Trots kondigde Michelle Obama op de televisie aan dat Barack al een jaar langt niet had gerookt. In heel Amerika groot nieuws. Logisch, want toen Michelle First Lady werd had ze het Volk al opgeroepen om haar te waarschuwen als iemand haar man zag roken.
Janet Street-Porter ziet de president al voor zich stiekem rokend in een kelder van het Witte Huis. En hij zou niet de enige man zijn die daartoe wordt gedwongen door een zeikerig vrouwtje dat de verantwoordelijkheid niet kan laten waar die ligt: bij de volwassene met wie ze zijn getrouwd.
De columniste ziet een lijn: Michelle is ook te pas en te onpas in de weer om er voor te zorgen dat haar volk meer fruit en groente gaat eten. Want het volk is te dik.
Haar volk is ook arm en werkeloos. En velen vinden dan nog enige afleiding in een big Mac. Of in een sigaret.
Zwitserland is een land van migratie: ca. 100.000 per jaar proberen zich in het Alpenland te vestigen. Voor EU-burgers is er geen probleem: zij kunnen hun gezin laten overkomen.
De FDP (liberale partij) heeft naar aanleiding van de laatste peiling van de kiesintenties – de SVP/CDU nadert 30% - tijdens een partijcongres verrassend nieuwe migratiestandpunten kenbaar gemaakt. Inhoudelijk zijn de liberalen het erover eens dat men de toestroom van niet-EU-gelukzoekers wil afremmen – ook hun OCMW-kassen zijn leeg - door de voorwaarden voor gezinshereniging en vestiging moeilijker te maken. Zo moeten ze een minimum inkomen en het bewijs van een woonst voorleggen en mogen er geen criminelen in hun familie voorkomen.
Zo politiek-incorrect als het maar kan, maar… men was het oneens over de juiste woordkeuze van dit congresbesluit. Om dit enigszins af te zwakken werd de eis opgenomen dat de Zwitserse scholing en opleiding zodanig moest georganiseerd worden dat de tekorten op de arbeidsmarkt met de eigen bevolking ingevuld kunnen worden. Blijkbaar vinden de Zwitserse liberalen nu ook dat de multicul mislukt is.
Bron: PI
Reactie van Frank Vanhecke
Wij ontvingen van Frank Vanhecke onderstaande reactie die wij graag in extenso in de vitrine plaatsen, niet om de polemiek in de hand te werken maar omdat wij van oordeel zijn dat zijn stem moet gehoord worden als hij daar zelf op aandringt. Wij hebben steeds vrijwillig onze kolommen open gehouden voor meningen en tussenkomsten van Frank en destijds van Marie-Rose zoals van andere mandatarissen. De sneer dat wij via deze blog veel onzin verspreiden, is de persoonlijke interpretatie van Frank.
Er wordt - niet voor het eerst vrees ik - via deze blog verschrikkelijk veel onzin verspreid. Het stoffelijk overschot van Marie-Rose werd vandaag de kerk binnengedragen door vier VB-leden, waarover twee nationale mandatarissen. Tot de eregenodigden behoorden onder meer Mevrouw Karel Dillen. Mevrouw Marijke Dillen werd nooit de toegang tot de kathedraal ontzegd, er was voor haar (net zoals voor 2000 anderen) geen voorbehouden plaats, wat ze ontgetwijfeld zelf niet zou durven vragen. Ik heb inderdaad diskreet en zonder daarover énige publieke verklaring af te leggen aan de huidige VB-top gevraagd om diskreet weg te blijven. Ze hebben Marie-Rose Morel vakkundig en brutaal politiek afgeslacht en daarmee (in mijn ogen) onze zaak onherstelbare schade toegebracht. Dat is mijn mening, de andere meningen komen zoals U weet in deze blog onophoudelijk aan bod. Ze hebben bovendien de afgelopen 6 maanden toen Marie-Rose voor iedereen zichtbaar stervende was niet één keer een sein gegeven dat dit eigenlijk niet had mogen gebeuren. De strijd om haar uit te schakelen werd bovendien door sommigen bijzonder brutaal gevoerd, bij mijn weten ongezien in onze beweging. Wanneer ik de dag van het overlijden van Marie-Rose op alle TV-schermen en radio-zenders FDW zal verschijnen om de lof te zingen van "zijn ontdekking" zeg ik dus inderdaad dat zulks voor de familie kwetsend was. Diskreet zwijgen had op zijn plaats geweest. Indien men dat wenst wil ik gerust eens een geschiedenis schrijven van de machtsgreep van de Antwerpse gemeenteraadsfractie, de middelen die daarbij gebruikt worden en vooral de verschrikkelijke gevolgen daarvan voor de slagkracht van de hele partij. Wanneer men mij ervan blijft beschuldigen mijn overstap naar een andere partij voor te bereiden zal ik dat inderdaad moeten doen. We zouden dus best deze domme polemiek stoppen. En gelieve te argumenten met een minimum aan dossierkennis.
Reacties op dit stuk worden niet opgenomen, om niet verwikkeld te geraken in een uitzichtloze discussie. Ik verwijs naar de laatste zin van ons redactioneel stuk hieronder : Nu gaan we ons terug focussen op de politieke strijd en ons hoofddoel : de 180-jarige bezetting van Vlaanderen beëindigen.
Reacties op de uitvaart
Wij hebben alle reacties die we ontvangen hebben, opgenomen. Ook diegene die we normaal niet zouden toelaten. Nu komen we aan de fase dat mensen mekaar onderling beginnen bestoken. Dit is een onvermijdelijke consequentie van de vrije meningsuiting : bijna altijd verglijdt ze naar meer persoonlijke aanvallen en vooraleer we het weten of willen, zijn we aan het schimpen. Dat gaan we nu niet doen, want het druist in tegen ons ongeschreven huishoudelijk reglement.
Sta me toe de houding van Angeltjes proberen samen te vatten in de hoop hiermede een soort consensus te bereiken.
Het heengaan van de jonge vrouw, dochter, moeder en echtgenote Marie-Rose heeft ons allen geraakt. Wij hebben voor haar een "dag stilte" gehouden en dat heeft niemand ons kwalijk genomen.
Wij zijn geschrokken toen we vernamen dat de drie topmannen van VB niet aanwezig mochten zijn bij de groots opgezette kerkelijke uitvaart. Dat Bart de Wever een toespraak zou houden, lag moeilijk bij een aantal VB-aanhangers maar was voor de meesten niet onoverkomelijk geweest, mocht de VB-leiding niet geweerd zijn geworden. Er bestaat nog zoiets als partijtrouw en loyauteit. Deze gevoelens moesten afgewogen worden tegen die van verdriet om iemands heengaan en het bewijzen van een laatste eer. Als mensen verplicht worden tot een dergelijke keuze, mag men ze achteraf daar geen verwijt over maken.
Uit een meerderheid van reacties bleek dat men solidair was met de voorzitter, anderen verbaasden zich over dit strenge verbod over de dood heen en sommigen bleven pal achter Marie-Rose staan. En dat neemt niemand hen kwalijk. Ook hier spelen respectabele gevoelens van loyauteit of bewondering.
De uitvaart heeft beantwoord aan de verwachtingen van Frank en de familie en dat is een troost die zij verdienen. De Wever heeft de kans gekregen en gegrepen om zich te verontschuldigen voor zijn jarenlange boosheid, wrok en beledigende uitlatingen. Hij was ongetwijfeld oprecht.
Niemand van zij die er niet mochten bij zijn, heeft zich ooit publiek dergelijke uitlatingen van het kaliber die De Wever loste, veroorloofd ten overstaan van Marie-Rose.
De uitvaart had door de openbare bekendmaking van de laatste wil een bepaald anti-VB karakter, zeker omdat er een onderscheid gemaakt werd tussen goede aanwezigen en slechte niet toegelatenen. Een demonisering over het graf heen die niet door iedereen gewaardeerd wordt. Ook dàt is betreurenswaardig maar onweerlegbaar.
Wij spreken de gemeende hoop uit, dat de rangen terug gesloten worden. Ieder verwerkt zijn verdriet op zijn manier en maakt aanspraak op respect van allen. Nu gaan we ons terug focussen op de politieke strijd en ons hoofddoel : de 180-jarige bezetting van Vlaanderen beëindigen.
Ray
Feest !
Deze Egyptenaar is blij : enkel in een moslimland wordt gefeest als een dictatuur vervangen wordt door een militair regime.
(bron : the religion of peace)
Voor we de actualiteit uitschakelen
Zoals in het begin van deze week reeds medegedeeld, zal Angeltjes van volgende week af tot half maart slechts op halve capaciteit verschijnen. Dagelijks komen er enkele algemene stukjes en hernemingen. Gedurende een maand zal er geen actualiteit zijn, wij schakelen ze uit. Hopelijk, maar zeer onwaarschijnlijk, is er tegen onze heropening een nieuwe regering, aangevoerd door Didier Reynders. Of een andere francofoon. U houdt het allemaal wel in het oog, liefst niet in nauwe samenwerking met de N-VA, want die zit te popelen om ons over te nemen. BHV splitsen is te moeilijk, laat staan belgië opdelen, dus zal De Wever proberen Vlaams Belang te splitsen in goeden en slechten. Hij wil natuurlijk de goeden. Het zal hem zuurder opbreken dan "een extra grote friet met tartaar".
Mocht het niet lukken met een nieuwe regering, dan mag u nieuwe verkiezingen laten uitschrijven, tegen het seizoen van de ontluikende bloemen en de geurige meiklokjes. Een mooie tijd voor de lente van de Vlaamse revolte.
U krijgt echt zeer veel bevoegdheden doorgeschoven, beste Angeltjesvrienden. Maakt u er vooral gretig misbruik van. Maar vergeet niet, Mijnheer Erik waakt streng en desnoods onrechtvaardig, over de kwaliteit en inhoud van uw proza. En Mijnheer Erik houdt niet van discuteren over waarom "hij wel en ik niet".
Iets blijft ons diep bezighouden.
Vlaanderen heeft nood aan een eensgezinde, doorvlaamse oppositiegroep, zoniet kunnen wij een kruis maken over de zo verhoopte zelfstandigheid. Met de N-VA is het duidelijk, dat Vlaanderen zal zwichten voor de belgische chantage en de francofone overheersing. Wat jammer dat zovelen een kort geheugen bezitten. Het is niet "le nouveau Beaujolais est arrivé", maar de nieuwe Volksunie staat er.
Het échte politieke verhaal na 180 jaar belgische bezetting gaat echter nog altijd over de afdracht van Vlaamse centen en het instandhouden van de francofone overheersing, met als symbool de zieke stad Brussel. Over die kernprincipes kan niet gemarchandeerd worden en dat is precies wat àlle Vlaamse partijen wel bereid zijn om te doen : vroeg of laat gaan zij voor het compromis.
Laat de schildwachten van Vlaanderen niet in de steek. En zij ons niet.
Dat moesten wij even kwijt voor we de actualiteit uitschakelen.
Ray
Romantische liefde: een vergelijking
Zoals algemeen bekend is de romantische liefde een wonderbaarlijk fenomeen, een steeds weerkerende inspiratiebron voor dichters, zangers en schilders, in joods-christelijke culturele kringen van een onmeetbare betekenis. Het begon al in de Hebreeuwse bijbel. Daarin wordt o.a. beschreven hoe Ruth en Boaz kennis maken en verliefd worden, ergens in het zuidoosten van Jeruzalem. Marc Chagall heeft die ontmoeting op doek gezet. (zie afb.)
Een kleine samenvatting van de geschiedenis der geciviliseerde wereld
Koning David, een nazaat van Ruth uit de stam der Moabieters, heeft oorlogen gevoerd én prachtige psalmen geschreven. Zijn zoon, Salomon, dichtte het Hooglied. Daarin kan men o.a. lezen: “Mijn lief is van mij, en ik ben van hem. Hij weidt tussen de lelies. Nu de dag weer ademt en het duister vlucht – ga nu weg, mijn lief. Spring als een gazelle, als het jong van een hert over de geurige bergen.”
De Romeinse dichter Ovidius beschreef de tragische liefde van Pyramus en Thisbe, een jong liefdespaar, de voorlopers van Rome en Julia, die eindigde in een gezamenlijke dood. In IJslandse sagen vindt men wondermooie verhalen van een romantische liefde; de Italiaanse dichter Dante heeft met zijn Divina Commedia een blijvende herinnering aan zijn te vroeg gestorven – abstracte – geliefde Beatrice nagelaten. De Amerikaanse zanger Ricky Nelson bezong zijn liefde voor Mary Lou met de woorden “Hello Mary Lou, goodbye heart, sweet Mary Lou, I’m so in love with you”; William Shakespeare zag het poëtischer in zijn sonnet nr. 116 :
“Laat mij niet tegen het huwelijk van twee toegenegen geesten Bezwaar indienen. Liefde is liefde niet Als zij zich temperen laat door de tempeesten…”
Het gaat hier telkens om de uitdrukking van de romantische liefde. Of het nu om Tristan en Isolde of om Romeo en Julia gaat, in de grote literatuur eindigt de romantische liefde meestal tragisch met de dood van de geliefden. Robert Burns, Charles Baudelaire hebben erover gedichten geschreven, schrijvers als Stendhal en Flaubert wijdden er hun romans aan. De grote Duitse dichter Heinrich Heine heeft ooit in een ballade geschreven:
„Das Fräulein stand am Meere und seufzte lange und bang, es rührte sie so sehre der Sonnenuntergang Mein Fräulein sein Sie munter, das ist ein altes Stück, da vorne geht sie unter und kommt von hinten zurück“
Heine heeft zonder twijfel veel aangrijpender liefdesgedichten geschreven; hier wil ik slechts aantonen dat men het thema ook een ironische toets kan geven. De romantische liefde is universeel en heeft vele facetten – ze is in geen geval slechts voorbehouden voor een man en een vrouw. Oscar Wilde dacht na over “de onuitspreekbare liefde” en de Amerikaanse bekroonde film “Brokeback Mountain” gaat over de liefde tussen twee cowboys.
Ook in andere culturen vindt men de romantische liefde: bij de Hindoes wordt in de epos Ramaya de liefde tussen de god Rama en zijn vrouw Sita beschreven; in de Japanse film “In het rijk van de zinnen”, wordt deze liefde in een expliciet sexuele versie getoond. Maar dat komt ook voor in de Europese literatuur, zoals bij de Franse tijdgenoot Michel Houllebecq. In de film is de romantische liefde een dankbaar thema waarvan de film Casablanca een schitterend en tijdloos voorbeeld is. Iedereen kent de beroemde liefdesscènes tussen Humphrey Bogart en Ingrid Bergman – de universele beschrijving ervan vindt men natuurlijk terug in Sams lied “As time goes by”:
Of het nu om een Hollywood- of om een Bollywoodfilm gaat: het thema “jongen ontmoet meisje” is nooit ver weg. Of Roy Black “Ganz im Weiss” kweelt of Georges Brassens zijn geliefde in “La non demande en marriage” verklaart waarom hij niet met haar wil trouwen, overal gaat het om de romantische liefde – banaal zoals in de reclamewereld of subliem zoals in de literatuur en de kunst. Zij beheerst terecht ons leven.
En hoe is het gesteld met de romantische liefde in de islam?
Natuurlijk bestaat de romantische liefde ook in islamitische kringen, want zij laat zich nergens helemaal onderdrukken. Maar ze is in de islam verboden en wordt zo veel mogelijk onderdrukt. De islamkenner prof. Daniel Pipes schrijft hierover in zijn boek “In the Path of God” (1983):
“In tegenstelling tot de traditionele westerse misvatting dat vrouwen niet kunnen genieten, geloven de moslims dat de vrouwelijke lust zelfs groter is dan de mannelijke. Moslims zien de vrouw als jaagster en de man als het passieve slachtoffer. Hun vermoede sexuele driften maken hen het symbool van redeloosheid, wanorde, een natuurkracht tégen God en gewillige leerling van de duivel. Deze veronderstelling kan in het leven geroepen zijn door Mohammeds’ eigen ervaringen of door de grotere sexuele uithoudingsmogelijkheden dan bij de man. Eender waar deze opvatting vandaan komt, de vrouwelijke sexualiteit wordt zo machtig beschouwd dat ze een reëel gevaar voor de samenleving vormt. Zoals de Islamitische civilisatie zelfbevrediging verdedigt, zo vindt diezelfde civilisatie ongeremde vrouwen de grootste uitdaging voor de mannen als ze Gods’ geboden willen volgen (want mannen hebben een merkbaar hogere religieuze last te dragen). In deze combinatie geven hun ongeremde lusten en hun onweerstaanbare aantrekkingskracht de vrouwen een macht t.o.v. de mannen, die direct met de macht van God concurreert.
Zo zouden de mannen de slachtoffers van de vrouwen kunnen worden en bijgevolg God in de steek laten. En dan zou het tot een fitna (letterlijke vertaling: “beproeving”) kunnen komen, d.w.z. een maatschappelijke storing bij de gelovigen veroorzaken… Ter verduidelijking: in het Arabisch is fitna ook de uitdrukking voor een mooie vrouw, want…“waar een man met een mooie vrouw kennis maakt, kan het tot een fitna komen…
Als er tijdens eventuele contacten tussen ongetrouwde mannen en vrouwen fitna kan ontstaan, zo is dat zeker het geval in een huwelijk uit romantische liefde. Het is mogelijk dat een man zo in zijn vrouw opgaat dat hij zijn plichten tegenover God zou kunnen verwaarlozen. “Heterosexuele verstrikkingen en echte liefde zijn een gevaar die men moet bedwingen.” De islamitische levenswijze verhindert daarom de ontwikkeling van een gevoelsbinding tussen het echtpaar. Hun contacten worden op een minimum gebracht doordat ze gescheiden interesses (moeten) hebben: zo is arbeid en religie het domein van de man, de vrouwen bekommeren zich om het gezin en hun woning. De vrouw eet normaal gezien niet samen met haar man, ze gaat niet samen met hem uit huis, ze is meestal eerder zijn dienstmeisje dan zijn partner.”
Tot zover Daniel Pipes. Hij geeft hier een realistisch beeld van een levensopvatting die moeilijk nog eigenaardiger kan zijn. Zelfs de katholieke kerk is een voorstander van de romantische liefde in het huwelijk. Geen enkele katholieke geloofsdrager zou van de veronderstelling uitgaan dat een man, die van zijn vrouw houdt, daarmee zijn plichten tegenover God zou kunnen verwaarlozen
Bron: PI vertaling uit het Duits
12-02-2011
Lampedusa in het land I, overstroomd door Tunesische democraten
Niet alleen de socialistische dictator is Tunesië ontvlucht, meer dan 3000 personen hebben de voorbije week hun vaderland geruild voor Italië. Op het Siciliaanse eiland Lampedusa werd de noodtoestand uitgeroepen ; alle vluchtelingenopvangcentra zitten bomvol en de Italiaanse regering vreest dat op deze manier terroristen zich toegang tot het land verleenden.
Het was niet moeilijk dergelijke ramptoestanden te voorspellen. We zullen niet lang moeten wachten op de golven (golven, niet wolven, corrector) uit Egypte.
Japanse politie houdt oogje in het zeil
Japan telt een bevolking van zowat 130 miljoen inwoners, onder wie een honderdduizend moslims. Niet veel, maar de Japanners weten precies wat er aan de hand is in de rest van de wereld en zij wensen op alles voorbereid te zijn. Zo worden de moskeeën en hun bezoekers goed in het oog gehouden en de politie maakt zorgvuldige verslagen op over bepaalde personen. Zowel over buitenlandse als Japanse aanhangers van de godsdienst van de vrede.
Massale immigratie zoals in Europa of Amerika is uit den boze : Japan heeft steeds zeer argwanend omgesprongen met de toegang van vreemdelingen tot zijn grondgebied. Ook het moderne Japan blijft een gesloten gemeenschap, die alleen reeds omwille van de taal weinigen uitnodigt om er zich te vestigen. Cultuur en gebruiken verschillen compleet van andere volkeren en er bestaat een zeer strikte sociale controle. Bovendien achten Japanners zich superieur. Dat het land van de rijzende zon zijn moslims in het oog houdt, is een verheugende zaak : er zijn redenen genoeg voor.
Ray
Didier Reynders informeert en formeert tegelijk
De keuninklijke informateur Didier Reynders is goed opgeschoten. Hij zal met de partijen die de vorige regering uitmaakten, starten voor een nieuwe regering : Cd&V, Open-VLD, PS, cdH en MR. Die goede ploeg zou aangevuld worden met de N-VA.
Die beslissing deelde hij vanmiddag mee aan de pers mee, nadat hij SP.A-voorzitster Caroline Gennez en Groen!-voorzitter Wouter Van Besien had ontvangen. Die twee linkse partijen zitten niet in de huidige regering. Alhoewel beide, vooral Groen!, doodgraag mee zouden doen.
"Ik heb gehoord dat voor veel partners het nuttig is om te starten vanuit de huidige meerderheid." zegt Reynders. "En in Vlaanderen wil iedereen de N-VA er bij hebben"
De onderhandelingen zouden in de eerste plaats over communautaire thema's gaan, "maar we zullen ook de debatten ten gronde voeren over de politieke thema's die daarmee verband houden, zoals de arbeidsmarkt en het wegwerken van de staatsschuld."
Reynders benoemt daarmede zichzelf tot formateur. De keuning zal blij zijn. Vervolg tijdens de komende maanden.
Farao Barroso gaat met de zweep over Zwitserland
De Zwitserse democratisch verkozen Bondspresidente Micheline Calmy-Rey en de Portugese niet-verkozen EU-volkscommissaris Barroso drukken mekaar de hand.
De Zwitserse Nationale Raad (federaal parlement) heeft het moeilijk. Sedert maanden is er nood aan een niet te misverstane strategie. Tegelijkertijd wordt de EU-druk – zeg maar: chantage – verhoogd. Dinsdag heeft Barroso de Zwitserse presidente Micheline Calmy-Rey zonder omwegen duidelijk gemaakt dat de EU zeer snel over institutionele zaken wil “onderhandelen”. Het Alpenland met de directe democratie vindt dat niet echt zo dringend. Calmy-Rey verklaarde intussen: “Een automatische overname van de EU-wetgeving komt voor ons niet in aanmerking.”
Het onderhandelingsprogramma “Bilaterale III” heeft vier agendapunten:
- Zwitserland neemt de EU-richtlijnen over : modaliteiten
- toezicht bij de omzetting der bilaterale verdragen
- een gerechtelijke instantie ter bescherming van burgers die zich door de wetgeving benadeeld voelen
- een arbitraire instantie die geschillen tussen CH en EU beslecht.
Zwitserland heeft meerdere eisen betreffende de institutionele mechanismen. Het land wil een medebeslissingsrecht bij nieuwe richtlijnen, zoals het ook bij het Schengenakkoord het geval is. Bij overname van nieuwe wetten moet er vooraf een voldoende lange termijn ingecalculeerd worden zodat de nieuwe regelingen – indien nodig – aan het volk voorgelegd kunnen worden. Als Zwitserland een richtlijn niet wil overnemen, dan mag in geen geval het hele akkoord automatisch geannuleerd worden zoals dat bij Schengen het geval is. Er zouden dan compensatiemaatregelen van de EU-kant ingebouwd moeten worden. En Zwitserland wil die maatregelen voor een scheidsrechterlijke instelling kunnen aanvechten.
Deze strijdbare woorden kunnen echter niet verbloemen dat Calmy-Rey in Brussel een bolwassing kreeg. De boodschap was duidelijk: Zwitserland moet in actie schieten … en wel in de door de EU uitgestippelde richting. Volgens EU-expert en politiekprofessor Dieter Freiburghaus is slechts het tijdplan nog onderhandelbaar en zullen – hoe meer tijd verstrijkt - de betrekkingen tot de EU des te bitsiger worden. Brussel zal wel niet de situatie laten ontploffen maar wel degelijk zand tussen de raderen strooien. Dat zou zeker investeerders en de Zwitserse economie, die op de EU aangewezen is, nadelig beïnvloeden.
Het binnenlandse front, vooral de Zwitserse Volspartij SVP/UDC, (de grootste fractie in de Nationale Raad) verzet zich hardnekkig tegen elke institutionele gelijkschakeling met de EU : “Noch een automatische overname van de EU-wetgeving, noch een scheidsrechterlijke instantie voor het bilateraal akkoord” zijn voor de SVP/UDC acceptabel. En op de achtergrond klinkt onmiskenbaar de dreiging van een referendum.
Maar ook het linkse front roert zich. De vakbond SGB verklaarde maandag in persconferentie dat zij niet willen dat het Europese Gerechtshof direct of indirect over hun maatregelen kan oordelen en zij wijzen bovendien ook de automatische overname van de EU-wetgeving af. En ook zij dreigen met een referendum.
Daarmee is het dilemma voor de regering perfect: wat Brussel verlangt, zou door een referendum afgeschoten worden. Calmy-Rey klinkt toch hoopvol: in een mededeling verklaarde ze dat men akkoord ging met “een gezamenlijke en een co-ordinerende benadering” te beginnen. Concreet zou dat inhouden dat de EU-farao Barroso ermee instemde dat niet louter en alleen institutionele problemen aan bod zouden komen, maar ook inhoudelijke dossiers zoals bv. het stroomverdrag. Dit alles in de hoop dat er, bij een gebeurlijk akkoord, ook voordelen voor Zwitserland uit de brand kunnen gered worden. Minister van Economische Zaken, Johann Schneider-Ammann suggereerde zelfs de continuïteit van een bilateraal verdrag: een Bilaterale III.
Professor Freiburghaus ziet hierin slechts manoeuvres in de mist. Zwitserland heeft immers al EU-recht overgenomen in het verdrag over de vrijheid van personen. Hij vindt dat CH al te veel soevereiniteit opgegeven heeft en dat dit door de Regering niet duidelijk gecommuniceerd wordt naar de bevolking. En de eminente professor gaat nog verder: institutionele punten zijn een grote stap, een té grote stap. Hij is voorstander van een toetreding tot de EER, de Europese Economische Ruimte. Hij begrijpt niet waarom de Regering niet over die piste wil discuteren. In de EER zijn immers alle instrumenten, zoals een gerechtshof, over hetwelk de EU nu wil onderhandelen, reeds aanwezig. Bovendien heeft dit raamakkoord zijn degelijkheid al bewezen; elke andere oplossing wijst hij af.
Bron: 20 Min. on Line
Illegale koperdieven betrapt en vrijgelaten
Naar aanleiding van de vrijlating van de negen koperdieven die in de nacht van donderdag op vrijdag door de lokale politie van Halle werden ingerekend kregen wij een reactie van korpschef Johan Vanwezer.
In de nacht van donderdag op vrijdag werden door de lokale politie van Halle, in samenwerking met een aantal omliggende politiekorpsen, negen koperdieven gevat die aan het werk waren op een bedrijventerrein in Buizingen. Deze actie verliep vlot, maar hield voor de manschappen ook de nodige gevaren in. Een heterdaad bij nacht brengt steeds risico’s met zich mee. Toch werden negen verdachten ingerekend. Er werden heel wat uren besteed aan de actie zelf, en de verdere afwikkeling van het dossier. De mannen werden in de loop van vrijdag overgebracht naar het Brusselse parket, waar ze in de vooravond voorgeleid zouden worden voor de onderzoeksrechter.
Vrijdagavond werden de negen mannen door de onderzoeksrechter vrijgelaten. In het dossier wenste deze geen verdere stappen te ondernemen. De mannen ontvingen wel een uitnodiging om zich aan te melden wanneer ze zouden worden gedagvaard in deze zaak. Aangezien het echter om illegalen gaat, die ook een bevel kregen het grondgebied te verlaten, lijkt een verschijning ter terechtzitting niet erg waarschijnlijk. Later die avond boden overigens drie van de negen zich reeds aan bij het politiebureau, om hun in beslag genomen voertuig op te eisen.
Johan Vanwezer: “Als Korpschef van de lokale politie van Halle respecteer ik uiteraard de scheiding der machten, waarop onze staat steunt. De onderzoeksrechter is onafhankelijk, en handelt als een exponent van de rechterlijke macht. Ik respecteer dan ook zijn of haar beslissing en ik kan en wil er verder geen commentaar op geven. Echter, in mijn hoedanigheid van korpschef word ik wel geconfronteerd met een grote verontwaardiging die momenteel heerst bij mezelf, en binnen mijn korps. Mijn mensen hebben uitstekend werk geleverd. Er werd op een goede manier samengewerkt met naburige korpsen, en er werd op relatief korte tijd een omvangrijk dossier samengesteld over de negen verdachten. Deze zaak was een voorbeeld van goed politiewerk. Dat de beslissing van de onderzoeksrechter in kwestie mijn politiemensen demotiveert, kan ik dan ook heel goed begrijpen.
Het is voor mij als korpschef niet evident om in deze omstandigheden mijn mensen telkens weer met de nodige gedrevenheid de straat op te sturen. Wetende dat ze daar de nodige gevaren moeten ondergaan, en vaak tevergeefs. Ik kan hen zelf enkel feliciteren voor het verrichte werk, en hen wijzen op de goede samenwerking. Echter, wanneer de dieven die ’s nachts op heterdaad worden betrapt de avond daarna alweer aan het loket staan met eisen, dan wordt het wel erg moeilijk. Met deze reactie wil ik de realiteit van het vervolgingsbeleid binnen ons gerechtelijk arrondissement aankaarten. Als politiemensen beseffen wij erg goed dat niet aan elk dossier gevolg gegeven kan worden. Wij erkennen ten volle de beslissingsmacht van de onderzoeksrechter. Maar wij zien ook graag de vruchten van ons eigen werk, en enige ‘rechtvaardigheid’ in de verdere behandeling van onze dossiers”.
Kiesintenties door l'Avenir : NVA blijft in de gunst
Een kiesintentiepeiling door de Waalse krant l'Avenir levert volgende resultaat op in Vlaanderen :
NVA 33% (+ 5,2%)
SP-a 15,6% ( + 1% ))
CD&V 12,9% ( -4,4%)
VB 11,5% (- 0,8%)
VLD 11,3% ( - 1,7%)
Groen 8,3 % ( + 1,2%)
In Wallonië zijn er weinig verschuivingen, behalve dat Ecolo iets wint en CdH van Milquet iets verliest.
De peiling (per internet) werd uitgevoerd tussen 4 en 8 februari 2011 met 2709 deelnemers.
Sarkozy over de islam in Frankrijk
Sarkozy is de man voor wie wij bij de laatste presidentsverkiezingen supporterden. Hij beschikte over een hoge graad van geloofwaardigheid en zijn rechts-liberalisme bevatte een aantal elementen die ons aanspraken. Eens in het Elysée is er niet veel overgebleven van de hoop op een andere aanpak die Sarkozy in het vooruitzicht had gesteld. Zijn duidelijke uitspraken voor de verkiezingen, over Turkije veranderden na enkele internationale topbijeenkomsten in een pro-Turkije standpunt voor opname in de EU. Sedertdien is Frankrijk beurtelings pro en anti, alnaargelang de omstandigheden. Met het nodige begrip voor het verschil tussen verkiezingsbeloftes en beleid en de typisch Franse beoefening van de welsprekendheid, heeft de Franse president niet veel krediet meer. Niet enkel bij deze verwaarloosbare blog maar veel belangrijker, ook bij menig Fransman. Het succes van Marine Le Pen heeft naast haar duidelijke discours ongetwijfeld te maken met de ontgoocheling die vele vroegere FN-kiezers hebben opgelopen bij hun overstap naar Sarkozy.
In bovenstaand fragment worden we opnieuw geconfronteerd met een overtuigende president, die duidelijk maakt dat er een aantal zaken in de islam zijn die hij niet aanvaardt. "Nous ne voulons pas" (wij willen niet).
De Engelse vertaling is (met respect voor het werk) niet steeds honderd procent. Op 3'50" wordt "Nous sommes un pays laïque" (wij zijn een niet confessioneel land) vertaald als "We are a catholic nation).
Antwerpse intercommunales : graaien voor gevorderden
Antwerpse gemeenteraadsleden cumuleren tot vijf mandaten
Senator Anke Van dermeersch (Vlaams Belang), tevens gemeenteraadslid in Antwerpen, vroeg de gegevens op over de zitpenningen die worden uitbetaald aan politici die zitting hebben in de intercommunales. De resultaten zijn weinig verheffend. Voor sommigen raadsleden gaat het om slechts enkele honderden euro’s per jaar, maar de echt grote graaiers cumuleren meerdere mandaten en halen daar een extraatje van vier- tot zevenduizend euro op jaarbasis uit. Ann Coolsaet (Open VLD) heeft bijvoorbeeld maar liefst vijf mandaten, net zoals Guy Lauwers (SP.a). Schepen Filip Heylen (CD&V/NVA) en Tanja Smit (SP.a) hebben er elk vier.
Wedstrijd “graaien” voor gevorderden: welke politieke fractie wint?
Het is moeilijk eerlijk te bepalen welke politieke partij de wedstrijd graaien wint. Open VLD heeft weliswaar de absolute recordhouder in de persoon van Ann Coolsaet, maar heeft slechts één deelnemer in de top tien. Dat is een pover resultaat in vergelijking met de kaviaarsocialisten van de SP.a, die maar liefst zes kampioenen in de top tien heeft, waarvan twee “vijfduizenders” en een “zevenduizender”. En dat zijn geen bergen, of het moeten bergen geld zijn. Overigens is de positie van Ann Coolsaet als kampioen nog onzeker, want van één van Lauwers’ mandaten ontbreken voorlopig nog de financiële gegevens. Als die ook gepubliceerd worden, stoot hij misschien door naar de top. De titel van “grootste graaier” is alleen maar voorlopig toegekend! Het blijft spannend.
Waar blijven onze allochtone broeders en zusters?
De traditionele partijen hebben altijd de mond vol over de inburgering van migranten en de gelijke behandeling van alle burgers ongeacht hun afkomst of hun religie. Men zou dus kunnen verwachten dat zij op (h)eerlijke wijze ook een politicus met niet enkel een partijkleur naar de top tien van de graaiwedstrijd zouden laten doorstoten. Helaas is het hemd nog altijd nader dan de djellaba. Als het er op aan komt mandaten binnen te halen, worden onze allochtone raadsleden gerold waar ze bij staan. Terwijl alle bedrijven en bestuursniveaus een ‘afspiegeling van de maatschappij’ moeten zijn en brave, blanke mannen en vrouwen hun banen moeten afstaan ter meerdere eer en glorie van deze ‘ethiek’, laten de vertegenwoordigers van de Antwerpenaren dat niet aan hun rood, oranje en blauwe hart komen. Zij reserveren voor zichzelf de dikst betaalde mandaten in de intercommunales.
De enige optie: een volledige herziening van het systeem
De riante vergoedingen voor weinig of geen prestaties stoten veel mensen terecht tegen de borst. Het systeem moet dus dringend gesaneerd worden, maar wie zal dat doen? De raadsleden van de meerderheid die zelf aan de dis des heren mogen aanschuiven, zullen weinig geneigd zijn om in eigen vlees te snijden. Het biedt hen te veel en te gemakkelijk verdiend geld. En de gewone burgers, de gewone belastingplichtigen die voor al die zitpenningen moeten opdraaien, die worden natuurlijk niet gehoord.
Filip Dewinter
11-02-2011
Moebarak stapt het af
In een toespraak deelt Sulaiman, de Egyptische vice-president, mee dat Mubarak finaal afgetreden is en hij de macht overdraagt aan het leger. Welke rol er weggelegd is voor Suleiman is niet duidelijk. In de loop van de dag had de president de hoofdstad al verlaten. De vreugde op het plein is groot maar daar gaat het even niet om. Voordien zijn er 14 officiële afgevaardigden verkozen door de betogers die zullen optreden als woordvoerders. Enkelen onder hen zijn lid van de Broederschap, die blijft ontkennen dat zij de revolutie wil recupereren. Binnenkort kan die andere halve moslim uit het Witte Huis declameren in een Shakespeariaanse rede, dat hij Egypte heeft teruggeschonken aan de Egyptenaren.
Laatste Wil + Aanpassing 18 uur
Laatste wil
Het was Marie-Rose Morel haar laatste wil dat ook ik niet aanwezig zou zijn op haar uitvaart in de kathedraal zaterdag. Hoewel ik dit betreur, respecteer ik die wil en zal van op afstand bidden voor haar en haar nabestaanden. Zij ruste in vrede.
Bruno Valkeniers - Voorzitter Vlaams Belang
Tot zover deze mededeling die wij lazen op de webstek van Bruno Valkeniers. Wij vernamen tevens dat ook Filip Dewinter en Gerolf Annemans niet gewenst zijn op de uitvaart.
Wij hebben bij Angeltjes op een correcte en respectvolle manier afscheid genomen van Marie-Rose, zoals het past. Op de officiële plechtigheid morgen zullen wij niet aanwezig zijn. Wij staan ook nu aan de kant van de uitgeslotenen.
De redactie van Angeltjes
AANPASSING 18 uur
Gerolf Annemans via Twitter
Met respect voor haar verzoek en dat van haar familie zal ik morgen niet in de Kathedraal zijn. Mijn gedachten zijn wel daar.
Pat Condell : Hoe smaakt *multiculturalisme* u ?
.
Nu ook Sarkozy : multiculturalime is mislukt. Et alors, Sarko ?
De Franse president Nicolas Sarkozy heeft het multiculturalisme in Europa "een mislukking" genoemd. Eerder lieten de Duitse bondskanselier Angela Merkel en de Britse premier David Cameron zich al in gelijkaardige zin uit. Ook onze eigen Nonkel Kruk heeft in een onbewaakt moment zich iets dergelijks laten ontvallen.
"We zijn te veel bezig geweest met de identiteit van de persoon die aankwam en te weinig met de identiteit van het land dat die persoon ontving", zei de Franse president tijdens "Paroles de Français", een televisie-uitzending op TF1. "We willen geen samenleving waar verschillende gemeenschappen naast elkaar bestaan. Wie naar Frankrijk komt, aanvaardt te versmelten in een enkele gemeenschap, de nationale gemeenschap. Als je dat niet aanvaardt, dan moet je niet naar Frankrijk komen", aldus Sarkozy.
De Duitse bondskanselier Merkel zei midden oktober dat de multiculturele samenleving in Duitsland is mislukt. Het credo Multikulti -"We leven nu naast elkaar en we zijn er blij om" - is helemaal mislukt, luidde het. En enkele dagen geleden verklaarde de Britse premier Cameron dat de doctrine van de multiculturele samenleving, "die verschillende culturen aanmoedigt om naast elkaar te leven", gefaald heeft.
Tot zover deze mededeling.
De drie uitvinders van het warm water die toevallig of niet, de drie leidende naties in Europa vormen, komen rijkelijk laat met hun vaststelling. Want zij hebben het nog steeds over vreemdelingen die nu aankomen in Europa, terwijl het probleem zich al tientallen jaren geleden stelde. De moedigen die toen hun stem verhieven, werden gebrandmerkt als vuige racisten en zij werden overal uitgesloten, bedreigd, gebroodroofd en misprezen.
Er leven vandaag miljoenen Nieuwe Fransen, Nieuwe Britten, Nieuwe Duitsers, Nieuwe Nederlanders, Nieuwe Vlamingen met al dan niet een dubbele nationaliteiten, die niets te maken willen hebben met hun gulle en deemoedige Europese opvanglanden. Miljoenen die een afkeer of zelfs een haat koesteren tegen onze cultuur en die hemel en aarde bewegen om de verworvenheden van onze beschaving te vervangen door een achterlijke ideologie die stoelt op verovering, wreedheid en discriminatie. Geld en voordelen, dat ius alles wat velen van deze figuren interesseert.
Hoe gaan de uitvinders van het warm water daar op reageren ? Wat zullen zij daar tegen ondernemen ?
Ray
Verboden te lachen
Verboden te spotten met de "taalkennis" van Oewaalse politici. Altahans volgens een verdrietige lezer ons deze morgen liet weten. Gelukkig dat er over de taalgrens en in Bruxelles veel respect is voor de Nederlandse taal en de Vlaamse cultuur.
