwigdurendheid’ verworven waardoor zij beschouwd worden als zijnde geldig voor alle tijden en alle plaatsen. Alleen de islamgeleerden zijn grondig vertrouwd met de teksten van de koran, van de overlevering en van het islamitisch recht. De godvruchtige moslim heeft weliswaar een islamitische cultuur maar hij weet niet altijd of een bepaald gebod te vinden is in de koran, in de sunna of in de wetboeken. Heel dikwijls betreft het hier een cultuur die verkregen werd door osmose.
Deze islamitische cultuur heeft weinig te maken met de schitterende artistieke beschaving die dikwijls als arabo-islamitisch benoemd wordt. Deze cultuur was vooral het gevolg van de beschavingsbijdragen van de overwonnen volkeren, zoals de Byzantijnen en de Perzen. In andere woorden, de kunst en de wetenschap die ooit op islamitische bodem bloeiden waren grotendeels vreemd aan de zuivere religie van de Medina-Arabieren in de 7de eeuw. In tegenstelling daarmee is het islamitisch recht, dat de basis is van de islamitische cultuur, volledig gebaseerd op de koran en de sunna. Men moet de moed opbrengen om de lijst van de islamitische verbodsbepalingen te bekijken om vast te stellen in welk keurslijf de moslim, en meer nog de moslima gevangen zit. Zo is het voor vrouwen verboden om hun haar, hun armen, hun benen of hun dijen te tonen. Zij mogen geen liefde bedrijven buiten het huwelijk, zij mogen geen niet-moslim trouwen, geen mannenkleren dragen, geen pruik opzetten. Ze mogen niet aan tovenarij doen of proberen in de toekomst te kijken. Mannen mogen niet homosexueel zijn, geen vrouwenkleren dragen, geen beeldhouwer of tekenaar worden, geen muziekinstrument bespelen, zich niet aan kansspelen wagen, geen tovenarij beoefenen, geen geld lenen mits interest of verzekringsagent worden. En zowel mannen als vrouwen mogen de religie niet beledigen, niet vloeken, geen overspel bedrijven, geen valse getuigenis afleggen, niet stelen, niet bedriegen, niemand beroven, de islam de rug toekeren, geen kruis dragen, geen alcohol drinken, geen varkensvlees eten, geen vlees eten van een dier dat niet ritueel geslacht is ...
Zo zou men nog lang kunnen doorgaan om uiteindelijk te komen tot een indrukwekkend aantal verbodsbepalingen, zeventig volgens sommige rechtsgeleerden maar veel meer volgens andere bronnen. Het betreft hier geen spelletje dat men ‘je mag ... je mag niet’ (yajüz... là yajûz) zou kunnen noemen (zoals sommige jonge moslims uit de grootsteden ook doen) maar het zijn wel echte morele en juridische plichten die bij overtreding kunnen leiden tot zware lichamelijke straffen (afgehakte ledematen, steniging) als het islamitisch recht zou toegepast worden. Dit recht is natuurlijk niet compatibel met de mensenrechten, maar het is wel een integraal deel van de islam. Het is er het ‘substantiële merg’ van.
Dit boek is geen diepgaande studie of voorstelling van de islam. Het verdiept zich vooral in de verbodsbepalingen binnen de islam. In 23 korte hoofdstukken worden de meeste vragen behandeld waarmee al diegenen die worstelen met (en genoeg hebben van) wollig taalgebruik en die nu eens eindelijk willen weten wat de wetteksten precies zeggen. De lezers zullen kunnen vaststellen dat er tussen dertien of veertien eeuwen oude teksten en sommige hedendaagse gebeurtenissen er wel degelijk een verband bestaat. Wat men echter moet hopen is dat de boodschap van dood en vernieling die terug te vinden is in de oude teksten tenietgedaan zal worden door het instinct om te overleven, het verlangen naar ontwikkeling en evolutie van de islamitische volkeren.
Met dank aan Regus Patoff voor deze heldere vertaling van een o.i. expertenvisie. Het zijn vaak Europese Arabisten die een klare kijk hebben op de islam en die waarschuwende taal laten horen. Langzamerhand worden zij aan de universiteiten vervangen door moslims die uiteraard bij voorkeur de positieve zaken vermelden.
Ik ken geen volk ...
ik ken geen volk zo klein als 't vlaamse dat zich verheugt om eigen nederlaag dat collectief met het syndroom van stockholm zit geplaagd
ik ken geen volk als 't bange blanke vlaandren bezongen door een collabo die zich verschuilt onder de paraplu van: "ik ben tolero"
ik ken geen volk zo laf als 't vlaamse dat hier de vreemden vleit maar eigen volk bekampt omdat het tegen de islam en voor zijn vrijheid strijdt
ik ken geen volk schijnheilig als het vlaamse dat vist naar stemmen dus steeds moslims binnen liet maar hen nadien het dragen van hun hoofddoeken verbiedt
ik ken geen volk nog lakser dan het vlaamse daar het bij elke kiezing weet dat alles blijft zoals voorheen en zij alwéér worden bedrogen wanneer zegt ooit dat vlaamse volk eens" NEEN "?
Jos
We zullen het even in het Frans laten zien en vertellen
De man links : "Maar kijk dan toch, bende idioten : de cijfers, de feiten over de immigratie"
De idioten : "Neen, weg, wij willen geen obsceniteiten zien"
De politieke actualiteit moet nu wijken voor de sport
Met onze diepe excuses bij de Vlaamse formateur Kris Peeters en zijn aanhangsels, ook bij de dames en heren beoefenaars van de perfecte godsdienst van vrede en onverdraagzaamheid en mogelijk andere nieuwsbronnen : nu moet alles wijken voor onze grote passie, het tennis.
Tot later. Misschien.
Zijn het geen kampioenen deze dames ?
Mag dit ook even gezien worden ?
Het Groot Licht aan het woord : Nordine
Uit de toespraak die imam Nordine Talhoui gisteren mocht houden op de speelplaats van het Athenaeum te Antwerpen, noteren wij volgende passage :
'Broeders en zuster, ik vraag u om op te komen voor jullie rechten. Moslims worden systematisch geweigerd in alle scholen. Deze georganiseerde discriminatie moet stoppen. Wij zijn Antwerpenaren. Jullie en ik zijn hier geboren. Wij hebben Antwerpen mee mooier gemaakt. Wij willen leren en onze identiteit bewaren. De hoofddoek dragen is onze religieuze plicht. Als het verbod niet wordt ingetrokken, ondernemen wij acties. Desnoods mobiliseer ik alle moslims om op 1 september actie te voeren. Desnoods gaan onze kinderen dan niet naar school.'
Als dit het niveau is van een geestelijke leider van de islam, ziet de toekomst er inderdaad groenkleurig uit.
; newWindow.focus()){kind=link}