Een groot intellectueel, een historicus, een vooraanstaand Vlaming die het niet schuwde in zijn mening zijn katholieke caritas te laten meespelen. Een lid van de orde van de jezuiëten, een man die ik als vrijzinnige bewonderde en hoogachtte. Een groot en goed mens.
U kan in deVlaamse rommelgazetten het uniforme artikel vinden over de dood en de persoon van Karel van Isacker.
Een monument van een historicus : Karel van Isacker
Laatste zondag van juni, staalblauwe hemel, gloeiende zon. Een uitgelezen dag om in de schaduw van een oude linde een uniek feest te beleven. Groots in zijn soberheid, sacraal in zijn uitvoering. Karel Van Isacker, de historicus-jezuïet, of moet het in een andere volgorde, wordt 90. Ruim een derde van zijn leven (1950 tot 1983) was hij verbonden aan de UFSIA als de flamboyante maar briljante hoogleraar geschiedenis.
Het zag er anders een paar weken voor zijn verjaardag op 26 juni, niet zo best uit. Een longontsteking is voor niemand gezond … en bij ongehoorzaamheid aan de medicijnman wordt het gevaarlijk. Ook een wijs man, wat van een jezuïet mag worden aangenomen, die tot zijn 33ste studeerde, moet luisteren naar zijn dokter, die, zij het in een andere materie, even lang met zijn neus in de boeken stak. Van Isacker werd geboren in 1913. Vader, West-Vlaming, advocaat en historicus, werd in 1919 volksvertegenwoordiger voor de toenmalige katholieke partij. Van ’31 tot ’38 ook minister, achtereenvolgens van vervoer, nijverheid en arbeid en economische zaken. Zoon Karel volgde de humaniora bij de Jezuïeten in Aalst en trad in ’33 toe tot de orde. Na de lange en gedegen opleiding – hij promoveerde bovendien in ’41 tot licentiaat geschiedenis aan de K.U.Leuven – werd hij in ’45 priester gewijd. In ’50 start zijn academische carrière als hoogleraar aan de Handelshogeschool Sint-Ignatius, waar hij dertig jaar lang de groeipijnen en -vreugden zou beleven van een kleinschalige tweetalige hogeschool met een paar honderd studenten tot de Universitaire Faculteiten met duizenden studenten.
De auteur-prof
Bij de studenten was Karel Van Isacker al gauw een geliefd en gerespecteerd prof. Een man met een volle naam, een bijnaam is ons niet bekend. En dat past precies in het beeld dat ieder die hem op zijn weg ontmoette, intrigeerde: een rechtlijnig man, met normen en principes, met een gezond conservatisme. In Geschiedenis voor mensen schrijft hij in ’64 dat “geschiedenis de subjectieve, maar eerlijke interpretatie van het verleden moet zijn, vanuit de beleving van de eigen tijd. De verklaring van de eigen wereld door het inzicht in haar historische achtergrond. Dat maakt van de historicus een herschepper in plaats van louter registrator. Na het verzamelen en schiften van documenten, het wetenschappelijke onderdeel van historiografie, begint de kunst van de geschiedenis.” Huiverende positivisten – om de mogelijke teloorgang van de zogenaamde wetenschappelijke objectiviteit van de geschiedschrijving – vergeten dat verbeelden en verzinnen twee verschillende zaken zijn en dat precies elke vorm van kunst met de mens als object het mysterie benadert. Van Isacker revolteerde als het ware tegen de verwetenschappelijking van het vak geschiedenis. Die evolutie impli-ceert dat de kunstenaar beknot wordt, wat dan weer een gemiste kans is...
In ’54 doctoreerde hij met het proefschrift Werkelijk en wettelijk land, maar hij zou algauw nog meer naam maken met werken als Het Daensisme (1959), Meesters en huurlingen (1963), Afscheid van de havenarbeider en Herderlijke brieven over politiek 1830-1966. Met het essay Het land van de dwazen bestempelt hij de stelselmatige vernieling van de natuur, de opoffering van schoonheid en oorspronkelijkheid op het altaar van de welvaart, als een onlosmakelijk gevolg van hebzucht. De enige valide oplossing heet: onthechting, maar die oplossing is onontvankelijk zonder milieu waarin deze deugd kan gedijen... De kip of het ei... waar begint het?
Vlaming op de barricade
Met Irma Laplasse, stukken voor een dossier en Het dossier Irma Laplasse, kritiek van een repressie-dossier stak Van Isacker zijn nek uit voor een in ’45 – volgens de geschiedschrijver onterecht – terechtgestelde volksvrouw. Zij zou het slachtoffer zijn geworden van haat en wraakgevoelens. Een verbijsterende lichtzinnigheid bij zowel openbare aanklager als krijgsgerecht brachten haar ter dood. Van Isacker beoogde een herziening van haar proces, dat er ook kwam.Tot zijn diepe ergernis leidde de herziening echter niet tot een postume vrijspraak, maar tot een omzetting van de doodstraf in levenslang. Een ironische uitspraak over iemand die werd terechtgesteld...
Met Mijn land in de kering 1930-1980, met in het eerste deel het Vlaanderen van voor de Eerste Wereldoorlog, doet hij een poging om de actualiteit van 150 jaar geschiedenis te leren begrijpen … De zin van haar evolutie – of is het devaluatie? – van vriendelijke samenleving tot betonmaatschappij. Deel twee, De enge ruimte 1914-1980, beschrijft de geschiedenis van een om zijn ongerechtigheid verwerpelijke tijd. Zijn stokpaardje ‘onthechting’ duikt er overduidelijk in op. Zo schrijft hij: “Er is slechts kans op een toekomst als de mens erin slaagt te breken met de doem van een bestaan dat op louter stoffelijke welvaart is gericht.” En nog: “Een demonisch bestel en de radeloosheid zijn vruchten van dwaze trots, waanidee dat we God kunnen missen.”
De prof
Dertig jaar hoogleraar betekent ook dertig keer een aula vol nieuwe studenten. Niet alleen het eerste college, maar een academiejaar lang. Want Van Isacker was het soort prof aan wiens lippen je hing. De begeesteraar, die in zijn conservatisme vooruitstrevend en zelfs een tikkeltje avant-gardistisch was. De scherpzinnige lesgever, die streng was voor zichzelf en dus ook voor anderen. De briljante geest, die graag op niveau bleef. Zo ook met zijn studenten, bij wie hij dus nauwelijks domheid tolereerde. Hij kon ook wel vervaarlijk stekelig uit de hoek komen en hij was flamboyant. Zo kwam hij op de binnenkoer van de Prinsstraat aangereden op zijn motorfiets. Geen alledaags gezicht, een jezuïet in motard-outfit op een 250 cc, anachronisme van de bovenste plank. Cool, heet dat nu. Pater Van Isacker kwam in de jaren ’60 ooit op een avond binnen in het internaat (toen nog op de UFSIA zelf), waar de studenten net een machtsspelletje speelden met pater Van Den Daele: één televisie en twee programmaverzuchtingen. Zonder veel omhaal koos Van Isacker de kant van de studenten. Een vinnig onderonsje tussen spitsbroeders-jezuïeten was het gevolg, met als resultaat dat de studenten én Pater Van Isacker naar hun programma keken. Niets menselijks was hem dus vreemd...
Van Isacker was er de man niet naar om zijn syllabus voor te lezen. De onderwerpen die hem als auteur bezighielden, waren ook de boeiende stokpaardjes van de prof. Als examinator was hij niet de boeman die de student ontreddert. Niettemin was hij streng in zijn oordeel, maar als je verhaal zin had, dan was hij een geboeid luisteraar. Zijn college was slechts de leidraad voor een anders denken over ‘vroeger en nu’. Van Isackers lessen waren beklijvend. Hij gaf geen vak dat je even leerde en snel weer vergat. Hij doordrong, vormde. In ’83 – hij was toen pas 70 – ging professor Van Isacker met emeritaat.
Priester, not as usual
Hij had niet alleen veel gepubliceerd en gedoceerd over het gemis aan God, als bron van een teloorgang, hij wilde er effectief ook iets aan doen. Samen met een van zijn oud-studenten, Dine Bijnens, startte hij in ’88 het religieuze werk aan de Caelenberg in Niel-bij-As. Het was de bedoeling de gelovigen terug de weg naar de religie te wijzen. Door alle hervormingen en moderniseringen in de Kerk verloren velen de weg ernaar. “In amper een halve generatie zijn de priesters erin geslaagd het knielen af te leren”, zo schrijft Van Isacker in Ontwijding uit 1989, terwijl hij eraan toevoegt dat de kerk omgevormd is tot vergaderzaal en dat de les van de eredienst niet meer geleerd wordt: “in Gods nabijheid werpt de mens zich neer”...
Van Isacker verkondigt aan wie het horen wil dat de malaise in de kerk voortkomt uit haar bezetenheid zich aan te passen aan de moderne wereld, zonder zich af te vragen wat die moderne wereld eigenlijk voorstaat. Hij start erediensten volgens de oude Romeinse ritus en krijgt daarvoor uit Rome, van de commissie Ecclesia Dei, vrijgeleide, het zogenaamde celebret. Het leek erop dat men in de moderne kerk het kind met het badwater weggooide. Velen misten de wijding, het sacrale, de mysterieuze distantie van het heilige en haakten daarom af. Deze mensen weer voeling geven met hun Kerk, met God, is de levenstaak die Van Isacker zich op zijn gezegende leeftijd eigen heeft gemaakt.
In Niel-bij-As werden een stal en schuur tot kapel omgebouwd. Algauw vonden de mensen de weg om er volgens de Tridentijnse ritus, die van vóór 1965, Eucharistie te vieren. Terug naar de oude katholieke liturgie. Weg van banalisering en ontheiliging. Een paar jaar later werd een nabijgelegen hoeve aangekocht en met de hulp van een tewerkstellingsproject van de VDAB gerestaureerd. Stal en schuur werden in 1997 weerom kapel. Het was in deze, aan de aartsengel Michaël en de heilige Jozef toegewijde kapel, dat wij op zondag 29 juni, in de schaduw van de oude linde, getuige waren van wat we ons in ons onderbewustzijn herinnerden als ‘bidden’. Vreemd, hoe veilig de Latijnse gebeden opgeborgen zaten in ons religieuze verleden. Ze borrelden spontaan op, net als bij de talrijke aanwezigen die op dezelfde golflengte zaten, wetend dat loskomen van de vele aardse belemmeringen de enige kans is op zuiver geluk. Iets waarin Karel Van Isacker behoorlijk gevorderd is, na 90 jaar ‘onderweg’.
Zijn aanhang volgt. Velen willen wel, maar het water is veel te diep. De zondagochtend te vroeg, de hoeve te afgelegen. Voor anderen is elke viering in de Sint-Michaëlskapel een reis waard: uit Duitsland, Nederland, Antwerpen en de Kempen komen ze knielen in zijn kapel, in the middle of nowhere: ‘pure’ beleving, stevig voedsel voor de ziel. Maar de weg blijft moeilijk. De duivel ligt permanent op de loer, gewiekst als hij is, wetend dat de wil sterk is, maar het vlees zwak. Dus mikt hij daarop... Toch hadden alle aanwezigen kippenvel, toen aan het einde van de misviering – the old-fashioned way, op onze knieën, de communie op onze tong, de celebrant met de rug naar de gelovigen en de liturgie in het Latijn – het ‘Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen’ weerklonk in de stilte van de ongerepte omgeving.
Myriam van Loon
Muziekje uit 1927 ... My blue heaven
Ik wil zeker niet in Lolita's vaarwater komen (god jummenas, neen !) maar ik vond dit zo'n leuk liedje uit de oude doos (ouder dan die waaruit Lolita haar keuze put) dat ik het tussen het politieke gezwam wil gooien als een hopelijk welgekomen afwisseling.
Ray
De zure druiven voor de linkse kerk in Nederland
Links blijft verweesd en verslagen achter in Nederland nu de kansen op een rechts minderheidskabinet met gedoogsteun van de Partij Voor de Vrijheid steeds groter worden. Vanuit het linkse kamp worden nog wat krampachtige pogingen gedaan om ‘Paars-plus’ (al dan niet in een light-versie) nieuw leven in te blazen, maar de liberale voorman Mark Rutte (VVD) liet meteen verstaan dat daar geen sprake van kan zijn: ‘Er blijft maar één optie meer over en dat is een rechts kabinet.’ Het linkse kamp reageert boos, verongelijkt en gefrustreerd. Een beetje zoals een peuter wiens favoriete speelgoed net werd afgepakt.
De christendemocraten stonden eerst weigerachtig tegenover samenwerking met Geert Wilders – vooral partijkopstukken die zelf belangen hebben in multiculturele clubjes en organisaties voor ontwikkelingshulp – maar de aangekondigde storm van protest heeft alsnog meer weg van een storm in een glas water. Volgens een peiling zou acht op de tien CDA’ers vóór een minderheidskabinet van VVD, CDA en PVV zijn. Alexander Pechtold (van het linksliberale D66) zegt dat zo’n kabinet met steun van de PVV ‘discriminatie legitimeert’. Senator Egbert Schuurman van de kleine ChristenUnie doet daar nog een schep bovenop en beweert dat een PVV-kabinet zal leiden tot geweld.
“De druiven zijn zuur in het linkse kamp”, schrijft Mat Herben, oud-minister en medestander van Pim Fortuyn. “Dat komt ervan als je gaat geloven in je eigen sprookjes.” Volgens Herben was Paars-plus “flauwekul”, maar “die hersenschim moest worden onderzocht. De spraakmakende deskundigen en journalisten drongen daar op aan. Je kon geen krant openslaan of er werd juichend geschreven over Paars-plus.”
Bij onze rode vrienden van de VRT overheerst droefenis nu Job Cohen uit de boot valt en breekt het angstzweet uit bij de mogelijkheid van een rechts minderheidskabinet naar Deens model. En ja hoor, ze vonden – wat had u anders verwacht? – voor een reportage op de radio een of andere politicoloog die er ook geen goed oog in had. Zo’n regering zou immers “niet stabiel” zijn. Ook dat argument houdt bij nader inzien geen stand. De PVV zal niet zomaar de stekker uit de regering trekken, want dan duikt al snel het doembeeld van een links kabinet weer op. Dat krijgt Wilders nooit verkocht aan zijn kiezers. Bovendien bestaat de linkse oppositie uit maximaal 72 zetels. Als die allemaal opdagen, moeten er bij de 78 vertegenwoordigers van de rechtse coalitie zeven leden wegblijven of afhaken. En dat zien we niet meteen gebeuren.
Neen, de democratie in Nederland is niet in gevaar. Er staat een keurig rechts kabinet in de steigers. Dat kabinet kan de kiezers geven wat ze op 9 juni vroegen: maatregelen die de economie weer op het goede spoor moeten zetten én een kordaat immigratie- en integratiebeleid. U begrijpt het linkse knarsetanden.
@ vb
Hoe ver reiken domheid en bekrompenheid ?
NEW YORK - De burgemeester van New York, Michael Bloomberg, zei dinsdag dat het niet toestaan van een moskee in de buurt van de plek waar de aanslagen van 11 september 2001 plaatsvonden 'onze toewijding om terreur met vrijheid te bestrijden, aantast'.
Bloomberg deed zijn uitspraken tijdens een diner ter gelegenheid van de iftar, de maaltijd die moslims nuttigen nadat ze tijdens de ramadan de hele dag hebben gevast.
'We zouden de waarden en principes ondermijnen waar zoveel helden voor gestorven zijn', aldus Bloomberg. De burgemeester gaf aan dat hij 'de impuls om een andere locatie voor de moskee te vinden' begrijpt, maar zei ook dat het geen einde zal maken aan de discussie. 'De vraag zal daarna worden hoe groot de moskeevrije zone rond het WTC moet zijn. Er is een moskee vier straten verderop, moet die ook verplaatst worden?'
Aartsbisschop Timothy Dolan gaf aan zich zorgen te maken over de verhitte discussie die is ontstaan over de komst van een islamitisch centrum en een moskee twee straten bij 'ground zero' vandaan. Dolan zei bang te zijn dat New Yorkers in dit gespannen klimaat hun gevoel voor tolerantie en eenheid verliezen, waarden die ze juist omarmden in de dagen na de aanslagen in 2001.
Hoe ver reiken domheid en bekrompenheid ? Om het niet te hebben over harteloosheid en een schrijnend gebrek aan respect voor de eigen burgers ?
In onze wetenschappelijke rubriek : alles over de vledermuis
Wat een muis is, dat weten we allemaal. Maar een vleder ? Wat is in 's hemelsnaam een vleder ? U vraagt het zich wellicht al jaren handenwringend af en u vondt tot hiertoe geen afdoend antwoord. Wellicht heeft u het ooit zelfs aan Bart de Wee gevraagd, één der slimsten en één der meest zelfingenomen menschen ter wereld. Ook hij stond met de mond vol frieten en de restanten van een berenklauw u aan te staren. Omdat een vleder voor de muis komt, is het wellicht een voorspel, een ouverture, zeg maar. Als u op de afbeelding van de rode dame met het groene oog, omkranst door pailletten, klikt met ùw muis, krijgt u wellicht een antwoord op de vraag. Van Georges Prêtre, ook als het niet afdoend is, is het alleszins welluidend. Op de rode madame klikken, niet hier. Met dank en tot volgende gelegenheid in onze wetenschappelijke rubriek. Dan zullen wij het hebben over de baggervlinder.
Drs. Ulaan Pretsack
Provincie Antwerpen : even megalomaan als de stad
Op 7 november 2008 verscheen volgende artikel in Het laatste Nieuws :
Vanaf 2011 wordt het Antwerpse provinciehuis gerenoveerd. De Vlaamse Bouwmeester lanceerde een Open Oproep voor projectontwikkelaars die hun plannen konden indienen. Uit de 105 geldige kandidaturen zijn er vijf geselecteerd. Vertegenwoordigers van die projectontwikkelaars bezochten het provinciehuis en kregen er meer uitleg over de te volgen procedures en het opzet van de renovatieoperatie. In mei 2009 moeten de geselecteerden hun project voorleggen aan experts.
Gebouw en site opwaarderen De bedoeling is om het gebouw en bij uitbreiding de hele site grondig op te waarderen. Daarbij mogen de architecten erg ver gaan. Enkel de voorbouw moet behouden blijven, de vervallen gouverneurswoning naast het provinciehuis en alle andere gebouwen, die dateren uit de jaren 1960, mogen eventueel gesloopt worden.
Betere aansluiting nodig tussen parken Centraal in de opdracht van de deelnemende bureaus staat het publieksvriendelijke karakter van de site. Er moet een betere aansluiting zijn tussen het Provinciepark en het Albertpark. Zo wil het provinciebestuur dat zijn uitvalsbasis meer gaat aansluiten op de dynamiek die de provincie als organisatie wil uitstralen. Uit alle voorstellen zal er één ontwerp gekozen worden. Er doen twee Antwerpse, een Gents, een Nederlands en een Brits kantoor mee aan de wedstrijd.
*****
Gisteren werd vernomen, dat de provincie op zoek is naar een nieuwe locatie, want het huidige gebouw voldoet niet langer aan de behoeften van een modern kantorencomplex. De vastgoedsector wordt ingeschakeld en de kleine megalomane deputee Marc Wellens (CD&V) heeft zijn oog laten vallen op het door de Post afgedankte gebouw nabij Berchem-Station.
Terecht heeft de Vlaams Belangfractie bij monde van haar voorzitter, Raf Liedts, onmiddellijk gereageerd op dit zoveelste prestige-project van een instelling, die zichzelf krampachtig probeert te overleven :
Als het provinciebestuur toch zo dringend op zoek moet naar nieuwe accommodatie, waarom werd dan – nog niet zolang geleden – overgegaan tot de aankoop van het huidige provinciegebouw en toren van de federale dienst der gebouwen ? Waarom moesten er toen miljoenen worden geïnvesteerd in een gebouw dat nu plots ‘niet meer voldoet aan de normen van een modern kantoorgebouw’ ? En hoe staat het nu met de grootschalige – want opnieuw miljoenen kostende - renovatiewerken die voorzien waren in het budget 2010 en die in principe vanaf eind juni hadden moeten opgestart worden ?
Het is onbegrijpelijk dat de deputatie, uitgerekend op het ogenblik dat de Vlaamse regering in haar Groenboek ‘Interne staatshervorming’ de provincies ingrijpend wil afslanken, op zoek gaat naar uitbreidingsmogelijkheden. Of is dit het zoveelste staaltje van bestuurlijke arrogantie ?
Dries van Agt : niet met Wilders, wel met wilde Palestijnen
Tachtig dagen na de verkiezingen van 9 juni en na een aantal mislukte formatiepogingen om ‘een kabinet over links’ te vormen lijkt Nederland af te stevenen op een centrumrechts minderheidskabinet van de liberale VVD (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie) en het CDA. Samen hebben die partijen 52 zetels in de Tweede Kamer – op een totaal van 150. Met de gedoogsteun van de PVV zouden ze een krappe meerderheid van 76 zetels kunnen behalen.
Oud-premier Dries van Agt bezweert zijn partijgenoten zich niet te encanailleren met de ‘weerzinwekkende’ denkbeelden van Wilders en de zijnen: ‘Willen we voor het voortleven van onze partij gekoppeld worden en blijven aan de beademingsapparatuur waarvan Wilders de knop bedient?’
U noemt de PVV onomwonden ‘een racistische partij’. Wat brengt u tot die conclusie?
Van Agt: Het hangt natuurlijk ook wel af van de definitie van racisme die je hanteert. De PVV is in ieder geval doordesemd van de gedachte dat ons land en ons volk te voortreffelijk zijn om door de aanwezigheid van andere mensen te worden besmeurd. Moslims zijn in de ogen van Wilders natuurlijk het allerergste, maar zijn harde voorstellen omtrent immigratie en integratie betreffen álle immigranten van buiten de Europese Unie, de Amerikaanse broeders van over de plas uitgezonderd. Zijn programma heeft hoe dan ook een racistische tint.
Waarom bent u zo geschrokken van het partijprogramma van Wilders? Dat is toch al jaren bekend?
Van Agt: Heel weinig mensen hebben dat partijprogramma echt gelezen. Het staat bol van de schokkende teksten. Wilders wil een verbod op de Koran, een bouwstop voor moskeeën, sluiting van islamitische scholen, een belasting op het dragen van hoofddoekjes…
Maar dat soort radicale eisen zal hij in het gedoogakkoord toch nooit kunnen doordrukken?
Van Agt: Dat denk ik ook niet, want dat zou een ernstige inbreuk zijn op de grondwettelijke rechten. Het kan niet en het mag ook niet. Maar dit soort denkbeelden is wel uiterst indicatief voor de ideologie van Wilders en zijn aanhangers. Wilders wil ook artikel 90 van de grondwet schrappen, waarin staat: ‘De regering bevordert de internationale rechtsorde.’ Je zou toch denken: blijf asjeblief bij die man uit de buurt.
Als het minderheidskabinet van VVD en CDA straks op de gedoogsteun van Wilders wil kunnen rekenen, zal het hem toch íéts moeten gunnen? Over welke onderwerpen is wel een akkoord mogelijk?
Van Agt: Een immigratiestop voor mensen uit islamitische landen bijvoorbeeld of de eis dat immigranten pas na 10 jaar werken in Nederland in aanmerking kunnen komen voor een uitkering. Dat is voor mij als christen volstrekt onaanvaardbaar. De vreemdelingenwet zoals we die nu kennen, is me al veel te streng.
Als Wilders het voor zeggen krijgt, vreest u voor ‘een ernstige beschadiging van de rechtsstaat.’
Van Agt: Wat de partij van Wilders wil, komt neer op een ontmenselijking van ons in de loop van de tijd moeizaam bevochten, humane strafrecht. Ze wil ondermeer hoge minimumstraffen invoeren, gekoppeld aan zware maximumstraffen. Ik vind dat allebei fout. Ik vind het hele idee van minimumstraffen horribel. Ik werd er helaas dezer dagen op gewezen dat iets dergelijks ook in het programma van het CDA te vinden zou zijn, zij het minder kras geformuleerd. De schaduw van Wilders is allang over de andere partijen gevallen, die van hem schade zouden kunnen ondervinden. Het legt, gevoegd bij een voorstel zoals preventief fouilleren, getuigenis af van een akelig repressieve mentaliteit. Het is allemaal samen een onthutsende dehumanisering van ons strafrecht.
U zegt: ‘Blijf bij die man uit de buurt’. Eigenlijk pleit u dus voor een cordon sanitaire tegen Wilders.
Van Agt: Zeker. Dat doe ik. Het moet uitzieken.
Lang leve de Turk !
Albert Heijn is zo vreselijk politiek correct dat Simon Rozendaal er al jaren niet meer komt. De hele winkel ligt vol met zogenaamde groene en gezonde flauwekul. Rozendaal moet er niets van hebben en gaat veel liever naar de Turk.
-O ja, dat zou een goede plaats zijn voor een moskee ...
En de weireld draait verder
Waarde redactie,
Terwijl in eigen land koortsachtig gezocht wordt naar kopers voor een berenvel die bijlange nog niet geschoten is, draait de wereld rustig (nou ja..) verder.
In Pakistan is het waterpeil aan 't zakken en komen de oude gewoontes terug op gang. Ergens in het Zuid-Westen -de naam ontsnapt me- van dat Prachtland heeft een zelfmoordheld zich samen met een 35-tal andere medegelovigen naar Profetenland geblazen.Het gebeurde in een moskee in volle dag en dit tijdens de ramadan.
In het andere Prachtland Irak heeft zich vandaag, ook in volle dag tijdens de ramadan een Prachtkerel opgeblazen en een boel medebroeders en zuster als confetti rondgestrooid.
De godsdienst van de vrede kan niet beter "uitgedragen" worden. Onze linxe missionarissen zijn in hun nopjes met die prachtige dagelijkse realiteit. Dat de Arabische geloofsgenoten in de betere en rijkere Prachtlanden niet veel medelijden met hun beproefde medemens in Pakistan hebben, uit zich in het feit dat de legendarische Engelse autobouwer R.R "speciaal" en enkel en alleen voor de Arabische markt een exlusief model gaat bouwen van hun twee topmodellen. De prijs van één zo een "autooke" volstaat om 10.000 half verzopen Pakistanen een jaar lang eten en drinken te geven.
Gelukkig zijn er nog de westerse honden en apen die gaan "benefieten", zo ook onze omroepen die zullen samenwerken en een bedelpartij opstarten. Dokter Beaucourt vraagt de Vlaamse regering, om wat belastinggeld in het Pakistaans zakje te doen. Dat meneer doktoor niet bij de Waalse of Brusselse bobo's gaat aankloppen is de evidentie zelve ... platzak : zij zijn zelf een "hulpbehoeftig" volkje !
Van de moslimgemeenschap in eigen land hoort of ziet men niks over "hulp" aan hun geloofsgenoten in het verzopen land van Pakistan. Blijkbaar kan die ellende ginds, hier aan hun reet roesten en komen zij alleen op straat als er boel te verkopen is.
Intussen draait de wereld verder en is het wachten (niet lang hoor) op de volgende vredelievende vuurwerkmaker.
mvg - senior
Waarom ik dit land vandaag meer verfoei dan gisteren ...
Mag ik ook even Ray? Waarom ik dit land vandaag meer verfoei dan gisteren…
Europa strooit zijn steun uit over vier gebieden: economie, landbouw, burgerschap en cohesie- en structuurfondsen. Wat economie, landbouw en burgerschap betreft ontbreken cijfers tot op uitgaveniveau, zodat we daarover momenteel nog niets kunnen zeggen. Wat het deel cohesie- en structuurfondsen betreft zijn de cijfers echter grof. Zo ontving Vlaanderen in 2007 98,8 miljoen euro aan Europese steun, en Wallonië maar liefst 248 miljoen euro! Vlaanderen krijgt dus slechts 28,5% van de Europese cohesie- en structuurfondsen, wat ronduit schandalig is. Dit is trouwens niet het gevolg van objectieve criteria, maar van de slechte manier van onderhandelen door Dehaene en Verhofstadt, die NOOIT het Vlaamse belang verdedigd hebben, om zo hun uitzicht op een Europese topjob in stand te houden. Want de goedkeuring van de machtige parti socialiste is daarvoor nodig. Verhofstadt is er in gelukt. Merde.
Stradi
Zouden zij het ook hebben over dit geld ?
Inzake het aantal beroepsziekten is er een hallucinant verschil tussen Vlaanderen en Wallonië: in 2008 telde België 55.738 uitkeringsgerechtigden ingevolge een beroepsziekte, waarvan Wallonië er liefst 31.963 of ruim 57 procent voor zijn rekening nam. Met slechts 40% van de bevolking, tekent Wallonië dus voor bijna 60% van de 'uitkeringsgerechtigden beroepsziekte'.
Opgesplitst per provincie zijn de verschillen nog duidelijker: Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen tellen respectievelijk 2.042 en 3.172 uitkeringsgerechtigden, terwijl dat in Luik en Henegouwen - met ongeveer een gelijk aantal inwoners - respectievelijk 12.988 en 14.733 is.
De Vlaamse gemeenten moeten ongeveer 10% meer belastingen (46,7% belastingen) heffen dan de Waalse (38,8% belastingen) om rond te komen, omdat de Waalse 10% meer subsidies krijgen dan de Vlaamse (27,9% tegen 17,4%). Daarenboven heeft Wallonië steevast een tekort en draagt zodoende helemaal niet bij tot de sanering van de Belgische staatsfinanciën.
In januari 2006 waren de bedrijven in het Vlaamse Gewest goed voor 78,7% van de totale Belgische export, terwijl Wallonië 18,8% voor zijn rekening nam. In 2007 ging het Vlaamse aandeel er nog lichtjes op vooruit om in juni 2008 de laatste maand waarvoor cijfers beschikbaar zijn af te klokken op 80% (tegenover 17,9% voor Wallonië). Voor de volledigheid voegen we eraan toe dat in deze cijfers niet eens rekening wordt gehouden met Vlaamse ondernemingen die actief zijn in Brussel en dus eveneens hun aandeel in de Belgische export hebben.
Conclusie: Wallonië is het zwarte gat van Vlaanderen, indien we niet scheiden worden we opgezogen door dat parasiterend monster. Merde.
Stradi
Tellen we ook dat geld ?
In Vlaanderen staan om en bij de 1.700 flitspalen, en op korte termijn zullen er nog 500 bijkomen. In Wallonië staan er slechts enkele tientallen, de drogreden is het private recht van de walen om niet gefotografeerd te worden, jaja, en vorig jaar raakte dan ook nog eens bekend dat die zelfs nog niet uitgerust waren met een radar… Dit jaar werd bekendgemaakt dat deze scheeftrekking zich voortzet, aangezien er in Vlaanderen nog eens 40 flitspalen bij komen, tegenover slechts 20 in Wallonië. Meer dan 80 procent van de verkeersboetes wordt in Vlaanderen uitgeschreven, maar het boetegeld gaat wel naar de Belgische schatkist en wordt dus vervolgens ook over Wallonië verdeeld.
Stradi
In onze brievenbus : geld en nog eens geld
Franstalig onderwijs in de Vlaamse faciliteitengemeenten wordt gesubsidieerd door Vlaanderen. Vlaanderen past correct de afspraken toe, Wallonië echter niet. Vlaanderen financiert zo zijn eigen verfransing. In de zes faciliteitengemeenten van de Vlaamse Rand – Kraainem, Wezembeek-Oppem, Wemmel, Drogenbos, Linkebeek en St. Genesius-Rode – gingen in het schooljaar 2007-2008 2.749 kinderen naar een Franstalige basisschool. De Vlaamse regering trok hiervoor het voorbije schooljaar in totaal bijna 9,2 miljoen euro uit. Omgerekend zal de Vlaamse regering tijdens haar vijfjarige legislatuur 50 miljoen euro hebben besteed aan Franstalig onderwijs in Vlaanderen. De Franstaligen weigeren subsidies toe te kennen aan Vlaamse faciliteitenscholen, zoals in Komen.
Stradi
Nougatbollen, maar we mogen ze betalen
We komen nogmaals terug op de 12 principes die de basis zullen vormen (?) om de financieringswet te wijzigen. Waar kunnen we beter terecht dan bij de franco-belgische media, de oude belgische tante, la libre belgique ?
Vooreerst lezen we daar dat het om een mondelinge overeenkomst gaat. Dat is al een stevig begin. We herhalen de principes zoals la libre ze formuleert, want aangezien er geen geschreven tekst schijnt te bestaan, is iedereen vrij er zijn versie van te geven. Eerst de Franse tekst en daarnaast onze eigen vertaling ; wijzigingen of verbeteringen zijn altijd welkom. Merci. Dank oe.
- Assurer la viabilité à long terme de l’Etat fédéral ; de leefbaarheid van de federale staat op lange termijn verzekeren ;
- Maintenir des mécanismes de solidarité ; de mechanismen van de solidariteit handhaven ;
- Maintenir la progressivité de l’impôt ; behoud van de progressiviteiut van de belasting ;
- Eviter la concurrence fiscale entre entités ; fiscale concurrentie tussen de entiteiten vermijden ;
- Ne pas appauvrir les différentes entités ; de entiteiten niet verarmen ;
- Créer un statut spécifique pour Bruxelles(tenir compte de l’évolution démographique et sociologique...) ; een apart statuut voor Brussel in het leven roepen, rekening houdend met de demografische en sociologische samenstelling ;
- Prendre en compte le critère de la population et du nombre des élèves ; rekening houden met criteria inzake bevolking- en leerlingenaantallen ;
- Fournir des efforts pour assainir les finances publiques ; inspanningen leveren om de openbare financiën te saneren ;
- Aller vers plus d’autonomie financière des Régions ; naar een verdere financiële autonomie streven voor de gewesten (tiens, hier zijn de entiteiten én de gemeenschappen verdwenen ...)
- Renforcer la responsabilisation des entités fédérées (plus grande autonomie fiscale et une plus grande marge pour leurs revenus propres). L’IPP n’est qu’un paramètre parmi d’autres (taux d’emploi...) ; de verantwoordelijkheid van de gefedereerde entiteiten versterken (ruimere fiscale autonomie en een grotere marge voor de eigen inkomsten : de individuele personenbelasting is slechts één parameter tussen menig andere (werkgelegenheidsfactor) ;
- Examen des effets pervers éventuels avant toute mise en œuvre d’un nouveau modèle ; studie van de negatieve neveneffecten vooraleer elk gewijzigd model in werking te laten treden.
We hebben slechts 11 punten. Hierna volgt de reactie (uit de libre) van een Franstalige onderhandelaar :
"Veel geluk ! We zijn nu vertrokken voor weken, indien het geen maanden worden, armworstelen. Men kan weinig opbouwen, louter op basis van principes. Het akkoord is zo vaag dat zowel de francofonen als de Vlamingen triomfantelijk konden naar buiten treden dinsdagavond. We gaan het niet te luid van de daken schreeuwen, maar eerlijk gezegd, wij hebben het spel goed gespeeld : al de bakens die wij uitgezet hadden en onze clausules voor de toestand te behouden (sauvegarder) zijn aanwezig. Dit is een prestatie !"
Een Vlaming reageerde als volgt :
"Het is zeer goed. De franstaligen aanvaarden wat zij altijd geweigerd hebben : de financieringswet in de diepte herzien. Het wordt tijd de eigen verantwoordelijkheden te dragen en te aanvaarden dat de gewesten iets anders krijgen dan zakgeld. Wij zijn volwassenen."
Merkt u het verschil in tonaliteit ? Mogen we gewagen van een zekere naïviteit bij de Vlaming, die het heeft over "zakgeld" en verantwoordelijkheid voor het eigen gewest maar geen woord spendeert over de solidariteit, de Brusselse overwinning, het lange voortbestaan van de federale overheid, enz.
Wat zijn wij toch steeds barslechte onderhandelaars geweest ... tevreden met enkele nougatbollen endan met plakkerige handjes naar huis : "Mama, papa, de Franse mijnherenen madammen hebben mij een snoepje gegeven. Geef eens vlug centjes om de nougatbollen te betalen ..."
12 punten bakenen de agenda af van de financieringswet : wij hebben ze.
"De problemen van de financieringswet zijn geregeld, beste dames en heren, televisiekijkerds." Vim de Wilder en zijn collega Tim Pauwels, beiden bezoldigde journalisten van de 0000 Regimezender, voerden opgelucht een praatje met mekaar over het bereikte akkoord : Pauwels, die elke werkdag een schaal citroenen soldaat maakt, deed een bijna geslaagde poging tot glimlachen. Voor collega Vim de Wilder zal de dag dat Elio di Rupo première wordt, een Gay Pride waard zijn.
Wat is er eigenlijk aan de hand ? Het drama van de voorbije dagen, dat zou leiden tot onherstelbare breuken, dat chaos en ondergang van het land B zou betekenen, is geëindigd op een blijspel. Iedereen lacht terug. Elio di Rupo op kop en Muyters aan de staart : "On a sauvé le pays".
We hebben een fragment uit het RTL-journaal opgesnord en u hoort de commentaren van de franco-belgen. Ook bij RTL vonden wij een tekst die heel wat verduidelijkingen geeft over het gesloten akkoord inzake de financieringswet. Wij hebben een poging ondernomen om een zo getrouw mogelijke vertaling te maken. Sommige passages zijn zeer verhelderend, andere blijven duister.
U oordeelt, u veroordeelt, u prijst, u looft, u wacht af maar u bent gewaarschuwd : op een beeld van het RTL-journaal ziet u heel kort een figuur de vergadering verlaten en in zijn auto stappen. De sluwe PS-vos, Philippe Moureaux. Als deze steunpilaar van het oude belgië mede een document heeft uitgewerkt, zal dit niet het einde van le petit pays betekenen en zal Brussel niets tekort krijgen.
Wat de financieringswet aangaat werden er 12 principes opgenomen in een afgebakend kader dat de agenda vastlegt die zal uitgewerkt worden tijdens de formatie van de regering. We noemen er enkele op :
- "de gefedereerde entiteiten" (let wel : men heeft het niet meer gewesten of gemeenschappen) zullen over een grotere fiscale autonomie beschikken en over een ruimere marge om eigen inkomsten te verzamelen na de volgende staatshervorming.
- Elke deloyale concurrentie moet vermeden worden en de herziening van de financieringswet mag geen der "entiteiten" verarmen.
- De financiering van de federale staat voor de vervulling van de eigen opdrachten moet verzekerd zijn en de "entiteiten" dragen hiervoor mede-verantwoordelijkheid.
- Er zal rekening gehouden worden met de specifieke toestand van Brussel.
- Wat de gemeenschappen betreft (hier zijn ze !) werd overeengekomen dat bij hun financiering rekening zal gehouden worden met objectieve parameters (wil het zeggen, dat zij momenteel met subjectieve maatstaven beoordeeld worden ?)
- De solidariteit tussen de "entiteiten" zal gehandhaafd blijven maar er zal over gewaakt worden, dat niet gewenste verschijnselen verdwijnen.
- Tenslotte zal de hervorming duurzaam zijn en de stabiliteit verzekeren van alle "entiteiten". Er wordt gezorgd voor het financiële evenwicht van "het belgische huis". Tenslotte, vooraleer om het even welk model in voege te laten treden, zullen eerst de repercussies en de niet te voorziene nevenverschijnselen naar de andere entiteiten onderzocht worden.
Wij willen niet per se negatief zijn, maar dit vage document dat door commissies verder zal uitgewerkt worden, is niets meer dan een gladde doolhof. Er moet meer geld komen en dat komt uit onze zakken, dàt weten we. En als de Waalse of Brusselse "entiteit" niet toekomt, zullen we met zijn allen solidair zijn, dwz. de Vlaamse entiteit zal afdokken. Als de Vlaamse entiteit daarentegen iets wil uitvogelen voor de eigen wroeters, dan moeten de goede belgen daar eerst hun fiat over geven, want er mag geen concurrentie ontstaan en het belgisch huis mag niet instorten.
Ray
Wetenschappelijke Wereld in paniek !
Gelezen bij Spitsnieuws :
Op de vlaai van een koe van een biologisch bedrijf leven gemiddeld 156 insecten. Dat zijn er meer dan op een vlaai van een conventioneel gehouden koe, waar ‘slechts’ 102 vliegen en kevers voorkomen. De uitwerpselen van een rund in de vrije natuur zijn favoriet: daarop leven maarliefst 168 beestjes.
Dat schrijft plantenecoloog Flavia Geiger van de Wageningen Universiteit in het jongste nummer van Entomologische Berichten. Koeienvlaaien van dieren van conventionele bedrijven zijn volgens Geiger veel minder vezelrijk dan die van koeien die biologisch voedsel krijgen. Dat maakt de poep minder voedzaam en dus minder aantrekkelijk voor allerlei soorten torren, vliegen en kevers.
Geiger telde de insecten op verschillende soorten koeienvlaaien. Dit deed zij niet zomaar: de uitwerpselen van vee zijn van groot belang voor weidevogels. En laat dit nu net een vogelsoort zijn die het moeilijk heeft in Nederland. "Een gruttojong eet per dag wel achtduizend insecten", zegt medeonderzoeker en bioloog Geert de Snoo. "Dat de kwaliteit van de koeienvlaaien achteruit is gegaan, is misschien wel een verklaring voor de slechte weidevogelstand."
De Snoo wil vervolgonderzoek doen naar de relatie tussen koeienvlaaien en weidevogels.
PST : Laten we hopen dat Geert Wilders direct extra-subsidies zal uittrekken voor dit prangende probleem.
Hij is er bijna
hij is er bijna
de wever heeft zijn best gedaan de koning is tevreden hij mag waarschijnlijk tot de galerij der grote staatslieden toetreden een plaatske wordt gereserveerd naast schiltz, bij martens en dehaene en als hij bhv nog splitst mits een 'klein prijsje' te betalen dan mag hij op de eerste rij naast de gestelde lijven naar 't koninklijk paleis om zijn medolle af te halen
de wever schrijft geschiedenis de koning ziet , 't is goed een groot vlaams-nationalist die alles eraan doet zijn dierbaar vaderland te redden om samen met de francofoon belziek weer op het spoor te zetten en mocht het toch mislukken zal 't niet aan bart gelegen zijn want hij is tot het uiterste gegaan ! is voor zijn vorst en land in vuur en vlam gaan staan
de vlaming kan alweer aan 't werk de rekening betalen daarin is hij al eeuwen sterk wat anderen bepalen voor hem geschreven wet zijn beurze open, mondje toe ! 't was nu héél even anders maar na een tijdje cinema is 't tijd voor slapen gaan want elio en madam non hebben voor hem beslist dat 't meer dan welkes is ! .
jos
Een gouden raad van nonkel soldaat
Slechts een kleine minderheid van de islamieten - een tien miljoen of zo - zijn dolgedraaide, achterlijke, discriminerende, fundamentalistische moordenaars. De rest van het miljard zijn alleen maar achterlijk en discriminerend, ze zitten half debiel glimlachtend knikkend de daden van de moordenaars goed te keuren en all'aaaah te loven voor de verbreiding van een uit de duim gezogen leer, gefantaseerd door een vroeg middeleeuwse analfabete stalknecht. De enkele islamieten die het bloeddorstige terrorisme afkeuren, dienen slechts om verwarring te zaaien - en lukken daar ook aardig in - bij een steeds kleiner wordende groep in de rest van de wereld, die in naam van hun humane en tolerante instelling zich met plezier de keel laat oversnijden. De ganse islamitische samenleving, moordenaars en anderen, aanziet de rest van de wereldbevolking als beesten, varkens, apen en honden, zoals ze al dikwijls hebben verkondigd en zolang wij hen gaan aanzien als mensen, zullen we de strijd verliezen. Laat ons ze behandelen zoals zij ons behandelen. Wij zijn met meer, we hebben meer verstand, nu nog wat meer chauvinisme en fanatisme en we winnen de oorlog die zij zijn begonnen.
Zoals Pat Condell wens ik u, broeders en zusters, vrede !