Volgens Smet verdient Brussel geen Vlaams geld meer als de manier waarop de hoofdstad wordt bestuurd niet snel verandert

Picqué antwoord daarop gepikeerd dat Smet "haatdragend" is dat hij het Brusselse terrein niet kent. Bovendien zou hij zijn politieke functie "niet waardig" zijn. Wat bedoelt de Brusselse ministrer-president daarmee ?  Het losse handje van Smet ? Zijn de rode kameraden minder Tolero dan zij ons voorhouden ?

"Smet is gefrustreerd, want hij is vorig jaar uit de Brusselse regering gevlogen", gaat Picqué verder. "We dragen vandaag nog altijd de gevolgen van de fouten die begaan werden door meneer Smet. Ik veeg mijn voeten aan zijn woorden."

Voor een eengemaakte politiezone in de hoofdstad is Picqué niet te vinden. Hij wil wel een debat voeren over de veiligheid in Brussel en vraagt extra middelen voor de Brusselse politie. Met deze laatste opmerking valt de Brusselaar terug in dezelfde rooie plooi van Thielemans en Moureaux.  Socialisten zijn op een uitzondering na onbekwame openbare bestuurders ; elk probleem kan volgens hen enkel opgelost worden met het toverwoord geld.

Er komen 16 spioncamera's in Wallonië - ZESTIEN !

In Southampton rijden een aantal taxichauffeurs  met deze sticker in de vorm van het Engelse Sint Joriskruis op hun wagens.  De mededeling "De chauffeur spreekt Engels" maakt het de klanten duidelijk dat zij kunnen communiceren met de taximan. De helft van de taxi's in Southampton worden bestuurd door Aziaten die van toeten noch blazen weten. Van toeteren wel.

Wat doen echter de wakkere Labour en Conservatieve politici ?  Die keuren deze actie af : "Dit is niet het soort Southampton dat wij willen".  Is er soms een virus in de lucht verspreid dat mensen idioot maakt ?  In je eigen land mag je al niet meer kenbaar maken dat je je eigen taal spreekt in de dienstverlenende sector, wat op zich al te gek voor woorden is.

@ BNP

* De titel van dit stukje is ironisch bedoeld.

Computer simulatie - In Shangai wonen 20 miljoen mensen.

Tijdens een persconferentie over de Brusselse veiligheidssituatie pleitte het Vlaams Belang vanmiddag voor noodmaatregelen. Volksvertegenwoordigers Bart Laeremans en Filip De Man en Brussels Parlementslid Dominiek Lootens analyseerden de situatie en stelden de concrete voorstellen van het Vlaams Belang voor.

“Jarenlang werd het Vlaams Belang verwenst omwille van zijn scherpe analyses inzake immigratie en zijn kordate standpunten inzake criminaliteit,” aldus de Vlaams Belang-parlementsleden. “Klachten en processen waren ons deel. Vandaag reiken zelfs onze meest virulente tegenstanders onze oplossingen aan.” Nochtans zijn die partijen allesbehalve geloofwaardig: de zerotolerantie die ons wordt voorgespiegeld, lijkt vooral een perceptieverhaal te worden. Tien jaar na de veiligheidsplannen van Marc Verwilghen, lanceren de liberalen – die al die tijd gewoon in de regering hebben gezeten – doodleuk opnieuw voorstellen ter bestrijding van de criminaliteit.

Het Vlaams Belang legde opnieuw enkele concrete voorstellen op tafel, onder meer:

1. Een geloofwaardige nultolerantie in álle wijken van Brussel.
   
2. Extra ondersteuning en mankracht voor politie en magistratuur.
   
3. De daadwerkelijke uitvoering van straffen. De onmiddellijke huur van twee Nederlandse gevangenisboten en de snelle ombouw van leegstaande kazernes.
   
4. Invoering van de wet inzake snelrecht (klik hier voor het wetsvoorstel dat het Vlaams Belang ter zake indient) en de invoering van een daadwerkelijk jeugdsanctierecht.
   
5. Institutioneel: de volledige splitsing van het gerechtelijk arrondissement B-H-V, waardoor het parket van Brussel zich volledig kan toeleggen op de 19 Brusselse gemeenten.

Het spreekt tenslotte voor zich dat onze partij ook haar pleidooi voor een kordate uitwijzingspolitiek van criminele vreemdelingen, als sluitstuk van een beleid dat de criminelen écht angst inboezemt, handhaaft.

@ Gregorius Nekschot

Anderlecht - Eén van de jongeren die vorige woensdag werd opgepakt voor afpersing aan de Franstalige hogeschool ISIB in Anderlecht en na zijn arrestatie meteen is vrijgelaten, is vorig weekend opnieuw opgepakt. Maar dan voor groepsverkrachting. Het gaat om een minderjarige.

Steeds meer mensen dienen een aanvraag in om hun voor- of familienaam te veranderen. Dat meldt Sud Presse.

In 2009 wilden 780 mensen hun familienaan laten veranderen. In 2002 waren er dat maar 522.

Daarnaast waren er vorig jaar ook 745 aanvragen voor het wijzigen van de voornaam en 145 voor beide.In totaal ging het dus om 1670 dossiers. In 2002 werden er 'maar' 1123 dossiers geopend.

De redenen voor een naamsverandering zijn divers. Zo willen vaders hun naam aan een kind geven dat ze pas later erkend hebben. Anderen willen hun naam dan weer een Belgischer toetsje geven.

Er zijn ook mensen die de naam willen die ze in hun land van herkomst niet mochten dragen. Ook na zware feiten wordt er regelmatig voor een nieuwe naam gekozen.

70 procent van de familienaamwijzigingen worden toegestaan, bij de voornamen is dat 97 procent.

De procedure van een naamsverandering kan zes maanden tot een jaar aanslepen en kost tussen de 49 en de 740 euro.

Bent u tevreden met uw naam ?   Zoudt u niet veel liever Rachid Bruinentand heten of Aisha Lachebeks ? Of Advocaat Sloddermans ? U roept maar. Er zijn figuren die meer namen hebben dan onderbroeken.

Bron : vandaag.be 

De kangoeroe wordt  in een Australisch magazine voor aanhangers van de godsdienst voor vrede beschreven als biddende tot allah bij de geboorte.  U kan het nalezen in dit Engelstalig artikel, waar de feiten over buideldragers  omstandig worden toegelicht. Niet te verwonderen dat Australië binnenkort een islamitisch land zal worden met zoveel moslims, tot in de buidel toe.  En bijzonder handig om allerlei "spullen" in weg te bergen.

Elke dag telkens een nieuwe verrassing. Dank u, Angeltjes. Wanneer gaat het stoppen, alstublief ?

Walter van Steenbrugge, de advocaat die bij de 0000-webstek mag bloggen, is op zijn linkse hart getrapt omdat een aantal rode en groene politici pleiten voor zero-tolerantie. Hij zegt het keurig, de verongelijkte meester :

"Huldigen zij die Zero Tolerance proclameren ook Zero Tolerance ten overstaan van dagelijkse discriminaties op school en op de werkvloer? Ook Zero Tolerance tegenover racisten ? Het beeld van Groen! en Rood wordt gretig opgepikt. Straks kleurt de ganse gemeenschap donkerbruin. Zero Tolerance staat ook voor geen nuance, geen alternatieven. Zero lijkt echt wel zero. Ook zero imagination, zero verbeelding"

Zo is het genoeg met citeren, het lijkt wel 1968 in het hoofd van Van Steenbrugge.  In de nevelen van de hasj doemt zelfs het beeld op van Jean-Paul Sartre : de verbeelding aan de macht, bepleit de advocaat van links, terwijl hij nauwelijks terzake uitwijkt naar een drugbehandelingsprogramma in Gent om verslaafden uit handen van het gerecht te houden. Hij is bang dat met zero tolerantie deze mensen achter de tralies verdwijnen.  Ik heb de jarenlange tragedies en verwoestingen die drugs veroorzaken, meegemaakt in mijn familie. Tot door de zelfgekozen dood, de ellende voor de naastbestaanden stopte. Ik ben geen onmenselijk man, maar wat is in de meeste gevallen de keuze : 10 mensen in de hel laten leven om 1 zwakkeling (mischien) te redden ?  Stop hem dan maar achter tralies, dat de 10 anderen de kans krijgen hun miserie (ook misschien) te vergeten.

In plaats van soft te mekkeren over al wat uit de boot valt in onze samenleving, is er nooit een woord van aandacht over wie de boot in de vaart houdt. Integendeel : die wordt met een schuldcompex opgezadeld, die is verantwoordelijk voor de ontsporingen van het tuig. Van Steenbrugge rept géén letter over wat er aan de hand is in Brussel (en andere grootsteden). De huidige schijtzieke toestand is veroorzaakt door ideeën die ontstaan zijn ten tijde van de Verbeelding aan de Macht.  De tolerantie heeft onze figuurlijke en letterlijke grenzen gesloopt. En nog is het niet enoeg : de maatschappij moet totaal ontmanteld en de beschaving geveld worden.

Het klootjesvolk zoals het in de jaren '60 werd, de stilzwijgende meerderheid, de brave burger die zich doorheen het leven worstelt met handhaving van principes die de basis vormen voor een sociale en verdraagzame maatschappij, wordt opnieuw in de kern van zijn bestaan bedreigd door de linkse kwetteraars. Ditmaal bedienen zij zich niet van studenten maar van aanhangers van de godsdienst van de vrede.

Van Steenbrugge raaskalt en dat verbaast mij niet. Ik heb hem ooit op televisie even bezig gezien in de rechtzaal toen hij de schichtige onderzoeksjournalist Douglas de Coninck verdedigde. In dat korte fragment tierde en briesde de advocaat en bonsde uit boosheid op zijn pupiter ... Een onbeheerst raddraaier, zo flitste het door me heen.

Van Steenbrugge is een meeloper die de ideologie van 40 jaar geleden, nog steeds aanbidt en als een pukkelpuber de vader van het existantentialisme èn de Oost-Vlaamse cabotin Vuile Mong tot zijn helden verheft om Brussel nog dieper in de shit te duwen. Who the fuck, is die Walter van Steenbrugge eigenlijk ?

Ray

 0000

 " Waar maken zij zich toch druk over ? "

 http://sheikyermami.com/

Meer dan vijftien jaar geleden toen Freddy Thielemans nog schepen van cultuur was te Brussel, zaten wij toevallig, apart van mekaar, in een Brussels restaurant, ieder in zijn eigen gezelschap.  Toen Thielemans binnenkwam verkeerde hij al deels  in de wijngaard des herens : met een rood opgeblazen gezicht stevende hij af op zijn twee wachtende gasten, de regisseur Franz Marijnen, die intendant zou worden van de KVS en een jonge, aantrekkelijke vrouw met klasse die bij Marijnen hoorde.  Ieder van ons was bezig in zijn eigen gezelschap maar ik had de kans om Thielemans in het oog te houden.  Hij was toen nog een vrij anoniem politicus en ik kende hem enkel omdat hij de enige Nederlandstalige schepen was, die tot dan een positieve indruk had nagelaten, omdat hij quasi accentloos sprak.

Zoals de man zich daar echter aanstelde, bleef er van de gunstige indruk niet veel over. Hij was vooral geïntresseerd in de vrouw. Wat op zich niet abnormaal is, maar de manier wààrop hij zich gedroeg tegenover de gezelschapsdame van iemand die hij  toen nauwelijks kende en die met hem samen zou werken, was ordinair-opdringerig en onfatsoenlijk. Dat kwam niet alleen door de drank, maar ook door een gebrek aan stijl.  Later heeft Franz Marijnen in een interview  in Humo nog verwezen naar dat memorabele diner. Het moet indruk gemaakt hebben.

Als ik nu Thielemans terugzie op televisie, is dat de gedegenereerde versie van die jongere dronkenlap zonder manieren. Dikker, een gezicht vol rode vlekken, badend in zelfgenoegzaamheid en met een sluwe trek om de weke mond die getuigt van goedkope, slinkse manieren, die indruk maken in bars, kabberdoezen en bij flikflooiers allerlei. Onder de genadeloze studiolampen maakt de verschrikte kijker kennis met een afgetakeld wrak zonder scrupules. De wijze waarop hij de schandelijke afrossing die hij aan de Vlaams Belangers liet bezorgen op 11 september 2007 tegen Kathleen Cools verantwoordde   (na de stilstaande anti-islammanifestatie) toonde ons bovendien het beeld van een onmens ; het is toch normaal dat Vlaams-nationalisten afgeslagen worden in Brussel. "Maar mevrouw toch ...dat moet u toch begrijpen ..."

In New York, dat een échte wereldstad is met  8 miljoen inwoners heeft burgemeester Giuliani destijds bewezen dat de "faits divers" kunnen opgelost worden met een zero-tolerantiebeleid in een stad die kreunt onder de multiculturele criminaliteit. De misdaadcijfers vielen terug met 42% en de moorden met 70%. New-York is vandaag van de 25 grootste Amerikaanse steden, de veiligste. 

De tijd van het soort politici als Thielemans is aan het aflopen. Het zal een nare herinnering blijven. Hoe Brussel dit zal overleven, daar durven wij geen uitspraken over doen in het failliete land B. Brussel is voor mij één grote no-go-zone. Merci Frédérique.

Ray

Freddy Thielemans, PS-burgemeester van Brussel, bestempelt het beschieten van agenten met een kalasjnikov als een ‘faits divers’. Je moet het maar doen. Intussen schreeuwen enkele vrouwen hun angst en woede uit in de krant (Het Laatste Nieuws, 02.02.10). Ze voelen zich gegijzeld in hun stad of zijn al gevlucht. Hun getuigenissen zijn onthutsend.

Elke woonde in Anderlecht. Haar wagen werd drie keer aangereden terwijl hij geparkeerd stond en er werd ook al drie keer ingebroken in de auto. Als ze ’s avonds op stap ging, nam ze altijd een joggingbroek mee, want naar huis keren met een rokje en blote benen was te gevaarlijk. Elke had er na een tijd genoeg van en verhuisde naar de Vlaamse rand rond Brussel. Daar begon ze een nieuw leven.

Hilde kwam elf jaar geleden in Brussel wonen en zag hoe het jaar na jaar gevaarlijker werd. In al die jaren werd er vijftien keer ingebroken in haar auto en één keer werd hij gestolen. “Ik ben nooit bang geweest, maar nu heb ik echt een schrik gepakt. Enkele weken geleden ben ik ‘gesackjacked’. De ruit van mijn wagen werd ingeslagen en mijn handtas gestolen. Het geluid van dat brekende glas bezorgt me nu nog angst.”

Het meest beklijvende verhaal komt uit de mond van Karin, medewerkster van de VRT. “Generaties lang woont mijn familie in Brussel. Maar zodra ik met pensioen ga, ben ik weg. Mijn 17-jarige zoon vertrekt nu al. Hij gaat naar Gent op school. In Brussel wordt mijn zoon constant lastiggevallen. Een keer of tien per dag krijgt hij te horen: ‘sale flamand’. Of er wordt gespuwd naar hem. Twee weken geleden is hij samen met zijn vriendin aangevallen door een groepje allochtonen, nauwelijks 14 jaar oud. En zwaar geslagen. Toen hij met zijn gsm de politie belde, lachten die jongeren hem nog harder uit. ‘Wij zijn 14, de politie is bang van ons’, zeiden ze. Ze weten immers maar al te goed dat ze als minderjarigen in Brussel niet opgepakt kunnen worden.”

“Mijn hele leven heb ik gezegd dat ik zou vechten voor Brussel”, zucht Karin. “Maar het is me te veel geworden. Het ergste is dat de schuld hiervoor bij Marokkaanse allochtonen ligt. Voor iemand die zo multicultureel ingesteld is als ik, is dat een pijnlijke vaststelling. Maar ze pesten ons weg…” Thielemans en co. steken hun kop in het zand en doen of er niks aan de hand is. Maar normaal kan je dat soort toestanden toch niet noemen. ‘Faits divers’? Misschien voor de PS-potentaatjes, maar niet voor de slachtoffers van het straatgeweld.

Hilde Sabbe is een linkse madam die 23 jaar geleden uit West-Vlaanderen naar Brussel is komen wonen en er waarschijnlijk verblind werd door de glamour van de grootstad, zodat ze trots is dat ze daar mag wonen i.p.v. in een rustig dorpje in haar streek van herkomst.

Ze werd columniste bij De Morgen en pleegde er regelmatig stukken over wat in het huidig journalistenjargon “human interest” genoemd wordt.

Zo vertelde ze vaak over haar ex, over wat ze meemaakte met haar opgroeiende zoon, over haar huidige vriend die ze steevast “mijn allerliefste” noemt en zelfs over het sexuele leven van haar vriendinnen, waarvan ik vermoed dat het Dansaert-Vlamingen zijn, hoe zou het anders kunnen?

Voor enkele jaren stapte ze over naar die andere krant van De Persgroep, Het Laatste Nieuws.

Ze mag er in feite dezelfde onderwerpen behandelen, maar dan in een soort van wekelijkse dialoog met de lezers, die ze met bepaalde standpunten provoceert om zo interactie uit te lokken en de zaak wat levendiger te maken.

Voor mij niet gelaten, elke vogel zingt zoals hij gebekt is en een provocatie kan af en toe wel wat leven in de brouwerij brengen.

Vandaag gaat ze echter totaal uit de bol en ik kan er niet aan weerstaan enkele paragrafen te brengen uit het artikel dat ik vanmorgen in Het Laatste Nieuws mocht doornemen.

Sabbe schrijft letterlijk:

“Eén keer is er bij ons thuis ingebroken, twee keer is m’n handtas gestolen, de laatste keer van de voorbank van mijn auto.  Dat was inderdaad even schrikken, zo’n ruit die wordt ingeslagen.  Zoonlief wordt geregeld uitgescholden voor ‘Sale Flamand’, maar het meest ernstige gevolg is dat hij daardoor ontvankelijker lijkt voor het discours van Bart De Wever dan mij lief is.  Zijn fiets is gestolen, en ooit heeft een groepje jongeren gedreigd zijn iPod af te pakken.  Mijn ex is zes keer bestolen op tram en café, en een keer bedreigd”.

En nu komt de clou, want ze gaat als volgt verder:

“vreemd genoeg heeft dat onze levenskwaliteit nooit echt aangetast…

In Brussel is het goed leven, als men de angst niet laat winnen en eenvoudige voorzorgen neemt.  Zo verliet ik mijn vorig werk ’s avonds nooit zonder mijn GSM tegen mijn oor aangedrukt zodat het leek alsof ik in gesprek was, en mijn tas ligt nooit meer op de zetel”.

Van ideologische blindheid en absolute vooringenomenheid gesproken…

Het ergste is misschien dat ze meent dat ze iemand met deze verhalen kan overtuigen.

Een toemaatje: misschien zou het voor Hilde Sabbe in Brussel pas heel erg worden wanneer ze zou vermoeden dat de situatie waarin Vlamingen in deze stad moeten leven, haar zoon er zou toe brengen over te hellen naar het Vlaams Belang i.p.v. naar de brave N-VA.

Mocht dit ooit het geval zijn, dan hoop ik voor de jongen dat hij er thuis nooit iets van laat blijken…

Francis Van den Eynde

Mozart behoort niet tot de favorieten van Angeltjes, da's vreemd, niet ? Tja, want die man die schreef geen muziek, die wàs muziek. We maken het hiermede goed. Eén keer en dan nooit weer, want Mozart, de zeur,  die hoort u toch overal ? Het is van 's morgens tot 's avonds, overal waar je komt, dat slaapverwekkend gepingel op een piano of jankerig strijken over die vioolsnaren. Een mens wordt er niet goed bij. Neen, geef ons dan maar het geroffel op een geitenveltrommel en gepiep op een woestijnfluit : da's pas wereldmoeziek en met je hoofd wiegen alsof het laatste greintje verstand er ook uit moet. Koeltoer, Mijnheer. Daar kan geen Mozart tegen op.

En zoals Filip Dewinter heeft gezegd, herhaalt hij ditmaal met meer precieze cijfers :

Vlaams Belang wil nultolerantie en snelrechtbank in Antwerpen

De criminaliteitsstatistieken voor de eerste 11 maanden van 2009 zijn bekend. Uit die politiecijfers blijkt een globale stijging van de geregistreerde criminaliteit met 9% t.o.v. het jaar voordien. Dat is slecht nieuws voor Antwerpen. Daarmee komt een einde aan de licht dalende trend van de voorgaande jaren. Meer nog die daling wordt volledig tenietgedaan. We zitten terug op het bijna hoogste niveau ooit (2004). In 2008 werden in totaal 46284 criminele feiten geregistreerd. Dat was een daling van 4% t.o.v. 2007 (48266). Met een stijging van 9% zullen we in 2009 de kaap van de 50.000 geregistreerde criminele feiten overschrijden.

Totaal feiten geregistreerde criminaliteit

2000 - 42.116

2001 - 46.591

2002 - 52.246

2003 - 49.264

2004 - 50.860

2005 - 47.263

2006 - 49.778

2007 - 48.266

2008 - 46.284

In de volgende tabel ziet u een overzicht van de geregistreerde criminele feiten per zone voor de 11 eerste maanden van 2009. De cijfers zijn afkomstig uit een rapport (dec.’09) van de Dienst Strategische Misdrijfanalyse van de lokale politie. De nota vermeldt een globale stijging van de geregistreerde criminaliteit van 9%. Uit die politiegegevens blijkt tevens dat in op één na alle zones de criminaliteit stijgt.

Zone Centrum (Antw 2018, deel Berchem) + 7%

Zone City (Antw 2060, Borgerhout) + 13%

Zone West (Linkeroever, Antw 2000) + 13%

Zone Noord (Luchtbal, Merksem, Ekeren, Bezali) -3%

Zone Oost (Deurne, deel van Berchem) + 5%

Zone Zuid (Wilrijk, Hoboken, Antw 2020) + 11%

De stijging in 2009 wordt sterk bepaald door de evolutie van de woninginbraken (+10%), het vandalisme (+20%), inbraken in handelszaken (+25%), winkeldiefstallen (+17%), gewone diefstallen (+6%) en diefstallen met geweld (+8%). Voor het overige is er een daling van het aantal inbraken in auto’s (-7%). Ook inzake de twee nieuwe korpsprioriteiten die de lokale politie zich het voorbije jaar stelde, dalen de cijfers lichtjes, nl. IFG (intrafamiliaal geweld) en drugshandel.

Tijdens de gemeenteraad van januari jl. vestigde het Vlaams Belang reeds de aandacht op de stijging van het bendegeweld en op de toename van de criminaliteit in en om het openbaar vervoer. Een harde kern criminele jongeren en enkele voornamelijk Oost-Europese en Maghrebijnse bendes zorgen voor alweer een toename van de criminaliteit in onze stad. Niet enkel in Brussel dringen zich dus maatregelen op, ook in Antwerpen moet de criminaliteit hard aangepakt worden. Maar de Antwerpse burgemeester steekt zijn hoofd al jaren in het zand als het om onveiligheid en criminaliteit gaat. Het Antwerps stadsbestuur heeft zich achter de dalende criminaliteitscijfers van de voorbije jaren verscholen om niet extra te moeten investeren in de aanpak van onveiligheid en criminaliteit. Niet enkel Brussel, maar ook Antwerpen kent zijn moeilijke buurten en wordt geconfronteerd met de typische grootstedelijke criminaliteit. De Antwerpse burgemeester moet bij de federale regering ook voor Antwerpen bijkomende middelen vragen.

Het Vlaams Belang pleit alvast ook in Antwerpen voor een nultolerantiebeleid. De aanpak zoals die momenteel geldt in de Diepestraat, moet fors uitgebreid worden. Nultolerantie inzake criminaliteit en geweld moet gelden in de ganse stad. Om dit efficiënt in de praktijk te kunnen brengen, moet voldoende politie op straat ingezet kunnen worden, dienen er voldoende opvangplaatsen in gesloten opvangcentra voor minderjarigen voorzien te worden, moet het Antwerps parket het ‘lik op stuk’- beleid mee ondersteunen en dient de bouw van de nieuwe Antwerpse gevangenis snel aan te vatten. Het Vlaams Belang vraagt dat ook in Antwerpen een snelrechtbank zou komen ter berechting van straatcriminelen en geweldenaars.

In de prestigieuze VTM-reeks De Rodenburgs speelt Pieter Embrechts de rol van de oudste zoon, Olivier de Rodenburg, senator.  In het echte belgische politieke leven wordt die rol door iemand totaal anders vertolkt. Wij lazen het nieuws (tot onze ontsteltenis) in TV-Familie en natuurlijk willen wij dat met u delen. U, die ons ganse hart elke dag helemaal in beslag neemt ... (is het goed zo,  of nog wat meer ?)

 Olivier de Rodenburg, parlementair (links)

Wil u de échte politicus Oliver de Rodenburg kennen ?

 Onderaan links klikken en dan ...  schrikken

Bijlagen:
TV Familie.pdf (2.4 MB)   

BRUSSEL - Philippe Moureaux (PS) en Freddy Thielemans (PS), burgemeesters van Molenbeek en Brussel, zien geen voordeel in een eengemaakte politiezone als antwoord op het geweld in bepaalde wijken. De situatie aan Vlaamse kant wordt volgens hen op de spits gedreven, sinds de mislukte overval van zaterdag waarbij een agent beschoten werd.

Brussel is een vredelievende stad waar 'faits divers helaas dramatisch kunnen aflopen, zoals in elke grootstad'. Dat zei burgemeester van Molenbeek Philippe Moureaux (PS) gisteren in Terzake. Freddy Thielemans (PS), de Brusselse burgemeester, geeft zijn partijgenoot gelijk. Dat er in Brussel op klaarlichte dag met kalasjnikovs geschoten wordt, is volgens hem ‘overal een probleem’.

Een fusie van de politiezones is volgens Moureaux geen oplossing. ‘Dat is het monster van Loch Ness. Telkens als er een probleem is, vragen de Vlamingen één zone, dat heeft niks te maken met het probleem.

Thielemans valt Moureaux bij. ‘Wij maken een verfijndere analyse en geloven niet dat omwille van twee, drie of vierzaken er een geweldgolf passeert over de stad.’

'Algemeen probleem in Brussel'

Leuvens burgemeester Louis Tobback (SP.A) relativeerde in Phara dan weer de term ‘faits divers’. ‘Een overval is een fait divers, als u dat letterlijk vertaalt is dat een toevallige gebeurtenis, de vraag is of dit zo toevallig of eenmalig is. Blijkbaar niet. Je hebt een algemeen probleem in Brussel.’ Volgens Tobback moeten de Vlamingen nu eens voet bij stuk houden en de Franstaligen dwingen één politiezone in te voeren.

‘Indien de Franstaligen niet mee willen, zouden de Vlamingen in de regering nu eens duidelijk moeten zeggen dat er maar bijkomend geld komt op voorwaarde dat die ene politiezone er is. Wie betaalt, bepaalt. Net zoals er voor Halle-Vilvoorde een apart parket zou moeten zijn, dan kon het parket van Brussel zich tenminste met de problemen van Brussel bezighouden.’

Nultolerantie

De politievakbonden zitten om 9.30 uur zitten samen met minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open VLD). Het Brusselse parket heeft gisteren aangekondigd dat er een nultolerantie-beleid komt in bepaalde wijken.

  Het Nieuwsblad
 
 

@ Gregorius Nekschot