 |
|
|
 |
|
|
| 16-07-2008 |
 Meer dan een schrammetjes-ongeval : een Kladderadatsch ! |
|
In de Standaard/le Standard doet de algemeen hoofdredacteur/marketeer, Peter Vandermeersch een lofwaardige poging om de crisis te situeren onder de titel "Dit is geen accident de parcours", Nederlands op zijn Brussels.
De idee van de confederale staat wordt naar voren geschoven in opvolging van de federale formule die versleten is. Voorheen was er nog de unitaire staat. Zelfs de keuning zou nu blijk geven van veel begrip voor het confederale overlevingsmodel, alsof ons dat iets kan schelen wat die symboolfiguur in Laken denkt. Peter Vandermeersch zit er mee in, wat er op 21 juli, de belgische nationale treurdag, zal gebeuren met de vorst en zijn speech tot de natie. Peter mag driemaal raden wat wij hierover denken.
Wat ons wel zorgen baart : de figuren aan de top van de Vlaamse en Waalse partijen, die met mekaar omgaan als vreselijke comedianten en rotverwende kinderen, zijn ongeschikt om een nieuw hoopvol politiek project uit te tekenen. Een confederaal model, gebaseerd op evenwicht, solidariteit dat onderhandeld wordt door de huidige toppolitici (wij noemen even geen namen, want het is nog vroeg) is een utopie.
De man in Laken kan voor ons dammen of schaken of Mens-erger-je-niet spelen, en dat zijn mooie bezigheden voor een actieve bijna ex-keuning, maar de onderhandelingen over het afsterven van dit land moeten gevoerd worden van staat tot staat. Niks confederaal model, want dat wordt een camouflage om de transfers van 12 miljard euri per jaar naar Wallonië in stand te houden. Er bestaat niet zoiets als een handleiding voor "Hoe bouw ik een confederale staat op ?" Er zijn modellen bij andere naties maar ieder vult die in naar eigen noden en inzichten. De Walen zullen nooit afstand nemen van hun bevoorrechte financiële privilegies. En van hun territoriale eisen en valse wijvenstreken om Vlaanderen internationaal te bekladden. Franstaligen zijn nu eenmaal onbetrouwbare vreemdgangers en leeglopers. (Zo, wij lazen zonet Le Soir en dat leverde enige inspiratie op)
Een confederale verzameling zal in de belgische sfeer voortdurende aanrijdingen inzake bevoegdheden en verdoken transferten blijven handhaven. Het zal een zoveelste miskleun van compromissen worden. Uitroepteken. Punt.
Een onderhandeling van staat tot staat is de enige mogelijkheid die een uitweg biedt aan de impasse.
Wij staan liever langs de weg te roepen met een massa toeschouwers dan als een slaafje aan de leiband meegesleurd te worden door de karavaan.
Savat, de roeper zonder leiband.
Fragmentje uit de Standaard/le Standard :
De raadplegingen waarmee de koning gisteren opnieuw van start is gegaan, hebben maar een kans op succes als het Hof en alle betrokken staatslieden rekening houden met de eenvoudige vaststelling dat dit land van een onevenwichtig federaal model moet kantelen naar een evenwichtig én solidair confederaal model. Zo niet blijven we, met of zonder Leterme, botsen tegen de grenzen van ons huidige bestel. Die grenzen hertekenen is de beste garantie voor een sociaal, economisch en ecologisch beleid dat aangepast is aan de noden van Vlaanderen, Brussel en Wallonië. En dus van alle Belgen.
http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=OQ1UA2TN#
|
|
|
|
|
|
|
|
| 16-07-2008 |
 Over 15 juli, de liefde van Angeltjes voor Vlaanderen, u, onze bezoekers en reageerders, een kwaliteitskrant geholpen door een kwaliteitszender en onze klassieke uitweidingen naast de kwestie. |
| test |
Naar beste Vlaamse tradities was het hier gisteren bij Angeltjes "Eigen miserie in Eigen land eerst". Een zoveelste test van de duurzaamheid van het land B probeerden wij ijverig te volgen en te begeleiden met zuurtjes en zoetjes.
Als Vlaanderen ooit onafhankelijk zal worden, zal dit te danken zijn aan de onverzettelijkheid van Vlaams Belang. Graag zouden we er ook N-VA bij noemen maar die volgt een andere strategie : "belgië verdampt als vanzelf". Wij hebben een dergelijk verdampingsscenario meegemaakt met de Volksunie : het enige dat verdampte was helaas de eigen duurzaamheid en betrouwbaarheid. Uit die korf geen eieren meer. Naties, machtsstructuren, belangen van het grootkapitaal verdampen niet door behendige praatjes, woordspelletjes en boutades van mannen die het goed kunnen zeggen. Of schrijven.
Aan de andere kant zie je wat je krijgt, als je een partij afgrendelt van de democratie en ze opsluit in een schutskring : de ideologie blijft onaangetast, de visie wordt aangescherpt door de noden van de maatschappelijke evolutie en die partij breidt zich uit in de brede volkslagen. De zo begeerde verdamping levert in dit geval een dichte mist op die niet te verdrijven valt. De Vlamingen hebben steeds een zwak voor wie achteruitgesteld wordt, zeker als de gemuilkorfde onomwonden zijn waarheid blijft vertellen. De linkse boys en de centrumfantasten juichen als een opiniepeiling verschijnt waarin de geviseerde partij na dertig jaar een achteruitgang boekt van een procent. Je ziet aan die houding ook dat die mensen niets nodig hebben om victorie te kraaien : hou je hart vast, als ze aankomen met hun Vlaamse overwinningen.
Bovendien zijn een aantal tegenstanders uit de mediatieke hoek ter linkerzijde, bij voorkeur kaalgeschoren figuren met de mentaliteit van zure Wehrmachtofficieren die zich sympathiek proberen te gedragen door de mensen niet aan te kijken, als ze ze meppen.
Op 11 september 2007 was er de fameuze Matrakkenssabbat op het Schumannplein in Brussel, toen Frank Vanhecke, Filip Dewinter en enkele Italiaanse en Franse Euro-parlementsleden, samen met een aantal manifestanten afgetuigd werden door de gestapo-politie. De mensen betoogden stilstaand tegen de islamisering van Europa en ze werden frontaal aangevallen door de milities van het regime. De beelden van dit gebeuren gingen op wereldsnelheid over het internet. Bij Angeltjes telden wij toen een record aantal bezoekers ; de een zijn matrak is de ander zijn brood, dachten we. 2.600 keren werden we aangetikt door 1200 aparte bezoekers.
Op 15 juli 2008, de dag van het afscheid van Nonkel Kruk (we wachten af) werd het vorige bezoekersrecord verpulverd. Meer dan 3.550 maal werd onze blog aangetikt door 1650 aparte bezoekers. Dat is niet ver onder de oplage van de Morgen, want sedert Klaus von Isacker daar de plak zwaait, loopt de handel goed. De eerlijkheid noopt ons te zeggen, dat de VRT een handje toesteekt. Bij de Morgen.
De Kampioenen van de gemanipuleerde waarheid trekken naar de redactiekantoren van de Morgen om sfeerbeelden te schieten en de hoofdredacteur mag uitleggen, hoe hij onder stress een nummer maakt. Yves Desmet komt in beeld zonder pruik, noch opmaak en beaamt onderdanig "Jawohl" op alles wat de nieuwe, die vroeger voor VTM in Amerika vertoefde, verkondigt . Een dag later mag de beursspecialist van de Morgen (ja, de simpele kleine arbeider bezit aandelen en speculeert als een volleerde kapitalist met call en putopties) grijnzend komen uitleggen dat Lippens van Fortis een dikke smeerlap is. Wat juist is als het over Eigen Kapitaal eerst gaat, op andere circulerende geruchten gaan wij NIET in.
Een kwaliteitszender helpt natuurlijk een kwaliteitskrant. Wij volgen met onze mini-blog.
U bent alleszins hartelijk bedankt voor uw bezoek.
De redactie van Angeltjes
|
|
|
|
|
|
| Non requirere culmen (ik behoef geen kroon) A. Griffon |
|
BELGIE HEEFT WEER VIJFTIEN NIEUWE EDELLIEDEN ...
Dat zijn natuurlijk volbloed Belgicisten uit de hoge financiële, zakelijke en academische kringen. Ze moeten verdienstelijk zijn geweest voor de koninklijke dynastie en de loge van de adel. Hoeveel zijn er inmiddels al niet in dit onooglijk kleine landje ? Meer dan in de rest van Europa samen wellicht.
Vlaanderen heeft een revolutie nodig als in 1789, maar liefst zonder de guillotine of het bloedvergieten. De Koning mag de paarden in zijn koets laten spannen en naar zijn buitenverblijf in de Ardennen of Italië vluchten. In een onafhankelijke republiek Vlaanderen schaffen we eindelijk en voorgoed de adel af en klasseren hem bij de operettegeschiedenis, waarbij die titels nooit meer mogen vermeld of gebruikt worden, zoals dat ook in andere landen geldt.
Wat zet gewone mensen er nu toe aan om van dat soort sprookjes te dromen en te geloven in een superieure kaste die privileges en deuropeners erft bij zijn geboorte ? De PR machine uit de vorige eeuwen werkt nog na.
Adel schendt het gelijkheidsbeginsel, of dachten jullie dat de kansen van je kinderen dezelfde zijn als die uit een adellijke familie ?Een domoor met een adellijke titel opent meer deuren dan een slimmerd zonder. Adellijke titels zorgen voor positieve discriminatie, en dus de facto voor discriminatie. Misschien zou het Grondwettelijk Hof en het CGKR zich eens over die kwestie kunnen buigen, maar dat zullen ze wel niet doen. Immers hopen zij ook dat hun die eer te beurt zal vallen, of is de toverfee al gepasseerd ?
Wat zou men allemaal moeten doen om in de gunst van de monarch en zijn gevolg te komen? Af en toe eens wat inside informatie lekken zodat er regelmatig lucratief kan belegd en gespeculeerd worden. Ons kent ons, en ik krab jouw rug als jij de mijne krabt.
Trouw aan de kroon werd, en wordt nog altijd beloond door het royalistisch regime. De adel vormt nog steeds de bufferzone tegen de opmars van de republikeinen en de Vlaamse nationalisten.Ze verdedigen met alle middelen de troon van de Koning, al staat dat nergens meer expliciet geschreven. Ze zijn wel voorzichtig met wat ze uitspreken en schrijven.
Er wordt altijd gezegd dat de adelstand en de nieuwe adel een grote verdienste hebben voor de maatschappij. De verdienste die ze hebben opgebouwd ontken ik niet, maar dat ze dit voor de maatschappij gedaan hebben wel. Ze hebben dat in de eerste plaats voor zichzelf gedaan, voor de eigen eer, ego en hang naar rijkdom, avontuur, macht, beroemdheid. De rest was een gevolg, gepaard gaande met toevalligheden. In het verleden werden adellijke titels verdiend door over lijken te gaan. Heden is dat nog veelal het geval zij het figuurlijk. ( gelukkig maar)
In mijn ogen is de sociale verdienste van de adel niet groter dan die van een man die zijn heel leven plichtsgetrouw uit werken ging en instond voor zijn gezin en de opvoeding van zijn kinderen. Het feit dat ze af en toe de arme kindjes en de bejaarden meewarig gaan handjes schudden, al eens een aalmoes uitdelen, en een goed werkje doen camoufleert de grote hypocrisie. Alsof dat van hen komend meer waarde heeft: oef, ontdekt, erkend en gekend door een half goddelijke edelman. Bijna zo goed als een hand krijgen van de heilige geest. Dank u lieve ONDERdanen voor de mooie bloemen, want bloemen en complimentjes zijn het minste wat je die hoog weledelgeborenen voor zoveel aandacht kunt geven.
Ik ken veel meer mensen die zich regelmatig belangeloos bekommeren om arme kindjes en bejaarden, wat gaan praten met eenzamen, af en toe wat geld, voedsel en goederen toestoppen, belangeloos poetsen en helpen, en dit doen zonder dat ze daarmee miljoenen verdienen, in tegendeel, er armer van worden.
Met de dotatie van koningin Fabiola of zelfs prinses Astrid : wat kost dan omgerekend elk bezoekje, elke handdruk?
Mocht ik in het zelfde jargon als de adel mijn eigen devies bedenken, dan luidde die "Non requirere culmen" Ik behoef geen kroon. ( ik hoop dat mijn Latijn een beetje juist is)
Ook zonder kroon, pomp en circumstances is men een eerbaar en waardevol mens, eerbaarder zelfs dan diegenen die niet zonder kunnen.
A. GRIFFON
Aansluitend op het artikel van A. Griffon deze reactie van Vlaams Belang
Koninklijke poppenkast speelt verder
15.07.2008 14.01u - Symbolischer kan het bijna niet: op hetzelfde moment dat België in zijn zwaarste bestaanscrisis sinds lang verkeert, maakt het Paleis bekend dat binnenkort vijftien nieuwe namen in de adelstand zullen geheven worden. Terwijl het Belgische schip op de ijsberg is gevaren en stilaan zinkt, blijft de koninklijke poppenkast verder spelen en deelt de monarch op het dek Belgische eretekens en lintjes uit.
Het past in de strategie van het Paleis om volgzame onderdanen te pamperen en om te kopen met audiënties, eretekens en adellijke titels. Het mag verbazing wekken dat er ook in de 21ste eeuw nog mensen rondlopen die zich de koning te rijk voelen wanneer ze als aapjes mogen opdraven ter vermaak van het Belgisch vorstenpaar. Terwijl het koningshuis bij de bevolking de voorbije jaren flink aan populariteit heeft ingeboet, blijft een aanzienlijk deel van de (zelfverklaarde) elite opvallen door blinde adoratie en slaafse kruiperigheid tegenover het compleet achterhaalde en ondemocratische instituut. Een slaafse onderdanigheid die Rolf Falter enkele maanden geleden als volgt omschreef: “Zelfs in postmodern Vlaanderen zit de contrareformatie nog diep. Als er een monseigneur voorbij schrijdt, blijft er die onweerstaanbare drang om zijn ring te kussen” (De Standaard, 14.02.2008).
Eén zaak is echter zeker: Belgische baronnen, graven en ridders zullen niet kunnen verhinderen dat deze door de geschiedenis achterhaalde staat en zijn al even aftandse monarchie uiteindelijk zullen belanden waar ze thuishoren: op de vuilnisbelt van de geschiedenis.
|
|
|
|
|
|
| CNN over het land B |
|
Granting Belgium's Dutch and French-speaking communities more self-rule began, gradually, in the 1970s, in such areas as culture, youth affairs and sports. Since then education, housing, trade, tourism, agriculture and other areas were shifted from the federal government and Flanders, Wallonia and bilingual Brussels were given regional governments and parliaments.
Now Francophone parties accuse Dutch-speakers of trying to separate themselves completely from French-speaking Wallonia, where the 15 percent unemployment rate is triple that of Dutch-speaking Flanders.
Flemish parties want their more prosperous, Dutch-speaking northern half of the country to be more autonomous by shifting corporate and other taxes, some social security measures, transport, health, labor and justice matters to the language regions.
Mainstream Flemish politicians say there is room for more regional autonomy in one country but hardline nationalist parties in Flanders advocate the breakup of Belgium.
Key among them is the Flemish Interest party, which received 20 percent of the Flemish vote in 2007. Its parliamentary floor leader, Gerolf Annemans, urged Flemish parties to work for an independent Flanders by "not just pulling the little plug on the (Leterme) government, but the big one," meaning on Belgium.
Complicating matters enormously is a 2003 court ruling that invalidated the borders of a voting district that comprises Brussels and 20-odd Flemish towns near the capital, which is officially bilingual but overwhelmingly Francophone.
Dutch-speaking politicians ridicule the notion of a 20-kilometer (15-mile) "Francophone corridor" linking Wallonia to Brussels, which is now an enclave in Dutch-speaking Belgium.
***
Een mooi stukje vrij objectieve journalistiek.
|
|
|
|
|
| 15-07-2008 |
| Roken in de kerk mag |
|
Na een druk-drukke politieke dag met rinkelende telefoons die wij niet opnemen -het is hier geen belwinkel- en ùren internetstaren op steeds dezelfde gezichten en vage commentaren vol uitvluchten, lafheid en eigen-lof-stinkt-bij-hem-maar-niet-bij-mij, na zo'n muffe dag steekt een mens graag een sigaretje op.
Althans dat deden wij vroeger maar we leven al jaren opnieuw met roze longen en het soms heftig opduikende verlangen naar een teug nicotine, negeren we staalhard. De zin zal nooit overgaan, maar onze trots overwint elke duivelse hunkering. Wij behoren echter niet tot die categorie ex-rokers die de sigaretverslaafden op de brandstapel willen zetten. Zoals de Arrogantste Mens ter wereld, Professor Blanpain, die ganse dagen snuivend zijn woonomgeving doorploegt op zoek naar een overtreder. Een sigaretje op zijn tijd moet kunnen, voor wie dat wil en het is in onze opvatting niet de taak van de staat om "de mensen" van alles te verbieden. Het land regeren kan men niet, want dat is te moeilijk maar de burgers het ene verbod na het andere opleggen, holala, daar weten ze weg mee. Nu willen de jong communisten zelfs dat de staat maatregelen zou treffen om de meisjes goed te laten klaarkomen. Wie faalt in zijn opdracht kan zich verwachten aan een fikse boete. In dat soort wereld hebben wij nooit willen terechtkomen.
Bij de Noorderburen is van 1 juli af een verbod op roken ingevoerd in alle openbare ruimtes, ook cafés, dancings, restaurants, kortom de ganse horeca-mik. Als volleerde belgen, ontduiken de Nederlanders echter dat verbod en ze doen dat op een ingenieuze manier.
Er werd een Kerk opgericht, de "Enige en Universele Rokerskerk van God in Amsterdam". De Rokerskerk bedrijft haar religie vanuit de goddelijke drie-eenheid van rook, vuur en as en vereert haar god door in de kerk te roken. Mensen die lid worden van de kerk krijgen een pasje dat hun toestaat te roken in het etablissement. Mensen zonder pasje mogen geen sigaret opsteken.
Inmiddels telt Nederland enkele tientallen horecaondernemers die zijn ingewijd in de Rokerskerk. In artikel 6 van de Grondwet en artikel 9 van het Europees Verdrag is de vrijheid van religie vastgelegd. Zodoende wordt het voor de parochianen legaal een sigaretje te roken in de kroeg.
Telkens een burger of een groep burgers de zelfvoldane kliek regenten in zijn blootje zet, is dit een verheugende vaststelling voor ons. Dan beginnen wij te neuriën van "Pirimpompom, de polletiek is dom".
Helemaal los van dit gebeuren, willen u graag inlichten over een klein leuk mailtje dat we deze namiddag ontvingen van een onzer jongere maar erg trouwe lezers. Zowat een maand geleden is er een dochtertje geboren in het gezin en wij ontvingen vanmiddag een schattige foto van het wicht met de volgende tekst : "Ze ziet er wat nukkig uit, maar wat wil je, zo jong en al direct een goede premier verloren ..."
Dat zijn leuke, warme en rebelse momenten tijdens een hectische dag.
Ray (Bron www.spitsnieuws.nl)
|
|
|
|
|
|
| Een bizarre dag |
|
Dit is een merkwaardige toestand. Iedereen gewaagt over chaos, maar je merkt er niet veel van, want het dagelijkse leven loopt gewoon verder. De burger in de straat, voor zover die een opinie heeft, zegt na wat hij in zijn krant leest of op de televisie opvangt.
De chaos wordt vooral aangevoeld in de politieke kringen, in de partijen. Bij hen die dit alles veroorzaakt hebben en die nu op hun tenen door de Wetstraat sluipen. Een mening over de crisis ? Het zijn de anderen, mevrouw Goedele en beschuldigende vingers worden naar de overzijde van de grens geheven. Bartje Somers van de VLD belegt zelfs een persconferentie maar beantwoordt geen vragen. Op andere momenten schuift hij zijn partijgenoot Ivan de Adder een lijstje met vragen voor met een dubbelgevouwen briefje van twintig euro. Bij wijze van spreken. Want rijk is hij niet, de burgemeester van Mechelen, partijvoorzitter van de VLD, Vlaams volksvertegenwoordiger en nog het een en ander.
Volgens de grondwet moet nu de man in Laken optreden : als democraten moeten we die realiteit aanvaarden. Vervelend is echter dat wij, Vlaamse separatisten, vaak ervaren hebben dat de man in Laken zélf geen democraat is. Hij is een speelbal van de macht, een over het paard getild symbool, dat hovaardig en halsstarrig elk contact met de Vlaams-nationalisten weigert, ook als die van dag tot dag meer aanhang winnen. De man in Laken wil tegen beter weten in, uitsluitend onderhandelen met en luisteren naar vertegenwoordigers van de traditionele ouderwetse politiek : zij die het keuninkrijk naar de filistijnen helpen. De man van Laken is net als zijn vader, Leopold III, een koppige, egocentrische poenpakker die enkel gaat voor eer, macht en als het even kan, een tof mokkel.
Daarom hechten wij weinig belang aan de ontvangst van de vier minister-presidenten op het paleis ; men had zelfs nummer vier, de baas van de Duitstalige Gemeenschap over het hoofd gezien. Zo belangrijk vindt men de gemeenschappen in Laken. Zand in de ogen strooien, dat is het wat daar gebeurt.
Nog eentje dat we allemaal gezien en gehoord hebben vanavond op onze televisiezenders : de schijnheilige houding van de drie Franstalige regeringspartijen. Zij zijn fel geschrokken van het ontslag van Leterme, want ze waren zo flink opgeschoten. Wat een laaghartige huichelaars !
Het is ook deze manier van politiek voeren, die duidt op een fundamenteel mentaliteitsverschil. Met die mensen valt niet samen te leven of te werken.
Opmerkelijk in Terzake was de afwijzende houding van Servais Verherstraeten(CVP) over een mogelijke terugkeer van Leterme. De man was vol lof over de premier, maar tegelijk tevreden dat deze op eigen initiatief opgestapt was. Merkwaardig. Zijn partijgenoot, Jan Jambon, die het land in twee wil hakken, was het helemaal eens. En zo hoort dat voor kartelpartners in één grote volkspartij.
Savat
|
|
|
|
|
|
| Een pareltje uit le Soir ? |
|
Vandaag in Le Soir (met fouten en al, want zelfs de eigen Franse moedertaal wordt verminkt, vermoedelijk omdat men niet mentaal geschikt is voor het vak grammatica)
J. Delsoir
..."ces cons de flamands veulent spliter l'union national, meme s'il faut prendre les armes on laissera pas faire ces enfoires de nazis , longue vie a la belgique..."
|
|
|
|
|
|
| KONINKLIJK INITIATIEF IS ZWAKTEBOD |
|
GEEN CONFEDERALISME, MAAR ONAFHANKELIJKHEID
VLAAMS BELANG VRAAGT SPOEDOVERLEG MET ALLE VLAAMSE PARTIJEN
Het Vlaams Belang herhaalt dat het ontslag van de regering-Leterme niet meer dan logisch is. Het kartel CD&V/N-VA is er, ondanks een eclatante verkiezingsoverwinning, niet in geslaagd nog maar een fractie van haar verkiezingsbeloften over een noodzakelijke staatshervorming te realiseren.
Meer dan ooit is bewezen dat het Belgisch federaal model niet meer werkt. Dit land is volslagen onbestuurbaar geworden, en het Belgisch model is verworden tot een dictatuur van de minderheid. Het Vlaams Belang is dan ook verwonderd dat sommige prominente CD&V’ers, zoals Kamerfractieleider Verherstraeten en Tony Van Parys, nog amechtige pogingen doen om – via een soort nep-confederalisme – dit failliete Belgische model nog nieuw leven in te blazen.
Het Vlaams Belang is geen voorstander van het eindeloos rekken van de communautaire gesprekken. Maar nu de staatshervorming in de koelkast stoppen om de “problemen van de mensen” aan te pakken, is de wereld op zijn kop zetten. Een jaar lang hebben de Vlaamse partijen terecht gesteld dat een grondige staatshervorming broodnodig was om een “goed bestuur voor de mensen” te kunnen voeren. De sociaal-economische toestand laat inderdaad niet toe dat er nog maandenlang communautaire spelletjes worden gespeeld. Men moet er dan ook geen tijd meer aan verspillen. In plaats van nog verder energie te steken in een uitzichtloze zaak, is de tijd gekomen om rationeel te kiezen voor de boedelscheiding. Alle pogingen om het Belgische model alsnog op de rails te krijgen, zijn puur tijdverlies.
Daarom roept het Vlaams Belang nogmaals alle Vlaamse partijen op eerstdaags spoedberaad te houden ten einde een ordentelijke boedelscheiding voor te bereiden. De Vlaamse partijen hoeven helemaal niet te wachten op welke beslissing van het paleis dan ook.
Overigens is het Vlaams Belang van oordeel dat premier Leterme naar het parlement moet komen om uitleg te geven over deze crisis. Het parlement heeft recht op tekst en uitleg: het is dáár dat het debat moet worden gevoerd worden en niet in paleizen of in de achterkamertjes van de politieke besluitvorming.
Bruno Valkeniers
Voorzitter Vlaams Belang
PERSMEDEDELING VLAAMS BELANG.
|
|
|
|
|
|
| Even iets anders : Taalgebruik in de EU |
|
Berlusconi roept ambtenaren op tot boycot EU
dinsdag 15 juli 2008 13:28
De Italiaanse premier Silvio Berlusconi vindt dat zijn ambtenaren weg moeten lopen uit vergaderingen van de Europese Unie (EU) als er geen stukken in het Italiaans zijn.
Dat schrijft Berlusconi in een onlangs gepubliceerde brief, meldt de Britse krant The Guardian.
De EU met zijn 27 lidstaten telt 23 officiële talen. Voor het dagelijks gebruik worden het Engels Frans en Duits gebruikt, de zogeheten 'proceduretalen'.
Wel moeten bij vergaderingen officiële documenten in de taal van de aanwezigen beschikbaar zijn.
Misstanden
Met zijn oproep tot boycot wil Berlusconi het (officieuze) beleid van de Europese Commissie tegengaan om deze proceduretalen steeds belangrijker te maken.
Berlusconi wil dat zijn ambtenaren in de gaten gaan houden of de Europese taalregels wel worden gevolgd tijdens de EU-vergaderingen. Desnoods wil de Italiaanse regeringsleider dat Italië naar het Europese Hof stapt om 'misstanden' aan de kaak te stellen.
'Waardigheid'
Het is belangrijk dat de Europese talen, ook de kleinere, 'hun waardigheid behouden', schrijft Berlusconi. Berlusconi zou in zijn streven naar meertaligheid worden gesteund door Spanje.
Overigens houden ook de Fransen het EU-taalbeleid nauw in de gaten: uit vrees dat het Engels de voertaal in Brussel wordt, probeert de Franse regering nu het voorzitter is zoveel mogelijk bijeenkomsten in het Frans te houden, meldt website EUobserver.
Door Robbert de Witt @ Elsevier
|
|
|
|
|
|
| Krantencommentaren 15 juli 2008 |
|
De krantencommentatoren zijn niet mals voor Yves Leterme. Onder de titel “Mislukt mislukt mislukt” verwijst Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws naar de CD&V-slogans rond ‘goed bestuur’ tijdens de verkiezingscampagne. “Drie keer heeft de premier geprobeerd. Drie keer is hij mislukt: op 23 augustus, op 1 december en op 15 juli”, zo luidt het. In Het Belang van Limburg noemt Erik Donckier Leterme “een Verhofstadt in het kwadraat: hij belooft nog meer, hij realiseert nog minder."
Volgens de commentator van Het Nieuwsblad, Peter De Backer, hebben ook de Franstaligen schuld. “De politieke impasse is het resultaat van het Belgische systeem dat niet meer draait als tevoren,” aldus De Backer, die terecht van mening is dat de Belgische staat in een bestaanscrisis verkeert: “De Vlaamse en Franstalige politici leven in twee afzonderlijke werelden en er is geen geld meer om een staatshervorming met nog eens wat extra centen voor de regio's af te kopen. De oranjeblauwe mislukking van vorig jaar blijkt slechts het voorspel van een nog diepere impasse. Dertien maanden na de verkiezingen is de politieke chaos groter dan ooit." Ook voor De Standaard is nu bewezen dat het federale België in zijn huidige vorm "niet in staat is zichzelf te hervormen".
Gazet van Antwerpen legt de grootste schuld voor het mislukken van de onderhandelingen bij de Franstaligen, maar deels ook bij Leterme zelf. “Hij is te ver en te lang meegegaan in het francofoon verhaaltje. In feite had hij in augustus van vorig jaar de Franstalige partijen reeds voor het blok moeten zetten,” schrijft Paul Geudens.
Geheel in de lijn van de Franstalige politici, betreuren de commentatoren aan de overzijde van de taalgrens dat de Vlamingen geen voorrang hebben gegeven aan ‘de sociaal-economische prioriteiten’. Dat er net een overheveling van bevoegdheden nodig is om de economische uitdagingen het hoofd te kunnen bieden, lijkt hen compleet te ontgaan.
Dat de Belgische staat dood en begraven is, is voor de buitenlandse media de voorbije maanden evenmin onopgemerkt gebleven. Heel wat buitenlandse nieuwssites hebben dan ook ruime aandacht voor het ontslag van Yves Leterme. “Time to dissolve Belgium?” (Tijd om België te ontbinden?) vraagt The Economist zich openlijk af. Ook de Amerikaanse nieuwszender CNN besteedt op zijn webstek aandacht aan een eventuele splitsing van België…
@ Vlaams Belang
|
|
|
|
|
|
| De Praline-scheiding |
|
BELGIUM gave the world Magritte, Tintin and frites. Despite these undoubted contributions, there are new questions about its future viability as a state after the prime minister tendered his resignation on Monday evening, sparking a political crisis. "Over and out," was the headline in the Flemish-language daily De Morgen. Is it time to break up the country?
Prime Minister Yves Leterme, who only took office in March, submitted his resignation after failing to push through measures to devolve more power to the regions. His offer must be accepted by King Albert before it takes effect.
If Mr Leterme sounds impatient, consider this: he accepted the top job only after nine months of political deadlock between French- and Dutch-speaking parties, and had set a July 15th deadline for them to agree on changes in their power-sharing arrangements.
Many Belgians have told pollsters they expect their country will break up, and The Economist has supported this line. As the paper argued last fall:
Rancour is ever-present and the country has become a freak of nature, a state in which power is so devolved that government is an abhorrent vacuum. In short, Belgium has served its purpose. A praline divorce is in order.
As for Brussels, it could conceivably perk along as the bureaucratic capital of Europe for many years, bouyed by the expense accounts of Eurocrats and lobbyists. Despite the current crisis over the Lisbon treaty, the death of Belgium looks more likely in the near-term than the death of the European Union.
***
|
|
|
|
|
|
| Blauwbloes maakt zich op voor reddingsoperatie |
|
Moet ik die tjeef nu weer uit de stront halen ?
|
|
|
|
|
|
| Bis : Doei ! Doei ! |
|
Ze hebben het niet gehoord, ze blijven staan, daarom nog eens :
|
Dadakes ! Salukes ! Doei ! Tot nooit meer ! Adieu ! Bye-Bye, Belgium ! Vaarwel ! Auf Wiedersehen ! Addio !
|
| |
Allez, naar huis ! De auto laten staan ! Handjes uit de kassa !
|
|
|
|
|
|
| "Hij zal veur mij geen commisjes nie meer doen ... " * |
|
@ Fré
* Vertaling : Hij zal voor mij geen boodschappen meer doen
Tekst te zingen op de Dodenmars van Chopin
|
|
|
|
|
|
| Titels in buitenlandse kranten |
|
Belgische premier biedt ontslag aan
België wordt geschokt wakker
Belgique: le Premier ministre baisse les bras
Königreich in der Krise
Belgien schlittert in neue Staatskrise
Un pays au bord du gouffre
Yves Leterme part sans gloire !
Belgian PM offers his resignation
|
|
|
|
|
|
| "Kap dat land toch gewoon in twee" |
|
Op een conferentie van het Vlaams Belang uitten enkele Vlaams-Belangmanagers hun ongezouten mening: “Walen willen alles in hun schoot geworpen krijgen” vond econoom Van Buggenhout. Jan Jambon, manager bij Belgium Bank Card Company deed er nog een schep bovenop: “Kap dat land toch gewoon in twee, jaag de Walen uit hun hangmatten.
|
|
|
|
|
|
| Vlaams Belang : Plan boedelscheiding |
|
15.07.2008 09.21u - Na een jaar crisis en eindeloos onderhandelen trekt Yves Leterme zelf de stekker uit de federale regering, ondanks herhaalde pogingen om de deadline van 15 juli uit te stellen. Leterme heeft er de voorbije dagen alles aan gedaan om tot een akkoord met de Franstaligen te komen, en was hiervoor zelfs tot zeer verregaande toegevingen bereid. De nieuwe onderhandelingsformule – ‘overleg van gemeenschap tot gemeenschap’ – bleek al snel een lege doos en helemaal niets van doen te hebben met confederalisme, zeker toen duidelijk werd dat MR-voorzitter Reynders zou optreden als co-voorzitter.
Het Vlaams Belang blijft zich verbazen over de totaal wereldvreemde reacties vanuit Franstalige hoek. De bewering van Reynders en Di Rupo dat zij best op een constructieve manier wilden praten over een ‘grote staatshervorming’, is ronduit hallucinant. Op geen enkel moment hebben de Franstaligen begrip getoond voor de in Vlaanderen breed gedragen eis voor Vlaamse autonomie.
Hoewel geen akkoord nog altijd beter is dan een slecht akkoord, zeker gezien de Franstalige eisen inzake de uitbreiding van Brussel en de bereidheid van sommige Vlaamse partijen om te berusten in het Belgische status-quo, is het failliet van de stap-voor-stap-strategie nu voor eens en voor altijd bewezen. Binnen België kan en zal Vlaanderen nooit krijgen waar het recht op heeft.
Nu zelfs Yves Leterme inziet dat “de tegengestelde visies” tussen Vlamingen en Franstaligen “niet te overbruggen” zijn, iets wat het Vlaams Belang reeds vele jaren zegt, moeten de Vlaamse partijen eindelijk de enige mogelijke conclusie trekken en ‘plan boedelscheiding’ in gang zetten. Vlaanderen heeft helaas meer dan een jaar tijd verloren. De politici moeten niet wachten op nieuwe oekazes van het Paleis, maar zelf de moed hebben om finaal de stekker uit de Belgische constructie te trekken.
Deze voormiddag roept onze partij een extra Partijbestuur bijeen, deze namiddag overleggen de parlementsfracties. Het Vlaams Belang is alleszins van mening dat álle Vlaamse partijen zo snel mogelijk spoedberaad moeten houden over de te volgen strategie en de ordentelijke voorbereiding van het einde van België.
Bruno Valkeniers, Voorzitter Vlaams Belang
|
|
|
|
|
|
| Intussen in Laken aan het hof ... |
|
De keuning overlegt met zijn adviseurs
|
|
|
|
|
|
| Doei ! |
|
Dadakes ! Salukes ! Doei ! Tot nooit meer ! Adieu ! Bye-Bye, Belgium ! Vaarwel ! Auf Wiedersehen ! Addio !
|
|
|
|
|
|
|
Deze blog leeft van de liefde, de wind en veel enthousiasme. U kan onze werking steunen via
banknr 610-5790800-88
IBAN BE56 6105 7908 0088
BIC DEUT BE BE
|
| Opera, Belcanto - Operette en populair klassieke muziek |
|
|
|
|
