In 1996, intussen alweer ruim 12 jaar geleden, dreigde Claude Eerdekens er in een woelig Kamerdebat al mee dat Wallonië eruit zou trekken. “Als jullie (Vlamingen) zo doorgaan, wees dan niet verbaasd als Frankrijk straks aan Brussel grenst” schreeuwde de PS-politicus woedend. Rik Daems, een VLD’er die zich nooit eerder op een gezonde Vlaamse reflex liet betrappen, beantwoordde de aanval laconiek: “Si vous voulez aller à la France, allez-y!”. Vrij vertaald: als jullie bij Frankrijk willen, ga maar, wij houden u niet tegen. Het verbale duel zorgde toen nog voor algemene hilariteit, maar de kans dat er in het huidige politieke klimaat nog om gelachen wordt, is uiterst klein.
‘La douce France’
Dat de klad er diep in zit, bleek al op 21 juli. Uit honderden kelen mocht dan nog de wanhopige kreet ‘vive le roi’ weerklinken, met hier en daar een zeldzaam ‘leve de koning’, de nationale feestdag werd overschaduwd door een troosteloze begrafenisstemming. De Franstalige trouw aan vorst en vaderland vertoont overigens onmiskenbaar opportunistische trekjes. Als de Vlamingen de geldkraan toedraaien, hoeft België voor hen niet meer. Vandaag zwaaien ze dus nog met zwart-geel-rood, maar morgen kan het Belgische vaandel zonder veel scrupules al ingeruild zijn voor de Franse driekleur.
De helft van de Walen ziet zo’n aansluiting bij Frankrijk trouwens wel zitten. Het zijn veelzeggende cijfers. Waar de Vlaamse onafhankelijkheidsgedachte decennialang smalend werd weggelachen als de dwaze droom van Vlaamse romantici, geldt dat in nog grotere mate voor het zogenaamde ‘rattachisme’, de politieke stroming die pleit voor aanhechting bij het Franse moederland.
Paul-Henry Gendebien – woordvoerder van het Rassemblement Wallonie-France – is niet verbaasd over de evolutie. “Cultureel, culinair, mediatiek, sportief: de Walen zijn in alles veel meer op Frankrijk gericht dan op Vlaanderen.” En België dan? “Het dringt nu stilaan tot alle Walen en Brusselaars door dat we het met de Vlamingen over niets meer eens raken. Alles is communautair, zelfs de hongerstakingen. Wat bindt ons nog?” (Het Laatste Nieuws, 30.07.08)
En dus kunnen we er maar beter een punt achter zetten. “België wérkt niet. Nu al hebben we een schijnregering, en als volgend jaar de Vlamingen nog ‘extremer’ (lees Vlaamser) stemmen, zal blijken dat er gewoon geen federale regering meer kan worden gevormd,” zegt Gendebien. Wijze woorden, voor één keer uit het zuiden van het land.
Confederalisme?
Intussen duikt de piste van het confederalisme steeds vaker op om België uit het politieke slop te halen. In een onderhandeling ‘van gemeenschap tot gemeenschap’ moeten Vlamingen en Walen dan uitmaken wat ze nog samen willen doen onder Belgische vleugels. Klinkt mooi, in theorie, maar of het in de praktijk en in de Belgische context ook nog werkt is een andere zaak. Wetstraatwatcher Jan Segers (Het Laatste Nieuws) zou er zijn hand niet voor in het vuur steken: “Elke gelijkenis in wat Jo Vandeurzen (CD&V) en Philippe Moureaux (PS) als confederalisme definiëren, berust op louter toeval. Hun invulling ervan verschilt dag en nacht.” En dus dreigt confederalisme niet meer te worden dan een schijnoplossing, nodeloos tijdverlies.
Waals parlementsvoorzitter José Happart trekt ook de kaart van het confederalisme. “Wie dacht dat hij of zij het land kon redden door ‘non’ te blijven zeggen, heeft zich zwaar vergist. (…) De enige mogelijkheid om België te redden, is een confederalisme met Vlaanderen, Wallonië en Brussel.”
Kijk eens aan, denk je dan, zelfs Waalse hardliners als Happart lijken plots bereid water bij de wijn te doen, maar laat u vooral geen zand in de ogen strooien. Het confederalisme wordt hier naar voor geschoven als het ultieme reddingsplan voor een afgeleefde en finaal vastgereden staat. Wat naïeve Vlamingen beschouwen als ‘een stap vooruit’, is voor Franstalig België niet meer dan een noodrem. En dat is ook de tragiek van álle vorige staatshervormingen. Het fameuze Belgische federalisme werd niét uitgedacht om de Vlamingen (en Walen) te geven wat ze nodig hadden en wat ze wensten, maar om België te redden. Hoeveel heil moet Vlaanderen verwachten van een confederalisme dat in wezen ook maar één doel heeft: het voortbestaan van België en de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië?
@ Bruno Valkeniers
Voorzitter Vlaams Belang
En oewist in Peking ?
De Chinese OS-delegatie
Slangen weer eens in opspraak
Overal waar je blauw of rood ziet regeren ...
kan je Schlangen zeker niet negeren ...
Dit giftig serpent blijft potverteren en frauderen ...
Minister tikt UHasselt op vingers
Onderwijsminister Frank Vandenbroucke heeft Universiteit Hasselt op de vingers getikt, nadat eerder ook al het Rekenhof kritiek had op de communicatie van hun naamsverandering. In 2005 had Groep C en Slangen de opdracht gekregen om de wijziging van LUC in UHasselt te verkondigen, zonder dat andere communicatiebureaus mochten meedingen naar het contract.
In een brief aan de unief laat de minister nu weten dat dit niet kan: een openbare aanbesteding is wettelijk verplicht. “Verder heeft dit geen concrete gevolgen. UHasselt heeft ook al geantwoord dat ze in de toekomst beter gaan uitkijken en de wetten op de openbare aanbesteding zeker gaan naleven”, klinkt op het kabinet van Vandenbroucke. De bewuste brief kwam er na parlementaire vragen van Jan Peumans. Voor de opdracht werd 21.000 euro betaald.
“We geven inderdaad toe dat we fout gehandeld hebben, een marktbevraging was beter geweest”, reageert rector Luc De Schepper. De reden: de - omstreden - beslissing over een nieuwe naam viel in februari en de unief wilde voor de vakantie dat UHasselt wijd en zijd verspreid raakte. “Daarom hebben we voor Groep C gekozen, waarmee we al eerdere lopende contracten hadden. Een volledig nieuw bureau inwerken, zou wellicht te veel tijd gekost hebben. Dat is het probleem met een naamsverandering: je kan daar geen twee jaar over doen.” Voor de huidige communicatie is alles volgens de officiële weg gelopen, het contract is nu in handen van een nieuw bureau.
Mentaliteitsverschillen worden niet uitgewist door migratie
Het is de tweede maal op nauwelijks een week tijd, dat twee kleine meisjes thuis verdwijnen en gelukkig zeer vlug terug opduiken.
De eerste maal deed de verdwijning zich voor in Willebroek en werd het kindje gezond en wel teruggevonden in Brussel. De tweede onrustwekkende verdwijning was te Antwerpen en ook daar werd de volgende dag het kind ongedeerd thuis afgeleverd.
In beide gevallen ging het om moslimgezinnen. Het waren ook telkens de vaders die het woord voerden en de moeders stonden stilzwijgend op de achtergrond. Het was duidelijk en pijnlijk om te zien hoe die vrouwen een onderdanige en gelaten houding aannamen. Je moet geen psychiater of gezinstherapeut zijn om te zien, hoe het daar aan toegaat.
De jonge kinderen waren het afgestapt na ruzie in het gezin, alhoewel dat nooit bij de eerste meldingen gezegd werd. Dat feit kwam terloops boven water nadat alles in orde was.
Vreemd is, dat meisjes van rond de zeven jaar dan terechtkomen bij familie, een tante in het eerste geval, of een vriendinnetje en daar blijven overnachten, zonder dat die opvangers de ouders verwittigen. Die alarmeren wel de politie en Child Focus en heel de winkel van sinkel wordt ijlings in gang getrapt, wat overigens normaal is, want kinderen zijn kinderen. Ook als sommigen proberen te insinueren dat wij daar anders over denken.
Wat alleszins wél anders is : de mentaliteit bij de vreemdelingen, en vooral die van moslim-origine. Vaders oefenen vaak een schrikbewind uit en zijn de onbetwistbare heersers met alle onrechtvaardigheden van dien. Als kinderen er onderuit trekken (op zo'n jonge leeftijd, dat is niet normaal) wil dat veel zeggen over de toestanden in die gezinnen. Maar ook bij de ontvangende families, klopt het niet. Daar wordt ook gevreesd voor de woede van de vader en dat kan de reden zijn dat er geen contact wordt genomen met de familie van het gevluchte kind.
Zelf hebben wij al enkele geschiedenissen "horen vertellen" uit onze omgeving, die een mens liever niet hoort.
Ook dat zijn gevolgen van de zo geprezen multiculturele maatschappij. Een verrijking is dit alleszins nooit.
Juffrouw Ellen
Politie in het land B, Amerika en Australië : 3 democratische naties, of niet ?
(
Wat is het verschil tussen de Belgische, de Amerikaanse en de Australische politie?
Casus : Je bent politieman. Je wandelt in een afgelegen straat met je vrouw en kinderen. Plots verschijnt er een gevaarlijk individu met een gigantisch mes voor je. Hij kijkt je recht in de ogen en brult dat hij je geld wil. Hij bedreigt jou en je familie met zijn gigantisch mes. Jij hebt je 9 mm dienstpistool bij je en je bent toevallig de beste schutter van je korps. Je hebt slechts enkele seconden om na te denken en te reageren vooraleer hij aanvalt. Wat doe je?
In België : Vooraleer over te gaan tot actie eerst een diepgaand onderzoek uitvoeren: - Is het mes geen plastic namaakmes? - Verkiest de aanvaller te spreken in het Frans of het Nederlands? - Gaat dit incident een invloed hebben op mijn kansen voor promotie? - Gaat de media een profiel van hem maken en concluderen dat hij geliefd is door iedereen, zelfs door zijn hond? - Is hij lid van een bende die goed geïntegreerd is in onze maatschappij? - Is hij een nieuwe immigrant die niet goed weet hoe hij de politie moet benaderen? - Is het een ex-gangster vrij op proef die slecht gereïntegreerd is in onze maatschappij? - Gaat dit geval aanzien worden als een rascistische aktie en verlies ik mijn job? - Is dit een slachtoffer van alcohol of drugs en weet hij niet wat hij doet? Actie: ik zal hem dan eindelijk maar eerst vriendelijk vragen zijn wapen neer te leggen en als hij niet reageert op mijn herhaald en zeer vriendelijk verzoek BANG.
In Australie: BANG
In Amerika: BANG BANG BANG BANG BANG BANG BANG herladen BANG BANG BANG BANG BANG BANG BANG click click click click
DE GEVOLGEN:
In Amerika: een verslagje door middel van een invulformuliertje van 1 bladzijde, felicitaties en zaak geklasseerd.
In Australië: gewoon proces-verbaal, verdachte is altijd in fout.
In België : - Dringend proces-verbaal met alle mogelijke en onmogelijke motivaties waarom je hebt geschoten en of dat wel nodig was. - Verslag aan de korpschef. - Verslag aan de Burgemeester. - Verslag aan comité P. - Verslag aan de Algemene Inspectie. - Inbeslagneming van je wapen. - Tuchtonderzoek. - Verschijnen voor de onderzoeksrechter. - Verschijnen voor de rechtbank als verdachte. - Klacht tegen je met burgerlijke partijstelling door de familie. - Klacht met burgerlijke partijstelling door het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (bleek nadien illegale vreemdeling te zijn). - Veroordeling wegens doodslag. - Oneervol ontslag. - Jarenlang trauma met zelfmoordneigingen.
(Uit onze brievenbus)
Wat een vader lijden kan
Deze brave, sympathiek ogende huisvader heeft het niet onder de markt. De vijfenvijftigjarige papa heeft zijn dochter gewurgd. Niet in Pakistan of Iranistan, neen nabij Atlanta, de hoofdstad van Georgia, USA, waar het voor de rest multicultureel goed in mekaar zit met wat nog rest van de Amerikaanse way of life. Geef toe, de hoer van een dochter kwam thuis met de melding dat ze ging scheiden en het wou proberen met een Nieuwmans. Wat doet een beetje vader met het hart op de rechte plaats en het heilig boek gebrand in de éne hersencel waar de mens over beschikt ? Hij neemt een touw, en draaien maar. De Amerikaanse cops hebben de ongelukkige vader, die voor de eer van zijn familie opkwam, in de boeien geslagen. Het wordt tijd dat de sharia zijn intrede gaat doen in de Westerse landen. Dan wordt zo'n man toch vrijgesproken.
Toerkije dringend bij EU vooraleer helemaal vernield door aanslagen en rampen
Het is hopen en bidden dat onze regime-ministers niet in het vredige en lieftallige Toerkije op fakansie zijn, want anders komen die mensen weer niet tot rust.
In Antalya branden de wouden zich de Middellandse Zee in en in Istanbul werden er zonet (donderdag 7 augustus rond de tijd van noen) een aantal handgranaten naar een openbaar gebouw gezwierd. Juist mikken zit er bij die Toerken ook niet in, want de tuigen vlogen in het rond, wellicht was het pinnetje er niet eens uitgetrokken en hadden ze dat voor alle zekerheid vastgekleefd. Messen en steekwapens zijn beter te vertrouwen dan al dat moderne gooi- en smijtwerk.
Wij zijn alleszins tevreden dat onze lievelingsministerin Turtelbaum in Italië verblijft, waar tenminste niet met granaten gegooid wordt. Daar dreigt echter een ander gevaar, namelijk dat zij zou opgepakt worden door een militaire patrouille die veronderstelt met een verwilderde Roma-zigeunerin te maken te hebben, op rooftocht naar onschuldige kindjes.
Fakansie ? Je bent niet beter dan thuis. "Kom eens naar Ieper, waar het wemelt van de tjeven". Bijvoorbeeld.
Wij steunen Fernand ! Meer vrouwelijk blauw op straat en overal. + UPDATE : Nieuwe uitrusting
De storm rond de verdachte promoties aan de top van de federale politie is nog niet gaan liggen. Het Laatste Nieuws meent te weten dat het onafhankelijke controleorgaan Comité P een huiszoeking heeft uitgevoerd bij de Algemene Inspectie (AIG), de interne inspectiedienst van de politie, naar aanleiding van vijf dubieuze promoties. Meteen komt de geteisterde commissaris-generaal Fernand Koekelberg weer in opspraak.
De huiszoeking zou voornamelijk verband houden met Christina D., die in 2007 plots aan de top van de AIG terecht kwam. Daarbij verwierf ze ook een serieuze loonsverhoging. Kort daarop verwierven vier andere vrouwen bij de dienst ook een opvallende loonsverhoging.
Christina D., criminologe van opleiding, werkte daarvoor op het kabinet-Binnenlandse Zaken, onder Fernand Koekelberg.
De federale politie zegt dat het bericht compleet onwaar is. De AIG is namelijk een onafhankelijk controleorgaan, waar de federale politie geen beslissingsbevoegdheid heeft over het personeelsbeleid.
Hoedanook komt commissaris-generaal Koekelberg opnieuw in slechte papieren nadat hij eerder in opspraak kwam na de promotie van twee secretaresses. Jean-Marie Dedecker (LDD) vindt alvast dat Koekelberg ontslag moet nemen en wil ook een onderzoek naar de mogelijke betrokkenheid van minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael (Open VLD).
UPDATE + Nieuwe uitrusting
Het Land B blijft scoren en verbazen in het buitenland !
'Maddie ontvoerd in opdracht van Belgisch pedofilienetwerk'
Iedereen ontkent en de Morgen schrijft : "Al wat ontkend wordt, is niet gebeurd." Volgende zaak aub.
'Nederlandse nepagenten stelen miljoen aan goud van twee Belgen'
"Allez, oekandana ?" vroegen de twee belgen zich af. "Politie-agenten mogen toch niet pikkedieven".
Belg aangereden in Phuket, Thailand
De chauffeur koelde zijn woede op de gekwetste man door hem te stampen en te slaan. Achteraf verklaarde hij : "Het is toch maar een belg" (van die laatste bewering hebben we helaas geen bewijs)
Duitse baron lichtte ook Belgen op
"Allez, wie ist dat möglich, so einen freundlichen mann. Sein nahm war Von Münchhausen, sagte er uns"
GPS stuurt Belgische toerist trappen af in Siciliaans dorp
De 74-jarige toerist in gezelschap van zijn vrouw zei : Allez, ik ben
op weg naar de Villa Fanini in Lucca Toscanië, maar mijn tweedehands Tom-Tom heeft het laten afweten."
Zijn vrouw verbaasde zich dat de omstaanders haar verstonden.
Het fakansiegevoel bij Angeltjes : Gisteren Noorwegen, vandaag Zweden.
Uit testen van een Nederlandse firma blijkt dat er niets mis is met de Belgische mosselen. Dat laat de betrokken mosselkweker Willy Versluys weten. Begin deze maand werden de Belgica mosselen uit de handel genomen door het Federaal Voedselagentschap. In een staal werd toen een giftige stof aangetroffen die door algen in het water geproduceerd wordt.
Willy Versluys heeft klacht ingediend tegen onbekenden. Hij wil weten wat er fout is gelopen bij het onderzoek.
@ Krant van West-Vlaanderen
En wat zal de corpulente ambtenares die het zo slecht kwam uitleggen op televisie nu zeggen ? Een onderzoek naar het onderzoek van het onderzoek ? En de schade die geleden werd door die fabrikant ? En wat is die verdachte uitleg, dat de monsters genomen worden en vervoerd door een bedrijf dat zélf in de mosselkweek zit ? Waarom moeten de burgers in dit land steeds belazerd worden door de overheid ? Wanneer rot die belgische overheid nu eens op ? Er is nog plaats zat in Toscanië, bij de chef-leugenaar ! (we moesten eindigen met een uitroepteken, want de vraagtekens zijn weer eens op).
Savat !!!
O dierbaar België, o Heilig Land der Vaadren ,onze ziel en ons hart zijn u gewijd ...
Officieel stammen de Belgische koningen af van Leopold I en Louise van Orléans. Maar dat huwelijk was onwettig. Na de dood van zijn eerste echtgenote in 1817 was Leopold in het geheim getrouwd met de Duitse actrice Karoline Bauer. Als een echte plantrekkende "Belg-avant-la-lettre" had hij dat huwelijk geheimgehouden om zijn toelage uit de Britse schatkist niet te verliezen. Dat huwelijk werd nooit ontbonden. Leopold I was dus een bigamist. De hele Belgische dynastie is daardoor onwettig. En dat was nog maar het begin.
Leopold II
Opeen dag had Leopold IIeen oogje laten vallen op een vijftienjarig meisje. Hij organiseerde een fictief huwelijk voor haar, met een echtgenoot die mits een flinke afkoopsom onmiddellijk van het toneel verdween.Juridischgezien was het meisje door haar huwelijk automatisch meerderjarig geworden, dus de koning kon ongestoord zijn gangen met haar gaan.He twas geen misbruik van minderjarigen meer, alleen nog overspel. Leopold II had niet alleen een hele reeks maîtresses en buitenechtelijke kinderen, hij was niet alleen een goede klant in de luxebordelen. hij wasook een notoir pedofiel. Tijdens een proces tegen een beruchte bordeelhoudster in Londen bleek dat de Belgische koning 800 pond per maand betaalde voor de geregelde levering van meisjes,die tussen tien en vijftien jaar oud moesten zijn. Verder bekende de hoofdbeklaagde dat zij een meisje had afgeleverd op het koninklijke jacht Alberta toen dat in Londen lag aangemeerd. De zaak werd aan het licht gebracht door de gezaghebbende journalist William Stead, van The Pall Mali Gazette. Zijn artikelen leidden in Groot-Brittannië tot een grondige herziening van de wetten tegen prostitutie, vrouwenhandel en georganiseerde pedofilie.
De Belgische kranten zwegen als vermoord, net zoals ze over de genocide in Congo Vrijstaat zwegen. Door een sluw samenspel van intimidatie, desinformatie en omkoperij danste de pers volledig naar de pijpen van Leopold II. Hij was één van de eerste vorsten die de technieken van propaganda, manipulatie en desinformatie op een georganiseerde en moderne manier toepaste. De wreedheden van Leopold II in Congo hebben aan miljoenen mensen het leven gekost. Dat is natuurlijk veel erger dan alle seksuele uitspattingen samen. Maar we hebben daarover al eerder geschreven in de terugblik 'Leopolds Congo Vrijstaat' in februari 2006. Een schandaal dat wet de openbaarheid haalde was dat met barones De Vaughan. Geen adellijke dame, zoals de titel laat vermoeden, maar een vulgaire prostitué die erin slaagde zich op te werken tot officiële maîtresse van Leopold. Zij heette eigenlijk Blanche Delacroix. De koning overstelpte haar met geschenken: niet alleen een adellijke titel en dure juwelen,maar ook villa's en zelfs een kasteel met zilveren badkuipen en gouden kranen. En dat in een tijd waarin gewone arbeiders en pachters in totale verpaupering leefden... Terwijl zij samenleefde met Leopold II, die bijna vijftig jaar ouder was dan zij, ontving zij ook haar vroegere pooier in de koninklijke villa. Drie dagen voor zijn dood trouwde l.eopold met Blanche Delacroix. Na Leopolds overlijden vertrok zij naar Frankrijk met acht koffers vol bankbiljetten, goud, juwelen en aandelen.
«Koning-ridder"
In 1896 omschreef de Belgische kroonprins Albert, de latere "koning-ridder", Warschau als . une ville très laide encombrée de juifs crasseux." Het was geen eenmalige uitschuiver. Zijn antisemitisme had een diepgaande invloed op zijn politieke visie. Toen hij kort na de EersteWereldoorlog samen met koningin Elisabeth een officieel bezoek bracht aan de Verenigde Staten, waarschuwde hij de regering in Washington voor "de rol die de joden in het Bolsjewisme spelen en hun plannen om heel de wereld te overheersen" . Vele mensen, ook velen die geen antisemitische neigingen hadden, waren geschrokken van de rol die sommige joden in de Russische revolutie hadden gespeeld. Maar men moet een echte antisemiet zijn om er ook nog aan toe te voegen dat "de joden" een plan hebben om de wereld te overheersen. Dat komt regelrecht uit de Protocollen van de Wijzen van Zion . De Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken schreef in zijn dagboek dat het Belgische koningspaar geobsedeerd was door .jewish ambitions and (...) the Zionist mov ement" en dat zij ettelijke keren op dat onderwerp terugkwamen .
Tijdens de Eerste Wereldoorlog onderhandelde Albert I via zijn vertrouweling Waxweier jarenlang met het Duitse keizerrijk. Dat was niet zo moeilijk, want de Saksen-Coburgers hadden als Duitse prinsen nog veel invloedrijke connecties in hun oude moederland. Albert I was bereid kazak te draai en en een alliantie met Duit sland te sluiten. Maar de onderhandelingen liepen spaak omdat de Duitsers niet konden garanderen dat België "zijn" Congo zou mogen behouden. Dat belette allemaal niet dat er na 1918 een wrede repressie volgde tegen de Activisten die veel minder verregaande onderhandelingen met de Duitsers hadden gevoerd. Hypocrisie rijmt niet voor niets met monarchie.
"Noodzakelijke zuivering" - LEOPOLD III
Ook Leopold III had meerdere buitenechtelijke kinderen, en zelfs tijdens de zwangerschap van koningin Astrid ging hij bij maîtresses op bezoek. Hij was niet alleen een rokkenjager, maar ook een notoire antisemiet, net zoals zijn vader. Hij noemde de joden ooit "de grote schuldigen van al onze kwalen ". Verder verkondigde hij dikwijls stellingen als: "Wij zijn het slachtoffer van de joderij. Het is de judeo-maçonnieke kliek." Hij had geen enkel begrip voor de duizenden joden die wanhopig probeerden uit nazi-Duitstand weg te raken. Op 23 januari 1940 zei hij nog tegen minister Pierlot: "Het aantal Israëlieten dat sinds september1939 illegaal in ons land is binnengekomen, wordt geschat op 30.000. Acties tegen hen kunnen niet hard genoeg zijn." Anders dan de meeste Belgen wist Leopold III reeds in een zeer vroeg stadium van de oorlog dat de nazi's van plan waren Europa van alle joden te "zuiveren". Leopold verwijst naar die plannen reeds in juni 1940, toen de deportaties in België nog niet begonnen waren. Hij vroeg zijn vertrouweling Capelle of het niet beter zou zijn dat "anderen dan ikzelf" die "noodzakelijke zuiveringen" doorvoerden. In november van dat jaar herhaalde hij tegenover Capelle"nog eens zijn oude standpunt: "Je weet wat ik denk van de joden. De schade die ze ons hebben toegebracht is nog onvoldoende bekend.Zij zijn verantwoordelijk voor al onze problemen. Ik heb geen persoonlijke vijandschap tegenover de joden; ik heb er velen ontmoet. Maar dat belet me niet te erkennen dat zij een bedreiging voor ons zijn ."
LUXEPROSTITUTIE - ALBERT II
Toen Albert II nog kroonprins was, zat hij tot over zijn oren in het corruptieschandaal rond het Eurosystemcontract voor levering van militaire hospitalen aan de Saoedische Nationale Garde . Hij maakte toen deel uit van de Belgische delegatie en hij nam op eigen houtje herhaaldelijk initiatieven, zelfs in die mate dat de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken, Henri Sirnonet. hiertegen protesteerde . Toen Eurosystem eindigde met een frauduleus bankroet bleek dat er voor een contract ter waarde van 28 miljard frank zo maar eventjes 9 miljard voor steekpenningen voorzien was. Het schandaal van Eurosystem ging echter niet alleen over het smeergeld dat aan Belgische en Saoedische tussenpersonen was uitbetaald. De onderhandelingen werden ook opgesmukt met callgirls en feestjes die herhaaldelijk ernstig uit de hand liepen. Eén van de organisatoren was de Egyptische 'madame' Fortunata Israël, die aan het hoofd stond van een netwerk van luxeprostituees. Zij was ook in België zelf actief in Eurosystem Hospitalier Consortium, een bedrijf onder de koepel van de Generale Maatschappij, nog zo'n steunpilaar van de monarchie. De Generale maakte van haar diensten gebruik om Arabische (en andere) klanten 'gunstig te stemmen', zoals dat in het zakenjargon heel kies wordt genoemd. Subsituut de Prelle de la Nieppe getuigde hierover in de Bendecommissie
Bis: "Dit betekent dat (...) in de dossiers Eurosystem Hospitalier en het netwerk van Fortunata Israel enzovoort er steeds een aantal prominenten betrokken zijn uit de politiediensten en de politieke wereld, en dat je sommige namen ook terugvindt op fuiven waarvan we, onder weldenkende volwassenen, kunnen zeggen dat er geen kwaad mee gemoeid is. Dit verandert natuurlijk wel indien daar minderjarigen bij betrokken werden. (...) Het feit dat daar mogelijks prominenten bij betrokken waren -men spreekt in dit verband van een lid van een koninklijke familie -is ondraaglijk". Het waren profetische woord en: enkele jaren later zou minstens één van de nevendossiers in de zaak-Dutroux verticaal geklasseerd worden omdat er een lid van de koninklijke familie in werd vernoemd. Ja,de zaak Boël was misschien nog het kleinste schandaal van de Saksen-Coburgers.
Marc Joris
VLAAMS BELANG
06/2008 25 .
Opzij, opzij, opzij
@ Iovis
7de IJzerwake - zondag 24 augustus 2008
Vlaanderen
De bomen buigen zich deemoedig naar ’t oosten Takken geplooid, door de strakke westenwind Die weemoedig klagend, - niet te troosten , In deze vlakten, geen andere weerstand vindt
Diep verscholen, onder ’n brede grijs gespikkelde klak Robuust en hoekig, ’t zwijgzaam gesloten boerengezicht In wiens hart en ogen, een stuk vertrouwen brak Toen z’n geliefde Westhoek, onder vijandig geweld was gezwicht
Weiden en velden, waarop in bloed werd geschreven Hoe fragiel en kostbaar, de vrede kan zijn De nietigheid en onbelang, van een mensenleven Herleid tot rijen witte kruisjes, naamloos klein
Nog steeds vindt men, die vele littekens en sporen In de vergetelheid van jaren, vergeefs gesmoord Diep geworteld leed, waaruit de hoop werd geboren Dat dit heldenoffer, eens zal worden verhoord
En als boven de akkers, ver achter duinen en strand De zeldzaam blauwe hemel, asgrauw verkleurt Dan voel ik, hoe mijn gekwetste Vlaanderland Heel innig, om zijn verloren zonen treurt.
De IJzertoren is en blijft het Memoriaal voor de Vlaamse Ontvoogding, het Vredesmonument, erkend door de Vlaamse Gemeenschap
06-08-2008
Beledigde Arabieren dreigen met boycot Nissan
Dit is een reclamevideo op de Israëlische televisie in het Russisch en het toont Arabieren die hun woede koelen op een Nissan, omdat die te weinig benzine verbruikt. Saudie-Arabië heeft excuses geëist van Nissan, zo niet zal dit land oproepen tot een boycot van het automerk. Voor de rest is er niets aan de hand. Doorlopen, circulez ! De afgrond is niet ver meer.
Ook als Willem Vermandere het niet plezierig zal vinden op deze blog te komen, toch vinden wij dit een prachtig lied, dat we met stille eerbied beluisteren.
Geard Walschap (1898 - 1989) : nog maar eens slachtoffer van de tjeven.
Guido - Hugo - Gerard - Carla - Ninette - Bruno - Lieven Walschap
De gemeente Londerzeel (een CD&V-burcht gedrild door burgemeester Jozef de Borger) heeft het geboortehuis van een onzer grootste Vlaamse schijvers gesloopt. Er komt op die plaats een flatgebouw, want het oude huis was "een kankerplek in de gemeente".
Het huis heeft jarenlang leeg gestaan en de gekende tactiek van de verrotting werd toegepast om een reden te hebben voor de sloop. Minister Anciaux zou het gemeentebestuur verzocht hebben, een andere oplossing te zoeken. Zij hebben dan weer aan Anciaux gevraagd wat hij wil betalen. Het minabele ping-pong spel tussen politici die gebeten zijn door handigheidjes en totaal geen belangstelling hebben voor het grote doel. De staatskatholieken van Londerzeel hebben hun zoveelste revanche genomen op hun afvallige maar beroemde dorpsgenoot.
Dit is de manier waarop Vlaanderen omspringt met zijn kunstenaars en cultuurgeschiedenis. Aan een geblondeerd meisje met spaghettibeentjes dat een liedje zingt voor een Eurovisiefestival dat gedomineerd wordt door de balkanlanden, schenkt de regering gul 60.000 euri en het jaar later nog eens 40.000 euri aan een samengeraapte troep amateurs zonder talent.
Enkele honderdduizenden zijn echter niet te vinden om een cultuurhistorisch pand te restaureren. De flauwe uitleg dat het huis nauwelijks waarde heeft, is zwak en onnozel. Moet men soms geboren worden in een kasteel of een art-deco huis ? Trouwens die worden ook afgebroken als niemand een oogje in het zeil houdt.
De afbraak van het geboortehuis van Gerard Walschap is een schande en men zou zowel de cultuurbarbaar De Borger van Londerzeel als den Bleiter van Brussel voor het gerecht moeten dagen omwille van cultuurwandaden tegen de mensheid.
Walschap was van oorsprong een streng katholiek schrijver (hij is zelfs nog een tijd seminarist geweest, maar hij gaf toe dat het celibaat niets voor hem was). Net voor WO II heeft hij na een lange interne crisis het geloof verlaten, wat in die dagen felle reacties uitlokte en broodroof tot gevolg had. Walschap schreef toen zijn roman "Vaarwel dan" en in 1955 herhaalde hij zijn zienswijze in het strijdlustige "Salut en merci".
De tjeven hebben het hem nooit vergeven. Tot op de dag van vandaag. Ze hebben bijaldien het geluk te maken te hebben met een minister die begaan is met zijn eigen verdiet en emoties en die vooral de glorie van de multiculturele maatschappij nastreeft. Bij Walschap valt niet veel meer te rapen en respect voor het verleden van een van Vlaanderen's grootste auteurs is die man totaal vreemd.
