Wij hebben het niet zo bekeken op toreadors en andere dierenbeulen, dat weet u, maar we maken graag een uitzondering voor de toreador van Carmen. Zeker als het om de Russische zangrevelatie Dmitri Hvorostovsky gaat. Dames, houdt u vast aan de takken van de bomen ...
Savat
De knuffelrobot als metafoor - Johan Sanctorum
Cultuurfilosoof Johan Sanctorum gewapend met een vlijmscherpe pen en een kritische geest zoals er veel te weinig zijn in Vlaanderen ontmaskert een zoveelste mythe uit de stad van Fientje Beulemans.
Uw Zevende dag met verschillende Groot-Inquisiteurs en de sul van het Spionnencentrum : kijken maar !
Wellicht had u er nog niet over gehoord, maar er is sprake van seksueel misbruik van kinderen in de kerk. Dat is niet alleen een zaak van de kerk, justitie en de welzijnssector. Ook de politiek heeft hier een rol te spelen, want een aantal politici van de linxe kerk hebben ook al eens reep chocola aangeboden aan een buurjongetje, of gegluurd onder de tutu's bij roze balletdanseusjes. Maar daar gaan wij het niet over hebben. Wij behandelen met onze gekende neutraliteit alleen "Van de kerk naar de kerker".
Een ander boeiend onderwerp : Komt het nog goed tussen N-VA en PS ? Wij hebben Bart de Wee gekweekt in onze Woestijnvisvijver maar hij moet wel onze politieke programmatie volgen. De Zevende Dag vraagt PS-minister Paul Magnette of de brokken nog te lijmen vallen en is Bart de Wee na enkele weken van solitair dieët bereid om nu gelijmde brokken te verorberen ? Kijken maar !
Jan Van Crombrugge was destijds een van de zgn. ‘Toshiba-boys’ op het kabinet-Dehaene die de financieringswet uitdokterden. Toen gaf die futuristische laptop iedereen het nakijken. Aan hem de vraag hoe moeilijk die klus is, en hoe snel de onderhandelaars van vandaag hem kunnen klaren. U begrijpt niet waarover wij het hebben ? Wij evenmin, maar het belooft spannend te worden, want misschien trekken wij er weer naar aloude 0000-spionnentraditie op uit met de verborgen camera. Kijken maar !
De Volt-reportage toonde het onomstotelijk aan: interimkantoren en dus ook werkgevers discrimineren nog altijd allochtone sollicitanten. Jozef De Witte van het Spionnencentrum en de Nationale Loterij is woedend, en wijst met de vinger naar het beleid. Vlaams minister Philippe Muyters, de interimsector en een ervaringsdeskundige zitten mee aan tafel. Philippe Muyters zal zich direct aansluiten bij de woedende Jozef, zoals het een volleerde NVA-er past en beiden zullen vervolgens de afgevaardigde van de interimsector voor de sharia-rechtbank laten veroordelen tot 100 zweepslagen. Kijken maar !
Voka-topman Peter Leyman liet deze week in een Nederlandse krant optekenen dat zijn kinderen een betere toekomst zouden hebben in het buitenland, en dat hijzelf niet zou investeren in Vlaanderen. Hij kreeg zowat het hele land over zich heen. Maar hij staat niet alleen met zijn kritiek. Werkgevers Rudi De Kerpel en Ivan Sabbe – beiden tevens Lijst Dedecker – hebben evenzeer bedenkingen bij het Vlaams economisch beleid. Wij waarschuwen de kijkers : het zou kunnen dat in dit onderdeel enkele ferme waarheden gezegd worden, die radicaal indruisen tegen de 0000-doctrine. Wij zullen derhalve de nodige onderbrekingsmaatregelen voorzien, zoals het gekende bordje van het Journaal : "Er is iets misgelopen, wij zijn er naar op zoek".
In de Hermitage, een museum vol oude brol zonder kakmachines en mosselpotten, te Sint Petersburg, waar ooit Kameraad Lenin de eerste Sovjet leidde vanuit een middelbare school, opent eind oktober een expositie met een Belgische collectie van zeventig romantische schilderijen. De verzameling is opgebouwd door Jef Rademakers, voormalig tv-maker en bedenker van formats als ‘De Pin-up Club' en ‘Klasgenoten'. Jef Rademakers leidt ons rond in zijn collectie, waar hopelijk veel erotiek en naakt te zien zal zijn, zodat u uw kindjes er bij kan halen.
Alle interviews van niet-bevriende politici worden onbeschoft maar professioneel onderbroken door de inquisiteurs en propgandisten van onze geliefde nieuwsdienst. Kijken maar !
De Zevende Dag, zondag 19 september, 11 uur op één
Imam Rauf legt het nog één keer uit
"Als ik mijn moskee niet krijg op Ground Zero, zouden sommige van mijn vrienden wel eens boos kunnen worden"
Hier is ze, zie, Christel van de post. En maar toeteren en blazen Maar waar is de Vogelhandelaar ? Zou die soms op de Antwerpse Vogelmarkt zijn ? Of zitten ze allebei bij onze collega Savat ? Hij vogelen vangen en zij toeteren. Het is me daar dikwijls een zootje in het Oranje Theehuis.
La France vereremerkt Moeders van Krooostrijke Gezinnen
Vorige week zaterdag werden medailles uitgereikt door La Famille Française, een organisatie die de belangen van het Franse kroostrijke gezin behartigt. Opgericht in 1920 eert deze instelling "de moeders die op een waardige wijze vele kinderen hebben opgevoed als blijk van waardering en erkenning door de Natie."
De eretekens worden toegekend door een besluit van de prefect en een advies dat vooraf ingewonnen werd bij de heren burgemeesters.
Zo werden in aanwezigheid van de verenigde families 8 zilveren medailles (6 of 7 kinderen) uitgereikt aan : Fatiha Benhalima, Fouzia Amezane, Fatima Boularess, Aïcha Hadj-Abderrahmane, Mama Lefdou, Fatima Loubbi, Rosaria Rutigliano, Aïcha Tasry.
In deze interessante Duitstalige video (met Engelse onderschriften) bekelmtoont een Egyptische geleerde, dat de islam niet verenigbaar is met de Westerse waarden en cultuur.
De stoepen zijn bezaaid met baby's niet toegelaten
"Pas de bébés dans les rues d'Ixelles"
Elsene - Pijnlijke vertaalfout in Elsene, en niet voor de eerste keer. Naar aanleiding van de Veertiendaagse van het Jonge Kind kondigt de gemeente aan dat "de stoepen bezaaid zullen zijn met 'baby's niet toegelaten'". [5 reacties]
"Les trottoirs seront parsemés de "pas de bébé", luidt de originele Franstalige tekst. Met 'pas de bébé', wordt voor alle duidelijkheid kindervoetjes of -stapjes bedoeld, niet 'baby's niet toegelaten'. Iets wat zelfs Google Translate weet, want dat vertaalt 'pas de bébé' als 'kleine voetjes', merkte brusselnieuws.be. Niet geheel accuraat, maar toch al dichter in de buurt.
De gemeente Elsene is geen onbesproken blad in deze. Ze liet eerder al pareltjes optekenen als 'dit aflevering blijft vooral een werktuig, een verzameling van gegevens, van algemene inlichtingen. Onze wens is dat dit werktuig u zal bevredigen.’ En om het af te leren: 'het is de reden waarom de lezer zal in het bijzonder zich mogen aangeven aan gepersonaliseerde analysen dankzij de leeftijdspiramiden en aan de uit de uitsplitsing van de inwoners per nationaliteit.’
Door de nieuwe gaffe zag gemeenteraadslid Bianca Debaets (CD&V) zich genoodzaakt de zitting van de gemeenteraad te verlaten. Burgemeester Willy Decourty (PS) is alvast niet blij. Hij is vooral boos op het vertaalbureau dat instaat voor de vertalingen van de publicaties van de gemeente en overweegt een ander aan te stellen.
De Europese Unie moet actie ondernemen tegen dieren, planten en micro-organismen die van buitenaf Europa binnendringen. Dat eist een groep biologen. Volgens hen veroorzaken zogenaamde exoten jaarlijks voor minimaal twaalf miljard euro aan schade.
Europa telt ongeveer tienduizend plant- en diersoorten die hier eigenlijk niet thuishoren. Een dikke tien procent van deze soorten heeft een negatief effect op het milieu, de economie of de volksgezondheid. Het aantal exoten in Europa is bovendien steeds sterker aan het toenemen. In de afgelopen dertig jaar is er een toename van 76 procent geconstateerd.
De biologen hopen dat de EU meer onderzoek laat doen naar controleren en ruimen van exoten.
Zijn wij het daar even grondig mee eens, in de ruimere zin van het woord.
In onze brievenbus : De hypocriete NVA
De toewijzing van asielzoekers en van regularisaties en van naturalisaties zelfs vanuit het buitenland gebeurde steeds stilzwijgend met toestemming vanuit het federale parlement. Ook de N-VA stemde steeds stilzwijgend voor. De enige partij die het ellenlange namen boekje, van de te behandelen personen, niet deponeerde in de urne was het Vlaams Belang. De meeste mensen weten dit niet maar het is wel een feit. Dus het resultaat van dit asielbeleid is ook hun schuld. Trouwens in het Vlaams parlement is N-VA'er Geert Bourgeois minister van Inburgering. Dat ze bij hem ten rade gaan !
De Vier Nullen
Wij houden van de paus
Uitgerekend de huidige paus Benedictus beschreef vandaag in Engeland Hitler als een voorbeeld van "het kwaadaardige atheïsme".
De resterende katholieken die hun hogere clerus nù nog au sérieux nemen, hebben ze echt niet alle vijf op een rij. Wij walgen van het nazisme, van het communisme, van sommige vrijzinnige organisaties en loges en zeker van de linxe kerk, maar dit slaat toch wel alle records.
Die man is stapelgek én ontzettend arrogant bovendien. "Ejaculeert er maar unisex op los, bisschoppen, pastoors, broeders en paters, want pedofilie is een ziekte ! Jullie kunnen daar niets aan doen." Benedictus heeft het gezegd.
Zoals iedereen weet, gelooft de actuele subito sancto onfeilbaar te zijn in zijn eigen geloofsleer. Condooms zijn des duivels en ze gebruiken is doodzonde ook als ge aids hebt. En atheïsten zijn even kwaadaardif-g als Hitler. De paus kan het weten want hij was vroeger in nazi-Duitsland lid van de Hitler-jeugd
Islamieten mogen vrouwen beschouwen en behandelen als koopwaar en voorwerp. De paus geeft geen krimp. Noord-Afrikanen (waarschijnlijk animisten want daar wonen nauwelijks of geen christenen meer) mogen plannen koesteren om hem in Londen te vermoorden, de gezegende (Benedictus) geeft geen krimp. Zijn eigen clerus mag jongetjes anaal verkrachten. Dat is geen probleem maar een ziekte. Maar atheïsten zijn des duivels zoals de opper-nazi Adolf Hitler. Zou die man wel weten wat leugens en laster betekenen, beseft die kerel hoe kwetsend zulke uitlatingen zijn ? Dat voor de vertegenwoordiger van Christus op aarde ?
Zo maakt Benedictus van elke mens van goede wil een overtuigde vijand van elke godsdienst. Wij hebben echt ons best gedaan om de katholieken onze angeltjes te sparen in hun allicht oprechte gevoelens. Want de vrijheid van godsdienst is voor ons een echte vrijheid, in de ware zin van het woord. Maar uiteindelijk moeten wij tot onze spijt vaststellen dat de congregatie van de katholieke geloofsleer op een zelfde leest geschoeid is dan de onmenselijke en ronduit criminele islam. Die uitspraak richt zich niet tot het individuele lid van de RK-kerk, maar tot de instelling zelf en vooral tot de Führer.
De katholieken zijn niet bij machte hun grootinquisiteur af te zetten of te berispen. Laat staan te straffen, want elke zonde is een ziekte. Bravissimo ! "Ik kon mij niet bedwingen eerwaarde vader ..." "Gut, sechs unsere vaders und zwölf wees ge-groetjes, ego te absolvo a peccatis tuis in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Amen, abacadabra".
Joepie, alles is terug in de sakosj na deze biecht en kits achter de rits, stenig er maar lustig op los, vrienden van de vrede. Misvorm uw meisjes genitaal maar met botte scheermesjes, lieve gelovigen, de heer zij met U. Maar een condoom voor een zieke dat mag in geen geval want dat is doodzonde begrijpt ge?
Dom zijn doet geen pijn. Seniel zijn of hypocriet liegen tot ge er bij neervalt blijkbaar ook niet. Geen wonder dat de wereld er ethisch nauwelijks op vooruit gaat.
PST : Noch de islamieten, noch de Arabieren, noch de mohammedanen hebben iets van waarde of betekenis uitgevonden of toegevoegd aan de wetenschap, wiskunde en astronomie. Dit in tegenstelling met wat de moslims al generaties lang botweg beweren. De wetenschapsgeschiedenis van de oudheid heeft louter toevallig sinds 2001 het tegendeel bewezen, maar dat is een ander verhaal. Wij zijn helemaal niet verwonderd. En U ?
Lucky9
De school Glasgow en de Wiener Werkstâtte
Rennie Mackingtosh (1868 - 1928)
Wanneer men het heeft over de Art Nouveau denkt men automatisch aan Brussel en Horta, Parijs en Hector Guimard of Nancy met Gallé. Daaraan verbonden de typische zweepslagstijl, de bloemen, planten, vrouwen ... Door het openstellen van de grenzen kwam daarbij het "japonisme" met zijn frivole stijl en exotische motieven.
Typische art-nouveau decoratie
In landen als Duitsland, Schotland en vooral Oostenrijk werd Art Nouveau anders ingevuld onder de naam " Jugendstil". De stijl heeft geometrische figuren en strakke lijnen. Ook in Belgié pasten Henry Van de Velde en Serrurier-Bovy de geometrische Art Nouveau toe in een groot deel van hun werken. Bij deze laatste is de invloed van de engelse "arts en crafts-beweging" duidelijk zichtbaar.
Deze beweging ontstond rond William Morris in 1860 tijdens de Industriële Revolutie in Engeland. Morris verzette zich tegen de massaproductie waardoor het kunstambacht dreigde verloren te gaan, maar dit is een afzonderlijk verhaal.
Ook in Schotland ontstond een tegenbeweging, onder impuls van de architect Rennie Mackintosh. Hij begon zelf meubelen, stoffen en interieurs te ontwerpen. Er vormde zich het fameuze viertal : " The Glasgow Four" met Herbert Mac Nair, de gezusters Frances en Margeret Mac Donald en hijzelf, onder aanmoediging van de directeur van Glasgow School of Art, Francis Newburry.
Glasgow : School of Art
Mackintosh schiep een nieuw gebouw voor de Glasgow School of Art en mocht nadien de interieurs ontwerpen voor de beroemde tea-rooms " Kate Cranston" in samenwerking met de decorateur Georges Walton. Verder zijn er de in 1983 gerenoveerde tea-rooms in Ingramstreet en vooral " The Willow" in Sauchiehall street, meesterwerken waar architectuur en interieur op schitterende wijze één geheel vormen, dit voor eventuele liefhebbers en bezoekers aan Glasgow.
Meubels ontworpen door Mackintosh
Maar eigenaardig, schenkt Mackintosh minder aandacht aan de kwaliteit van het materiaal. Zijn meubelen maakt hij in donkere olijfkleurige, bruine of grijze tonen of in bleek geschilderd hout. Steeds met minimale sobere decoratie, geometrisch metalen inlegwerk, parelmoer, gekleurd glas en motieven gebaseerd op Keltische of Japanse kunst.
Zijn symbool voor de Glasgow-Four is onbetwistbaar de tweedimensionale roos, die naar de natuur verwijst. Ook zeer typisch is de combinatie van strakke met lichtjes gebogen lijnen. Nochtans had deze Glasgow-stijl weinig succes in Groot-Brittannië, waar de arts en craftsstijl zeer populair was.
Maar dan volgde de Wereldtentoonstelling van 1900 in Wenen. Een keerpunt. Want daar en in Duitsland kreeg zijn stijl wél de erkenning die hij verdiende. In Oostenrijk had een groep kunstenaars zich afgezet tegen de academies en de conservatieve kunst. Dit onder leiding van de wereldberoemde Gustav Klimt in de secessie-beweging. Hierdoor ontstond onder leiding van Josef Hoffmann de "Wiener Werkstätte" in samenwerking met kunstenaars als Koloman Moser, Otto Czeschka. Dezen werden gesponsord door een Weens zakenman : Fritz Warndorfer.
De maagd door Gustvae Klimt
De strakke lijn in de werken van Mackintosh hadden een blijvende indruk nagelaten op deze laatsten. Warndorfer liet zelfs voor zichzelf een eetplaats ontwerpen door Mackintosh. De werken van de Wiener Werkstätte vertonen dan ook grote gelijkenis met die van de Schot : rechte horizontale en verticale lijnen in combinatie met geometrische figuren.
In veel van Hoffmanns ontwerpen vindt men een uitgespaard vierkant in het hout. Vandaar dat men spreekt van het " Hoffmann vierkant". Hoffmann ging in navolging van Mackintosh ook ontwerpen maken voor bekende meubelmakersfirma's als J. & J.Kohn. Bekend is vooral hierbij de fameuze "Sitzmachine" van Hoffmann.
Hoffmans "zitmachine"
De meubelen en kunstvoorwerpen uit de Wiener Werkstätte waren echter bedoeld voor de rijke middenklasse. Ze waren in tegenstelling tot Mackintosh en de Arts en Craft-beweging uit zeer kostbare materialen ontworpen.
Terwijl aan de Art Nouveau ( de zweepslagstijl) vlak voor de Eerste Wereldoorlog een abrupt einde kwam, ging de geometrische Art Nouveau (Jugendstil) spontaan over in de ART DECO van de na-oorlogse periode. Meer nog de geometrische stijl van Mackintosh en Wenen zijn de voorlopers van het modernisme die vele 20-eeuwse ontwerpers heeft beinvloed .
Jos
(Met dank aan DVC-nieuwsbrief )
17-09-2010
Wurlitzerdromen
Hallo Wurlitzerfans
Ik heb het al eerder opgemerkt dat men vroeger erin slaagde van een lied een succesnummer te maken zonder toeters of bellen. De zanger / zangeres kon toen nog optreden, fris gewassen en gekapt, schoon kleedje of maatpak-met-overhemd-en-dasje aan, met een melodieus lied en een verstaanbare tekst. Geen doofmakende decibels, geen migraineveroorzakende lichtflitsen, geen rondhossend ballet of semi-pornografische toestanden.
Men kon zich met de inhoud van de tekst, met de meezingbare melodie, met de uitstraling van de uitvoerder vereenzelvigen.
Het nummer van vandaag won het Eurovisie Songfestival in 1964 voor Italië. Jullie zullen nu allemaal wel al weten om welk lied en welke zangeres het gaat. Nog eventjes geduld want hier komt eerst nog wat achtergrondinformatie.
Het eerste festival vond plaats in 1956 en was een idee van de Europese Radio-Unie. Toen deden slechts zeven landen mee met elk twee liedjes: West-Duitsland, Frankrijk, Italië, Zwitserland en de Beneluxlanden. Denemarken, Oostenrijk en het Verenigd Koninkrijk werden gediskwalificeerd wegens een te late indiening van hun deelname. In de zestiger jaren namen quasi alle Europese landen deel aan de wedstrijd. In 1973 kwam de uitbreiding buiten Europa met Israël, in 1975 kwam Turkije de Europese club vervoegen. Sindsdien is het hek van de dam: met 51 mogelijke deelnemers zijn de grenzen van Europa blijkbaar een zeer rekbaar begrip geworden. Landen als Armenië, Azerbeidjan, Oekraïne, Turkije, Israël… ze mogen allemaal meedoen; zelfs Marokko heeft in 1980 een keertje hun zangtalent getoond. Volgens de inrichters gaat het – ondanks de naam Eurovisie – niet om Europese grenzen maar wel om het bereik van de radio/tv-uitzending. Dat belooft voor de uitbreiding van de EU! Men kan via satelliet en internet zelfs het Verre Oosten en Zuid-Amerika bereiken…
Maar nu terug naar ons liedje: de zangeres was pas 16, bloedmooi, oogde jeugdig-onschuldig met paardenstaart en reeënogen, een zachte slaapkamerstem en ze had net het San Remo-festival gewonnen. Dit festival gold als preselectie voor de nationale deelname van Italië aan het Eurovisie Songfestival. In die tijd moest men nog in de taal van het deelnemende land zingen. In 1974 nam ze nog een keertje deel aan het festival met het liedje Si, maar toen was het jaar van ABBA met Waterloo en hierdoor moest Gigliola genoegen nemen met de tweede plaats.
Geniet nu mee van Non ho l’età van Gigliola Cinquetti:
Kusje van Lolita
In onze brievenbus : Liefde
Ik hou van mijn partij, Vlaams Belang, want zij zegt en vertegenwoordigt mijn gedacht. Dank u wel, en het is de partij tegen de islam. Eigen volk eerst ! Dank u wel.
VWM
Dank u wel, Marcel, voor deze eerlijke woorden, die u duidelijk recht uit het hart komen.
Ray
Het geheugenverlies van Guynokkio Verhofstadt
Wie zich Verhofstadt nog herinnert als eerste minister, weet dat het een gepatenteerde leugenaar is. Die kwalijke reputatie is nog niet doorgedrongen tot Europa, maar lang kan en zal dat niet meer duren. Joël De Ceulaer – in deze zaak toch een ‘onverdachte bron’ – zet Verhofstadt in Knack (15.09.10) alvast te kijk als de schaamteloze hypocriet die hij ook is.
De Ceulaer vist het verhaal op over de - zeer beperkte - uitwijzingen die Verhofstadt destijds zélf organiseerde. “Eind 1999, toen Verhofstadt eerste minister was, werden tientallen Roma-zigeuners in Gent onder valse voorwendsels naar het politiekantoor gelokt, een paar dagen opgesloten en vervolgens collectief gedeporteerd naar Slowakije.” België werd daarvoor trouwens veroordeeld door het Europese Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. Verhofstadt lijdt blijkbaar aan een acute aanval van geheugenverlies. Dat hij nu plots het etiket van morele superioriteit opeist, is totaal misplaatst. Guy de leugenaar zou beter een toontje lager zingen en zedig zijn bek houden.
Misschien nuttig om dit stukje even te vertalen in het Engels en ovee te maken aan Nigel Farage.
Bron : VB
Anna is aangekomen
Maar welke bedoelingen heeft die gewapende man met haar ?
Vele conservatieve partijleden voelen zich niet meer vertegenwoordigd door de Union (CDU-CSU). Sedert de schandpaalprocedure tegen Thilo Sarrazin en de kritiek op CDU-partijgenote Erika Steinbach ligt het debat open en bloot. In Duitsland is de wens, de vraag naar een rechtse partij geen taboe meer. Hierbij een analyse over de speculaties i.v.m. de leefbaarheid van een dergelijke partij.
Potentieel: Het enquêtebureau Emnid voorspelt een stabiel kiezerspotentieel van bijna 20% voor een nieuwe rechts-conservatieve partij. Zij zou vooral gefrustreerde Unionskiezers moeten opvangen: de rechter flank ligt helemaal open. Waar Angela Merkel aanvankelijk de SPD tot 23 % liet krimpen, krijgt nu juist haar partij tegenwind: 30% van haar kiezers zouden intussen het Unionbastion verlaten hebben.
Merkel heeft veel beslissingen genomen en uitspraken gedaan die de conservatieven boos gemaakt hebben; redenen zijn o.a. haar kritiek op de paus, het traditionele gezinsbeeld dat progressiever moest worden, de energiepolitiek en stamcelonderzoek liberaler. Bovendien zette ze vele conservatieve partijgenoten op een zijspoor of schakelde ze hen gewoon uit. Haar kritiek op Thilo Sarrazin en op Erika Steinbach, voorzitster van de Bund der Vertriebenen (Bond voor Verdrevenen) waren de druppels die het vat der ontgoochelingen lieten overlopen. Conservatieve waarden en normen worden niet meer duidelijk genoeg verdedigd.
Steeds meer prominente CDU-politici met een conservatief-ideologische mening zijn zeer bezorgd om het profiel van hun partij.
Leiding: Een nieuwe partij heeft prominente namen en geslepen woordvoerders nodig. Tijdens de oprichting van de Linke trok vooral Oskar Lafontaine kiezers aan. Het enquêtebureau stipt voor een nieuwe conservatieve partij vooral de namen van Friedrich Merz, Wolfgang Clement, Thilo Sarrazin, Roland Koch en Joachim Gauck aan. Zij zouden vooral het segment economie en sociale politiek vertegenwoordigen. De oprichting van zo’n partij zou zonder de minste twijfel uitvoerbaar en levensvatbaar zijn. Als toemaatje komt tijdens de Frankfurter boekenbeurs op 7 oktober het boek van Roland Koch, voormalig premier van Hessen, op de markt; de titel kan niet duidelijker zijn: “Konservativ – Ohne Werte und Prinzipien ist kein Staat zu machen”.
De vraag is natuurlijk in hoever deze politici met verschillende partijpolitieke achtergrond samen zouden kunnen werken. Concrete indicaties daarvoor zijn er tot op heden niet. Zij pleiten ervoor de bestaande partijen te doen veranderen.
Op hoeveel stemmen zou een nieuwe conservatieve partij kunnen rekenen? Onderzoekers en enquêtebureaus gaan ervan uit dat een partij rechts van de bestaande partijen kan rekenen op een kiezerspotentieel van 15 tot 20%.
- Onderzoek naar een mogelijke partij onder de leiding van Thilo Sarrazin bevestigt deze tendens. Emnid stelde vast dat 18% der kiezers zich zouden kunnen voorstellen voor een Sarrazinpartij te stemmen. Nog meer duidelijkheid geven de Duitsers over Sarrazins’ stellingnames: een Forsa-enquête bevestigt immers dat 61% der Duitse kiezers het gedeeltelijk en 9% het zelfs helemaal met hem eens zijn.
- Een nieuwe partij onder de leiding van Merz zou op 20% komen.
- En onder de mogelijke leiding van ex-bondspresidentskandidaat Gauck zelfs op 25%.
Alhoewel deze cijfers de ontevredenheid van de bevolking duidelijk maken, moet men ze toch met de nodige voorzichtigheid interpreteren. Zo’n enquête hangt immers ook af van de manie waarop de enquêtevragen gesteld worden. De vraag luidde immers ”Kunt u zich voorstellen voor een nieuwe partij te stemmen, indien Thilo Sarrazin voorzitter van die partij zou zijn?” Voor alle duidelijkheid, de vraag luidde niet: “Zou u voor Sarrazin stemmen?”
Ter vergelijking: volgens een enquête zouden in 2009 27% der Duitse kiezers zich kunnen voorgesteld hebben voor de Linke te stemmen – deze partij haalde 11.9% der stemmen.
Forsa-baas Güllner gelooft niet in het succes van een nieuwe partij.
Zou een nieuwe conservatieve partij een bedreiging vormen voor de CDU? De SPD heeft het al mogen ondervinden: de Linke heeft de SPD veel stemmen gekost. Een conservatieve splitsing zou bij de CDU een gelijkaardige neergang kunnen veroorzaken. In Duitsland kwam dit al eerder voor: in Hamburg kreeg de partij van Roland Schill in 2001 (Hamburger Bürgerschaft) 19.4% der stemmen, in Beieren konden de Freie Wähler in 2008 met 10.2% de absolute meerderheid van de CSU doorbreken.
Wie zit er achter de nieuwe conservatieve partij “Die Freiheit”? Het startschot voor de oprichting van een nieuwe partij aan de rechterflank van de CDU zou uit Berlijn kunnen komen. De voormalige CDU-parlementair René Stadtkewitz wil het Sarrazin-ijzer smeden en een nieuwe partij oprichten. Zijn alternatief voor de CDU zou hij “Die Freiheit” willen dopen.
De islamcritici zijn al in 2009 uit de CDU gestapt. Na Stadtkewitz’ weigering de uitnodiging aan Geert Wilders in te trekken, gooide de Berlijnse CDU-fractie enkele dagen geleden hem buiten. Stadtkewitz stond al langer in het oog van de storm wegens zijn sympathie voor Geert Wilders. Hij hekelde meermaals de openlijke islamvriendschap van de christendemocraten en gaf ongebreidelde kritiek op de bouw van een moskee in de hoofdstad. Stadtkewitz beschrijft hierbij de islam als een totalitaire ideologie.
Stadtkewitz beschrijft zijn toekomstige partij als liberaler dan de FDP, minder staatsgelovig dan de SPD en veel meer antipartijen-partij dan de Groenen ooit waren. Tot op heden is het slechts een protestbeweging – voor het einde van het jaar zou daaruit een partij moeten groeien zodat “Die Freiheit” in 2011 aan de Berlijnse verkiezingen kan deelnemen. Hij wil zich inzetten voor directe democratie, voor een volksraadpleging want de mensen zijn volgens hem niet de politiek maar wel de partijen beu.
Hierbij nog enkele reacties :
Bij de SPD houdt men wel degelijk rekening met de oprichting van een nieuwe conservatieve partij; zij waarschuwen voor een “diepzittende ontevredenheid bij velen”. Woordvoerder Oppermann stelt dat het gevaar voor een rechtse partij in Duitsland zeer concreet is; de mensen zijn de oppervlakkige politiek van de regering beu. Volgens hem biedt de regering slechts schijnoplossingen terwijl de echte problemen onopgelost blijven. De waardenconservatieven hebben geen politieke heimat meer.
De CDU-top heeft na de kritiek van de conservatieve vleugel een koerscorrectie afgewezen en ziet geen enkel gevaar door de oprichting van een nieuwe rechtse partij. Het geuite verwijt van CDU-parlementair Erika Steinbach dat de conservatieven geen plaats meer hebben in de partij wordt afgewezen.
De CSU-topman De Maizière verwijt de krant Die Zeit de thesis van Sarrazin gecopiëerd te hebben. Hij stelt bovendien dat de misnoegde conservatieven slechts nostalgische gevoelens van de zeventig, tachtiger jaren koesteren, dat de Union nota moet nemen van de de ontevredenheid en er tegen ten strijde trekken. Nog een uitsmijter van hem: “Voor de integratie moeten we weinig doen; de oplossingen komen wel vanzelf.”
Het Brusselse openbaar vervoer wil zijn reizigers opnieuw leren een bus te doen stoppen met de hand. Bussen en trams stoppen niet automatisch aan elke halte. Als je op de bus wil stappen, moet je een duidelijk teken met de hand geven.
De regel bestaat al lang, maar is een beetje in de vergetelheid geraakt. Daarom lanceert de MIVB nu een campagne. Onder de noemer "Hé chauffeur ..." komen er stickers, hangertjes en folders. De MIVB zal ook duizenden kartonnen handen uitdelen. Voor sommige lijnen waren lederen bokshandschoenen ook niet slecht.
(belga)
Daniel Cohn-Bendit, de fractieleider van Frieda Brepoels
Uit het boek "Le grand Bazar et Après" van Daniel Cohn-Bendit lichten wij volgende passage op (eerst de Nederlandse vertaling, dan het origineel) :
"Het is mij dikwijls overkomen dat sommige kinderen mijn rits openden en me begonnen te kietelen. Ik reageerde daar op verschillende manieren op, alnaargelang de omstandigheden, maar hun verlangen stelde mij voor een probleem. Ik vroeg hen : "Waarom spelen jullie niet samen, waarom hebben jullie mij gekozen, mij en niet de andere kinderen ? Maar als zij aandrongen, streelde ik hen toch."
"Il m’était arrivé plusieurs fois que certains gosses ouvrent ma braguette et commencent à me chatouiller. Je réagissais de manière différente selon les circonstances, mais leur désir me posait un problème. Je leur demandais: "Pourquoi ne jouez-vous pas ensemble, pourquoi m’avez-vous choisi, moi et pas les autres gosses?" Mais s’ils insistaient, je les caressais quand même."
De Heer Cohn-Bendit is fractievoorzitter in het Euro-parlement van de Europese Vrije Alliantie waar ook NVA deel van uitmaakt.
Verhofstadt werkt samen met pedofiele politicus (N-VA ook!)
Over Cohn-Bendit heb ik het reeds gehad op dit weblog. Dat de persoon iemand van zeer dubieus allure is, kan men zien in zijn uitspraken in het filmpje en bij het citaat daaronder. Uiteraard heeft dat zijn carrière bij de extreem-linkse Groenen enkel vooruitgeholpen, de man is ondertussen fractievoorzitter van de Groene fractie in het Europees Parlement en laat zich uitgebreid horen.
Samen met een andere gek, die zich wel Hitleriaanse trekken aanmeet tijdens toespraken tegen het Franse Romabeleid, maar tenminste geen pedofilie verheerlijkt in het openbaar, gaat hij nu een nieuwe pro-Europese organisatie uitwerken:
Liberaal fractieleider in het Europees parlement Guy Verhofstadt en zijn groene evenknie Daniel Cohn-Bendit hebben woensdag de Spinelli-groep boven de doopvont gehouden. Het gaat om een netwerk van uiteenlopende persoonlijkheden die allemaal streven naar een federaal Europa.
De volledige ledenlijst van deze groep kan men hier vinden.
Deze paringsdans van Bendit en Verhofstadt is niets nieuws. Zo schreef Bendit reeds in 2007 de invloed van België volledig toe aan Verhofstadt, waarbij hij de Vlaams-nationalisten uitmaakten voor fantasten en bezitters van waanbeelden. Aldus onze pro-pedofiele politicus …
Cohn-Bendit was dinsdag de gast van Le Soir en woensdag stonden zijn beschouwingen over de Belgische crisis en de Europese Unie uitgebreid in de Franstalige krant. Volgens Cohn-Bendit zou een explosie van België nauwelijks een probleem voor Europa zijn. “In ieder geval”, aldus het boegbeeld van mei ’68, ‘is het gewicht van België in de Unie nul’. En: “Het is misschien niet vriendelijk, maar als Luxemburg in de Unie iets betekent, is het dank zij Jean-Claude Juncker. Voor België is het net eender. Verhofstadt maakt het verschil”. [...]
Volgens Cohn-Bendit is het onmiskenbaar dat België in een separatistisch proces zit. Toch is er volgens de groene fractieleider een remedie tegen het “sluipend separatisme”. “De Vlaamse nationalisten zullen nooit durven beslissen dat Vlaanderen zich van België afscheidt.(…) Er is een groot verschil om tijdens een kiescampagne met het separatisme te flirten en het effectief te beslissen”. En, zo besluit hij: “Je kunt mensen pas responsabiliseren als ze hun fantasmen, waanbeelden en vergissingen kunnen uitleven”.
Nu kan men eigenlijk Bendit gerust bestempelen als een linkse extremist die vooral zijn eigen lusten als het belangrijkste in de wereld vindt, waarbij hij het liefst van al nog eens spuwt op nationale identiteiten ten voordele van een Europese. Zijn marxistische achtergrond kennende is dit enkel een opstap naar een nog groter internationalistisch project.
Wat echter veel zorgwekkender is, is dat Bendit niet enkel de fractieleider is van de Europese Groenen. De fractie waar hij fractieleider van is, samen met Rebecca Harms, bevat ook nog andere partijen die tot de European Free Alliance horen. Deze verkozenen en hun partijen zijn de volgende:
Aangezien de N-VA zich profileert als conservatieve Vlaams-nationalistische partij, waarbij de excessen van mei ’68 terecht en duidelijk worden aangeklaagd, stel ik mij hierbij zeer ernstige vragen. Zij vormen nu deel van een Europese fractie waar de fractieleider duidelijk anti-volksnationalist is (citaat uit manifest van de Spirelli-groep: “Nationalism is an ideology of the past. Our goal is a federal and post-national Europe, a Europe of the citizens.“), duidelijk heeft uitgehaald naar Vlaams-nationalisten toe en zich heeft uitgelaten om de ethische normen en waarden volledig los te laten.
