In Rezé, een gemeente nabij Nantes werden vorige week een aantal straatnamen geïslamiseerd, evenals de naam van de gemeente zelf (zie afbeelding).  Plots woonde men in de Veelwijverijstraat en was er een Shariaplein, een Verkeerde Sociale Bijdragensteeg, het Plein Dood aan de Ongelovigen, naast een Plein Allah hakbar, of de Verplichte Halallaan.

Dit was een stunt van de actieve Bloc Identitaire om de vele suffe medebewoners even wakker te schudden. Een voorbeeld om na te volgen.

Félicitations, mesdames et messieurs.  تهاني أيها السيدات والسادة

Het boek 'Welkom in Vakbondistan' wordt door de auteur toegelicht op volgende plaatsen:

Op zondag 28 november te Gent, ontbijtgesprek van VB Gent: http://www.vlaamsbelang.org/33/2269/

 Op vrijdag 10 december 2010 te Sint-Niklaas, Hotel De Spiegel, hoek Grote Markt-Stationsstraat, 20 uur;

 Op zondag 12 december te Zedelgem, ontbijtgesprek: http://www.vlaamsbelang.org/33/2238/

Alle info over het boek vindt u via volgende bruggetje :    http://www.uitgeverijegmont.be/1/51

In de zaak-Mactac werd een werknemer van een Waals bedrijf jarenlang gepest door vakbondsleden van ACV en ABVV; één pester werd dankzij de hulp van het ACV zelfs multimiljonair met 250.000 euro ontslagvergoeding …

Het ACV gaat in Vlaanderen om politieke redenen over tot het discriminerend uitsluiten van Vlaamsnationalisten, maar aanvaardt in Wallonië blijkbaar tot op de dag van vandaag een "martelaar" als lid. De verklaring van het ACV dat ‘pesten onaanvaardbaar is’, is ongeloofwaardig, zolang de betrokken pester door het ACV niet effectief uitgesloten wordt als lid, net zoals de honderden onschuldige Vlaams Belangers. Hetzelfde geldt voor het ABVV. Tot op heden is het duidelijk: voor ACV en ABVV is een foute Vlaamsnationale mening dus erger dan pesten of collega's martelen.

Op basis van wat we nu weten via de media heeft het Arbeidshof blijkbaar geoordeeld dat de pester 250.000 euro moest krijgen, omdat de ontslagtermijn van drie dagen om dringende redenen op het ogenblik van het opduiken van de videobeelden verstreken was, omdat er al een eerste melding was geweest jaren eerder. Als dat zo is, dan moet de ontslagtermijn van beschermde vakbondswerknemers dringend herbekeken worden: als belangrijk nieuw bewijsmateriaal opduikt dat een ontslag om dringende reden rechtvaardigt, dan moet de ontslagtermijn om dringende redenen ten aanzien van beschermde vakbondswerknemers kunnen heropend worden.

Guy D’Haeseleer
Volksvertegenwoordiger

Rob Verreycken
Voorzitter Vakbondscel

 Benno Barnard: 'Onderstaande tekst schreef ik samen met Wim van Rooy voor De Standaard. Die krant weigerde publicatie niet rechtstreeks, maar onrechtstreeks: door ons stuk niet te plaatsen namelijk.'

Er spelen zich in België vreemde taferelen af. Terwijl de kerk van het multiculturele geloof leegloopt, krijgt de burger binnen één week de surrealistische resultaten voorgeschoteld van Joëlle Milquets Rondetafel van de Interculturaliteit en moet hij het meemaken dat aan de Antwerpse Universiteit een sympathiek driedaags congres over de plaats van de islam in het nieuwe Europa plaatsvindt – een congres dat niet alleen volslagen chaotisch was, maar ook nog eens gekaapt werd door moslimfundamentalisten, dat alles onder de ogen van de welwillende universitaire gemeenschap, aangevoerd door rector Alain Verschoren, een brave postmoderne ziel die het kwaad nog niet zou herkennen in een vernietigingskamp van de nazi’s.

Op een schaakbord ter grootte van Europa is het eindspel begonnen tussen realisten en utopisten – die laatsten zijn de volgelingen van allerlei denominaties en obediënties van het communisme, antizionisme en zonnepanelendom, het zijn de kruidenvrouwtjes en wichelaars van allerlei slag, de diepchristelijke kinderen van Egidius, vele leden van de culturele en academische elite, en voorts de nodige journalisten, al dan niet werkzaam bij de nieuwsdienst van de VRT.

Het zou hier te ver voeren om de vele punten uit de Rondetafel van Milquet te becommentariëren: men kan alleen maar hopen dat veel van de desiderata zoals voorheen dode letter blijven. De meeste aanbevelingen zijn immers niet alleen hopeloos naïef, ze getuigen van een vastgeroest denken dat inzet op een utopische maatschappij die als staatsideologie door de strot wordt geduwd, een tikkeltje in de stijl van wijlen Stalin, met een eigen inquisitie, het CGKR, dat de vrijheid van meningsuiting ondertussen tot een lachertje heeft gemaakt en politieke processen tot zijn waarmerk. Voor een dergelijke Rondetafel is het motto immers: wie niet multicultureel is – of ‘intercultureel’, le dernier cri, die een soort politiek-correcte apartheid aanduidt – ontmaskert zichzelf als racist en fascist. Maar het ware fascisme dient zich verwarrend genoeg – zoals lang geleden al voorspeld – als antifascisme aan.

De moegetergde leerkracht, de toegewijde verpleegster en de gefrustreerde politieagent krijgen van Milquet impliciet opnieuw de boodschap mee dat ze nog niet genoeg gedaan hebben voor degenen die in het verslag culturele minderheden wordt genoemd – en dan denkt de man in de straat beslist niet aan Nepalese boeddhisten of uit het Midden-Oosten gevluchte christenen, maar aan datgene waarover men moet zwijgen. Want het is zoals de aanklagers op het historische proces Wilders het formuleerden: de vraag is niet of Wilders de waarheid spreekt, de vraag is of hij die mag spreken.

Het meest navrante van dit hele circus is dat de islam niet wordt genoemd. En toch is deze totalitaire orthopraxis, zoals de Iraanse ervaringsdeskundige professor Afshin Ellian onlangs in Elsevier schreef, ‘een ramp, een verwoestende tsunami voor andersdenkenden en andere culturen’. De islam heeft een antiwetenschappelijke cultuur gegenereerd die al 1400 jaar op elke beschaving parasiteert en overal waar hij komt stilstand en ellende veroorzaakt. Of zoals Ataturk al verklaarde: de islam is een rottend kadaver dat het leven van de moslims vergiftigt. En langzamerhand dus ook ons leven.

U zegt dat de islam niet bestaat? U dwaalt. Niet alleen aanvaarden nagenoeg alle moslims de vijf zuilen van de islam, maar als er in Europa een spotprent over Mohammed verschijnt, verenigt de oemma zich en spreekt hij met één stem, waarbij de fundamentalisten altijd de beste papieren hebben. U wilt onderscheid maken tussen islam en islamisme? Lees de Duits-Turkse sociologe Necla Kelek: zij stelt dat de afwijzing van secularisme en de westerse cultuur de kern vormt van de politiek van haast alle islamitische instituties. John Esposito, vriend van de islam, hield een mondiale en longitudinale enquête over dit agressieve systeem en kwam uit op 6 procent fundamentalisten. Wie wat doorrekent komt uit op zowat 90 miljoen moslims… Waarom is iedereen zo bang om dit soort feiten te erkennen? Als zo’n Rondetafel bijvoorbeeld bedrijven vraagt moslims de gelegenheid te geven vijf keer per dag te bidden, dan zit de gotspe erin dat een en ander zelfs in Libië niet wordt geëist! Zo werkt men de fundamentalisering van Europa in de hand en de moslimwereld kijkt afwisselend verlekkerd en met geoefende pruillip toe.

En dan organiseert men aan de Antwerpse universiteit een colloquium over de plaats van de islam in Europa. De desinformatie in de verschillende exposés was groot. Dat is ook niet zo verbazingwekkend, want tot de deelnemers behoorden ongure types als de Marokkanen Yacob Mahi en Mohammed Bensalah, van wie de eerste het liberalisme als ‘de moordenaar van de menselijke vrijheid’ omschreef, en de tweede zich beriep op teksten van Sigrid Hunke, die werkzaam was op de wetenschappelijke afdeling van de SS. Maar de grootste intellectuele geweldenaar onder de buitenlandse gasten was toch wel de Zwitserse imam Yussef Ibram, die in 2004 verklaarde dat steniging, hoewel in Zwitserland niet nodig, absoluut niet in opspraak mocht worden gebracht. Merkwaardig! Je zou toch denken dat er stenen voldoende zijn in dat land.

Benno Barnard & Wim van Rooy

Beste Ray,

Wij hebben al vaak het redenaarstalent van Filip Dewinter bij diverse gelegenheden kunnen waarderen.  Dewinter is ook de fractieleider van de 20-koppige VB-groep in de Antwerpse gemeenteraad, waar dezer dagen gedebatteerd wordt over de begroting 2011.  Hieronder geven wij u in extenso lezing van de tussenkomst van Filip Dewinter. Het is een lang document maar het loont de moeite om kennis te nemen van de analyse van de toestand in de stad van allah door de oppositieleider.

maandag 22 november 2010 

Mijnheer de burgemeester,

“Het is niet al goud dat blinkt”, is een toepasselijk gezegde voor de begroting 2011. Wie op een oppervlakkige manier de budgetcijfers voor het komende jaar bekijkt, zal misschien al te gemakkelijk tot de conclusie komen dat het allemaal bijzonder goed meevalt. Voor ons ligt een begroting in evenwicht met ruime reserves, 391 miljoen euro om precies te zijn. Op basis van deze cijfers zouden sommigen misschien impulsief geneigd zijn om deze begroting goed te keuren. Wie echter de moeite doet om het budget 2011 wat diepgaander te bestuderen zal tot de conclusie komen dat de zogenaamde ruime reserves voornamelijk zijn opgebouwd op basis van éénmalige meevallers zoals uitzonderlijke dividenden of het vertraagd of eenvoudigweg niet uitvoeren van een aantal geplande investeringen.
Wie de moeite doet om de meerjarenbegroting door te nemen, komt al snel tot de conclusie dat deze extra middelen in de loop van de komende jaren als sneeuw voor de zon verdwijnen. De hoofdreden voor het steeds sneller smelten van de reserves zijn uiteraard de schulduitgaven. De kosten van de investeringsleningen stijgen van
35 miljoen in 2011 tot 85 miljoen in 2015; deze van de saneringsleningen van 102 tot 120 miljoen euro. De schuldenlast per inwoner stijgt van 270 euro in 2010 tot 427 euro in 2015.

Terwijl bij de ontvangsten vooral opvalt dat het dividend van de gemeentelijke holding (3 miljoen 52 duizend euro) schromelijk overschat zijn en de overdrachten – goed voor meer dan 90% van alle ontvangsten – afkomstig van het gemeentefonds, het Elia-fonds, de personenbelasting, de onroerende voorheffing – onbevestigde cijfers zijn. Op dit moment kunnen we absoluut niet met zekerheid zeggen in hoeverre we het geld van het Grootstedenbeleid na de vorming van een eventuele nieuwe regering in 2011 verder richting Antwerpen zal blijven vloeien; stellen we vast dat voor wat de uitgaven betreft er geen indexaanpassing in 2011 voor de personeelsuitgaven wordt voorzien. Voor wat de uitgaven betreft kunnen we alleen maar aansluiten bij onze kritiek van vorige jaren, nl. dat de dotatie aan het OCMW absoluut niet in overeenstemming is met de realiteit. Voor wat het OCMW betreft wordt het zoals de voorbije jaren wachten op een begrotingswijziging van wellicht 10 à 15 miljoen euro extra dotatie voor het OCMW. Het blijft de vraag waarom we ten aanzien  van het OCMW een struisvogelpolitiek voeren en telkens weer de kop in het zand steken. Indien men voor wat de ontvangsten en de uitgaven een realistischer inschatting zou maken, ben ik ervan overtuigd dat het resultaat voor het eigen dienstjaar negatief in plaats van positief zou uitvallen.

Antwerpen, melkkoe voor de autonome stadsbedrijven

Mijnheer de burgemeester,

Wat opvalt in de begroting 2011 is dat dit jaar 200 miljoen extra wordt uitgegeven aan overdrachten in de richting van nog maar eens bijkomende stadsbedrijven nl. AG Stedelijk Onderwijs en AG Kinderdagverblijven. Ondertussen telt Antwerpen 9 autonome stadsbedrijven. Met de oprichting van al deze autonome stadsbedrijven levert het Antwerpse stadsbestuur een bewijs van onbekwaamheid aan zichzelf af. Schepen Van Peel zei het onlangs nog op een televisiedebat op ATV: “De autonome stadsbedrijven werken efficiënter, zuiniger en rationeler dan de eigenlijke stadsdiensten. Via de autonome stadsbedrijven vermijden we logge procedures, regelneverij en overheidsbemoeienissen alom”. De publieke biecht van Van Peel is er één die kan tellen. Feitelijk komt het er op neer dat wat we zelf doen we niet beter doen. Besteed het werk uit; laat het beleid voeren door autonome stadsbedrijven en het lukt allemaal zoveel beter. Helaas kan ik de schepen niet tegenspreken. Misschien moeten we van het College van Burgemeester en Schepen ook maar een autonoom stadsbedrijf maken om het optimaal en efficiënt te laten functioneren.

Wat echter wel een feit is dat de democratische controle op al deze autonome stadsbedrijven ontbreekt. Ik weet het wel, in sommige van die Raden van Bestuur (AG Vespa, Havenbedrijf, GAPA) zitten wel enkele leden van de oppositie. In andere autonome stadsbedrijven geraken de oppositieleden overigens niet verder dan de Algemene Vergadering. Daar mogen de afgevaardigde gemeenteraadsleden toezien op het dagelijks beheer van deze autonome stadsbedrijven.

Van een breed en transparant maatschappelijk debat over de algemene beleidsopties is in deze Raden van Bestuur natuurlijk geen sprake. De leden van de oppositie zitten er meestal bij voor spek en bonen en dienen enkel als democratisch alibi om een indruk van inspraak en controle te wekken. Op het totaal budget van goed 1.164.792.900 miljard euro miljard aan uitgaven wordt ondertussen meer dan  523.059.500 miljoen doorgesluisd via overdrachten en dotaties. Mag ik er op wijzen dat het overgrote deel van al die vzw’s en autonome stadsbedrijven die centen ontvangen uit de ruif van het Antwerpse stadsbestuur nog niet eens een begroting voor 2011 hebben opgesteld. (AG Vespa, AG Stedelijk Onderwijs, AG Stadsplanning, vzw Ciso, vzw WNE, vzw Werkhaven, vzw Jeugdinfra, vzw Antwerpen Sportstad, …)

Logischerwijs zouden deze bedrijven eerst hun budget moeten opmaken en vervolgens laten controleren door Inspectie Financiën en andere bevoegde diensten. In de praktijk betekent dit dat wij vele honderden miljoenen doorstorten aan autonome bedrijven waarvan we niet eens weten wat ze met deze centen gaan aanvangen; hoe ze het geld dat ze van ons kregen gaan besteden. Deze autonome gemeentebedrijven dreigen meer en meer de autonome zandbakken van de respectievelijke schepenen te worden die ver weg van de kritische blikken van de gemeenteraad, de pers en de drukkingsgroepen hun ding kunnen doen. Vandaag vraagt u ons om “carte blanche” te geven aan een aantal vzw’s en autonome bedrijven die niet eens de moeite doen om ons voorafgaand in kennis te stellen van hun begroting. Zoveel blindelings vertrouwen zou ik zelfs nog niet eens aan mijn partijgenoten geven, laat staan aan de schepenen en partijen van de meerderheid die de plak zwaaien in deze autonomen bedrijven en vzw’s.

Pestbesparingen

Mijnheer de Burgemeester,
Het stiekeme personeelssaneringsplan waarbij 550 jobs verdwijnen, heeft veel kwaad bloed gezet. Ten eerste omwille van de methode. Slecht nieuws wordt door het stadsbestuur zoveel mogelijk doodgezwegen of weggemoffeld. In het A-handboek van Patrick Janssens over positieve communicatie staan vijf vuistregels over “slecht nieuws”.

- Negatief nieuws zoveel mogelijk doodzwijgen;
- Als het negatieve nieuws toch uitlekt, minimaliseren of onder de   mat vegen;
- Als de oppositie uitpakt met negatief nieuws en alternatieven formuleert. Deze alternatieven accapareren maar nooit uitvoeren;
- Nooit het debat aangaan met de oppositie, drukkingsgroepen of boze burgers over negatief nieuws. Maak hen – als het kan met de hulp van de pers – belachelijk;
- Negeer negatief nieuws, dan gaat het wel vanzelf over.

Ten tweede is er de sanering zelf waarvan door schepen Van Peel beweerd wordt dat ze geen invloed op de dienstverlening zal hebben.

Tiens, betekent het sluiten van de zeven lokale bibliotheken, het definitief sluiten van de Ruggeveldijspiste of het afschaffen van het ophalen van bedrijfsafval in de haven dan geen vermindering van de dienstverlening? Deze pestbesparingen zijn overigens druppels op een hete begrotingsplaat en frustreren alleen de betrokken gebruikers. Het wegsaneren van 550 jobs – weliswaar niet via ontslagen maar via afvloeiingen – wordt gecompenseerd via het binnenhalen van langdurig werkloze allochtonen via vier vzw’s in het kader van zgn. sociale tewerkstelling. Alleen al bij de dienst PO (patrimoniumonderhoud) worden ondertussen 3,5 % van de jobs via sociale tewerkstelling ingevuld. Vele PO-arbeiders hebben de stellige indruk dat via deze weg goedkope tijdelijke laaggeschoolde arbeiders ingeschakeld worden om de jobs van contractuele ambtenaren uit te voeren.

De Oosterweel-hocus pocus

Mijnheer de burgemeester,
Met interesse heb ik de meerjarenbegroting doorgenomen om te weten te komen hoe de extra centen die moeten opgehoest worden om de Oosterweeltunnel te realiseren, worden verantwoord.

Oké, de 352 miljoen is ondertussen volgens schepen Bungeneers op een miraculeuze wijze herleid tot 61 miljoen ten laste van de stad. Maar ook over die 61 miljoen ten laste van de stad wordt met geen woord in de meerjarenplanning gerept. Een vergetelheid of een ultieme hocus pocus-truc van schepen Bungeneers, wie zal het zeggen. In ieder geval opnieuw een voorbeeld dat op een bijzonder creatieve manier met de cijfers wordt omgesprongen.

Uitkeringstoerisme richting Antwerpen

Mijnheer de Burgemeester,
Terwijl Vlaanderen na een periode van stijging ten gevolge van de economische crisis sinds september een daling kent van de werkloosheid met net geen 2%, steeg zij in Antwerpen met 2% (cijfers oktober 2010). In Vlaanderen is 7% van de beroepsbevolking werkloos; in Antwerpen 16% (vorig jaar 14%). Alleen Genk heeft in Vlaanderen een hogere werkloosheidsgraad (18%).

Vooral de Antwerpse haven en de groot-industrie werden hard getroffen. De Nationale Bank becijferde dat het aandeel van de Haven in het Vlaamse BBP met 15,64% daalde en dat ook het tewerkstellingsaandeel in het algemeen met 2,95% achteruitging.

Op het moment dat Opel Antwerpen de deuren definitief sluit en duizenden Antwerpse productiearbeiders hun job verliezen; komt de Antwerpse SP.a-schepen van Economie en tewerkstelling niet verder dan wat vage beloftes over de vestiging van een zgn. Antwerp Headquaters, welke het promoten van wat dan heet “creatieve en innovatieve projecten” à la “Barcamp, Bizcamp en Tedx”.

Nochtans is het ondertussen voor iedereen duidelijk dat vooral de samenstelling van de bevolking en vooral de toevloed van allerlei vreemdelingen – asielzoekers, illegalen, volgmigranten en laaggeschoolde Nederlandsonkundige immigranten tout court – zonder economische of maatschappelijke meerwaarde de belangrijkste reden zijn voor de hoge werkloosheid in onze stad. Zolang we toelaten dat Antwerpen – en bij uitbreiding de andere schaarse grootsteden van ons land – de vergaarbak is voor al hetgene men elders liever kwijt dan rijk is, dan zal de werkloosheid er blijven toenemen.  Het uitkeringstoerisme naar een stad als Antwerpen neemt ongekende vormen aan. 4633 (is 58,7%) van de 7890 leefloners zijn ondertussen asielzoekers of geregulariseerde illegalen. Één op vijf vreemdelingen  - en ik spreek niet eens over allochtonen - is werkloos Ik blijf het herhalen, alleen een inschrijvingsstop van nieuwe vreemdelingen kan aan het uitkeringstoerisme naar onze stad een einde maken.

De verbrusseling van Antwerpen 

Mijnheer de burgemeester,
De voorbije weken kwam Antwerpen quasi permanent negatief in het nieuws. De toename van het aantal winkeldiefstallen, de stijging van de geweldcriminaliteit en de stagnatie van de criminaliteit op het hoogste niveau ooit, de stiekeme plannen om 550 personeelsleden te saneren, de stijgende werkloosheid en toenemende armoede, de verloedering, het geweld en de overlast ten gevolge van de drugplaag op het De Coninckplein en de uitbreiding in heel Antwerpen-Noord, de onbeheersbare situatie van het toenemend aantal illegalen en asielzoekers in onze stad, het quasi failliet van het OCMW …

Daartegenover staat de aankondigingspolitiek van het stadhuis die via het herkauwen van alsmaar dezelfde plannen – het voetbalstadion, de heraanleg van de kaaien, de ontwikkeling van het Eilandje, het MAS, … – het geforceerde positieve beeld van het nieuwe Antwerpen onder Patrick Janssens wil ophangen. De luchtballon is ondertussen langzaam maar zeker aan het leeglopen. Het prioritaire recht op veiligheid van zekere burgers is in deze stad absoluut  niet gegarandeerd. Het toenemend aantal vreemdelingen, vluchtelingen en illegalen in combinatie met een nauwelijks nog te beheersen drughandel en een toename van de geweldcriminaliteit al dan niet het gevolg van de drughandel, is een zeer explosieve cocktail. Door het niet actief willen opsporen van illegalen; het gedogen van druggebruik en het niet repressief willen optreden ten aanzien van de drugdealers en drugbendes, door geen zerotolerantiebeleid ten aanzien van criminaliteit en onveiligheid te voeren, door te weigeren een immigratiestop af te kondigen, dreigt Antwerpen te verbrusselen.

Inderdaad, Antwerpen vertoont in steeds sneller tempo dezelfde symptomen als de hoofdstad Brussel. De verbrusseling van Antwerpen houdt in dat we geconfronteerd worden met een aantal welvarende wijken en zelfs districten die geïnfiltreerd en/of omringd worden door steeds groter wordende buurten en stadsdelen waar toenemende verarming, werkloosheid, vervreemding en verloedering, illegaliteit en geweldcriminaliteit eerder de regel dan de uitzondering zijn. Dit alles gaat gepaard met de uittocht van steeds meer jonge Vlaamse gezinnen die in eerste instantie gaan lopen uit de verpauperde wijken en de betere wijken en districten opzoeken in de eigen stad om uiteindelijk finaal de stad te verlaten. Het beleid van dit stadsbestuur dat weigert te kiezen voor een harde aanpak van de criminaliteit; voor een zerotolerantiebeleid ten aanzien van druggebruik en drughandel; voor het actief opsporen van illegalen; voor het invoeren van een immigratiestop; voor het niet langer gedogen van allerlei vormen van overlast, marginaliteit en zogenaamde kleine criminaliteit; voor het een halt toeroepen van de maghrebijnisering en de islamisering van onze stad leidt automatisch tot het gedogen van hele wijken, buurten en stadsdelen waar langzaam maar zeker niet meer onze wetten maar de wetten van de sharia en de islam of erger nog de wetten van de jungle gelden.

Wie deze noodlottige spiraal wil doorbreken, wie van Antwerpen geen tweede Brussel wil maken, moet af van het al te tolerante multiculturele links progressieve sprookje dat “Antwerpen van iedereen is”. Antwerpen is niet van iedereen. Wie hier komt om te profiteren en te parasiteren van onze sociale voorzieningen; wie hier illegaal verblijft; wie zich bezondigt aan drughandel, criminaliteit of erger; wie weigert om de regels en wetten die gelden voor iedereen te respecteren en op te volgen die moet er onverbiddelijk uit. Zolang we het kaf van het koren niet durven scheiden; zolang we blijven gedogen en goedpraten; zolang we de kool en de geit blijven sparen, zal het fout blijven lopen.  

“ZOT van A” is slechts een “Feel Good”-film

Mijnheer de burgemeester, collega’s,
Vlak na de zomermaanden begeleidde u twee Antwerpse dames die gedurende zes jaar een wereldreis per fiets hadden gemaakt door Antwerpen. U liet hen het MAS, het nieuwe gerechtsgebouw,  Park Spoor Noord, het Felixpakhuis en andere realisaties  zien en de conclusie van de beide enthousiaste charmante maar naïeve dames in de Gazet van Antwerpen was: “De stad heeft een facelift gekregen.” Kortom, het Antwerps bureau voor toerisme zou geen betere rondleiding hebben kunnen geven. Belangrijker dan wat u liet zien is vooral wat u in Antwerpen niet liet zien.

U ging niet naar de Turnhoutsebaan in Borgerhout of naar de markt op het Laar waar men alleen nog Arabisch hoort praten en bijna uitsluitend gesluierde vrouwen ziet. U ging niet naar het De Coninckplein waar illegale drugdealers hun criminele handel kunnen drijven; u ging niet naar het Statiekwartier waar de Oost-Europese maffia het voor het zeggen heeft; u ging niet naar de Handelsstraat in Antwerpen-Noord waar de twee Antwerpse wereldfietsers kennis zouden hebben kunnen maken met een straat waar de winkelopschriften enkel nog in het Arabisch zijn; u ging niet naar de fietsenparking onder het Astridplein waar gemiddeld vier fietsen per dag worden gestolen; u ging niet aankloppen bij één van de gemiddeld  14 Antwerpse gezinnen die dagelijks het slachtoffer worden van inbraken; u ging niet langs in een gettoschool waar nog 5 of 10% autochtone Antwerpse Vlaamse kindjes naar school gaan 

Met het citeren van de lijst van plaatsen waar u niet kwam zou ik ongetwijfeld mijn volledige begrotingstoespraak kunnen vullen. Dat hoeft echter niet. Want het enige wat ik met deze opsomming wou illustreren is dat de ballon van het geforceerde, kunstmatige, positivo sfeertje dat opgehangen wordt door het Antwerpse stadsbestuur zeer snel doorprikt kan worden. Misschien niet door twee Antwerpse vrouwen die na zes jaar afwezigheid door de burgemeester in de stad worden rondgeleid maar wel door de honderdduizenden Antwerpenaren die iedere dag opnieuw met de Antwerpse realiteit worden geconfronteerd. 

“Zot van A” is een leuke ‘feel good’-film van Jan Verheyen die je anderhalf uur een warm gevoel geeft. Wanneer je echter je knusse cinemazetel in Kinepolis verlaat en geconfronteerd wordt met de Antwerpse realiteit, dan weet je dat “Zot van A” slechts een leuke film is maar ook niet meer dan dat. Ik zou vandaag dan ook een oproep willen doen om de struisvogelpolitiek te verlaten en de kop niet langer in het zand te steken voor de echte problemen waarmee onze stad wordt geconfronteerd.

De Laatste Fase

Mijnheer de burgemeester,
U had het al begrepen. De Vlaams Belang-fractie zal uw begroting niet goedkeuren. Met deze begroting komt u trouwens terecht in de laatste fase van deze legislatuur. Wanneer we op basis van de objectieve parameters – werkloosheidsgraad, armoede- en werkloosheidscijfers, criminaliteitstatistieken, aantal vreemdelingen, asielzoekers en illegalen, OCMW-cijfers, demografische cijfers, … enz.  – het gevoerde beleid evalueren dan is de balans absoluut niet positief.

U moet het steeds meer hebben van de perceptie en steeds meer minder van de feiten. Zelfs in progressieve kringen die u in 2006 als een soort goeroe de hemel inprezen, wordt ontgoocheld op uw beleid gereageerd.

Mijnheer de burgemeester,
Abraham Lincoln zei het reeds: “You can fool some of the people all the time, and all of the people some of the time, but you cannot fool all of the people all the time”

Lincoln had gelijk. Daarom stemmen we tegen uw begroting.

Het belangrijkste gebrek aan het concept “multiculturele samenleving” is dat men de spontaneïteit van een historische ontwikkeling onmogelijk maakt door een principe als ideaal op te leggen. Men maakt dus abstractie van de individuele vrijheid om al dan niet in een ideaal te geloven, en maakt ongevraagd en zonder mandaat van een theoretisch concept een voldongen feit.

Fout dus, want iedereen heeft recht op vrijheid maar beslist niet om in een pluralistische maatschappij een bepaalde ideologische keuze op te leggen aan al de anderen. Zelfs voor de modaliteiten zoals de opschortende of ontbindende voorwaarden, het tijdsbestek en dergelijke meer werd niemands mening gevraagd noch het volk geraadpleegd.

Van uit historisch perspectief zijn er dus reeds voldoende redenen om om aan te nemen dat dergelijke multiculturele samenleving gedoemd is om te mislukken.

Maar is er is meer. Pluralisme en zeker een pluralistische samenleving vergt wederkerige tolerantie.

Wederkerige tolerantie in een multiculturele samenleving vergt een uitgesproken, door elke samenstellende cultuur beleden en geëerbiedigde tolerantie ten overstaan van alle andere subculturen. Tolerantie is iets anders dan 'begrip voor' of 'onderwerping aan'.

Het concept van een opgelegde multiculturele samenleving was dus niet alleen op zich reeds fout maar droeg de kiem van mislukking in zich omdat er bij voorbaat geen garanties voor of door een toetredende subcultuur kunnen geboden en gewaarborgd worden.

De onderlinge discrepantie tussen de wereld-culturen is nog dermate groot dat het een aanslag zou betekenen de meeste onder hen onder te brengen in een overkoepelende multiculturele samenleving zonder de individuele vrijheid te schenden en het recht op het nastreven van geluk van hele groepen mensen af te schaffen. Een Papoea of Amazoniër wordt levend gedood in zulke samenleving, cultureel en fysiek. Abstractie maken van de reële onderlinge verschillen tussen actuele of toekomstige subculturen is derhalve totaal onverantwoord zo niet zelfs misdadig.

De zogenoemde multi-culturele samenleving is gedoemd om het voorwerp te worden van interne conflicten door de ene of de andere subcultuur bij wijze van agressie of zelfverdediging. De ontplooiing van geweld door de spontane acties en reacties een absolute zekerheid.

Het intern maken van etnisch of subcultureel geweld biedt niet de geringste meerwaarde tegenover de vroegere conflicten. Integendeel de kans is groot dat de multiculturele samenleving conflicten importeert of uitlokt waarvan de kortzichtige multiculturele ideologie niet eens het bestaan vermoedde. Aan de vruchten kent men de boom.

Het doel heiligt nooit de middelen en idealisme is onvoldoende om een algemeen aanvaardbaar resultaat te leveren. Integendeel, bij het importeren van een gewelddadige of geweld minnende subcultuur streeft men niet alleen het doel voorbij maar maakt het doel onmogelijk bereikbaar. Een betere manier om oorlog en geweld sociologisch in een samenleving in te bakken is haast ondenkbaar. Wie oorlog en geweld zegt denkt meteen ook onverdraagzaamheid, intolerantie, repressie, onvrijheid en een permanente staat van gemeenschappelijk ongeluk, of wat is het anders?

De definitieve goedkeuring van het “onvoorwaardelijk” multicultureel maatschappelijk model betekent dan ook een definitief afscheid. Vaarwel pluralisme en verdraagzaamheid, vaarwel vrijheid, vaarwel beschermde minderheden, vaarwel vrede, vaarwel democratie.

En uiteindelijk ook vaarwel multiculturele samenleving, die na het vernietigen van de vredelievende subculturen het zal gepresteerd hebben zichzelf te ontpoppen in een nieuwe wereld van gewelddadige vervangers.

Zie daar de finale logica van een zelfdestructief ideologisch concept en absurd verzinsel.

Lucky9

(wordt vervolgd)

Gazet van Antwerpenb meldt dat  bij huiszoekingen  een tiental verdachten opgepakt zijn  in verband met een geplande terreuraanslag in België. Zeven van de verdachten werden in Antwerpen in het Belgisch-Marokkaanse milieu gevat. Drie onder hen staan bekend als leden van Sharia4Belgium.

De verdachten werden verrast tijdens simultane huiszoekingen in onder andere de Helmstraat, de Turnhoutsebaan en op het Sint-Jansplein. De verdachten hebben de Belgische, Nederlandse, Marokkaanse of Russische nationaliteit.Misschien bezitten sommigen wel de  Buitenaardse nationaliteit.

Het onderzoek werd sinds eind 2009 gevoerd en daarbij kwamen twee organisaties in beeld. Het gaat enerzijds om een internationale jihadistische terroristische groepering die gebruikt maakte van de website Ansar Al Mujahideen om geld in te zamelen voor extremistische doeleinden. Deze groepering had waarschijnlijk nog geen specifiek bepaald doel voor een aanslag.

Anderzijds richtte het onderzoek zich op recruteerders, kandidaat-jihadisten en de financiering van een Tsjetsjeense terroristische organisatie, met name het Kaukasisch Emiraat.

Op vier verschillende plaatsen in Antwerpen werden verdachten opgepakt. Naar verluidt zou het onder meer gaan om panden rond het Sint-Jansplein, de Helmstraat en de Turnhoutsebaan.

Hebt u bij u in de buurt iets verdachts gezien, laat het ons weten via hier@reageren.be.

Zeven verdachten werden in Antwerpen opgepakt. Ook in Nederland en Duitsland werden verdachten gearresteerd.

Ze zullen in de loop van de dag voor de onderzoeksrechter worden geleid. Tijdens het onderzoek werden eerder al meerdere mensen aangehouden in Spanje, Marokko en Saoedi-Arabië.

Ook in Brussel hebben Belgische speurders dinsdag terreurverdachten opgepakt. Die arrestaties zouden inhoudelijk echter niets te maken hebben met de huiszoekingen in het Antwerpse.
De operatie in Brussel, het zou gaan om 17 huiszoekingen, was gericht tegen het Belgisch islamitisch centrum Al Sabil. Tien tot twintig mensen werden opgepakt. Ze worden ervan verdacht dat ze jongeren ronselden om aanslagen te plegen in Irak en Afghanistan.

Slechts een deel van de verdachten wordt er effectief van verdacht deel uit te maken van de groep die jonge moslims probeerde te rekruteren. Wat de rol is van de anderen, is niet duidelijk. Volgens verscheidene media zouden de verdachten mogelijk banden hebben met de Belgische extremiste Malika El Aroud en met het terreurnetwerk al Qaeda.

Eerder op de dag raakte al bekend dat bij een gelijktijdige politie-actie een tiental terreurverdachten werd opgepakt in België, Nederland en Duitsland. Ze planden naar verluidt een aanslag in ons land en hadden hun uitvalsbasis in Antwerpen. Daar zouden zeven verdachten opgepakt zijn, de meeste van Marokkaanse origine. Drie van de zeven terreurverdachten zijn lid van de organisatie Sharia4Belgium. Ze verschijnen vandaag nog voor de onderzoeksrechter.

In dezelfde zaak waren er eerder al aanhoudingen in Spanje, Marokko en Saoedi-Arabië.

Bron : GvA

Wij begrijpen al de drukdoenerij niet. Morgen of zo zal blijken dat het allemaal op een vergissing berust en de dames en heren worden direct vrijgelaten en hun collaboratie-advocaten zullen schadevergoedingen eisen. Er zijn geen aanslagen gebeurd, er werd alleen wat over gepalaverd. Want alle opgepakten zijn uitgesproken erkentelijk voor al de sociale en financiële voordelen die zij ontvangen van het gulle land B.

U herkent ongetwijfeld de stem van de zanger : Bud Flanagan die de intro zong van deze befaamde Britse reeks. Zo maar een tussendoortje, terwijl de verhuizers een lunchpauze nemen.

Bram Moskowicz (L) Advocaat Michel Pestman (R) en de mannelijke persoon (Midden) is Mevrouw Ties Prakken…. Dat wordt weer wraken, Bram!

GEERT GEEL - 11 NOVEMBER 2010

In Amsterdam denken ze dat we gek zijn. Vandaag werden drie nieuwe rechters aangewezen die Wilders van een eerlijk proces moeten voorzien.

Wel, vergeet het maar. Van dat eerlijke proces komt helemaal niets terecht. De soap begint gewoon van voor af aan en het kan niet anders of er zit voor Bram Moszkowicz niets anders op dan ook deze rechter(s) maar weer te wraken.

Waarom? Lees even mee, we gaan eerst een stukje terug in de tijd:

"Advocaat Ties Prakken wil dat het Openbaar Ministerie in Amsterdam de aanklacht tegen Geert Wilders in het momenteel lopende strafproces aanscherpt. Volgens Prakken, die een aantal aangevers tegen Wilders bijstaat, heeft het OM ?de meest aanstootgevende, de meest strafbare? uitlatingen van Wilders buiten de tenlastelegging gehouden."

Bron : Telegraaf

Goed onthouden, op naar het volgende bericht:

"Voortzetting zaak Wilders

Amsterdam, 11 november 2010 – De rechtbank Amsterdam streeft er naar de zaak Wilders op korte termijn te hervatten. De rechtbank is in overleg met partijen over de voortgang en planning van de zaak.

De rechtbankcombinatie die de zaak Wilders opnieuw gaat behandelen in de rechtbank Amsterdam bestaat uit mr. A.A.M. van Oosten (voorzitter), mr. G.P.C. Janssen (oudste rechter), mw. mr. J.C. Boeree (jongste rechter).

Bron: Rechtbank Amsterdam

Zie hier het nieuwe trio dat dit keer wel moet zorg dragen voor een eerlijke rechtsgang van Geert Wilders. Althans, daar mag je op vertrouwen na de beschamende vertoningen de afgelopen tijd. Men kan zich geen foutje meer veroorloven. Toch?

Maar.... die jongste rechter, mw. mr. J.C. Boeree, ken ik die niet ergens van?

Ja.... wacht eens even? Doceert zij geen 'Vreemdelingenrecht voor strafrechtadvocaten', samen met mr. M.F. Wijngaarden, advocaat bij ‘Böhler Franken Koppe Wijngaarden Advocaten’?

Jazeker!

Hoe is het mogelijk! We hebben het over dezelfde rechter die in haar vrije uurtjes een beetje bijklust, samen met Marq Wijngaarden, een van de kopstukken van Böhler advocaten, en kantoorgenoot van Michiel Pestman en Ties Prakken, die de aanklacht tegen Wilders nota bene willen aanscherpen.

Natuurlijk staat het mevrouw Boeree vrij om te doen wat ze doet. Maar in het kader van de afgelopen gebeurtenissen, in combinatie met de enorme gevoeligheid die om dit politieke proces hangt, waar zelfs het kleinste smetje op de (schijn van) onafhankelijkheid kan leiden tot toestanden die het imago van de rechtsstaat ernstig kunnen schaden, had men deze keer toch veel voorzichtiger moeten zijn. De link tussen rechter Boeree en Böhler advocaten is een onaanvaardbare link. Een blunder van formaat. Is er echt niemand te vinden die géén link met een van Wilders' aanklagers heeft?

Of speelt er toch wat anders.....

Ben ik in overtreding als ik zeg dat ook dit zaakje stinkt? Dat hier wederom sprake is van doorgestoken kaart? Dat tenminste EEN rechter in deel 2 van het Wildersproces, dat zelfs nog moet beginnen, de toets der kritiek (zou die bestaan) niet kan doorstaan?

Wat een rotzooi!

Bram, succes met de volgende wraking!

Tips of reageren? Surf naar:

http://www.pim-fortuyn.nl/pfforum/topic.asp?TOPIC_ID=72129

o-o-o-o-o-o-o-o—o-o-o

En de carnaval gaat verder….

Advocaat wil aanklacht Wilders aanscherpen

AMSTERDAM - Advocaat Ties Prakken wil dat het Openbaar Ministerie in Amsterdam de aanklacht tegen Geert Wilders in het momenteel lopende strafproces aanscherpt. Volgens Prakken, die een aantal aangevers tegen Wilders bijstaat, heeft het OM „de meest aanstootgevende, de meest strafbare” uitlatingen van Wilders buiten de tenlastelegging gehouden.

Dat zei Prakken donderdag in tv-rubriek Nieuwsuur. Volgens de advocate gaat het onder meer om door Wilders gedane oproepen tot „racistisch geweld”.

Prakken schreef donderdag samen met haar vakgenoot Michiel Pestman een brief van die strekking aan de officieren van justitie die zijn belast met de strafvervolging van Wilders. Het OM liet donderdag in een reactie weten dat zij niet aan het verzoek van de beide raadslieden zullen voldoen.

Pssst

Tja, als de galg niet helpt, dan misschien het systeem Pim Fortuyn eens heruitvinden? Was niet zeer mooi, maar zeer efficiënt…

DIGITALIA : http://www.bloggen.be/tafelspringer/archief.php?ID=985957

(met veel dank !)

Gemeenteraad met bollen voor Filip Dewinter from Gazet van Antwerpen on Vimeo.

De circa 900 medewerkers van Fedasil gingen maandag in staking : zij kunnen de werkdruk niet meer aan, er moeten méér werkingsmiddelen vrijgemaakt worden en er moet meer personeel aangeworven worden. Bovendien eisen de Fedasil-medewerkers, die een contractuele arbeidsovereenkomst hebben met de overheid, een statutaire benoeming. Zij trokken naar staatssecretaris Philippe Courard (PS) om hun eisen kracht bij te zetten.

Courard, een Waalse socialist voor wie de partij, de vakbond, de mutualiteit en de tientallen socialistische nevenorganistaties die zijn leven bepalen,  één grote moederborst zijn, schaarde zich direct achter de stakerseisen. Als hij had gedurfd had hij ook een rood FGTB-hesje aangetrokken en enkele paletten in de fik gestoken voor zijn kantoor.  Hij werd luid toegejuicht door de syndicalisten en de dat deed de man zichtbaar plezier. Applaus heeft op élke mens een merkwaardige uitwerking : sommigen worden er aan verslaafd.

Het opvangen, begeleiden, onderbrengen van asielzoekers is een fullt-time dienstverlening geworden die net als de federale staat zelf onbeheersbaar is, uit zijn voegen barst en onbetaalbaar is. Fedasil is in handen van Waalse socialisten, die opgevoed worden met een heilige overtuiging dat geld uit de hemel neerdwarrelt en dat de staat oppermachtig ieders leven maakt en breekt : dàt soort Marxisme is een vrijzinnige evenknie van het religieus fundamentalisme.

De asielprocedure in het land B 

België heeft het vluchtelingenverdrag en de overeenkomst van Dublin onderschreven. De asielprocedure is er geregeld in de Vreemdelingenwet van 15 december 1980, voluit de Wet betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen.

Personen die in het land B politiek asiel aanvragen worden eerst gehoord door de "Dienst Vreemdelingenzaken", een dienst van de FOD Binnenlandse Zaken. Die registreert de aanvraag en gaat na of belgië bevoegd is. Indien ja,  wordt de aanvraag doorgestuurd naar het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen. Sinds de hervorming van de procedure op 1 juni 2007 doet de Dienst Vreemdelingenzaken geen uitspraak meer over de ontvankelijkheid van de aanvraag.

Het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen zal de asielaanvraag beoordelen. Verklaart die de aanvraag gegrond dan bekomt de aanvrager het statuut van erkend politiek vluchteling. Een negatieve beslissing kan in beroep aangevochten worden bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (de vroegere Vaste Beroepscommissie voor Vluchtelingen). Een negatieve beslissing van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen kan nog aangevochten worden bij de Raad van State.

Onder meer door het bestaan van de vele beroepsmogelijkheden - die meestal ook uitgeput worden - kan het vele jaren duren vooraleer er een "definitieve" beslissing is. In 2007 werd een hervorming doorgevoerd die er voor zou moeten zorgen dat de procedure sneller en performanter wordt. In de realiteit valt er weinig van te merken, gezien de laksheid van de diensten die al dan niet stiekem aangemoedigd worden door de politiek.

De meeste aanvragers zijn minvermogend en kunnen niet zelf in hun levensonderhoud voorzien. Ze hebben gedurende heel de procedure recht op "materiële hulp", dat wil zeggen voedsel en onderdak. Deze neemt meestal de vorm aan van opvang in een opvangcentrum beheerd door of voor rekening van de Federale Overheid, in dit geval Fedasil.

Een erkend politiek vluchteling ten slotte kan aanspraak maken op het leefloon en allerlei sociale voordelen (tot en met schoonheidsbehandelingen toe). De uitkering wordt uitbetaald door de OCMW's die ook vaak huisvesting verzorgen.

De asieltornado

Wij hebben enkele gegevens verzameld over de asieltornado die over het land B is neergestreken. Laat ons voorafgaand duidelijk maken, dat wij vanzelfsprekend alle menselijke begrip opbrengen voor de échte asielzoeker, de vluchteling die zijn land verlaat voor de internationaal erkende redenen. Dat er een tafelschuimer mede tussendoor schuift, zal onvermijdelijk zijn, en om die enkeling bekreunen wij ons niet. Wèl om de tienduizenden die elk jaar misbruik maken van het statuut en voor een ware invasie zorgen, met alle noodlottige gevolgen vandien. 

Racisme ? Misselijk worden we van dat woord !

Deze vaststelling is niet racistisch, onmenselijk of meedogenloos : we zullen het zelf maar zeggen, want kritiek op deze materie wordt direct afgedaan als egoïstisch racisme. Neen, dus.  Wat momenteel aan het gebeuren is in het land B is een misdaad tegen de mensheid : arme drommels worden naar hier gelokt met valse beloftes door linxe onverantwoorde idioten, om terecht te komen in een chaos van ellende, waarbij sommigen hoofdprijzen wegkapen en anderen verdwijnen in de illegaliteit.  De eigen bevolking ziet machteloos toe hoe haar normale leefomgeving ondersteboven wordt gehaald en hoe de belastingsgelden verkwist worden, terwijl er voor de eigen behoeftes niks meer over blijft. Toch wel, een dagelijks stijgende staatsschuld van momenteel 350 miljard !

Cijfers

Het land B telt 20 asielcentra  (volgens andere gegevens 17, op enkele min of meer steekt het niet). In 2009 waren er 17185 dossiers bij Fedasil die betrekking hebben op 22785 personen. De ganse Europese Unie telde 246210 dossiers. 

België staat bij de Top 5 wat betreft asielzoekers in Europa.  De Middellandse Zeestaten Malta en Cyprus zijn door hun geografische ligging de meest aangewezen aanleghavens voor asilisten. Aantal vluchtelingen per 1000 inwoners :

Malta 58

Cyprus 40

Zweden 26

Oostenrijk 19

Het land B 16

Vergeleken met onze buurlanden, doen wij het uitstekend : Duitsland 3 - Groot-Brittannië 5 -  Frankrijk 6 - Nederland 9 en Luxemburg 10.  Aan het staartje van het Europese peloton bengelt Portugal met 0,1 vluchtelingen per 1000 inwoners.

En wie zoekt bescherming onder de vleugels van het barmhartige belgië ?  De Top 5 bevat iets meer dan de helft van alle asielvragers :

Russen en Tsjetsjenen 16%

Serviërs 12%

Armeniërs 9%

Afghanen 8%

Guinezen 6% (Afrikaans islamland)

Deze cijfers hebben enkel betrekking op de  geregistreerde asielzoekers.  Illegalen vormen nog een andere groep. Onze vrienden uit de Prachtlanden Marokko en Turkije , om het bij dezen te houden, vervoegen het land om mede te werken aan de ondersteuning van onze economie en welvaart langs de kanalen van gezinshereniging en rap-rap-belg condities.

Zo zijn we weer wat wijzer geworden. En kunnen we de toekomst hoopvol tegemoetblikken. Blikt u mede ?

Ray

Bron : media, wikipedia, fedasil 

Vele levende wezens en alle zoogdieren hebben een geheugen. De mens heeft bovendien het vermogen om zich vragen te stellen en kritisch na te denken. Over al wat hij waarneemt, hoort, ziet of voelt. Ook over zichzelf en zijn bestaan. Met wat we niet weten kunnen we geen rekening houden. Omdat het ons nooit aangeleerd of verborgen gehouden is. Met wat we niet willen weten ook niet.

Weten bepaalt maar is iets anders dan gedrag. Men kan bij voorbeeld liegen en bedriegen. Weten is op de keper beschouwd formeel logisch. Ofwel weet men ofwel weet men niet of meent men te weten van niet. Daarom is de vrijheid van meningsuiting belangrijk. Gedrag vertoont dit dualisme niet. Gedrag is rationeel, irrationeel of emotioneel gestuurd door complexe beweegredenen. Het kan eerlijk zijn maar het kan ook gespeeld en geveinsd zijn met het doel te misleiden en te bedriegen.

Er zijn weinig gedragingen die meer bewondering afdwingen dan onbaatzuchtig idealisme zonder bijbedoelingen. Echter eens de hoeveelheid te groot wordt, de motivatie blind is of berust op suggesties van anderen is de afwezigheid van persoonlijke bijbedoelingen totaal onvoldoende om met zekerheid te stellen dat het getoonde idealisme onbaatzuchtig is.

Het bevindt zich dan namelijk in groot gevaar. Niet alleen omdat overdaad altijd schaadt en de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen, maar vooral omdat individuele onbaatzuchtigheid altijd in het vizier ligt van misbruik door derden.

Idealisme of idealistisch gedrag mag dus nooit naïef zijn noch fanatiek want dan is de kans groot dat het ofwel niet onbaatzuchtig is en dus een groot deel van zijn waarde verliest, ofwel veroorzaakt of gestuurd wordt door domheid, indoctrinatie, propaganda of andere realiteiten die maar al te graag misbruik maken van slavenarbeid verricht door vrijwilligers.

Met wat idealisten niet willen weten, kunnen ze spijtig genoeg ook geen rekening houden. Dienvolgens is hun idealisme niet meer onbaatzuchtig maar egoïstisch en vermoedelijk veroorzaakt door een mengeling van persoonlijke bijbedoelingen waarvan anderen meestal zelfs onmerkbaar misbruik hebben gemaakt. Zo misbruikt het moreel kwade energie uit idealisme dat intrinsiek op zich moreel hoogstaand is. Kritiek op hun handelwijze wordt door idealisten meestal opgevat als kritiek op hun idealisme zelf. Indien dit gepaard gaat met het fenomeen van niet willen weten ziet men een goed voorbeeld van cognitieve dissonantie in werking.

Zoals de individuele vrijheid beperkt wordt door de individuele vrijheid van anderen, zo is ook idealisme pluralistisch. De mensen zijn nu eenmaal principieel gelijkberechtigd en hopelijk gelijk behandeld door de wet, maar nooit volledig gelijk. Idealen kunnen tegengestelde doelstellingen beogen, maar niet alle idealen zijn even doordacht of moreel hoogstaand. Bovendien kunnen ze aan iedereen toebehoren ongeacht de graad van ontwikkeling van de geestelijke vermogens van diegene die een bepaald ideaal koesteren. Vandaar dat idealen vrij snel gemonopoliseerd worden door ideologieën, wat het gevaar van ongewilde en onvermoede beïnvloeding exponentieel verhoogt.

Het vreedzaam afzonderlijk naast elkaar leven van onderling verschillende culturen is geschiedkundig en sociologisch een recent verschijnsel. Tot voor amper enkele decennia was het eerder de uitzondering dan de regel. Die regel heette oorlog en was meestal niet eens latent aanwezig maar het grootste deel van de tijd ergens gekenmerkt door een gewapend conflict. Het was een realistisch model en geen theoretisch.

Oorlog is echter dermate ongewenst dat men de toestand van afwezigheid van oorlog, vrede genaamd, definieerde als vreedzaam naast elkaar leven. Het werd een aan de praktijk ontleend theoretisch model. Lang werd dit model levendig gehouden door de herdenking van de destructie eigen aan de oorlog bij voorbeeld op de vlakte aan de Yzer in “Flanders Fields”.

Oubollig vonden sommigen, niet passend in onze agenda en nadelig voor onze desiderata zeiden anderen, voornamelijk politici en opiniemakers. Iets waardevol naar de prullenmand verwijzen is echter voor het collectief geheugen niet gemakkelijk te aanvaarden zonder waardevol en werkzaam alternatief. En hier begon het schoentje te wringen.

Allicht uit idealisme werd door sommigen het theoretisch model van het vreedzaam naast elkaar leven gebruikt om een ander nieuw theoretisch model als ideaal naar voor te schuiven. Niet naast of met elkaar zouden van elkaar verschillende culturen moeten gaan leven, maar onder elkaar gemengd. Zoals men drankjes mengt met de bewering bij elke poging 'haute cuisine' in het glas te toveren.

De verborgen financiële kosten van een dergelijk project pleiten zonder meer tegen het doorvoeren ervan bij gebrek aan controleerbare parameters. Maar er is meer verkeerd met het concept. Bij gebrek aan maatschappelijke controle en zelfkritiek in hoofde van de bedenkers zou de multiculturele samenleving wel eens culturele zelfmoord of genocide kunnen garanderen.

Lucky9

(wordt vervolgd)

Ziezo, dat vindt de staatszender ervan. Doordrenken, impregneren, erin hameren, erop kloppen tot ze het aanvaarden, begrijpen hoeft niet, het is immers 'goed voor de mensen' nietwaar? Zich laten onderdompelen tot verstikkens toe of uitgestoten en uitgespuwd worden, eventueel gebroodroofd. Dat bij 71% van de leerlingen thuis nooit over politiek of sociale kwesties gesproken wordt, ligt simpel aan het feit dat de linkse dwingelandij wiggen drijft in de gezinnen. Voor zover er nog intacte gezinnen bestaan die écht samenwonen en écht samenleven, ook dat is een desastreus gevolg van linkse mismeestering. 

Welke ouder kan eigenlijk nog zonder te tandenknarsen naar de van de pot gerukte, selectieve berichtgeving kijken of luisteren ? Wie durft er nog kwaliteitskranten rond laten slingeren, behalve die paar versteende délégués, die paar wereldvreemden of diegenen die hun  brood met beleg verdienen  aan de geïmporteerde miserie?

Je zit precies nog op school in je eigen huiskamer, levenslang leugens bijleren. 

Ouders zijn voor de politiekers en hun bijna totaal volgzame media geen ouders meer maar naar beneden genivelleerde pubers. Einheitswurst met artificieel gekleurde pasta ieder dag en iedere dag opnieuw van hetzelfde.

Hebben ouders die de indoctrinatie via staatszender en pers  ingelepeld krijgen wel de nodige kritische opvoedkundige capaciteiten, zijn zij open genoeg en gezond zelfredzaam ?

En onze jeugd ? Die is dan blijkbaar toch bezegend met gezond verstand. Maar dat hebben de linksen niet graag. Mag Kevin zijn interesse tonen voor Aïsha, zonder dat ie in mekaar getimmerd wordt door een Mohammed en zijn hele entourage van broers en neven ? Neen ? Allez dan, dan hebben alle Kevins een normale reflex, iets anders dan het hatelijk opgedrongene 'weg met ons!'

Er is nog veel werk aan de winkel ... inderdaad, om de gevolgen van het rampzalige wanbeleid van links dat samenspant met sociale fraudeurs, mensenhandelaren en godsdienstfanatici terug tot een normale samenleving herop te bouwen.

Jade

af en toe lossen wij een schot
op nen bus of een glazen kot
we mogen ons toch amuseren
en die ouwkes hier ambeteren
af en toe lossen wij een schot
op nen bus of een glazen kot
geef hier die sacoche of ik geef u 'n mot
op uwe grijzen kop
 
ik heb mij ne schietstok en kogels gekocht
dat is hier vrij simpel te kopen
ik heb met mijn maten een plaatske gezocht
vanwaar we kunnen gaan lopen
we wachten geduldig den eerste bus af
wij horen van ver ene komen
wij schoten bus dertig zijn spiegel eraf
de chauffeur is nog steeds nie bekomen
 
refr.(verkort)
af en toe lossen wij een schot
op nen bus of een glazen kot...
geef hier die sacoche of ik geef u een mot
op uwen grijzen kop
 
er stond een oud vrouwke vlak voor haar deur
ze had ons direkt in de gaten
bij 't zien van mijn schietstok verbleekte haar kleur
ze wou nog naar binnen geraken
wij waren veel rapper en pakten haar vast
we duwden haar snel in een kamer
we vonden veel geld in haar slaapkamerkast
ze kreeg nog ne klop van den hamer
 
refr.
af en toe lossen wij een schot
op nen bus of een glazen kot
geef hier die sacoche of ik geef u een mot
op uwen grijze kop
 
vandaar zijn we dan naar de imman gegaan
we wilden ons zondekes biechten
maar diene gaf ons direkt te verstaan
dat hij ons da niet wou verplichten
we hadden geen moslim-madamke beroofd
of niet op een moslim geschoten
we hebben hem dan maar plechtig beloofd
van nog heel veel ouwkes te kl*ten

jos  

(wie anders ?)

 Wat men al niet met een appel kon bereiken vroeger.

Wat vindt u van een kwartiertje originele  Pinocchio ? Om de herinnering levendig te houden.

+ Aanpassing 22.11.10 - 07.30 uur

Gerolf Annemans : "Als mijn auto niet meer rijdt en kapot is, koop ik een nieuwe wagen".  Deze logische stelling werd tegengesproken door Wouter Beke (CD&V), Caroline Gennez (sp-a), Alexander Decroo (Open-VLD, die trouwens meer van paarden afweet dan van auto's) en de onverbeterlijke Wouter van Besien (Groen!) : zij willen allen voortdoen met het wrak (zie afbeelding). Jan Jambon van de NVA verving de tot voor enkele maanden omni-presente voorzitter, Bart de Wever. Als er hinderlijke onderwerpen ter sprake komen, zoals de splitsing van belgië, dan valt De Wever in geen velden te bespeuren. De NVA-voorzitter meent zijn geloofwaardigheid te kunnen handhaven door ongeloofwaardig afwezig te zijn.

Wij hebben, vermoedelijk zoals de meesten onder ons, met belangstelling de reportage van Panorama gevolgd over de problemen inzake de splitsing van het land B. Eerst de mening van 11 universiteitsprofessoren die op hun vakgebied de mogelijkheden evalueerden. Bea Cantillon, veroorloofde zich naast een wetenschappelijke en bondige analyse, de expressie van haar allerindividueelste belgicistische gevoelens :  "De sociale zekerheid kan best gesplitst worden, maar het verbrokkelen van de solidariteit over meerdere zelfstandige landen, betekent een achteruitgang van onze beschaving". 

Om te beginnen is dit een loze uitspraak zonder meer, zeker als je weet dat het overeind houden van de solidariteit een mechanisme is, dat de bestuurlijkheid van de staat compleet verlamt. Wat primeert, professor, het land regeren of het geld weggeven tot de burgers aan de bedelstaf zijn ?  Trouwens over de beschaving gesproken : de overheid tolereert momenteel heel wat andere toestanden, die niet alleen een achteruitgang van de beschaving betekenen maar een regelrechte vernietiging van onze civilisatie met zich brengen. En laat dàt dan duidelijker geen  loze uitspraak zijn : elke dag plankzeilen over de actualiteit zegt genoeg.

Op de enkele specifieke terreinen die besproken werden, was er quasi unaniem een conclusie dat de splitsing van het land B een absolute mogelijkheid is, zij het met heel wat technische problemen. Uitgerekend Annemans heeft die (en vele andere, die niet aan bod kwamen) beschreven in zijn boek en er ook de oplossingen bij aangereikt.  Hoofdzaak is dat er politiek onderhandeld moet worden en dat de wil tot de creatie van 2 of 3 nieuwe staten  aanwezig is. Men voelde wel bij een aantal deskundigen dat zijzelf er niet met hun hart bijwaren, wat hun volste recht is.

De Vadder wees er op, dat de V-partijen in Vlaanderen niet ver afstaan van een absolute meerderheid. Nu moeten enkel die partijen ook nog de moed hebben om hun beloftes waar te maken.  En dat geldt natuurlijk in eerste instantie voor de NVA, die zich tot hiertoe gedraagt als een partij van nep-Vlamingen die er alles aan doet om vooral het officiële spel mee te spelen en het land B overeind te houden. Politieke wil wordt dus niet alleen bepaald door massale ondersteuning van de kiezers : de dubbelzinnigheid van de NVA bewijst dit voldoende.  Wij kunnen enkel hopen dat heel wat Vlaams-nationalisten die zich hebben laten verleiden door de welsprekende voorzitter elke dag inzien, dat de strategie van collaboratie niets oplevert.

Wat een filosoof van Louvain-la-Neuve kwam uitrichten in dit gezelschap, is een misterie. De man noemde iedereen die voor de splitsing van het land B opkomt, idioten.  Wij vonden het een leuke verademening kennis te maken met de mening van deze excentrieke kierewiet. Het ene verwijt is het andere waard.

Dat Ivan de Vadder zijn reportage aanving met het zoeken naar het bestaan van een scenario voor de splitsing van een land, vonden wij merkwaardig.  En zijn verwondering bij de ontdekking, na enkele profs gehoord te hebben, dat de grondwet of het internationaal recht daarbij geen enkele oplossing biedt, doet ons twijfelen aan de intelligentie van de 0000-reporter. Maar soit, hij meent het niet goed met Vlaanderen en dat was ook herhaaldelijk te merken in kleine genuanceerde uitlatingen die zijn gehechtheid aan het land B niet verborgen.

Uit het politieke debat bleek alras dat er twee kampen waren : de belgicisten en de anderen. Waarbij enkel Gerolf Annemans duidelijk kon en durfde te zijn. Lode Vereeck van LDD was ongetwijfeld een degelijke en rationele medestander. (vendelzwaaien is ook ons ding niet, mijnheer Vereeck maar het is compleet irrelevant ; wat een flutopmerking overigens). De moeilijkste rol was weggelegd voor Jambon die door een goed op dreef zijnde Open-VLD-voorzitter Decroo zeer goed omschreven werd : de NVA probeert gas te geven, maar staat tegelijk op de rem.  De afwezigheid van De Wever sprak boekdelen : de man van de 1001 woorden en Latijnse spreuken heeft zich nog eens laten kennen als een angsthaas.

Tot slot kwamen 4 Franstalige politici aan het woord (in een aparte studio, wilden zij niet samen met Annemans aan één tafel zitten ?). Een zielig hoopje, als u ons vraagt. België splitsen kàn niet en vooral màg niet ! Dat was het.

Wie compleet in de mist verdween was de bleke Wouter Beke van de de CD&V : "ik ben geen belgisch-nationalist, noch een Vlaams-nationalist" sprak de aanstaande partijvoorzitter.  In een land dat van bij zijn ontstaan getekend en mistekend werd door de nationaliteitenkwestie tot het er finaal aan ten onder gaat, dergelijke uitspraak doen, verdient de prijs van ruggengraatloosheid. Zo zijn politieke tjeven nu eenmaal.

De creatie van een onafhankelijk Vlaanderen is vooral een kwestie van politieke wil.  Dat is belangrijk en dat noopt de Vlaams-nationalisten om zich eensgezind te verzamelen omheen één partij die daar compromisloos voor in de arena treedt.

Ray ( 21.11.10 geplaatst om 23 uur)

Het antwoord op uw laatste vraag is inderdaad Ray, de franstalige politici wilden niet met Annemans aan één tafel zitten. Grappige maar tegelijk veelzeggende anekdote: Lode Vereeck was de enige aan de debattafel die het Annemans-boek reeds gelezen had èn bekloeg er zich over dat het zo veel moeite kostte er aan te komen in zijn lokale Standaard Boekhandel (Dimitri)

Oproep Z11-Z11-Z11

Met de Z11-Z11-Z11-actie (Zelf-Zelf-Zelf) van Voorpost heeft u - endat reeds meer dan dertig jaar - een volwaardig alternatief om een sociale actie te steunen. Een sociale actie voor mensen in nood van ons eigen volk.

Met onze Z11-Z11-Z11-actie zorgt Voorpost ervoor dat enkele honderden Vlamingen (vorig jaar 219), die in financiële nood verkeren, met de eindejaarsfeesten een kerstpakket ter waarde van 50 euro  (hoofdzakelijk voedsel) ontvangen.

De noodhulp van Voorpost gaat in de eerste plaats nog altijd naar slachtoffers van de repressie. Verder naar families en personen uit de Vlaamse beweging en tenslotte naar Vlamingen in materiële nood in de volksbuurten van onze steden en gemeenten.

Met de ontvangsten ondersteunen wij eveneens Vlaamse verenigingen die getroffen worden door onheil (brand- en waterschade, politiek vandalisme).

Eveneens ondersteunen we Vlaamse families actief in de Vlaamse beweging die in financiële moeilijkheden komen wegens bv. operaties of een ander probleem dat zware financiële gevolgen heeft voor het betrokken noodlijdende gezin.

Verder dient dit fonds voor het betalen van boetes, gerechts en advokaatkosten van militanten die veroordeeld worden omwille van verantwoorde politieke acties.

De activiteiten van onze ‘Huizen van Vlaamse solidariteit’ werden ondertussen uitgebreid met SOS- hulpploegen. Concreet wil dit zeggen dat, wanneer nationalisten te kampen hebben met bv. overstromingen , brand, … Voorpost een hulploeg zendt met het nodige materiaal om dadelijk de eerste nood te helpen lenigen.

Tenslotte zorgen wij voor gratis bijlessen voor kinderen van Vlaamse families die dit zelf niet kunnen bekostigen.

Laat solidariteit onder Vlamingen geen ijdel woord zijn. Steun deze campagne en maak er samen met ons ook dit jaar weer een groot succes van. In naam van al diegenen die we, dankzij uw solidariteit en uw steun, in de maand december een kerstpakket kunnen aanbieden, van harte dank!

Johan Vanslambrouck Luc Vermeulen Liliane Verhulst Bart Vanpachtenbeke

STEUN DE Z11.Z11.Z11-actie van Voorpost rekeningnummer:

979-2397632-88

Voorpost altijd op post voor Vlaanderen, nu weer dankzij onze steun.