Tuut-Tuut, daar is het busje met het Bartje op weg naar het Grote Paleis van de Keuning.

- Dag Sire, zegt het Bartje

- Ha, dag Bartje, zegt de Sire, oewist met u ? Hebt gij goed geoewerkt voor de Sire ?

- Ik zou het geloven, Sire, ik ben zeker wel 10 kilogrammen bijgekomen.

- Hahaha, Bartje toch, gij zijt een grappig manneke.

Tot zover dit eerste gedeelte van het onderhoud. Misschien komen wij later terug met het vervolg.  Misschien ook niet.  Het leven is onvoorspelbaar.

Barry Madlener bezit niet de eloquentie van Geert Wilders, maar hij dringt onverschrokken en onomwonden tot de kern van de zaak door : Turkije schendt permanent mensenrechten en allerlei internationale verdragen en hoort niet thuis binnen de EU.  Hij richt zich tot de Turkse minister voor EU-zaken, Egemen Bagis. Deze van pretentie barstende kerels zijn het noiet gewoon op dergelijke manier aangesproken te worden. Hoe meer, hoe liever, hoe vaker, hoe beter.

Opgedragen aan onze trouwe vriend Jos,  steunpilaar van dag één van Angeltjes.

.

Bij voetbalclub GSC Esdo in Den Haag hebben Marokkaanse leden een coup gepleegd door in groten getale naar de ledenvergadering te komen, en daar een bijna volledig Marokkaans bestuur te kiezen.

De zondag 1 van de vereniging is kampioen geworden in de 4de klasse D

Oud-bestuurslid Jaap Kanters spreekt donderdag in De Telegraafvan een coup 'op slinkse wijze'. 'Het is allemaal van tevoren bekokstoofd,' aldus Kanters, die vanwege de overname zelf ook moest opstappen.

Vier Mohameds
Als gevolg zijn nu alle vijf de bestuursleden van Marokkaanse komaf. Het bestuur bestaat sinds de overname uit een Umit, een Nordin, een Hassan, een Ali en een Mohamed. In de zeskoppige leidingvan het eerste elftal zitten zelfs vier Mohameds.

Uit onvrede zijn inmiddels 52 autochtone spelers, vier complete elftallen, bij de vereniging vertrokken. Zij hebben zich volgens Kanters aangesloten bij de nieuwe vereniging WIK in het Zuiderpark.

Oud-leden hebben GSC Esdo met de komst van steeds meer Marokkaanse leden zien veranderen. Zo zijn de etiketten van de sterke drank en biertap afgeplakt en kunnen er in de kantine geen karbonaadjes meer worden besteld.

Vrouwen
'Ook gedraagt men zich heel anders ten opzichte van de vrouwen die zich als vrijwilliger jarenlang hebben ingezet voor de club,' zegt Kanters.

'Zo zijn de vrouwen die het hele seizoen achter de bar hebben gestaan niet eens uitgenodigd voor het feest om de afsluiting van het seizoen te vieren. Dat terwijl deze dames zich al jaren het vuur uit de sloffen lopen.'

De secretaris van Esdo, Mohamed Talhoui, zegt niet te snappen waarom tientallen leden de vereniging de rug hebben toegekeerd. 'Maar ze zullen zich waarschijnlijk niet meer prettig hebben gevoeld bij de club. Bij elke amateurclub is het normaal dat er mensen overstappen naar een andere voetbalvereniging.'

Door Jeroen Langelaar @ Elsevier 

Duidelijke taal, waar men niet tuk op is.

.

Negentig procent van de camera’s in het openbaar domein moeten weg. Als hun werk door gewone politiepatrouilles of wijkagenten kan worden gedaan, mogen ze niet opgehangen worden. En dat is bijna altijd zo. Dat is één van de 18 artikelen uit het Charter 2020 inzake privacy en grondrechten.

Het Charter werd opgesteld door Raf Jespers, een Antwerpse advocaat van de extreem-linkse PVDA+. Hij ontwierp dit verdrag in zijn nieuwste boek 'Big Brother in Europa', dat zopas werd voorgesteld. Met dit Charter wil Jespers de privacy van de burgers beter beschermen.

Hij is tegen bodyscans op luchthavens, tegen de Europese terroristenlijsten, tegen intelligente metrokaarten zoals die van de Brusselse MIVB, tegen biometrische identiteitskaarten die ook iemands vingerafdrukken bevatten, tegen een volgens hem ondemocratische Europese Unie die het recht op privacy steeds meer uitholt. Jespers wil ook dat iedere burger volledig toegang krijgt tot alle databanken die gegevens over hem bewaren en dat hij die kan corrigeren.

Hij keert zich tegen de strijd tegen het radicalisme als die nazisme en communisme op één hoop gooit ... nèt wat we dachten.

Bron : Gazet van Antwerpen

Ik heb het altijd jammer gevonden dat men het nodig vond het Vlaams Belang te vervolgen omwille van de slogan 'Eigen Volk Eerst'. Wat is daar nu mis mee? Dat is toch een normale en in de natuur ingebakken reflex? Een kat zorgt toch ook altijd eerst voor haar eigen jongen? En als je gezelschap, op reis zijnde in het buitenland, een boottocht maakt en het vaartuigje dreigt te zinken, wie ga je dan eerst in veiligheid brengen? Eerst je eigen gezinsleden natuurlijk, dan mede-Vlamingen en vervolgens, ja... vervolgens mensen met wie je op reis een goed contact had. Nederlanders? Waarschijnlijk, want die mensen spreken dezelfde taal en ongetwijfeld heb je al gesprekken met hen aangeknoopt, net omdat je dezelfde taal spreekt: de communicatie verloopt een stuk gemakkelijker en je verstaat elkaar met een half woord. En het is inderdaad misschien een beetje wreed, maar die mijnheer uit Rusland, die ken je helemaal niet, je begrijpt geen fluitje van wat hij zegt en die... tjah... die moet maar zijn eigen plan trekken. Begrijp me niet verkeerd, als er tijd is, dan, ja dan ga je die ook proberen te redden - het blijft tenslotte een mens en een wezen van dezelfde planeet - maar... Eigen Volk Eerst.

Wat heeft dit alles nu te maken met voetbal en met het oranjegevoel? 12 300 000 Nederlanders hebben op dinsdag, 6 juli de halve finale van de wereldbeker voetbal op de televisie bekeken. Die mensen waren dus fier op hun landje, zij waren trots op hun nationaliteit. 74,5 % van de Nederlanders wilden wanhopig graag dat Holland zou winnen en zou schitteren op dit internationale evenement. De Nederlanders hebben een vlag en een kleur om achter te staan. Waarom hebben wij dat niet? Waarom mogen wij dat niet hebben? Waarom wordt nationalisme en patriottisme hier in België en Vlaanderen altijd belachelijk gemaakt?

Nederland is een vooruitstrevend land en niet bepaald extreem rechts te noemen, maar 74,5 % van de Nederlanders vindt wel dat je enthousiast met je vlag mag staan zwaaien als je het goed hebt gedaan in de ogen van de wereld. Ik vind dat ook.

En ik wil ook een vlag om achter te staan.

 Drs. Johan Arendt Happolati

Voor de bolletjeskermis waren de Franstalige politici-medeburgers overtuigd van de noodzaak een Grote Staatshervorming door te voeren. Zij keken daarbij zelfs enigszins verontwaardigd, alsof het de Vlamingen waren die tot hiertoe dwars hadden gelegen tegen dit noodzakelijke initiatief. Di Rupo, Reynders, 1000quet klonken bijna unisono : "Mais oui, bien sûr, oewij hebben nooit anders geoewild" Reynders ging zelfs zover zijn FDF-kartelpartner te verloochenen, wie is die Maingain ?

De CD&V-er Verherstraeten, wiens optredens vaak beter zijn dan die van vele stand-up comedians, kraaide dat de vele praampogingen van zijn partij de Walen overstag hadden laten gaan. Zijn Deftige Dame schroomde zelfs een ridicule leugen-à-la-Danneels niet : "Wij waren nog twee dagen vergaderen verwijderd van een oplossing". Verherstraete keek haar bijna verliefd aan.

"Het is in de sacoche" juichten de Vlaamse bolletjeskermisgangers en ze riepen massaal de TV-flamingant met bijna 800.000 persoonlijke stemmen en 1,1 miljoen partijstemmen uit tot de grootste politieke formatie van het land B. Nog nooit gebeurd, iedereen kreeg klop en was tevreden.

Grootmoedig, zoals wij Dewever hadden leren kennen bij zijn dagelijkse televisieshows en krantencolumns, trok hij zich niet terug op de Olympos om van zijn overwinning te genieten en de eerbetuigingen van de verslagenen af te wachten. Integendeel, hij deed direct afstand van zijn kroon en weigerde het premierschap.  Zo doen échte Vlamingen dat : zich terugtrekken en de eer aan de Franstaligen laten. "Après vous, monsieur Elio".

Over het grondgebied van het ganse keuninkrijk behaalde de NV-A 17,4% van de stemmen tegen 13,7% voor de PS , maar Bart stelde zich teverden met de tweede plaats. Dit was de eerste verloochening van zijn kiezers. De Woestijnvisopleiding is niet voorzien voor de primus.

Een gedroomd scenario voor de hovelingen van Laken. Zij gaven de Vlaams-nationale republikein het bevel zich ten dienste van de keuning te stellen en nieuwtjes te sprokkelen, informatie verzamelen, noemt men dat. De Wever mocht zelf uitzoeken hoe het belgische establishment omgaat met het Vlaams-nationalisme dat geen revolutie predikt maar evolutie.

De échte machtsbelgen hebben in hun dossiers opgeslagen hoe zij destijds de Volksunie neutraliseerden en paaiden met snuifjes van de macht. De erfgenamen van deze geamputeerde Volksunie, die zich verzameld hebben omheen de NV-A,  kennen enkel de opgeblazen en aangedikte verhalen over de VU in de belgische en Vlaamse regeringen. Dat hun voorgangers nooit serieus genomen werden, is verdampt in de nevelen van de tijd.  Jan Jambon roept op de dag van de eedaflegging in de Kamer uit, dat wie zal regeren met hem, BHV zonder meer zal splitsen. Elio di Rupo fluisterde tot de man naast hem in de Kamer : "Qu'est-ce qu'il dit, celui-là ?" (wat zegt die kerel ?).

Deze namiddag zal De Wever zijn informatie-resultaten afgeven bij de keuning. Alhoewel er geen mededelingen verstrekt werden tot hiertoe, zijn er regelmatig lekken geweest.  Over de grote bereidheid van de Franstaligen om een communautaire vrede tot stand te brengen via een Grote Staatshervorming, is al lang geen sprake meer.  Wie zal uitgenodigd worden om deel te nemen aan een regering die het land verder het moeras zal insturen, is evenmin bekend. 

De grote financiële en economische uitdagingen beperken zich tot het herkauwen van de vaststelling dat er 22 miljard moet bespaard worden.  Hoe ? Over welke periode ?  Dat blijft allemaal vaag en onbekend. De splitsing van de RSZ zal vermoedelijk doorgevoerd worden met een eigen rolstoelenbeleid voor de gewesten.

Het schijnt dat er meer tijd zal nodig zijn om deze informatie rond te krijgen.  De grote fout is geweest, dat de NV-A een taak op zich genomen heeft, die zij helemaal niet had moeten verrichten. Het gaat niet enkel om die 1 zetel meer in de Kamer, maar ook om de getallen : 17,4% voor de NV-A tegen 13,7% voor de PS, 1,1 miljoen kiezers tegen nog geen 900.000.

In haar ijver en met een hongerige ambitie om àlles te regelen en te beheren, heeft de NV-A zich met het aanvaarden van deze informatie-opdracht verslikt. Met de grote jongens en achter de schermen politiek bedrijven, is heel wat anders dan op televisie straffe toespraken houden.

Ray

In spoedvergadering bijeengeroepen heeft de redactie van Angeltjes beslist zondag aanstaande te supporteren met dit Engeltje voor Oranje.

Op 3 juli ll.werd hert dorpje Kizachi in het Prachtland Nigeria aangevallen door boze moslims, zij staken 5 christenen neer (allen gestorven) en stichtten brand in hun huizen. Dat was een mooie en nuttige daad,  een geslaagde actie en allahke zal best tevreden zijn geweest, maar het was niet genoeg.

De volgende dag trokken de vredelievenden naar Ganawari (waar dat ook moge liggen in Nigeria) en daar staken ze nog 3 christenen dood.

Na vele berekeningen en onderling getwist, kwam men op het getal van 8 doden. Dat was voorlopig genoeg. Koeltoer is een mooi ding.

@ Persecution.org 

"Het gaat ons erom aan te tonen dat het Duitse recht op de bescherming van persoonsgegevens ook voor buitenlandse bedrijven geldt die Duitse gebruikers hebben", verklaarde Caspar. Facebook slaat volgens hem data van niet-gebruikers langdurig op en gebruikt de gegevens voor marketingdoeleinden. Hij zegt veel klachten van burgers te hebben ontvangen. Onlangs bekritiseerde de Duitse federale minister van Consumentenzaken, Ilse Aigner, ook al de schending van privacy door Facebook. Facebook heeft tot 11 augustus om te reageren.

Ach, die privacy toch ... vreemd dat onze privacy nooit verdedigd worden tegen buitenlandse indringers.

@ Spitsnieuws

Een Europese finale! Wie had dat gedacht bij aanvang van deze wereldbeker voetbal?”, zei Leterme. „Aan de andere kant van de wereld geven de Europese voetballers een fraaie les in zelfvertrouwen en drang om te winnen.”

Volgens Leterme slaagt Europa er nu niet of onvoldoende in gelukkig te zijn. In Azië groeit de ambitie en zelfvertrouwen, Amerika blijft in zichzelf geloven ondanks problemen en het WK voetbal geeft Afrika een adrenalinestoot. „Europa echter lijkt al te vaak het vertrouwen in zichzelf te hebben verloren. We moeten Europa opnieuw vertrouwen geven en weer aanknopen met ambitie voor de Europese Unie”.

België wil daarom het komend halfjaar als EU-voorzitter vooral een aanzet geven voor meer economische groei. „We moeten opnieuw aanknopen met een jaarlijkse groei van minstens 2 procent”, zei Leterme. Ook wil hij meer industriële projecten, zoals eerder de hogesnelheidstreinen en Airbus.

Hij wil ook meer doen om de leidende rol van de EU op het wereldtoneel uit te spelen. „Bij de VN-klimaattop van Kopenhagen in december vorig jaar sprak de EU niet met één stem en zat daarom - om in voetbaltermen te blijven - op de bank, terwijl anderen de beslissingen namen.”

Dat Leterme slechts demissionair is, maakt volgens hem niet uit voor het EU-voorzitterschap. Een nieuwe regering zal het werk voortzetten, verzekerde hij.

De Belgische demissionaire premier kreeg in een debat volop steun en lof van bijna alle fractieleiders in het Europarlement, waaronder zijn oude rivaal Guy Verhofstadt van de liberale fractie. Verhofstadt pleitte voor een echt economisch bestuur in de EU en een nieuwe Europese toezichthouder op financiële instellingen.

Felle kritiek kwam echter van de Brit Nigel Farage, leider van de EFD-fractie met onder meer de SGP. „België is niet eens een behoorlijke natie. Uw land is bezig uit elkaar te vallen en u komt hier andere landen vertellen wat ze moeten doen ! Hoe hypocriet”, foeterde Farage, die Leterme er ook aan herinnerde dat die zijn eigen volkslied eens niet kende.

Tot zover dit verslag uit de Telegraaf. 

Het is een ontluisterende zaak dat een ontslagnemende eerste-minster van een land in ontbinding, zoals Nigel Farage terecht opmerkte, zich moet beroepen op voetbal om tot zelfvertrouwen aan te sporen.

Wij hebben het deze week nog gezegd : voetbal is niet meer dan een spelletje, dat heel even nationale emoties oproept en leidt tot een oppervlakkige eensgezindheid of teleurstelling, maar dat even snel en binnen de kortste keren, vergeten is.  Terwijl wij verheugd en verrast de foto's bekeken van de Oranje-autokaravaan-supporters die Suid-Afrika doorkruisen, kwam diezelfde avond op de Nederlandse televisie, de linkse kruisvaarder Adriaan van Dis vanuit Zimbabwe zijn grote aanhankelijkheid aan het ANC-bewind betuigen en alle Afrikaans-sprekenden beladen met de verantwoordelijkheid voor alles wat scheef loopt in Suid-Afrika. Dit om de zaken even te relativeren, voor wat betreft lessen die wij en politici zouden moeten trekken uit een dom voetbalspelletje ... Het zijn platte politici zonder niveau, die zich tot dergelijke prietpraat laten verleiden.

Dat het veder niet goed gaat met Europa, beste Nonkel Kruk, dat is niet de schuld van de burgers of de Eurocritici. Zeer velen onder ons zijn jarenlang enthousiaste voorstanders geweest van een Verenigd Europa, al dan niet steunend op de gevleugelde woorden van August Vermeylen : "Vlaming zijn om Europeaan te worden".

Als er vandaag scepticisme en ontgoocheling bestaat bij zeer velen, is dit de schuld van de megalomanie van de politiek. De politici hebben ons opgezadeld met een Europese dictatuur, geleid door ongrijpbare ambtenaren die behept zijn met een ziekelijke bemoeizucht.  Politici willen de volkeren van dit continent hun identiteit ontnemen, politici dringen een solidariteit op om hun eigen machtspositie te bestendigen, politici willen per de grootste islamstaat opdringen aan hun burgers die hier gen zin in hebben  en politici wringen de democratie de nek om.

Was het maar waar wat Nigel Farage zegde : dat dit Europa de weg moge opgaan van belgië en uit mekaar vallen.

Ray

Bart de Wever, gevraagd om te bemiddelen, stelt nieuwe titel voor :

"Dik voor mekaar"

Op 20 oktober gaat de nieuwe film van Jan Verheyen "Zot van A" met een schare van de bekendste Vlaamse acteurs en actrices in première. Het gaat om 5 liefdesverhalen die alle met mekaar iets te maken hebben. De film is een Vlaamse aanpassing van de Nederlandse comedie "Alles is liefde".  Het gerucht doet de ronde dat deze film die schaamteloos de slogan van de stad Antwerpen inpikt, zou verboden worden,  De woordvoerder van de stad verklaarde : "Onze  Weledelhooggeboren Heer Burgemeester heeft deze prachtige, wereldberoemde slogan zelf uitgevonden en wij hebben hem wettelijk gebetonneerd. Wij zijn gekend om onze breeddenkendheid, want 't Stad is van Iedereen (behalve van de Sinjoren, natuurlijk), maar Jan Verheyen, die trouwens een NV-A-er is, zal een andere titel moeten vinden. Of zijn film komt hier niet op de schermen".

De beperkten van geest uit de stedelijke administratie van Antwerpen, voelen zich in het kruis gepakt, omdat de Limburgers een promotie-campagne voeren om hun gezellige en mooie provincie te bezoeken. Daarbij is gebruik gemaakt van het wereldberoemde logo : de A met 2 x 3 streepjes ... Dat fantastische logo is echter wettelijk beschermd ... het is een van de grootste uitvindingen van burgemeester Slaapmans. Hij zal herinnerd worden niet, omdat hij onze stad heeft overgeleverd aan vreemde tafelschuimers en godsdienstfanaten, maar omdat hij naast de eerste letter van het alfabet enkele streepjes heeft laten plaatsen. Hij zal evenmin in de geesten voortleven omwille van zijn koene besluitvaardigheid inzake de Oosterweelverbinding maar de letter A, dat is hèt feit van zijn beleid.

In plaats van blij te zijn, dat Limburg het symbool van A oppikt en er op inspeelt, zijn de de beperkten verontwaardigd.

Limburg heeft een 60-tal affiches van 20m2 en 8 m2 laten ophangen in de stad van allah en degefrustreerden eisen dat ze verwijderd worden, zoniet wordt er gedagvaard. 

Bij de eedaflegging in 2007 was er slechts één Vlaamse verkozene die de eed als volksvertegenwoordiger aflegde in het Nederlands en het Frans : de blauwe Matthias de Clercq uit Gent.

Wij hebben vandaag in uitgesteld relais slechts een gedeelte van de eedaflegging gevolgd.  Het viel op dat uit de Antwerpse kieskring het socialistische lichtgewicht Maya Detiège de eed tweetalig aflegde. De kiezers van de Luchtbal zullen trots zijn op Mayake : "Eddet gehoord, Jeanne, de kleindochter van de Frans kent al goed Frans."

De kleindochter van de Frans had trouwens uitspraakproblemen met het moeilijke woord "constitution". Wat bezielt dat kind ? 

De bipatride Meyrem Almacci van Groen! deed er nog een Duitse schep bovenop. Als ze in haar échte vaderland Turkije in het parlement een andere taal dan Turks spreekt, vliegt ze 2 jaar achter de tralies.

Misschien waren er nog andere Vlaamse slijmerds die graag bij de Walen in de gratie willen komen. We hebben ze gemist en u mag ze ons altijd signaleren.  Vlaanderen radicaliseert en tegelijk ontstaat een nieuw soort mossels : franskiljons, die eigenlijk geen Frans kennen.

Ray

Het Jet Jorssenpad

vertrek en aankomst: station Heide-Kalmthout / Heidestatieplein

afstand: 8 km

signalisatie: wit met blauwe pijl

peter: taverne Cambuus

bemerking: de wandelroute loopt volledig over verharde wegen; met fiets mogelijk

De wandeling leidt u langs de woning van de auteur

bereikbaarheid: met de trein; halte station Heide

met de wagen: parkeerplaats rond het Heidestatieplein

type wandeling : door bosrijke straten van Heide en deels door Kapellenbos.

Veel beroepsjournalisten vrezen voor hun imago door de opkomst van burgerjournalistiek. Ze zeggen niet vaak sensatie in te zetten als lokmiddel en ze maken zich zorgen over de commercialisering. Dat blijkt uit het onderzoek De frustratie van de vierde macht van Carmen van Oers van de K.U.Leuven.

Het onderzoek onder 541 Vlaamse beroepsjournalisten is een van de eerste wetenschappelijke onderzoeken naar het standpunt van de Vlaamse beroepsjournalist over zijn professionele en maatschappelijke rol.

Burgerjournalistiek

Niet minder dan 52,9 procent van de ondervraagden vreest dat de burgerjournalistiek het imago van de beroepsjournalistiek schaadt. De reactie van een beroepsjournalist illustreert dit.

“Het is niet alleen een vak, maar ook een beschermd beroep dat een eigen deontologie kent en onderhevig is aan rechten en plichten. Burgerjournalistiek is onzin, want synoniem voor amateurisme. Of haalt u er een burgerchirurg bij als u moet worden geopereerd of een burgerloodgieter als de buizen verstopt zijn?”

Volgens Van Oers hoeft dit niet te betekenen dat de beroepsjournalisten gekant zijn tegen burgerjournalistiek, zolang er maar een duidelijk onderscheid is tussen beide vormen.

Sensatie

Verder zegt 56,2 procent niet bewust over te gaan tot een sensationele aanpak om extra impact aan een gebeurtenis te geven. De pers kreeg veel kritiek te verwerken bij de berichtgeving rond Kim De Gelder en het drama in het kinderdagverblijf in 2009.

Ook bij het onderzoek rond Ronald Janssen begin 2010 leek de kritiek van sensatiezucht opnieuw de kop op te steken. De respondenten in dit onderzoek geven echter aan zelf niet aan deze sensatie mee te werken.

“Misschien verantwoordt de ernst van de situatie de wijze van berichtgeving waardoor deze door de journalist niet als buitensporig wordt beschouwd”, zegt Van Oers.

“Een andere mogelijkheid is dat in deze gevallen de richtlijnen wel degelijk even uit het oog werden verloren. Vergeleken met het aantal goede berichten dat per dag verschijnt, zijn deze reacties minimaliseerbaar. Minimaliseerbaar is hierbij geen synoniem voor onbelangrijk.”

Van Oers stelt zich dan ook de vraag: ”Bestaat de daling van de kwaliteit of wordt de volledige beroepsgroep met de vinger gewezen voor de fouten van een minderheid?”

Commercialisering

Hoewel dit niet uitdrukkelijk in het onderzoek werd gevraagd, hadden de beroepsjournalisten wel vaak bedenkingen rond de tendens van commercialisering en de mogelijk negatieve gevolgen daarvan.

”De druk van marketing- en advertentiediensten en hun klanten is torenhoog geworden”, schreef een journalist in de vragenlijst. “Je wordt soms verplicht 'gekleurd' te schrijven en krijgt banbliksems over je heen als je een stukje gefundeerde kritiek neerschrijft, ook al is die gestoeld op diverse interviews. Dreigementen met stopzetting van advertenties worden steeds meer schering en inslag.”

Verder onderzoek

Van Oers stelt dat journalisten moeten functioneren binnen een complexe en veranderende omgeving waarin tegenstrijdige zaken van hen worden verlangd. Zo zijn er de druk die ze ervaren en het gebrek aan vertrouwen enerzijds en de basiswaarden en deontologie anderzijds.

Om de specifieke aanleiding tot het wantrouwen van de burgerjournalistiek en de sensationalisering te kennen, is verder onderzoek nodig.

© 2010 – StampMedia – Tom Laurent

Eind 2009 bedroeg de federale staatsschuld 321 miljard, op 31 mei van dit jaar was ze al opgelopen tot maar liefst 335 miljard of 32.000 euro per inwoner. Zopas doorbrak de schuld de symbolische barrière van 100 procent van het bruto binnenlands product (BBP). In andere landen bedraagt de verhouding ongeveer 60 op 100. Redacteur Stefaan Michielsen constateert in De Tijd dat België zich nu in het gezelschap bevindt van landen als Griekenland, Italië en IJsland. “Een clubje waar je liever niet wil bijhoren.”

Michielsen noemt de hoge staatsschuld een zwaar blok aan het been van onze economie: “Het nakomen van de schuldverplichtingen kost veel geld. Het verklaart waarom de belastingdruk in ons land zo hoog is. En die belastingdruk weegt op de economische dynamiek en zadelt onze bedrijven met een concurrentienadeel op. Als de kosten van de vergrijzing daar bovenop komen, is er helemaal geen manoeuvreerruimte meer.” Een recent rapport van Eurostat (de Europese statistische dienst) over fiscale trends in de EU toont aan dat de belasting op arbeid in België met 42,2 procent de tweede hoogste van alle Europese lidstaten is. Ook de vermogensbelasting is in dit land na Zweden het hoogste van de 27 lidstaten.

Conclusie van Stefaan Michielsen: “Het is niet iets waar de beleidsverantwoordelijken lichtzinnig overheen mogen stappen. Want de hoge staatsschuld vormt wel degelijk een ernstig probleem. Op die schuld moeten immers rentelasten worden betaald. Hoe hoger de schulden, hoe zwaarder de rentelasten. Nu al zijn de rentebetalingen goed voor bijna een kwart van de federale begroting.” Of ook de traditionele politici de huidige toestand als ernstig beschouwen, valt nog af te wachten.

@ VB

Bovenin de grote toegangspoort tot het Steen is de restant zichtbaar van een beeldje dat volgens de legende teruggaat tot de vroeg-Romeinse tijd en een voorstelling biedt van een god der vruchtbaarheid, Semini.  Oorspronkelijk was de heer Semini voorzien van een degelijk voortplantingsinstrument maar dat werd tijdens de Spaanse bezetting geamputeerd door de Rooms-katholieken. Uit fatsoensoverwegingen of jaloersheid, wie zal het zeggen ?

Vrouwen die hoopten op kinderzegen trokken alleszins tot begin vorige eeuw naar Semini in de hoop hun kinderwens in werkelijkheid om te zetten.  Vandaar de uitroep " God, Seminiskinderen !" die  verbasterd werd tot  "God Jummenas", jummenas zijnde het dialectwoord voor gymnastiek. En van gymnastiek tot procreatie is geen grote afstand.

Het Archief & Museum voor het Vlaams Cultuurleven (AMVC)- Letterenhuis, Minderbroederstraat 22 te Antwerpen bezit een uitgebreide verzameling documenten van Jet Jorssen. Wij geven u het overzicht zoals het te vinden is op de webstek van het AMVC. Dat het echtpaar Karel de Cat - Jet Jorssens actief het politieke leven volgde, moge blijken uit een brief van 26 mei 1977 die zij beiden uit naam van het Davidsfonds Heide-Kalmthout verstuurden naar Hugo Schiltz met hun bezwaren tegen het Egmontpact.  Deze brief bevindt zich in de verzameling van het AMVC. Wij hebben dankbaar gebruik kunnen maken van het publieke materiaal op de webstek van het AMVC, zoals we dat in het verleden meermaals deden voor andere zaken en zullen volhouden in de toekomst.  Het AMVC is een van de zorgvuldige hoeders van ons culturele verleden. Deze instelling moet op zijn best verzorgd worden door de Vlaamse Gemeenschap, de stad Antwerpen en alle Vlaamse openbare besturen. Als het goed is, zeggen wij het graag.   Brieven: 124 beschrijving(en) van 363 brief/brieven door Jet Jorssen [Ps.] 201 beschrijving(en) van 744 brief/brieven aan Jet Jorssen [Ps.] 2 beschrijving(en) van 2 brief/brieven over Jet Jorssen [Ps.] 296 beschrijvingen van 962 brieven uit het archief van Jet Jorssen [Ps.] Foto's: 4 foto('s) van Jet Jorssen [Ps.] 1 foto('s) in verband met Jet Jorssen [Ps.] Handschriften: 27 handschrift(en) van Jet Jorssen [Ps.] Tekeningen 3 getekend(e) portret(ten) van Jet Jorssen [Ps.] Relaties: Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond: Loppem (lid) Davidsfonds [Heide] (medewerker) Davidsfonds [Heide] (secretaris) Kunstenaars voor de Jeugd (lid) Vereniging van Kempische Schrijvers: Herentals (lid) Vereniging van Vlaams-Nationale Auteurs en Publicisten: Baardegem (lid) Zie Magazine: 1965 - 1993 (medewerker) Familierelatie(s): Cat, de, Els (dochter) Cat, de, Karel: 1920 - 2005 (echtgenoot)

Jet Jorssen : bibliografie

Jet Jorssen was actief in de raad van bestuur van de Vereniging van Vlaamse letterkundigen en in het Davidsfonds.  Verschillende onderscheidingen en prijzen werden haar toegekend : Ridder in de Orde van Leopold II (1971), Dr. F. Snellaertprijs van de Vereniging van Vlaamsnationale Auteurs (1977), Ereburger van de gemeente Kalmthout (1984). In 1985 werd in die gemeente trouwens het "Jet Jorssenpad" ingewandeld. Ridder in de Kroonorde werd ze in 1984.  Jet Jorssen verdient zeker een plaats onder de betere Vlaamse auteurs. In het voorwoord van "Eva, adieu" (1990) nam zij - ongeneeslijk ziek zijnde - op ontroerende wijze afscheid van haar lezers. Zij stierf te Kalmthout op 27 juni 1990. Haar autobiografie "Pelgrimstocht naar God" verscheen posthuum in 1991.         Bibliografie : * Vermist (roman, 1951) * Hellenberg (novelle, 1957) * Wat baat het, Agnes ? (roman, 1960) * Schrijven, een boeiend avontuur (essay, 1960) * Hotel voor vrouwen (roman, 1961) * Figuranten gevraagd (jeugdroman, 1962) * Figuranten in het zadel (jeugdroman, 1963) * De smalle weg (roman, 1967) * Gevecht om een dode vrouw (roman, 1968) * Speel niet met geluk (bloemlezing tijdschriftartikelen, 1968) * Een tijd voor wolven (roman, 1969) * Kot voor vrouwen (1971) * Och, Siemeniskinderen ! (roman, 1e deel van trilogie, 1974) * De vrouw in de literatuur (essay, 1975) * Wat nu, Sinjoor ? (roman, 2e deel van trilogie, 1975) * Op bezoek bij Jo Haazen, beiaardier (tijdschriftartikel, 1975) * En toch, Brabo ! (roman, 3e deel van trilogie, 1976) * De tuin van de familie Pimpelmans (kinderverhaal, 1976) * De vluchtheuvel (kortverhaal, 1976) * Wachten op de telefoon (novelle, in "Vrouwen in Vlaanderen schrijven nu", 1977) * Och, Siemeniskinderen (volledige trilogie, 1978) * Abortus of leven (essay, 1978) * Vrouwen aan het front (roman, 1981) * De laatste dagen (novelle, 1981) * Trefpunt München (roman, samen met echtgenoot Karel de Cat, 1983) * Ze hebben vanmorgen Dr. Borms gefusilleerd(essay, 1983) * Vrouwen aan het front (essay, 1983) * Geboorte (essay, 1983) * Richard Wagner, marxist ? (essay, 1983) * In memoriam Andries Bogaert (essay, 1983) * In memoriam Juliaan Haest (essay, 1985) * Ballingschap (roman, 1986) * Schrijven en feminisme (essay, 1986) * De machtelozen (roman, 1987) * Vlucht en repressie (autobiografische kroniek, 1987) * Kerstmis (essay, 1987) * Het verloren paradijs (autobiografisch kortverhaal, 1987) * In memoriam Gaston Claes (essay, 1988) * Vechten om een leven (greromanceerde biografie van Lieve Moenssens, 1988) * Omnibus (omvattend : Vermist, Een tijd voor wolven, Gevecht om een dode vrouw) (1989) * Het glazen dak (1989) * Eva, adieu... (verhalen, 1990) * Heksenketel (novelle, ?) * Pelgrimstocht naar God (autobiografie, 1991)

In 1979 : Jet Jorssen op de Boekenbeurs in gesprek met collega-schrijver Armand Boni

(Dit artikel verscheen reeds bij Angeltjes op 6 juli 2008)