Merkel : Duits multiculturalisme heeft totaal gefaald
(Reuters) - Tijdens een toespraak voor de CDU-Jongeren heeft bondskanselier Merkel gezegd, dat de Duitse pogingen om een multiculturele samenleving op te bouwen, totaal mislukt zijn.
Het naast mekaar leven van mensen met verschillende culturele achtergronden die zich niet inburgeren, is een verkeerde benadering en dat in een land waar ongeveer 4 miljoen moslims wonen.
Horst Seehofer, de voorzitter van de CSU, de Beierse zusterpartij van Merkels CDU, heeft vorige week elke versoepeling van de immigratiewetten afgewezen en hij voegde er aan toe, dat er in Duitsland geen plaats is voor nog meer mensen van "buitenaardse culturen".
Het is duidelijk dat de discussie die in Duitsland ontstaan is na de ophefmakende uitspraken van Thilo Sarrazin, direct gevolgd door de uitgave van zijn boek, nu ook in politieke kringen zijn sporen nalaat.
Volgens kolonel Luc Gennart, de commandant van de luchtmachtbasis van Florennes, hebben de Franstaligen niets meer te zeggen bij het leger. Hij hekelde de vervlaamsing zaterdagavond op de RTBF-televisie.
Gennart beweert dat de Vlamingen alle beslissingen nemen. "De Franstaligen worden buitenspel gezet en naar scholen of naar het buitenland gestuurd", klaagt hij.
De Chef Defensie, generaal Charles-Henri Delcour, zou de enige Franstalige zijn die nog wat in de pap heeft te brokken in de militaire hiërarchie, die naar verluidt volledig wordt gedomineerd door Nederlandstalige officieren.
Gennart zegt ook te vrezen voor de sluiting van zijn luchtmachtbasis en een overdracht van de vliegtuigen naar Vlaanderen.
Uw koude Zevende Dag bij de 0000
Zelfs als de regeringsonderhandelaars het eens zouden worden over een grote staatshervorming, dan nóg liggen er een paar forse struikelblokken klaar. Bijvoorbeeld over asiel en migratie wordt heel verschillend gedacht in beide landsdelen : de Walen vinden dat Vlaanderen veel meer asielzoekers moet opvangen dan nu gebeurt. In Wallonië kan dit niet om de toeristische sector niet te verstoren.
Maar ook binnen Vlaanderen lopen de meningen sterk uiteen. Open VLD gaf deze week een schot voor de boeg met forse voorstellen over schijnhuwelijken, nationaliteitswetgeving en gezinshereniging. Bart Somers zal uitleggen tegen Theo Francken (N-VA), Karin Temmerman (sp.a) en Freya Piryns (Groen!) welke de goede kanten zijn van sommige onderdelen van het 70-puntenprogramma van het Vlaams Blok. Freya Piryns heeft geëist dat er géén vragen mogen gesteld worden over den bompa, of zij verlaat de studio.
Illustrator Karl Meersman becommentarieert in Knack en Trends de wereld van de politiek, de economie en het entertainment. Zijn tekeningen zijn eigenlijk schilderijen. In Brugge opende deze week een tentoonstelling met zijn werken, en daar komen ook politici op af. Oud-premier Jean-Luc Dehaene ging ze bekijken, de Zevende Dag was erbij. De gewezen premier is, zoals geweten, een fijn cultuurmens, die veel bewondering heeft voor de Strontmachine van Wim Delvoie : "Laat hem nog een keer schijten, Wim" is naast "Let de biest go" een van Jean-Lucs populaire kreten.
Monseigneur Léonard moest zich komen verantwoorden voor de Vierschaar van de 0000, maar hij heeft helaas afgezegd, omdat hij 's zondagsmorgens het weekmenu met zijn huishoudster moet bespreken. Hij wordt vervangen door enkele populaire imams uit Nederland, die zullen toelichten waarom homo's van hoge gebouwen moeten gekieperd worden. Op die manier wordt aids grondig uitgeroeid, aldus de volgelingen van de godsdienst van Vrede, Naastenliefde en Tolerantie. De Vierschaar heeft aangekondigd zeer mild te oordelen.
De laatste twee ploegen waar Aimé Anthuenis trainer was zijn SK Lierse en GBA. Die twee ploegen ontmoeten elkaar zaterdagavond. Anthuenis bekijkt samen met Chris Van den Abeele hun prestaties.
Maandag legt een staking de NMBS voor de zoveelste keer lam. De Zevende Dag confronteert de elegant geklede en bescheiden vakbondsmannequin Jos Digneffe van de socialistische vakbond ACOD met Marc Descheemaeker, gedelegeerd bestuurder van de NMBS. De belastingbetalers en de gedupeerde treinreizigers mogen luisteren naar deze beide eminente persoonlijkheden die onder de hoge bescherming van ministerin Inge Vervotte een woordenduel opvoeren en nadien samen gaan dineren bij Comme chez Soi.
Deze week is in Kortrijk Interieur 2010 van start gegaan, de prestigieuze designbeurs die internationale belangstelling geniet. Een opgemerkte deelnemer is keramiste Ann Van Hoey (ook wel bekend als mevrouw Mark Uytterhoeven). Ze neemt er deel aan de International Design Competition, en vertelt over haar werk in De Zevende Dag. Uiteraard zal geïnformeerd worden hoe het is de echtgenote te zijn van een tv-vedette die het ooit beter deed dan Bart de Wever.
16-10-2010
Dubbele nationaliteit + Poll
Geert Wilders verzet zich tegen de dubbele nationaliteit van een CDA-staatssecretaris in de Nederlandse regering. De politica heeft naast de Nederlandse ook de Zweedse nationaliteit. Wilders wil dat de staatssecretaris, die geboren werd in Göteborg, haar Zweeds staatsburgerschap opgeeft.
Rutte en vicepremier Maxime Verhagen (CDA) waren vooraf op de hoogte van het feit dat Hyllner twee paspoorten heeft, maar zagen er geen graat in.
Wilders protesteerde enkele jaren geleden ook al tegen de twee nationaliteiten van de Marokkaan Aboutaleb en de Turkse Albayrak.
Wat vindt u ? Heeft Geert Wilders gelijk ? Of is dit overdreven ? Zie onze poll in de linkerkolom bovenaan : kunnen bipatriden een politiek mandaat vervullen en hun tweede staatsburgerschap behouden ?
Bruno Valkeniers tot de keuninklijke verduidelijker
Geachte heer De Wever, Beste Bart,
Ruim vier maanden oud is de Belgische regimecrisis, een hilarische maar ook pijnlijke vertoning waarin men je nu de kepi heeft opgezet van clarificateur, een “verduidelijker”. Alsof de toestand niet duidelijk genoeg is. Want geef toe: ondanks de vindingrijkheid van het Hof heeft er nooit veel perspectief in de (pre) formatie gezeten, de mislukking stond in de sterren geschreven. Dat ligt aan de complexiteit van de Belgische constructie, dankzij eerdere onderhandelingen uitgewoekerd tot een institutioneel gewrocht dat in Europa zijn gelijke niet kent. Fundamenteel ligt het echter ook aan de verschillende uitgangspunten tussen Vlamingen en Franstaligen: de eersten zijn vooral op zoek naar goed bestuur en nieuwe structuren, de laatsten willen koste wat kost België redden, met de daaraan verbonden voordelen, zeer slim als “solidariteitsmechanismen” voorgesteld.
De impasse is groter dan ooit, gewoonweg omdat nu de echte motieven pas duidelijk worden: de PS-staat zal nooit dulden dat de Vlaamse melkkoe een eigen stal gaat zoeken, de melk zal altijd via een kunstig buizenstelsel naar het Zuiden vloeien. We hebben bovendien in het verleden onze democratische meerderheid verkwanseld, waardoor we in elke onderhandeling bij voorbaat in een 2-tegen-1-situatie uitkomen, Brussel en Wallonië tegen Vlaanderen. Tenslotte worden rechtmatige en grondwettelijk gewaarborgde principes (zoals onze territoriale eenheid en de splitsing van BHV) op de helling gezet en als pasmunt gebruikt voor nieuwe francofone eisen. Die analyse is in de Vlaamse beweging allang gemeengoed geworden.
Ondertussen zijn de “staatsdragende partijen”, die België al meer dan anderhalve eeuw in stand houden, van de 13-juni-schok bekomen, en wordt het tegenoffensief voorbereid. De Franstalige pers is al gaan snuffelen in het oorlogsverleden van je familie, maar daar zal het niet bij blijven. De idee wint veld dat er, ondanks piekende peilingen, ook met jullie, caractériels, “niet te praten valt” en dat men eindelijk weer met “redelijke” mensen aan tafel moet gaan zitten. Dat moet toch een belletje doen rinkelen: zo werd ook het cordon rond mijn partij opgetrokken. Niet om het vermeende “racisme”, maar omwille van onze radicale houding tegen het Belgisch establishment: met ons “viel dus niet te praten”.
In de marge van deze politiek-strategische spelletjes voltrekt zich echter nog iets anders. De Vlamingen beseffen dat ze hun tijd aan het verliezen zijn, en dat de N-VA in de Wetstraat niets zal kopen met haar overwinning. De grondstroom loopt niet naar Brussel, maar van Brussel weg, ze is middelpuntvliedend. De mensen worden het gepalaver beu, ik hoor het elke dag, ik lees het op de blogs. Je hebt nu uiteindelijk zowaar een compromis uit de mouw geschud, terwijl het woord “compromis” in brede Vlaamse kringen een scheldwoord is geworden, ik verwijs bijvoorbeeld naar de 11-juli-toespraak van Jean-Pierre Rondas (“Suïcidale dialoog en rotte compromissen”).
Ook geduchte politologen zoals Bart Maddens hebben de slotsom al gemaakt: een compromis-op-zijn-Belgisch krijg je in Vlaanderen aan de straatstenen niet meer verkocht, de publieke opinie is definitief aan het kantelen. Daarom had je ook geen andere keuze dan “de teller op nul te zetten” of “het bord af te vegen”. Maar wat, als we dit laatste gezegde eens wat radicaler gaan opvatten: niet alleen het bord schoon vegen, maar ook het klaslokaal verlaten en die oude school, het permanente heropvoedingsinstituut voor Vlamingen, dat België heet, vaarwel zeggen? Is de tijd nu niet gekomen om echt aan iets nieuws te beginnen, een republikeins project voor alle Vlamingen, gebaseerd op vrijheid, échte democratie, rechtvaardigheid, sociale billijkheid en identitair zelfbewustzijn? Een samenleving met een sterk sociaal weefsel, die de – in België onbeheersbaar geworden – problemen rond migratie, criminaliteit en (on)veiligheid ook echt durft aan te pakken?
Stop dan met de sfinx van de Wetstraat te spelen, beste Bart, en trek de strekker echt uit. Nieuwe onderhandelingen of zelfs nieuwe federale verkiezingen zullen de impasse niet doorbreken. Ga voor een nieuw, jong, zelfstandig Vlaanderen, niet voor een opgelapt Belgisch wrak met een vervalste teller. Daarvoor moeten krachten gebundeld worden. De wig tussen onze beide formaties vormt de levensverzekering van het Belgische status-quo, dat weten ze verdomd goed aan de andere kant. Zoals het Latijns spreekwoord zegt: duobus litigantibus, tertius gaudet,- vrij vertaald: zolang het water tussen N-VA en het VB diep blijft, is het feest bij onze tegenstrevers.
Ik wil je daarom, als voorzitter van het Vlaams Belang, oproepen om bredere einders te verkennen. Samen zouden we, met wederzijds respect voor onze eigenheid, eens vrijmoedig moeten onderzoeken wat ons bindt, met het oog op een Vlaams front dat de ordelijke opdeling van het oude België voorbereidt. Ik weet heel zeker dat de basis, jouw mensen én de onze, daar naar snakken. Want hoe je het ook draait of keert : ooit moeten alle partijen langs Vlaamse kant hun positie bepalen ten aanzien van een Vlaams-republikeins samenwerkingskartel dat, niet bezwaard door domme veto’s, ordelijk maar daadkrachtig de opdeling van België en de stichting van de Vlaamse staat kan begeleiden.
Dankzij mijn partij zijn de termen “boedelscheiding”, “ordelijke opdeling”, “onafhankelijkheidsverklaring” en “Vlaamse republiek” niet langer taboe, maar tot het publiek debat en het mediadiscours gaan behoren. Toch eisen we het monopolie er niet van op, maar zien ze daarentegen als de vertaling van een brede grondstroom in Vlaanderen. Een Belgische coalitie, welke dan ook, met bijbehorende compromissen, wordt met de dag minder relevant. Het gezamenlijk uittekenen van een pad naar Vlaamse natievorming des te meer.
“Met de NV-A kun je praten” was de slogan van een campagne waarmee je vorig jaar nog uitpakte. Ik parafraseer dat even en zeg: “Met ons kun je praten”. Hoewel je als Belgische informateur met nagenoeg iedereen hebt gepraat, zijn de enigen die je toen niet hebt geconsulteerd, zeker ook de enigen waarmee je wél kunt praten over jouw eigen ideaal van een vrij en onafhankelijk Vlaanderen. Laat het B-plan een A-plan worden en laten we gezamenlijk de Vlaming een eigen republikeins project aanbieden dat welvaart en welzijn beoogt in een hoog ontwikkelde Europese autonome natie.
En mocht je dan toch blijven kiezen voor het Belgische geknutsel, dan ga het je goed, Bart. Dan ga ik met mijn partij verder de weg waar we elkaar vroeg of laat toch weer zullen tegenkomen. Want de geschiedenis leert dat België weldra geschiedenis is.
Met Vlaamse groet,
Bruno Valkeniers
Voorzitter Vlaams Belang
Ieder zijn zeg : Ik laat Brussel nooit los. Ik wel.
Vlaams minster-president Kris Peeters (CD&V) zal Brussel nooit loslaten als hoofdstad als het tot een splitsing van het land komt. Dat maakte hij zaterdag bekend.
"Ik zal Brussel nooit loslaten. Nooit. Brussel is de hoofdstad van Vlaanderen. De toegevoegde waarde van Brussel voor Vlaanderen is enorm. Brussel is mijn hoofdstad en zal dat ook blijven", klinkt het in Le Soir.
Volgens hem is Brussel niet hoofdzakelijk een Franstalige stad, maar "een heel rijke stad, samengesteld uit heel veel verschillende nationaliteiten".
Tot zover de minister-president, die net voor de Keuninklijke Missionaris zijn bevindingen kenbaar maakt, enig buskruit rondstrooit. Peeters zegt wat àlle Vlaamse partijen stoer verkondigen en wat oorspronkelijk een slogan was, gelanceerd door de socialist Lode Craeybeckx, in de tijd toen Antwerpen nog een échte burgemeester had die kon rekenen op het respect van al zijn burgers.
Tegelijk moeten we vaststellen dat tot hiertoe Brussel een rem is geweest op de Vlaamse onafhankelijkheid. "Wat ga je met Brussel doen ?" was en is de grijnzende en triomfalistische vraag van alle belgicisten. Wij begrijpen het stugge antwoord van vele Vlamingen : "Brussel is van ons ..." want bij een boedelscheiding kan een dergelijke redenering om strategische redenen haar nut hebben bij onderhandelingen. Steekhoudende argumenten hoor je echter zelden.
Morgen kan Berlusconi de helft van Europa wel opeisen, want ooit behoorde die tot het Romeinse Rijk.
Het weze ons toegelaten een aantal bedenkingen te formuleren omtrent het Brussels taboe.
- Komt het om louter democratische redenen de burgers van het hoofdstedelijk gewest Brussel niet toe, zelf een oordeel uit te spreken, hoe zij hun toekomst zien ? In tegenstelling tot de Vlaamse en Franstalige gemeenschappen, heeft Brussel verschillende opties en wordt deze gekwetste stad door tenminste twee gemeenschappen opgeëist : Wallonië en Vlaanderen. Verder zijn er echter nog minimaal twee alternatieven : Europa ontfermt zich over deze stad of Brussel wordt een onafhankelijke stadstaat, naar het model van bijvoorbeeld Singapore.
- Waarom kiezen wij een hoofdstad uit, waarvan een overdonderende meerderheid van de bevolking gruwt van al wat Vlaams is ? Waar onze taal en cultuur geminacht wordt ? Of willen wij inderdaad als een soort bezettende macht deze stad en haar inwoners verplichten tot een ongewenste tweetaligheid ? Zijn wij masochisten ? Zijn wij dwingelanden ? Het zal heel wat PR kosten, om in eigen land het verzet tegen een republiek Vlaanderen weg te masseren. Een bezette hoofdstad is het conflict en het maquis importeren. Hoe kunnen wij een eentalige republiek worden met een tweetalig statuut voor de hoofdstad ? Willen wij het eeuwige gedrein van en gedreig van Franstaligen mede uit de belgische erfenis opnemen ? Denk toch even na over de gevolgen.
- Vele Vlaamse Brusselaars hebben zich al lang afgekeerd van "het moederland" : zij hebben een eigen identiteit opgebouwd conform het Stockholmsyndroom.
- De economische gevolgen worden door ondermeer Frans Crols duidelijk omschreven. Daar hoeven we het niet voor te laten.
- De emotionele gehechtheid aan een stad die ooit eeuwen geleden Vlaams is geweest, is een verdriet dat we op rationele gronden moeten achter ons laten.
Er pleiten o.i. méér redenen tegen Brussel als Vlaamse hoofdstad dan pro.
Wij spreken enkel uit onze eigen naam, dit is geen standpunt van om het even welke Vlaams-nationale partij. En wij maken hier zeker geen breekpunt van. Als de meerderheid van de Vlaams-nationalisten mee gaat in het verhaal van Kris Peeters, dat ook dat is van Bruno Valkeniers en Bart de Wever, dan leggen wij ons daar morrend bij neer. De essentie is en blijft : Republiek Vlaanderen !
De redactie van de wringers van Angeltjes.
In onze brievenbus : ik vrees voor de NVA
Ik begrijp, dat De Wever een afkeer heeft van de scocialisten en hun zuilen, die zonder Wallonië geen daglicht meer zien. Maar is de MR met de facistoïde Maingain beter ? Wat een gezever is dat toch met "... ik ben de boodschapper van de koning en sta boven de partijen..." dat klinkt naar tjevenkolder en portemonee-solidariteit , m.a.w. Belgisch. Ik vrees voor NVA dat zij de VU gaan tegen komen als zij zich niet houden aan de gedane beloften.
Daniël
In onze brievenbus : Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen
Dag Ray, ik las toevallig onderstaand artikeltje op de website van Peter Leys, écht triestig...
O.L.Vrouw van Vlaanderen 'verkracht'! Vandaag gekeken naar de tv-mis vanuit de Brusselse Goede Bijstandskerk. Een mooi verzorgde viering, niets van te zeggen. Alleen bij het slotlied kreeg ik het hard te verduren. Men zong het lied van De Vocht 'O.L. Vrouw van Vlaanderen' of 'Liefde gaf u duizend namen'. Het zou fantastisch geweest zijn: O.L.Vrouw van Vlaanderen vanuit hartje Brussel. Maar helaas had men voor een 'aangepaste' tekst gezorgd. Niks Vlaanderen of Vlaams. "Waar men gaat langs pleinen en wegen", zo begon de wansmakelijke tekst van het lied. Geen enkele verwijzing naar de Vlaamse wegen of de beste moeder die troont in elk Vlaamse huisgezin. Geen vermelding van O.L.Vrouw van Vlaanderen maar wel 'blank of bruin of zwart, Lieve Vrouwe van ons hart'.
Jammer. De melodie is zo verknocht aan de tekst van pastoor Cuppens. Het lied is door zijn tekst en melodie een echt stuk erfgoed van de Vlaamse cultuur geworden. Bovendien is het zelfs strafbaar om de melodie van De Vocht (auteursrechterlijk beschermd) zo te verknoeien met een draak van een tekst. Om dan nog niet te spreken van de lafheid en het bedenkelijke niveau (?) van de tekst.. Is er dan niemand in de Vlaamse gemeenschap rond de Bijstandskerk met wat fijngevoeligheid die zich kon verzetten tegen dergelijke verkrachting van dit lied?
Helaas! Zeker in het jaar waarin we precies de 100ste verjaardag van dit lied hebben gevierd.
Mieke
Onhandige Oscar
De gloeilamp van Edison
Een gloeilamp is een lamp met een glazen ballon met daarin een gloeidraad. Die gloeidraad bestaat uit wolfraam. De weerstand van deze wolfraamdraad zorgt ervoor dat hij oververhit wanneer er stroom door gejaagd wordt. Hierdoor gaat de draad gloeien en licht geven.
De glazen ballon van een lamp is bijna luchtledig. Omdat de wolfraamdraad verdampt heeft men in de lamp een gas aangebracht dat dit proces vertraagt en dus de levensduur van de gloeilamp verlengt. Gassen die je in gloeilampen kunt aantreffen zijn stikstof of edelgassen zoals xenon en argon.
Op een bepaald ogenblik is de gloeidraad toch zodanig verdampt dat er zwakke plekken in ontstaan. Wanneer je de lamp dan inschakelt, of wanneer ze een schok krijgt, zal de gloeidraad op die plaats breken en springt de lamp.
Hoewel de spaarlamp langzaam opgang maakt blijft de klassieke gloeilamp de meest gebruikte lamp voor de verlichting in de woning.
Edison versus Göbel
Officieel ontdekte Thomas Edison in 1879 de gloeilamp, het jaar waarin hij het octrooi aanvroeg. De eigenlijke ontdekking gebeurde eerder in 1854 door een zekere Heinrich Göbel.
Hoe vervang ik en gloeilamp ? Zie de video langsdit bruggetje
Actie VBJ : Geen drugs.
De Vlaams Belang Jongeren (VBJ) hebben woensdagmorgen antidrugborden langs alle Lierse en Hooiktse invalswegen geplaatst.
"Uit recente studies blijkt dat steeds meer jongeren op een steeds jongere leeftijd aan de drugs geraken. Meer dan één op vier gebruikt cannabis, tot tien keer per week. Dit is een verdubbeling in twee jaar tijd. Bovendien zit niet alleen het cannabisgebruik in de lift, maar neemt ook het gebruik van zwaarder spul bij tieners ernstige proporties aan. Een stad als Lier, met een ruim aanbod aan scholen en de aanwezigheid van twee megadiscotheken, moet hier meer aandacht aan besteden dan momenteel het geval is", zegt Ken Radulescu.
Het Vlaams Belang interpelleert tijdens de gemeenteraadszitting van 25 oktober het stadsbestuur over de lokale aanpak van de drugproblematiek
@ Gazet van Antwerpen
Het beest van links komt in nood
Overal in Europa uit de onvrede van de burgers met de recente maatschappelijke, culturele, politieke en financiële afbraak van onze zekerheden zich in een "fout" stemgedrag. De regenten die borg stonden en staan voor de instandhouding van het regime worden electoraal afgestraft. Dat is een uitermate verheugende evolutie. Behalve voor de regenten, die nog steeds de touwtjes in handen hebben en over macht, geld en invloed beschikken om "het opdoemden beest van extreem rechts" af te houden. Wat zij extreem-rechts noemen, is niet meer dan de revolte van fatsoenlijke burgers die vooral de teloorgang van de Westerse beschaving en de schandelijke invasie van tafelschuimers niet langer aanvaarden. In Nederland kan links nog steeds niet geloven dat het land geregeerd wordt met gedoogsteun van de PVV van Geert Wilders. Een stuk dat wij vonden bij de Dagelijkse Standaard, gaat dieper in op de problematiek.
Dat de linkse druiven zuur zijn, spreekt voor zich. Maar Jacques Wallage, PvdA-mastodont en als overtuigde ‘politiek correct’ in de jaren negentig de ergste verketteraar van Frits Bolkestein, dook in juli ineens op als informateur om ‘Paars-plus’ in elkaar te zetten. Dat mislukte, en daarom moest de rechtse gedoogconstructie met de PVV eerst worden onderzocht, omdat die ‘maar hinderlijk boven de markt bleef hangen.’ Dan had daarna ‘Paars-plus’ nog eens kunnen worden geprobeerd. Links kan nog steeds niet geloven dat die gedoogformule met de PVV toch is gelukt en dat VVD en CDA zich door Wilders hebben laten strikken. Een verschrikkelijke streep door de rekening.
Je zou de uitlatingen van Wallage kunnen afdoen als revanchisme, als het afreageren van een man met een bord voor zijn kop (over zijn eigen kortzichtige PvdA zegt hij dat die te lang heeft rondgelopen ‘met een bord op ons kop’, met daarop de woorden ‘weg met ons’). Maar Wallage is niet gek en merkt een paar dingen op die waarschijnlijk waar zijn. Of het een ‘levensgevaarlijke ontwikkeling’ is dat VVD en CDA te veel aan Wilders hebben toegegeven, laat ik graag voor zijn rekening. Dat is een typisch PvdA-sentiment. Maar dat VVD en vooral het CDA met Wilders in zee zijn gegaan ‘omdat het beest anders te groot wordt’, is ongetwijfeld waar. Onder de Haagse politieke elite bestaat nul procent sympathie voor Wilders en honderd procent afkeer. Ook bij mannen als Gert Leers en Hans Hillen die nu voor het CDA in het kabinet zitting nemen om het een ‘robuuste uitstraling’ te verlenen. De gedoogconstructie met de PVV is een ‘cordon sanitaire’ op z’n Nederlands. En als Wilders te groot worden, dat wil zeggen de grootste, moeten VVD en CDA alsnog over links, want dan is de strategie om het beest Wilders te temmen mislukt.
Waarschijnlijk ziet Wilders zelf dit ook, maar als hij nu het spel niet meespeelt zou hij zijn kans missen. Op 3 september was ik in Den Haag op het Binnenhof. Om zes uur ‘s avonds reed een oud-voorlichter van het Europees Parlement, inderdaad een D66′er, opgelucht en in opperste blijdschap op de fiets langs. ‘Hebben jullie het al gehoord, de kabinetsformatie is mislukt’. Daarmee verwoordde hij de sfeer die ik de hele dag al had opgesnoven in de Senaatszaal van de Eerste Kamer, waar ook veel coryfeeën van VVD en CDA aanwezig waren. Niemand moest wat hebben van Wilders. Toen ik later in Amsterdam de televisie aanzette, bleek Wilders de stekker eruit te hebben gehaald. Een paar nachtjes slapen, en de stekker ging er weer in, waarna Mark Rutte en Maxime Verhagen weer aan het werk gingen alsof er niets was gebeurd. Nog steeds een belangrijk en niet helemaal opgehelderd moment. Het kan zijn dat het nu helemaal gedaan is met links, en dat Jacques Wallage nog wat nasputtert. Maar hij verwoordt ook een sentiment dat bij alle regenten, niet alleen linkse, aanwezig is en dat niet zomaar verdwijnt. De linkse opstand van de jaren zestig was een revolutie van burgerzoontjes (en soms dochters). Die waren zo erg niet, want kwamen uit eigen kring. Maar de burgerrevolte van Fortuyn die nu door Wilders is opgeëist, wordt gedragen door de modale en niet meer zo keurig opgevoede Nederlander. Dat is het volk en dat is wat anders. ‘Levensgevaarlijk’, volgens Wallage.
Op woensdag 16 september 2009 vond de persvoorstelling van de nieuwe theatertournee "Free Souffriau zingt Ann Christy, een beetje ANNders" in De Muze plaats. Het mediamoment – wat nationaal en regionaal pers behaalde – was het 'dopen' va nde parking voor De Muze tot het Ann-Christy-plein. Dit straatnaambord verdween echter even snel dan het geplaatst werd. De familie van Ann Christy betreuren dit en voelen zich voorgelogen.
Onze fractie interpelleerde hierover reeds meermaals (gemeenteraad september 2009, april 2010 en juni 2010 de burgemeester) en steeds kregen we het antwoord dat dienst Cultuur ons voorstel – het straatnaambord Ann-Christy-plein ergens prominent omhoog te hangen (bv. In kom NAC) – zal bekijken.
Gisteren interpelleerde ik hierover schriftelijk het schepencollege . We zijn nu ruim een jaar later en nog steeds is het schepencollege en de Dienst Cultuur er blijkbaar nog niet uit wat men nu met dat bord zal doen. Wij herhalen ons voorstel om dit bord om een prominente en zichtbare plaats te hangen en waarom anders niet echt een plein naar Ann Christy 'dopen'.
Dit engeltje is de Vlaamse variété-artieste, zangeres en filmactrice Pola Cortez (1911 - 1990) die zeer populair was voor de Tweede Wereldoorlog in Antwerpse en Brusselse variété- en musicaltheaters. Zij speelde de hoofdrol in de eerste Vlaamse muzikale film "Alleen voor u" die in de UFA-studio's in Berlijn opgenomen werd. U kan een kort fragmentje bekijken bij Savats Oranje Theehuis. De muziek is van Renaat Veremans.
Een ijverige Nederlander heeft een nieuwe vlag getekend voor het land B, dat weet Vandaag.be te melden. De artiest verwacht dat er wijzigingen op til zijn in dit bavianenland. Hij heeft zwaar gepeinsd en het resultaat ziet er als volgt uit :
De bedenker baseerde zich voor het ontwerp op de vlaggen van de gewesten. Voor Vlaanderen is dat een zwarte leeuw op een gele achtergrond, voor Wallonië een rode haan op eveneens een geel vlak.
"Het omzetten van beide vlaggen naar banenvlaggen was niet moeilijk. Vlaanderen horizontaal geel-zwart-geel en Wallonië verticaal geel-rood-geel. De liggende en staande banen geven het verschil aan tussen noord en zuid".
We laten u even meegenieten van enkele reacties op dit baanbrekende kunstwerk.
Ja zo is dat en trouwens het plaatje doet zeer aan je ogen en is veel te groot en buiten alle proporties weergegeven. Gewoon een vlag ontwerpen waar Vlaanderen opstaat, Wallonië moet z'n eigen vlag maar gaan ontwerpen.
Geert Wilders : OM vraagt vrijspraak op alle punten
Het openbaar ministerie (OM) wil dat PVV-leider Wilders wordt vrijgesproken van aanzetten tot haat en discriminatie jegens moslims dan wel allochtonen in een reeks interviews en de film Fitna.
Met zijn omstreden uitlatingen blijft Wilders binnen de grenzen van de wet, vinden de aanklagers mr. B. van Roessel en mr. P. Velleman.
De PVV-leider vergeleek onder meer de Koran met Hitlers Mein Kampf. Hij sprak over de „fascistische islam, de zieke ideologie van Allah en Mohammed, zoals neergelegd in de islamitische Mein Kampf: de Koran.” Dinsdag vroegen het OM reeds vrijspraak voor groepsbelediging van moslims.
Met een pleidooi voor een verbod op Koran en de vergelijking met Mein Kampf zet Wilders niet aan tot haat en discriminatie, vindt het OM. „Voor veel moslims zal die vergelijking zeer kwetsend zijn, maar voor Wilders is de vergelijking functioneel in het kader van zijn pleidooi voor een verbod op de Koran.”
De PVV-leider richt zijn pijlen op de islamitische godsdienst en dat is geoorloofd, benadrukken de aanklagers. „Alle kritiek op godsdiensten blijft mogelijk, hoe schandelijk die ook zou zijn. Alleen aanzetten tot haat jegens gelovigen is strafbaar. In het dagelijks leven zal dat onderscheid niet altijd zo scherp zijn, maar dit onderscheid moet juridisch wel gemaakt worden.”
Het gerechtshof in Amsterdam gaf het OM begin 2009 bevel Wilders te vervolgen. Dit nadat het OM eerst afzag van vervolging van de PVV-leider.
Ook vrijdag uitten de aanklagers Van Roessel en Velleman meermalen kritiek op argumentatie van het Amsterdamse gerechtshof. Ten onrechte stelt het hof dat „gekwetste gevoelens” van gelovigen een reden kunnen zijn voor een veroordeling, stellen de officieren van justitie. Zij vinden juist dat „gekwetste gevoelens” geen rol moeten spelen.
De officieren van justitie benadrukten dat de felle uitlatingen van Wilders moeten worden gezien in hun context, van bijvoorbeeld een heel interview. De PVV-leider richt zijn kritiek op de islam.
Ook benadrukten de officier van justitie dat de PVV-leider kritisch is tegenover niet-moslims. Zo stelde hij in een interview dat mensen die moskeeën in de brand steken, „dezelfde behandeling als terroristen verdienen.”
De film Fitna valt binnen de grenzen van de wet. „Er wordt geen conflictueuze tweedeling geschetst die kan leiden tot ernstige conflicten, dus Wilders zet niet aan tot haat.”
De aanklagers zeiden oog te hebben voor de gevoelens van moslims die zich gekwetst voelen door bijvoorbeeld de vergelijking tussen de Koran en Mein Kampf.
Tegelijk stellen ze dat in Europa „uitgebreide discussies” over immigratie worden gevoerd. „Daarbij lopen de emoties hoog op.”
In onze brievenbus : aanbeveling voor het Hof
Nu alle pogingen met een informateur, een explorateur, een préformatuer, een démineur en een clarificateur mislukt zijn, kan u het eens proberen met een VIBRATEUR, teneinde Milquet en Onckelinckx - en ook Di Rupo - over de streep te trekken.
web.
De keuninklijke verduidelijker verduidelijkt
We hebben gisteren in de Kamer van "Plezante Mannnen en Vrouwen van Plezier" kunnen meemaken dat de fracties die gedoemd schijnen, volgens de wetten van het belgische surrealisme, samen een regering te vormen, mekaar benaderen als roulette-spelers in het casino. Er is geen sprake van welk grensoverschrijdende begrip dan ook. Binnen de taalgroepen laat de N-VA bovendien duidelijk haar voorkeur blijken voor Open-VLD en kunnen Bruno Tobback en Wouter van Besien fluiten naar een blijk van genegenheid.
Die N-VA toch ... toen Gerolf Annemans hen aanpakte zoals een rijkswachter van de oude stempel een rood-licht negeerder, bleven die van de eerste rij grijnzen en glimlachen. Hoe striemend ook de aanval van de VB-fractievoorzitter, de ondergeschikten van de TV-flamingant durfden geen parlementair initiatief steunen om de kwestie BHV democratisch op te lossen. "Volgende week" suste Goofy Jambon. Ons deed het denken aan "onverwijld".
Ik zou eerlijk gezegd niet graag Ben Weyts geheten hebben gisteren. Zijn naam schalde ettelijke malen door het halfrond, want Annemans kon of wilde zijn geluidsknop niet temperen. Weyts eist per se de eer op, dé man te zijn die BHV zal splitsen, hij heeft daar uitbarstingen over gehouden in het recente verleden om onder je bureau te kruipen van angst : zo verschrikkelijk klonk de gewezen VU- en N-VA woordvoerder. Annemans citeerde, strooide zijn papieren in het rond en riep bijna even hard als Ben. Maar de N-VA gaf geen krimp : erst das Fressen, und ann die Moral.
Niet alleen wordt voortdurend de zelfstandigheid van Vlaanderen tegengewerkt door de zoetwaterflaminganten, ook eigen woorden inzake BHV worden ingeslikt. Wat Goofy en Ben nét niet zegden, maar wat ze wel bedoelden : "Wij zullen BHV slechts splitsen, nadat de Vlamingen er een prijs voor betaald hebben". Dàt en niets anders is de werkelijkheid. En al de rest is politiek gewauwel van mensen die zich vastgereden hebben door de retoriek van een ijdeltuit van een voorzitter.
Vandaag vernemen we "iets" meer van de republikeinse verduidelijker die een opdracht voor de keuning uitvoert. Het wordt een geschreven voorbereiding op de toegevingen van de Vlamingen om belgië te redden. Tekst uit Vandaag.be
Koninklijk verduidelijker Bart De Wever werkt aan een compromistekst en wil maandagmiddag een antwoord van de zeven partijen. "Ik ben er mij ten volle van bewust dat ik wellicht alle partijen een beetje pijn zal doen, maar we mogen geen tijd meer verliezen. Er moet nú een doorbraak komen."
"Ik heb de voorbije dagen de voorzitters gezien van de 7 politieke partijen die de voorbije maanden intensief onderhandeld hebben", zegt De Wever. "Zoals men mij gevraagd heeft, heb ik met elk van hen uitgebreid de tijd genomen om ieders standpunten over de belangrijkste thema's te verduidelijken."
"Ik heb bovendien een aantal ideeën afgetoetst en geprobeerd te weten te komen op welke vlakken en in welke mate er bij welke partijen nog onderhandelingsmarge bestaat. Zoals beloofd blijf ik discreet over wat die gesprekken precies hebben opgeleverd."
Naar de koning
"Wat ik u vandaag wel kan aankondigen, is dat ik ga werken aan een uitgeschreven tekst. Vandaag en morgen zal ik mij aan het schrijven zetten. Ik zal deze tekst - en dat wil ik benadrukken - niet schrijven als N-VA-voorzitter maar als koninklijk opdrachthouder."
"Ik zal mezelf in deze oefening boven alle partijen plaatsen. Zondag zal ik deze tekst aan de 7 partijvoorzitters bezorgen. Tegen maandagmiddag zou ik dan graag een antwoord krijgen. Maandagnamiddag zal ik vervolgens verslag uitbrengen bij de Koning over wat mijn opdracht heeft opgeleverd."
Kwetsbaar
"Iedereen weet: verba volant, scripta manent (woorden vervliegen, geschriften blijven). Ik zal mij bijzonder kwetsbaar opstellen met mijn tekst. Want ook mijn partij zal daarin dingen lezen die ze eigenlijk niet wil. Ook mijn partij zal vaststellen dat bepaalde verlangens niet zijn opgenomen in de tekst."
"Ik ga er in mijn tekst voor proberen te zorgen dat er voor elke partij voldoende eten en drinken is, daarbij rekening houdend met de wil van de kiezers. Maar ik wil ook waarschuwen: elke partij zal in de tekst dingen lezen die ze niet wil. Elke partij zal bepaalde verlangens niet terugvinden in de tekst."
"Het is wel mijn ambitie om het best haalbare communautair akkoord neer te schrijven dat met deze 7 partijen aan tafel te vinden is. Een akkoord met respect voor wat leeft ten zuiden en ten noorden van de taalgrens. Een akkoord dat tegemoet komt aan de breed gedragen Vlaamse roep naar verandering, maar dat ook tegemoet komt aan de bekommernissen van de Franstaligen."
Precair evenwicht
"Mijn tekst zal een compromis zijn, maar dan wel een met duidelijke keuzes. In het verleden is te vaak gekozen voor ingewikkelde constructies die de problemen later alleen maar vergroot hebben. Van die onheilzame weg moeten we afstappen. In het belang van een efficiënter, zuiniger en meer responsabiliserend beleid. In het belang van een slagkrachtige overheid met focus op kerntaken en op een gezonde financiële huishouding. In het belang van een sociale zekerheid die onze welvaartstaat in stand houdt. Een sociale zekerheid vóór de armen en niet ván de armen."
"Iedereen moet beseffen dat mijn tekst het resultaat zal zijn van een uitermate moeilijke evenwichtsoefening tussen partijen met enorm uiteenlopende programma's. Ik ben er mij ten volle van bewust dat ik wellicht alle partijen een beetje pijn zal doen. Dat maakt dat het evenwicht dat ik hoop te vinden, een heel precair evenwicht zal zijn."
Doorbraak
"Bovendien mogen we geen tijd meer verliezen. Er moet nú een doorbraak komen. Want na de staatshervorming moet er ook nog grondig onderhandeld worden over het sociaaleconomisch beleid, over de gezondmaking van de staatsfinanciën en over het maatschappelijk beleid. Er is dus nog zeer veel werk."
"Ik begrijp dat iedereen, zowel de politici als de bevolking, duidelijkheid wenst. Na 4 maanden wordt het tijd dat we een communautair akkoord sluiten. Na 4 maanden wordt het tijd dat iedereen kleur bekent. Ik van mijn kant zal duidelijkheid scheppen met mijn tekst. Ik hoop en verwacht van mijn gesprekspartners maandag hetzelfde", besluit De Wever.
Over de nieuwe Nederlandse regering : Syp Wynia's oordeel
Regeerakkoord biedt voor elk wat wils
Zachtjes aan, dan breekt het lijntje niet. Dat zou het motto kunnen zijn van het nieuwe Regeerakkoord. Hier en daar wordt de goede richting ingeslagen, maar spectaculair is het niet. Het is een heel gewoon, heel Nederlands Regeerakkoord Het Regeerakkoord van het aanstaande kabinet Rutte-Verhagen is niet revolutionair. Er wordt tegemoetgekomen aan de zorgen van burgers op het gebied van veiligheid, immigratie en inkomen.
De overheid heeft teveel schulden gemaakt en die worden in redelijke mate teruggebracht, vooral door de overheid minder te laten uitgeven. Vaak buitensporige uitgaven voor het buitenland worden ietsje gereduceerd.
Klagen De linkse partijen (PvdA, D66 en GroenLinks) klagen dat er zo weinig wordt hervormd, dat ambtenaren de prijs moeten betalen, dat het land wordt verdeeld en dat de nagestreefde immigratiebeperkingen weinig effect zullen sorteren.
Maar is dat wel zo? De hervormingen waarover zij het steeds hebben zijn vooral lastenverschuivingen. Hun kilometerheffing is een duur bureaucratisch monstrum.
En inderdaad, er wordt ook afgezien van versoepeling van het ontslagrecht, maar dan weer niet bij ambtenaren. Die genieten de meest beschermde positie van de Nederlandse werknemers en worden in het regeerakkoord gewone werknemers. Dat is een zeer gewenste hervorming.
Verdeeld De linkse oppositie zegt dat het land wordt verdeeld. Maar hoezo dan? Minder immigratie en meer veiligheid zorgen juist voor minder spanningen in de samenleving. Allochtonen hebben daar minstens zoveel baat bij als andere Nederlandse ingezetenen.
Om kansloze immigranten te kunnen weren, wil het nieuwe kabinet Europese regels en internationale verdragen pogen te veranderen. Het wordt in ieder geval geprobeerd en dat is winst.
Het regeerakkoord biedt sowieso een duidelijke richtlijn voor het buitenlands beleid: niet nog meer Europa, minder geld naar Europa en een miljard minder voor ontwikkelingshulp.
Bescheiden Op de keper beschouwd wordt er slechts bescheiden bezuinigd. De eerste kabinetten-Lubbers en de eerste kabinetten-Balkenende bezuinigden minstens zoveel. Duitsland bezuinigt minstens zo hard. En de echte bezuinigingen beginnen bovendien pas in 2012 - rijkelijk laat.
Maxime Verhagen van het CDA noemde het ‘een heel gewoon regeerakkoord’ en dat is het ook. Een beetje bezuinigen en hier en daar wat gekkigheid er uit. Het regeerakkoord hengelt bovendien, zoals altijd, naar steun van de werkgevers en de vakbonden. Niets nieuws onder de zon.
Het nieuwe regeerakkoord is een heel Nederlands akkoord. Er wordt een eind gemaakt aan het wegkijken op het gebied van misdaad en immigratie. De overheidsfinanciën worden gesaneerd, maar zachtjes aan.
Vijand Er zit veel in dat oppositiepartijen kunnen steunen. Job Cohen van de PvdA zei al dat hij blij is dat de verzorgingsstaat goeddeels intact blijft. Dat heeft hij dan in de eerste plaats aan zijn vijand Geert Wilders te danken, want die heeft daar – ook naar eigen zeggen – hard voor gevochten.
Het regeerakkoord biedt voor elk wat wils.
Syp Wynia - Elsevier
Persmededeling IJzerwake : wij kunnen het niet duidelijker zeggen
"We zijn lichtjaren verwijderd van een akkoord - België ligt in coma. De patiënt is klinisch dood - Verkiezingen zullen niets oplossen, tenzij ze duidelijk maken dat dit land onbestuurbaar is - We moeten het onverzoenbare verzoenen - Bart De Wever is pure horror, een grote leugenaar en een ziekelijke vent ; Di Rupo maquilleert zich en loopt voortdurend naar de toiletten om zich te schminken - Van Milquet weten we dat ze zot is..."
Deze enkele citaten en wederzijdse "liefelijkheden" maken overduidelijk dat er niets meer te "verduidelijken" valt. En een staatshervorming zonder fiscale autonomie en responsabilisering voor de deelstaten, is geen staatshervorming en dus totaal onaanvaardbaar. Vermits de Franstaligen blijven weigeren ter zake ook maar enige verantwoordelijkheid op te nemen, heeft verder "verduidelijken" of onderhandelen om een geloofwaardige Belgische regering te vormen geen enkele zin meer.
Voor IJzerwake vzw blijft er slechts één alternatief: start de enige zinvolle onderhandelingen over de ordelijke opdeling van deze kunstmatige staat. Laat de minister-presidenten van Vlaanderen en Wallonië, Kris Peeters en Rudy Demotte, de gesprekken aanvatten om tot een eerlijke en vredelievende "fluwelen scheiding" te komen.
