Vanaf 30 juni is roken in cafés en casino's enkel nog mogelijk wanneer er een aparte rookkamer met een afzuiginstallatie voorzien wordt. De uitzonderingen op het rookverbod zijn door het Grondwettelijk Hof vernietigd. De reacties op de beslissing lopen erg uiteen.

De N-VA is "zeer tevreden" dat er een algemeen rookverbod in de horeca komt. "De wet wordt nu eindelijk teruggebracht tot een duidelijke en rechtlijnige regel voor klant en uitbater", zegt N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers. Smeyers diende in het verleden al een wetsvoorstel in om een algemeen rookverbod in te voeren.

CD&V-senator én cafébaas Dirk Claes is blij dat de oneerlijke concurrentie tussen de verschillende soorten horecazaken wordt opgeheven. "Ik voorspelde deze uitspraak reeds bij de invoering van de vorige wetgeving en diende recent een wetsvoorstel in met hetzelfde doel: een algemene rookregeling vanaf de zomer 2011", zegt Claes. "Dat de versnelde invoering van de algemene rookregeling in de horeca in de zomer gebeurt, zal de overgang zeker gemakkelijker maken."

Ook sp.a-Kamerlid Marleen Temmerman is "verheugd" over het arrest van het Grondwettelijk Hof. "Dit maakt een einde aan een absurde discussie", zegt ze. "Ik ben tevreden dat het belang van de volksgezondheid het gehaald heeft boven de economische belangen." Temmerman vindt het een goede zaak dat het verschil tussen eetgelegenheden en gewone cafés meteen verdwijnt. "Dit is voor iedereen veel duidelijker want nu is het gedaan met de lange lijstjes over wat precies eten is en wat niet."

Comeos, de federatie voor de handel en diensten, juicht de beslissing tevens toe. "Het werd tijd dat de discriminatie tussen verschillende horecazaken werd opgeheven", zegt gedelegeerd bestuurder Dominique Michel. "De wet is nu voor iedereen eindelijk gelijk."

Maatregelen nodig
Maar lang niet iedereen deelt die meningen. Ho.Re.Ca Vlaanderen is niet te spreken over het arrest. Gedelegeerd bestuurder Danny Van Assche vreest dat heel wat cafés noodgedwongen de deuren zullen moeten sluiten. Hij roept politici op maatregelen te nemen om het verwachte omzetverlies van de cafés te compenseren. "Blijft de politiek hardhorig dan gaan veel café's binnenkort overkop. Ik raad alle politici aan om een pint te gaan pakken in hun favoriet café en met de baas een babbeltje te slaan over de impact van dit arrest", zegt Van Assche.

Na het rookverbod in eetcafés werd de btw op maaltijden verlaagd tot 12%. De horecafederatie dringt aan op een gelijkaardige maatregel voor de cafés. "Als je weet dat heel wat café's nog maar sinds kort geïnvesteerd hebben in afzuigsystemen en nu opnieuw volop moeten investeren in een rookkamer of een overdekt en verwarmd terras is het niet meer dan logisch dat ook zij kunnen genieten van een gelijkaardige maatregel", stelt Van Assche nog.

Christine Mattheeuws, voorzitter van het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ), deelt de mening van Ho.Re.Ca Vlaanderen en noemt het arrest "de doodsteek voor de 12.000 biercafés in ons land". Volgens het NSZ kan een algemeen rookverbod niet worden ingevoerd voordat er een herstelplan voor de horeca wordt uitgetekend. Daar moet de federale regering nu, zelfs in lopende zaken dus, werk van maken, luidt het.

LDD is altijd al tegen het rookverbod in gewone cafés geweest. Voorzitter Jean-Marie Dedecker: “Het is een trieste zaak dat de rokers nu uit alle cafés worden gebannen naar het terras of de voordeur, ze worden gedegradeerd tot illegalen in hun eigen stamkroeg."

"Het spreekt vanzelf dat dit nefast is voor de horeca. In de eetcafés was nu al duidelijk dat de ambiance stil viel rond 23 uur, en dat de klanten uitweken naar plaatsen waar wel in gezelschap kon worden gerookt. In Nederland, waar ook niet gesold wordt met de volksgezondheid, is het rookverbod trouwens opgeheven voor de kleine cafés. Maar België moet weer de eerste van de klas zijn, als het over betutteling van haar bevolking gaat."

Ook het Vlaams Belang is tegen het algemeen rookverbod. "De (kleine) volkscafés worden het kind van de rekening. Eigenlijk worden zij gediscrimineerd. Het is vaak onhaalbaar om in deze zaken aparte rookkamers te voorzien. Er valt te vrezen voor een reeks faillissementen onder de bruine kroegen", zegt Volksvertegenwoordiger Rita De Bont (VB). "Naar Nederlands voorbeeld moet de keuzevrijheid bij de uitbater blijven liggen: of men mag roken of men mag het niet", stelt De Bont voor.

En u, wat vindt u van deze maatregel ?

Na de plenaire zittingsweek in Straatsburg vervoegde ik mijn gezin op skivakantie in Nauders (Tirol). Grof geschat denk ik dat er tijdens de krokusvakantie in Nauders zo’n 50% Nederlanders zijn, 30% Vlamingen en voor het overige wat Duitsers en Oostenrijkers.

Toen we op het zonovergoten terras van een Alm zaten te eten, kwam een Waal van een jaar of zestig met twee twintigers aan onze tafel zitten. Bij wijze van begroeting zei hij tegen zijn kinderen, maar duidelijk hoorbaar voor de hele tafel: "Je commence à en avoir marre d’entendre parler flamand" ("Ik begin het beu te worden om Vlaams te horen spreken").

Toen ik hem, in het Nederlands, vroeg of het niet stoorde dat ik iets tegen mijn vrouw en kinderen zou zeggen in onze eigen taal, schrok de pummel en zei hij dat het een grapje was. Eigenlijk had hij de Hollanders bedoeld.

Ik merkte op dat niemand met zijn zogeheten grapje moest lachen, en informeerde hem geduldig dat Nederlanders en Vlamingen dezelfde taal spreken en dat die taal Nederlands heet en niet ’Vlaams’. Ook zei ik hem dat, als hij onze taal zo storend vind, hij met mij akkoord zou moeten gaan dat Vlaanderen en Wallonië zo vlug mogelijk twee aparte staten moeten worden.

De man, een product van het Franstalig onderwijs, begreep er niets van. Misschien had ik voor één keer Frans moeten spreken om de boodschap goed te laten doordringen. Misschien had ik hem ook moeten vragen of hij niet beter in Frankrijk was gaan skiën (hij was niet in staat de menukaart te lezen en vroeg zijn kinderen in alle ernst of het ’veilig’ was om in Oostenrijk ham en andere vleeswaren te eten).

Misschien had ik hem er ook op kunnen wijzen dat, statistisch gesproken, mijn gezin de skivakantie (en ook nog eens de zomervakantie) van zijn gezin betaalde, en dat zijn misprijzen tegenover de Vlamingen dus best wat getemperd zou mogen worden... Maar praten met dat soort mensen heeft toch geen zin meer.

Philip Claeys, Euro-Parlementslid

Het gemeenschapsonderwijs mag een algemeen hoofddoekenverbod opleggen in zijn scholen. Voor zo'n verbod is geen decreet van het Vlaams Parlement nodig. Dat besloot het Grondwettelijk Hof. Het arrest is een lelijke streep door de rekening van BOEH!, de organisatie Baas op Eigen Hoofd, die de hoofddoekendracht op school wil toelaten.

Een leerlinge van het Atheneum van Antwerpen was naar de Raad van State gestapt tegen het hoofddoekenverbod dat de Raad van het Gemeenschapsonderwijs op 11 september 2009 had uitgevaardigd. Dat reglement voert vanaf 1 september 2010 in alle scholen van het gemeenschapsonderwijs een verbod in om religieuze tekenen te dragen.

De auditeur van de Raad van State dacht dat zo'n hoofddoekenverbod niet door het Gemeenschapsonderwijs zelf mocht worden uitgevaardigd, maar alleen kon worden opgelegd door een decreet van het Vlaams Parlement. De Raad van State besloot om het aan het Grondwettelijk Hof te vragen.

Dat Hof meent nu dat de Raad voor het Gemeenschapsonderwijs zelf maatregelen "van inwendige orde"' mag nemen om het ordentelijke verloop van het onderwijs in hun scholen te regelen. Hij mag dus zelf een hoofddoekenverbod opleggen.

Waarom ?

* Omdat anders alle mogelijke gedragingen van leerlingen die het ordentelijke verloop van het onderwijs in het gedrang kunnen brengen - en dat zijn er zeer veel -, door een decreet van het Vlaams Parlement zouden moeten worden geregeld.
* Omdat dit zou botsen met idee van een neutraal, gedepolitiseerd gemeenschapsonderwijs. Zo'n gedepolitiseerd onderwijs is verplicht door de grondwet en voortdurende ingrepen van het (politiek verkozen) Vlaams parlement kunnen dat basisidee in gevaar brengen. Bovendien heeft het Vlaams Parlement eerder al beslist dat de Raad voor het Gemeenschapsonderwijs volledig zelf moet beslissen wat een "neutraal onderwijs" precies betekent.
* Omdat de Raad voor het Gemeenschapsonderwijs praktisch geen bevoegdheden meer zou hebben als het Vlaams Parlement in al deze zaken moet tussenkomen.

Het hoofddoekenverbod zal nu wel overeind blijven, want de Raad van State moet deze visie van het Grondwettelijk Hof volgen.

Het Vlaams Belang is luidens een persmededeling van Vlaams volksverrtegenwoordigster Gerda van Steenbergen, zeer tevreden met deze uitspraak.

Voor het overige is VB van mening dat de politiek eindelijk haar verantwoordelijkheid moet opnemen, en dat het hoofddoekverbod moet worden uitgebreid tot heel de openbare dienstverlening. In het verlengde daarvan dringt het Vlaams Belang aan op een alomvattend debat over de positie van de islam in onze samenleving.

Bron : Gazet van Antwerpen en persdienst VB

Naar aanleiding van de ramp in Japan, steekt de discussie over kernergie terug de kop op. Ook in het land B.  Ministerin Turtelbaum wil niet in de val trappen van het populisme maar zal wel lessen trekken uit het gebeurde. (Populisme ? Wat deed het mens in het kwakkel-televisieprogramma "Mag ik u kussen" ?)

Officieel worden nog steeds in 2015 de eerste centrales, die dan 40 jaar oud zijn, gesloten. De wet van 2003 is duidelijk daaromtrent. Behalve in geval van overmacht, dan wordt de sluiting uitgesteld.  Zo maken wij  wetten in dit land : het zijn steeds compromissen. Niet dat wij plots tegenstanders zouden zijn van de kernenergie ; natuurlijk niet, het gaat hem echter om de wijze waarop in belgië beslissingen genomen worden, die tegelijk voldoende achterpoortren openhouden om zichzelf op te heffen.

Tot op vandaag wordt 60% van de nationale electriciteit geleverd door kernenergie. Vandaar de bedoeling om gebruik te maken van de ontsnappingsclausule in  de  wet van 2003.  Tihange 1, Doel 1 en 2 worden pas gesloten tegen 2025 volgens uitlatingen van Leterme en zijn energueminister.  De hogepriesters van het milieu, gesteund door enige klassieke linkse verwarde geesten, grijpen natuurlijk de Japanse crisis aan om de bevolking op te hitsen tegen het gebruik van kernenergie.

Olivier Deleuze zegde bij de RTBF : "Geen enkel van de 31 landen die drijven op kernenergie zal ontsnappen aan de gevolgen van een kernramp. Alle regeringsleiders zeggen "Niet bij ons" maar niemand kan het garanderen. Vandaar dat wij de sluitingen van Tihange en Doel 1 en 2 moeten doorvoeren." 

In Duitsland heeft Merkel met een seutig gezicht aangekondigd, dat er een denkpauze zal ingelast worden van 3 maanden om het standpunt over kernenergie te bepalen. En in het land B zal "Mag ik u kussen ?" lessen trekken uit het gebeurde, zij het buiten elke vorm van populisme.

De alternatieven inzake electriciteitsproductie staan nog steeds in de kinderschoenen en bieden niettegenstaande enkele spectaculaire realisaties, zoals in de Noordzee, geen enkele garantie op een volwaardige vervanging.  Het beleid kan zich gewoon niet veroorloven risico's te nemen inzake energiebevoorrading aan de bevolking en de industrie. Het zou de verantwoordelijken sieren, mochten zij dit duidelijk en nadrukkelijk meedelen. Angstig en krijtwit de groenlinkse oproerkraaiers de kans bieden hun onheilboodschappen te brengen, is weer eens een bewijs van zwakheid

Ray

De in het Roergebied woonachtige imam Usama Saddiq Ali Ayub, die in Egypte wegens moord tot de doodstraf veroordeeld werd, in 1996 naar Duitsland vluchtte en die daar in 1999 als asielzoeker erkend werd, houdt sedert vele jaren haatpreken tegen de christenen en joden.  Om die reden heeft de rechtbank in Münster op 9 maart zijn asielstatus ingetrokken.  En toch kan hij niet uitgewezen worden…

Al in 2007 diende de dienst voor migratie en vluchtelingen klacht tegen hem in.  Ze verwezen daarbij naar zijn herhaalde preken en uitlatingen waarbij hij het gedachtegoed van de terreurorganisatie “Al-Jihad Al-Islami” verspreidde.  Hijzelf betwist dit: de brave man zou verkeerd vertaald geworden zijn.

De eerste klacht werd afgewezen.  De volgende ronde vond plaats bij een hogere rechterlijke instantie in Münster en het gerecht velde het oordeel (AZ11 A 1439/07.A) dat hij wel degelijk haatpreken tegen “ongelovigen” gehouden had, met o.a. verklaringen zoals “dat God de rug van de joden, christenen en hun medestanders moge breken.”  Bovendien had hij de band met de terreurorganisatie toegegeven.

Er is nu vermoedelijk jarenlange procedureslag op komst, waarbij het steeds meer onwaarschijnlijk is dat hij zal uitgewezen worden want… hij heeft acht kinderen!  En dat hij van goede wil is om te integreren wordt bevestigd: hij is ermee begonnen Duits te leren…

Twee parallellen met gebeurtenissen in het land b:

De veroordeelde terrorist, Mohammed S, Al-Quaeda-vriend met bewezen terroristische contacten in Madrid, Milaan en Pakistan, die iedereen liever kwijt dan rijk is, mocht na 54 maanden gevangenis beschikken.  Al zijn asielaanvragen werden geweigerd en toch wordt hij niet uit het land gezet alhoewel zijn vrouw en kind al lang teruggekeerd zijn naar Irak.  Zijn lichamelijk welzijn zou daar gevaar lopen.  Wegens een veiligheidsrisico in de gesloten instellingen wou de crisiscel hem verbannen naar Meerhout, met een gratis appartement en leefloon er bovenop.  De man verblijft hier illegaal maar de Europese regels verbieden zijn uitwijzing.  Hij blijft voorlopig nog steeds opgesloten in het asielcentrum te Brugge.

Het Europese Hof van Justitie verhindert de uitwijzing van uitgeprocedeerde asielzoekers omdat zij intussen twee kinderen kregen. Het gaat om een Colombiaans gezin dat in 1999 aankwam in België. Hun asielaanvraag werd geweigerd, maar ze bleven toch. Ook twee nieuwe aanvragen werden afgekeurd. Intussen kreeg het koppel hier nog twee kinderen en die zijn automatisch Belg. De gezinsuitbreiding is meteen hun redding. Het ganse gezin krijgt meteen een verblijfsvergunning en de vader moet ook een arbeidsvergunning krijgen, zo besliste het Europese Hof.
 
Geen verdere commentaar.  Tot nader order: “Gedanken sind frei”.

Floriaan Terbeke

Bron: PI, Bild

Erdogan is trots : Turkije gaat zelf oorlogsvliegtuigen bouwen.

Nadat hij in Düsseldorf tijdens zijn toespraak “Eén volk, één rijk” aan de landgenoten over de grenzen heen nog maar eens alle registers opengetrokken had om duidelijk te maken dat de daar woonachtige Turken hun prioriteiten moesten kennen, herhaalde hij bovendien zijn gekend refrein dat assimilatie des duivels is en dat de Bundesrepublik een verderfelijke integratiepolitiek hanteert.  Hij ziet zichzelf als de minister-president van alle Turken ongeacht hun woonplaats.  

Zo naast zijn neus weg verklaarde hij heel trots dat Turkije binnenkort zelf zijn eigen oorlogsvliegtuigen gaat bouwen.  Dat deze plannen niet met wat kleingeld te betalen zijn, moeten we waarschijnlijk niet in de verf zetten.  Wat we wel willen vermelden is dat Turkije tot 2013 VIJF miljard Euro mag incasseren van de EU als “voorafgaande financiële hulp tot de EU-toetreding”.  

Nu Erdogan oorlogsvliegtuigen op zijn huishoudlijstje gezet heeft, mogen we er toch vanuit gaan dat hij onze eurootjes niet meer nodig heeft ?  Of past dit in zijn zelfverheerlijking als leider van de Arabisch-Turkse Unie?  

Wij kunnen dat geld beter gebruiken om de toestroom van nog meer potverteerders te stoppen. 

Floriaan Terbeke

Bron: PI

08.37 uur: Onrust onder buitenlanders

Volgens correspondent Joan Veldkamp begint de onrust onder de buitenlanders in Japan steeds groter te worden:

"Wat buitenlanders mateloos irriteert, is dat hun ambassades maar niet met aanvullende informatie komen. Duitse bedrijven bijvoorbeeld evacueren de vrouwen en kinderen van hun werknemers naar Osaka. De onrust wordt door zulke berichten steeds groter, vooral onder buitenlanders die nog de kans hebben om weg te komen."

Bron : NOS

Het zat er aan te komen : journalist Luc van Balberghe stopt met zijn gewaardeerde blog, Vrij van Zegel na zeven jaar correcte, niet partijgebonden informatie verstrekt te hebben over het reilen en zeilen van onze wegdeemsterende beschaving.

Luc van Balberghe (Elveebee) heeft niet enkel een begenadigde pen maar hij is een scherp observator die gewiekst en wijs zijn bevindingen op een heldere manier aan zijn lezers voorstelt. Vrij van Zegel is een eliteblog, wat iets anders is dan een elitaire webstek en wij noemden Luc ooit de keizer van het Vlaamse internet. Een terechte titel en verdiende lof.  Mochten de Vlaamse gazetten (ik vermijd angstvallig het woord kranten) journalisten van het kaliber van Elveebee hun gang laten gaan, de negatieve oplagecijfers zouden verdwijnen. Van Balberghe is echter een ere-journalist  en geen broodschrijver in loondienst van de regimepers.

Bij de première van een van Lucs toneelstukken, hebben wij mekaar ontmoet en de beminnelijkhied en fijne humor die de auteur Van Balberghe als mens uitstraalt, bleek ook uit zijn theaterstuk.  Het moet een vreemde gewaarwording zijn, een verhaal dat jezelf bedacht hebt, personages die jezelf een leven geschonken hebt, jouw eigen woorden te horen uitspreken, bekeken en beluisterd door een onbekend publiek waarvan je niet weet, hoe het zal reageren op de fictieve wereld die je geschapen hebt.  Een auteur is op dat moment een machteloze toeschouwer, een kleine god die zich afvraagt, waarom doe ik dit, wat bezielt mij ?  Het bevrijdende applaus en de lovende commentaren van de toeschouwers verlossen de auteur van zijn creatie-angst en plankenkoorts. Wij maakten kennis met een àndere Luc die we echter onmiddellijk herkenden en in ons hart sloten.

Ook uit de vele artikels die Luc op Vrij van Zegel plaatste, bleek de enorme waardering van trouwe lezers voor zijn werk en zijn immer scherpe en analytische bedenkingen. In een laatste (?) artikel getiteld "De 7 magische jaren van Vrij van zegel" blikt Luc terug op deze te korte tijdsspanne uit zijn actieve schrijversbestaan. Wij raden u aan via dit bruggetje nogmaals te genieten en kennis te nemen van het waardige en bescheiden afscheid van de blog Vrij van Zegel, maar gelukkig niet van de man Luc van Balberghe. 

Ieder van ons, internetschrijvers, kleurt zijn blog met het palet, de stijl en de persoonlijkheid die hem of haar kernmerkt.  Wij vormen een rebellerende voorhoede die scherp in het oog gehouden wordt door het regime. Het belachelijke, laffe en onrechtvaardige regime dat zich met alle middelen vastklampt aan de macht, dat het geld van de burgers misbruikt en vergooit en dat verdoken gestapo-instellingen in het leven roept om de vrijheid van onze gedachten aan banden te leggen.

Het valse wereldbeeld dat de wankelende linkse machthebbers ons willen opdringen, wordt door onafhankelijke geesten zoals Luc van Balberghe, hardnekkig bevochten. Wij zijn trots deze man te mogen kennen, hem onze vriend te mogen noemen en we zijn hem diep dankbaar dat hij zijn talent gul ter beschikking stelt van het verknechte en misleide Vlaanderen.

Leve Luc van Balberghe, hip, hip, hoera !

Ray

De Antwerpse rechtbank van eerste aanleg heeft een journalist van P-magazine veroordeeld tot een schadevergoeding van 10.000 euro aan de Brusselse handelsrechter Francine De Tandt. Journalist René De Witte noemde de Brusselse handelsrechtbank ooit "een rechtbank van koehandel" en moet dat nu bekopen.

Het weekblad P-magazine wijdde in september 2009 een stuk aan de vermoedelijke corruptie op de rechtbank van koophandel in Brussel, waar Francine De Tandt de spil van zou zijn. De Tandt vond dat haar goede naam en eer geschonden werden in het artikel.

In februari van dit jaar deed de rechtbank van eerste aanleg in Antwerpen in een niet openbaar gemaakt vonnis uitspraak over de zaak. De rechtbank veroordeelde journalist René De Witte tot een schadevergoeding van 10.000 euro aan De Tandt.

De Witte en zijn hoofdredacteur Michaël Lescroart bevestigen het vonnis maandag, maar benadrukken dat er geen sprake is van een professionele fout. Volgens de uitspraak zijn er geen redenen om aan de voorzichtigheid van de journalist en de geloofwaardigheid van zijn bronnen te twijfelen.

De rechtbank is wel van oordeel dat de terminologie van De Witte ongepast is. Hij noemt de handelsrechtbank in zijn stuk "een rechtbank van koehandel" en maakt enkele toespelingen op het amoureuze leven van De Tandt.

Michaël Lescroart heeft het over een "zwaar precedent" dat grote gevolgen kan hebben voor de toekomst van de journalistiek. Volgens De Witte is de rechtszaak een poging om zijn bronnen te ontbloten. "Wij gaan alleszins in beroep", bevestigt de hoofdredacteur.

Bron : Vandaag.be

Om het geheugen een steuntje te geven : hieronder een fragment uit Wikipedia over de prachtige affaires van Francine De Tandt van de Brusselse  Handelsrechtbank.

De Tandt kwam in augustus 2009 in opspraak wegens vermoedelijke corruptie.

Voor bepaalde zaken zou zij onder één hoedje hebben gespeeld met een zakenadvocaat uit Overijse, Robert Peeters, die voor haar vonnisteksten op voorhand zou klaargemaakt hebben, die zij dan alleen nog hoefde uit te spreken. Bovendien zou hetzelfde gebeurd zijn met Christian Van Buggenhout, een advocaat in de zaak-Fortis[1].

In 1998 verloren De Tandt en haar broer Marc een geleende som van ruim 500.000 euro aan een Afrikaanse oplichter[2].

Naar De Tandt zou al vijf jaar een tuchtonderzoek in verband met corruptie en schriftvervalsing lopen, maar toch kon zij benoemd worden tot voorzitster van de rechtbank[3]. Kort nadat Francine De Tandt eind 2007 werd benoemd tot voorzitter van de rechtbank van koophandel, stelde zij haar schuldeiser Luc Vergaelen aan als gerechtelijk expert.

Minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V) gelastte op 18 augustus 2009 een strafonderzoek tegen haar[4]. De Clerck lag zelf onder vuur omdat hij in het parlement te weinig informatie gaf over de zaak.

De Tandt verwijt op haar beurt Glenn Audenaert, directeur van de Brusselse gerechtelijke politie, lasterlijke aantijgingen en schending van het beroepsgeheim. Op 25 augustus 2009 werd de Tandt geschorst.

.

Het Zwitserse Bundesgericht (Federale Hof) bevestigt: het Ausschaffungsinitiative (volksraadpleging over het uitwijzen van criminele vreemdelingen en profiteurs van de sociale zekerheid) is rechtsgeldig.

Of de SVP / UDC de kiezers voldoende ingelicht heeft over de problemen bij het in de praktijk brengen van het uitzettingsinitiatief volgens het internationale recht, speelt volgens de rechters in Lausanne geen rol.    Het SVP/UDS-referendum “voor de uitzetting van criminele vreemdelingen” werd eind november door de kiezers en de parlementen aangenomen.  Reeds vóór het referendum had een kiezer uit Solothurn zich tot het gerechtshof gewend om de ongeldigheid van het latere resultaat te bekomen.

De rechters in Lausanne hebben zijn klacht nu afgewezen.  De man had als argument aangevoerd dat de SVP/UDC verzuimd had te vermelden dat het uitzettingsinitiatief niet verenigbaar is met het internationale volkerenrecht.  Zo werd door middel van het initiatief uitgesloten dat bij een uitzetting het vereiste “non-refoulement-onderzoek” (volgens internationaal recht een onderzoek of het leven van de uitgewezene niet in gevaar is in het terugkeerland) zou plaats vinden.  Bovendien zou het tegen het EU-verdrag over het vrije verkeer van personen stoten en om die reden niet uitvoerbaar zijn.  De SVP/UDC had volgens de eiser de kiezers moeten duidelijk maken dat de uitvoering van het uitzettingsinitiatief zou leiden tot de opzegging van de genoemde EU-verdragen en andere volkerenrechtelijke akkoorden.  De eiser heft zijn beschuldigend vingertje ook naar het Ministerie van Justititie en Buitenlandse Zaken, want zij hadden de informatie moeten vervolledigen.

Het Hof stelt in het vonnis dat partijen niet verplicht zijn objectieve details in de kiesstrijd kenbaar te maken of foute informatie te verbeteren.  Het is hun toegestaan hun eigen belangen éénzijdig, vanuit hun eigen standpunt, te uiten en te verdedigen.  Daar is niets mis mee vermits de mondige kiezer op de hoogte is van het eventuele subjectieve feitenmateriaal der politieke partijen en hij door het federaal parlement neutrale informatie over het thema van het referendum ter beschikking gesteld kreeg.

Dat de omzetting van het uitzettingsinitiatief volgens de grondwet en het internationaal volkerenrecht niet gemakkelijk zou zijn was algemeen bekend.  Bij de voorafgaande verduidelijking werd herhaaldelijk erop gewezen.  Het probleem was juist hét thema bij de talrijke discussies voorafgaand aan het referendum.

De klacht van de eiser dat de kiezer bij de neus genomen werd en dat het resultaat van het referendum niet uit vrije wil tot stand gekomen is, werd als ongegrond beoordeeld.  Bovendien ging het Hof niet in op de eis dat alle federale rechters van SVP/UDC-signatuur hun ontslag zouden moeten nemen.  Volgens het vonnis zijn zulke eisen ontoelaatbaar als ze uitsluitend met de partijkaart van een rechter gestaafd worden. 

Nog een opmerking in de rand: aan dit vonnis heeft géén SVP/UDC-rechter meegewerkt want in de kamer van dit gerechtshof is de partij niet vertegenwoordigd…

Floriaan Terbeke

Elke schooldag vinden er in ons land zestien geweldsdelicten plaats in onderwijsinstellingen. Dat blijkt uit cijfers van uittredend minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open Vld), die door partijgenoot en senator Guido De Padt werden opgevraagd.

Veertien van de zestien gevallen houden opzettelijke slagen en verwondingen in. In gemiddeld meer dan één geval is er sprake van een seksueel misdrijf.

In de periode van 2008 tot en met het eerste kwartaal van 2010 werden er eveneens acht moorden en doodslagen vastgesteld.

In heel 2008 zouden in de Belgische scholen 2.916 geweldsdelicten zijn geweest. Een jaar later ging het om 2.994 feiten en in het eerste kwartaal van 2010 om 1.032 feiten.

Van alle geweldsdelicten situeerde 41 procent zich in Vlaanderen. Wallonië is goed voor 46 procent en Brussel voor 13 procent.

Tot zover dit bericht uit Vandaag.be.

In de stad van allah bestaat er een overeenkomst tussen de instellingen van het stedelijk onderwijs en de politie, om bij gewelddelicten direct een discrete interventie te laten plaatsgrijpen, zonder dat hier ruchtbaarheid aan gegeven wordt.  Wij vragen ons af of deze tussenkomsten opgenomen worden in de statistieken van binnenlandse zaken ?  Burgemeester Janssens van Antwerpen doet er jaren alles aan om vervelende waarheden uit de media te houden. Zeker nu met het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen in 2012.  Per se willen aantonen dat de multiculturele samenleving een zegen is voor de menschen, is een hachelijke opgave.  Janssens is een ramp geweest voor deze stad.

Ray

In de fysica is het een eenvoudig gegeven: als er ergens een vacuüm ontstaat en de omhulling lek is, dan zal dit vacuüm zich vullen met dat wat zich buiten de omhulling bevindt.  Met andere woorden: wie geen eigen Leitkultur heeft, moet er zich niet over verbazen dat een andere cultuur in de plaats komt.    Tot deze vaststelling konden jonge Oostenrijkse ouders komen toen de vader ’s nachts bij zijn 6-jarig geopereerd dochtertje wou blijven.  Al bij de aanmelding in het Weense SMZ Ost (Sozialmedizinisches Zentrum Ost) moesten de ouders zich schriftelijk akkoord verklaren dat de moeder – en niet de vader – bij het meisje mocht waken. 
Een bericht uit de Kronenzeitung:

“Sinds september had ons dochtertje al de zevende opeenvolgende angina, zo vertelt de anoniem blijvende moeder.  We maakten een afspraak voor de operatie en in het voorafgaand gesprek moest ik een akkoordverklaring ondertekenen dat ik ’s nachts bij ons dochtertje zou waken, want dat mijn man niet toegelaten wordt.”

Niet toegelaten?  Hoezo?  De verklaring van de dokters is duidelijk: „Mocht een moslimmoeder ’s nachts bij haar ziek kind in het ziekenhuis willen blijven, dan staan de moslimvaders niet toe dat zich in dezelfde kamer een niet-moslim man bevindt.” 

Het gezin reageert verrast: “Wat indien een man alleenstaande ouder is?  Mag die dan niet bij zijn dochter blijven?” 

Dit speelde zich af in Wenen, maar Oostenrijk is met deze houding geen uitzondering.  Wij, West-Europeanen, laten ons door achterlijke jaloerse immigranten voorschrijven welke spelregels in onze ziekenhuizen gelden.  En in de scholen, én in de zwembaden.

Nog maar eens wordt duidelijk dat een grondwet en een rechtssysteem niet voldoen als Leitkultur, want er wordt pas ingegrepen als het rechtssysteem op gang gebracht werd.  99% van de dagelijkse omgang tussen mensen wordt door de zeden en gebruiken bepaald. 

Het wordt hoogste tijd dat de Europeanen eens een richtlijn voor omgangsvormen in hun landen opstellen en het als voorwaarde aan een verblijfsvergunning koppelen.

Eigenlijk is het klaar als pompwater: wie onze omgangsvormen niet kan accepteren, staat het vrij terug te keren naar hun herkomstland.  Wij worden stilletjesaan de paria’s in ons eigen land.

 Floriaan Terbeke

 Bron: Kronenzeitung

Emeritus hoogleraar en ex pater-jezuïet Etienne Vermeersch mocht in HLN en op onze vermaarde zender zijn filosofisch licht laten schijnen.  Heel af en toe mag er iets politiek-incorrects geschreven of gezegd worden.  Vanzelfsprekend op voorwaarde dat de stellingname of uitspraak niet van een Vlaams Belanger komt. 

Zo verklaarde de jezuïet op 9 maart: “In plaats van huizen te bouwen in ontwikkelingslanden, zouden we die arme rakkers beter geld geven om zich te laten steriliseren.” Het gaat hier niet om een misverstand, verder in het artikel zegt de professor zeer concreet : “In plaats van 1000 dollar te geven voor een nieuw dak in Haïti, zouden we beter 1000 dollar geven aan elke Haïtiaanse vrouw die zich wil laten steriliseren”.

De wereldbevolking groeit immers aan met EEN KWART MILJOEN PER DAG (91 miljoen per jaar of 1 miljard per 11 jaar) In de Derde Wereld, welteverstaan.  Die Derde Wereld hebben we ons in huis gehaald, want die kientjes moeten volgens de politiek-correcte bijbel onze welvaart, onze sociale zekerheid, onze pensioenen redden…

In Denemarken proberen ze het ietsje omfloerster dan Vermeersch aan te pakken: zij sturen vroedvrouwen in de islamitische parallelle maatschappij.  Zij worden op huisbezoek in de moslimgetto’s gestuurd met het doel informatie te verschaffen over anticonceptie en gezinsplanning. Sexuele voorlichting is in de sexueel-repressieve moslimcultuur in het algemeen een taboe en volgens de Deense vroedvrouwen ontstaat daaruit een bloeiend bijgeloof en foutieve informatie (o.a. dat vrouwen tijdens de borstvoedingsperiode niet zwanger kunnen geraken).  

In de meeste moslimmaatschappijen geldt een hoog kinderaantal als een hoge sociale status.  Bovendien is het bij collectivistische structuren in het algemeen gebruikelijk dat ouders veel kinderen hebben om zichzelf economisch te beschermen bij het bereiken van een hoge leeftijd.  In het westen is kinderen krijgen en opvoeden niet goedkoop en de volwassen kinderen kunnen zelf over hun verdiende geld beschikken.  Bovendien leven wij in een welvaartstaat met een pensioenregeling. In westerse culturen is het belangrijk niet méér kinderen ter wereld te brengen dan het aantal dat men zelf op een verstandige manier kan opvoeden en onderwijs laten volgen. 

Indien men echter uit een compleet andere cultuur komt, is het voor een moslim(a) al moeilijk genoeg zich in onze democratische hightechmaatschappij te integreren.  Als die migranten (vooral de vrouwen) dan nog bovendien een boel kinderen ten laste hebben, zal het voor hen zeker niet gemakkelijker zijn de tijd en energie te vinden om een taalcursus te volgen, te gaan werken en in het algemeen deel uit te maken van onze maatschappij.  Bijgevolg is gezinsplanning een noodzakelijk element voor een succesrijke integratie.
 
Bron: HLN en Europenews

De Standaard heeft een leuk en surrealistisch belgisch verhaal op de kop weten te tikken.

Op de Romeinsesteenweg in de buurt van de Heizelpaleizen, rij je met de wagen maar best aan de juiste kant van de weg. De ene helft is opgeknapt. Dat is de Wemmelse kant. De andere helft ligt nog vol putten. Dat is de Brusselse kant.  

De Romeinsesteenweg is een bron van gehakketak want hij ligt op het grondgebied van de stad Brussel, de Vlaamse gemeenten Wemmel, Grimbergen en Vilvoorde — en voor een stukje is zelfs het Brussels Gewest bevoegd.

Er was een afspraak tussen de stad Brussel en de Vlaamse gemeenten om de steenweg te laten vernieuwen en de kosten te delen. Het Wemmels-Brusselse deel zou in 2012 aan de beurt zijn. Maar daarop kon Wemmel niet wachten. De putten waren te groot, vond het gemeentebestuur.

Vorige donderdag lag er een laagje asfalt, zo berichtte Brussel Deze Week. Netjes alleen op de Wemmelse helft. Brussel reageerde meteen boos vanwege deze solo slim die een akkoord doorkruist waar twee jaar over onderhandeld werd.

Het lijkt voor de hand te liggen deze frictie in een communautair licht te zien maar dat gaat niet op. Wemmel is een faciliteitengemeente en de bevoegde schepen van Openbare Werken, Roger Mertens, is een Franstalige van de partij Intérêts Communaux.

Al meermaals is voorgesteld om de steenweg over te hevelen van gemeentelijk naar gewestelijk niveau. Maar de Vlaamse regering weigert alsnog het Vlaamse deel te beheren, en de Stad Brussel wil haar stuk niet afstaan aan het Brussels Gewest omdat het een strategische toegang naar de Heizel is.

Terwijl ministerin Ingriet Lieten de domme fout begaat haar collega's van CD&V en NV-A in een vertrouwelijk verslag te bekladden als teflon- en betonfiguren en deze weinig vleiende commentaren rond te sturen, wordt heel het ministrabel zwikje  dat de Vlaamse Regering vormt, door de realiteit gewikt en gewogen als een stelletje wanbetalers.

De dames en heren die het voorbeeld zouden moeten geven qua commerciële correctheid en financieel fatsoen, gedragen zich als potverteerders die dure bestellingen plaatsen, goederen laten leveren, diensten doen uitvoeren en vervolgens de uitverkoren leveranciers laten wachten op hun geld. Noem dit gerust bedrieglijk opzet, financieel onfatsoen en moreel verwerpelijk gedrag.

Het was LDD-er Lode Vereeck die de cijfers opvroeg op eind december 2010 toen een betalingsachterstand van 130 miljoen euri genoteerd werd.  Het gaat zowel om goederen, diensten als subsidies die te laat betaald worden.

"Als een ander dit doet, staat de deurwaarder klaar", aldus Vereeck. "Grote firma's en instellingen kunnen dit opvangen, maar voor kmo's betekent dit vaak de doodsteek."

Vlaams begrotingsminister Philippe Muyters ziet verschillende oorzaken voor de betaalproblemen : een fout ingeschat betaalritme, een ongelukkige timing qua facturering van de tegenpartij en een kastekort. Je moet echt Philippe Blunders heten om je leveranciers te beschuldigen van een "ongelukkige timing inzake facturering", als je weet aan welke stringente voorwaarden leveranciers gebonden zijn, vooraleer dezen een factuur mogen opmaken voor de Vlaamse Gemeenschap. Wat een domme, arrogante opmerking. En wat met de subsidies, vriend Blunders ?  Die data bepalen jullie zelf via ondermeer beheersovereenkomsten of andere engagementen. Als je voor een bescheiden jaarbegroting van rond de 25 miljard niet bekwaam bent de uitgaven te beheren, dan ben je inderdaad een knoeier.

De lezer herinnert zich ongetwijfeld nog de slogan van de eerste Vlaamse minister-president Gaston Geens : "Wat wijzelf doen, doen wij beter".  Daar blijft intussen niets meer van over.  Zelfs de schijn wordt niet meer opgehouden.  Afgunst en misplaatste profileringsdrang van onbekwame figuren die niet in staat zijn behoorlijk samen te werken en fatsoenlijk met ons aller centen om te springen, dat is de realiteit.  Ingriet Lieten is bovendien een niet-verkozen ministerin in deze Vlaamse Regering, net zoals Philippe Blunders. Je zou verplicht worden op de lange duur Freya Vandenbosche een genie te noemen.

Ray

Voor oud-premier en multimiljonair Jean-Luc Dehaene (CD&V) is het duidelijk. Nieuwe verkiezingen zouden de situatie nog ingewikkelder maken. Dus als het nog 500 dagen moet duren, dan moet het maar, zegt hij in een interview met De Standaard.

Hiermede bevestigt Dehaene dat ook hij lak heeft aan de politieke mening van de belgische kiezers, zoals trouwens de meeste vooraanstaande politici. Juist, laten we inderdaad het oordeel van het klootjesvolk buiten beschouwing. De domme burgers hebben het al genoeg verknald met de huidige samenstelling van het parlement. De kans dat de invloed van de verzamelde pro-Vlaamse partijen nog zou toenemen, mag in geen geval overwogen worden. Er moet net zo lang gesjoemeld worden tot er opnieuw een monstrueus akkoord gesloten wordt, dat niemand bevredigt maar dat vooral de geldstromen van Vlaanderen naar Brussel en Wallonië overeind houdt.  Dat het land B inmiddels aan de rand van het bankroet staat, is een probleem voor later. De multimiljonair uit Vilvoorde staat bekend om zijn politieke compromissen die met misbruik van veel openbaar geld gesloten werden.  Tegelijk heeft hij steeds zorg gedragen voor een groeiend eigen familiekapitaal : voor wat, hoort wat en graaien is nu eenmaal eigen aan gearriveerde politici.  Over het aantal mandaten dat Dehaene bekleedt in het bedrijfsleven is al genoeg geschreven, evenals over zijn bijverdienste in het Euro-parlement waar hij omzeggens nooit verschijnt.

Dat de koning mensen blijft uitsturen, vindt Dehaene geen probleem. "Toen ik in 1988 honderd dagen vroeg aan de koning, noemde men dat 'ongezien'. Wel, als ze nu vijfhonderd dagen nodig hebben, zal dat ook 'ongezien' zijn. Ik wil daarmee niet zeggen dat het zeker 500 dagen moet duren. Maar als het moet, dan moet het maar."
 
Hij voegt daar aan toe dat momenteel "de toekomst te weinig wordt voorbereid. De verdienste van Leterme en zijn regering is dat ze de zaak beheren. Maar we moeten wel vooruit", dixit de neo-kapitalist. "Mijn stelling is altijd geweest: als je iets kan doen, doe dat dan gewoon, want anders blijf je ter plaatse trappelen. Zowel bij de staatshervorming van 1980, 1988 of 1992 wist ik dat er nog andere stappen moesten volgen. Maar dat was geen reden om niets te doen."
 
Over de N-VA zegt Dehaene dat "de grootste partij van Vlaanderen zal moeten leren compromissen afsluiten. Blijkbaar hebben ze het daar nu moeilijk mee. Ze zijn gebiologeerd door de druk van de volgende verkiezingen. Wie geen compromissen wil sluiten, blijft beter weg uit de politiek."

De geldverzamelaar rept met geen woord over de korte en mislukte pogingen die hijzelf in opdracht van de keuning ondernomen heeft om de toestand te ontmijnen.  Evenmin een woord van aandacht over de bemiddeling van partijvoorzitter Beke. 

Ray

Wie in Vlaanderen komt wonen, moet zich aanpassen. Dat meldt Vlaams minister van Binnenlands Bestuur, Inburgering en Vlaamse Rand Geert Bourgeois (N-VA).

De politicus deed die uitspraak in La Libre Belgique. Volgens hem moet elke inwoner van Vlaanderen zich aan de Nederlandse taal aanpassen. Hij noemt Franstaligen in Vlaanderen "Vlamingen die geen Nederlands spreken en die rechten en plichten hebben".

Bourgeois zegt in het interview ook dat het "gedaan moet zijn met de boodschap te verspreiden dat we racistisch zijn". Niet-Nederlandstaligen kunnen hun eigen taal spreken, maar de bestuurstaal is Nederlands.

De faciliteiten zijn in het leven geroepen als een "tijdelijk mechanisme" om de integratie van nieuwkomers te vergemakkelijken. "De Franstaligen hebben altijd geprobeerd om een ander discours te houden door te stellen dat het gaat om een definitief verworven recht, wat niet het geval is", besluit Bourgeois.

Dit is duidelijke taal van Bourgeois waar wij het vanzelfsprekend mee eens zijn. Hopelijk is dit ook de mening van de President van de N-VA en wordt er gestreefd naar de afschaffing van deze belachelijke en a-sociale faciliteiten.  Wie na + veertig jaar niet voldoende Nederlands kent om de officiële berichten van de gemeente te bevatten, is een doelbewuste analfabeet of een onderontwikkelde waar de maatschappij helaas niet langer voor verantwoordelijk kan zijn.  Au revoir, endouilles !

Bron : de media

Ray