Engelstalige video (10 minuten) voor internationaal gebruik
Met dank aan Janice die dit document ontdekte op Youtube
De Vlaamse klauwaarts
In Namen besliste het Waalse parlement unaniem om een Wallo-Bruxelles samenwerking op te zetten.
De Franstalige partijen zitten regelmatig bij mekaar om te overleggen en gemeenschappelijke standpunten uit te werken die met de nodige show en Latijnse chi-chi bravoure door de diverse protagonisten voorgedragen worden. Men is verontoewaardigd, gekoewetst, bedroefd, geskrokken, kortom het hele pallet van emoties zoals in de Comédie Française door de Pensionaires nog steeds gebruikt, wordt tentoongespreid.
De Vlaamse klauwaarts zijn ervan overtuigd, dat er tijd zat is voor overleg. Geen zorgen maken, de Vlamingen zijn behendige onderhandelaars, dat heeft de geschiedenis bewezen. Elke keer worden zij in de zak gestopt en dan roepen ze "Ziet eens, wat een schone zak".
Op 16 juli heeft het uitgebreide Bureau van het Vlaams Parlement beslist dat er geen enkele reden is om te vergaderen. Vlaams Belang en de twee overlopers van LDD drongen aan op een onmiddellijke bijeenroeping. Het parlement is op vakantie en de leden moeten niet terugkeren.
Mocht de minister president, Kris Peeters, aangeduid worden om betrokken te worden vanuit zijn functie in de onderhandelingen, dan zal hij dit doen op eigen houtje. Zo werkt de democratie. Maar er is natuurlijk meer : dat een volksvertegenwoordiging op zulke cruciale momenten weigert zijn verantwoordelijkheid op te nemen en te doen waartoe het verkozen is, is een daad van verregaand incivisme.
We verwachtten niet anders van de traditionele knoeiers en anti-democraten maar dit is er vér over, om eens een gemeenplaats te gebruiken waar wij normaal van gruwen.
Ray
Slogan : niet letterlijk te nemen aub !
Bruno Valkeniers ontvangen bij Koning Albert II !
Met veel discretie en buiten de camera's en microfoons om werd in de vroege vooravond de Heer Bruno Valkeniers ontvangen op het Paleis te Laken door zijne Majesteit Koning Albert II. De Heer Valkeniers is voorzitter van de conservatief-rechtse partij Vlaams Belang die bij de verkiezingen van juni 2007 19% van de stemmen behaalde en 17 volksvertegenwoordigers telt in de Kamer. Ter vergelijking : De socialisten hebben 14 kamerleden, Groen 4 en de liberalen tellen 18 bekwame en aangename mensen van onbesproken gedrag in hun fractie.
Ondervraagd door ons over zijn onderhoud met de Koning, dat ruim een uur duurde, weigerde de Heer Valkeniers resoluut maar hoffelijk in te gaan op de inhoud van het gesprek. "Ik zou niet weten waar het over ging" zei hij "we hebben wat zitten ademen en zuchten".
Uit paleiskringen hebben wij vernomen, dat Zijne Majesteit een groot voorstander zou zijn van de Forza Flandria en een volstrekte meerderheid van de rechterzijde in Vlaanderen. De Koning wil graag het peterschap op zich nemen van die groep en zou graag (wij gebruiken de conditionele wijze) de Heer Annemans benoemen tot President en de Heer Dedecker tot Eerste Minister. Ook voor de Heer De Wever heeft de Vorst een mooie functie in gedachten : Admiraal van de Vloot & Vismijnen.
Bij aankomst aan het Paleis waren er enkele kleine obstakels te overwinnen door de Heer Valkeniers
Ray
(Bron & Inspiratie : de frut van koekestad)
16-07-2008
Klare taal : zonder belgië
Zonder België!
16.07.2008 16.42u - Dat het Belgisch federaal model niet meer werkt, is ondertussen nu wel voor iedereen duidelijk geworden. Zoals Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers in zijn nieuwe column stelt, is het echter verbazend dat sommigen nog steeds niet willen ontsnappen uit de Belgische dogmatiek en niet resoluut willen kiezen voor de enige logische conclusie: Vlaamse onafhankelijkheid.
Die koudwatervrees manifesteert zich helaas niet alleen bij prominente CD&V’ers, die blijven goochelen met vage termen als confederalisme. Zo hoorden we bijvoorbeeld ook N-VA-voorzitter Bart De Wever pleiten voor een scenario waarin de regio’s zouden overleggen wat ze nog samen willen doen in een Belgische bondsstaat. We kunnen er niet genoeg op wijzen dat dergelijk confederalisme verzinkt in vage en misleidende dubbelzinnigheid. In dit verband is het misschien interessant eraan te herinneren dat ook PS-boegbeeld Philippe Moureaux zich reeds uitsprak voor confederalisme, maar daar natuurlijk een heel eigen invulling aan gaf (zie actueel 19.06.2008).
Voor de volledigheid zetten we hier nog eens de puntjes op de ‘i’. Confederalisme in de ware betekenis van het woord, betekent een verbond tussen soevereine staten die op basis van een verdrag vrijwillig overeen komen om bepaalde aangelegenheden gemeenschappelijk te regelen. Zoals Karim van Overmeire het in zijn jongste boek stelt: “Als Vlaanderen een confederatie wil aangaan met Wallonië, moet het dus eerst onafhankelijk worden en daarna bepalen wat het samen met Wallonië wil doen.”
Elk ander gebruik van het begrip confederalisme is boerenbedrog, want komt neer op een doorgedreven vorm van Belgisch federalisme, waarbij voor elke belangrijke beslissing niet alleen in Vlaanderen maar ook in Wallonië een meerderheid moet gevonden worden. Dat systeem leidt tot voortdurende blokkeringen, halfslachtige compromissen en slecht bestuur, zoals dezer dagen nog maar eens bewezen wordt.
Het is het een of het ander: ofwel zijn de Vlamingen baas in eigen huis in een onafhankelijke staat, ofwel blijft België op een of andere manier bestaan en blijven Waalse politici dus mee over Vlaanderen beslissen. Zoals vandaag alweer blijkt, is het Vlaams Belang de enige partij die consequent voor de eerste optie kiest. Zonder België dus, omdat het moet en niet anders kan!
@ Vlaams Belang
De slimmeriken van Canvas, de boeren van Terzake.
Als ik had geweten dat onze vriend Jos naar Terzake had gekeken vanavond, had ik het niet moeten doen, want het is een ongelooflijke ergernis met die afschuwelijke onderbreker van een journalist, Lieven Verstraeten of zoiets. Wat een onbeschrijfelijk, onbeschoft personage !
Ik herinner me toen de man begon te presenteren op het scherm, dat hij daverde en bibberde als een koning die de eed aflegt. Inmiddels is dat al verschillende jaren geleden, maar nog steeds jaagt Verstraeten rillingen door de huiskamers met zijn nerveuze gedrag. Die man moet kalmeringsmiddelen nemen. En een cursus wellevendheid volgen. Je kan best een indringend interview afnemen en antwoorden lospeuteren zonder iedereen de gordijnen in te jagen.
Het zal de strategen en sukkels van de VRT een zorg zijn : hoe meer er geknoeid wordt, hoe dieper de putten worden en hoe vlotter Bourgeois over de brug komt met vers geld.
Na Terzake werd een boeiende reeks voorgesteld over de landschappen in China die zondagavond start. Ik ga kijken en hopelijk velen onder u ook.
En hoe kondigen de slimmeriken van Canvas, China aan ? Als " Het land van de rijzende Zon". Da's dus Japan ! China is desnoods "Het land van het Midden" of voor mijn part "Het land van de glimlach". En voor Lieven Verstraete, "Het Land van de Boeren".
Rik Savat
Het Laatste Uur : Brusselse Liberale smeekbede tot de Keuning.
Sire, genadevol, àlles maar niet hij !
Sire, de grâce, tout mais plus lui !
Hij had de Francofonen de boom ingejaagd door ze te bestempelen als dommige eentaligen. Tweemaal ontslag genomen tijdens zijn formatie-opdracht. En nu komt hij opnieuw afdienen als eerste-minister na nauwelijks zestien weken in functie geweest te zijn. Hij heeft geweldig plezier gevonden gedurende dertien maanden om alles te torpederen wat anderen in zijn plaats voorbereid hadden, Jean-Luc Dehaene, Herman van Rompuy en Didier Reynders, om hem voort te helpen.
Alzo Sire, genadevol vragen wij U, als U deze regels leest, opent U Uw ogen ! En benoemt U wie U ook maar wil, maar zeker niet Yves Leterme ! Er zijn voldoende redenen om het niet te doen. De man is ongetwijfeld als privé persoon een hartelijke kerel. We willen best geloven dat hij eerlijk is en ijverig. Maar het pak van eerste-minister past hem niet.
Uw onderdanen verdienen beter, Sire. En zij verwachten veel van U, aan de vooravond van de Nationale Feestdag. Zij hopen op een bekwaam man met gezag, iemand die een vergelijk weet te sluiten, iemand met charisma en visie. Een openhartig en bekwaam Staatsman die met verbeelding een ploeg kan samenhouden voor de uitvoering van een gedeeld project. Een ambitieus man, dat ook, maar niet enkel voor de de eigen persoonlijke toekomst of die van zijn kartel. Wel ambitieus voor zijn medeburgers die lijden, voor zijn medeburgers die verontrust zijn. Voor zijn medeburgers die elke dag wat harder moeten roeien om in waardigheid het einde van de maand te halen. En voor al diegenen die verwachten in rust te leven in dit land dat de vernieling wordt ingedreven en waarvan in het buitenland de wildste geruchten de ronde doen over zijn toekomst.
Wij vertrouwen op Uw goede zorgen om te weten of deze man Reynders zal heten, Verhofstadt of Peeters. Een zaak lijkt ons duidelijk : wie ook de man zal zijn die U aanduidt, hij zal onmiddellijk en zonder dralen de dialoog, die vreemd genoeg door de N-VA getorpedeerd is, tussen de gemeenschappen moeten heropstarten. Want hij alleen zal het land van morgen kunnen uittekenen. Met samenspraak. Luisterbereidheid. Respect. Eindelijk !
Wij worden misselijk van de keuning, zijn gladde hovelingen en zijn wereldvreemde adviseurs en terwijl we toch bezig zijn, vooral van de politieke macht die nog steeds aan de man toebedeeld wordt. Ook als deze macht gestuurd wordt. Het is een ijzingwekkende poppenkast, die aan de kant moet geschoven worden : een verzameling profiterende, vrij oninteressante en niet bijster slimme personages vervullen een rol, die ze zelfs niet beheersen.
Wie er wel of niet ontvangen wordt door de keuning, is minder belangrijk, vooral omdat de slippendragers die zich naar het paleis haasten met ernstig kijkende koppen en een verse onderbroek, met verzegelde lippen terugkeren. Wat er in dat donkere, ongezellige paleis bedisseld en bekokstoofd wordt, mag niet openbaar gemaakt worden. Er bestaat zelfs geen Nederlandstalige uitdrukking voor le colloque singulier. Het eenzijdige gesprek, het dovemansgesprek, de eenrichtingsbabbel, het onderwerpingsritueel, de keuninklijke briefing, de cafépraat, het kinderuurtje, het wiegenliedje ? U noemt maar, we hebben er geen idee van.
Grappig is weer dat de zelfbenoemde republikein Jean en Marie Dedecker zich om 18 uur zal aanbieden bij Albert. Als die man écht was, bedankte hij voor de eer en bleef hij thuis. De uitnodiging betekent echter voor de judoman een consecratie en een opluchting : hij behoort wel degelijk bij de goeden, bij de geaccepteerden. Met genoegen vervult hij de rol van de hofnar van de politiek-correcte democratie. Uit angst om mee in het cordon te verzeilen, leent hij zich tot de platste buikkruiperijen : die man is niet écht. De hofnar mocht ook veel zeggen maar als het er op aankwam, werd hij opgesloten of een kopje kleiner gemaakt. Die man doet kwaak-kwaak en dat is geestig maar geef hem een kus op zijn snoet en hij verandert niet in een waardig en bekwaam politicus. Hij doet weer kwaak-kwaak.
En wie staat er morgen nog te trappelen op de trappen van ons paleis in Laken ? De vakbonden. Zij worden eens te meer officieel erkend als medespelers in de partijpolitieke kuiperijwedstrijd. Marie-Rose Morel, wij rekenen op jou en je medewerkers om de stalinisten onderuit te halen, spaar ze niet, ontmasker ze deze profiteurs van het regime.
De werkelijkheid is straffer dan de fictie in het Schandland. De schaamteloosheid van de Lakense poenschepper kent geen grenzen. Het is alleszins overduidelijk dat de symboolman in Laken bang is voor de echte Vlamingen. Hij doet het alleen met pseudovolk, om zijn hachje te redden en zijn kroost ook op de troon te helpen. "Ik oewil ook keuning worden" zit vanop het toilet de binnenrijdende auto's te volgen.
Vrienden, we maken boeiende dagen mee.
Savat, de roeper aan de zijlijn zonder leiband.
Extra zitting Vlaams Parlement ?
16.07.2008 10.58u - Vandaag komt het uitgebreid bureau van het Vlaams Parlement samen om te beslissen of er een extra zitting over de politieke toestand zal worden bijeengeroepen. Vorige week woensdag hadden de Vlaamse meerderheidspartijen nog geweigerd om in te gaan op de vraag van het Vlaams Belang om in een extra zitting het communautaire akkoord van Leterme (dat er uiteindelijk niet is gekomen) te evalueren.
Het Vlaams Belang is alvast vragende partij voor een extra parlementszitting: gezien de crisissituatie waarin dit land verkeert, is het niet meer dan logisch dat het Vlaams Parlement – de legitieme vertegenwoordiger van het Vlaamse volk – zelf het heft in handen neemt. Het was overigens Yves Leterme zelf die stelde dat “het federaal overlegmodel zijn limieten heeft bereikt”. Onze partij zal er in ieder geval alles aan doen om de druk op de ketel te houden: naast onze uitdrukkelijke vraag om een extra zitting te organiseren, zal het Vlaams Belang ook 150.000 handtekeningen verzamelen om via verzoekschriften de Vlaamse onafhankelijkheid in het parlement bespreekbaar te maken.
Op een persconferentie zullen Filip Dewinter, fractieleider in het Vlaams Parlement, en partijvoorzitter Bruno Valkeniers vanmiddag het standpunt en de nieuwe initiatieven van het Vlaams Belang toelichten.
@ Vlaams Belang
Hoge benzineprijs
Agenten moeten zelfs uniform inleveren om te kunnen tanken
Een zeer sterk blond bier, gebrouwen door de brouwerij van Affligem onder licentie van Delhaize. Dit speciale bier van hoge gisting doet de concurrentie aan met andere duvels in dit segment.
(dank aan Victor)
De New York Times legt vinger op de wonde.
"Flemish politicians want greater economic power for regional governments. But that has provoked fears among French speakers in the less prosperous south that they would lose subsidies from the north."
"Vlaamse politici willen meer economische macht voor de gewestelijke regeringen. Maar dit veroorzaakt angstreacties bij de Franstaligen in het minder welvarende Zuiden, die vrezen toelagen uit het Noorden kwijt te spelen ..."
Commentaar bij Buza-ministerie : "In opdracht van onze Grote Roerganger plaatsen wij de New York Times op de Index samen met al die andere buitenlandse leugenaars. Zij moeten luisteren naar de enige echtige en techtige Waarheid door de Roerganger".
Via onderstaand bruggetje komt u bij dit overigens vrij objectieve artikel.
Verzoeknummer van Joëlle, Didier en Elio voor hun geliefde Yves L.
Yves, tu nous manques ... Reviens vite.
Redt het land B : Gratis frieten bij de Frut op Nationale Treurdag
Bij de kwaliteitskrant de Standaard mag u een plastiek geweertje ophalen om mee op te stappen tijdens de militaire defilee. Bij de Morgen kan u de privé CD's van Yves Desmet voor een prikje overkopen. Alle songs van Jo Leemans, Jo Vally, Sam Gooris en de onvergetelijk melancholische pareltjes van Salim Seghers. Yves stapt over naar de meer eigentijdse sound van Laura Lynn, Frans Bauer en Belle Perez. Het zal een pracht van een 21ste juli worden. Dank u, Kwaliteitsmensen.
Meer dan een schrammetjes-ongeval : een Kladderadatsch !
In de Standaard/le Standard doet de algemeen hoofdredacteur/marketeer, Peter Vandermeersch een lofwaardige poging om de crisis te situeren onder de titel "Dit is geen accident de parcours", Nederlands op zijn Brussels.
De idee van de confederale staat wordt naar voren geschoven in opvolging van de federale formule die versleten is. Voorheen was er nog de unitaire staat. Zelfs de keuning zou nu blijk geven van veel begrip voor het confederale overlevingsmodel, alsof ons dat iets kan schelen wat die symboolfiguur in Laken denkt. Peter Vandermeersch zit er mee in, wat er op 21 juli, de belgische nationale treurdag, zal gebeuren met de vorst en zijn speech tot de natie. Peter mag driemaal raden wat wij hierover denken.
Wat ons wel zorgen baart : de figuren aan de top van de Vlaamse en Waalse partijen, die met mekaar omgaan als vreselijke comedianten en rotverwende kinderen, zijn ongeschikt om een nieuw hoopvol politiek project uit te tekenen. Een confederaal model, gebaseerd op evenwicht, solidariteit dat onderhandeld wordt door de huidige toppolitici (wij noemen even geen namen, want het is nog vroeg) is een utopie.
De man in Laken kan voor ons dammen of schaken of Mens-erger-je-niet spelen, en dat zijn mooie bezigheden voor een actieve bijna ex-keuning, maar de onderhandelingen over het afsterven van dit land moeten gevoerd worden van staat tot staat. Niks confederaal model, want dat wordt een camouflage om de transfers van 12 miljard euri per jaar naar Wallonië in stand te houden. Er bestaat niet zoiets als een handleiding voor "Hoe bouw ik een confederale staat op ?" Er zijn modellen bij andere naties maar ieder vult die in naar eigen noden en inzichten. De Walen zullen nooit afstand nemen van hun bevoorrechte financiële privilegies. En van hun territoriale eisen en valse wijvenstreken om Vlaanderen internationaal te bekladden. Franstaligen zijn nu eenmaal onbetrouwbare vreemdgangers en leeglopers. (Zo, wij lazen zonet Le Soir en dat leverde enige inspiratie op)
Een confederale verzameling zal in de belgische sfeer voortdurende aanrijdingen inzake bevoegdheden en verdoken transferten blijven handhaven. Het zal een zoveelste miskleun van compromissen worden. Uitroepteken. Punt.
Een onderhandeling van staat tot staat is de enige mogelijkheid die een uitweg biedt aan de impasse.
Wij staan liever langs de weg te roepen met een massa toeschouwers dan als een slaafje aan de leiband meegesleurd te worden door de karavaan.
Savat, de roeper zonder leiband.
Fragmentje uit de Standaard/le Standard :
De raadplegingen waarmee de koning gisteren opnieuw van start is gegaan, hebben maar een kans op succes als het Hof en alle betrokken staatslieden rekening houden met de eenvoudige vaststelling dat dit land van een onevenwichtig federaal model moet kantelen naar een evenwichtig én solidair confederaal model. Zo niet blijven we, met of zonder Leterme, botsen tegen de grenzen van ons huidige bestel. Die grenzen hertekenen is de beste garantie voor een sociaal, economisch en ecologisch beleid dat aangepast is aan de noden van Vlaanderen, Brussel en Wallonië. En dus van alle Belgen.
Over 15 juli, de liefde van Angeltjes voor Vlaanderen, u, onze bezoekers en reageerders, een kwaliteitskrant geholpen door een kwaliteitszender en onze klassieke uitweidingen naast de kwestie.
test
Naar beste Vlaamse tradities was het hier gisteren bij Angeltjes "Eigen miserie in Eigen land eerst". Een zoveelste test van de duurzaamheid van het land B probeerden wij ijverig te volgen en te begeleiden met zuurtjes en zoetjes.
Als Vlaanderen ooit onafhankelijk zal worden, zal dit te danken zijn aan de onverzettelijkheid van Vlaams Belang. Graag zouden we er ook N-VA bij noemen maar die volgt een andere strategie : "belgië verdampt als vanzelf". Wij hebben een dergelijk verdampingsscenario meegemaakt met de Volksunie : het enige dat verdampte was helaas de eigen duurzaamheid en betrouwbaarheid. Uit die korf geen eieren meer. Naties, machtsstructuren, belangen van het grootkapitaal verdampen niet door behendige praatjes, woordspelletjes en boutades van mannen die het goed kunnen zeggen. Of schrijven.
Aan de andere kant zie je wat je krijgt, als je een partij afgrendelt van de democratie en ze opsluit in een schutskring : de ideologie blijft onaangetast, de visie wordt aangescherpt door de noden van de maatschappelijke evolutie en die partij breidt zich uit in de brede volkslagen. De zo begeerde verdamping levert in dit geval een dichte mist op die niet te verdrijven valt. De Vlamingen hebben steeds een zwak voor wie achteruitgesteld wordt, zeker als de gemuilkorfde onomwonden zijn waarheid blijft vertellen. De linkse boys en de centrumfantasten juichen als een opiniepeiling verschijnt waarin de geviseerde partij na dertig jaar een achteruitgang boekt van een procent. Je ziet aan die houding ook dat die mensen niets nodig hebben om victorie te kraaien : hou je hart vast, als ze aankomen met hun Vlaamse overwinningen.
Bovendien zijn een aantal tegenstanders uit de mediatieke hoek ter linkerzijde, bij voorkeur kaalgeschoren figuren met de mentaliteit van zure Wehrmachtofficieren die zich sympathiek proberen te gedragen door de mensen niet aan te kijken, als ze ze meppen.
Op 11 september 2007 was er de fameuze Matrakkenssabbat op het Schumannplein in Brussel, toen Frank Vanhecke, Filip Dewinter en enkele Italiaanse en Franse Euro-parlementsleden, samen met een aantal manifestanten afgetuigd werden door de gestapo-politie. De mensen betoogden stilstaand tegen de islamisering van Europa en ze werden frontaal aangevallen door de milities van het regime. De beelden van dit gebeuren gingen op wereldsnelheid over het internet. Bij Angeltjes telden wij toen een record aantal bezoekers ; de een zijn matrak is de ander zijn brood, dachten we. 2.600 keren werden we aangetikt door 1200 aparte bezoekers.
Op 15 juli 2008, de dag van het afscheid van Nonkel Kruk (we wachten af) werd het vorige bezoekersrecord verpulverd. Meer dan 3.550 maal werd onze blog aangetikt door 1650 aparte bezoekers. Dat is niet ver onder de oplage van de Morgen, want sedert Klaus von Isacker daar de plak zwaait, loopt de handel goed. De eerlijkheid noopt ons te zeggen, dat de VRT een handje toesteekt. Bij de Morgen.
De Kampioenen van de gemanipuleerde waarheid trekken naar de redactiekantoren van de Morgen om sfeerbeelden te schieten en de hoofdredacteur mag uitleggen, hoe hij onder stress een nummer maakt. Yves Desmet komt in beeld zonder pruik, noch opmaak en beaamt onderdanig "Jawohl" op alles wat de nieuwe, die vroeger voor VTM in Amerika vertoefde, verkondigt . Een dag later mag de beursspecialist van de Morgen (ja, de simpele kleine arbeider bezit aandelen en speculeert als een volleerde kapitalist met call en putopties) grijnzend komen uitleggen dat Lippens van Fortis een dikke smeerlap is. Wat juist is als het over Eigen Kapitaal eerst gaat, op andere circulerende geruchten gaan wij NIET in.
Een kwaliteitszender helpt natuurlijk een kwaliteitskrant. Wij volgen met onze mini-blog.
U bent alleszins hartelijk bedankt voor uw bezoek.
De redactie van Angeltjes
Vrouwelijke genitale verminkingen in UK
74.000 vrouwen/meisjes hebben de besnijdenis ondergaan in Verenigd Koninkrijk
11.000 slachtoffertjes waren tussen 9 en 11 jaar in Verenigd Koninkrijk
20.000 meisjes/vrouwen lopen kans om aangepakt te worden
0 mensen werden vervolgd in Verenigd Koninkrijk sinds de wet veranderde in 2003
Non requirere culmen (ik behoef geen kroon) A. Griffon
BELGIE HEEFT WEER VIJFTIEN NIEUWE EDELLIEDEN ...
Dat zijn natuurlijk volbloed Belgicisten uit de hoge financiële, zakelijke en academische kringen. Ze moeten verdienstelijk zijn geweest voor de koninklijke dynastie en de loge van de adel. Hoeveel zijn er inmiddels al niet in dit onooglijk kleine landje ? Meer dan in de rest van Europa samen wellicht.
Vlaanderen heeft een revolutie nodig als in 1789, maar liefst zonder de guillotine of het bloedvergieten. De Koning mag de paarden in zijn koets laten spannen en naar zijn buitenverblijf in de Ardennen of Italië vluchten. In een onafhankelijke republiek Vlaanderen schaffen we eindelijk en voorgoed de adel af en klasseren hem bij de operettegeschiedenis, waarbij die titels nooit meer mogen vermeld of gebruikt worden, zoals dat ook in andere landen geldt.
Wat zet gewone mensen er nu toe aan om van dat soort sprookjes te dromen en te geloven in een superieure kaste die privileges en deuropeners erft bij zijn geboorte ? De PR machine uit de vorige eeuwen werkt nog na.
Adel schendt het gelijkheidsbeginsel, of dachten jullie dat de kansen van je kinderen dezelfde zijn als die uit een adellijke familie ?Een domoor met een adellijke titel opent meer deuren dan een slimmerd zonder. Adellijke titels zorgen voor positieve discriminatie, en dus de facto voor discriminatie. Misschien zou het Grondwettelijk Hof en het CGKR zich eens over die kwestie kunnen buigen, maar dat zullen ze wel niet doen. Immers hopen zij ook dat hun die eer te beurt zal vallen, of is de toverfee al gepasseerd ?
Wat zou men allemaal moeten doen om in de gunst van de monarch en zijn gevolg te komen? Af en toe eens wat inside informatie lekken zodat er regelmatig lucratief kan belegd en gespeculeerd worden. Ons kent ons, en ik krab jouw rug als jij de mijne krabt.
Trouw aan de kroon werd, en wordt nog altijd beloond door het royalistisch regime. De adel vormt nog steeds de bufferzone tegen de opmars van de republikeinen en de Vlaamse nationalisten.Ze verdedigen met alle middelen de troon van de Koning, al staat dat nergens meer expliciet geschreven. Ze zijn wel voorzichtig met wat ze uitspreken en schrijven.
Er wordt altijd gezegd dat de adelstand en de nieuwe adel een grote verdienste hebben voor de maatschappij. De verdienste die ze hebben opgebouwd ontken ik niet, maar dat ze dit voor de maatschappij gedaan hebben wel. Ze hebben dat in de eerste plaats voor zichzelf gedaan, voor de eigen eer, ego en hang naar rijkdom, avontuur, macht, beroemdheid. De rest was een gevolg, gepaard gaande met toevalligheden. In het verleden werden adellijke titels verdiend door over lijken te gaan. Heden is dat nog veelal het geval zij het figuurlijk. ( gelukkig maar)
In mijn ogen is de sociale verdienste van de adel niet groter dan die van een man die zijn heel leven plichtsgetrouw uit werken ging en instond voor zijn gezin en de opvoeding van zijn kinderen. Het feit dat ze af en toe de arme kindjes en de bejaarden meewarig gaan handjes schudden, al eens een aalmoes uitdelen, en een goed werkje doen camoufleert de grote hypocrisie. Alsof dat van hen komend meer waarde heeft: oef, ontdekt, erkend en gekend door een half goddelijke edelman. Bijna zo goed als een hand krijgen van de heilige geest. Dank u lieve ONDERdanen voor de mooie bloemen, want bloemen en complimentjes zijn het minste wat je die hoog weledelgeborenen voor zoveel aandacht kunt geven.
Ik ken veel meer mensen die zich regelmatig belangeloos bekommeren om arme kindjes en bejaarden, wat gaan praten met eenzamen, af en toe wat geld, voedsel en goederen toestoppen, belangeloos poetsen en helpen, en dit doen zonder dat ze daarmee miljoenen verdienen, in tegendeel, er armer van worden. Met de dotatie van koningin Fabiola of zelfs prinses Astrid : wat kost dan omgerekend elk bezoekje, elke handdruk?
Mocht ik in het zelfde jargon als de adel mijn eigen devies bedenken, dan luidde die "Non requirere culmen" Ik behoef geen kroon. ( ik hoop dat mijn Latijn een beetje juist is)
Ook zonder kroon, pomp en circumstances is men een eerbaar en waardevol mens, eerbaarder zelfs dan diegenen die niet zonder kunnen.
A. GRIFFON
Aansluitend op het artikel van A. Griffon deze reactie van Vlaams Belang
Koninklijke poppenkast speelt verder
15.07.2008 14.01u - Symbolischer kan het bijna niet: op hetzelfde moment dat België in zijn zwaarste bestaanscrisis sinds lang verkeert, maakt het Paleis bekend dat binnenkort vijftien nieuwe namen in de adelstand zullen geheven worden. Terwijl het Belgische schip op de ijsberg is gevaren en stilaan zinkt, blijft de koninklijke poppenkast verder spelen en deelt de monarch op het dek Belgische eretekens en lintjes uit.
Het past in de strategie van het Paleis om volgzame onderdanen te pamperen en om te kopen met audiënties, eretekens en adellijke titels. Het mag verbazing wekken dat er ook in de 21ste eeuw nog mensen rondlopen die zich de koning te rijk voelen wanneer ze als aapjes mogen opdraven ter vermaak van het Belgisch vorstenpaar. Terwijl het koningshuis bij de bevolking de voorbije jaren flink aan populariteit heeft ingeboet, blijft een aanzienlijk deel van de (zelfverklaarde) elite opvallen door blinde adoratie en slaafse kruiperigheid tegenover het compleet achterhaalde en ondemocratische instituut. Een slaafse onderdanigheid die Rolf Falter enkele maanden geleden als volgt omschreef: “Zelfs in postmodern Vlaanderen zit de contrareformatie nog diep. Als er een monseigneur voorbij schrijdt, blijft er die onweerstaanbare drang om zijn ring te kussen” (De Standaard, 14.02.2008).
Eén zaak is echter zeker: Belgische baronnen, graven en ridders zullen niet kunnen verhinderen dat deze door de geschiedenis achterhaalde staat en zijn al even aftandse monarchie uiteindelijk zullen belanden waar ze thuishoren: op de vuilnisbelt van de geschiedenis.
CNN over het land B
Granting Belgium's Dutch and French-speaking communities more self-rule began, gradually, in the 1970s, in such areas as culture, youth affairs and sports. Since then education, housing, trade, tourism, agriculture and other areas were shifted from the federal government and Flanders, Wallonia and bilingual Brussels were given regional governments and parliaments.
Now Francophone parties accuse Dutch-speakers of trying to separate themselves completely from French-speaking Wallonia, where the 15 percent unemployment rate is triple that of Dutch-speaking Flanders.
Flemish parties want their more prosperous, Dutch-speaking northern half of the country to be more autonomous by shifting corporate and other taxes, some social security measures, transport, health, labor and justice matters to the language regions.
Mainstream Flemish politicians say there is room for more regional autonomy in one country but hardline nationalist parties in Flanders advocate the breakup of Belgium.
Key among them is the Flemish Interest party, which received 20 percent of the Flemish vote in 2007. Its parliamentary floor leader, Gerolf Annemans, urged Flemish parties to work for an independent Flanders by "not just pulling the little plug on the (Leterme) government, but the big one," meaning on Belgium.
Complicating matters enormously is a 2003 court ruling that invalidated the borders of a voting district that comprises Brussels and 20-odd Flemish towns near the capital, which is officially bilingual but overwhelmingly Francophone.
Dutch-speaking politicians ridicule the notion of a 20-kilometer (15-mile) "Francophone corridor" linking Wallonia to Brussels, which is now an enclave in Dutch-speaking Belgium.
***
Een mooi stukje vrij objectieve journalistiek.
15-07-2008
Roken in de kerk mag
Na een druk-drukke politieke dag met rinkelende telefoons die wij niet opnemen -het is hier geen belwinkel- en ùren internetstaren op steeds dezelfde gezichten en vage commentaren vol uitvluchten, lafheid en eigen-lof-stinkt-bij-hem-maar-niet-bij-mij, na zo'n muffe dag steekt een mens graag een sigaretje op.
Althans dat deden wij vroeger maar we leven al jaren opnieuw met roze longen en het soms heftig opduikende verlangen naar een teug nicotine, negeren we staalhard. De zin zal nooit overgaan, maar onze trots overwint elke duivelse hunkering. Wij behoren echter niet tot die categorie ex-rokers die de sigaretverslaafden op de brandstapel willen zetten. Zoals de Arrogantste Mens ter wereld, Professor Blanpain, die ganse dagen snuivend zijn woonomgeving doorploegt op zoek naar een overtreder. Een sigaretje op zijn tijd moet kunnen, voor wie dat wil en het is in onze opvatting niet de taak van de staat om "de mensen" van alles te verbieden. Het land regeren kan men niet, want dat is te moeilijk maar de burgers het ene verbod na het andere opleggen, holala, daar weten ze weg mee. Nu willen de jong communisten zelfs dat de staat maatregelen zou treffen om de meisjes goed te laten klaarkomen. Wie faalt in zijn opdracht kan zich verwachten aan een fikse boete. In dat soort wereld hebben wij nooit willen terechtkomen.
Bij de Noorderburen is van 1 juli af een verbod op roken ingevoerd in alle openbare ruimtes, ook cafés, dancings, restaurants, kortom de ganse horeca-mik. Als volleerde belgen, ontduiken de Nederlanders echter dat verbod en ze doen dat op een ingenieuze manier.
Er werd een Kerk opgericht, de "Enige en Universele Rokerskerk van God in Amsterdam". De Rokerskerk bedrijft haar religie vanuit de goddelijke drie-eenheid van rook, vuur en as en vereert haar god door in de kerk te roken. Mensen die lid worden van de kerk krijgen een pasje dat hun toestaat te roken in het etablissement. Mensen zonder pasje mogen geen sigaret opsteken.
Inmiddels telt Nederland enkele tientallen horecaondernemers die zijn ingewijd in de Rokerskerk. In artikel 6 van de Grondwet en artikel 9 van het Europees Verdrag is de vrijheid van religie vastgelegd. Zodoende wordt het voor de parochianen legaal een sigaretje te roken in de kroeg.
Telkens een burger of een groep burgers de zelfvoldane kliek regenten in zijn blootje zet, is dit een verheugende vaststelling voor ons. Dan beginnen wij te neuriën van "Pirimpompom, de polletiek is dom".
Helemaal los van dit gebeuren, willen u graag inlichten over een klein leuk mailtje dat we deze namiddag ontvingen van een onzer jongere maar erg trouwe lezers. Zowat een maand geleden is er een dochtertje geboren in het gezin en wij ontvingen vanmiddag een schattige foto van het wicht met de volgende tekst : "Ze ziet er wat nukkig uit, maar wat wil je, zo jong en al direct een goede premier verloren ..."
Dat zijn leuke, warme en rebelse momenten tijdens een hectische dag.
Dit is een merkwaardige toestand. Iedereen gewaagt over chaos, maar je merkt er niet veel van, want het dagelijkse leven loopt gewoon verder. De burger in de straat, voor zover die een opinie heeft, zegt na wat hij in zijn krant leest of op de televisie opvangt.
De chaos wordt vooral aangevoeld in de politieke kringen, in de partijen. Bij hen die dit alles veroorzaakt hebben en die nu op hun tenen door de Wetstraat sluipen. Een mening over de crisis ? Het zijn de anderen, mevrouw Goedele en beschuldigende vingers worden naar de overzijde van de grens geheven. Bartje Somers van de VLD belegt zelfs een persconferentie maar beantwoordt geen vragen. Op andere momenten schuift hij zijn partijgenoot Ivan de Adder een lijstje met vragen voor met een dubbelgevouwen briefje van twintig euro. Bij wijze van spreken. Want rijk is hij niet, de burgemeester van Mechelen, partijvoorzitter van de VLD, Vlaams volksvertegenwoordiger en nog het een en ander.
Volgens de grondwet moet nu de man in Laken optreden : als democraten moeten we die realiteit aanvaarden. Vervelend is echter dat wij, Vlaamse separatisten, vaak ervaren hebben dat de man in Laken zélf geen democraat is. Hij is een speelbal van de macht, een over het paard getild symbool, dat hovaardig en halsstarrig elk contact met de Vlaams-nationalisten weigert, ook als die van dag tot dag meer aanhang winnen. De man in Laken wil tegen beter weten in, uitsluitend onderhandelen met en luisteren naar vertegenwoordigers van de traditionele ouderwetse politiek : zij die het keuninkrijk naar de filistijnen helpen. De man van Laken is net als zijn vader, Leopold III, een koppige, egocentrische poenpakker die enkel gaat voor eer, macht en als het even kan, een tof mokkel.
Daarom hechten wij weinig belang aan de ontvangst van de vier minister-presidenten op het paleis ; men had zelfs nummer vier, de baas van de Duitstalige Gemeenschap over het hoofd gezien. Zo belangrijk vindt men de gemeenschappen in Laken. Zand in de ogen strooien, dat is het wat daar gebeurt.
Nog eentje dat we allemaal gezien en gehoord hebben vanavond op onze televisiezenders : de schijnheilige houding van de drie Franstalige regeringspartijen. Zij zijn fel geschrokken van het ontslag van Leterme, want ze waren zo flink opgeschoten. Wat een laaghartige huichelaars !
Het is ook deze manier van politiek voeren, die duidt op een fundamenteel mentaliteitsverschil. Met die mensen valt niet samen te leven of te werken.
Opmerkelijk in Terzake was de afwijzende houding van Servais Verherstraeten(CVP) over een mogelijke terugkeer van Leterme. De man was vol lof over de premier, maar tegelijk tevreden dat deze op eigen initiatief opgestapt was. Merkwaardig. Zijn partijgenoot, Jan Jambon, die het land in twee wil hakken, was het helemaal eens. En zo hoort dat voor kartelpartners in één grote volkspartij.
