Na de ontboezemingen uit het vorige hoofdstuk, die weliswaar uiting geven aan een gerechtvaardigde verontwaardiging maar voor het overige in het huidige staatsbestel idealistische wensen formulerend, keren we dus best terug naar de logische ordening der dingen waaronder die van de Staat zelf. Samengevat zijn zoals gezegd regels dus niet alleen nuttig, maar levensnoodzakelijk voor elke samenleving in het algemeen en elk individu dat er deel van uitmaakt in het bijzonder.

Daarom bestaat er een wetgevende macht die de regels behoort te maken op een behoorlijke en zo goed mogelijke manier. Op een abstracte positieve en visionaire manier en niet omwille van regelneverij en bijbedoelingen. Deze regels moeten ook toegepast en uitgevoerd worden.

Daarom bestaat er een uitvoerende macht.

Als zowel de wetgevende als de uitvoerende macht falen is er een plan B om als ware het een noodrem aan te trekken indien er moeilijkheden zouden optreden.
Niet alleen onverhoedse problemen veroorzaakt door de disfunctie van voormelde eerste twee staatsmachten maar ook de logischerwijze te verwachten problemen, inherent aan elke maatschappij, samenleving cultuur of bevolking. Privileges misbruiken om te knoeien met het decimaal stelsel zijn misdadig ongeacht of het een lid van een der staatsmachten is die dit doet of een gewone burger.

Opdracht tot het plegen misdrijven geven is zo mogelijk nog misdadiger wegens het toegevoegde misbruik en het vermoeden van intellectueel auteurschap dat er mee gepaard gaat.

Wie regels maakt moet accepteren dat er alleenstaande individuen of groepen zijn die ze niet willen respecteren omdat ze zich bevoorrecht en dus beter achten dan al de anderen. Die individuele personen of leden van een groep begaan dan overtredingen, misdrijven of misdaden al naar gelang de zwaarwichtigheid van hun weigering zich neer te leggen bij de algemeen uitgevaardigde norm  Die laatste moet dus ook gehandhaafd en desnoods afgedwongen worden. Daarom bestaat de rechterlijke macht.

De gerechtelijke materie is per definitie moeilijk en belangrijk, maar wordt werkelijk van levensbelang nu de wetgevende macht gemuilkorfd blijkt en ook de uitvoerende macht totaal onbekwaam blijkt in een land dat failliet is maar waar men de werkelijk onvoorstelbaar gigantische verspillingen zoals gezegd blijft voorstellen als normale daden die in een rechtsstaat aanvaardbaar zouden zijn, wat manifest niet het geval is.

Het relatieve falen van “het Gerecht” als derde staatsmacht bevestigt en bestendigt ook het failliet van de tweede staatsmacht zijnde de uitvoerende macht verantwoordelijk voor de uitvoering van “justitie” en maakt de problemen die aan de grondslag liggen van het failliet en de disfuncties van de twee andere staatsmachten recurrent.

Om het met beeldspraak te zeggen de driepikkel blijkt lemen poten te hebben gekregen en diegenen die steunden op het draagvlak zijn met een harde klap op de grond terecht gekomen. Vele actoren doen nog alsof dat niet het geval zou zijn, maar elke dag wordt meer en meer deze harde realiteit merkbaar. Hoe meer het ancien regime als men zich zo mag uitdrukken deze realiteit ontkent, des de meer wordt die laatste bevestigd en versterkt.

Zo wordt de cirkel gesloten en de negatieve spiraal ingezet voor vele generaties of tot er een pijnlijke en ingrijpende gebeurtenis een einde zal stellen aan de waanzin van de vicieuze cirkel middels een revolutie of een onafhankelijkheidsverklaring.           

Gaius    

Morgen : Over het meten van percepties

Tijdens de Eerste Wereldoorlog schrijft Craeybeckx zich in aan de door de Duitse bezetter vernederlandste Gentse universiteit. In 1918 wordt hij lid van de Gentse activistische Vlaamsch-Nationale Partij. Na de oorlog wordt hij hiervoor tot negen maanden celstraf veroordeeld.

Na zijn vrijlating werkt Craeybeckx als handelscorrespondent, als bediende en uiteindelijk als redacteur Buitenland bij de Volksgazet. Inmiddels is hij toegetreden tot de Belgische Werkliedenpartij. In 1928 behaalt hij voor de Centrale Examencommissie het doctoraat in de rechten en in 1931 start hij een advocatenpraktijk. Het jaar daarop begint Craeybeckx' politieke loopbaan. Van 1932 tot 1968 is hij socialistisch Kamerlid voor Antwerpen. In 1946 wordt hij in Antwerpen tot gemeenteraadslid verkozen. Hij is er burgemeester van 1947 tot zijn dood in 1976.

Craeybeckx’ flamingantisme gaat samen met zijn socialistische bewogenheid en maatschappijvisie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog neemt hij duidelijk afstand van de collaboratie.

Na de oorlog wordt hij als burgemeester van Antwerpen een van de meest gezaghebbende politici in Vlaanderen. Op 6 september 1954, tijdens een driepartijenvolksvergadering in Antwerpen, lanceert Craeybeckx de bekend geworden slagzin "Antwerpen laat Brussel niet los", bedacht door Ger Schmook, de organisator van de vergadering en ook een oud-activist. Er wordt gepleit voor een definitieve wettelijke regeling van de taalgrensproblematiek, de stopzetting van de Brusselse expansie en de bescherming van de taalrechten van de Brusselse Vlamingen.

Craeybeckx speelt een vooraanstaande rol in de actie tegen de talentellingen. In 1967 komt onder zijn impuls het Vlaams Onderwijscentrum Brussel tot stand. Hij wordt ook de voorvechter van een Universiteit in Antwerpen en in 1972 is hij de spil van een actie die pleit voor rust op het spellingsfront. Hij verzet zich tegen de zogenaamde 'fonologische' vereenvoudiging van de schrijfwijze.

Hij vertoonde zich nooit in het openbaar in een onderhemdje. Maar hij dronk wel graag en glas.

Wilfried Martens is er niet in geslaagd vandaag maandag zijn voorstellen te laten aanvaarden door de partijvoorzitters van de meerderheid. 

Om Yves Leterme te behoeden voor nieuw gezichtsverlies, wordt hij door de koninklijke begeleider in opdracht van diens partij als een onmondig personage opgevoerd : het stuk waarin Leterme optreedt als premier wordt geschreven door Martens, in overleg met de andere knappe bollen van het land, en zelfs de teksten die Leterme moet uitspreken, worden vastgelegd.  Er is bitter weinig ruimte tot improvisatie. Zo probeert de CD&V een zoveelste fiasco te vermijden met de stuntman uit Ieper.

Vervelend is echter, dat de partners niet erg happig zijn op dit soort poppenkast. Zij doen alsof zij verwachten dat de premier zijn functie voluit moet waarmaken en zijn verantwoordelijkheid opnemen, stilletjes hopend dat Leterme dit toch niet kan.  Nonkel Kruk is zowat de Prins Filip van de politiek : "Hij zal het nooit kunnen, mijnheer". Tenslotte zijn de federale verkiezingen niet meer zo ver af. En de belangen van het land zijn, zoals iedereen weet, ondergeschikt aan de uitgangspositie voor de electorale slag.

Beschamend hé, zo'n situatie. Er is niets, absoluut niets veranderd.

De gedoodverfde premier zit nu ergens nagelbijtend en bovenlip-zwetend  af te wachten hoe een ouwe snol als Martens over zijn lot en handelingen als aanstaande eerste-minister onderhandelt.  En opnieuw vallen de namen van allerlei ouwe en versleten arrangeurs die dit land naar de kloten hebben geholpen en aan Vlaanderen hun hakken vegen : Dehaene, Verhofstadt, enfin we gaan het zootje niet weer eens opnoemen, want onze pc wordt er balorig van. Die zouden geacht worden een rol op zich te nemen om Leterme uit de wind te zetten. 

Het evidente besluit wordt natuurlijk nooit getrokken en nu zeker niet. Namelijk dat het land B onregeerbaar is en blijft. Punt. De kwakzalvers omheen het belgische sterfbed blijven ieder voor zich vasthouden aan hun eigen remedie. 

  Terwijl op de achtergrond Dokter Dood staat te wapperen met zijn euthanasie-formulieren voor het land B.  Maar niemand ziet hem of luistert naar hem. Morgen is de patiënt wellicht terug aan de beterhand. En dan schrijven wij een enthousiast verhaal vol beloftes en hoop op een mooie toekomst voor Vlaanderen in de rol van de dwaze maagd die zich het hoofd op hol laat brengen door Nonkel Kruk en zijn assistent, de kleine grappige conférencier die het zo goed kan uitleggen. 

Slaap ze !

Savat

Zoals bekend heeft de kersverse Europese niet-verkozen ‘president’ Van Rompuy destijds uitspraken gedaan tegen de toetreding van Turkije, door hemzelf intussen van tafel geveegd met de melding 'dat zijn eigen mening er niet langer toe doet'.

De Vlaams Belang-delegatie in het Europese Parlement stelt met verbazing vast dat de felste kritiek op die oude uitspraak van Van Rompuy in het Europees parlement komt van... de groene fractie waar de N-VA toe behoort.

De Europese fractie waartoe N-VA'ster Frieda Brepoels in het Europees Parlement behoort, liet immers weten door die uitspraak 'zeer verontrust' te zijn bij de benoeming van Van Rompuy, eiste dat van Rompuy de 'unanieme beslissing van de lidstaten om onderhandelingen te starten die zullen leiden tot toetreding van Turkije respecteert' en bevestigde ten slotte voor alle duidelijkheid: 'Wij zullen daarover waken.'

Het Vlaams Belang stelt dus vast dat de N-VA zichzelf in het Europees Parlement uitgeroepen heeft tot waakhond die erop toeziet dat 75 miljoen Turken zo snel mogelijk vrije toegang tot de EU krijgen. Wij blijven met plezier de rol opnemen van échte Vlaams-nationale waakhond ter behoud van de Vlaamse en Europese identiteit.

Frank Vanhecke & Philip Claeys

Europarlementslid

.

Op de foto : leden van Franse groep Flandre Terre Solidaire in Bailleul (nabij Rijsel) waar een tentenkamp voor illegalen in oprichting is. Gezien de ervaringen in Calais zijn de inwoners ver van opgezet met dit initiatief.

 http://fr.novopress.info/40076/bailleulois-en-colere/

We ontvingen van voormalig politiecommissaris en gewezen Antwerps gemeenteraadslid Bart Debie een opiniestuk over wat zich in de gevangenis van Vorst zou hebben afgespeeld. Ook als sommigen van de politiek-correcte kerk steigeren van verontwaardiging dat Bart zijn mening geeft over deze zaak, ons verhindert het niet om de visie te lezen van een man die zelf extra zwaar veroordeeld werd omwille van gelijksoortige feiten.  Bart verloor ook nog eens zijn burgerrechten, waardoor hij zijn politiek mandaat in Antwerpen moest opgeven.  Tot genoegen van burgemeester Slaapmans en de top van het Antwerpsde politiekorps : een goed geïnformeerde opponent was uitgeschakeld.

Van zodra af de racistische feiten uit Vorst publiek werden, hebben wij ons terughoudend en voorwaardelijk opgesteld, dit in tegenstelling tot de politiek-correcte meute die bloed afgaat van verontwaardiging als leden van hun crimineel kiesvee op hun nummer gezet worden.  De gevolgen waren dan ook te merken vorige vrijdag : een politiecommissariaat brandde af en het gemeentehuis van Anderlecht werd bestookt met molotovcocktails.  Jongerentuig zn geboefte, hand in hand.

De beide kanten van het verhaal

Afgelopen week reageerde Vlaanderen geschokt op de vermeende feiten van politiegeweld die zich zouden hebben voorgedaan in de gevangenis van Vorst. Verschillende politieinspecteurs zouden zich schuldig gemaakt hebben aan vernederingen, buitensporig geweld, foltering en uiteraard ook racisme. De verontwaardiging was dermate dat daags na het bekend raken van de vermeende feiten al meteen de bevoegde ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie ondervraagd werden in de Kamercommissie. En ook daar nam men geen blad voor de mond : de schuldigen zullen gestraft worden.

Elk verhaal heeft echter twee kanten. Terwijl iedereen schande over de politie spreekt doet niemand de moeite om eerst naar de versie van de betrokken politiemensen te luisteren. Het comité P en het Brusselse parket moeten hun onderzoek nog beginnen en de bevoegde ministers spreken al van “verwerpelijk” en “onaanvaardbaar”. Uiteraard zijn buitensporig politiegeweld, vernederingen en racisme verwerpelijk. Maar is de weergave van de feiten in overeenstemming met wat zich echt heeft afgespeeld binnen die gevangenismuren ? Zou het niet verstandiger geweest zijn als al die volksvertegenwoordigers in de Kamercommissie zelf het fatsoen hadden gehad om het onderzoek af te wachten ?

Wat er nu aan het gebeuren is, komt mij immers zeer bekend voor. De publieke inquisitie is begonnen. Enkel op basis van verklaringen van criminelen is er nu een heksenjacht begonnen op de betrokken politiemensen. Men mag immers niet vergeten dat er al druk gezet is op de twee ministers waardoor de onderzoeksorganen, de parketmagistraat en de onderzoeksrechter met een zelden geziene ijver aan de slag zijn gegaan. Dit weekend hebben enkele allochtonen de ‘zaak Vorst’ al aangegrepen om nog wat rellen te veroorzaken en een politiecommissariaat in brand te steken in Anderlecht. Het kan dan ook niet anders dan dat er minstens één politieman of –vrouw schuldig zal verklaard worden. Of hij/zij dat nu ook écht is, is in dit land irrelevant. De gemoederen moeten bedaard worden, het allochtone kiesvee gesust. Als eerste signaal werden er al twee hoofdinspecteurs preventief geschorst.

Zoals ik al zei, doet niemand de moeite te luisteren naar de versie van de politiemensen. Zij ondergaan de publieke veroordeling, maar kunnen zich niet publiekelijk verdedigen wegens hun beroepsgeheim. Ik heb wel de moeite gedaan om naar enkelen van hen te luisteren. Ik spreek me niet uit over het feit of er nu al dan niet teveel geweld gebruikt is en of er al dan niet sprake is van vernederingen of racisme. Maar ik verneem dat de gedetineerden vanaf minuut één de politiemensen de huid aan het vol schelden waren, dat zij hun cellen in brand aan het steken waren, dat zij de politiemensen bekogelden met allerlei voorwerpen, etc.. . Op dat moment dringen er zich inderdaad dwangmaatregelen – noem het politiegeweld zo u wil – op om de orde te handhaven. Dat is immers ook de taak van de politie.

Zo dienden de relschoppers één voor één uit de cel gehaald te worden om in isoleercellen opgesloten te worden. Dat ze voor die opsluiting volledig ontkleed dienden te worden (lees naakt) is perfect overeenkomstig de Wet op het Politieambt die zulks voorschrijft bij een fouillering voor opsluiting. Dat de politiemensen daarbij op zoek waren naar verborgen – al dan niet zelfgemaakte – wapens, gsm’s en/of drugs is gezien de context en gezien het feit dat dergelijke zaken frequent circuleren in Belgische gevangenissen ook niet meer dan logisch. Het onderzoek zal nu moeten aantonen of alles overeenkomstig de spelregels is gebeurd. Maar het beeld van de brutale agent die de arme onschuldige gedetineerde even ging mishandelen mag genuanceerd worden.

De kern van het probleem is, dat men moet ophouden met de politie in te schakelen bij een staking van de cipiers. De verdachte van zedenfeiten (en tevens politieagent) die in Vorst opgesloten zat werd er geconfronteerd met de hoofdinspecteur die het proces verbaal tegen hem opstelde. Dat had zo’n impact op de verdachte dat hij een zelfmoordpoging ondernam. Tal van andere criminelen stonden oog in oog met de agenten die hen een verblijf in Vorst verzekerden. Dat er daar geen taart en koekjes worden uitgewisseld is dan ook te verwachten. Zelf heb ik voldoende gelijkaardige ordediensten geleid om te weten dat zoiets werkt als een rode lap op een stier.

Los van het onderzoek naar de vermeende feiten moeten de ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie denken aan een minimumdienstverlening bij stakingen of de inzet van militairen als tijdelijke cipiers. De politie lijkt me hiervoor niet langer geschikt te zijn.

Bart Debie
Voormalig Antwerps politiecommissaris

Van L naar R : Dimitri Hoegaerts, Mieke de Bats, Magda Soetens, Walter Maes, Ellen Samyn en Dr.Geert Smets

Vlaams Belang Brasschaat heeft in de wijk Mariaburg afgelopen zaterdag een actie tegen het zwerfvuil gehouden : 16 vuilniszakken + 1 kartonnen doos, 1 netzak + spuit werden verzameld. Wanneer  komen jullie naar de stad van Allah ?

Nederlandse politiemensen vragen maandag in een petitie aan hun 'baas' minister Guusje ter Horst (Binnenlandse Zaken) om de veiligheid in Nederland te waarborgen. Ze verzoeken de bewindsvrouw daarom 'met klem' om haar bezuinigingsbeleid voor de politie te herzien. De aanbieding van de noodkreet gebeurt maandag in de hal van de Tweede Kamer, zo kondigde het Platform Bezorgde Dienders vrijdag aan. 
 
„Wij schrijven deze petitie als politiemensen, maar ook als burger. Als geen ander weten wij namelijk dat de politie steeds minder in staat wordt gesteld om de veiligheid van onszelf, onze gezinnen en de mensen in de samenleving op een acceptabele wijze te waarborgen”, zo staat in de petitie. „Wij vinden dat de burger het recht heeft om nu eens werkelijk te weten dat de veiligheid die zij menen te genieten, inmiddels gereduceerd is tot schijnveiligheid.”

@ de Telegraaf

De grote geesten van het regime, het establishment-achter-de-gordijnen, bijgestaan door de onvermijdelijke roeptoeters van de media, wilden de goede beurt die het land B in hun ogen heeft doorgemaakt met de haiku-president Van Rompuy, voor binnenlands politiek gebruik aanwenden.

Zij weten dat waar de onvermijdelijke Yves Leterme verschijnt, de huisraad uit zichzelf begint te trillen en te dansen. Daarom hebben zij er de echtbreker Wilfried Martens bijgeroepen, om de indruk te wekken dat het belgische huishouden nog steeds een ideaal huwelijk is. Een verbintenis die zeker moet in stand gehouden worden tot het belgische voorzitterschap van de EU en liefst ook tot aan de volgende federale verkiezingen.

In plaats van de overgang geruisloos te laten verlopen en Leterme met een superglijmiddel in de zetel van de premier te schuiven, wordt door de aanstelling van een koninklijk verkenner, aan elkeen de kans geboden om direct een bijdrage te leveren tot een nieuwe rotsfeer.  Voor ons niet gelaten, maar wat een onhandig gelummel is dit allemaal.

Martens, van wie zelfs het andere fossiel, Marc Eyskens,  beweert, dat zijn optreden overbodig is, roept bij velen nare herinneringen op. Politieke maar ook persoonlijke : 's mans levenswandel is uiteraard een privézaak, maar wat er van uitlekt, siert de kerel niet. Politiek is en blijft hij verantwoordelijk voor een zwak financieel beleid met diepe schulden voor het nageslacht, politiek gekonkel en onwaarachtigheid : inderdaad, een echte belgische staatsman. Deze man terug naar voren schuiven om de hangende problemen op te lossen, is bepaald onhandig.

In het politieke jargon, dat een tijd bol heeft gestaan van de culinaire verwijzingen, heerst plots het geleuter over "de werven". 3 werven zijn gesloten, wordt gezegd, wegens voltooiing van de werken.  We zullen er maar over zwijgen, och arme.

En de 2 nog resterende (BHV en de staatshervorming) zullen via een onderhandelingsfase, op de lange baan geschoven worden.  Er wordt nu al verwittigd, dat als BHV zonder meer gesplitst wordt, dit het einde van belgië betekent. Met andere woorden : BHV zal niet gesplitst worden, tenzij de Vlamingen, alweer en immer zij, het franskiljonisme (met al wat er aan vasthangt) op hun grondgebied zullen gedogen, incluis de uitbreiding van Brussel, uiteraard de instandhouding van de miljardentransfers naar Wallonië en Brussel. en een verder ondergraven van de democratie.

Vlaanderen ... wij blijven er toch in geloven.

Ray

Nu de heer Yves Leterme weer in zicht komt om de volgende Premier van België te worden, daar de huidige Eerste-minister de heer Herman Van Rompuy naar Europa vertrekt om er vanaf 1 januari 2010 de functie van President van de Raad van Europa waar te nemen, heb ik hieronder een brief ingetikt afkomstig van de heer Yves Leterme en gericht aan de toenmalige Minister-President van de Vlaamse regering de heer Bart Somers. Voor de Vlamingen onderons en ook al de anderen, houdt u maar vast aan al wat mogelijk is.  (GOS)

Yves LETERME

Voorzitter CD&V Volksvertegenwoordiger
 

Aan de heer Bart Somers Minister-President van de Vlaamse regering Martelaarsplein 19 1000

BRUSSEL Brussel, 12 mei 2004.

Mijnheer de Minister-President.

Ik meld U ontvangst van Uw brief van 10 mei in verband met de splitsing van het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde.

Ik zal niet aanwezig zijn op de bijeenkomst die U samenroept. Deze morgen is in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken immers gebleken dat vanuit VLD en sp.a-SPIRIT de wil ontbreekt om de gerechtvaardigde vraag van de Burgemeesters zoals ze versterkt werd door de betoging van zondag ll. uit te voeren.

Zelfs een aanvang van bespreking van het wetsvoorstel houdende de splitsing (met garanties voor de Brusselse Vlamingen) werd door VLD en sp.a-SPIRIT geweigerd. Ook het horen van de Burgemeesters werd geweigerd.

Het front dat U wil vormen is het front van het uitstel en -gelet op wat met eerdere verklaringen van Uw kant in dit dossier intussen is gebeurd- het front van het afstel. De verwijzing door U en door VLD en sp.a-SPIRIT van de uitvoering van het arrest naar het zgn. Forum maakt bovendien duidelijk dat U wil onderhandelen over de uitvoering van het arrest van het Arbitragehof.

CD&V wil zich daartoe niet lenen. CD&V wil voluit verder blijven strijden voor de onverkorte uitvoering van de eisen van de Vlaamse Burgemeesters en van de betoging van zondag laatst. CD&V zal -in geval de behandeling en stemming van het wetsvoorstel er mede door Uw toedoen niet komt voor 13 juni- in elk geval niet toetreden tot een Vlaamse regering zonder dat de splitsing van het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde is uitgevoerd.

Ik betreur ten zeerste dat door Uw initiatief het Vlaams front voor de splitsing werd doorbroken.
 
Hoogachting.

Yves Leterme Algemeen Voorzitter CD&V.

Bron : http://www.splits-bhv.be/documenten/040513_brief_Leterme_d48.pdf

Het feit dat de Open Vld Hugo Coveliers in 2004 uit de partij zette, zit de 62-jarige politicus en advocaat nog steeds dwars. Voor Guy Verhofstadt heeft hij dan ook geen goed woord over.

"Ik heb duizend-en-een mensen ontmoet, uit alle lagen van de bevolking. Misdadigers zelfs, want ik heb ook een paar strafzaken gepleit", zegt Coveliers in een interview met Dag Allemaal.

"Uit al die ontmoetingen heb ik geleerd dat aan ieder van ons ook een goeie kant zit. Met Guy Verhofstadt als uitzondering. Die man is alleen maar kil en berekend. Dat hij mij nu geen blik meer gunt, ondersteept zijn slecht karakter."

Handpop
Over de partijtop is Coveliers duidelijk: "Dat waren Verhofstadt en De Gucht. Dewael koos de kant die hem het beste uitkwam. Bart Somers? Dat was een handpop."

"Mijn zonen speelden destijds met Playmobil, Verhofstadt en co doen dat met mensen."

Bron : Dag Allemaal

Help ons beslissen : welke is volgens Angeltjeslezers de meest geschikte foto om deel te nemen aan de volgende fotowedstrijd bij de Standaard met het thema "Straat - Het bijzondere in het dagelijkse."

"Een fotograaf heeft oog voor het bijzondere in het alledaagse. Ziet de opmerkelijke situaties waar anderen gewoon voorbij lopen. Kunt u zo’n uitzonderlijk beeld vastleggen? "

Kies uw foto en beslis mee via de poll in de linkerkolom

Foto 1 : Vers fruit te koop in de straten van Rangoon

Foto 2 : Onder de straat loopt nog een straat (premetrokoker onder de Turnhoutsebaan in Borgerhout)

Foto 3 : Stappend door de straten op weg om BHV te splitsen

Foto 4 : zou deze straat op de Andaman-eilanden nog bestaan na de tsunami ?

Foto 5 : de straat wordt even een brug

De twee foto's met de meeste stemmen, worden ingestuurd.  Dank voor uw medewerking (en eventuele commentaren)

UITSLAG POLL

Foto 1 : vers fruit in Rangoon	16 % (13)
Foto 2 : Straat onder de straat	7 % (6)
Foto 3 : onderweg om BHV te splitsen	70 % (58)
Foto 4 : Straat op de Andaman-eilanden	0 % (0)
Foto 5 : Straat wordt brug	7 % (6)
Totaal aantal stemmen: 83

De klimaatleugenaars maken allerlei peperdure, indrukwekkende en wansmakelijke video's om het grote publiek de daver op het lijf te jagen.  Met dit soort fascistische propaganda, waartoe ook de Mexicaanse varkensgriep behoort, probeert men vooral het publiek afhankelijk te maken van de regenten. Wij zijn geen aanhangers van wereldcomplot-theorieën maar het minsye dat gezegd kan worden, is dat er buitengewoon lichtzinnig ingespeeld wordt op de angstreflexen van de mensen. Een beschaving in verval schijnt rare sprongen te maken.

.

.

Theoretisch zouden alle opbrengsten en verworven voordelen van voormelde misbruiken derhalve verbeurd moeten verklaard worden, en de usurpatoren veroordeeld en internationaal vervolgd om de aangerichte schade te vergoeden en de er van hun rechtmatige doelen voor afgeleide middelen terug te betalen tot de laatste cent verhoogd met samengestelde interesten.

Geld ontstelen aan de bevolking om dit te misbruiken om datzelfde volk te bedreigen, te misleiden en dagdagelijks te laten belazeren op indoctrinerende staatsmedia kan nooit tot een verleend mandaat behoren. A fortiori niet middels tussenstelling van en optreden door personages zonder enige democratische of ethische legimitatie die onze naties teisteren met waarachtig fascistoïde islamofiele propaganda, juridische kromspraak en intimidatie in pure maffiastijl.

Het is geen schande om over onvoldoende middelen te beschikken. Het is daarentegen wel een schande om de middelen die men er voor ontbreekt eerst te stelen om ze vervolgens met gulle hand uit te blijven uitdelen om een nimmer voor eeuwig beloofde solidariteit en onverantwoordelijke vrijgevigheid te blijven veinzen.

De Arabisch Europese Liga (AEL) manifesteerde zondag op de Antwerpse Dageraadplaats tegen islamofobie. De organisatie wil met deze actie een signaal geven dat het huidige integratiebeleid faalt, zowel op het vlak van onderwijs als op het vlak van arbeid. Er daagde zo’n twintigtal manifestanten op. Daarnaast klaagt AEL ook het toenemende geweld op moslims aan.

Concreet wil het AEL dat de overheid ondersteuning biedt voor moslimscholen. "Het gelijkekansenbeleid dat het onderwijs nu hanteert, werkt niet", vertelt Brahim Harchaoui van het AEL. "Er stromen veel te weinig moslims door naar het hoger onderwijs en met het invoeren van het hoofddoekenverbod wordt de kans op gelijke onderwijskansen ondermijnd."

Ook op de arbeidsmarkt worden moslims volgens het AEL nog altijd gediscrimineerd. "Daarom eisen we de onmiddellijke invoering van quota. Dat is de enige manier om discriminatie bij sollicitaties tegen te gaan."

Daarnaast klaagt het AEL ook een toenemend geweld tegen moslims aan. "Als er ergens ter wereld een jood wordt aangevallen, wordt er meteen over een tweede holocaust gesproken. Geweld tegen moslims daarentegen wordt stilgezwegen en zodoende ook getolereerd", besluit Harchaoui.

Tot slot roept het AEL de eigen gemeenschap op om zich meer te engageren. Naast de oprichting van eigen scholen ijveren ze ook voor eigen jeugdbewegingen en verenigingen.

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleid=DMF20091122_051

.