Dronken chauffeur die 3 mensen doodde : 6 maanden voorwaardelijk
De rechter : "Het is zonde van die mooie auto ! Foei !"
(foto : Vandaag.be)
De 23-jarige man die vorig jaar drie studentes doodreed in Oosterzele is dinsdag veroordeeld tot zes maanden cel met uitstel en twee jaar rijverbod. De ouders van de slachtoffers vinden de milde straf een slecht signaal om jongeren bewust te maken over de gevolgen van rijden onder invloed.
Op 11 november 2009 reed de jongeman met zijn wagen op vier fietsende studenten geneeskunde. Drie jonge meisjes overleefden het ongeval niet, de vierde student raakte lichtgewond. De man reed te snel en had 1,56 promille alcohol in zijn bloed.
De Gentse politierechtbank heeft de bestuurder nu zes maanden celstraf met uitstel en twee jaar rijverbod opgelegd. De man krijgt ook een boete van 6.000 euro. Hij gaat niet in beroep. De dronken moordenaar kreeg een ernstige vermaning van de rechter : "Wees voorzichtig in het vervolg..."
U zal wellicht van oordeel zijn, dat wij met het ouder worden niet mild zijn geworden. Dat is zo. De rechter die dit vonnis velde, zou o.i. tot aan zijn dood in de nor mogen verblijven. Hij, in de plaats van de moordenaar. En we willen hem graag meegeven : "Wees voorzichtig in de douche-ruimte, daar gebeurt wel eens wat".
Bron : de media
Onze dagelijkse introductie op Feesboek
Kandidaat Volksvertegenwoordigers & Senatoren : misschien heeft de onkreukbare hand van onze Juffrouw Ellen u vandaag uitgekozen en prijkt u met uw foto in onze rijkgevulde kolommen. Elke dag tot zaterdag : uit elke kieskring 1 kandidaat. Objectief, neutraal gekozen zoals bij de VRT. Alle partijen komen in aanmerking. - Wij zitten vandaag barstensvol nieuws : What is Islam ? Voor zij die het nog niet weten - In Nederland zijn het morgen verkiezingen : als voorbereiding werd Professor Bob Smalhout opgepakt door de politie - Geert Wilders haalt nog enkele leuke waarheden aan in zijn video - Kerkelijk recht is niet hetzelfde als Burgerlijk Recht : Professor Rikske Torfs wordt NIET opgepakt in het land B maar hij zit wel in nauwe schoentjes - Is Tawfik Hamid een eerlijke moslim ? Dat weten we niet, maar Israël is alleszins een gedroomde zondebok - Bart de Wever ontvangt vandaag de internationale pers : daar zijn wij gelukkig niet bij. Wij zijn lid van de politiek-incorrecte schrijvelaarsbond.
9 juni : Nederland - Geert Wilders - PVV - Lijst 5
.
Afscheid van het land B : Toedeloe !
.
Nederland is Jammerland geworden : Bob Smalhout aangehouden
De bekende columnist professor Bob Smalhout die in de Nederlandse Telegraaf regelmatig zijn kritische stem liet horen tegen de islam en het linkse bewind (en ook bij onze collega's van 'tScheldt) is aangehouden in verband met wapenbezit. Heel Nederland weet dat Smalhout een wapencollectie bezit. Wat eens het democratische Nederland was, is Jammerland geworden
Kerkelijk Recht is wat anders dan Burgerlijk Recht
Onderstaand artikel komt uit het blad "De wereld morgen" van het ACW met de niet mis te verstane titel : Klachten over fraude tegen Rik Torfs. Het is duidelijk dat in de tjevenkrabbenmand iedereen niet opgezet is met de komst van de katholieke wonderboy.
Er loopt een onderzoek van de interne audit van de KU Leuven naar de handel en wandel van Rik Torfs, professor Kerkelijk Recht en nummer twee op de senaatslijst van CD&V. Dat vernam de redactie van DeWereldMorgen.be. De beschuldigingen tegen Torfs zijn ernstig: verduistering van publieke middelen, wanbeheer en normvervaging.
De feiten kwamen aan het licht na klachten van collega's van Torfs. Eén feit draait rond valse facturen. DeWereldMorgen.be kon onder meer dat deel uit het dossier inkijken.
In 2003 stelde Rik Torfs vast dat niet alle kredieten van een onderzoeksfonds waren opgebruikt. De Leuvense uitgeverij Peeters stuurde op zijn verzoek drie facturen (goed voor in totaal 37.700 euro) voor de levering van telkens 100 tot 150 exemplaren van zes verschillende boeken. Alleen werd die stapel boeken nooit geleverd op de Tiensestraat in Leuven waar de faculteit Kerkelijk Recht huist, zo getuigden verschillende mensen voor de interne audit.
Peeters leverde volgens de facturen in september 2003 onder andere 150 exemplaren van 'Laws on religion and the state in post-communist Europe' (65 euro per boek), een boek dat op dat ogenblik nog niet bestond. Het verscheen pas het jaar daarop in 2004. Meer nog : dit lijvige boek is in geen enkele bibliotheek van de KU Leuven te vinden. De faculteit Kerkelijk Recht heeft zelf geen eigen bibliotheek.
Werden de boeken gratis uitgedeeld aan studenten ? Er zijn elk jaar slechts een handvol – dit jaar twee - Nederlandstalige studenten ingeschreven. Als die allemaal een gratis exemplaar kregen van 'Verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid van de diocesane bisschop', dan zou er nu nog een stapel boeken moeten liggen.
Een andere klacht die onderzocht werd, gaat over het veelvuldige gebruik van de Visakaart voor privédoeleinden.
En dan zijn er nog de getuigenissen over het dubbel laten terugbetalen van reiskosten, zowel door de faculteit Kerkelijk Recht als door diverse gastuniversiteiten waar de professor was uitgenodigd.
Vraag is wel of de interne audit van de universiteit de bevoegdheden heeft om deze zaak uit te spitten. De interne audit kan enkel een intern onderzoek voeren. Aangezien het hier om strafbare feiten gaat, moet de KU Leuven deze zaak eigenlijk overdragen aan het parket, aldus een bron aan de universiteit. “Dat is ook de enige manier om ten gronde te onderzoeken of de facturen vervalst zijn en of dit een courante praktijk is bij Uitgeverij Peeters. Hetzelfde geldt voor de dubbele terugbetaling van reisonkosten”, aldus de bron.
Wat zegt de universiteit? We checkten het verhaal bij Riet Biesmans, senior auditor van de KU Leuven die de ondervragingen deed in het kader van het onderzoek.
Mevrouw Biesmans, er moest eind april een eindverslag zijn van de interne audit naar de praktijken van professor Rik Torfs.
Riet Biesmans: “Waarom belt u naar mij?”
Omdat u verantwoordelijk bent voor het onderzoek.
“Wie zegt dat?”
U hebt bijvoorbeeld in augustus vorig jaar in de Krakenstraat 4 verschillende ondervragingen geleid.
“Hoe bent u daarvan op de hoogte?”
Ik weet dat uit welingelichte bron.
“Amai.” (stilte) “Ik ga daar nu niks kunnen over zeggen. Ik ga dat met het diensthoofd moeten bespreken. Ik ga u eventjes in het ongewisse moeten laten.”
Zal ik dan meteen contact opnemen met uw diensthoofd?
“Zelfs daar ga ik niets over zeggen. Ik hou mij aan de ethische gedragscode die ik heb ondertekend. Ik beschouw dat als mijn beroepsplicht om te zwijgen.”
Dan maar eens polsen bij waarnemend diensthoofd interne audit Seppe Deryckere.
“Wij geven geen commentaar naar buitenuit over interne audits.”
Ontkent u dat er een interne audit is?
“Geen commentaar.”
Bij wie moet ik dan wel bevestiging krijgen?
“U kan geen bevestiging krijgen. Er is geen commentaar.”
Natuurlijk proberen we ook bij rector Mark Waer.
Daar krijgen we uiteindelijk alleen de woordvoerder aan de lijn die ons niet meer wil vertellen dan het volgende, en van mening is dat deze 'toelichting' zou moeten volstaan:
“Er zijn op regelmatige basis interne audits aan de KU Leuven en dit is er één van, die inderdaad al lang aan het lopen is. Wij geven nooit informatie over interne audits. U mag natuurlijk wel de betrokkene contacteren. Er zijn regelmatig interne audits zonder concrete aanleiding.”
In dit geval was er wel een concrete aanleiding. De interne audit kwam er na klachten over fraude.
“Daar geef ik geen commentaar op.”
Wat antwoordt Rik Torfs? "Er was een interne audit. Ik heb enkel een brief gehad met de mededeling dat die audit positief is afgerond.
Als u informatie wil over wat er in dat dossier staat, vraag het dan aan rector Mark Waer, want ik heb dat dossier nooit gezien."
Die weigert vragen daarover te beantwoorden.
"Ik heb hem nu vrijstelling verleend van zijn beroepsgeheim dienaangaande, hij mag communiceren over deze audit."
Opnieuw nemen we contact op met het rectoraat, want er zijn toch wel wat vragen te beantwoorden door de universiteit.
Van de ene is er de ontkenning dat deze klachten in een audit zitten.Volgens een ander loopt deze audit al heel lang, en is hij nog lopende.Bij Torfs een heel ander geluid: de audit zou al beëinidigd zijn, en wel met goed gevolg.Volgens de ene mag er niet over gecommuniceerd worden, volgens de ander mag het wel. Wat zal het nu zijn?
Onze bezadigde en wijze vriend Regus Patoff is al jaren druk in de weer met zich te vervolmaken in de kennis van de islam. Onze abonnees zullen zich de boeiende reeks herinneren die Regus hier publiceerde gebaseerd op l'Islam des interdits door Anne-Marie Delcambe. Vandaag bezorgt hij ons een opmerkelijke tekst van ene Tawfik Hamid, een Egyptische schrijver die zich verzet tegen het moslim-fundementalisme.
Ik werd als moslim geboren en heb mijn ganse leven geleefd als een aanhanger van de islam.
Na de barbaarse terroristische aanslagen en andere gewelddaden die door een handvol medemoslims overal ter wereld werden uitgevoerd voel ik mij verplicht om als moslim en als mens te spreken en de waarheid te vertellen teneinde de wereld en de moslims te beschermen tegen een nakende catastrofale oorlog tussen beschavingen.
Ik moet toegeven dat ons huidig islamitisch onderricht geweld en haat voortbrengt tegenover niet-moslims. Het zijn wij, de moslims, die moeten veranderen. Tot nu toe hebben wij polygamie aanvaard, het slaan van vrouwen door mannen en het doden van hen die de islam verlaten, om een andere godsdienst aan te hangen.
Wij hebben nooit een duidelijk en sterk standpunt ingenomen tegen slavernij of tegen oorlogen om de islam te verspreiden en anderen aan de islam te onderwerpen, of om hen te verplichten van de vernederende jizia-belasting te betalen. Wij vragen aan anderen om ons geloof te eerbiedigen, terwijl wij niet-moslims in het Arabisch vervloeken tijdens de vrijdaggebeden in de moskeeën.
Welke boodschap geven wij aan onze kinderen door als wij de joden bestempelen als “afstammelingen van varkens en apen”. Is dit een boodschap van liefde en vrede, of een boodschap van haat?
Ik ben in kerken en synagogen geweest waar er gebeden werd voor de moslims, terwijl wij niets anders doen dan andersgelovigen vervloeken en hen betitelen als ongelovigen die gehaat moeten worden.
Als iemand de profeet Mohammed beschuldigt van pedofilie, dan reageren wij zuiver reflexmatig om hem te verdedigen. Maar terzelfdertijd zijn wij fier op het verhaal uit onze heilige boeken waarin verteld wordt dat hij als vijftigjarige een meisje van zeven jaar (Aisha) huwde.
Het doet mij pijn om te moeten zeggen dat de meesten van ons gelukkig waren na de elfde september en na de vele andere terroristische aanslagen zowat overal ter wereld.
Voor de camera’s keuren moslims deze aanslagen af, maar in ons hart geven wij de islamitische terroristen gelijk en voelen wij sympathie voor hun standpunten. Tot nu toe hebben de hoogste islamitische instanties nooit een fatwa uitgesproken om Bin Laden als afvallige te brandmerken, terwijl een auteur als Rushdie wel als afvallig verklaard werd die volgens de shariah vermoord moest worden omdat hij een boek had geschreven waarin hij ktitiek uitoefende op de islam.
Moslims betoogden om meer religieuze rechten te verkrijgen in Frankrijk en tegen het verbod op de hoofddoek aldaar, maar wij betoogden nooit met zulke passie en met zovelen tegen de terroristische aanslagen. Het is onze absolute stilte die aan deze terroristen de energie geeft om verder te doen.
Wij, de moslims, moeten ophouden om de schuld van al onze problemen op anderen of op het israëlisch/palestijns conflict te schuiven. Wij moeten eerlijk kunnen toegeven dat Israël het enige land in het Midden-Oosten is waar democratie, beschaving en mensenrechten heersen.
Wij verjoegen de joden, zonder mededogen en zonder compensatie, uit de meeste arabische landen om ze “jodenvrij” te maken. Dit terwijl er in Israël meer dan 1 miljoen Arabieren leven die de israëlische nationaliteit hebben en volle mensenrechten genieten. In Israël kunnen vrouwen niet wettelijk mishandeld worden door mannen. Iedereen kan van godsdienst veranderen zonder gevaar om als afvallige vermoord te worden. Dit zijn dingen die in de islamitische wereld ondenkbaar zijn. Ik geef toe dat de “Palestijnen” lijden, maar dat is de schuld van hun corrupte leiders, en niet van Israël.
Men ziet geen Arabieren Israël verlaten om in een arabisch land te gaan leven, maar wij zien wel vele duizenden Palestijnen gaan werken in het “vijandige” Israël. Indien Israël de arabieren zo slecht zou behandelen als sommigen beweren, dan zou het omgekeerde zich zeker voordoen.
Wij moslims moeten onze problemen onder ogen durven zien. Alleen dan kunnen wij ze aanpakken om een nieuw tijdperk te beginnen waarin wij harmonisch kunnen samenleven met de rest van de mensheid. Onze religieuze leiders moeten sterke en duidelijke standpunten innemen tegen polygamie, pedofilie en slavernij, tegen het vermoorden van diegenen die de islam de rug toekeren, tegen het slaan van vrouwen door mannen, tegen het verklaren van de oorlog aan niet-moslims om de islam te verspreiden.
Dan, en alleen dan, zullen wij het recht hebben om respect te eisen voor onze godsdienst. Het is nu hoog tijd dat wij stoppen met de schijnheiligheid en openlijk durven zeggen :”Wij, de moslims, moeten veranderen”.
Dr. Tawfik Hamid
(vertaling Regus Patoff)
Israel is de gedroomde zondebok (Mia Doornaert)
'Khaybar, Khaybar, o Joden, het leger van Mohammed keert terug.' Dat scandeerden 'vredesmilitanten' op het Turkse schip dat vorige week door Israëlische soldaten geënterd werd. Dat verwijst naar de aanval op de Joodse stad Khaybar door het leger van de profeet Mohammed, het geweld, de verkrachtingen en de plunderingen, en de uiteindelijke verjaging van alle Joden uit Khaybar door Mohammeds opvolger Omar. Die door Al-Jazeera getoonde boodschap van die activisten was duidelijk: hun doel is niet vrede tussen Israël en de Palestijnen, maar de verdwijning van Israël en de verjaging van zijn Joodse bewoners. Toch worden ze steevast als vredesmilitanten voorgesteld. Wie tegen Israël is, kan alleen maar goed zijn, nietwaar.
De Arabische zender Al-Jazeera liet ook een islamitisch-gesluierde vrouw aan het woord die zei dat de opvarenden ofwel hulp aan de broeders in Gaza, ofwel het 'martelaarschap' wensten. Als woorden nog enige betekenis hebben, geeft dat laatste aan dat zeker een aantal opvarenden op geweld uit was om 'martelaar' te kunnen worden. Met als extra voordeel dat Israël opnieuw de kritiek van de hele wereld over zich heen zou krijgen en zichzelf opnieuw diplomatiek zou verzwakken. Wat gebeurde. Dat een aantal van de opvarenden gewapend was, had geen enkel belang. Het plaatje is dat van vredeslammeren die ongenadig afgemaakt werden. Tegenstanders van Israël kunnen nu eenmaal niet slecht zijn.
In het verhaal wordt ook alleen over de Israëlische blokkade gesproken. Dat Egypte ook de grensovergang met Gaza sloot toen Hamas daar de macht gegrepen had, past niet in het prentje. Israël is nu eenmaal de enige boosdoener, ook al heeft het rondom zich niets dan autoritaire regimes die 'uitmunten' in schendingen van de mensenrechten. Maar die dictaturen zijn anti-Israëlisch, dat spreekt in hun voordeel.
Dat de media in een aantal Arabische en andere moslimlanden de meest obscene antisemitische propaganda verspreiden, daar hebben onze bestrijders van racisme en voorvechters van gelijke kansen blijkbaar ook weinig problemen mee, gezien de schaarsheid van rapporten daarover. Wie Joden haat, zal daar ergens wel een goede reden voor hebben.
Toen de 'vredesvloot' nog op weg was, zei een Egyptische expert Internationaal Recht, Ahmad Hassan Omar, aan Al-Jazeera dat Turkije en andere landen de hulpkonvooien moesten benutten om ook wapens naar Gaza te brengen. Niettemin, dat Israël die konvooien eerst wil controleren, kan alleen maar aan paranoia te wijten zijn.
Dit alles praat de Israëlische entering van het Turkse schip, en de negen doden, niet goed. Overigens, de vele organisaties voor de mensenrechten die Israël rijk is, zijn vrije pers, zijn intellectuelen hebben niet op de buitenwereld gewacht om hevige kritiek te leveren op hun eigen regering.
Het is dan ook niet de bedoeling het Israëlische geweld goed te praten, wel om de eenzijdige reacties te doorprikken.
De provocatie door de 'vredesmilitanten' past in een strategie die Hamas vanuit Gaza en de Hezbollah vanuit Libanon toepassen: Israël jennen, Israël uitdagen, Israël aanvallen - en wie heeft zich hier ooit iets aangetrokken van de zevenduizend raketten die Hamas uit Gaza op Israëlische burgers afgevuurd heeft? - om aldus Israël tot represailles te provoceren. Men verschuilt zich dan tussen burgers om er zeker van te zijn dat er 'collateral damage' valt en dat Israël de hele wereld over zich heen krijgt wegens 'buitensporige reactie'. Het doel is een uitputtingsslag die uiteindelijk tot de verdwijning van Israël leidt.
Het negeren van die strategie, waarvan de Palestijnen de eerste slachtoffers zijn, is intellectueel oneerlijk en politiek contraproductief.
Maar Israël is nu eenmaal een gedroomde zondebok. Het is een democratisch, westers land en dus een schietschijf voor al de 'antikapitalistische', 'anti-imperialistische' kruisvaarders die verweesd achterbleven na de val van het communisme. Het geeft aan de emotionele alliantie tussen zogenaamd progressieve westerlingen en reactionaire moslimfundamentalisten een vooruitstrevend vernisje, in naam van het 'anti-imperialisme' en de Derde Wereld. En last but not least, Israël is klein, heeft geen olie, geen aardgas, geen strategische grondstoffen, het kan niet dreigen. Niet de kritiek op Israël, maar de eenzijdigheid waarmee de hele wereld op één klein land hamert, geeft een wrang gevoel.
(Mia Doornaert is onafhankelijk adviseur van premier Leterme. Haar column verschijnt tweewekelijks op maandag in de Standaard)
Nog even in herinnering brengen voor 13 juni
Het meisje dat de commentaren bij deze video leest, is dubbel gehandicapt : haar Engels klinkt Pakistaans en haar stem is vlak en kleurloos. Dit is het typevoorbeeld van een video met een schitterende boodschap maar op een onhandige manier gebracht. Wat primeert, is echter de haarjuiste analyse. Het wil niet zeggen, omdat wij dit vinden, dat het ook uw mening moet zijn. Dus : kijken !
07-06-2010
Verkiezingsmededeling door Juffrouw Ellen
Beste Angeltjesvrienden,
Mag ik even uw welgeschapen aandacht voor een bijzonder belangrijke mededeling zowel voor de lezers van Angeltjes als de kandidaat-volksvertegenwoordigers en senatoren ? De redactieraad van deze onvolprezen blog heeft beslist van morgen af tot en met zaterdag elke dag 1 kandidaat uit elk kiesdistrict bondig aan u voor te stellen. De keuze geschiedt op volkomen willekeurige basis (at random) door mijn onkreukbare hand. Van morgen af, prijkt hier wellicht uw kandidaat ... en indien niet, dan is het een andere. Het leven zoals het is voor de verkiezingen. Als suprême bewijs van onze onpartijdigheid zullen er kandidaten voorgesteld worden van àlle partijen. Wij zijn even neutraal als de VRT of de kwaliteitsmedia. Leve Onszelf !
Juffrouw Ellen, uw innig verkleefde dienares.
Vlaamse kunst wordt geveild in Amsterdam
Morgen, dinsdag, wordt bij het veilinghuis Christie's in Amsterdam een drol geveild van onze landgenoot Wim Delvoye. Niet van hemzelf, maar van zijn kunstwerk 'Cloaca' dat artificiële ontlasting produceert.
De drol die dinsdag onder de hamer gaat - zeker in dit geval figuurlijk - is vacuümverpakt en werd door 'Cloaca' (op de foto met Delvoye) gedraaid op 27 augustus 2001. Hij zou naar verwachting tussen de 5.000 en 7.000 euro opleveren.
Delvoye ontwierp zijn strontmachine in 2000. De machine verwerkt drank en voedsel zoals een menselijk lichaam dat doet. Een jaar geleden veranderde een drol van Cloaca in Londen nog van eigenaar voor 14.500 euro.
Wij weten het niet maar we hopen uit de grond van ons hart dat Bert Anciaux destijds voor een royale projectsubsidie gezorgd heeft voor Delvoye. Of zoals Herman Teirlinck vaak de discussies besloot in zijn Brusselse literaire Mijollenclub : "Al de rest is kak".
Jongens ...
@ Vandaag.be
In onze brievenbus : een brief van 2600 jaar geleden
Pas vandaag bereikte ons een brief, geschreven door de Griekse dichter Aisopos, zo'n 2600 jaar geleden. Dankzij de privatisering van de Post is hij niet verloren gegaan :
Op een dag ging een man het bos in, met in zijn hand een bijlkop en hij smeekte de bomen om hem een kleine tak te geven die hij nodig had voor een bepaald doel. De bomen waren vriendelijk en gaven hem een van hun takken. Maar wat deed de man ? Hij stak de tak in de bijlkop en begon een voor een de bomen om te hakken. Dan pas begrepen de bomen hoe dom ze geweest waren, om aan hun vijand het middel van hun vernietiging te geven.
Uw verkleefde Aisopos (vertaling Foxy via Brussels Journal)
Waar wij ook uitkomen met het stemmenwijzertje, wij kiezen voor Vlaams Belang
Campagnejournaal 4 - Kent u ene Gerolf Annemans en Anke Van der meersch ?
.
Het grote verkiezingsdebat
(foto 0000)
Met lichte tegenzin maar met politiek-correct plichtsbesef, zoals wij zijn, hebben we gisteravond het grote verkiezingsdebat gevolgd, waar alle partijen aan deelnamen op voet van gelijkheid.
Een aantal maatschappelijk relevante thema's werden voorgesteld door la Tanghe (Groen-Links) en ingeleid door vier experten die hun bondige mening weergaven. Een van die vier was de hoodredactrice van Le Soir, want de VRT heeft een groot zwak voor de Franstalige krant die uitmunt in het dagelijks vergelijken van Vlamingen met moffen of nazi's. Béatrice Delvaux heeft zich echter behoorlijk gedragen, wellicht omdat zij onder de indruk was van het kader waarin de vier neergeplant waren : het ex-koninklijke paleis van Bauerscheid aan de Antwerpse Meir. Een streepje klassieke muziek leidde de tussenkomsten van de koninklijke experten in.
Vervolgens werden twee aangeduide politici ondervraagd en onderbroken door Tim Pauwels (sp-a) en Ivan de Vadder (Open-VLD) over het aangereikte onderwerp. Na het tweegesprek schoot Linda de Win (Groen!) in actie en liet het woord aan enkelen van de overige politici, waarbij zij opvallend vaak terechtkwam bij Alexander Decroo. Linda is niet blauw maar niet ongevoelig voor de charme van nieuwe jongelingen die zij wat graag zal ontvangen in haar Villa.
Alle deelnemers hadden zich keurig uitgedost, het moet gezegd worden, en zij werden door de schminkafdeling van de VRT correct en eveneens op voet van gelijkheid behandeld. We hebben het al anders meegemaakt. De Deftige Dame had een donkere haarspoeling aangebracht en ze droeg een wit halskettinkje, wat ze beter had vervangen door een foulard of een sjaaltje, wat zij schattig noemde bij de moslima's. In de voorbereiding van het debat zal de CD&V-leiding ook niet vermoed hebben, dat Marianne's tussenkomsten vaak op luid gelach zouden ontvangen worden. Niet omdat zij komisch als een kakelende kip door de studio liep, maar omdat het aanwezige publiek haar fris uitlachte met sommige van haar besluiten.
Een van die momenten deed zich voor in het duo-debat met haar ex, Bart de Wever. Door zijn raadgevers is hem ongetwijfeld met zeer veel diplomatie gevraagd, om bescheiden te zijn, maar dat wil niet zo best lukken. Hij probeert een nederige toon in de stem te leggen, maar zijn lichaamstaal blijft die van een opgeblazen kikker. Soit, de Vlaamse mensheid heeft dat graag. Het gesprek tussen de 2 ex'en was op het randje van het gênante af : "Nu zal ik eens mijn Waarheid zeggen ..." werd verschillende keren te berde gebracht met opgekropte verontwaardiging, gevolgd door beschuldigingen die wij al jaren geleden neergeschreven hebben. De VRT-moderators gniffelden. Wij, met onze conciërgementaliteit, vonden de ontluistering leerrijk en genietbaar.
Een ander opmerkelijk debat was dat tussen Filip Dewinter en Wouter van Besien van Groen over milieu en energie. Een onderwerp, als core-business van Groen, door twee partijen die maatschappelijk mekaars tegenpolen zijn,moet voor vuurwerk zorgen. Het was nochtans Dewinter die dit thema naar zich trok : voorlopig geen afbouw van kernenergie, goedkope electricteit voor de burgers door staatsdistributie en de klimatologen zijn nog minder geloofwaardig dan politici (wij vatten bondig samen). Wouter van Besien sprak uiteraard andere taal, groene taal, maar aan dit onderdeel houden we een positief gevoel over. Twee debaters aan de andere kant van het politieke firmament, die mekaar bejegenen met fatsoen en wederzijds respect. Zou de tijd dat Meyrem Almaci die hatelijk weigerde de hand te drukken van de VB-afgevaardigde tijdens een vorige verkiezingsuitzending, voorbij zijn ?
Bart de Wever begint ons te vermoeien ; het beluisteren van zijn uitwijkmaneuvres is een herhaling van steeds hetzelfde. De verbazing over zoveel verbale behendigheid, heeft plaatsgemaakt voor verveling. Hij zal nog een tijdlang een deel van zijn electoraat verblinden maar het effect van te veel en te vaak hetzelfde, manifesteerde zich nadrukkelijk tijdens dit Grote verkiezingsdebat. De herhaalde vragen van diverse kanten, op wat de NVA wil met het land B, stuitten telkens op het inmiddels afgezaagde deuntje dat het Europese niveau de nationale staten zal uitwissen. Of ze laten verdampen.
We kennen dit nietszeggende en ontwijkende standpunt uit het hoofd. De NVA is bang zijn nieuwe kiezers af te schrikken, heeft angst van zijn eigen partijprogramma (zelfstandig Vlaanderen) en is bevreesd het belgische establisment voor het hoofd te stoten door openlijk te pleiten voor de splitsing van belgië. Schizofrenie tot de derde macht. Angst en vrees, de vijanden van eerlijke politiek, hebben De Wever definitief in hun greep.
Laten we trouwens ook even benadrukken dat het ultieme streefdoel van de NVA, namelijk Europa, een weinig aanlokkelijk alternatief is voor de belgische dubbelzinnigheid : we ondergaan, nu het Lissabonverdrag op volle toeren draait, de ondemocratische heers- en bemoeizcht van de EU door de niet-verkozen elitepolitici van de Commissie. De NVA voelt zich kiplekker in het Europarlement onder de politieke paraplu van de extreem-linkse Groene fractie, die vooral uit is op het opheffen van de individuele identiteiten en de snelle opname van Turkije. De kijkers en kiezers mogen best dit NVA-alternatief voor een zelfstandig Vlaanderen kennen.
Jean-Marie Dedecker zag er vermoeid uit, zelfs ziek. Zijn tussenkomsten, die normaal spitant en combattief zijn, klonken mat en de houding van "ik ben de enige hier die àlles weet" miste elke geloofwaardigheid. In zijn duo-debat over politie en justitie met Dewinter, bleef Dedecker vasthangen aan "de enkelband", voor hem dé oplossing van de criminaliteit. Dit thema is voor Vlaams Belang een van de hoofdaccenten in het programma en het onaangevochten terrein van Filip Dewinter. Die kreeg en nam de kans te baat om de partij-inzichten terzake uit de doeken te doen aan hand van concrete voorbeelden. De meeste partijen hadden dit thema ongetwijfeld liever ontweken. Multicultureel is multicrimineel en eigen volk eerst zijn niet de uitlatingen die men aan Dewinter gunt op de openbare omroep, maar die hij toch behendig doorheen zijn tussenkomst vlocht. Je moet het maar doen !
De Deftige Dame werd onthaald op een zoveelste lachsalvo van het publiek, toen zij beweerde dat justitie vandaag volledig hervormd zou zijn, als Decroo de regering niet in de steek had gelaten. Het kind van Herman en Françoise beet verontwaardigd van zich af en riep herhaaldelijk de naam van godbetert Annemie Turtelbaum voor wie de jonge voorzitter een grote adoratie bezit. Dat is Linda de Win niet ontgaan.
Wat kunnen we zeggen over Caroline Gennez ? Dat het mens weer eens in de studio verscheen, zoals al haar voorgangers, met de oude koe van een vermogensbelasting waar zij 3,4 miljard voor vraagt en met dat bedrag zal de charmante Caroline de pensioenen en andere sociale uitkeringen aanpassen. Zij heeft het bedrag van de verhoging met 200 euri per gepensioneerde niet herhaald, maar ze heeft heel de avond telkens ze in beeld kwam, met haar blikkerend gebit Vlaanderen toegelachen. De socialistische PR speelt de troeven uit waarover het beschikt.
Er zijn gisteravond beloftes gedaan en leugens verspreid, zoals we dit bij elke verkiezing meemaken. De kijkende burger moet zijn eigen conclusies trekken en prioriteiten vastleggen. België is aan het einde van zijn Latijn : we zagen en hoorden vooral amechtige pogingen door dames en heren van wie geweten is, dat zij en hun partijen verantwoordelijk zijn en blijven voor de huidige onbestuurbaarheid.
Niemand van de traditionelen heeft het lef gehad zijn mening te geven over de Vlaamse positionering tegenover de Franstaligen. Wat met het waterhoofd Brussel, dat vegeteert op Vlaamse en federale centen en bestuurd wordt door dorpspotentaten ? Zoals ook niemand duidelijkheid wilde verschaffen over de gigantische begrotingstekorten die zich jaar na jaar zullen vertalen in stilzwijgend aangegane leningen en een maandelijks aangroeiende staatsschuld. Besparingen werden vaag aangehaald, alsof zij alleen de buren zullen treffen, maar zeker niet u, hooggewaardeerde kiezer.
De VRT zal trots zijn op dit ontspanningsprogramma dat een soort politieke variant was op "Idool". De Deftige Dame hebben wij leren kennen als een vrouwelijke heruitgave van Yves Leterme. Alexander Decroo maakt een goede indruk evenals Walter Besien, maar zij zullen beiden, willen zij overleven, opgeslokt worden door het regime. Dat laatste staat ook Bart de Wever te wachten, die in onze ogen nog steeds een onbetrouwbare praatjesmaker is.
Filip Dewinter heeft nogmaals bevestigd dat hij met zijn politieke kennis voor geen enkele traditionele politicus moet terugwijken. Hij is een redenaar en debater van formaat, die in dit vijandige gezelschap onomwonden zijn meningen en overtuiging vertolkt. Consequent en rechtlijnig. En bovendien de enige die het lef heeft steeds hetzelfde voorop te stellen : splits belgië.
Ray
(Dit artikel had deze nacht om 00.00 moeten verschijnen, maar door een technisch mankement is het verdwenen zonder dat we de tijd hadden een copie te maken. Het werd derhalve deze morgen, onder veel gevloek en tandengeknars herschreven.)
La libre belgique : bibberen en dreigen ...
"Neen, de Franstaligen vrezen niet en weigeren evenmin bijkomende verantwoordelijkhede te dragen. Maar ze achten het verkieslijk, in het belang van de bevolking, dit te doen in het raam van een natie, genaamd belgië, waarvan het dom zou zijn haar van de kaart te vegen. En zij wensen de solidariteit te handhaven die de Vlamingen misschien binnenkort nodig hebben voor de uitbetaling van hun pensioenen."
