Voor enkele weken, op 6 april om precies te zijn,  was onze  premier, Nonkel Kruk, in Zuid-Korea, waar hem een eredoctoraat honoris causa overhandigd werd door de universiteit van Seoel. U zal het zich herinneren, wij hebben er opgewekt en trots een artikel aan gewijd.  Het zal nog niet zijn, zeker : kijkt u maar even naar de foto. De Nonkel toog vervolgens verder naar Tokyo en dat zal alles hopelijk ooit leiden tot nog betere economische resultaten.  Laten we maar optimistisch zijn.

Voorbije week was premier Balkenende in China om de opening van de wereldtentoonstelling van Shangai mee te maken.Hij mocht even op de foto met president Hu Jintao. Een moment van glorie voor Nederland, maar vooral voor de minister-president.

Balkenende, die ook een ontslagnemende regering leidt, voelde zich direct een wereldleider en streng sprak hij de Chinezen toe, dat het maar eens moest gedaan zijn met Noord-Korea de hand boven het hoofd te houden.  De Chinezen bogen diep het (eigen) hoofd en beloofden de Grote Nederlandse Leider, dat zij rekening zouden houden met zijn wijze raadgevingen.

Er zullen ongetwijfeld nog andere Europese politici de weg naar het Verre Oosten volgen, zeker nu Shangai hen die kans biedt. 

In eigen land zijn stuntels als Leterme of Balkenende niet bij machte om hun mini-landjes te besturen.  Zij doen net het tegenovergestelde van wat een groot deel van de bevolking wil, maar ze houden stoer vol. Ze liggen in hun eigen parlementen constant onder vuur van de oppositie en hun coalitieregeringen zijn oorden van intriges, geheime tegenwerking en op de spits gedreven vriendjespolitiek.  Geregeerd wordt er nauwelijks, geïntrigeerd dagelijks.

Naar het buitenland gaan, is voor die heren premiers een verademing, een luxe. Zij worden ontvangen met alle protocollaire eer, de rode loper ligt uit, terwijl zij de militaire erewacht schouwen, weerklinkt de Brabançonne of het Wilhelmus. Zonder valse noten want in China en buurlanden heerst discipline. Hier worden zij behandeld als volwaardige Leiders en wordt hen niet de huid volgescholden. In het Verre Oosten staan vormelijkheid en plichtplegingen hoog in het vaandel geschreven. Hier maakt men geen onderscheid tussen de functie en de man  : respect heerst alom ... Wie zou daar niet van genieten ?

Nonkel Kruk en Harry Potter zijn échte premiers, zeg maar Wereldleiders, voor enkele dagen. In hun respectieve naties verkommeren de eigen burgers, stapelen de beschavingsproblemen zich op, de openbare schulden zullen nog tientallen jaren een dynamisch beleid verhinderen maar dàt is geen punt in Het land van de Glimlach. Het Verre Oosten heeft altijd een magische aantrekkingskracht uitgeoefend op Europa.

Ray

Voor al onze lieve lezeressen

 "Ik zal vir niemand zwijgen ..." :  een slogan die wij op de redactie graag huldigen.

.

(

(foto ontleend bij oze collega Kartuizer)

Links plebs is vanmiddag in Rotterdam bezig geweest de sfeer te verstieren. Volgens de aloude redeneertrant ‘Ik geen leuk leven, dan jullie ook geen leuk leven’ was het gestaalde kader (marxistisch-leninistische groepen waaronder De Rode Morgen) voornemens de laarzen weer eens goed door de straten van de havenstad te laten dreunen. Wat voor de buitenwacht was getooid als een onschuldige 1 mei-demonstratie (het is voor sommigen vandaag Dag van de Arbeid) was in werkelijkheid een soort knokploegmanifestatie waarbij men wel even met pijpen en stokken door de straten zou marcheren. Resultaat: confrontatie tussen de politie en betogers, charges te paard, tal van arrestaties. Mooi zo. Opgeruimd staat netjes.

@ www.geenstijl.nl

Ook in Nijmegen kwam werkschuw tuig de straat op om de dag van de arbeid te "vieren"

.

Productie Theo

.

Naast het Renault-monument, de Vuist van Rik Poot, verzamelde Vlaams Belang dit jaar om zijn verbondenheid uit te spreken met de AV en de GV : de Arbeidende Vlamingen en de Gewone Vlamingen. 

Honderden sympathisanten uit gans het land waren aanwezig bij deze VB-traditie die voor 15 jaar begonnen is met het neerleggen van bloemenkransen bij het standbeeld van Adolf Daens te Aalst. De socialisten bezitten het monopolie op de rooie kaders binnen hun stalinistische syndicaat, het ABVV, maar zijn de voeling met de gewone arbeidende Vlaming al lang kwijt. Hun actieterrein is verschoven naar het politieke overleven van links, het produceren van geleerde studies en het door de strot rammen van de multiculturele verrijking en de belgische eenheid. Hand in hand met de franskiljons, het grootkapitaal en de monarchie proberen zij, die eens de proletariërs verenigden, het hoofd boven water te houden. Voor ons hoeft het niet : lekker verzuipen, dank je aan de eigen hoogmoed.

In het zonovergoten Vilvoorde, sprak volksvertegenwoordiger Filip de Man de aanwezigen toe, evenals algemeen voorzitter Bruno Valkeniers.

"De traditionele Vlaamse partijen zijn niet meer in staat tot het voeren van een welvaartspolitiek, het mangelt hen aan gedurfde ideeën, slagvaardigheid en hun eeuwige onderlinge twisten verlammen elk initiatief. Het enige valabele alternatief om onze sputterende economie terug op gang te brengen, de arbeid te hervaloriseren, werkgelegenheid te scheppen en  de sociale zekerheid betaalbaar te houden is de definitieve splitsing van belgië. Onafhankelijk Vlaanderen, verlost van de jaarlijkse geldelijke transferten van 12 miljard euro naar Wallonië,  kan een der bloeiendste naties worden in de Europese Unie."

Na de toespraken werd verzamelen geblazen in een grote tent waar drank, spijs en muzikale omlijsting de kans boden aan de deelnemers het vooral te hebben over de komende verkiezingen.  De pijnlijke ontmaskering voorbije week van de onvlaamse houding van de traditionele partijen, CD&V op kop, was ook een topic. Hieronder enkele sfeerbeelden van vooral bekende Vlaams Belangleden.

De deelnemers stromen toe, sommige automobilisten toeteren enthousiast bij het zien van de leeuwenvlaggen. We bevinden ons in bedreigd gebied.

Bruno Valkeniers op weg naar het podium voor zijn kordate en fel toegejuichte spreekbeurt. Bruno is een feesboekvriend.

De hoop en toekomst van Vlaanderen, Kamerlid Barbara Pas : geen kapsones, hard werken, een jonge vrouw met talent en pit die de VBJ een nieuw élan bezorgt. Een feesboekvriendin

 Twee vertrouwde en trouwe parlementairen : Marijke Dillen en Freddy van Gaever. Ze stonden op het punt mekaar te bijten, maar toen ze onze fotograaf ontwaarden, deden ze alsof het om te lachen was (grapje).

Onze trouwe nationalist uit Brussel, volksvertegenwoordiger Dominiek Lootens

Deze twee mensen verschijnen regelmatig op VB bijeenkomsten, anonieme leden, denken wij.

Vlaams parlementslid Johan Deckmyn, altijd paraat, altijd met de glimlach, een feesboekvriend.

De camionette van de 0000 had zich discreet  vermomd als VRT

Federaal volksvertegenwordiger Annick Ponthier uit Limburg, lieftallig maar harde doorzetster (en een feesboekvriendin)

"Ik ga mijn bekertje nog eens vullen" riep deze enthousiaste dame "Haast je wat met je foto"

Vlaamse hond mét Vlaamse Leeuw om de hals. De eigenaar is een feesboekvriendin 

Rita de Bont, federaal volksvertegenwoordiger en nationaliste in hart en nieren. Mooi wit gebit : "Ik moet wel" zegt ze "een lelijk gebit is geen reclame voor een tandarts".  Rita is ook een feesboekvriendin.

Alexandra Colen, nogmaals bedankt voor uw moedig artikel over "de Duivel in de Kerk". En wat horen wij u toch graag spreken met uw charmante Angelsaksische accent.

Onze goede, trouwe vriend, volksvertegenwoordiger  Bert Schoofs uit Limburg, nog een feesboekvriend.

Vlaams parlementslid en onderwijsspecialiste Katleen Martens uit Hasselt. Als zij spreekt, hoor je de bronsgroene eiken in haar stem ruisen. Ook een feesboekvriendin.

Er waren nog meer boeiende figuren, maar ja, onze ruimte is beperkt. En wij nemen enkel zij die vriendelijk lachten op.

Ray

Afgedrukt 16.40 uur 

Filip de Man, in mini-uitvoering tijdens maxi-speech

Van onze Japanse video-producent voor zijn Vlaamse fans

Katholiek Nieuwsblad

Het leek een beeld uit een heel andere tijd, of minstens uit een heel ver land. Toch was het vlakbij, midden in de Belgische hoofdstad, tevens zetel van de Europese Commissie en het Europarlement. In de Belgische Kamer zong de fractie van het Vlaams Belang vorige week, stoer als een voetbalploeg, het volkslied van zijn taalgemeenschap: de Vlaamse Leeuw. Zowel op het Belgische als het Nederlandse journaal werd het uitgezonden. Op dat moment was er al een acute kabinetscrisis, en ontving koning Albert de hoofdrolspelers voor overleg op zijn paleis.

Lachende derde

De val van het Belgische kabinet-Leterme II, een coalitie van vijf partijen, werd maandag een feit, nadat koning Albert het ontslag eerst nog enige dagen in beraad had gehouden. De Waalse vice-premier Didier Reynders van de liberale partij MR had inderhaast een lijmpoging mogen proberen, maar was vastgelopen. Er was geen vertrouwen meer. Vandaar het triomfantelijke aanheffen van de Vlaamse Leeuw vanachter het cordon sanitaire. Het Vlaams Belang is immers de lachende derde. En het lacht des te harder, omdat het was buitengesloten.

Zwartepieten

Op weinig plaatsen speelt de kwestie van nationale identiteit en afscheiding zo heftig als uitgerekend in de hoofdstad van de Europese Unie. De kwestie verlamt België, zodat andere urgente problemen blijven liggen. Volgens een enquête voelt een derde van de Vlamingen al voor een zelfstandig Vlaanderen. Een meerderheid van 58 procent wil daar niet aan. En liefst 80 procent van de Franstaligen steunt hen daarin. Logisch, want het armere Wallonië heeft daar alleen maar bij te verliezen. Net als bij de vorige crisis spitsen de tegenstellingen zich toe op de hervorming van het kiesdistrict Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV). De coalitie had bij aantreden in maart 2008 beloofd de kwestie voor Pasen 2010 op te lossen. Omdat die termijn gepasseerd is, trok de jonge liberaal Alexander De Croo (35), partijleider van de VLD, de stekker uit het kabinet. Inmiddels buitelen de politici bij het zwartepieten over elkaar heen. Vicepremier Laurette Onkelinx (Parti Socialiste) noemt de Vlaamse liberalen “pyromanen”, terwijl partijvoorzitster Marianne Thyssen de Franstalige partijen en de VLD de schuld geeft.

Ongrondwettig

Waarom werkt Brussel-Halle-Vilvoorde zo splijtend? Kort gezegd: dit verfransende kiesdistrict boven de taalgrens heeft een unieke bestuurlijke status en biedt daardoor aan de Franstaligen politieke voordelen, waar voor de Vlamingen niets tegenover staat. Zo kunnen de Franstaligen er op de eigen politici stemmen en stemmen werven, terwijl de Vlamingen dat onder de taalgrens niet kunnen. Door het kiesdistrict los te maken van Brussel en te voegen bij de rest van eentalig Vlaams-Brabant zou het evenwicht hersteld worden, maar vanzelfsprekend voelen de Franstaligen daar weinig voor: de status quo werkt in hun voordeel. Volgens een rechterlijke uitspraak uit 2003 is de kieskring BHV echter ongrondwettig. Er móet dus iets aan gedaan worden.

Afscheiding

Het blijkt in België dus niet mogelijk draagvlak voor een oplossing te organiseren. Volgens de hoogleraar politieke wetenschappen Bart Madden ligt het cordon sanitaire, de politieke uitsluiting van het Vlaams Belang, daaraan ten grondslag. Brisante politieke kwestie kunnen per definitie alleen maar geregeld worden door alle partijen daarbij te betrekken, betoogt hij in De Morgen. “Toegepast op BHV betekent dit inderdaad dat Vlamingen en Franstaligen hierover een consensus moeten bereiken, en dat de Vlaamse meerderheid haar standpunt niet eenzijdig kan doorduwen.” Overeenstemming op fundamentele punten krijg je alleen maar voor elkaar als je de extreme partijen op de flank erbij betrekt. Madden: “Het is evident dat het Goede Vrijdag-akkoord in Noord-Ierland nooit tot pacificatie zou hebben geleid zonder de steun van Sinn Fein en van het DUP van Ian Paisley.” In Vlaanderen zijn het Vlaams Belang en de gematigder NV-A de partijen die afscheiding nastreven. Samen vertegenwoordigen ze bijna 40 procent van de Vlaamse kiezers. Het Vlaams Belang is getroffen door democratische uitsluiting vanwege het cordon sanitaire, terwijl de NV-A sinds 2008 geen deel meer uitmaakt van de Vlaamse regering. Dat betekent dat bij de onderhandelingen over BHV een zeer groot deel van de Vlamingen niet vertegenwoordigd was.

Pacificatie verlaten

“Stel even”, aldus Madden, “dat in die omstandigheden toch tot een ‘onderhandeld’ akkoord gekomen was over BHV. Het Vlaamsgezinde protest zou ongemeen fel geweest zijn. We zouden naar de verkiezingen zijn gegaan in een sfeer van toenemende polarisatie tussen het blok van drie radi- caal-Vlaamse partijen enerzijds en de Belgische ‘systeempartijen’ anderzijds. Voor de drie V-partijen zou de meerderheid van in Vlaanderen meer dan ooit binnen bereik liggen. Het is precies uit vrees voor zo een scenario dat de Vlaamse onderhandelaars geen verregaande toegevingen wilden doen aan de Franstaligen.” Het cordon sanitaire moest ooit België redden, maar pakt nu precies omgekeerd uit: het pint het Vlaams Belang vast op een radicale positie, waarmee het de Vlaamse partijen die wel mee mogen doen, de maat neemt. Hierdoor verkrampen die aan de onderhandelingstafel. Madden vat samen: “Door de radicale Vlaams-nationalisten te stigmatiseren en uit te sluiten van het beleid heeft België het pad van de pacificatie verlaten en daarmee zijn eigen graf gedolven.”

Anders gezegd: de Vlaams Belangers hadden vorige week alle reden tot zingen.

http://www.katholieknieuwsblad.nl/archief/Artikelen/2010/4/30/Cordon_sanitaire_speelt_Belgi%EB_parten

De twee luttele opmerkingen die wij hebben : De NVA maakt nog steeds deel uit van de Vlaams Regering en de professor heet Maddens en niet Madden.

Wij hebben gisteren de vriendelijke toestemming gevraagd om dit stuk integraal over te nemen, want de redactie bleek daar zeer streng over te doen en we hebben tot hiertoe geen reactie ontvangen. Mochten de dames en heren van het Katholiek Nieuwsblad bezwaren opperen, dan vernemen wij dit graag.

Muziek : Dirk Brossé

Klikken op gele band :

http://www.netwerk.tv/uitzending/2010-04-23/crisis-belgië

.

 .

 http://www.tijd.be/home

Voor wie bent u van plan te stemmen op 6 of 13 juni?  (situatie 17.40 uur)

Productie : Theo

+ Aanpassing 22.30 u door Jade

Deze foto werd genomen toen ze tevreden de dolk uit de rug van de Vlaamse kiezers trok. Het wapen is ondertussen weggewerkt, gefotoshopt of gefotofopt. Je kan er alle kanten mee op, voor en na de verkiezingen, alleen het kreng mag erop blijven staan. Oorspronkelijk was ze van plan 800.000 maal toe te slaan, maar dat vergde meer dan 5 minuten moed en vereist echt werk, drie jaar politieke waanzin brengt een paar villa's op. Terwijl 960 euro bruto  pensioen voor de achterlijke kiezers meer dan genoeg moet zijn.