Heer Minister-president,
Uw Septemberverklaring had een hoog Barack Hoessein Obama-gehalte. 24 keer heb ik u de woorden “warm”, “open”, “geluk”… horen gebruiken. U liet weten dat de Vlaming een gastvrije, gelukkige tevreden wereldburger is in een warm en open Vlaanderen. U leek Phil Bosmans van de Bond Zonder Naam wel. Helaas zijn de traditionele verdedigers en bondgenoten van uw beleid minder lyrisch en bevlogen over het beleid van uw Vlaamse Regering. Het regende de voorbije maanden negatieve reacties. Zo was het rapport over de Vlaamse Regering van werkgeversorganisatie VOKA in het begin van de zomer duidelijk : “Mag naar het volgende jaar, maar moet zich dringend herpakken.” (De Tijd, 09.07.2010).
VOKA-voorzitter De Bruyckere voegde er maandag in de krant DM aan toe dat Vlaanderen bestuurd wordt door regelneven : “Ik ga niet alle Vlaamse ambtenaren over één kam scheren, maar Vlaanderen wordt stilaan bestuurd door regelneven. Er moet een hertekening komen van het hele beleid, van die eindeloze weg van adviescommissies, van verhaal- en beroepsrecht. “
De gedelegeerd bestuurder van de Vlaamse werkgeversorganisatie VOKA (oud-CD&V-Kamerlid) Peter Leyman stelde in de Nederlandse krant “Het Financieel Dagblad” : “’Vlaanderen zakt weg in zelfgenoegzaamheid. Het is de wet van de remmende voorsprong. Niemand is er alert op dat de tijden veranderd zijn en dat de politiek moet ingrijpen. (…) Op Vlaanderen ben ik niet langer trots.” Leyman had het ook over “een hopeloos inflexibele arbeidsmarkt, ondernemers die 2 à 3 jaar moeten wachten op vergunningen, abnormaal hoge energiefacturen en een verziekte mentaliteit.”
En dan was er niemand minder dan het nieuwe N-VA-kopstuk, Kamerlid Sigfried Bracke. Deze vulde op zijn weblog (van 22 juli 2010) de kritiek van Leyman op de al jaren aanslepende te logge en trage besluitvorming in Vlaanderen aan. Een trage besluitvorming waar de gegroeide en “verkokerde” Vlaamse administratie mee voor verantwoordelijk tekent : ” Meer en meer krijg ik immers de indruk dat Vlaanderen in feite niet goed bestuurd wordt. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat Vlaams bestuur staat voor beter bestuur. (…) Overal hoor je hoe de papieren werkelijkheid de bovenhand haalt op de echte werkelijkheid, hoe ambtelijke tijgers de decision makers zijn geworden.”.
Zelfs de christelijke vakbond ACV is niet onverdeeld positief. Volgens het ACV hebt u met uw Vlaamse Regering “het afgelopen jaar een aantal erg zure, asociale maatregelen genomen.” Er werden volgens het ACV “blinde besparingen doorgevoerd onder het mom van “efficiëntiewinsten”.
Daarnaast is er het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen waarvan de voorzitster onomwonden zegt : “Een begroting in evenwicht is niet moeilijk als je amper beleid voert.”
Heer Minister-president,
Niet ik maar uw eigen trouwe medestanders, uw bondgenoten vegen u de mantel uit.
Van VOKA mag u over naar het volgend jaar maar moet u zich “dringend herpakken”. Wat ons betreft moet u het jaar overdoen of zouden er minstens herexamens moeten komen. De economische situatie in Vlaanderen is slecht; de Vlaamse regering Peeters II mist dynamiek, drive en enthousiasme; van een begeesterend project is geen sprake en de cohesie tussen deze regeringsploeg lijkt alsmaar verder zoek.
Heer Minister-president,
De economische parameters voor Vlaanderen zijn alles behalve rooskleurig : al acht maanden op rij worden maandelijks recordfaillissementscijfers opgetekend. Tot eind augustus gingen in Vlaanderen dit jaar in totaal reeds 3.235 bedrijven failliet; dat zijn er 115 meer dan in dezelfde periode vorig jaar. Vlaanderen telt momenteel 229.527 werkzoekenden, dat zijn er 1,2% meer dan in augustus 2009. Vandaag is 7,9% van de Vlaamse beroepsbevolking werkloos. Volgens de Studiedienst van de Vlaamse regering zouden dit jaar in totaal 19.000 arbeidsplaatsen verloren gaan en zou de werkzaamheidsgraad terugvallen tot 67% (komende van 68,4% in 2008). Nog volgens de SVR zou in 2011 de werkloosheid nog stijgen met ongeveer 17.000 personen. De werkloosheidsgraad zou dan 9,6% bedragen, wat 2,2 procentpunten meer is dan in 2008.
Heer Minister-president,
Terwijl u uitpakt met de mededeling dat volgens de VRIND-indicatoren 75 % van de Vlamingen tevreden is, zakken we op allerlei internationale lijsten verder weg. In de rangschikking van de aantrekkelijkste Europese investeringsregio’s zakt Vlaanderen weg van de 2de naar de 7de plaats (Financial Times). Ernst & Young zag de buitenlandse investeringen in Vlaanderen tussen 2005 en 2010 dalen met 42 %. Technologiefederatie Agoria stelt dat 7 op de 10 (70 %) Vlaamse technologiebedrijven vooral in het buitenlands investeren in onderzoek en ontwikkeling en dat dit cijfer de volgende jaren zou oplopen tot 86 %.
Heer Minister-president,
Het is overigens zeer de vraag of het “Vlaanderen in Actie”-project (ViA) het verschil zal maken en Vlaanderen zal opstuwen naar een Europese topregio. ViA blijkt in de praktijk steeds meer een luchtballon te zijn, een dure public relations-oefening, een zweverig toekomstproject waarbij alles beter wordt in … 2020 !
Heer Minister-president,
Een van de paradepaardjes van uw regeerakkoord was de oprichting van een Vlaams Energiebedrijf. Voorlopig is het in ieder geval een ontgoocheling. Alhoewel er 200 miljoen euro voorzien wordt in de begroting, dreigt het Vlaams Energiebedrijf vooral een lobbymachine en belangenverdediger te worden van de groenestroomproducenten in Vlaanderen. Van een Vlaams Energiebedrijf dat in concurrentie kan treden met Electrabel en de Vlamingen een lagere energiefactuur bezorgt, is tot nader order nog niet veel in huis gekomen.
Een andere belofte uit het regeerakkoord was een vernieuwd sociaal beleid. Er worden in de Vlaamse begroting 2011 blijkbaar wel middelen vrijgemaakt voor de zgn. “kindpremie” maar van een maximumfactuur in de thuiszorg, een Vlaamse basishospitalisatieverzekering en een nieuw systeem van begrenzing van de kosten voor residentiële ouderenvoorzieningen horen we niets.
Heer Minister-president,
Het bekende adagium “Wat we zelf doen, doen we beter” blijkt alleszins niet uit de toestand van het wegennet in Vlaanderen. Iedereen is het er over eens dat de voorbije twintig jaar onvoldoende structurele onderhoudsinspanningen zijn geleverd waardoor ons veel gebruikte wegennet is gedegradeerd. Uit het 13de rapport van het Agentschap AWV blijkt dat in 2007 en 2008 meer dan 10 % van de snelwegen en 17 % van de gewestwegen “in slechte staat” verkeerde. Daarenboven verkeerde nog eens 10 % van de snelwegen en 17 % van de gewestwegen in “erbarmelijke staat”.
De herstelmaatregelen aangekondigd door Minister Crevits zijn slechts druppels op een hete plaat. Een onderzoek naar de oorzaken van de problemen en zeker van de werking van het AWV-Agentschap dringt zich op.
Er was de voorbije jaren al te dikwijls sprake van systematische fraude en dubieuze contacten tussen ambtenaren en contractanten uit de privé-sector. Wij hebben dan ook vorige week een motie tot het voeren van een onderzoek ingediend. Er moet absoluut worden uitgemaakt of naast de verwaarlozing van het structureel onderhoud ook een al dan niet bewuste verkeerde materiaalkeuze geen oorzaak is voor de belabberde toestand van het wegdek. Hierbij moet dan ook maar eens een diepgaand onderzoek worden gevoerd naar de verantwoordelijken. Sta mij toe de Antwerpse burgemeester Janssens te citeren : “Was het luiheid, onbekwaamheid of erger ?”
Heer Minister-president,
Uw begroting voor 2011 is in evenwicht zijn en daarvoor wil ik u feliciteren. Het is echter de vraag hoelang deze begroting in evenwicht zal blijven. U weet immers niet over hoeveel centen u in de toekomst zal beschikken zolang de financieringswet niet grondig is hertekend. De onderhandelingen over de financieringswet laten alvast niet veel goeds vermoeden. Het zgn. Bartholomeusakkoord, dus het princiepsakkoord rond 12 uitgangspunten, is niet veel meer dan een oplijsting van soms tegenstelde principes geformuleerd door de verschillende partijen rond de tafel. Terwijl in het ene principe gepleit wordt voor financiële verantwoordelijkheid wordt in een ander principe de “solidariteit”, hèt codewoord voor het niet nemen van verantwoordelijkheid, bepleit !
Terwijl men het heeft over “significante fiscale autonomie” wordt er meteen aan toegevoegd dat er geen “deloyale fiscale concurrentie” mag ontstaan want “niemand mag armer worden”. Kortom, we staan nog mijlen ver af van om het even welke vorm van volwaardige fiscale autonomie !
Heer Minister-president,
De Vlaamse regering heeft de voorbije maanden nagelaten om een actieve rol in de staatshervorming te spelen. Uzelf, minister Muyters en Minister Bourgeois hebben weliswaar deelgenomen aan verschillende onderhandelingen en gesprekken maar helaas hebben ze dat niet in eerste instantie gedaan namens de Vlaamse regering maar als woordvoerder van hun respectievelijke partijen. Ik had u voor de zomer opgeroepen om deel te nemen aan de besprekingen omtrent de staatshervorming. Blijkbaar hebt u mijn boodschap verkeerd begrepen. I.p.v. als CD&V- of N-VA-woordvoerder uw partijprogramma te verdedigen had u op zijn minst uw regeerakkoord en de Octopusnota moeten verdedigen. Opvallend is ook dat de verschillende Vlaamse partijen die deelnemen aan de preformatiegesprekken zich allen beroepen op de Octopusnota maar in de realiteit ieder zijn eigen ding doet en zegt. Van een Vlaams front is geen sprake, wel integendeel !
Heer Minister-president,
“Il faut se préparer à la fin de la Belgique”, zei Laurette Onkelinckx enkele weken geleden. Aan de Waalse kant is men actief bezig met het voorbereiden van scenario’s indien België uiteen zou vallen. Aan Vlaamse kant doet men nog steeds alsof er niets aan de hand is. Hoelang nog kan de Vlaamse regering zich permitteren om te weigeren de realiteit onder ogen te zien? Hoelang nog blijft de Vlaamse regering blind en doof voor het feit dat België een terminaal zieke patiënt is die uit zijn lijden verlost moet worden en waarvoor politieke euthanasie de enige oplossing is? De Vlaamse regering heeft de plicht – ook al streeft ze er helaas niet actief naar – om het plan B van de boedelscheiding voor te bereiden. De ordelijke opdeling van België die zich vroeg of laat zal voltrekken – de vraag is immers al lang niet meer, ‘Wordt Vlaanderen onafhankelijk?’, maar ‘Wanneer wordt Vlaanderen onafhankelijk?” - moet NU voorbereid worden. Dat is de taak, de plicht en de verantwoordelijkheid van de Vlaamse regering !
Heer Minister-president,
Het is eveneens de taak en de plicht van de Vlaamse regering om op het moment dat niets nog mogelijk blijkt het heft zelf in handen te nemen. Tijdens een debat op ‘De zevende dag’ citeerde onze collega Eric Van Rompuy terzake de laatste voorzitter van de unitaire Belgische christen-democratische partij Robert Houben die ooit zei dat “België niet zal barsten omwille van het feit dat de Vlamingen éénzijdig hun onafhankelijkheid uitroepen maar wel omwille van de onmogelijkheid om nog een federale regering te vormen”. Profetische woorden die bijzonder actueel zijn. De weg van de eindeloze onderhandelingen is heilloos. Naar aloude tradities sukkelen we alsmaar verder het Belgische moeras in. We blijven lief, hoffelijk en vriendelijk voor politici als Di Rupo, Onkelinckx, Maingain en Milquet die Vlaanderen en de Vlamingen al vele jaren bestelen en beledigen. Aan de overkant van de taalgrens spuwt men de Vlaamse politici in het gezicht en wij denken dat het regent. Aan die lamme goedzakmentaliteit moet nu maar eens een einde komen. We moeten uit het Belgische carcan durven breken. We moeten ondubbelzinnig durven kiezen voor de “Republiek Vlaanderen” !
Heer Minister-president,
Ik heb me de voorbije weken en maanden afgevraagd wie de echte Minister-President van Vlaanderen was. Het lijkt de voorbije weken en maanden of niet u maar wel Bart De Wever de teugels van de Vlaamse Regering in handen had.
Uw gezag en dat van de CD&V in de Vlaamse Regering werd de voorbije maanden systematisch ondermijnd. De N-VA gaat er blijkbaar van uit dat de federale verkiezingsuitslagen ook gelden voor wat het Vlaams Parlement en de Vlaamse Regering betreft. Dat het vertrouwen binnen de huidige meerderheid in de Vlaamse Regering volledig zoek is hoeft niet te verbazen. De N-VA is de vorige maanden een onbetrouwbare partner gebleken die even snel van coalitiegenoot wisselt als van standpunt over de toekomst van Vlaanderen. De ene dag is de N-VA voor Vlaamse onafhankelijkheid, de andere dag voor confederalisme! De ene dag kiest de N-VA voor de socialisten, de andere dag voor de liberalen! Al deze politieke spelletjes die vooral in de achterkamertjes en dure restaurants worden beslecht zorgen ervoor dat de Vlaamse politiek langzaam maar zeker in hetzelfde bedje ziek is als de Belgische. Niet het belang van de natie of het belang van ons volk eerst maar het partij- en eigenbelang eerst!
(’De N-VA moet staatsgevaarlijk zijn. We zijn er niet om regeringen te maken, laat staan vriendjes te onderhouden in koningshuizen.’ Jan Loones, 01/02/2004 – N-VA-Congres)
Heer Minister-president,
Wat het Oosterweeldossier betreft heb ik even gedacht dat u Octopus-Paul de beslissing zou laten nemen of dat u Bart Somers er bij zou halen om in dit Antwerpse dossier te bemiddelen maar uiteindelijk is het u toch gelukt om een beslissing te nemen.
Het politiek compromis dat u hebt bereikt omtrent het Antwerpse Oosterweeldossier zal in de politieke geschiedenis van ons land geboekstaafd worden als de ultieme poging om de kool en de geit te sparen. De Lange Wapperbrug wordt vervangen door een toltunnel langs het BAM-tracé en de Antwerpenaren moeten de meerkost betalen. De Antwerpse burgemeester Patrick Janssens haalt zijn slag thuis en uiteraard ligt hij niet wakker van het feit dat zijn failliete stad de meerkost van meer dan 352,7 miljoen euro moet ophoesten. Een politieke overwinning mag immers wat kosten … vooral als een ander het betaalt. We weten ondertussen wat het grote ego Patrick Janssens waard is : 352,7 miljoen euro.
Heer Minister-president,
Terwijl Janssens zijn tunnel binnenhaalt, worden CD&V en NV-A gepaaid met het besef dat niet de Vlaamse overheid maar wel de stad Antwerpen de meerkost moet betalen. Los van het feit dat ik niet begrijp waarom niet gekozen wordt voor het optimaliseren van een tolvrije Liefkenshoektunnel en waarom het Meccanotracé niet grondig op zijn haalbaarheid onderzocht wordt komt het er in de praktijk op neer dat de Antwerpenaren gestraft worden voor hun opstandig gedrag. De Sinjoren krijgen de rekening gepresenteerd omwille van het feit dat zij tijdens het referendum tegen de Lange Wapperbrug hebben gestemd. De boodschap is duidelijk : wie het gezag tegenspreekt en tart moet op zijn plaats worden gezet en moet boete doen. Er is wat dat betreft sinds de Middeleeuwen niet veel veranderd. Wie zich verzet tegen het dictaat van de staat kwam vroeger op de brandstapel of aan de galg terecht. Vandaag pakt men het subtieler aan en schudt men de geldbeugel van de belastingsbetaler leeg. U hebt uw regering gered op kap van de Antwerpenaren. U hebt uw meerderheid bijeen kunnen houden op kosten van de Antwerpse belastingbetaler. Het minste wat men kan doen is de Antwerpenaren vrijstelen van tol om door deze tunnel te rijden!
Heer Minister-president,
Zowel de Vlaamse regering als de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens zijn voor dit lamentabele compromis verantwoordelijk. De Vlaamse overheid heeft blijkbaar niet de moed om op te draaien voor alle consequenties van de genomen beslissing en de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens heeft bijzonder slecht onderhandeld en is uit schrik voor een politieke nederlaag akkoord gegaan met het betalen van de factuur. 352 miljoen euro is geen klein geld; zeker niet voor een armlastige stad zoals Antwerpen die nog steeds gebukt gaat onder een historische schuld van meer dan 1 miljard euro. 352 miljoen euro betekent anderhalve keer de buitengewone begroting van de stad Antwerpen. 352 miljoen euro betekent 1.500 euro per belastingplichtige Antwerps gezin. 352 miljoen euro en is zesmaal de kostprijs van het museum aan de stroom en is meer dan de volledige jaarlijkse stedelijke belastingsopbrengt van de stad Antwerpen. Geen kleingeld dus !
Mag ik ter zake verwijzen naar de door vriend en vijand bejubelde Antwerpse Schepen van Financiën Luc Bungeneers die zei (Radio 1): “Die keuze kost 352 miljoen euro meer en dat wordt verhaald op de Antwerpenaar, die door die keuze bovendien nog eens vijf jaar langer in de file zal staan. 352 miljoen euro, dat is wel 14 miljard oude Belgische frank die wordt afgewenteld op de Antwerpse belastingbetaler. Met heel Antwerpen, maar niet met mij !”.
Bungeneers had gelijk, heeft gelijk en blijft gelijk hebben. Ik feliciteer de VLD met het feit dat ze uit de Antwerpse coalitie is gestapt en ik ben ervan overtuigd dat ze voet bij stuk zullen houden. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat de VLD zal kiezen voor haar principes en trouw zal zijn en blijven aan het gegeven woord en niet zal plooien voor de lokroep van de mandaten en profijten! VLD: “Walk and don’t look back!”.
Ondertussen vraag ik mij trouwens af hoe het gesteld is met de plannen om ten laatste tegen 2013 een kilometerheffing voor vrachtvervoer en eventueel zelfs voor personenauto’s door te voeren ? U weet dat onze fractie geen voorstander is van deze kilometerheffing die uiteindelijk neerkomt op een verkapte belastingsverhoging. Het Vlaams Belang is en blijft voorstander voor het invoeren van een wegenvignet – zoals in Zwitserland, Oostenrijk en Tsjechië reeds het geval is – voor buitenlands vracht- en personenverkeer op onze wegen.
Heer Minister-president,
Onze conclusie is duidelijk : deze Septemberverklaring deugt niet ! Veel retoriek, veel symboliek maar weinig dynamiek!
Deze Septemberverklaring wordt gekenmerkt door zelfgenoegzaamheid, lijdzaamheid en gebrek aan politieke moed ! U citeerde gisteren de schrijver Hemingway die ooit zei: “Moed is de elegantie in de vuurlinie”. Veel liever citeer ik in het kader van de huidige politieke situatie en het nakende einde van België, Winston Churchill die zei: “Succes bestaat er in van mislukking tot mislukking te gaan zonder dat men zijn enthousiasme verliest. Iedereen wist dat het onmogelijk was. Dan kwam de man die het niet wist en hij deed het onmogelijke.”
Ook te ontcijferen via dit bruggetje :