Alleen als het hun doel dient, mag alles : wie de boekjes gebruikt, wordt door de boekjes gebruikt. 

Ik heb het niet voor Sarkozy, dat zelfingenomen druk gesticulerend en smoelentrekkend ventje. Ik schrijf ventje, opdat het contrast dan groter is met zijn grote smoel. Immers herinner ik mij nog zijn stoere woorden en plannen,  voor hij president werd, maar waarvan achteraf niets werd uitgevoerd. Zo ging hij ook de banlieus uitkuisen met de Kaercher enz ...
Niet alles wat rechts is, is dus goed, en in dat opzicht lijkt hij op Bart De Wever, of omgekeerd.
Om ministerabel of presidentiabel te zijn, slikken ze alle principes en uitspraken in, kussen ze ringen van pausen, dictators, koningen en fraudeurs. Doen ze als elke graaier mee aan dure feestjes en de pomp en circumstance, en staan ze graag te pronken in de boekjes.
Nu heeft Sarko ook de boekjes gehaald, of beter de satirische krantjes. Daarin staat hij niet afgebeeld met zijn evenmin boekjes schuwende poes, maar met zijn andere vrienden. Dat hij zich daaraan stoort, kan ik me goed voorstellen maar de ongeschreven mediawet zegt : wie de boekjes gebruikt wordt ook door de boekjes gebruikt.

Enkel voor de oplage zou men denken (?)
----------------------------------------------
Ik moet, denk ik, zelfs niet raden wat voor gazetjes Le Monte en Le Dictateur zijn : het zijn linkse gazetjes.
Misschien is het wel een linkse strategie, om provocerend na te gaan hoever de vrijheid van mening reikt en daarmee juist te bewerkstelliggen dat die beperkt wordt ; eventueel met bestaande of nieuwe wetten of nieuwe bevoegdheden voor een spionnencentrum. Daarna kan niemand nog de moslimvrienden beledigen met bv een cartoon.

Zou Le Monte trouwens evenveel lef en arrogantie aan de dag durven leggen om zulke cartoons of fotomontages te maken van  allah, Mohammed of  de ayatolla's ?

Ja, in  dergelijke gazetjes kan zich alles veroorloven, dit terwijl men de vrije meningsuiting van anderen met alle middelen onmogelijk willen maken. Het Vlaams Belang zou zoiets niet doen en ook te vulgair vinden, maar zou  het zulke foto's en artikels publiceren met Di Rupo in de hoofdrol? Ik denk het niet, ook al zouden die niet eens van de realiteit van het leven van Elio afwijken, en dus de waarheid zijn. Er zou nogal wat ophef en verontwaardiging op volgen. Dagenlang zou deze publicatie het hoofdthema zijn van het journaal op alle regimezenders van noord tot zuid.
Aan de andere kant, mocht Humo de publicist zijn van dergelijke wansmaak,  het zou grappig en geestig bevonden worden, er werd reclame voor gemaakt in alle Woestijnvisproducties en  Ben Crabbé zou er komische er komische quizvragen over stellen in Blokken.

Omgaan met vrije meningsuiting door kritische vrije keuze
------------------------------------------------------------------------
Vrije meningsuiting is altijd al een moeilijk thema geweest voor ons regime, de regimeslaven van de media, linkse rakkers en de politiek correcte gabbers : alleen als het hun doel dient mag alles.

Voor deze rechtse rakker is vrije meningsuiting totaal en absoluut voor iedereen.
Men moet leren daarmee om te gaan en er tegen te kunnen. Een ding is daarbij belangrijk : de mensen moet niet gezegd worden wat ze moeten kopen en lezen, maar geleerd worden kritisch en zelfstandig na te denken, keuzes te maken, zelf te analyseren en zonder dictaat zelf rommel te laten liggen in de krantenwinkels. Het zal dan rap gedaan zijn met het overaanbod aan non-lectuur, flutboekjes en roddelpers.
Maar ik maak me geen illusies, en weet dat die dag nog ver af is en wellicht nooit  komt.
Ach, zolang ik zelf nog mag bepalen wat ik lees, zie en koop.

A. Griffon

http://agriffon.blogspot.com/2010/07/alleen-als-het-hun-doel-dient-mag.html

 Make make, een god in de mythologie van Paaseiland, lachte wellicht even toen het wolkendek net lang genoeg brak om hemelschouwers dit uitzicht op de totale zonsverduistering van 11 juli te gunnen. Op de voorgrond van dit sfeervolle tafereel zijn ook de beroemde, gigantische, monolitische voorouderbeelden (Moai) vanaf de kust getuigen van de glinsterende zonnecorona en de verduisterde daghemel. Er waren niet veel andere gelegenheden om het totaliteitsstadium van deze zonsverduistering waar te nemen. Het pad van de totaliteit, gedefinieerd door het donkere binnenste deel van de Maanschaduw, liep oostwaarts over de zuidelijke Stille Oceaan, en liep eigenlijk alleen over land op Mangaia (Cookeilanden) en Paaseiland (Isla de Pascua) om kort na het bereiken van de kust van zuidelijk Chili en Argentinië te eindigen. Maar van een gedeeltelijk verduisteringsstadium was over een veel breder gebied te genieten, waaronder vele eilanden in de zuidelijke Stille Oceaan en een brede strook van Zuid-Amerika.

Credit & Copyright: Stéphane Guisard (Los Cielos de America), TWAN

Modieuze bril en licht loensend oog kwamen nochtans mooi tot hun recht.

De Franse Nationale Assemblee heeft dinsdag ingestemd met het wetsvoorstel dat boerka en nikab voortaan verbiedt. De volksvertegenwoordigers hebben het wetsvoorstel dat het dragen van gezichtsbedekkende sluiers in het openbaar verbiedt op straffe van een boete van 150 euro met 335 stemmen voor en 1 stem goedgekeurd. De linkse oppositie onthield zich. Volgens Jean Glavany, woordvoerder van de socialistische fractie, onthield zijn partij zich omdat ze twijfelt aan de grondwettelijkheid van het wetsvoorstel. “Het zou een onmetelijk geschenk zijn voor de fundamentalisten als de dinsdag goedgekeurde wet door het Grondwettelijk Hof of het Europese Hof voor de Rechten van de Mens zou worden teruggefloten”.
Justitieminister Michèle Alliot-Marie daarentegen sprak van een belangrijk signaal voor vrijheid en voor waarden die het samenleven in de Franse maatschappij bevorderen. En president Nicolas Sarkozy argumenteerde dat “burgerschap moet worden ervaren met onbedekt gezicht”.
Het wetsvoorstel ligt in september a.s. voor in de Senaat. De verwachting is dat het ook daar vlot een meerderheid zal vinden.

@ Kerknet

 “Er moet eindelijk een globaal en gecoördineerd beleid komen. Als er geen structurele maatregelen volgen, wordt de asielcrisis in 2010 en 2011 nog erger dan nu.” In Knack trekt Fedasil, de dienst die belast is met de opvang van asielzoekers, opnieuw aan de alarmbel.

Bij Fedasil is de crisis compleet. Nadat de directeur-generaal in april ontslag nam, is er nog steeds geen nieuwe topman aangesteld. Aanleiding voor de malaise binnen het agentschap, is het desastreuze asielbeleid in dit land. Zo mag Fedasil elke maand opdraaien voor de hotelfactuur van asielzoekers die niet kunnen worden opgevangen in de overvolle asielcentra. Tot voor kort waren er zo’n 1.200 hotelgasten, momenteel zouden er dat nog steeds 979 zijn. Bovenop de hotelkosten zijn er uiteraard nog de dwangsommen. Asielzoekers die nergens kunnen worden opgevangen, kunnen aanspraak maken op een dwangsom van 500 euro per dag. Volgens Knack is sinds eind vorig jaar op die manier in totaal 304.000 euro betaald aan 45 eisers.

De huidige crisis is uiteraard het gevolg van de regularisatiecampagne en het daarbij horende aanzuigeffect. Zo steeg het aantal asielzoekers vorig jaar met liefst 40 procent. Volgens Didier Vanderslycke van het Forum Asiel en Migratie (FAM) zullen nu méér dan 50.000 personen geregulariseerd worden. “Zeker meer dan tien jaar geleden, en toen waren er al ongeveer 50.000. Nu waren de criteria ruimer, de aanvraagperiode was langer en de migratie in het algemeen is toegenomen”, aldus Vanderslycke.

Knack wijst er op dat het asielhoofdstuk een taaie brok wordt bij de regeringsonderhandelingen, gezien de grote verschillen tussen de N-VA en de PS. Eind juni confronteerde Filip Dewinter minister Bourgeois (N-VA) met het immigratieprogramma van zijn partij, waarin een regionalisering van het immigratiebeleid bepleit wordt. Op de vraag van de Vlaams Belang-fractieleider of de N-VA het asiel- en immigratiedossier bij de regeringsonderhandelingen op tafel zal leggen, bleef Bourgeois erg vaag en stelde hij dat het niet aan de Vlaamse regering toekomt om de klemtonen van de onderhandelingen te bepalen. Het valt dus nog af te wachten of de N-VA van dit thema een prioriteit wil maken en het aandurft de PS voor het blok te zetten. De uitlatingen van Bourgeois zijn alvast weinig hoopvol.

Inktvisje, inktvisje tegen de wand

Hebben wij in september een regering in het land ?

+ beetje uitleg (dankzij Mieke) :

De schreeuwlelijkerd beweert dat hij kan vliegen. Eens stond hij boven op het dak van een bus en toen die bus remde maakte hij een buiteling en hij vloog, hij kwam niet meer op de grond.

Waarop de man naast hem zegt  (vrij vertaald) : als je zo kan vliegen, maak hier eens een buiteling ...

De gek roept dan uit "allah" en begint te buitelen over de grond. Nu begrijpen we waarom hij "allah" er bij betrekt.

De Franse tekst die deze video begeleidt is een Googlevertaling uit het Engels en wij vinden die oorspronkelijke publicatie niet terug, vandaar een krakkemikkige en onduidelijke woordenbrij. Wij halen er enkele basisgegevens uit : de moskee bevindt zich in een Londense buitenwijk Brent of Kilburn. De kerk dateert uit de 18de eeuw. Elke week zijn er duizenden moslims die komen bidden. Een mooie zaak toch voor de verdere islamisering van Onnozel Europa ? 

WARM NUUS: Beskuldigde in Terre'Blache-moord het sopas borgtog gekry! Betogers buite hof het plakkate: "Dankie dat jy hom vermoor het".

Ik heb het hier zowat gehad.  Mijn land wordt misbruikt, verpacht, verkwanseld, verkocht.  Niet aan de hoogstbiedende, integendeel, aan de meesteisende.  Op alle gebieden.  Waar we vroeger ‘slechts’ tegen een Franstalige dominantie moesten opboksen om onze cultuur en taal te beschermen hebben de leiders van belgië een vijfde colonne, in de vorm van alle mogelijke criminelen, armoezaaiers, profiteurs en tafelschuimers binnen gehaald.  Onze steden worden ghetto’s, onze sociale wetgeving dient als ontwikkelingshulp en ons vermaard onderwijssysteem gaat de dieperik in.  Zowat alles wat door de overheid georganiseerd wordt, zoals bv. het openbaar vervoer, is verlieslatend en ronduit gevaarlijk … niet verwonderlijk als op de Antwerpse tramlijnen twee derden van de “klanten” geen rit betalen of hoeven te betalen.  En ga zo maar door: van sociale woningen tot gezondheidszorg.  Het enigste wat floreert is de criminaliteit.

Ons land is geen palendorp, ons land is een terrein waar de volgende generatie slechts de verschroeide aarde zal vinden.  Vlamingen, die dit durven aanklagen worden vanzelfsprekend beklad met allerlei lieve woordjes.  België funcioneert enkel op de spaarcenten van de oorspronkelijke bevolking, voor zover die spaarcenten nog in hun bezit mogen blijven.  De toegevoegde bevolking – lees de culturele verrijking – sluist de gespaarde ocmw-centjes door naar de landen van oorsprong.  Eigenlijk zijn de landen met een min of meer communistisch regime nog de enige waar er orde heerst, omdat daar het politiek-correcte denken anders geïnterpreteerd wordt dan hier.

Hier zijn  geen plaasmoorden zoals in Zuid-Afrika, maar hier wordt onze cultuur wel ten minste even effectief uitgedoofd als ginder. 

En dat hebben we louter en alleen aan onze politici te danken met ondersteuning van de media, die wel gehersenspoeld lijken : geen kritische journalistiek, geen objectiviteit maar multiculturele ophemelingen afgewisseld met brood en spelen. 

Als ik nu de huidige situatie bekijk, dan ben ik zelfs niet meer verbaasd.  Een lethargie heeft toegeslagen zoals bij een hittegolf. 

Het enigste wat hier nog bloeit zijn de titels.  Wat voor titels krijgen onze politici toch.  Ik moet toegeven dat er wel enige vindingrijkheid bij komt kijken : koninklijk verkenner, bemiddelaar, pre-informateur, informateur, formateur… of “edelman, bedelman, schutter, spion…” 

En die koninklijke slippendragers kunnen het toch zo mooi en onverstaanbaar uitleggen.  Wat de laatste jaren de dooddoener is om landverraad goed te praten is de uitdrukking “verantwoordelijkheid opnemen”.  In mensentaal betekent dit niets meer of minder dan “ik heb voor mij en mijn partij goed gezorgd en nu moet ik dat verkopen als opofferingsdrang om het land en het volk te leiden”.  Of deze is ook een goeie “ik heb de opdracht aanvaard”, wat niet meer of minder wil zeggen dan “kassa, kassa”.  Of “wij staan niet aan de kant te roepen”, vrij vertaald als wij verloochenen ons programma en onze kiesbeloftes  om het land belgië aan de beademingsmachine te houden.  Dit vind ik ook een merkwaardig iets : “de sfeer was goed”.  Wat moeten we ons daar onder voorstellen?  Zijn ze gezellig gaan tafelen, hebben ze zich enkele uren vermaakt met computerspelletjes, hebben ze zitten hartenjagen of hebben ze vogelenpik gespeeld?  Gaat “zich constructief opstellen” vooraf aan de sfeerbepaling of is dit de afsluiter om een zoveelste mislukking aan te kondigen?

De laatste week zijn er enkele nieuwe begrippen bijgekomen: “convergentie” is er één van.  Ik ben dat woord gaan opzoeken, want ik was niet vertrouwd met deze uitdrukking in het politieke jargon.  Er zijn nogal wat beschrijvingen in de verklarende woordenboeken ; ik zal ze niet allemaal opnoemen.

Twee daarvan hebben mij dat begrip zeer duidelijk uitgelegd : nl.

“De nationale stelsels geleidelijk naar elkaar toe laten groeien op grond van gemeenschappelijke stellingen, maar met behoud van de nationale structuur.”

En in de meteorologie wordt het verklaard als een samenstroming van lucht.

Er staat niet bij of het hier om gebakken lucht gaat…

Gerard Burger

Na de heisa en het gemor over brugpensioen op 52-jarige leeftijd voor een aantal Carrefourmedewerkers, zullen de Opel-werknemers kunnen genieten van een brugpensioenregeling op hun 50ste. 

De brugpensioenregelig is een bijzondere vorm van werkloosheidsvergoeding die neerkomt op 60% van het laatste loon. Dat bedrag wordt uitbetaald door de staat en wordt aangevuld met een vergoeding die de werkgever bijpast, zodat uiteindelijk een zelfde maandloon verworven blijft als gedurende de actieve werkperiode. De betrokken werknemers moeten tot hun 58ste ter beschikking blijven om in te gaan op werkaanbiedingen.  Het zou interesant zijn te vernemen hoeveel bruggepensioneerden tot hiertoe ooit hun royale statuut hebben prijsgegeven om zich terug in te schakelen in het arbeidsproces. De brugpensioenregeling blijft gelden tot het 65ste levensjaar en gezien er sociale inhoudingen betaald worden, gelden deze jaren mee voor de berekening van het effectieve ouderdomspensioen.  Niets dan voordelen dus.

De federale ministerin van Werk, Joëlle Milquet, stemt in met de regeling voor de Opelwerknemers. Zij wilde weten of de Vlaamse Regering akkoord ging met haar gulle positieve beoordeling. Wat zij vooral wilde, is de politieke verdeeldheid in de Vlaamse regering over de materie van brugpensioenen aanjagen.  CD&V is geen voorstander van deze oplossing maar neemt zoals gebruikelijk geen duidelijke stelling in : een beetje pro, een beetje contra, we kennen het. De sp-a is het aan haar sociaal imago verplicht de regeling te steunen.

De  N-VA toetert dat het brugpensioen moet afgeschaft worden maar  weigert desondanks met de Vlaamse regering een negatief advies uit te brengen om het Milquet niet nodeloos moeilijk te maken. Een zoveelste blijk van NVA-inschikkelijkheid : het eigen programma inslikken om de Franstaligen te behagen. Het is Philippe Muyters die, als Vlaams minister voor werk, de zaak mag uiteenzetten. Altijd goed voor een tenenkrommend moment.

Ray

Wij ontvingen deze morgen onderstaan aangenaam internet-aanbod dat wij met genoegen overmaken aan het performante preformatie-duo Bartelio. Een kleine civieke bijdrage zeg maar van bekommerde burgers inzake de staatsfinanciën (wij hebben een aantal gekende details in het rood ingevuld, om tijd te besparen)

Bent u behoefte aan enige vorm van lening 3%?
Heeft u dringend lening om uw schuld te consolideren?
Heeft u behoefte auto, zakelijke lening of om rekeningen te betalen?
Contacteer ons vandaag nog en ontvang de lening die u nodig hebt.
Contact E-mail: tongkongloancompany@gmail.com
LENER DETAILS
Naam: Bartelio & C°
Adres: Rue de la Loi/Wetstraat 16 - Bruxelles
Telefoonnummer: geheim

Bedrag dat nodig is: 22 miljard
Duur: oneindig
Leeftijd: / Geslacht: samen + 75 - bespreekbaar
Land: Belgique
CEO / E-mail: tongkongloancompany@gmail.com

Allemaal bekende en glunderende gezichten op de officiële 11-juliviering in Brussel. ‘Pre-formateur’ Elio Di Rupo was ‘als blijk van goede wil’ naar het Brusselse stadhuis afgezakt en verbroederde er met Bart De Wever. Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans (N-VA) mocht de gelegenheidstoespraak houden. Peumans riep de Franstaligen op om een ‘samenlevingscontract’ af te sluiten met de Vlamingen. En wij die dachten dat het hoog tijd was om eindelijk de echtscheidingspapieren te ondertekenen bij de notaris.

Toch kreeg de toespraak van Peumans in Brusselse en Belgicistische kringen zware kritiek. Omdat hij het uitgebreid had over de Vlaamse identiteit, terwijl Brussel niet eens bij naam werd genoemd. En dat valt wat moeilijk voor mensen die Brussel nog altijd zien als de navel van de wereld. Ook Luc Van der Kelen (Het Laatste Nieuws, 12.07.10) maakt zich behoorlijk boos omdat de Vlamingen de Brusselaars geen ‘eigen identiteit’ zouden gunnen. Komaan, iedereen weet nu toch dat die grote staatshervorming waarbij Brussel verheven werd tot ‘derde gewest’ een noodlottige vergissing is geweest. Een eigen identiteit voor Brussel? Ja, net zoals Gent, Antwerpen, Mechelen of Zichen-Zussen-Bolder een eigen identiteit hebben.

Intussen lijkt de CD&V het geweer van schouder te veranderen en gaat de partij de N-VA op haar Vlaamse flank aanvallen. Dat kan pijn doen als Bart De Wever straks Belgische compromissen moet sluiten. Kris Peeters die onmiskenbaar en meer dan ooit het Vlaamse boegbeeld van de nieuwe CD&V moet worden, liet fijntjes weten dat hij een regeerakkoord zou afwegen tegen de fameuze Vlaamse resoluties. Peeters kondigde ook aan te werken aan een Vlaamse Grondwet. Waarop Jan Peumans verklaarde dat de Vlaamse overheid “niet bevoegd” is om een eigen grondwet op te stellen… Kijk eens aan.

Het Vlaams Belang heeft altijd gezegd dat Vlaamse politici en de Vlaamse regering de moed moeten hebben om buiten de Belgische lijntjes te kleuren. Het Vlaams Belang was trouwens de eerste partij die een ‘Proeve van Vlaamse Grondwet’ uitschreef. Uiteraard zijn wij blij dat ons voorstel intussen navolging krijgt. De vraag blijft wel wat het meeste verbaast: de CD&V die op het Vlaamse gaspedaal drukt? Of de N-VA die op de rem gaat staan?

@ VB

Liewe Vlaamse vriende,

Enersyds is dit jammer dat Afrikaanssprekendes hul vriende in Europa in Engels aanspreek; maar andersyds is dit vir die Europeërs (vooral de Nederlandssprekenden) 'n bewys hoedat Afrikaners (Boere) oor 'n lang tydperk op taalgebied onderdruk is.
Sedert 1994 word daar dag en nag propoganda gemaak vir "nasiebou".  Om die Afrikanerkultuur te handhaaf, is rassisties, daarom moet alle simbole vernietig word.
Die jong geslag word wysgemaak dat "die hele wereld Engelssprekend" is, en dat dit net 'n handvol Afrikaner-rassiste is wat nog aan hul moedertaal vas klou.
Ek skryf gereeld aan koerante en ander publikasies oor die miskenning van Afrikaans, maar ek weet nie hoeveel dit help nie.  Soms voel dit soos 'n verloorstryd.
Toe ek in 1972 as jong man in Parys op besoek was, het ek slegs Afrikaans en gebaretaal gepraat.  Nadat 'n Fransman op die grond gespuug het en sy rug op my gedraai het, nadat ek hom in Engels aangespreek het, het ek besluit om nooit weer Engels te praat nie.  Die bejaarde dame by die ontvangstoonbank by my hotel in Parys kon geen ander taal as Frans praat nie.  Na 3 dae het ek vir haar gesê: "Madame,  Pari manjefiek" (terwyl ek die regte handgebare gemaak het).  Toe sê ek:"Ek wil nog 5 dae by jou slaap," en maak weer met my hande 'n teken soos wanneer mens wil slaap.  Sy het geglimlag asof sy nie 100% seker is nie, maar tog raai wat ek probeer sê.  Sy het 'n potlood geneem en 5 kruisies op die almanak teen die muur gemaak, waarop ek gesê het:"Ja, dis reg."  Sy het die register onder die toonbank uitgehaal en dit by die betrokke dae oopgeslaan.  Toe ek my laaste handtekening by die 5de dag gemaak het, het sy my omhels en gelag en 'n klomp Franse woorde gesê wat ek nie kon begryp nie, maar feit is, ons het altwee mekaar goed verstaan, sonder om die ander een se taal te praat.
Afrikaners moet net goed ingelig word, en daarop gewys word dat Afrikaans goed begryp word in die Dietse lande.  Nederlanders moet eweneens daarop gewys word dat hulle nie in Suid-Afrika Engels hoef te praat nie, maar kan gerus by Nederlands hou.  Die geheim is, "Praat stadig en duidelik!"
Ek het al van verskeie mense gehoor dat die klomp swart politici en sakemanne in Suid-Afrika erg verbaas en geskok is, wanneer hulle in Europa kom, as die Europeërs nie Engels kan of wil praat nie.  Hulle (die swartes) dink die hele wêreld praat Engels.
Dieselfde geld vir ons Engelssprekende mede-Suid-Afrikaners.  Hulle verseg om Afrikaans te praat (alhoewel Afrikaans en Engels vir 'n halwe eeu ampstale was, en alle kinders op skool altwee tale moes leer.
Ek sal vir die mense van Orania sê hulle moet tog asseblief nie weer met Nederlanders Engels praat nie.
Groetnis,
Afrikanerpatriot - Peter

Brandweerlieden, verplegers, ambulanciers, chauffeurs van openbaar vervoer, treinconducteurs, apothekers, artsen, onderwijzend personeel, kortom zowat heel de openbare sector die ten dienste staat van de gemeenschap, is sedert dit land zijn grenzen heeft opengesteld voor alle vreemdelingen zonder onderscheid, is vaak het slachtoffer van ongeproportioneerd geweld.

Vaak broeders en zusters die de godsdienst van de vrede aanhangen,willen zich om welke reden dan ook al eens te buitengaan aan het toebrengen van slagen of het verhinderen van de normale werkzaamheden van mensen die een taak van hulpverlening en solidariteit uitoefenen. Zeg dat wij overdrijven en we sturen onze stoottroepen op u af om u in mekaar te timmeren.

Een nieuwe categorie potentiële slachtoffers bevindt zich in de rangen van de RVA : de controleurs die nagaan of werkloosheidsuitkeringen al dan niet terecht worden uitbetaald en die buiten hun kantoren optreden. 

"De voorbije drie jaar zijn bijna 500 ambtenaren van de RVA het slachtoffer geworden van agressie. Meestal zijn de daders werklozen die gesanctioneerd of gecontroleerd werden" zegt de directie van de RVA. Er zal een systeem ingevoerd worden om "risicoklanten" beter op te sporen.

U leest het goed : werklozen zijn "klanten" ... De openbare dienst van het land B is zo mogelijk nog gekker dan de idioten van politici die dergelijke toestanden in de hand werken.

Savat

Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans is weer eens de Vlaamse kop van jut! Voor een gehoor van uitgesproken Vlaamse maar ook wat Belgische mannen en vrouwen van stand mocht hij een feestrede houden over Vlaanderen en 11 juli. Over het bij Vlaamse wet vastgelegde Vlaamse nationaal feest. De Vlaamse editie van de Belgische 21ste juli. Of misschien horen sommigen liever een 14 juillet à la Flamande? Even tussen door, bij de aanwezige BV- dames waren ze blijkbaar niet allemaal van even hoge stand. Alvast één onder hen vond het nodig haar presentie en vooral haar onvrede met wat de parlementsvoorzitter vertelde, luidop te laten horen. Zij dacht er immers anders over. Misschien moet Open VLD voorzitter De Croo zijn luidruchtige partijgenote toch maar een boekje met lessen in “Nette Manieren” bezorgen.
 

Een mistgordijn

Wij waren er niet bij, maar volgens journalistieke bronnen probeerde Jan Peumans aan onder meer de Waal Elio di Rupo en aan de Franstalige Brusselaar Armand De Decker uit te leggen wat zij moesten begrijpen onder Vlaamse identiteit en Vlaamse autonomie. Twee begrippen waarover al meer dan één Vlaamse en andere bibliotheken vol geschreven werd. Twee uitdrukkingen die van elke beginnende Vlaamse discussie meteen een mistgordijn maken. Ik voel mij bijvoorbeeld geen Belg, wel een Gentenaar. De achtbare spreker blijkt dan ook nog geen deskundige terzake te zijn, want volgens specialist Marc Reynebeau in De Standaard van maandag na 11 juli “maakte hij er in het algemeen een soepje van. Hij husselde delicate en complexe begrippen als identiteit, natievorming of nationalisme zonder meer door elkaar. Voor hem lijkt er geen onderscheid te bestaan tussen sociologische en politicologische realiteiten als identiteit en natie (de zogeheten verbeelde gemeenschap) en een ideologisch begrip als nationalisme.

Daarom ontgaat hem - ik citeer nog altijd kenner Marc Reynebau - even ten onrechte, ook het verschil tussen Vlaanderen als politieke gemeenschap (die grotendeels een feit is) en het nationalistische Vlaanderen dat hij ook in de toespraak ideologisch voorstaat”.

Het waarom ontgaat mij

Eerlijk gezegd, ik buig altijd weer eerbiedig het hoofd voor mensen die zulke zwaar geladen volzinnen met al die geleerde woorden kunnen neerpennen Helaas voor hen, ze maken op mij geen enkele indruk. Het waarom van deze zwaarwichtige discussie ontgaat mij. Zoals Reynebau er mij niet kan van overtuigen dat de “Vlaamse voorgeschiedenis vier eeuwen lang Belgisch is geweest”. Ze maken nog honderd en zoveel meer toespraken over Vlaamse staatsvorming of over de Vlaamse natie, over de Vlaamse samenleving die toch zo anders is in Limburg dan in de Westhoek, over de Vlaamse autonomie die men zeker niet mag omschrijven als Vlaamse onafhankelijkheid, zelfs niet als Vlaamse zelfstandigheid, het brengt mij niet af van de idee dat ik een Gentenaar die in Vlaanderen woont en dus een Vlaming ben. Niets meer, ook niets minder.

Een praktisch antwoord

Voor deskundige schriftgeleerden die volhouden dat ze het allemaal kunnen uitleggen, is dit een zonder twijfel boeiende bezigheidstherapie, maar een praktisch antwoord op mijn vraag naar het Vlaanderen en de Vlamingen van morgen krijg ik daarmee niet.

“Volk word staat”

In het begin van de jaren negentig vroeg de toenmalige voorzitter van wat toen nog de Ijzerbedevaart was aan zijn Waalse vrienden om nu toch maar te scheiden. Hij vergat een procedure te beginnen en werd in afwachting Belgisch senator. Vlaanderen wilde naar zijn zeggen nochtans geen zoveelste staatshervorming, maar een Vlaamse staatsvorming! “Volk word staat!” Zo klonk het toen gebiedend aan de voet van de Ijzerbedevaart. “Een manifest voor een onafhankelijk Vlaanderen”, zo klonk het bij de start van de discussies van de Denkgroep “In de Warande”. Het werd een “Manifest voor een ZELFSTANDIG Vlaanderen in Europa”. Pas op bladzijde 22 van datzelfde gedrukte Manifest wordt het vierde hoofdstuk van het manifest aangekondigd onder de titel “ONAFHANKELIJKHEID voor Vlaanderen en Wallonië”: de enige duurzame oplossing.” Zelfstandigheid? Onafhankelijkheid? Of niets meer dan wat extra autonomie? Of willen we toch een confederalisme op zijn Belgisch? Een wat opgekalfaterd Belgische federalisme?

Ik kan begrijpen dat onze Franstalige buren bij de NVA aandringen op één duidelijk antwoord op de vraag naar het juiste etiket dat er straks op het nieuwe België na de zoveelste grote staatshervorming vol borrelnootjes zal geplakt worden. Zelfs die anders zo stoutmoedige Jan Peumans hield het bij wat mistige woordenkramerij en werkte daarmee al op de zenuwen van zelfs gekozenen van het Vlaamse volk. De voorzitter van het Vlaamse parlement mag toch op het Vlaamse nationale feest duidelijke Vlaamse taal spreken. Of niets soms? Tenzij dat Vlaanderen het misschien zelf nog altijd niet weet wat het eigenlijk wil? De vraag stellen is het antwoord geven.

Vlaming of toch Belg?

Of hij of zij dat nu wil, ook de meest overtuigde NVA kiezer weet dat hij officieel een Belg is en dat zal wellicht nog een tijdje zo blijven. Hij of zij heeft een Belgische identiteitskaart, betaalt Belgische belastingen en kiest een Belgisch parlement. Alleen is Clijsters voor hem een Vlaamse, Henin een hardnekkig Franssprekende Waalse. Dat zal nog lang zo blijven. Zeker zolang die Vlaamse kiezer geen duidelijk antwoord durft eisen op die altijd weerkerende vraagnaar dat etiket: zelfs Jan Peumans, een Vlaamse republikein in hart en nieren, wil nu toch op de koffie bij de Belgische sire Albert als die hem tenminste nog wil uitnodigen. Hij is zoals al die andere Vlamingen - goed veertig procent van de kiezers in Vlaanderen - die lieten weten dat ze niet meer voor dat aloude België kozen, dat ze hun eigen Vlaanderen wilden maar dat niet luidop durven zeggen.

Een Vlaamse natie of een Vlaamse staat? Autonoom, zelfstandig of wat dat ook? Een Belgische confederatie? Het doet er niet toe, zij lieten wel blijken dat het aloude België van Marc Reynebau niet langer hun land was. Ze reageerden niet langer meer als Belgische katholiek in Vlaanderen, ze lieten alleen weten dat begrippen als natie, staat, confederatie of wat dan ook hun ding niet zijn. Ze willen wel gewoon Vlamingen zijn, alleen durven ze nog altijd niet zomaar zeggen dat ze ook nog Belgen willen blijven. Staat, natie, gemeenschap, confederatie of wat dan ook, het doet er allemaal niet toe, als het maar niet langer dat blijft waarin ze al lang niet meer geloven. Dat de Vlaamse voorgeschiedenis “vier eeuwen lang Belgisch is geweest”, zoals Belgische deskundige Marc Reynebau hem of haar wil doen geloven, doet er niet toe. Hij zegt tenminste wel wat hij meent te moeten stellen.

Welk etiket ?

Nog meer discussie over al die geleerde maar vrij inhoudsloze woorden is daarom zinloos. Het brengt ons immers geen stap dichter bij een uitgesproken Vlaams antwoord op de Belgische vraag welk etiket op dat Belgische model wij willen plakken. Daarom is het spijtig dat de voorzitter van het Vlaamse parlement van 11 juli 2010 het niet aandurfde om duidelijk te stellen waar het hier in Vlaanderen echt om gaat in plaats van zich nog maar eens te bezondigen aan die ziekelijke Vlaamse verbale machteloosheid, aan die zo typische Vlaamse woordenkramerij, aan die historische Vlaamse onwillige onmacht om te durven zeggen wat we willen.

Marc Platel

Volgens de gratis krant Metro is de NVA op zoektocht naar kandidaten om als gecoöpteerd senator de partij te vertegenwoordigen in de Hoge Slaapbarak, officieel aangeduid als Senaat.

Daar is niets mis mee, ware het niet, dat de zoektocht zich vooral richt op uit de boot gevallen CD&V-ers : nu de vroegere Kleine Tjevenpartij de Grote Tjevenpartij geworden is, ronselt zij mandatarissen bij de Grote Tjevenpartij van weleer, die inmiddels de Kleine Tjevenpartij is. U kan volgen ? Wij maken het wat ingewikkeld, dat klinkt smeuiig : het is een verhaal van partijtrouw, passie, jaloersheid, het lijkt een beetje op Tosca van Victorien Sardou maar voorlopig zonder lijken.

Zeker omdat een van de hoofdrollen gespeeld wordt door de vriend en beschermheer van àlle meisjes, vrouwtjes, dames, deernes, poppemiekes, schatjes, duivinnetjes, kippetjes, mooie madammen, bloemekes, escortjes, teefjes, sletjes, koekeloerepoezekemuizekes ... verder vrijelijk aan te vullen naar eigen inzichten : dé Pol Van den Driessche van de  VTM waar elke dag gekleurd werd door een stevige vrijpartij. Met hem wordt ook Tony van Parys genoemd. Minder flamboyant maar niet uitgeblust in de vroege uurtjes.

"Dit is totaal niet aan de orde" antwoordt de perswoordvoerder van de NVA, wat zoveel wil zeggen, als "het is waar maar we geven het niet toe". De NVA neemt niet alleen de streken van Dehaene en consoorten over maar ook de woordenschat : "het is niet aan de orde". Kwekkers, ze zijn niet eens in staat tot het spreken van vlot, verstaanbaar Nederlands. Wat Van den Driessche en Henri-Floris Jespers destijds woordvoerders van Schiltz, wel konden en deden.

Herinnert u zich het Loze Visertje uit 2007, op zoek naar een vette vis ? Hij is weer aan het hengelen.

Ray

+ Aanpassing 15.00 uur

Beste Ray, op 8 juli bracht ik op mijn blog :

Geruchten uit de Wetstraat!

Het zijn maar geruchten. Maar vaak komen die uit! Ik verneem het wel uit 'goede bron'

De gebuisde Pol Van Den Driessche die bij de Tjeeven een coöptatiezetel aan zijn neus zag voorbij gaan, zou nu toch gecoöpteerd worden! Niet door de CD&V, maar wel door de N-VA. Na Siegfried Bracke is alles mogelijk.

Ik herhaal, het zijn maar geruchten, maar toch. Op 20 juli weten we meer!

Roeland van Walleghem (Le camps des Saints in Vlaanderen)

De eerste zes maanden van 2010 werden de dossiers van 14000 papierlozen "geregulariseerd, evenveel als over het volledige jaar 2009. Puik werk van onze brave politici : het beleid van "kom maar binnen, neem een stoel, ge moogt hem houden en al de andere meubeltjes ook en zeg eens hoeveel u wil ? " heeft succes.

In 2008 haalden wij aldus 8000 irreguliere mensen binnen, zoals gezegd in 2009 : 14000 en dit jaar stevenen we af op vermoedelijk een verdubbeling, zijnde 28.000.  We kunnen er gerust in zijn, al de nieuwkomers bezitten een duurzame lokale verankering. Oef ! De Walen willen dat zo en de Vlamingen knikken, want die zijn het gewoon de bevelen van de Franstaligen uit te voeren op eigen kosten. Zeg dat het niet waar is, and I kill you. (en ik vermoord u) 

Het aantal personen dat in 2009 van het grondgebied werd verwijderd, bleef in 2009  stabiel op ongeveer 8.000 mensen. Het gaat daarbij zowel om uitzettingen als om mensen die worden teruggestuurd tot aan de grens. Dat kan u zich voorstellen, dat die natuurlijk nooit terugkomen ...

Tijdens het belgische voorzitterschap zal het schandlandje voorstellen om de immigratie te versoepelen.  Er is nog plaats zat. In de Ardennen en de Hoge Venen maar vestig u bij voorkeur in de socialistisch bestuurde steden in Vlaanderen : die hebben uw stem nodig.

De plaag van de schijnhuwelijken werd ook aangepakt. Er waren vorig jaar 10000 onderzoeken. Hoeveel daarvan schone schijn waren, is niet geweten ... Hyacinth Bucket  staat klaar met een bruidstuil : wees gerust, het is gelukkig maar voor even.

De auteur verklaart dat dit  verhaal niet gebaseerd is op de werkelijkheid, elke en alle overeenkomsten met bestaande personen en de werkelijkheid zijn enkel schijnbaar en niet echt.

In een mislukte amalgaam met een naam gebaseerd op een eeuwenoude benaming van de regio leven twee aparte en sterk uiteenlopende groepen: aan de ene kant de Misprezen Minderwaardigen, aan de andere kant de Rechtvaardige Onderdrukkers. Deze amalgaam berust op een experiment dat echter niet geslaagd kan genoemd worden.

Het regime in opdracht van "Laken & Co" - een naam ook gebaseerd op een eeuwenoude ambachtelijke specialiteit van de streek,  en waar volgens een spreekwoord en traditie velen een broek van krijgen, al dan niet verguld - maakt soms de gekste bokkesprongen om deze amalgaam in stand te houden, want het vertoont hoe langer hoe meer grotere barsten en dreigt in stukken te breken maar door de wetenschappelijke vooruitgang zijn er steeds andere en betere geraffineerde vullingen verkrijgbaar en het is ook een kwestie van wie men kent, niet van wat men kent.

Altijd weer opnieuw worden de altijd groter wordende kloven opgevuld. Dit zullen ze uit eigenbelang proberen te doen tot er van het initiële reeds slecht gevormde amalgaam niet veel meer overblijft behalve een broos vulsel van slechte kwaliteit gebaseerd op derde wereld normen en dan, met maar één ongelukkige tik, zal het volledig uit elkaar spatten. Een kroon kan dan de tand niet meer redden.

Van de Rechtvaardige Onderdrukkers verdraagt men ondertussen meer dan alles, de grofste beledigingen in woord, beeld en daad gericht aan de Misprezen Minderwaardigen. Het wordt allemaal doodgezwegen, afgezwakt of afgedaan als overdrijvingen en onbegrip en tenslotte hebben ze er toch om gevraagd nietwaar, die Misprezen Minderwaardigen. Een beetje verdraagzaamheid is toch niet teveel gevraagd. Tenslotte krijgen ze toch de grote eer om de rekening(en) van de Rechtvaardige Onderdrukkers te betalen, wat meer zouden ze dan nog willen, tiens!

Aan die "eer" kunnen ze niet ontsnappen, betalen zullen ze met of zonder hun toestemming en hoeveel dat moet kosten? Dat heeft toch geen belang, de Misprezen Minderwaardigen moeten niet denken dat er met hen en hun wensen enige rekening zal gehouden worden, zij zijn nu eenmaal niet van hetzelfde erkende verheven niveau als de Rechtvaardige Onderdrukkers.

Klagen is hen trouwens verboden, klachten zijn vaak niet ontvankelijk, als ze toch genoteerd worden dan meestal met een opmerking in de zin van "ge zult het wel uitgelokt hebben", maar in vele gevallen worden hun klachten geseponeerd want er is ernstig werk genoeg voor de Rechtvaardige Onderdrukkers en men kan zich niet met bagatellen bezig houden, nietwaar?

Als nu moegetergde Misprezen Minderwaardigen uit pure frustratie door de onrechtvaardigheid hen aangedaan, nog maar een fractie zouden begaan van wat hen werd aangedaan, ja dan, olala, dan kan het niet genoeg gepubliceerd worden via alle media en de roep om recht te doen schieden is dan zo luid dat het zelfs te horen is tot in het buitenland, zo luid dat de woorden van de verdediging van de Misprezen Minderwaardigen niet meer gehoord worden. Het wordt  als onbelangrijk afgedaan en zo vlug mogelijk naar de achtergrond verdrongen.

Vrouwe Justitia is hier niet enkel blind maar ook doof en stom, de politieke correctheid heeft het zo gewild. Zoals het hoofd van Medusa is de politieke correctheid bedekt met ontelbare slangen, iedere beet kan dodelijk zijn. Men moet op zijn tellen letten het gevaar kan uit iedere hoek komen. Iedereen die deze mytholigische figuur aanschouwde, versteende van schrik. De politieke correctheid heeft de vrije meningsuiting versteend en zal proberen om ook gedachten te verstenen. 

Foxy
  

Nu voormalige separatistische regionalisten en volksnationalisten (allemaal voormalig) het salonfähig achten, het eerste woordje van het leerboek Frans te  gebruiken om hun praatjes te beginnen, kon ik het niet nalaten dit stukje te beginnen met allemaal een goedendag, maar dan brutaal en in het Frans

Het is nog maar de vraag wat ik daarmee bedoel zo kort na de herdenking van 11 juli 1302, maar in ieder geval werd er in Zuid-Afrika voetbal gespeeld. Nou ja ik wil niemand beledigen maar in feite bloedt mijn hart ook voor het lot dat de voetbalsport werd beschoren.

Ik schrijf dat met opzet in de passieve wijze, omdat de sport zelf de speelbal is geworden van vele krachten daarbuiten die met de sport als dusdanig niets meer te maken hebben.

De wereldbeker is zoals alle kampioenschappen vooral een zaak die met geld te maken heeft, veel geld, zéér veel geld. Brood en spelen hebben het gezelschap gekregen van de mammon die periodiek weerkerende vertoningen organiseert op basis van een vals samenhorigheidsgevoel.

Op zich is daar niet verkeerd mee ware het niet dat het echt belangrijke en rendabele gebeuren zich helemaal niet op het speelveld afspeelt maar in de hoofden van de massa die meegesleurd door een kunstmatige massapsychose meent zich te mogen en te kunnen vereenzelvigen met de "winnaar".

De adrenalinestoten zijn gemeenschappelijk aan de fans voor winnaars en verliezers. Maar alleen de eersten krijgen er meer van, en alle anderen geleidelijk minder en minder. Als het echte spel om de geldtransfers voorbij is en de winsten verdeeld kan het grootste gedeelte van de fans zich beschouwen als verliezers. Vooral financieel dan.

Ze werden gemanipuleerd om samen veel geld (pecuniae) uit te geven teneinde zich zelf luttele tijd een kunstmatig goed gevoel te geven (circences), want nadien is de kans dat men tot het kamp van de winnaar behoort bijzonder klein en kan men samen met de fans van de winnaars terug in het gareel lopen voor het dagelijks brood (panem).

In feite heeft dit absoluut niets met de voetbalsport  te maken. Sporten moet je doen en daarbij nooit vergeten dat elke competitiesport een gesublimeerde vorm is van oorlog.

Dat is ook de reden dat ik niet echt hou van contact-sporten, en helemaal niet van de lieden die er bewust barbaarse regels voor in stand houden. Geef mij dan maar martial-arts of krijgskunsten in het Nederlands. Daar respecteert men de tegenstrever tenminste. En hoe meer men hem respecteert hoe meer men hem tracht na te bootsen  omwille van de kunst.

Lucky9