Excusez, dat ist belgs ! Mais ça zal ändern ! oewhe shall speken all english when de wever is dhe bik boss. end avter englies we sal lurn belgies zekers? !
mijn vlaandren spreekt zijn eigen taal god gaf elk land de zijne en laat ze rijk zijn, laat ze kaal ze is vlaams en z' is de mijne
z'is vlaams en die zijn vlaams veracht de taal van dien verdwijne verdwijn hem met de sprekenskracht z' is vlaams en z' is de mijne
maar als de wever vlaams verkracht en anglofiel wil wezen dan heeft hij het ver al gebracht begin maar al te vrezen !
jos
Parlement zoekt zinvolle bezigheid
Goofy Jambon & Alexander de Croo : "Laten we de wetsvoorstellen van Vlaams Belang nog eens bekijken en die onder onze vlag terug indienen. Waar is dat 70-puntenprogramma ? "
English ? Mie ? Yes, of kous, very well.
De media verkondigen vandaag met enig belgisch hoera-patriotisme dat Engels de officiële taal moet worden van het kleine landje, gekend om zijn bier, frieten, pralines en het grossieren in schijnheilighied. De idee is ditmaal ontsproten aan het brein van Bruno De Wever, de broereman van Bart.
Eigenlijk zijn die twee broers stokebranden, die van alles door mekaar roepen en veinzen tegengestelde doelen te dienen maar in realiteit het familieverleden verwerken door belgië een nieuw uniform aan te trekken. Ieder heeft zijn eigen snit- en naai-atelier, de een werkt met geel-zwarte tinten, de andere gaat radicaal voor de tricolore kleuren.
Excusez-nous, van familiecomplexen je beroep maken is niet alleen weggelegd voor psychiaters maar ook voor historici. De gebroeders Le Tisseur bewijzen het.
Beiden gaan ook gebukt onder autoritaire trekken. Iedereen bij de N-VA is op de hoogte van Barts onverbiddellijke alleenheerschappij. Bij Bruno blijkt het ontbreken van democratisch gehalte uit zijn voorstel : voer een vreemde taal in, die niet van de ene noch de andere cultuurgroep is en laat ze op mekaar los : stamelen en broebelen met een zelfde handicap.
Elio in de taal van Shakespeare : "Oewie are all oewounded". Didier : "Dhere is no problème, oewie shall sie". Joëlle : "No is no".
Bestuur het klootjesvolk in een vreemde taal : ze begrijpen het toch niet. De elite zal zich aanpassen. Geld heeft geen taal
Bruno baseert zich waarschijnlijk op het historisch gegeven dat tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog de bestuurstaal Duits was met Frans-Nederlandse ondertitels, zoals dat lang gebruikelijk is geweest met buitenlandse films. In de RK-kerk gebeurde ook alles in het Latijn : sinite parvulos venire ad me. (ik hoop dat Google het goed heeft gedaan) of in Bruno's taal : let the little ones come to me.
Alle gekheid terzijde : deze opgelegde, kunstmatige bedenksels om het land B overeind te houden, spruiten voort uit de wil om Vlaanderen blijvend te negeren en belgisch te regeren. De bestuurstaal is de taal van het volk. Dat is overal zo. Engels ontwikkelt zich vanzelf tot een snobistisch equivalent van potjeslatijn. Lachwekkende, ridicule cultuurschmink voor onwetenden.
In dit ziek land zijn wij nog steeds aan het worstelen met onze identiteit én komt regelmatig een of andere wereldvreemde idioot ons vertellen, dat we Engels , Esperanto of de prachtige taal van Jakkamakka tot de onze moeten maken.
Donder toch op, gecomplexeerde kronkelbelgen en wees Vlaams. Daar is niks fouts mee. Zolang dit onland blijft wat het is, is er geen reden om mild af te wijken van het gebruik van standaard-Nederlands
Ray
Begrafenis van Keizer Frans-Joseph (1830 - 1916)
Dit zijn vrij unieke, vermoedelijk gerestaureerde beelden, van de begrafenis in november 1916 van de Oostenrijkse keizer Frans Jozef, die de echtgenoot was van Keizerin Elisabeth (Sissi). Het echte leven van deze twee lieden heeft totaal niets te maken met de geromanceerde filmversie uit 1955 met Romy Schneider en Karlheinz Böhm. Sissi werd kierewiet en haar charmante echtgenoot snelde van de ene Brunhilde naar de andere Sieglinde met tussendoor een pitstop bij Kudgard.
Waarom we dit laten zien, is niet helemaal duidelijk. Misschien wegens de kwaliteit van de beelden, want een hoge pet hebben we niet van die rakkers. De dames die mee in de rouwstoet opstappen, lijken verdacht veel op de moslima's die vandaag als spookschepen in onze steden rondwaren. Zelfs de boerka's hebben de moslims niet zelf uitgevonden.
Savat (de geschiedkundige expert van Angeltjes)
PUB
Das Wunder der Heliane van Erich Korngold : liefde overwint de dood. Wie schoonheid als ontaarde kunst bestempelt, sterft terecht een ellendige dood in zijn bunker. Gaat u vooral niet naar het Oranje Theehuis van collega Savat als u jeuk aan de maag krijgt van klassieke muziek. Een vleugje Korngold is geen Maalox. Het is zoals De Kus van Klimt : het is zo mooi dat het niet écht kan bestaan en toch is het er.
Een stevige brok muziek heb ik vandaag voor jullie in petto. De dame, die daarvoor gezorgd heeft, is spijtig genoeg niet meer onder de levenden.
Eva Narcissus Boyd werd geboren op 29 juni 1943 in North Carolina, maar verhuisde op jeugdige leeftijd naar Brooklyn, New York. Haar leven leek een succesverhaal te gaan worden, maar ergens liep het helemaal fout. Als tiener verdiende zij een zakcentje door te gaan babysitten bij liedjesschrijvers Carole King en Gerry Goffin. Deze schreven een nummer, geïnspireerd door Eva’s gekke manier van dansen, dat eigenlijk voor een andere zangeres bedoeld was. Eva kreeg de opname toegewezen en haar carrière begon in een sneltreinvaart. Men noemde haar toen “de meest bekende babysitter in de geschiedenis van de rock’n roll”.
Het nummer heette “The Locomotion”, een verwijzing naar “loco-motion”, ofwel – vrij vertaald – “gekke beweging”. Het liedje bereikte de eerste plaats op de hitparade in 1962 en kreeg een gouden plaat voor meer dan een miljoen verkochte plaatjes. Na het succes van The Locomotion werd Little Eva als een dans-geobsedeerde zangeres getypeerd en kreeg daardoor slechts bepaalde nummers aangereikt. Zij nam wel nog plaatjes op, ging op tour in de V.S.A. maar haar carrière liep al in de zestiger jaren spaak. Zij zou nooit de rechten op haar liedjes krijgen en stopte haar muzikale carrière in 1971.
Ook persoonlijk had zij niet veel geluk: ze kreeg slaag van haar vriend en beschouwde dit als een blijk van liefde. Totaal berooid verhuisde zij met haar drie kinderen naar North Carolina. Pas na Kylie Minogue’s opname van The Locomotion, kreeg zij weer aandacht en kon terug haar levensonderhoud met optredens verdienen in het retro-circuit. Na de diagnose van een hersentumor in 2001 moest zij stoppen en zij overleed 18 maanden later op 59-jarige leeftijd.
Groetjes van Lolita
14-10-2010
Nu we toch bezig zijn : Merci ...
Nu we toch bezig zijn kunnen volgende campagnes er ook nog bij:
Merci, om geen sjakochen te trekken. Merci, om geen oude sukkels te overvallen. Merci, om niet aan sluikslachten te doen. Merci, om geen drugs te dealen.
Dan moeten daar ook geen PV's meer voor gemaakt worden. Of heb ik het weer verkeerd begrepen ?
Wes Hardin
14 oktober, dag 287 1n 2010 : 1 miljoen Angeltjesbezoekers
In de loop van deze dag zullen wij de 1 miljoenste bezoeker van 2010 bij Angeltjes noteren, dit is een gemiddelde dit jaar van 3500 bezoekers per dag.
Ons lezersbereik is beperkt tot 6,4 miljoen Vlamingen. Mochten wij een Nederlandse blog zijn met een lezersbereik van 16 miljoen dan telden we bijna 9000 lezers per dag en in Duitsland met 82 miljoen inwoners 45.000 lezers, bijna evenveel als het populaire Politically Incorrect. Deze cijfers om een beetje te pochen en om de verhoudingen juist te houden.
Dank u wel ! U blijft ons lezen en u bent steeds talrijker. Vorig jaar noteerden wij rond 20 december onze 1 miljoenste lezer, nu bent u er al twee maanden vroeger. Het getal van 1 miljoen vertegenwoordigt iets meer dan 700.000 unieke bezoekers. Wie meer wil weten, kan alles in detail nakijken bij de statistieken die Seniorennet keurig bijhoudt over ons (zie in de linkerkolom).
Wij blijven nog een tijd tegen de stroom opvaren. Zelfs als heel Vlaanderen tegen ons is, blijven wij denken zoals we doen. Niet omdat we gelijk willen hebben of koppig zijn, maar omdat we niet anders kunnen.
Wij zien in een groot ijltempo onze cultuur en onze gemeenschap achteruitboeren. Dit druist in tegen elke logica van de menselijke samenleving : de op deze planeet rondwriemelende mens wil vooruit en zo is het ook steeds gegaan. Nu draaien "de leiders" de klok terug : zij dwingen ons achteruit te lopen.
Als de burgers de politiek niet terug een geweten schoppen, zal niemand het doen ; de regenten vragen niet liever dan te genieten van hun status en ze hebben maling aan het volk. De elitaire partijen zijn enkel bezig met het verdelen van de macht onder de drie traditionele stromingen : de socialisten, de christen-democraten en de liberalen. What's in a name, het zijn dezelfden. Zij hebben stevige bijna onaantastbare structuren ontworpen met aan het hoofd figuren als Barroso en Van Rompuy, die bewegen als Playmobils, die gemeenplaatsen uiten waar onze oren van tuiten, maar die de karwats genadeloos laten neerkomen op onze ruggen. Tot welke categorie Mislukkingen van Moeder Natuur behoren jullie ? Bekijk ze en en zeg dat wij overdrijven. Bekijk ze en geef een Nigel Farage ongelijk. Luister naar de "minuutjes" spreektijd van onze beschaafde Philip Claeys of Frank Vanhecke en zegt dat zij ongelijk hebben met hun kritiek ...
In gans Europa stijgt de onvrede : zij die zich "democraten" noemen, weigeren de fundamentele regels van de democratie toe te passen. Vandaag publiceren wij een artikel van Guido Naets over dit penibele onderwerp. Er beweegt iets in het Avondland, de dictators van de Europese Commissie en hun slippendragers uit het EU-parlement zullen over een aantal jaren geconfronteerd worden met steeds meer vertegenwoordigers van boze, ontevreden, moegetergde burgers. De betuttelende almacht van de dictators zal teruggeschroefd worden, de lidstaten zullen hun beroofde zelfbeschikking terugeisen, de burgers zal niet langer opgelegd worden te buigen en zwichten voor de achterlijke islam en onze eigen normen en waarden worden in ere hersteld. Onze jeugd wordt terug opgeleid en niet langer misleid.
Wij zijn zo op verkeerde paden terechtgekomen met deze potentaten dat wij terug, terug moeten om dan weer onze normale bestemming te vinden : vooruit en rechtdoor.
En Vlaanderen, uw Vlaanderen, ons Vlaanderen zal na een eeuwenlange bezetting door Franse wauwelaars eindelijk en voor de eerste keer in haar geschiedenis, zelfstandig zijn. Diegenen die er niet tegen kunnen, mogen ophoepelen : elk volk heeft recht op een eigen staat. Wij zijn het wachten op onze eigen natie beu.
Wij zijn Vlamingen, géén belgen. Onze moedertaal is Nederlands, geen kleuterig Vlaams taaltje zoals populistische cultuurbarbaren het ons oplepelen. Wij zijn fier op onze Republiek Vlaanderen, zoals elk individu trots is op zijn vaderland. Politiek zal steeds beoefend worden door egoïsten, idealisten, profiteurs, betweters, avonturiers, goedmenenden en kwaadwilligen : maar het zal gedaan zijn met de collaboratie en het overeind houden van een kunstmatig land dat enkel bestaat ten behoeve van franco-belgische struikrovers en Baronnen Zeep die ons volk beschimpen, vernederen en bestelen.
Dat is wat er omgaat in het brein van Angeltjes. En dat serveren wij dagelijks, de ene dag al wat beter dan de andere : ironisch, satririsch, sarcastisch, passioneel en heftig. U weet het wel. Al wie reageert of uitgepikt wordt om in de brievenbus te verschijnen, maakt mee deel uit van onze immer groeiende familie + die grote schare onbekenden van wie wij niets weten.
Vandaag is het een beetje een feestdag op de redactie, dankzij die 1 miljoen lezers.
Ray
Het vervallen Brussel en Europa
Vandaag een artikel onder ogen gehad waarin gesteld wordt dat men in andere eurolanden echt niet staat te juichen met de uitspraken van sommige Waalse prominenten die beweren dat bij een splitsing Brussel bij Walloniê zou aansluiten.
Men vreest dat het Franse blok te groot zou worden.
Echter is deze reden maar een goedkoop argument, want verder in het artikel wordt Brussel min of meer aan de schandpaal genageld. Vele eurocraten klagen over het lamlendige bestuur, de vele onbestrafte criminaliteit waar zij het slachtoffer van zijn, het ondermaatse onderwijs en de verpaupering van de stad. Er wordt zelfs in stilte gesproken over te verhuizen naar betere oorden, zoals men destijds het hoofdkwartier van de NAVO naar Bonn wou verplaatsen.
Of dit een "omen" is, weet ik niet, maar dat de Brusselse hoogvliegers gerust een flinke toon lager mogen zingen, gezien de belabberde toestand van hun vervallen woongebied. Brussel met zijn duizenden tafelschuimers, zijn onveiligheid en criminaliteit, zijn duizenden werkloze straatlopers die zelfs met moeite een deftige woord Frans kunnen spreken wordt minder en minder gesmaakt. Als ze zo verder boeren wordt Brussel nog een bedelstad !
Senior
Herman van Rompuy wordt op de korrel genomen
Stel, u verdient 25.000 euri per maand + ruime onkostenvergoeding en u wil wat vieren in een of ander buitenland met uw vrouw, 4 kinderen, 2 schoonkinderen en 2 kleinkinderen en u moet naar de luchthaven in Parijs. Stel, u kan gratis gebruikmaken over 3 Mercedes S automobielen van uw werkgever en enig personeel om u te helpen met de koffers. Waarom zou u deze opportuniteit aan uw neus laten voorbijgaan ?
Dat overkwam in de maand augustus de president van de Europese ministerraad, Herman van Rompuy, vaak verkeerdelijk aangeduid als de president van Europa, de zwaar overbetaalde evenknie van Hoesssein Obama
Duw werden drie dikke automobielen volgestouwd met een deel van de van Van Rompuystam van Sint Genesius Rode + begeleiding naar Charles de Gaulle. Een familie-verplaatsinkje dat de Europese belastingbetaler ruim € 5000 kost.
Heeft hij daar recht op of niet ? Moeten we onze schouders ophalen en besluiten met "ach ja ..." ? In Groot Brittannië valt dit gebeurtenisje alleszins niet in goede aarde bij een aantal parlementairen, van wie velen in het recente verleden behoorlijk geschoold leken in de discipline "schatkist graaien" om allerlei persoonlijke uitgaven te recupereren.
Waar het vooral om gaat : Van Rompuy schrijdt door het leven als de reïncarnatie van een ascetische Parsifal op zoek naar de Heilige Graal. Uitgerekend hij, de man die zijn eigen land opzadelde met een aantal bouwvallige chantiers, zou zich best onthouden van dit overbodige uiterlijke vertoon. Hij moet niet op een ezel rondrijden of met de bakfiets naar zijn werk gevoerd worden, maar enige discretie beantwoordt beter aan zijn stijl.
MR-voorzitter Didier Reynders pleit ervoor de onderhandelingen volgens een andere methode en met andere partners te laten verlopen. Hij stelt voor dat de vier grootste partijen van het land een akkoord zouden uitdokteren. Volgens Reynders moet eerst worden bepaald wat Vlamingen en Franstaligen nog samen willen doen. Dat lezen we vandaag in interviews met Het Laatste Nieuws en La Libre Belgique.
De Franstalige en Vlaamse liberalen waren tot nu toe niet betrokken bij de onderhandelingen. Reynders stelt al geruime tijd dat de onderhandelaars een verkeerde werkwijze hanteren. "Neem de vier grootste partijen van het land : N-VA, PS, MR en CD&V. Samen hebben ze 88 zetels in de Kamer. Mooi in evenwicht, want 44 in Vlaanderen en 44 Franstaligen. Daar heb je de basis van een stabiele regering", aldus de liberale voorzitter. "Om een tweederdemeerderheid van 100 zetels te vinden voor een staatshervorming, heb je nog één partner nodig. Of het nu de sp.a is, Open Vld of de twee groene partijen samen - elk van hen heeft al gezegd dat ze een goede staatshervorming steunen, in of buiten de regering". Hij roept op de huidige formule te laten vallen en te definiëren wat we nog samen willen doen. "Laten we bepalen wat we samen doen, de bevoegdheden en de financiering, met fiscale autonomie en interpersoonlijke solidariteit (...) Daarna moeten we beslissen wat we fiscaal, economisch en sociaal willen".
De N-VA heeft zeker belangstelling voor dit Loreleilied van Didier Reynders. Helaas, heeft Bart de Wever, zich laten verstrikken van dag één af na de verkiezingen, door Di Rupo de dans te laten leiden. Bart de Wever, een goede strateeg ? Ik denk het niet, een handige mooiprater, dat wel.
Ray
En de klok tikt
En de klok tikt...
De klok raakt algauw van slag, en kijken naar de slinger helpt niet want die blijft hakkelend doorgaan.
Het intrigeert ons allen omdat zij hapert en we blijven gehypnotiseerd wachten want wij willen dat ze met de regelmaat en consequent haar seconden wegtikt:
ónze seconden, ónze minuten, ónze uren
voor Vlaanderen !
Omdat elke seconde niet meer in te halen is, en iedere seconde zich vasthaakt aan de vorige en zo een onverbrekelijke lebensketting vormt vol goede en minder goede momenten, maar zo belangrijk voor ons eigen volk met zijn herinneringen, z'n gedachten die wél in te halen zijn. En daarom, juist dáárom willen wij geen nekslag
maar politieke moed !
Het zijn ónze seconden, ónze minuten en uren die wij koesteren, want wij kregen ze voor niets en daar hebben onze voorouders eeuwen voor gestreden:
VOOR EEN VRIJ VLAANDEREN !
Christina
Manten weet van wanten : Elio en het Vlaamse geld
Proces Geert Wilders - Getuigenis Wafa Sultan (deel 2)
.
Kom racen in Antwerpen
Het politieparket van Antwerpen kan de toevloed van processen-verbaal niet meer aan. Het parket voelt zich genoodzaakt om lichte verkeersovertredingen niet meer te vervolgen. Het parket stelt voor om de boetes zelf te innen en wordt daarin bijgetreden door minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V).
Het Antwerpse politieparket krijgt als maar meer processen-verbaal te verwerken. Dat wordt vooral geweten aan de exponentiële toename van het aantal flitscamera's in het straatbeeld. "De pv's van onbemande camera's komen terecht bij onbemande parketten", zegt parketwoordvoerder Paul Van Tigchelt in de Corelio-kranten.
In een brief aan de elf politiezones van het gerechtelijk arrondissement Antwerpen vraagt procureur des Konings Herman Dams om lichte parkeer- en snelheidsovertredingen niet meer te beboeten. Zo zullen chauffeurs die in de bebouwde kom werden geflitst aan 56 km/u en die weigeren hun boete te betalen, niet meer vervolgd worden.
Van in de maand augustus loopt in Antwerpen en plakatencampagne met de infantiele slogan "Merci om trager te rijden". Elke burger kan een plakaat ophalen en deze aan zijn woning of aan die van zijn buurman hangen. Er is ruimte om je naam in te vullen, zodat iedereen kan vaststellen, dat je bezorgd bent voor de verkeersveiligheid in de stad van allah. De plakaten worden ijverig opgehaald maar ze hebben weinig of geen invloed. Het is een zoveelste publiciteitsstunt van een onbekwaam schepencollege dat niet opgewassen is tegen de échte problemen. Knoeiers, dat zijn het.
De EU versus de populisten - Guido Naets
Is er nog ruimte voor eigenheid?
De wereld moest ons dorp worden maar vandaag is ons dorp opnieuw de wereld. Globalisering, schaalvergroting, “Globish, Europa, nationale politiek, het gaat ons allemaal te ver en de burger komt in opstand tegen de gevolgen. “There is a tide in the affairs of men” wist Brutus al in Julius Caesar van Shakespeare; wie de kering van het tij niet ziet komen wordt weggespoeld.
Laatst overkwam het de Zweedse socialisten die op 19 september hun laagste score haalden sedert 1914, spijt 5 jaar oppositie tegen Alliansen, de centrumrechtse regering van Fredrik Reinfeldt. Schuldig is Sverige Demokraterne (SD) die eindelijk boven de kiesdrempel van 4 % geraakte en 20 zetels in de Riksdag haalden. De twee grote blokken weren zich nu als duivels om ze buiten te houden. SD, de Zweedse versie van de Nederlandse PVV of kunnen we populistische of underdogpartijen … niet op één hoop gooien ?
Bewust van de kentering der tijden hebben ze veel gemeen, de SD van Jimmie Åkesson, de PVV van Geert Wilders, Danske Folkepartiet van Pia Kjaersgaard, ÖVP van Josef Pröll, Lega Nord van Umberto Bossi, VB van Bruno Valkeniers, N-VA van Bart De Wever. Ze zijn geen doorslagjes van elkaar en ze mijden terecht elkaars gezelschap, opdat men toch maar niet zou denken dat ze een of ander virus gemeen hebben. Dan treft hen dezelfde quarantaine of cordon sanitaire, als het FN van Le Pen of het VB van Filip Dewinter. Wie het Padania van Lega Nord steunt, krijgt Rome op zijn hals omdat Bossi SPQR vertaalde in “Sono porchi questi Romani” (die Romeinen zijn varkens).
De underdogpartijen die in het Europees Parlement een stevige fractie zouden kunnen vormen, wegen daar niet door omdat ze dan tegen elkaar zouden moeten aanschurken en de kleurpartijen hen toch geen fractiestatus gunnen. Populistische partijen hebben anders een gelijklopende “Unique selling proposition”. Ze durven, met verschillende intensiteit en klemtonen veel in vraag stellen, de staatsstructuur zelf, het establishment, de globalisering, de Europese regelneverij, de verloedering in de samenleving, de ongebreidelde immigratie, de manifest mislukte integratie.
Deze rechtlijnige houding bracht Wilders tot in de coulissen van de nieuwe regering in Den Haag, zoals Kjaersgaard dat al langer doet in Kopenhagen. Bossi zit stevig gebeiteld in Rome en De Wever deelt in Brussel helemaal de lakens uit. Wellicht zal een nieuwe regering in Stockholm zich laten gedogen door SD, zoals de regering Rutte-Verhagen in Den Haag door PVV.
De klassieke partijen zijn staatsbehoudend, horen tot het establishment, zijn politiek correct, overtuigd van het eigen gelijk en allesbehalve geneigd om te luisteren naar de man in de straat. Tegenover de vervloekte populisten bewandelen ze twee wegen. Ofwel een politiek van uitsluiting, met destabilisatie en heksenprocessen (het zijn allemaal nazi’s) maar procederen tegen Wilders maakt hem blijkbaar steeds groter, zoals het Vlaams Blok in 2004 zijn monsterscore van 25 % kon halen dank zij de idioten van het Gentse Hof van Beroep.
Het alternatief is het overnemen van echte of vermeende programmapunten van de populisten om ze de wind uit de zeilen te nemen. Links en recht deden het al op grote schaal, Schröder, Merkel, Zapatero, Blair tot en met Sarkozy met zijn Romabeleid. Bestrijding van overlast, zelfuitsluiting en asociaal gedrag, de grote massa vindt het prima en duizenden pro-Deoadvocaten horen de kassa rinkelen. Daarom is de hysterische uitval van Eurocommissaris Viviane Reding die Sarkozy net geen Kapo noemde, rampzalig voor de Europese gezindheid van de doorsnee Fransman en voor de houding van de Franse president tegenover de EU.
De Eurobarometers wijzen anders al lang op de nieuwe grondstroom. Met de Eurobarometer (zie de laatste op http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/eb/eb73/eb73_en.htm) peilt de Europese Commissie sedert decennia de Europese samenleving . Bestelde polls bewijzen meestal wat men wil bewezen hebben, zodat de Eurobarometer bevestigt: “Europe is good for you”. Maar hij toont ook aan dat het vertrouwen in de Europese instellingen op een laag pitje staat; amper 40 % opkomst bij de laatste EP-verkiezingen zegt genoeg. Voor de meeste burgers betekent de EU geldverspilling, bureaucratie, lekkende buitengrenzen, verlies aan identiteit.
De burger baalt van de om zich heen grijpende Pan-Europese Gleichschaltungsdrang incl. betweterij. Daarom is de uitval van Reding (en Verhofstadt) naar Sarkozy een fout signaal naar de burger, net zoals de uitval van Angela Merkel naar Geert Wilders.
Guido Naets
Carl Fabergé, de juwelier van de Romanovs
In 2006 werd een tentoonstelling gehouden in Brussel in het kader van de 20ste Europalia, gewijd aan Rusland en o.a. aan de grootste juwelier uit de IXX deen XXste eeuw : Carl Fabergé
De juwelenkunst in Rusland wordt ons getoond in ongeveer 200 topstukken, gemaakt in de kunstateliers van Fabergé en zijn medewerkers.
Zijn naam is ontegensprekelijk verbonden aan het keizelijke Rusland , maar eveneens aan de Europese hoven in het begin van de XXste eeuw. Iedereen kent Fabergé , wier naam onmiddellijk, zijn schitterende juwelen "de keizerlijk eieren" oproept. Maar niet alleen deze pareltjes maar ook andere technieken getuigen van zijn enorme vaardigheid, goede smaak en originaliteit.
Dit juweeltje werd aan de keizerin geschonken als herrinering aan haar intrede in Moskou De koets is tot in de kleinste details nagemaakt, met precies dezelfde materialen De kroon bovenop de koets is dezelfde als dewelke zij droeg bij de kroning tot keizerin.
Het is vooral dank zij de medewerking van Mevrouw Tatiana Muntian , conservatrice van het Kremlin museum en de energie van Mevrouw De Peuter van de bank ING, dat deze tentoonstelling is kunnen tot stand komen. Ook de vereniging " The Link of Times” heeft een zeer grote bijdrage geleverd door een collectie ter beschikking te stellen.
De tentoonstelling bevatte 13 meesterlijke "keizerlijke eieren" en 5 stuks van het destijds eminente kliënteel van Fabergé De tentoonstelling nam een enorme vlucht na de toezegging van het hof van Groot Brittannië en Denemarken. Voeg daarbij de private collecties van verscheidene Amerikanen en Europeanen en het succes was verzekerd.
De organisatoren hebben er prijs op gesteld alle facetten van de kunst van Fabergé te tonen en dat is echt wel meer dan de keizerlijke eieren. Dank zij Mevrouw Muntian konden we prachtige sculturen in steen bewonderen. De tentoonstelling gaf ons een beeld van de omvang van de realisaties van het huis Fabergé en zijn ateliers , filialen en medewerkers. We kunnen rustig stellen dat hier een tentoonstelling plaats vond op top niveau. Het was de bedoeling en de wens van de inrichters, door deze en andere tentoonstellingen om de 2 landen dichter bij elkaar te brengen, elkaar beter te leren begrijpen. Of dat gelukt is, weten we niet, maar het publiek genoot alleszins van een prachtige tentoonstelling.
Met een stuk geschiedenis over Fabergé zal ik trachten duidelijk te maken hoe deze familie erin geslaagd is tot de echte wereldtop te zijn gekomen in de loop van twee eeuwen.
Het huis werd gesticht in 1842 door Gustave Fabergé, afkomstig uit Parnu, in een bescheiden zaak gevestigd in Sint Petersburg. De familie Fabergé is protestants en Picardië in Frankrijk reeds in de XVIIde eeuw. Na een tussnestop in Duitsland, verhuizen ze naar Sint Petersburg. Daar installeert Gustav (vader van Carl) zich definitief in zijn juwelierszaak, eerst in de Bolshaya Morskayastraat om daarna een statig gebouw elders in Sint Petersburg te betrekken. Carl volgt intussen les in een Duitse school in Sint Petersburg, daarna in Dresden in de handelsschool. Zijn basisopleiding juwelier krijgt hij van een vriend van Gustav F. , Peter Hiskias Pendin, om zich vervolgens te vervolmaken bij Josif Friedman. Vader Fabergé beseft zeer goed dat later Carl zijn zaak zal overnemen en stuurt hem samen met een gerenomeerd juwelier door gans Europa om kennis op te doen. Al vlug bleek dat Carl in ontwerpen, restauraties en ideéen over uitzonderlijke talenten beschikte.
In 1872 neemt hij het roer in handen. Al vlug werd het Huis Fabergé tot de top van de Russische juwelenkunst gerekend. Hij werkte samen met de grootste kunstenaars en in enkele jaren tijds telde de zaak meer dan 500 medewerkers in eigen atelier en filialen in Moskou, Odessa, Kiev en Londen. In 1900 laat hij door architekt Carl Schmitt (zoon van zijn neef) een statig gebouw ontwerpen in de Bolshaya Morskayastraat in Sint Petersburg. Hierin worden de studio's voor de ontwerpen gevestigd, zijn eigen appartement en het voornaamste kunstatelier, waarvan Carl de productie persoonlijk controleert.
De 4 zonen komen stilaan in zicht om mee te werken aan de verdere opbouw van het huis Fabergé. De 2 oudste zonen beheren samen met Carl Fabergé het filiaal te Sint Petersburg . Zij onderhouden de contacten met het Keizerlijk hof voor verdere bestellingen. Alexandre houdt het filiaal in Moscou en ontwerpt eveneens tal van juwelen. Vanaf 1906 beheert de jongste zoon, Nicolas, het filiaal in Londen en is eveneens zeer bedreven in het ontwerpen van schitterende juwelen. Carl Fabergé kan dus ontegensprekelijk bogen op de naam “familiebedrijf” Intussen werken de beste juweliers voor huis F. Fabergé” De palm verdient echter Mikhail Perkhin, een jonge kunstenaar uit Olenets, die tot 1903 de keizerlijke eieren realiseert. Hendrik Wigström neemt daarna die taak over. Julius Rappoport is meester zilversmid in het huis F. Tal van anderen nemen de kleinere stukken voor hun rekening. Ook architekten met faam werken mee aan de glorie . Tal van exposities waaraan hij deelneemt verhogen de glans van het huis. Overal wordt hij onderscheiden met ereprijzen, meestal met de gouden médaille. In 1885 krijgt hij de titel van leverancier van het Keizerlijk hof, wat hem de vrije toegang verleent. Vriend en vijand erkennen dat Fabergé geen gelijke kent , noch in Rusland, noch in Europa. Hij stelt eenmalig tentoon in Parijs waar hij de hoogste onderscheiding krijgt “ Croix de la légion d’honneur”
Fabergé legt zich ook toe op restauratie van oude en beschadigde juwelen voor het gekende museum L’ermitage. Hij bestudeert nieuwe techniekenb voor de moeilijk te herstellen kunstwerken . van het museum. In 1910 krijgt Carl de titel van "industrieel expert" dank zij de enorme inspanning die hij leverde voor het museum de Hermitage.
De groten der aarde willen allemaal een juweel met de stempel K. Fabergé. Van het keizerlijk hof tot Bangkok. Koning Christian 9 en de koningin van Denemarken, de tsaar van Bulgarije, het Britse hof. Londen bezit een enorme collectie gebeeldhouwde dieren en bloemen in edelstenen met goud en in emaille belegd.
Daarbuiten produceert het huis F. ook seriewerk op algemene vraag van de bevolking. Maar dan vooral voor huishoudelijk gebruik voor de betere klasse. Vooral eetserviezen in porselein, glazen enz. Ook en vooral op vraag worden juwelen ontworpen in de Lodewijk XV en XVI stijl, met renaissance motieven , in de Régence en Empire stijl. Veel artikels werden in de stijl van het nationaal romantisme ontworpen. Maar elk ontwerp droeg de stempel van de precisie van Fabergé.
De erfenis van Fabergé is immens. Daar hij alle types van deze kunst heeft beoefend : goud, zilver, edelstenen. De eieren zijn slechts een onderdeel van de ganse productie, maar onmiskenbaar de kroon op het werk. Ze beslaan dan ook 30 jaar van zijn schitterende loopbaan als de juwelier van de Romanovs. De kuntwerken en de faam van Fabergé hebben ruimschoots de naam van de Romanows overleefd.
Jos
13-10-2010
Proces Geert Wilders : getuigenis Wafa Sultan
Op het proces werd de getuigenis van de Amerikaanse psychiater, geboren in Syrië, Wafa Sultan, door de rechter in het Nederlands voorgelezen . Dit is het eerste gedeelte.
Willy Kuypers : 't Is voorbij
Het is zover ! Vele Herentenaren zullen "oef" zeggen nu Kuypers zijn sjerp aan de wilgen hangt.
De 'Kill-Willy" gedachten bij de ongelukkigen kunnen nu opgeborgen worden. De chagrijnige tot 'bruine' muis verworden Vlaamse politieker kan zich nu in alle rust bezinnen over zijn voorbije loopbaan van voorvechter voor de Vlaamse zaak tot dienaar van de allochtone tafelschuimers.
Bye-Bye Willy ... ga nu maar lekker thee slurpen met Achmed, Rachid, Fatima, Pjotr, heel de wereld maar zeker niet met de Vlaamse separatisten, die jij verfoeit.
