Het begint uit de hand te lopen : aanvallen te paard en per kameel
.
Surprise, surprise : Mubarak is a dictator
SURPRISE, SUPRISE : MUBARAK IS A DICTATOR door Amnon Rubinstein
De revolutionaire gebeurtenissen in Tunesië en Egypte dalen op de ‘internationale gemeenschap’ neer als donder en bliksem. De twee impopulaire regimes, hoewel ondemocratisch, waren niet enkel berucht om hun brutale repressie. Integendeel, Tunesië was bekend als een mild pro-westers regime waarin zowel polygamie alsmede de hoofddoek verboden werden.Egypte werd eveneens beschouwd als een milde autocratie en president Hosni Moebarak werd beschouwd als een gematigde, naar vredezoekende pro-westerse stoere jongen. Voorzeker, waren er klachten van NGO’s over schending van de mensenrechten, maar in vergelijking met de permanente anti-Israëlische barrage, waren dit maar twitterberichtjes.Tunesië, sinds 17 december 2010 tot op vandaag staat het land in rep en roerZowel Tunesië en Egypte zijn verkozen leden van het grote circus dat bekend staat als de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties. In haar verslagen, tezamen met wat milde kritiek, complimenteerde de VN-commissie beide regeringen: Tunesië werd geprezen voor het bouwen van “een juridisch en grondwettelijk kader ter bevordering en bescherming van de mensenrechten,” en Egypte werd geprezen voor initiatieven “genomen in de afgelopen jaren ten aanzien van de mensenrechten, in het bijzonder voor het oprichten van afdelingen voor de mensenrechten binnen de ministeries van Justitie en Buitenlandse Zaken.”Deze passages lezende, mag het best iemand vergeven worden te mogen denken dat de massademonstraties van de voorbije dagen beter gehouden werden in Genève aan de zetel van de Mensenrechtencommissie van de VN. En onnodig te zeggen, dat we niets in de wereld gezien of gelezen hebben in de media dat ons voorbereidde op de verschrikkelijke straatbeelden en beschuldigingen jegens het regime die uit elkaar spatten op onze tv-schermen; het idee dat Moebarak een dictator is kwam als een schok over op het westerse publiek.
Nigel Farage (19.01.2011) Euro-Unie = Schulden Unie
Video met Duitse onderschriften
Dewever gebruikt typische moslimspraak : *de keel oversnijden*
Tijdens gesprekken met de toenmalige bemiddelaars Pieters (N-VA) en Flahaut (PS) zou Bart De Wever hebben benadrukt dat de inzet van de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 wat hem betreft duidelijk is: “De keel van het Vlaams Belang-monster in Antwerpen oversnijden.” Dat schrijft De Morgen vandaag (1 februari) Bovendien mag een federaal akkoord “het monster geen zuurstof geven”.
“Met zijn uitspraken bewijst Bart De Wever alleszins het belang van het Vlaams Belang als zweeppartij en stok achter de deur in de communautaire onderhandelingen,” reageren Bruno Valkeniers en Filip Dewinter. “Wat zijn morbide obsessie jegens onze partij betreft, vergist de N-VA-voorzitter zich andermaal van tegenstander.”
In een dubbelinterview met Patrick Janssens stelde Bart De Wever eerder al dat “het Vlaams Belang op de terugweg zetten” een prestatie was “die altijd verbonden zal blijven met 2010” (GvA, 31.12.2010). Enkele weken geleden noemde hij het feit dat hij ‘het Blok’ zou hebben doen afkalven “het mirakel van zijn politieke leven.” “En”, zo voegde hij er nog aan toe, “ik vind dat ik daar te weinig credits voor krijg” (Humo, 21.12.2010). Dat een zelfverklaarde Vlaams-nationale partijvoorzitter de Vlaamse onafhankelijkheidspartij tot vijand nummer één uitroept en daarvoor ook nog ‘credits’ van het regime verlangt, is wel bijzonder vreemd.
“De recente uitlatingen van De Wever versterken de indruk dat hij er in de eerste plaats een duidelijke anti-Vlaams Belang-agenda op nahoudt”, aldus Valkeniers en Dewinter. “In dat geval speelt hij in de kaart van de behoudsgezinde en belgicistische linkerzijde. Niet in het minst zou hij de socialistische partij in Antwerpen, die in de Scheldestad sinds mensenheugenis aan de macht is, daarmee een grote dienst bewijzen.” Voor het Vlaams Belang is het ongehoord dat rechtse stemmen misbruikt zouden worden om een links beleid te voeren.
bron:VB
Ook volksvertegenwoordiger Filip de Man heeft een en ander te vertellen over de populaire N-VA vooriztter :
Vorige maand heb ik het nog gezegd op clint.be: De Wever wil voor zichzelf de burgemeesterssjerp van Antwerpen en alle andere bekommernissen zullen daar moeten voor wijken.
Redenen te over:
1. De Wever houdt helemààl niet van de Belgische politiek. Hij kon als lijsttrekker van de grootste partij het premierschap opeisen en deed dat uitdrukkelijk niet. Nota bene de PS’er Di Rupo kreeg van hem de ‘16’ aangeboden. De Wever wil bij mijn weten ook geen gewone minister worden in een federale regering.
2. Hij haat het Vlaams Belang. Toen hij zo’n tien jaar geleden - de NVA haalde in de peilingen de kiesdrempel niet meer - tevergeefs de top van het Vlaams Blok aanklampte, voelde hij zich diep vernederd. Kenners van het ‘Diagnostisch Handboek Psychiatrie’ begrijpen tot wat dat allemaal kan leiden, zeker als men z’n razernij kent ten tijde van de overstap van ‘zijn’ Marie-Rose Morel naar het VB. Overstap die dan nog bewerkstelligd werd door zijn Antwerpse aartsrivaal Filip Dewinter. De voorbeelden van De Wevers aversie zijn legio: eind vorig jaar verklaarde hij aan z'n vrienden van Humo (21.12) dat hij “het Blok” heeft doen afkalven en dat was - steeds volgens De Wever - “het mirakel van mijn politieke leven”. Nog in datzelfde linkse weekblad probeerde hij dan schaamteloos die ‘prestatie’ electoraal te verzilveren bij het eerder linksgerichte lezerspubliek van Humo: “Ik vind dat ik daar te weinig credits voor krijg”, kloeg De Wever.
3. Als hij in oktober van volgend jaar voor het bemachtigen van de Antwerpse burgemeesterssjerp moet kiezen tussen Dewinter en Janssens, kiest hij ongetwijfeld voor de linkerzijde. Men vergete niet dat hij niet alleen een podium krijgt in de linkse Humo, maar dat hij evenzeer mag schitteren in het al even linkse krantje De Morgen en diens cloon De Standaard. Vandaag blijkt zijn haat tegen het Vlaams Belang voor de zoveelste keer in De Morgen: het doel van De Wever bij de komende gemeenteraadsverkiezingen is "De keel van het Vlaams Belang-monster in Antwerpen oversnijden". Meneerke verklaart daaromtrent zelfs protserig dat hij in 2012 een "afspraak heeft met de geschiedenis".
En dat zou de spreekbuis moeten vormen van de rechtse meerderheid in Vlaanderen? Die Baes Ganzendock zou Vlaanderen moeten redden?
Filip De Man
(met dank aan Le Camp des Saints in Vlaanderen van Roeland van Walleghem, dat wij van vandaag af opnemen bij onze aanbevolen steks)
Een dag uit het leven in het kleurrijke Sint-Jansmolenbeek
Man probeert eigen neef omver te rijden
Een man uit de Brusselse gemeente Sint-Jans-Molenbeek heeft woensdagvoormiddag geprobeerd zijn eigen neef omver te rijden en heeft hem vervolgens met de dood bedreigd. Hij werd door de politie opgepakt. Dat meldt het parket donderdagmiddag.
03:44 Molenbeek krijgt nieuwe Nederlandstalige school
Tegen 2013 opent een nieuwe Nederlandstalige school met 450 plaatsen in de Zaadstraat, vlakbij het Astridpark. Dat staat in de bijzondere begroting van de gemeente.
02:35 Molenbeek wordt door schenking eigenaar van historische boom
De gemeente Molenbeek wordt eigenaar van één van de oudste bomen van Brussel. De linde staat in de Kasterlindenstraat.
13:37 Man (28) sticht brand en dreigt dan familie in brand te steken
De politie van de zone Brussel-West heeft donderdag een 28-jarige man opgepakt nadat hij per sms gedreigd had zijn familie uit Sint-Jans-Molenbeek in brand te steken.
12:03 Man sterft door CO-vergiftiging in Sint-Jans-Molenbeek - Verdachte wordt opgepakt
In een woning in Sint-Jans-Molenbeek is zaterdagmiddag een Marokkaanse man om het leven gekomen door CO-vergiftiging. Een Algerijnse medebewoner werd nog gered en in kritieke toestand afgevoerd. Een persoon werd opgepakt voor verder verhoor.
13:25 Politie klist 13-jarige inbreker in Sint-Jans-Molenbeek
Vrijdagavond heeft de politie op de Edmond Machtenslaan in de Brusselse gemeente Sint-Jans-Molenbeek een jonge inbreker opgepakt. Zelf beweert de jongeman dat hij 13 jaar oud is en dat inbreken zijn beroep is. Zo zou hij al een hele reeks feiten gepleegd hebben in Antwerpen, Luik en het Brusselse. 22:16 Dieven eisen 1.500 euro voor gekidnapte hond
Twee mannen kidnapten vrijdag een hond in Sint-Jans-Molenbeek en eisten 1.500 euro van zijn bazinnetje. Maar die liet zich niet doen en bracht een politieteam mee naar de plaats van afspraak.
06:35 Psychologisch gestoorde steelt champagne
De lokale politie van de zone Brussel-West pakte maandagochtend een man op die een fles champagne probeerde te stelen in de Delhaize aan de de Rudderstraat. De man had een mes in zijn jaszak en heeft psychologische problemen. Hij werd ter beschikking gesteld van het parket.
bron : Het Nieuwsblad
De meest begeerde vrouw ter wereld ... (buiten de onze)
Blake Lively : (nooit van gehoord) aangenaam kennis te maken
Blake Lively is uitgeroepen tot meest begeerde vrouw. Dat gebeurde tijdens een online poll op de website AskMen.com. De 23-jarige actrice sprong van de 85ste plaats vorig jaar rechtstreeks naar nummer 1 en laat daarbij Katy Perry, Scarlett Johansson en Cheryl Cole ver achter zich. Lively werd op de voet gevolgd door Black Swan-actrice Mila Kunis en Modern Family-actrice Sofia Vergara. Het topmodel Selita Ebanks en het lingeriemodel Miranda Kerr sloten de top 5 af.
Info gesprokkeld bij Vandaag.be en bevestigd via Clint.be, dus het is juist.
Omgekeerde tolerantie
Vlaams onderwijsminister Pascal Smet heeft een ontdekking gedaan : een deel van de Marokkaanse jongeren die normaliter schoolplichtig zijn, hebben soms problemen met hun identiteit en met de moeilijke leefomstandigheden die wij hen in Vlaanderen (en Brussel) opleggen. Wij hadden nog nooit gehoord over deze problematiek, tenzij sporadisch, een of ander opgeklopt verhaal door een onwillige journalist met slechte intenties.
De Marokkaanse jongeren leven in een duale werkelijkheid, aldus Pascal Smet. Zij blikken terug naar een verleden van-horen-zeggen in hun échte vaderland, waar de vrouwen gesluierd en discreet rondlopen en waar de mannen in rustige vastheid genieten van het leven in de schaduw van een palmboom, lurkend aan de waterpijp, de mekkerende kudde schapen tevreden overschouwend. Dàt geromantiseerde beeld, heeft Smet vastgesteld, beantwoordt niet aan de realiteit. Marokko is een moderne democratie, de meisjes zijn soms mini-gerokt, de mannen werken hard voor hun gezinnen en het leven van elke dag verloopt op het ritme van het gebed tot allah en een diep respect voor de keuning wiens woord, wet is.
Wat een verschil, mijmert Smet, met onze wrange samenleving, onze grijze, kille luchten, de jacht op welvaart en bezit, politici die de pers misleiden met dossiers waarop ze eigenhandig "curieuzeneuzemosterdpotten" schrijven, het neerblikken van de bange blanke man op de rijke culturen die hem omringen, de onwil van vele witte kinderen om begrip op te brengen voor de naar tolerantie hunkerende vreemde jongeren. Het zijn erbarmelijke tijden en het is onze taak (dixit Pascal) ons dieper in te leven in de wereld die beheerst wordt door de vreedzame islam.
Smet heeft vernomen dat sommige scholen er op uit trekken naar Marokko, in een soort uitwisselingsprogramma of onder het mom van een schoolreis. Het moet niet altijd Athene, Rome of Londen zijn, die steden met hun oudbakken Westerse cultuur. Klassen met veel Marokkaanse kinderen gaan voor een tijdje naar ginder, zodat de jongeren met het leven aldaar kunnen kennismaken. Dat is ook verrijkend voor de enkele witte kinderen die zich in het gezelschap bevinden : zij zullen hun vooroordelen thuislaten en overtuigd geraken van de verrijking van de islamitische samenleving.
De minister zal een aparte dienst opzetten om de scholen die een dergelijk initiatief willen nemen, bij te staan in de organisatie. Want in Marokko zelf is men niet tuk op al die vreemde snuiters die plots komen binnendringen in het plaatselijke leven : er is geen behoefte aan kennismaking met verbasterde uitwijkelingen, die de rustige vastheid komen verstoren. De administratieve moeilijkheden en belemmeringen voor dergelijke uitwisselingsprogramma's zullen met plezier op de schouders genomen worden van het Vlaams ministerie voor onderwijs.
Er schuilt nochtans een addertje onder het gras : waarom enkel voor Marokkaanse kinderen ? Wat met de andere prachtige nationaliteiten. Wij kunnen ons niet voorstellen dat de heer minister discriminatoire maatregelen zou treffen. Waarom geen afdelingen van ons departement van onderwijs vestigen in de vele Prachtlanden die ons hun inwoners afstaan ?
In de commissie Media van het Vlaams parlement is het tot een aanvaring gekomen tussen Open Vld-parlementslid Bart Tommelein en mediaminister Ingrid Lieten (sp.a). Tommelein verweet Lieten een "gebrek aan respect" voor het parlement en stapte boos op uit de commissiezitting. Minister Lieten noemde de kritiek van Tommelein "belachelijk".
Maar intussen heeft de minister over de kwestie overleg gepleegd met de Vlaamse uitgevers. Na dat overleg besliste de minister een brief te sturen aan Apple en aan de Europese Commissie. Dat liet de sp.a-minister gisteren in een persbericht weten.
"Gebrek aan respect" En net daarover is Tommelein niet te spreken. Volgens hem had de minister tot de commissievergadering moeten wachten om haar initiatieven bekend te maken. Het getuigt volgens hem van een "gebrek aan respect" voor het parlement dat parlementsleden het antwoord op hun vragen in de pers moeten lezen. Tomelein stapte boos op in de commissie.
Minister Lieten is het niet eens met de kritiek van Tommelein. "Ik moet toch niet eerst toestemming vragen aan het parlement om initiatieven te nemen die tot mijn bevoegdheid horen?"
Neen, maar ze had wel moeten wachten met het publiek kenbaar maken van haar initiatief, dat is het minste wat een correct minister doet. Lieten is echter mediageil en ze beschouwt zichzelf als onaantastbaar en ze heeft geen hoge pet van de Vlaamse volksvertegenwoordiging. Zij is trouwens niet verkozen en werd geparachuteerd in de Vlaams regering door de clan Stevaert-Gennez, die democratie als een lachwekkend begrip wegwimpelt.
Bron : Het Laatste Nieuws
Turnhout in Chicagostijl
De politie van Turnhout heeft dinsdagmorgen opnieuw een autodief kunnen inrekenen na een wilde achtervolging. In de nacht van maandag op dinsdag had een politiepatrouille een gestolen voertuig opgemerkt, maar ze konden de wagen niet klemrijden.
Dinsdagochtend registreerde één van de bewakingscamera's rond Turnhout hetzelfde gestolen voertuig. De dief was weer op wandel met zijn nieuwe aanwinst, u weet hoe dat gaat met een nieuwe wagen. De politie stuurde onmiddellijk een aantal ploegen de baan op. Na een achtervolging kon de auto uiteindelijk klemgereden worden op de Zeshoek. Het is niet onwaarschijnlijk dat de dief zal ontkennen. Misschien dacht hij dat het zijn wagen wel was en had hiuj de vergissing niet opgemerkt. Best mogelijk.
Eigenlijk komt het erop neer dat de voorzitter van de N-VA zich niet kan losmaken van de infernale gang van zaken die sinds 13 juni bezig is. Dat hij bevreesd is en blijft voor het imago van Zwarte Piet en onzeker is over een mogelijke verkiezingsuitslag. De N-VA blijft zich dus in het moeras begeven. Erg hoopgevend is dat niet.
31/01 Bart De Wever droomt van een Antwerpse N-VAburgemeester. Toch wil hij niet gezegd hebben dat hij zich hiermee kandidaat stelt. Het optimisme binnen de Antwerpse N-VA is groot. De partij hield zondag zijn nieuwjaarsreceptie in de congreszaal Elzenveld. Nationaal voorzitter De Wever vond dat de zaal stilaan te klein werd. “Misschien moeten we vol- gend jaar onze receptie organiseren in de Lotto Arena of het Sportpaleis”, zegt De Wever.
Wie zou u na de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 graag op de Antwerpse burgmeestersstoel zien?
Bart De Wever (N-VA) 56.1%
Patrick Janssens (sp.a) 14.33%
Filip Dewinter (Vlaams Belang) 25.34%
Philip Heylen (CD&V) 2.14%
Andere: 2.1%
Sport bevordert de integratie bij jonge allochtonen
In de Standaardlezen wij het boeiende verslag van voetbalploeg GFB Wilrijk die van plan is om ermee te stoppen. Vier spelers raakten zondag gewond bij een vechtpartij na de wedstrijd. GFB Wilrijk ging zondag met zware cijfers onderuit op het veld van FC Osmanli in Deurne. Maar het is niet de nederlaag die leidde tot de beslissing om de club op te doeken. Het bestuur van de ploeg uit vijfde provinciale zit in zijn maag met de zware vechtpartij na de wedstrijd.
‘Het begon al tijdens de match', zegt secretaris Omer Ozlu. ‘Na een beslissing van de scheidsrechter ontstond ruzie tussen één van mijn spelers en twee spelers van de tegenpartij. Er werd geroepen en gescholden. We hebben de wedstrijd uitgespeeld, maar in de kleedkamers liep het uit de hand.'
De uitbaatster van de voetbalkantine kwam tussenbeide en kon de vechtende partijen een eerste keer scheiden. Maar even later liep het pas echt fout op de parking van de kantine.
‘De meeste van mijn spelers waren al vertrokken', zegt Ozlu. ‘Toen de laatste vier buitenkwamen, kregen ze meteen klappen van tien andere spelers. Ik heb nadien foto's gezien van de vechtpartij: één van die mannen had een houten plank vast en een ander een baksteen.'
Bij de tegenpartij is precies het omgekeerde verhaal te horen. ‘Ze stonden ons met tien man op te wachten toen we buitenkwamen', zegt secretaris en speler Halil Yilmaz. ‘Supporters mengden zich in het gevecht en drie van onze spelers raakten gewond. Het is de eerste keer dat we zoiets meemaken.'
Volgens de politie raakten er bij de vechtpartij tussen de twee Turkse clubs minstens zes mensen gewond. Vier van hen werden overgebracht naar het ziekenhuis, vijf personen zijn een tijd arbeidsongeschikt.
‘Het is niet de eerste keer dat we ruzie hebben tijdens een wedstrijd, maar zo erg was het nooit', zucht Omer Ozlu. ‘Het leek wel oorlog. Ik denk dat het beter is om ermee op te houden. Vanavond bekijk ik samen met de voorzitter hoe we de ploeg kunnenopdoeken.'
Leest u ook even de commentaren op facebook van de FC Osmanli : liefst woordenboekje meebrengen want de integratie is nog niet zover dat er in het Nederlands geschreven wordt.
Kent u hem nog ? Onze oude bekende Abou Jahjah voormalig voorzitter van de Arabisch- Europese Liga, meent dat toestanden zoals in Egypte en Tunesië ooit werkelijkheid zullen worden in belgië. “Niet B-H-V, maar de groeiende etnische kloof en de onkunde om om te gaan met diversiteit zullen leiden tot grote maatschappelijke commotie”, zegt hij vandaag in Humo, het linxe blad met de ondertitel : De vieze sprookjes van 1001 Nacht
Jahjah volgt de Arabische ontwikkelingen vanuit Libanon, waar hij “activist” is van het Volksinitiatief, “een linkse, Arabisch-nationalistische beweging”. Hij hoopt dat het gewone volk erin zal slagen om in Tunesië en Egypte een democratie te forceren.
We bewijzen die fantast eigenlijk te veel eer door hem aan het woord te laten maar het is ons vooral te doen, om de kletsmeier nog even te herinneren aan zijn "revolutionair verleden" in het land B, waar hij enkel kon binnensluipen dankzij een schijnhuwelijk. Vervolgens wilde hij met zijn AEL de revolutie prediken in Borgerhout maar toen het daar te warm werd onder zijn voeten, trok hij naar zijn échte Vaderland, Libanon (weliswaar met een belgisch paspoort op zak voor het geval het ook daar uit de hand zou lopen). In zijn afscheidsrede verklaarde de strijder dat "hij vertrok op wat wellicht zijn laatste missie kon worden : ht is een mooie dag om te sterven". Helaas, dus niet : 4 weken later stond de koene strijder er terug. Over zijn verzet aan de kant van de Hezbollah tegen de Israëlische troepen bleef hij zeer discreet. Terecht overigens, want enkele maanden later lekte uit, dat de Grote Leider gezellig bij mama en papa verbleven had en dat er van vechten en wapens geen sprake was. "Abou is een man van woorden, niet van daden" sprak de papa. U kan hetHIERnalezen.
Dat AJJ nu van zich laat horen, is typisch voor dit soort mythomanen. In rumoerige tijden, schrijven zij zichzelf graag een heldenrol toe. Een vergelijking met Don Quichotte is te veel eer, laten we zeggen een heruitgave van Ali Baba, een sprookjesfiguur uit 1001 Nachten. Die had ook geen benul van wat "democratie" betekende maar liegen en bedriegen dat zat snor.
Ray
Sevenhans, Clint en Angeltjes
Karaktermoord of niet, wij vernemen dat het verhaal van Clint over Luc Sevenhans (NVA) als zijnde de mol die aan de Amerikaanse ambassade inlichtingen doorspeelde over de interne keuken van Vlaams Belang, niet zou kloppen. Wij verwijderen het artikel en wachten verder af. Er duiken namelijk allerlei wilde geruchten op over deze affaire : dat is ook de reden dat de regimepers de info van Clint doodzwijgt.
Wij nemen echter geen afstand van onze eigen toevoegingen bij het stuk van Clint : dat zijn politieke appreciaties die wij voor onze rekening nemen. Zeteldieven moeten nooit op onze clementie rekenen.
Ray
Om even bij stil te staan
Zolang moslims in gelijk welk land minder dan 2% van de bevolking uitmaken zullen zij als een vredelievende minderheid beschouwd worden.
Van 2 tot 5% beginnen ze anderen die tot minderheidsgroepen behoren te bekeren en recruteren ze meestal uit gevangenissen en straatbendes.
Vanaf 5% gaan ze beinvloeden (eisen stellen) op een manier die buiten proportie is voor het percentage van de bevolking die zij vertegenwoordigen. Zij zullen bvb aandringen voor de invoering van halal (zuiver naar islam normen) voedsel, daardoor verzekeren ze jobs in de voedselverwerkende nijverheid voor moslims.
Ze zullen de druk op supermarkten opvoeren om halal voedsel aan te bieden en ook onder bedreiging ingeval hier geen gevolg zou aan gegeven worden.
Vanaf nu zullen ze trachten om van de locale overheid de toelating te krijgen sharia toe te passen op henzelf in hun gettos. Het eigenlijke doel van islam is om over de hele wereld sharia toe te passen.
Wanneer moslims 10 % van de bevolking uitmaken gebruiken ze verregaande wetteloosheid als een middel van protest over hun toestand. In Parijs hebben we al gezien hoe ze autos in brand staken. Iedere actie door een niet-moslim is een belediging voor islam en geeft aanleiding tot opstanden en bedreigingen zoals in <?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />Amsterdam, met de Mohammed cartoons en filmen over de islam.
Vanaf 20 % kunnen landen zich verwachten aan opstanden voor een niemendal, jihad militievorming, sporadische moorden and het in brand steken van Christelijke kerken en Joodse synagoges.
Met 40 % kunnen landen zich verwachten aan wijd verspreide afslachtingen, onophoudende terreur aanvallen en oorlogvoerende milities.
Vanaf 60 % volgen er sporadische etnische zuiveringen of genocide van ongelovigen en aanhangers van andere godsdiensten (ook niet gelovige moslims), het invoeren van de sharia en een taks te betalen door ongelovigen.
Na 80 % kan men zich verwachten aan dagelijkse intimidatie en gewelddadige jihad, door de Staat georganiseerde etnische zuiveringen, en zelfs genocide, vermits deze Staten de ongelovigen uitdrijven en voortgaan naar 100 % moslims.
100 % moslims voeren de vrede van Dar-es-Salaam in het Islamitisch Huis van de Vrede. Hier wordt verondersteld vrede te heersen omdat iedereen moslim is, de Madrasses (koranscholen) zijn de enige scholen en de Koran is het enige woord dat telt.
Helaas vrede heerst er nooit, want in deze 100 % moslim Staten worden de minder radicale moslims geïntimideerd door de radicalen die hun haat en bloeddorst bevredigen door de anderen te doden voor tal van redenen.
Artikel van robbiev uit het boek van Dr. Peter Hammond: Slavery, Terrorism and Islam: The Historical Roots and Contemporary Threat"
Volledige Engelse tekst van artikel op blog: Snopes.com op datum van 27 september 2005.
Foxy
Australische moslims : wat willen die nu weer ?
Het hart wil dit, de mond zegt het anders : het eeuwige drama van de godsdienst die het individu onderdrukt en hypocriet maakt. Zeker bij de godsdienst van de vrede.
Dezelfde mensen die met de Palestijnse vlag wapperen, willen tegelijk alle nationale identiteiten in de moslimwereld ontmantelen. Zij roepen voor vrijheid en democratie in Egypte,maar ze bedoelen sharia in Egypte. Zij schreeuwen histerisch over een "Vrij Palestina", en ze bedoelen : "Vernietig Israël".
Zij zijn altijd opgewonden en boos. Hun frustratie is hen ingelepeld door de opzwepende teksten in de koran. Met dat soort opvattingen gaat de wereldbeschaving zienderogen achteruit : de politiek correcte elite schaart zich achter deze gevaarlijke mensen.
Ray
Europese banken in Egypte
Franse en Britse banken volgen de gebeurtenissen in Caïro op de voet. Met reden, schrijft het persagentschap Bloomberg, want als het daar verkeerd gaat zijn zij de klos. Van de 49,3 miljard dollar die buitenlandse banken in Egypte hebben uitstaan, zit 40,3 miljard bij Europese banken. Van dat bedrag zit bijna driekwart bij Franse (17,5 miljard) en Britse (10,6 miljard) banken alleen. De bedragen komen uit een recent verslag van de Bank for International Settlements. Ook Italië met 6,3 miljard mag zich stilaan zorgen beginnen maken.
Terwijl de voorbije dagen meer dan 100 mensen het leven lieten als gevolg van de burgeropstand in Egypte, kijkt vooral Israël bezorgd toe hoe een van zijn weinige vrienden in de regio - de Egyptische president Hosni Mubarak- stilaan maar zeker de greep op de situatie in zijn land lijkt te verliezen. De relatie die de Joodse staat met Mubarak onderhield won vorig jaar nog aaan belang, toen de Israëlisch-Turkse alliantie onderuitging.
Waarom is Amerika zo bang?, vraagt Philip Weiss zich af in Salon.com. Omdat het volk van de grootste Arabische natie het recht opeist om zijn potentiëel waar te maken. Deze verandering zal een enorme verschuiving van de machtsstructuur in de regio met zich meebrengen. Want de VS hebben - als leverancier van traangas - enkel een negatieve rol gespeeld in de Egyptische vooruitgang. Het lijkt onvermijdelijk dat Egypte voortaan afstand zal nemen van zijn rol als 'klantstaat' van de VS, waarbij de orde die de voorbije 30 jaar heeft geheerst op de helling zal komen te staan.
‘Israels toenemende isolering in de regio, gekoppeld aan een verzwakt Amerika, zal de Israëlische regering verplichten nieuwe bondgenoten te vinden,’ schrijft Aluf Benn in Haaretz. Mubarak heeft met negen verschillende Israëlische leiders gewerkt sinds hij aan de macht kwam en heeft een uitzonderlijk hechte relatie met de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, ingegeven door beider angst voor Iran. Indien Nethanyahu’s regering begint te shoppen voor nieuwe bondgenoten, lijkt Syrië de meest natuurlijke kandidaat. Dat land lijkt de Egyptische zwakte te willen uitbuiten om zijn plaats te verwerven onder de sleutelnaties in de regio.
Aluf Benn overdrijft een beetje, want de koningen van Saoedi-Arabië en Jordanië zitten nog in het zadel, schrijft Ludo De Witte op Apache.be. Maar voor hoelang nog? En ook de zogenaamde Palestijnse Autoriteit van Mahmoud Abbas zit nog op haar troon: een brutale kliek die in samenwerking met de CIA en zijn Israëlische evenknie een terreurregime op de West Bank instandhoudt en de verzet tegen de Israëlische bezetting onderdrukt. Maar het loopt zeker niet lekker voor Tel Aviv. Vorig jaar brak er iets wezenlijks in de relatie met Turkije, en vorige week nog behaalde Hezbollah een markant succes door in het Libanese parlement een meerderheid te vinden voor de vervanging van de corrupte, pro-westerse premier Hariri door een premier die dichter bij het anti-Israëlisch verzet staat.
Maar het trieste feit blijft dat het overgrote deel van de Egyptische bevolking de Islamitische fundamentalisten steunt, schrijft de Jerusalem Post. Uit een peiling van Pew Research uit februari 2010 blijkt dat 59% van de respondenten de Islamisten steunt en amper 27% de hervormers. De massale protesten in de straten van Kaïro, Alexandrië, Suez en andere steden zijn niet het werk van een politieke beweging die duidelijk aangeeft wat ze wil, uitgezonderd dat ze het einde van het Mubarakregime eist.
Verder is er naast de Moslimbroedergemeenschap geen enkele politieke beweging die een groot genoeg deel van de bevolking kan mobiliseren om een coherent alternatief te bieden voor het huidige regime. Echte vooruitgang die de doorsnee Egyptenaar elementaire mensenrechten, vrijheid en economische kansen kan bieden, kan waarschijnlijk enkel worden gerealiseerd door iemand als Suleiman, die de orde kan handhaven en geleidelijke verandering kan realiseren. Vooruitgang zal zeker niet worden gerealiseerd door een ander fanatiek Islamregime. Een ordelijke transitie is dus niet enkel beter voor Israël, maar ook voor het Egyptische volk
