Kom, we trekken naar het assisenhof in Tongeren.  Wat vindt u van de uitspraak van de volksjury woorbij Els Clottemans schuldig bevonden werd aan moord op haar liefdesrivale ?  Advocaat Jef Vermassen weende na de uitspraak.

In de linkerkolom staat onze poll. Aangezien het geen echt politiek onderwerp is, zijn er slechts twee mogelijkheden om te antwoorden (de Heer De Wever kan ditmaal geen hulp bieden ; hij is trouwens nog beledigd, gekwetst en vernederd).

 Gaat u akkoord met de jury-uitspraak over de parachutemoord ?

Voor deze jonge allochtonen is elke reden om vernielingen aan te richten welgekomen, zolang zij zich maar kunnen afzetten tegen het Westen, dat hen of hun ouders opgevangen heeft.

Het zou de moeite lonen te vernemen hoeveel wagens er in Frankrijk al opzettelijk in brand gestoken zijn.

Zoals u op deze foto kan zien, gaat het niet om enkele tientallen jongeren.

De Franse Binnenlandse Zaken minister ging zich woensdag vergewissen over de aangerichte schade van de voorbije dagen in Lyon.  Hij werd op hoonkreten onthaald door het tuig en aangemaand de stad te verlaten "waar hij niets te zoeken heeft".  Zij die geloven dat dergelijke opstanden en het ruw verzet van tijdelijke aard zijn, vergissen zich schromelijk. Er bestaat momenteel een actieve maar nog kleine  beweging van Afrikaanse en Noord-Afrikaanse opstandelingen die jaar na jaar aangroeit en zal eindigen in een gevaarlijke en levensbedreigende massa.  Vergelijk de toestand van nu met die van drie tot vijf jaar geleden.  En bekijk  de cijfers van de aangroei.

Natuurlijk bevat de nota-De Wever de blauwdruk voor een staatshervorming van eerste orde, maar zelfs de meest rabiate unitarist kan er toch geenblauwdruk voor de splitsing van België in zien. Evenmin kan worden gesteld dat De Wever alle dada's van de Vlaamse Beweging ontziet. Voor de splitsing van BHV is hij bereid een prijs te betalen: het de facto afschaffen van de rondzendbrief-Peeters, electoraal inschrijvingsrecht in Brussel voor de Franstalige inwoners van de faciliteitengemeenten, een Franstalige stem in de kwestie van de drie burgemeesters. Dat is vloeken in de Vlaams-nationalistische kerk en de politieke erkenning van een sociologisch feit. Evenmin raakt hij aan de kern van de solidariteitsmechanismen in de sociale zekerheid: de garantie op de interpersoonlijke solidariteit blijft zo goed als onaangetast. Ook inzake Brussel is zijn positie verzacht."

Yves Desmet (Politiek commentator) in De Morgen, 18 oktober 2010

Morgen komt Di Rupo naar Albert en die zullen onder hen beidjes samen met de raadgevers van de keuning,  nog een en ander afspreken. Vermoedelijk zullen kort nadien twee goede belgen van de NVA en de PS opnieuw de brokken lijmen. Magnette maakt veel kans, want hij vond in de nota van De Wever 90% van het socialistisch aanvaardbaar programma terug. De beste belg uit de NVA is Bracke.  U kan uw weddenschappen inzetten.

"Welk onroerend goed kan je vandaag in België en elders in de wereld kopen voor 250.000 euro?" Met die vraag trok vastgoedorganisatie Century 21 de wereldwijde vastgoedmarkt op. Het resultaat is onder andere een kleine studio van 29 vierkante meter in hartje Parijs, of een ruime gezinswoning van 280 vierkante meter in Puerto Rico.

In Manhattan, in New York, is er geen enkel onroerend goed beschikbaar voor 250.000 euro; in Praag daarentegen is er voor dezelfde prijs een woning van 120 vierkante meter in het centrum van de stad te verkrijgen.

In België bedraagt de gemiddelde verkoopprijs momenteel 174.354 euro. Dat is een stijging van 2,5 procent op een jaar tijd. Bij ons is vooral de plaats waar het goed gelegen is, bepalend. Enerzijds de regio of de geografische ligging, en anderzijds de onmiddellijke nabijheid van een aangename, rustige omgeving in tegenstelling tot een lawaaierige, onveilige buurt of ligging, zo luidt het in een persbericht van Century 21. Ook het niveau van de intrestvoeten van de hypothecaire leningen en de koopkracht van de lokale bevolking zijn bepalend.

Voor 250.000 euro kan men in het centrum van Brussel een pand van 110 vierkante meter krijgen, en in Luik zelfs een van 300 vierkante meter. In Antwerpen en Kortrijk telt een rijhuis van die categorie vier slaapkamers, terwijl je in Gent en Bergen zelfs eigenaar kunt worden van een alleenstaand huis voor die prijs.

 Bron : Het Laatste Nieuws

.

Het Europees Parlement wil het minimum aantal weken zwangerschapsverlof optrekken naar twintig. Voor belgische vrouwen betekent dat een verlenging van vijf weken. Uiteraard betaald door de werkgever.

De maatregel die vandaag gestemd werd, moet nog individueel door de lidstaten goedgekeurd worden. Met de bijna vijf maanden moederschapsverlof gaat het parlement verder dan de Europese Commissie, die achttien weken voldoende achtte. 

De duur van zwangerschapsverlof varieert in de 27 lidstaten tussen de 14 weken en twee jaar. Het land B hoort met 15 weken betaald zwangerschapsverlof tot de Europese middenmoot.

In Scandinavische landen als Zweden, Noorwegen en Denemarken hebben jonge moeders recht op 96, 52 en 50 weken betaald verlof. Een wereld van verschil met Duitsland waar 14 weken verlof gebruikelijk is.

Uitgerekend in een periode dat de economie wankel overeind blijft, dat vele bedrijven worstelen om te overleven en dat de landen aankijken tegen gigantische miljarentekorten, gaan de linkse domoren uit het Euro-parlement het bedrijfsleven opzadelen met extra kosten. En met een vrouw-onvriendelijke mentaliteit.  De kansen op aanwerving of promotie voor vrouwen worden met dergelijke overdreven sociale maatregelen niet bevorderd. Wel integendeel. Na 5 maanden betaalde onderbreking volgt dan nog in veel gevallen een postnatale depressie. Bij de jonge moedertjes in het EU-parlement die met hun kleintjes in de vergadering opdoken, doet er zich geen beroepshandicap voor.  Zij behoiren tot de bevoordeelde categorie profiteurs op wie geen controle bestaat.

De bemoeizucht van Europa kent geen grenzen.

Ray

In Nederland  durft de Consumentenbond het best aan, onderzoeken te verrichten die soms pijnpunten van de multicriminele maatschappij blootleggen. Wij zien het Test-Aankoop niet doen. Die hebben zich eenmaal gewaagd aan een consumentenonderzoek naar de "producten die banken voorleggen om op veilige manier uw geld maximaal te laten renderen". De resultaten zijn toen enigszins tegengesproken tijdens de financiële crisis en Test-Aankoop heeft er zedig het zwijgen aan toegedaan.  Dus men buigt zich opnieuw in laboratoria over het percentage vruchten in de confituur of de levensduur van spaarlampen.

Onderzoeken die zouden leiden tot politiek incorrecte resultaten ... alsjeblief niet.  Of de manier van reclamevoeren en abonnementen werven met het wegschenken van allerlei prullen politiek-correct is, is een vraag die men niet mag stellen.

En nu naar onze bovenburen via de Telegraaf en Geen Stijl :

Verbaal en fysiek geweld tegen verpleegkundig personeel in ziekenhuizen blijkt schrikbarend hoog.  

Nieuw onderzoek van de Consumentenbond toont aan dat meer dan de helft van alle ondervraagde verpleegkundigen het afgelopen halfjaar te maken kreeg met agressie. Uit de peiling onder ruim 400 zusters en broeders kwam zelfs naar voren dat enkele tientallen van hen recentelijk hebben overwogen om van baan te wisselen, omdat ze het geweld beu zijn.

Bijna vier op de tien verplegers voelen zich wel eens serieus bedreigd, maar toch wordt er vaak geen aangifte gedaan. Voorzitter Monique Kempff van beroepsorganisatie NU'91 constateert dat verpleegkundigen dagelijks te maken hebben met agressie. "Alleen, een mishandelde ambulancebroeder belandt sneller in de media."

Het gaat hierbij niet alleen om fysiek geweld (keel dichtknijpen, in het gezicht stompen, karatetrappen uitdelen, wapen trekken, spugen) maar ook om verbaal geweld ("HOERENJONG!" "IK MAAK JE DOOD ALS IK NIET EERST WORD GEHOLPEN!" "KANKERLIJER!"). Dat heeft alles te maken met koeltoer die in de Prachtlanden anders is en deze menschen hebben het moeilijk om zich aan te passen. Vandaar.

Kamerlid Sabine Uitslag (CDA) is zelf vanuit de verpleging de Tweede Kamer ingegaan. "Als ik de uitslag van dit onderzoek zie, dan schrik ik. We kunnen het ons absoluut niet permitteren dat verpleegkundigen het werkveld vanwege agressie verlaten."

Ray

De Kamer zal voorlopig geen buitenlanders meer Belg maken. Dat besloot de Kamercommissie Naturalisaties vanmorgen op initiatief van Sarah Smeijers (N-VA, foto), met steun van Open Vld, VB en MR.

Eerst moet er een handleiding komen die de criteria bepaalt om vreemdelingen Belg te maken. Is die er dan tot hiertoe niet, vragen wij, leken, ons af ?

"Die bepalingen moeten schriftelijk worden vastgelegd in het huishoudelijk reglement van de commissie naturalisaties. Tegelijkertijd moeten we onderhandelen over een herziening van de snel-Belgwet. De N-VA zal zeker het been stijf houden in dit dossier. Wij willen wegen op het wetgevend werk overeenkomstig het aantal stemmen dat we haalden", aldus Smeijers, die hierin fors werd ondersteund door Carina Van Cauter (Open Vld).

Momenteel liggen daardoor ruim 16.000 dossiers stil.

@ Vandaag.be

 Het blijft dezer dagen analyses regenen over de politieke impasse, eventuele nieuwe verkiezingen en het einde van België. P-Magazine (19.10.2010) legde enkele specialisten onder meer de vraag voor of we straks opnieuw naar de stembus gaan. Volgens politicoloog Carl Devos zou dat “een trieste primeur” zijn: “De eerste keer dat we naar verkiezingen gaan omdat het niet gelukt is een federale regering te vormen. Dat toont meteen aan dat het land echt niet meer draait. Als niks meer lukt, wat moet je dan anders dan opnieuw de mening van de kiezer te vragen? (…) Dit worden sowieso de meest emotionele verkiezingen uit de geschiedenis van België. Met één thema: de toekomst van het land.” Daarna resten er volgens Devos nog maar twee opties: “Een akkoord maken of het land splitsen”.

Barst België dan toch? Rik Van Cauwelaert (Knack) hecht weinig geloof aan de Wallo-Brux-dreigementen van Di Rupo en co, maar Gerolf Annemans spreekt dat tegen. “Vergis u niet! In Franstalig België staan ze al heel ver met de voorbereiding op de splitsing van dit land. De Franstaligen zijn gewoon klaar voor het einde van dit land.” Over het einde van België diende Carl Devos zijn mening bij te sturen, zo zegt hij: “Je kan niet ontkennen dat de onafhankelijkheid dichterbij komt door de huidige impasse. Als je me dat een jaar geleden had gevraagd, had ik dat weggelachen. Nu sluit ik echt niet uit dat het ervan komt. En velen met mij. Dat is veelzeggend.”

Zoals bekend, brengt Gerolf Annemans binnenkort een boek uit over de ordelijke opdeling van België. “Bij het schrijven heb ik tot mijn eigen verrassing vastgesteld dat het allemaal relatief simpel is,” zegt de Vlaams Belang-fractieleider. “Dat is geen politieke prietpraat. Ik baseer me op twee jaar studiewerk, op het internationaal recht, op rechtspraak en op de vele politieke voorbeelden. Tsjechoslowakije is er daar maar één van. Als de politieke wil er is, kan het vrij snel en wel. In Franstalig België liggen de plannen B al klaar. Met mijn boek bied ik er Vlaanderen nu ook een aan.”

Zodra het boek over de ordelijke opdeling uit is, kan u het bestellen via deze webstek. “Al zal ik me wel moeten haasten,” aldus Annemans, “of België is al gesplitst voor het uitkomt!”

Als Bart De Wever geen "eerbaar compromis" kan sluiten, zal hij wellicht uit de gratie vallen bij de kiezer. Dat heeft Louis Tobback gezegd, voormalig voorzitter van de sp.a.

De burgemeester van Leuven zegt dat we enerzijds de zaken die op tafel liggen niet moeten dramatiseren, maar anderzijds ook niet moeten onderschatten.

De socialist heeft de indruk dat er voortdurend nieuwe obstakels voor de dag komen. "Eerst stond BHV centraal, later kwam de financieringswet. De laatste dagen komt plots ook de regionalisering van Justitie op het voorplan. Er komen zo alleen maar problemen bij", aldus Tobback woensdagmorgen op Radio 1.

Tobback zou het niet correct vinden, mocht hij zeggen dat de politieke impasse te wijten is aan de kwaliteit van de hedendaagse politici. Het is volgens hem wel verleidelijk om te zeggen dat het in zijn tijd anders zou zijn geweest. "De dossiers zijn nu moeilijker en met de media die over de schouder meekijken, is het moeilijker onderhandelen", analyseert hij.

Tobback steekt ook een waarschuwende vinger uit naar De Wever. Hij stelt dat heel wat Vlamingen, die op hem gestemd hebben, geen nationalist of flamingant zijn. Ze zouden op het N-VA-boegbeeld gestemd hebben omdat ze dachten dat hij de problemen kon oplossen.

"Maar als blijkt dat hij ook niet tot een eerbaar compromis kan komen, dan komt er een moment dat de kiezer zich tegen De Wever zal keren. Dat is nu niet het geval, maar over enkele maanden misschien wel", klinkt het.

De Leuvenaar besluit door te zeggen dat een stembusgang nu helemaal geen nut zal hebben. Wel meent hij dat de De Wever de verkiezingen meer moet vrezen dan de Franstaligen.

@ Vandaag.be

In veel asielzoekerscentra in Nederland worden christenen bedreigd of mishandeld door vaak islamitische medebewoners. Dat blijkt volgens Stichting Gave uit eigen onderzoek, waarvan de resultaten te zien waren in het televisieprogramma 'Uitgesproken EO'.

Een meerderheid van de Nederlandse Tweede Kamer pleit er, op initiatief van de ChristenUnie, voor om de asielprocedure te stoppen van asielzoekers die zich herhaaldelijk schuldig hebben gemaakt aan ernstige bedreigingen of fysiek geweld.

Ook wil het parlement dat minister Gerd Leers (Immigratie en Asiel) de exacte omvang van het probleem onderzoekt en een onafhankelijk meldpunt inricht waar asielzoekers anoniem kunnen aangeven dat ze zijn bedreigd of mishandeld door andere asielzoekers.

Bron : Het Laatste Nieuws

De overgang, haar kanker, medicijnen en het stoppen met roken waren een aanslag op het figuur van Willeke van Ammelrooy. Maar de actrice vocht terug. Ze ging op een streng dieet en hield zich vast aan ?mijn bijbeltje?, het nieuwe boek van haar mentale coach Frits Löhnen.

„Ik was uitgenodigd voor een lunch met prins Willem-Alexander en prinses Máxima. Ik dacht ’daarvan ga ik nog lekker genieten, en dan begin ik aan een streng dieet’”, zegt Willeke van Ammelrooy. „Ik heb ervan genoten. En intussen ben ik met behulp van eiwitshakes wel tien kilo afgevallen.”

Door allerlei omstandigheden was de mooie filmster veel te zwaar geworden. „Het begon met de overgang; er kwamen kilo’s bij. Daarna werd ik ziek, een tumor aan mijn eierstokken. Daardoor werd ik dikker. En de chemokuur en medicijnen tegen misselijkheid maakten me ook zwaarder. Bovendien was ik gestopt met roken, en nam ik in plaats van sigaretten vaker wat lekkers. Mijn gewicht irriteerde me uiteindelijk. Ik wilde mijn oude figuur terug. En dat is gelukt.”

De overgang was de inmiddels 66-jarige actrice sowieso niet in haar koude kleren gaan zitten. „Iedere vrouw reageert er anders op, maar bij mij grepen de hormonen echt de macht. Ik wist me geen raad. Ik huilde veel. Ik was zo verdrietig, maar wist niet waarom. Zat ik bijvoorbeeld in het gras, dan kon ik in huilen uitbarsten om die ene gebroken grasspriet! Het voelde als de pijn van een open wond, waar de wind tegenaan blaast. Ik voelde me als een wondje dat moest genezen. Ik zocht afleiding in werk, maar kon mijn teksten niet onthouden. Ik vroeg mij af ’wat is dit?’ Mijn hele leven heb ik hard gewerkt om een beter mens te worden. Met een beter karakter, en beter in mijn werk. En nu ben ik niets meer, nul. Mijn zelfvertrouwen kreeg een ontzettende klap. Ik begrijp nu die heksenverbrandingen van vroeger. Veel vrouwen rond de vijftig worden stapelgek.”

Zucht: „Marco kon me niet helpen. Mannen hebben niet zulke voelsprieten als vrouwen. Vrouwen zijn meer met details bezig dan mannen.” Maar op een gegeven moment was het wel Marco Bakker die voorstelde om professionele hulp in te schakelen, al stuitte dat in eerste instantie op verzet bij Willeke.

„Ik los problemen het liefst zelf op. Ik ben moeilijk naar iemand toe te krijgen. Zo zit ik in elkaar. Ik kruip in mijn holletje en denk na. In zo’n periode drink ik ook geen alcohol, want ik wil volkomen helder blijven. Maar dit keer kwam ik er niet uit. Uiteindelijk haalde Marco mij over om naar mental coach Frits Löhnen te gaan. De gesprekken die volgden, gaven ruimte in mijn hoofd. Hij legde uit waar in het leven de krachten liggen. Ik kreeg weer inzicht in de goede kant van het bestaan. De huilbuien bleven langzaamaan weg. Ik kreeg moed terug, door de situatie te accepteren en er niet meer zo boos over te zijn. Ik ben toen heel sterk verder gegaan. Heb bergen werk verzet. In die heel moeilijke situatie heb ik toch een speelfilm geregisseerd.”

„Ik heb al veel tegenslagen gehad in het leven. Maar ik leef niet in het verleden. Ik neem alleen de positieve herinneringen mee. De negatieve heb ik inmiddels verwerkt. Waar het om gaat, is dat je dingen los kunt laten. Ja, natúúrlijk is er de angst dat de kanker terugkomt. Maar ik ben er niet mee bezig. Wel ben ik mij ervan bewust hoeveel geluk ik heb gehad!”

@ de Telegraaf

Het begint met een verstopte neus en voor je het weet heb je een voorhoofdsholteontsteking, beter bekend als sinusitis. Zo’n ontsteking doet pijn, is vermoeiend en zorgt ervoor dat je moeilijk kan ademhalen. Geen pretje dus.

In je schedel zitten allerlei holtes, zoals de voorhoofdsholten en de kaakholten. Deze holtes staan via kleine kanaaltjes in verbinding met de neus. Normaal gesproken zijn ze gevuld met lucht, maar als je verkouden bent kunnen deze holtes gevuld raken met slijm. In dat slijm zitten soms ook bacteriën, virussen of schimmels, en die kunnen een ontsteking veroorzaken. Zo’n ontsteking heet sinusitis.

Sinusitis

Voorhoofdsholteontsteking is eigenlijk een ontsteking van de bijholtes in het voorhoofd. Deze bijholteonsteking begint meestal met de symptomen van een gewone verkoudheid. Het verschil met een verkoudheid is dat sinusitis niet weggaat. De ontsteking blijft minstens een week en meestal zelfs vier weken. Als de ontsteking meer dan twee maanden duurt, spreek je van chronische sinusitis.

Sinusitis is geen lachertje. Je gezicht doet pijn, zeker rondom je neus, ogen, kaak of vlak boven je wenkbrauwen. Je voelt een constante druk die je het ademen bemoeilijkt en die erg vermoeiend is. Soms krijg je er ook koorts bij.

Stomen en dampen

Helaas valt er niet veel te doen aan sinusitis. Antibiotica hebben over het algemeen niet veel effect op de ontsteking, en neussprays kunnen wel enige verlichting brengen, maar mogen dan weer niet te lang gebruikt worden.

De beste remedie is vaak stomen, zeker twee keer per dag. Ga boven een pan met heet water hangen en inhaleer de stoom goed via je neus. De warmte zorgt ervoor dat het slijm oplost.

Een zoutoplossing snuiven of in je neus druppelen kan ook helpen. Daarvoor meng je een afgestreken theelepel zout in een glas lauwwarm water. Ook een warmtekompres op de getroffen holtes kan de druk verlichten.

Roken is absoluut uit den boze. Het heeft een irriterend effect op het slijmvlies in je neus en holtes. Als je niet volledig kan stoppen, stop dan toch zeker tijdens de ontsteking.

Allergie

Soms ontstaat bijholteontsteking door een allergie, bijvoorbeeld als je neus en holtes verstopt zijn door hooikoorts. In dat geval kan het helpen om antihistaminemedicijnen te nemen. Die verlichten de allergie.

Het is overigens beter om een bijholteontsteking te voorkomen door je allergie beter onder controle te houden. Desnoods moet je meer of sterkere medicijnen nemen. Overleg hierover met je huisarts

http://gezondheidsnet.rnews.be

 Een "kunstwerk" met een levensgrote pop van de voormalige Israëlische premier Ariel Sharon als coma-patiënt zorgt voor ophef in Isräel. Het werk is binnenkort te zien in een galerij in Tel Aviv. De echte Ariel Sharon (82) ligt al vier jaar in een coma. Gisteren viel er in een krant een foto te bewonderen van een gedemonteerd hondje in onderdelen, ontworpen door een kierewiet Nederlandse troela, die ik graag persoonlijk zou vierendelen.  Dergelijke waanzin wordt door kritiekloze journalisten opgehemeld en voorgesteld als kunst.

Zoals wij voorstander zijn van de fatsoenlijke vrije meningsuiting, staan wij ook op de barricades voor artistieke vrijheid. En aan die laatste koppelen wij geen voorwaarden : de ludieke, fantastische, verdrietige, gevoelige, boze creatieve geest moet niet afgeremd worden als hij zich ongesubsidieerd wil uitleven. Van wie zich door de gemeenschap laat onderhouden of betalen, mag verwacht worden dat hij/zij rekening houdt met een minimum aan gekende normen.

Voor ik het vergeet : wie zich met veel aplomb  beroept op de artistieke vrijheid, gaat er vanzelfsprekend mee akkoord, dat wij, de toeschouwers, het recht hebben op het bekendmaken van ons ongezouten oordeel. Ik vind het beeld van een nog in leven zijnde Sharon, misplaatst en respectloos en de "artiest" is een charlatan due aandacht zoekt. Wat ik met het Hollands wijf wil, dat weet u intussen al. Vierendelen gebeurt bij mij onverdoofd, da's de goede invloed van de islam. (vergeef mij, ik ben razend aan het worden)

Ray

Benno Barnard is persona non grata op het internetforum van de openbare omroep omdat interne kritiek uit den boze is

VRT-laboratoriumexperiment - Benno Barnard is persona non grata op hetinternetforum van de openbare omroep omdat interne kritiek uit den boze is.

Het televisiejournaal van de Openbare Omroep is de voorbije tien jaar weggezakt in een drabbig populisme onder een provinciale hemel, waarbij het kritische verstand behandeld wordt als een onbeheerd pakje op de luchthaven: het wordt preventief onschadelijk gemaakt.

In een interview in Knack wijt Jef Lambrecht, recent gepensioneerd en dus in staat onbevangen te spreken, deze intellectuele verzakking aan de invloed van Siegfried Bracke. Bij de nieuwsdienst van de VRT hebben nogal wat mensen linkse sympathieën. Nu Bracke zich heeft geopenbaard als iemand met rechtse sympathieën, en aan het nationalisme zijn fin de carrière heeft vastgeknoopt, zou je verwachten dat de nieuwsdienst de traditie van het eigen huis - die van de volksverheffing langs audiovisuele weg - onmiddellijk zou herstellen en weer een goed journaal zou produceren, dat bijvoorbeeld het bezoek van Ahmadinejad aan Libanon niet afdoet met een paar plaatjes, maar uitvoerig verslaat en van achtergrondinformatie voorziet.

Omdat het journaal even lamentabel blijft als voorheen, moet je wel de conclusie trekken dat het linkse populisme sterk op het rechtse lijkt.

En dan zijn er de betere duidingsprogramma's, Panorama, documentaires op Canvas en dergelijke meer. Gewoonlijk zijn die niet gespeend van enige politiek-correcte vooringenomenheid. Misschien is het zo dat de zacht stalinistische morfologie van het omroepgebouw de erin werkzame geesten beïnvloedt, of anders laat het verschijnsel zich verklaren uit een oververtegenwoordiging van een bepaalde generatie in de hogere echelons, wie zal het zeggen.

In elk geval is het duidelijk dat de nieuwsdienst geobsedeerd is door
Israël. Op dat land valt natuurlijk van alles aan te merken, net zoals op België, maar toch veel minder dan op de omringende halve en hele dictaturen, die zich echter in weinig aandacht van de Reyerslaan mogen verheugen. Dikwijls geeft de presentator of de verslaggever er blijk van de betekenis van het historische zionisme niet te kennen, maar zich wel te hebben laten indoctrineren door de niet aflatende Jodenhaat in de islam, die via de Organisatie van de Islamitische Conferentie (OIC) ook de Verenigde Naties
heeft geïnfecteerd. Wat de moslimwereld verkondigt over de Joden en Israël moet wel waar zijn, want die arme moslims worden door het westen immers lelijk onderdrukt. Het valt als zaad in de vruchtbare bodem van de nu al meer dan veertig jaar bij ons gepredikte haat tegen Amerika en het kapitalisme. Alle idées reçues in die sfeer zijn volledig geïnterioriseerd door inmiddels drie generaties, in die mate zelfs dat je bij het fluisteren van een zwak protest al van racisme en fascisme wordt beschuldigd. En van
islamofobie. Dat laatste woord is een verzinsel van de OIC, die er ongemeen veel succes mee heeft gehad in de hoofden van westerlingen zonder weerbaarheid tegen dergelijke agitprop.

Laat ik een voorbeeld geven van zo'n politiek-correct cliché. Toen dezelfde Jef Lambrecht in Phara kort voor zijn pensionering iets ten gunste van Israël zei, vroeg de licht verbijsterde presentatrice of hij tegenwoordig soms een vriend van dat land was, op een toon alsof hij zijn sympathie voor een moordenaar had opgebiecht.

Recent handelde Panorama over kolonisten in Hebron. Voor de duidelijkheid: ik ben geen vriend van die kolonisten, al is de historische werkelijkheid aldaar nogal ingewikkeld. Maar een afgewogen objectief beeld van Israël bood de uitzending bepaald niet. Wel voedde zij, in het verlengde van tientallen eerdere uitzendingen, het latente antisemitisme onder de Vlaamse kijkers,
dat mede onder invloed van de VRT begint op te houden latent te zijn. Op de blog van het programma verschenen tientallen akelige commentaren, naast een stuk of drie genuanceerde. Die laatste waren opvallend genoeg ook direct veel beter geformuleerd. Blijkbaar kwamen ze niet uit de buik van het volk
opgeborreld.

Toen kreeg ik een ingeving. Ik zou een laboratoriumexperiment doen! Ik zou eens testen of de nieuwsdienst kon omgaan met interne kritiek. Dat was makkelijk genoeg: mijn eigen vrouw werkt bij de website van diezelfde nieuwsdienst. En dus stuurde ik een commentaar onder de naam van mijn vrouw. Dat werd geweigerd, evenals de volgende twee commentaren. Ik had het gros van mijn medecommentatoren 'ongeletterd' genoemd en dat vond de moderator beledigend. Volgens deze moderator zit het namelijk zo, dat je Joden (en zeker Israëlische Joden) vrijuit mag beledigen, maar antisemieten niet.

Uiteindelijk werd de eerste zin van het vierde commentaar geplaatst. Het integrale commentaar luidde: 'De VRT draagt bij aan het antisemitisme dat zich vermomt als antizionisme. Is het nu niet meer beledigend, o censor?' De moderator heet à propos Louis Van Dievel en zou over het gepaste talent hebben beschikt voor een hoge functie onder wijlen Ceausescu.

De Nieuwsdienst trapte er tot mijn vreugde met open ogen in. Daags nadien werd mijn vrouw al gebeld door haar baas. 'Iedereen' bij de nieuwsdienst praatte over het commentaar dat de partijlijn negeerde. De baas had 'toch wel wat vragen' aan haar. Haar commentaar bracht haar 'in een moeilijke positie'. Woorden van die strekking. Mijn vrouw hoefde haar opperste
verbazing niet te spelen, want ze wist van niets. Arme beduusde schat! Ik kon haar snel troosten door op te biechten dat ik me wederrechtelijk met haar naam had getooid. Ook al koester je na vijfentwintig jaar over belangrijke onderwerpen wel min of meer dezelfde mening, extatisch van vreugde was ze niet. Maar je moet iets over hebben voor de wetenschap.

Later die dag ontving ik een mail van kameraad Van Dievel uit Boekarest. Hij deelde mij namens de Partij het navolgende besluit mede: 'U hebt andermans naam misbruikt om te reageren op de Panorama- uitzending van 10 oktober jongstleden. Dat is strijdig met de regels voor deelname aan onze discussieforums. U bent voortaan niet meer welkom met welke reactie dan ook.' De kameraad heeft helemaal gelijk. Gelukkig was ik toch niet van plan
verder nog gratis voor de nieuwsdienst te werken.

Benno Barnard

In Frankrijk is de algemene staking en de sociale onrust een ideale gelegenheid voor de veelal Maghrebijnse jongeren om hun beste beentje voor te zetten. Specialisatie : stenen werpen, auto's in brand steken, alles wat vastzit, loswrikken, alles wat los komt vernielen.  Uiteindelijk zijn deze jongeren betrokken partij in het pensioenconflict : ook zij zullen twee jaar langer moeten rondlummelen en de gemeenschap opzadelen met hun verrijkende aanwezigheid, vooraleer te kunnen genieten van een welverdiend pensioen. Beelden die mevrouw Patrick de Wael (voorheen Greet Opdebeeck) niet toont bij de 0000. Internet is een zegen.

Ray

De redactie en vele lezers delen in het verdriet van collega Bert en de familie.

Ray Hoofdredacteur Angeltjes

"Ik heb dag en nacht aan die compromistekst gewerkt. Dat mag u gerust letterlijk nemen. En dan smijt men dat zomaar terug in mijn gezicht", aldus N-VA-voorzitter Bart De Wever die zich vernederd voelt.  Bart is even uit het oog verloren, dat niet de inspanning beloond wordt, maar het resultaat. Zijn tactiek is deze van de franco-belgen : janken en jammeren, omdat hij afgewezen word : typische reactie van iemand die geen tegenspraak duldt. Hoe meer we de man bezig zien en horen, hoe meer we een bevestiging vinden van wat wij hier al jaren schrijven. "Vernederingen, gekwetst zijn, voorbijgegaan worden, niet b eloond worden" ... Misschien wordt een verkeerde strategie gevolgd en verkeerde partners gekozen ?