Een lezersreactie, duidelijk van N-VA strekking,  bij Vandaag.be over de huidige politieke toestand

Nu moeten de andere partijtjes luisteren naar grote broer BDW en dat zint de cd&v hoe langer hoe minder. Waar is het vlaams idealisme te bespeuren bij de andere kleuren rood-groen en oranje. Van LDD en VB moeten we niet vrezen,integendeel dat zijn onze geallieerden.

Daniël Dewulf

http://www.vandaag.be/binnenland/58691_de-wever-mr-moet-het-nu-maar-waarmaken.html

Sinds 2005 kunnen personeelsleden van De Lijn administratieve geldboetes opleggen aan zwartrijders en aan reizigers die voor overlast zorgen. Voor lichtere overtredingen, zoals roken in voertuigen of rijden zonder geldig vervoerbewijs, is dat 75 euro. Bij zwaardere overtredingen, zoals het beschadigen van voertuigen of vervalste vervoerbewijzen gebruiken, krijgt de overtreder een boete van 150 euro. Dit schrijft Vandaag.be.

Opmerkelijk is dat van de 81.411 opgelegde boetes (voornamelijk voor zwartrijden) tot nog toe slechts 14.725 effectief betaald werden. "Zo'n 67.000 boetes zijn dus nog altijd niet geïnd", zegt Vlaams parlementslid Chris Janssens (Vlaams Belang).

"Dit toont aan dat het administratieve boetesysteem moet verfijnd worden. Zoniet creëer je bij de overtreders een absoluut gevoel van straffeloosheid en wordt het hele systeem op de helling gezet."

De Lijn stuurt haar personeelsleden het mijnenveld in om straffen uit te delen aan lastige reizigers, wat een niet benijdenswaardige  opdracht is. Als het er echter op aankomt, deze boetes effectief te innen, geeft de Lijn niet thuis. Ik heb vaak de indruk als ik met het openbaar vervoer rijd dat zowat niemand een ticket betaalt. Zijn dat allemaal abonnees of mensen die overgestapt zijn van een andere tram- of buslijn ?

Ray

Het beloofde artikel over de nieuwe profeet van Egypte, al-Baradei, wil jullie meer inzicht geven over de man, die volgens onze collega’s van de officiële media de stap van martelaar voor de godsdienst van de vrede mag overslaan om in het moslimhiernamaals zijn 72 maagden te degusteren.

Dat hij geen dompelaar is, zal iedereen wel duidelijk wezen.  Geboren en school gelopen in Caïro, vader advocaat én Nassercriticus, na zijn bachelor rechten verdere studies internationaal recht in Genève en New York.  Getrouwd met een Iraanse, Aida al-Kachef, twee kinderen, één kleinkind.  Heeft 30 jaar in het buitenland gewoond, waarvan 26 in Wenen.  De blauwe Donau is hem vertrouwder dan de modderige Nijl.  Het gezin heeft haar woning in Wenen nog steeds behouden.  Startte carrière in de diplomatie.  Als toegevoegde assistent van de Egyptische buitenlandminister bij de Camp Davidonderhandelingen was hij betrokken bij het vredesakkoord tussen Egypte en Israël.

Hij zette zijn carrière verder bij de Verenigde Naties in 1980 en werd na afloop van de golfoorlog naar Irak gestuurd om toezicht te houden op de ontmanteling van Saddam Hoesseins’ nucleair programma.  In 1997 steeg hij een trapje hoger op de ladder toen hij verkozen werd tot hoofd van de IAEA (Internationaal Agentschap voor Atoomenergie).  De rest van het verhaal is bekend : hij geraakte op ramkoers met de VS toen hij meldde dat noch Irak noch Iran een nucleair risico inhielden. 

Maar daar hield het niet op : hij begon aan zijn nieuw statuut van heilige toen hij in 2005 – samen met het IAEA – de Nobelprijs voor de Vrede kreeg voor zijn inspanningen “om het gebruik van kernenergie voor militaire doeleinden te voorkomen en op een zo veilig mogelijke manier voor vreedzame doeleinden te gebruiken”… voorwaar de Moeder Teresa van de atoombom.

Wij zijn bij de Angeltjesredactie eerder kritisch : toeval bestaat niet, tenzij er bij een halte prompt een tram stopt.  Is het misschien louter toeval dat al-Baradei net nu een boek geschreven heeft met de titel “The age of deception” (De tijd van misleiding), over een blik achter de schermen van onderhandelingen en confrontaties met de VS, over kernenergie, over Iran, over diplomatie ?  De uitgever zal het boek vervroegd op de markt gooien.  De schrijver-diplomaat-annex-vredesduif is bovendien een overbetaalde gastspreker bij diverse pompeuze, zeer belangrijke gelegenheden.  

In 2009 trad hij terug bij het IAEA en maakte in dat jaar bekend dat hij zou “overwegen” zich kandidaat stellen voor de Egyptische presidentsverkiezingen in 2011.  Op 9 juni 2010 werd er in de Oostenrijkse “Standard” hierover bericht: “Nobelprijswinnaar Mohamed al-Baradei heeft zich voor zijn reformcampagne verzekerd van de steun van de officieel verboden Moslimbroeders en meerdere linkse groeperingen.  De nieuwe hoop van de oppositie uitte zich dinsdagavond na een samenkomst met de linkse oppositie in Caïro: “Na mijn treffen met burgers en mijn gesprekken met afgevaardigden van verschillende politieke groeperingen ben ik er meer dan ooit van overtuigd dat het Egyptische volk gereed is voor de verandering.”  Zowel de linkse activisten als de Moslimbroeders, die hij zaterdag ll. ontmoet heeft, willen deelnemen aan de handtekeningenpetitie voor reformen in de komende maanden. 

Hij verwijt het westen het moslimextremisme aan te moedigen door autoritaire regimes te ondersteunen.

Al-Baradei, die met een Iraanse getrouwd is, onderhandelde als baas van de IAEA vijf jaar lang met Iran om in 2008 vast te stellen dat de onderhandelingen mislukt waren.  Ieder met een greintje mensenverstand wist van bij het begin dat Iran nooit ofte nimmer het voornemen had een duidelijke blik in zijn atoomprogramma te geven en van de ontwikkeling van een atoombom afstand te zullen doen.  Al-Baradei liet echter uitschijnen dat dit wel het geval was en men zou zich kunnen afvragen of hij niet opzettelijk Iran vijf jaar tijdkrediet gegeven heeft om het atoomprogramma ongestoord te kunnen verder ontwikkelen.  In december 2008 meldde hij dat de “gesprekken” mislukt waren en dat de bal nu in het kamp van Barack Obama lag.

Vervolgens pleitte hij voor een “groot akkoord” tussen het Westen en Iran, om erkenning van Irans’ rol in de regio en het land “de macht, het respect en de invloed” te geven dat het verdient.

Al-Baradei kreeg in de VS en andere westerse landen kritiek wegens zijn vermoedelijke goedgelovigheid.  Mark Fitzpatrick, bewapeningsexpert verbonden aan het Internationaal Instituut voor Strategische Studies in Londen : “Vanuit een westers standpunt is hij te snel bereid Iran het voordeel van de twijfel te geven.  In sommige IAEA-verslagen werden Iraanse inbreuken en onwil tot samenwerking eerder verzwegen.”

Wij concluderen uit het voorgaande dat indien onderhandelingen tot niets leiden, men toch verder moet onderhandelen, men mag de tegenpartij niet boos maken door sancties te treffen en moet hem belonen met een rol als leider.  Op zulke wijsheden heeft de wereld gewacht.  Noteer hierbij dat volgens al-Baradei Iran blijkbaar géén autoritair regime heeft, dat het westen niet mag ondersteunen …

De Moslimbroederschap heeft zich nu officieel achter al-Baradei geschaard : hij is hun kandidaat.  Waarheen Egypte zal afdrijven durven wij met ons greintje mensenverstand vermoeden en vrezen  – de EU daarentegen moet er nog eens over nadenken.  Vrijdag zitten ze nog eens bijeen om de kool en de geit te sparen.  Zo is er nog een spreekwoord van toepassing : “als konijnen voor een lichtbak”.  waarmee we niet bedoelen dat de “verlichting” uit het (midden)-oosten komt …

Floriaan Terbeke

Bron: PI, IAEA, Washington Post, Standart, Wikipedia

Voor Zijne Zwaarlijvigheid moet een speciale heavy-duty doos gefabriceerd worden.

Queridos amigos !
 

Cómo estás ?  Hoy en dia se puede soñar con un caballero español con encanto.

Schattekes toch.  Jullie dachten waarschijnlijk bij de Spaanse les beland te zijn.  Toch niet.  Maar als ik aan de zanger in kwestie denk, dan voel ik mij net als Rita Deneve: “Olé, oké, ik wil een man uit Spanje…” (herinneren jullie je dit liedje nog?)

De zanger in kwestie is gewoon de verpersoonlijking van Don Juan, de droom van alle vrouwen, de nachtmerrie van alle mannen.  Eerlijk gezegd, ik ken geen enkele man die hem kan uitstaan.  Puur jaloezie,  als je het mij vraagt.  Wel, het kan me niet schelen, zie, vandaag is het een keuzenummer voor de vrouwkes.  

Julio José Iglesias de la Cueva zag het levenslicht op 23 september 1943 in Madrid als oudste zoon van Dr. Julio Iglesias Puga en Maria del Rosario de la Cueva y Perignat.  Zoals gebruikelijk in Spanje kreeg hij zowel de naam van de vader als de naam van de moeder.  Papa was afkomstig uit Galicië, Mama was van Joodse afkomst met familiebanden in Andalusië, Puerto Rico en Cuba.  Julio heeft een jongere broer, Carlos.  In 2004, toen Julio 61 jaar oud was, produceerde zijn 89jarige vader nog een halfbroertje en in 2006 kwam er zelfs nog een halfzusje bij… uiteraard niet bij de moeder van Julio, maar wel bij een jongere stiefmama.

Julio studeerde rechten en was bovendien doelwachter bij Real Madrid.  Een autoongeval beëindigde in 1963 zijn voetbalcarrière.  De dokters vreesden zelfs dat hij nooit meer zou kunnen lopen.  Zelfs nu krijgt hij nog steeds fysiotherapie.  Om de motoriek van zijn handen te bevorderen begon hij gitaar te spelen.  Nadat hij hersteld was hervatte hij zijn studies en trok naar Groot Brittanië om in Ramsgate en Cambridge Engels te leren.  In 1971 trouwde hij met de Filippijnse journaliste Isabel Preysler en ze kregen samen drie kinderen: Chabeli, Julio Jr. en Enrique.  Hun huwelijk werd in 1979 ontbonden.  Na een relatie van 20 jaar stapte hij in 2010 opnieuw in het bootje met het Nederlandse model Miranda Rijnsburger.  Het koppel heeft samen vijf kinderen.

Zijn muzikale loopbaan begon in 1968 met een eerste prijs op het Benidorm International Song Festival.  Twee jaar later vertegenwoordigde hij Spanje op het Eurovisie Songfestival en werd vierde met het liedje Gwendolyne.  Niet dat dit nummer hoge toppen scheerde.  Daarvoor moest Julio wachten tot 1972: Un canto a Galicia werd een absolute hit.  Alleen al in Duitsland werden er één miljoen plaatjes van verkocht. 

Moet ik er nog bij vertellen dat hij een internationale ster geworden is, waarvan meer dan 300 miljoen elpees verkocht werden?  Hij zingt in de meeste wereldtalen: Italiaans, Frans, Duits en Engels.  Nadat zijn vader gekidnapt werd in 1985 – men vond hem heelhuids terug – besloot Julio met zijn gezin naar Miama, Florida, te verhuizen.  In 2006 werd zijn exclusief eigendom verkocht voor de slordige som van $ 28 miljoen – het haalde hiermee de lijst van de tien duurste huizen in het zuiden.  Het gezin Iglesias verkaste naar Punta Cana in de Dominicaanse Republiek waar Julio in onroerend eigendom geïnvesteerd had.  Tot zover de levensloop van Julio Iglesias.  Hij zingt voor jullie zijn eerste groot succes: Un canto a Galicia

Muchos besos

Lolita

Hosni Moebarak-aanhangers hebben donderdag hotels bestormd in de hoofdstad Caïro. Ze willen buitenlandse journalisten het land uitjagen, bericht Al Arabiya-TV.  De ganse dag wordt systematisch geweld gebruikt tegen journalisten die zich ophouden in Caïro door de aanhangers en ordediensten van de Egyptische president. Volgens het Comité ter Verdediging van Journalisten probeert de Egyptische regering „getuigen van haar daden te elimineren”. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken veroordeelde via Twitter „de georganiseerde campagne om internationale journalisten in Caïro te intimideren en hun werk te belemmeren”.

Onder de mishandelde journalisten zijn enkele Nederlanders. Verder zouden zeker drie verslaggevers van de Arabische nieuwszender al-Arabiya zijn aangevallen. Een van hen werd in een auto geduwd en afgevoerd. Ook de franco-belgische journalist Serge Dumont, de VTM-medewerker Tim  Verheyden, de Deense Midden-Oosten-correspondent Steffen Jensen, CNN-verslaggever Anderson Cooper, twee verslaggevers van nieuwszender al-Jazeera en zeker twee correspondenten van het Amerikaanse persbureau Associated Press zouden zijn aangevallen. Enkele journalisten werden gearresteerd nadat ze mishandeld waren. Vijf journalisten van de Poolse zender TVP werden opgepakt door politieagenten, die hun apparatuur vernielden.

BBC-correspondent Rupert Wingfield-Hayes werd geboeid en geblinddoekt meegenomen door agenten van de geheime dienst en enkele uren opgesloten. Ook vier Israëlische journalisten werden gearresteerd. Een journaliste die voor de Duitse omroep ZDF en de Amerikaans krant The New York Times in Egypte werkt, werd na 20 uur vrijgelaten. Ze was woensdag door de Egyptische geheime dienst opgepakt en vastgehouden in een strengbeveiligde gevangenis, aldus ZDF-hoofdredacteur Peter Frey. Kris Hoflackei van de 0000 deelt mee dat Pinokkio Vranckx ter plaatse blijft : hij is ervaren genoeg, zegt men aan de Reyerslaan, alsof zij van daaruit de revolutie in handen hebben.

Volgens de Egyptische premier Ahmed Shafiq komen de dodelijke rellen van woensdag en donderdag door een gebrek aan politieagenten. Er zijn te weinig mensen om de orde te handhaven, zei Shafiq. De agenten gingen vorige week naar hun thuisdorpen, toen de regering het leger inzette om de rust te herstellen. „We kunnen ze niet overhalen terug te keren”, aldus de premier. Hij bood zijn excuses aan voor het geweld en zegde een onderzoek toe. Ook komt er een onderzoek naar de gehate ex-minister van Binnenlandse Zaken, Habib al-Adli.

 Bron : Trouw e.a. media

dhr   
Ik kwam toevallig op deze site, ben zelf Nederlander en heb niet zo'n moeite met andere culturen.
De wereld is zo toch heel internationaal geworden. En terecht..Maar terugkomend op het filmpje en de reacties: als je even onderzoek doet en weet wat hallal betekent...
Dan kom je erachter dat alle kaas uberhaupt hallal is. Wat gek he dat die milner kaas dan hallal is.
De kaas van honderd jaar geleden was dat namelijk ook al. Verder terugkomend op Hallal.
De slachtmethodes zijn veel humaner dan de slachtfabrieken waar het meeste vlees vandaan komt.
Waarom zou ik er dan iets op tegen kunnen hebben? Sorry moest dit even kwijt. Ik kan me af een toe een beetje ergeren aan domme mensen die zonder
verstand van zaken allerlei dingen roepen. Groeten - Dirk 
Reactie op bericht "Islam sluipt binnen via Halal Hollandse kaas" van donderdag 27 januari 2011  Ingegeven op donderdag 3 februari 2011 om 11:55:31, door Dirk

Maar Dirk toch ...

Wat een aardige manier om jezelf te introduceren bij "domme mensen die zonder verstand van zaken allerlei dingen roepen". Wij voelen ons vereerd met het bezoek van een wijze Nederlander die geen moeite heeft met andere culturen en ons dit even komt vertellen.  U heeft ongetwijfeld niet gelezen, dat deze blog  geen discussieforum is, maar u heeft enkel gereageerd omdat u ons, de domme belgen nietwaar, de betekenis van halal wil bijbrengen.  Ik zou u iets kunnen leren over de betekenis van diplomatisch optreden om te scoren in een discussie, maar tijd en zin ontbreken mij.  Ik misbruik wel uw denigrerend reactietje, om onze standpunten inzake migratie te verduidelijken.

Laten we even enkele puntjes op enige i's plaatsen : wij hebben geen probleem met andere culturen, want de wereld is divers, niet enkel gekleurd door onze huidtypes maar ook door de leefomstandigheden, de economische realiteit, het klimaat en helaas ook in vele gevallen door religies die de kuddes bij mekaar houden door hel en verdoemenis te prediken. Noem het chantage, veranker deze chantage in een sprookjesboek, introduceer dat boek in de grondwet en je behoort tot de gangmakers van de menselijke beschaving.

Het zal u vermoedelijk nog niet opgevallen zijn, u bent ook permanent reizend over het internet om uw blijde en wijze boodschap her en der te verkondigen,  dat de Westerse wereld momenteel een migratiegolf beleeft zonder voorgaande.  Al die leuke mensen uit alle windstreken, strijken neer van Den Helder tot Marseille en van Lissabon tot Helsinki. Deze massale instroom van vreemdelingen heeft zelfs een heel nieuwe industrie in het leven geroepen : opvang, welzijnszorg, inburgering, gesubsidieerde juridische ondermijning van de eigen wetgevingen, afromen en uitputten van sociale vergoedingen  enz. Het vreemde van deze industrie is dat ze eenzijdig, geen meerwaarde oplevert, wat een economische wetmatigheid is bij vraag en aanbod.  Misschien is het een investering op lange termijn en moeten we een aantal generaties wachten op onze "return on investment" ? Wie zal het zeggen, Dirk ?  Wij zullen het niet meer meemaken. Maar wij leven wel nu in dit tijdsegment en helaas slechts éénmaal. Dromen over een blijde en gelukkige toekomst zit er niet in : de fundamenten hiervoor worden door de beoefenaars van de politiek-correcte realiteit weggemept.

Intussen ervaren wij wel in deze "terecht" internationaal wordende wereld (ik citeer u, Dirk) , dat er veel meer lasten dan lusten ons leven kleuren.  De massa's stromen toe, zij duwen onleesbare en oncontroleerbare documenten onder de neuzen van onze brave eentalige ambtenaren, zij vertellen om het even wat om toegang te verkrijgen tot het land, waar zij verder totaal onwetend over zijn en zijn uitsluitend uit op de vele maatschappelijke en financiële voordelen, die wij in Europa, plukrijp in de bomen hangen.

Het is opmerkelijk hoeveel ingenieurs, dokters, leraars, chirurgijnen, atoomdeskundigen, enz.  zich aanbieden bij een Europese grens, maar heel dikwijls hebben zij  hun valabele beroepskennis achtergelaten in hun landen van oorsprong. Niet allen, er zijn uitzonderingen.   Verder is er de bevoorrechte klasse van migranten uit de islamitische Prachtlanden : hun patrouilles die zij vele decennia geleden hierheen stuurden, waren bescheiden gastarbeiders die als  vriendelijke en hardwerkende kolonisten verwelkomd werden in onze industriesteden.  Inmiddels zijn, dankzij de gezinsherenigingen en de aanpassingen die wij vlug-vlug aan onze immigratie- en naturalisatiewetgevingen hebben doorgevoerd, deze in den beginne bescheiden arbeidskrachten, uitgegroeid tot grote bevolkingsgroepen die het straatbeeld bepalen in onze grote en middelgrote steden.  Meer dan 1 miljoen moslims in Nederland, zowat 600.000 in het land B.  Het vervelende met een flink aantal van deze lieden is dat zij de barre levensomstandigheden bij hen ontvlucht zijn en zich nu verwonderd  en verontwaardigd afvragen, waarom zij in hun nieuwe omgeving hun middeleeuwse en achterlijke leefgewoontes niet terugvinden. En vervolgens met veel gejammer, gesteun en geklaag hun middeleeuws aandeel in onze maatschappij opeisen.  Niet alleen dat : onze samenlevings-overeenkomsten worden door hen afgewezen zonder te beseffen welke delicate evenwichten aan de grondslag hebben gelegen van onze opbouw van een tolerante, welvarende, mensgelijkwaardige en pluralistische maatschappij, waarin humanisme en religie loten proberen te zijn van eenzelfde stam. 

Wat de term halal betreft, is het nogal evident dat deze met betrekking tot kaas, niets te maken heeft met slachtrituelen.  Dat zou je denken, op eerste gezicht, want een koe (en een geit) zijn sowieso halal in de religie van de aanhangers van de godsdienst van de vrede.  Kaas bevat echter stremsel dat afkomstig is uit de maag van de koe en om die reden moet die koe volgens de halalregels geslacht worden.  En pas dan heb je echte halalkaas ... Of de koeien en andere dieren het leuker vinden halal of volgens onze methode geslacht te worden, beste wijsneus, daar heb ik geen oordeel over. De foto's van moordende moslims in onze steden, uit naam van een vermomde religie, maken mij alleszins niet blij.

Uw arrogante vorm van dhimmitude is lachwekkend, Dirk en een beetje tragisch tegelijk. Maar toch bedankt, voor uw  reactie. Soms speel ik graag kat en muis met een wijsneus

Ray

Het Egyptische leger is begonnen met anti-regeringsbetogers te arresteren in Cairo.  Dit duidt op een nieuwe benadering van de militairen die eerst niet tussenkwamen bij de botsing tussen anti- en pro-Mubarak manifestanten. Vijf mensen zouden gedood zijn bij een vuurgevecht op het Tahrirplein, terwijl er de dag voordien honderden gewonden gevallen zijn. De tiende dag van de onlusten kondigt zich somber aan.n (Russia Today met een meer aanvaardbare versie van La Tanghe)

.

Met de aanstelling van Didier Reynders door het paleis vatten we een nieuw hoofdstuk aan in de uitputtingslag van de federale regeringsvorming.

Het gaat om een 7+2-formule, de facto een voortzetting van de 7-partijenformule, dit keer aangevuld met de liberale partijen. In feite is dit ook een tegemoetkoming aan de eisen van de PS om te werken in de richting van een regering van nationale eenheid. Andermaal volgt het koninklijk paleis de Franstalige directieven, waardoor de meer dan tienjarige blokkering van iedere communautaire hervorming kan worden verdergezet.

Langs Vlaamse zijde kan van de Open VLD op communautair vlak slechts weinig verwacht worden, terwijl langs Franstalige zijde Didier Reynders aantreedt met in zijn rugzak de boze kabouter van het FDF, die door hem in het verleden nog nooit werd teruggefloten. Amper vorige week nog hamerde het FDF op "de territoriale eenheid van Brussel en Wallonië". Een aanslag op de Vlaamse Rand komt daardoor meer dan ooit hoog op de agenda.

De CD&V/N-VA-combinatie belandt op deze manier, na 234 dagen onderhandelen met linkse partijen, slechts ogenschijnlijk in een betere situatie en wellicht eerder van de regen in de drop.

Bruno Valkeniers & Gerolf Annemans
voorzitter & kamerfractievoorzitter

Vrouwen van middelbare leeftijd die hun ideale bloeddruk (120 op 90) weten vast te houden, hebben liefst 56 procent minder kans om een hartkwaal te ontwikkelen. Bij mannen is dat 32 procent.

Dat blijkt uit nieuw internationaal onderzoek gecoördineerd door dr. Jan Staessen van de K.U. Leuven.

Niet alle hartkwalen zijn te vermijden. Aangeboren of erfelijke defecten bijvoorbeeld kunnen niet verholpen worden door een gezondere levenswandel. Drie belangrijke factoren spelen in 85 procent van de te vermijden kwalen een doorslaggevende rol: te hoge bloeddruk, (slechte) cholesterol en roken, in die volgorde.

Minder levenskwaliteit
‘We weten dat vrouwen doorgaans langer leven dan mannen, maar dat ze klagen over hun mindere levenskwaliteit en slechtere gezondheidstoestand. Door hun bloeddruk met amper 15 punten te verlagen, kunnen heel veel van die ouder wordende vrouwen hartkwalen vermijden, waardoor hun levenskwaliteit sterk toeneemt’, aldus Staessen.

Als hij erfelijke en aangeboren aandoeningen meetelt, komt dr. Staessen uit op twee op de vijf vrouwen met een te hoge bovendruk (de maximale druk wanneer de linker hartkamer samentrekt en het bloed door de aorta stuwt), die baat zouden hebben door hun bloeddruk met 15 punten te verlagen.

Bij mannen gaat het om een vijfde minder hartlijders. Staessen dringt bijgevolg aan op het ‘agressiever bewaken van de eigen bloeddruk bij het ouder worden’

www.gezondheidsnet.be

De nultolerantie die nog steeds van kracht is in de Anderlechtse wijk Kuregem werpt haar vruchten af. De criminaliteit is er vorig jaar met  28 procent gedaald. Dat tonen cijfers van Binnenlandse Zaken aan.

In 2009 werden nog 1.497 sackjackings, diefstallen met geweld, vandalenstreken en diefstallen uit en van auto's vastgesteld. Vorig jaar daalde dat aantal tot 1.078.

Sinds februari vorig jaar - na een reeks rellen - hanteren de lokale en federale politie er een zerotolerantie. "De overheid is weer baas op straat", aldus uittredend minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open Vld). Dat is wellicht overdreven maar de positieve resultaten, waar ondermeer Vlaams Belang al tienallen jaren voor pleit, zijn onmiskenbaar.

Nu is Bart de Wever waar hij wil zijn : koehandelen met Reynders.  Zéér benieuwd hoever hij nù zal gaan met zijn toegevingen.  En of hij weer met zijn stijve poot zal rondpikkelen.  Maar dan komt Blyweert  nog wel eens naar de vergadering. Dat lezen we dan wel in De Morgen.

jos

Voormalig Brits premier Tony Blair uitte zijn bezorgdheid bij CNN op maandag: “Het gaat niet slechts om een regering en om een democratiebeweging.  Er bestaat ook nog zoiets als de Moslimbroederschap, die een andere richting zou inslaan.  We moeten ons inzetten om aan de hoop van de bevolking tegemoet te komen, maar dan wel op een wijze dat er iets beters uit ontstaat.”

De beeldspraakvergelijking “De pest of de cholera” legt de vinger op de wonde: de cholera kan eenvoudig voorkomen worden door een inenting. Voor de pest daarentegen bestaat geen vaccinatie :  niets garandeert dat opgeslagen bacteriën in laboratoria zouden kunnen verspreid worden, waarbij de wereldbevolking zou gedecimeerd worden.  Hier helpt slechts voorkomen door te isoleren.  Vandaar de vergelijking tussen autocratisch bestuur of het ongeleid projectiel van het islamisme.

Dat de vrees van Tony Blair – en andere Westerse wereldleiders – gegrond is blijkt uit een doorlichting van de Moslimbroeders, voluit “Het Genootschap van de Moslimbroeders”, dat zijn oorsprong kende als heimelijke band van islamisten tegen de Britse koloniale heerschappij in Egypte in het jaar 1928.  De Moslimbroeders evolueerden naar een wereldwijde islamitische beweging met eigen organisaties en partijen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika.  Hun intentieverklaring is duidelijk: "God is ons doel. De Profeet is onze leider. De Koran is onze wet. De strijd is onze manier. Voor God sterven is onze hoogste verwachting." 

In december 1948 werd de Broederschap in Egypte tijdelijk ontbonden nadat ze de Egyptische premier hadden vermoord; de oprichter en leider, al-Banna, werd op zijn beurt een jaar later door de politie doodgeschoten.  Na een moordpoging op de latere Egyptische president Gamal Abdel Nasser werd de Broederschap in 1954 verboden.  Op dat moment hadden ze ca. 1 miljoen aanhangers, verdeeld over 2.000 afdelingen.  Ze werden vervolgd en gevangen gezet.  Pas in de 70er jaren zwoer de Broederschap het geweld af en werd vanaf toen getolereerd.

Vandaag is de Broederschap één van de meest invloedrijke organisaties van het land; ze bereikt de bevolking via haar sociale netwerken, vooral bij de arme bevolking.  De invoering van de islamitische wetgeving (sharia) is één van hun doelstellingen.  Jongere activisten wilden dit via een pragmatische benadering bereiken.  Mubarak schrok er niet voor terug, regelmatig Broederschapaanhangers gevangen te zetten, vooral naar aanloop van verkiezingen.  Naar buitenuit en volgens de gangbare mediabronnen lijkt het erop dat de straatprotesten niet van hen uitgingen, maar zij hebben wel verklaard dat zij een leidende rol van al-Baradei tegen Mubarak zouden accepteren.  Op de figuur van de “neutrale, seculiere” Mohammed al-Baradei komen wij in een later artikel terug.

Men kan ook een parallel vaststellen met de vrije verkiezingen in de Palestijnse gebieden, waar de radicale islamitische Hamas als overwinnaar uit de bus kwam.  De voormalige president Bush en buitenminister Condoleezza Rice zetten toen Israël onder druk om vrije verkiezingen in de Palestijnse gebieden toe te staan, met als resultaat dat dankzij de overwinning van Hamas het de eerste en laatste democratische verkiezingen waren.  De – terechte – vrees bestaat voor een herhaling van dit scenario in Egypte als de Moslimbroeders aan de verkiezingen zullen deelnemen.

De vergelijking met Hamas is inderdaad problematisch: zowel de VS als de EU hadden na de verkiezingsoverwinning van Hamas in 2006 verklaard niet met hun vertegenwoordigers te willen onderhandelen en hen bijgevolg op deze manier te isoleren.  De geloofwaardigheid van westerse eisen om in het M.O. tot democratische reformen te komen is sindsdien aangetast.  Vrije verkiezingen te ondersteunen, zelfs te eisen, maar de kiesresultaten niet te willen accepteren, zou ook in Egypte een verkeerd signaal zijn.  Dat een democratisch verkozen regering de betrekkingen met Israël opnieuw onder de loep zal nemen, ligt in de lijn van de verwachtingen.  Dat zou vanuit hun standpunt geen toename van het radicalisme betekenen, maar eerder een aansluiting bij de overheersende Arabische buitenlandse politiek. 

Een andere historische parallel , die vooral door de Israëlische premier Netanjahu gevreesd wordt, is de Iraanse revolutie van 1979.  Ook daar hadden oorspronkelijk alle oppositiegroeperingen de afzetting van de sjah geëist en ze werden snel door de mullahs in de marginaliteit verdrongen.  Egyptisch analist Abdulhimal benadrukt dat de situatie niet kan vergeleken worden: volgens hem werd de Iraanse revolutie door een charismatische islamiet, Chomeini, uitgelokt; in Egypte zou het met al-Baradei of Ayman Nour om seculiere persoonlijkheden gaan.  Al-Baradei stelt dat de vrees uit het Westen berust op een sprookjesverhaal, dat door de Mubarakregering verspreid werd: Mubarak of al-Quada…

De conservatieve voorzitter van de Broederschap in Egypte, Mohammed Badei, legde geen verklaringen af over de politieke doelstellingen van zijn organisatie.  Maar hij maakte wel duidelijk dat de moslimbroeders in de toekomst mee willen regeren: “we zijn een deel van de Egyptische maatschappij, niet meer of niet minder.  Na de afzetting van Mubarak moet een regering van nationale eenheid gevormd worden, die vrije verkiezingen zal organiseren.”  Badei is een trouwe aanhanger van de ideologie van Sayyed Kutb, de leidende figuur binnen de Moslimbroederschap in de jaren vijftig. Onder de Egyptische leider, Gamal Abdel Nasser, ontpopte Kutb zich met zijn droom van een nieuw islamitisch kalifaat tot de Egyptische staatsvijand nummer één.

Voorlopig zitten we te kijken op het fenomeen van “democratisering” in de moslimwereld.  Wat een geluk dat we verrijkt werden met een groot aantal van deze democraten in onze contreien!

Floriaan Terbeke

Bron: CNN, 20 Min.on Line 

Voor de Angeltjes die het niet mochten weten van de 0000, de Moslim Broederschap is helemaal géén "sociale" organisatie. Zij ontstond als een militaire-ideologische organisatie en is dat nog steeds. Het is niet omdat men de voedselvoorziening van zijn eigen clandestiene en in Egypte verboden militie organiseert en zijn soldaten alsook hun familie en de draagmoeders in het kweekprogramma van toekomstige soldaten, medische bijstand verleent, dat men sociaal bezig is voor een ethisch goed doel.

De Moslim Broederschap werd in Egypte werd opgericht in 1928. Haar uitdrukkelijke doel was tweeledig: (1) invoering van Sharia wereldwijd, en (2) het herstel van de wereldwijde islamitische staat (kalifaat). Daarmee hebben Al-Qaeda en de Moslim Broederschap in feite dezelfde doelstellingen. Ze verschillen alleen in de timing en tactiek die betrokken zijn bij het realiseren ervan. Ze vielen zogezegd uiteen en exporteerden hun activiteiten naar meer dan zeventig landen met vooral bv. clandestiene financiering van gewelddadige splintergroepen zoals al-Jihad en al-Gama'at al-Islamiyya in Egypte, Hamas (die van de slogan  alle-Joden aan-het-gas) in Palestina en de Mujahideen en de latere Taliban in Afghanistan. Alleen snap ik niet waarom ik dat allemaal met een hoofdletter schrijf.

In de VS bleek dat de boodschap aan de ikhwan (broeders in het Arabisch) als volgt geformuleerd werd: "Jullie (de moslim-broeders) moeten begrijpen dat uw werk in Amerika een soort van grote Jihad is in het wegwerken en het vernietigen van de westerse beschaving van binnenuit en het 'saboteren' van haar ellendige huis door hun handen en de handen van de gelovigen, zodat het wordt geëlimineerd en Gods religie is gemaakt, zegevieren over alle andere religie". In de VS slaagden ze er zelfs in het zogenaamde CAIR (centrum voor amerikaans-islamitische relaties) te gaan domineren en te infiltreren in het politieke establishment en de bureaucratie van het Amerikaanse congres en de Amerikaanse senaat.

Hun officiële website is ikhwanweb.com Op het eerste zicht zegt ons dat niet zo veel maar als men weet dat ikhwan in het Arabisch "broeders" betekent begrijpt men allicht beter welke aantrekkingskracht van deze heroïsche en nostalgische benaming uitgaat. De Arabische heerser Ibn Saoed werd immers door de bedoeïnen-broeders als heerser aan de macht gebracht in zijn nieuwe staat Saoedi-Arabië. Hij verpletterde echter zelf hun macht bij de slag bij Sabilla in 1930, waarna de militie werd gereorganiseerd in het Saoedi-Arabische Nationale leger zonder paarden maar met kamelen in reserve.

Elke gelijkenis met de Assasijnen  van 1000 jaar geleden is louter denkbeeldig want die waren sjiiet. Zo ziet men maar waarom ze de dag van vandaag op de poco-media zo graag met woorden spelen. De ene dag ben je Wahabiet, de volgende Soenniet, de week nadien sociale vrijheidsstrijder, de volgende maand gewoon broeder, maar nooit Assasijn. Dat spreekt voor zich. Hoewel, El Baradei is dàt geen sjiiet?

Lucky9

De keuning heeft Reynders benoemd als informateur tot 16 februari met mogelijkheid tot verlengingen. De "Vlaamse" partijen, zeggen hun medewerking toe. 

De keuning heeft ook Leterme meer ruimte gegeven binnen zijn lopende zaken. Waarom hebben wij nog een parlement nodig of een nieuwe regering ?  De ouwe is weliswaar versleten en de nieuwe zal ook op niks trekken. Alors ?  Ook hier hebben de Vlaamse partijen hun loyale collaboratie beloofd. De N-VA zal zich inzetten om een reeks besparingen door te voeren, dat liet de partij gisteravond weten. Hopelijk voor de kelen van Valkeniers en Dewinter is De Wever handiger met het slachtmes dan met zijn politieke strategie.

Het land B, ook al is het politiek bankroet, klampt zich vast,  tegen alle logica in,  aan zijn eigen schaduw. Tegelijk wordt het officiële bewijs geleverd, dat de democratie die in 1989, bij het eerste cordon sanitaire, begraven werd, inmiddels officieel kan uitgeschakeld wordt met instemming van de politieke partijen (behalve Vlaams Belang en VLOTT), van alle regime-media én een groot deel van de publieke opinie, die niet beter weet.

Op momenten van wanhoop en twijfel vallen wij al jaren terug op onze standaardvraag, die een maatstaf is voor ons politiek denken : Is Vlaanderen met de huidige toestand gebaat ?

Neen, natuurlijk niet.  Over de vermeende Vlaamse partijen willen wij het nauwelijks hebben, wel over de NVA, die  zich centraal genesteld heeft in het belgische weefsel, in de hoop hier voordelen uit te halen.  De Wever heeft zichzelf overschat : hij, de zelfvoldane betweter , zou kunnen, waar niemand voor hem in gelukt was : de Franstaligen op de knieën krijgen.  Hij heeft vier zaken bereikt :

1 -  Een pak zware toegevingen in ruil voor noppes ; want denk niet, dat de franco-belgen op één informele Vlaamse toegift zullen terugkomen. Voor hen is dat verworven. Zeker nu er kans is dat Maingain mee rond de tafel zit, rechtreeks of via een sluipweg.

2 - Een grote  aversie bij een deel van de burgers tegen de zelfstandigheidsgedachte. De N-VA heeft de "mensen" bang gemaakt en nooit gereageerd op de economische paniekberichten. Dat past totaal in het raam van figuren die zich met grapjes en one-liners naar het politieke slagveld begeven, daar de mensen ophitsen en dan lacherig en lafferig op de loop gaan.

3 - De Franstaligen blijven pal overeind.

4 - Er is een nieuwe bemiddelaar opgedoken bij de N-VA, ene mijnheer Blijweert, een man van faam en eer.

Het weze duidelijk : Vlaanderen is niet gebaat met de strategie van een man die zijn potentiële bondgenoten wil kelen. Hoe slecht zit  een mens in mekaar, die dergelijke taal voert in de politiek ?

Ray

.

Als wij voor onze informatie enkel mochten steunen, zoals helaas te veel Vlamingen doen, op de 0000 en de vooringenomen linxe predikanten, dan bevonden wij ons nog in de oertijden van de nieuwsgaring. Ook op internationaal vlak is het pover gesteld met figuren als Pinokkio Vranckx die zichzelf ziet als een Abraham Lincoln die vrijheid brengt waar slavenleed heerst.

Gelukkig bestaat internet en zijn er diverse infokanalen. Zoals Russia Today dat we al enige tijd ontdekt hebben en dat op een zo objectief mogelijke wijze verslag uitbrengt van de conflicthaarden in de wereld.  Bovenstaande Engelstalige video geeft een beknopt goed overzicht met als slotconclusie dat de anti-Mubarakbetogers niet enkel hun president wegwillen maar ook weinig fiducie schijnen te hebben in de nieuwe messias, hun Nobelprijswinnaar El Baradei.  Zij willen vooral via verkiezingen zélf hun nieuwe leider aanduiden. Als dat een meerderheidsaanvoelen is, en er wordt veel geroepen "allah akbar" met het begeleidende gebaar "de duim over de keel" dan is het duidelijk welke richting de Egyptenaren uit willen.  (even er iets met de haren bijsleuren uit onze eigen binnenlandse actualiteit : als er gekeeld moet worden, wij hebben hier ook een kandidaat rondlopen die op die manier wil afrekenen met zijn politieke tegenstrevers).

Ray

.

SURPRISE, SUPRISE : MUBARAK IS A DICTATOR door Amnon Rubinstein

De revolutionaire gebeurtenissen in Tunesië en Egypte dalen op de ‘internationale gemeenschap’ neer als donder en bliksem. De twee impopulaire regimes, hoewel ondemocratisch, waren niet enkel berucht om hun brutale repressie. Integendeel, Tunesië was bekend als een mild pro-westers regime waarin zowel polygamie alsmede de hoofddoek verboden werden.Egypte werd eveneens beschouwd als een milde autocratie en president Hosni Moebarak werd beschouwd als een gematigde, naar vredezoekende pro-westerse stoere jongen. Voorzeker, waren er klachten van NGO’s over schending van de mensenrechten, maar in vergelijking met de permanente anti-Israëlische barrage, waren dit maar twitterberichtjes.Tunesië, sinds 17 december 2010 tot op vandaag staat het land in rep en roerZowel Tunesië en Egypte zijn verkozen leden van het grote circus dat bekend staat als de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties. In haar verslagen, tezamen met wat milde kritiek, complimenteerde de VN-commissie beide regeringen: Tunesië werd geprezen voor het bouwen van “een juridisch en grondwettelijk kader ter bevordering en bescherming van de mensenrechten,” en Egypte werd geprezen voor initiatieven “genomen in de afgelopen jaren ten aanzien van de mensenrechten, in het bijzonder voor het oprichten van afdelingen voor de mensenrechten binnen de ministeries van Justitie en Buitenlandse Zaken.”Deze passages lezende, mag het best iemand vergeven worden te mogen denken dat de massademonstraties van de voorbije dagen beter gehouden werden in Genève aan de zetel van de Mensenrechtencommissie van de VN. En onnodig te zeggen, dat we niets in de wereld gezien of gelezen hebben in de media dat ons voorbereidde op de verschrikkelijke straatbeelden en beschuldigingen jegens het regime die uit elkaar spatten op onze tv-schermen; het idee dat Moebarak een dictator is kwam als een schok over op het westerse publiek.

 http://brabosh.com/