Wij verwijzen naar ons artikel "April in Porugal ziet er woelig uit" van 22 dezer over de politieke en financiële crisis in Portugal. Woensdagavond viel het verdict in het¨Portugese parlement : de voorstellen van de socialistische mindereidsregering Socrates werden niet aanvaard.
Waarop premier Jose Socrates zijn ontslag heeft ingediend. Alle oppositiepartijen in het parlement stemden vanavond tegen de plannen van Socrates, die had aangegeven dat hij niet langer zou kunnen doorgaan met regeren als zijn voorstellen voor bezuinigingen en belastingverhogingen niet werden aangenomen.
De belangrijkste oppositiepartij, de centrumrechtse PSD, is niet tegen het op orde brengen van de overheidsfinanciën, maar verzet zich tegen de wijze waarop de socialistische minderheidsregering dit wil doen. De situatie in Portugal verhoogt de druk op de top van Europese regeringsleiders, die morgen en vrijdag in Brussel wordt gehouden. Daar willen de leiders afspraken maken over een sterker bestuur van de eurozone en over de oprichting van een permanent crisisfonds om probleemlanden in de toekomst te kunnen helpen. Als Portugal zonder regering komt te zitten, schatten velen de kans hoger in dat het land aanspraak zal moeten maken op het Europese noodfonds.
Verondersteld wordt dat de president het ontslag van Socrates even in beraad zal houden, zodat de premier vandaag en morgen in Brussel kan deelnemen aan de beraadslagingen in volheid van functie. Socrates en Leterme : twee democratisch gewipte premiers die voortregeren.
Ray
pst ... : Barroso, de EU Commissievoorzitter, die verheven staat boven alle mogelijke kritiek, is als gewezen Portugees premier, mede verantwoordelijk voor de huidige diepe crisis van zijn vaderland. Uiteraard wordt hierover gezwegen. Net zoals het belgische fenomeen, Herman van Rompuy, als gewezen premier en begrotingsminister van het land B, niets meer te maken heeft met de moeraspolitiek van zijn vaderland. Europa wordt geleid door twee flinke knoeiers, als het ons toegelaten is, even het politiek-correcte taalgebruik te verlaten.
Waarom we niet van belgië houden (Bruno Valkeniers)
“Ook na de Vlaamse onafhankelijkheid zullen trams en metrostellen echt niet stoppen aan de rand van Brussel. De internationale gemeenschap zal Vlaanderen echt niet uitspuwen. En neen, er wordt geen muur gebouwd rond Vlaanderen – waar halen ze het? En ja, ook in een vrij Vlaanderen zijn Franstaligen welkom aan de Vlaamse kust en mag iedereen nog genieten van Belgische frieten en pralines. Maar als ultiem argument om dit zieke landje in stand te houden, is het toch wat mager. Zo denkt ook Bart Sturtewagen (De Standaard) erover: “Nu het nationale voetbalelftal ons in het buitenland belachelijk maakt, blijven nog slechts Brussel, de koning en Clouseau over om het land bijeen te houden. Maar het vermoeden dat dat wel eens niet zou kunnen volstaan, wint in brede kring veld.”
Waarom zouden wij van België moeten houden? Een land waar de Vlamingen – zeker in de hoofdstad – als tweederangsburgers worden beschouwd. Een land van communautaire wafelijzers, corruptie en vriendjespolitiek, een catastrofaal justitiebeleid. Een land waar álles vierkant draait en dat er niet eens in slaagt om één van zijn meest prioritaire taken, de bescherming van zijn burgers, naar behoren uit te voeren. Een land waar de Vlaamse belastingbetaler schaamteloos wordt uitgemolken en waar de demografische meerderheid werd uitgeschakeld met bijzondere meerderheden, belangenconflicten en alarmbelprocedures. België is slecht bestuur, een mislukte staat, een manke democratie. Dáárom houden wij niet van dit land.
In tegenstelling tot de wanhopige pleidooien voor het behoud van België, is ons pleidooi voor Vlaamse onafhankelijkheid een pleidooi van hoop. Vlaamse onafhankelijkheid is al lang geen sentimentele droom meer, maar een bittere economische noodzaak geworden. De enige manier om weg te geraken uit de politieke impasse en het Belgische moeras. België is het verleden, een eigen Vlaamse staat is de toekomst.
Lode Wils in Knack : *Het Vlaams-nationalisme is gesticht door de Duitsers*
Vandaag start in Knack een reeks over "Een stad in de oorlog" die zal lopen tot half oktober. Het eerste artikel is gewijd aan Antwerpen en op de cover staat een groepje Wehrmachtsoldaten voor de kathedraal te poseren. Eveneens een loktitel "Het Vlaams-nationalisme is gesticht door de Duitsers". Gelukkig wordt nog niet vermeld, dat Knack de wekelijkse Winkler Prins van de Lage Landen is.
Een lang artikel, onder redactie van Ann Peuteman en Misjoe Verleyen, draagt als titel "Vlaanderen heeft een soap over de oorlog nodig". Het is een dubbelinterview met 2 figuren van het "Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en hedendaagse Maatschappij", afgekort SOMA. Over een dubbele pagina staat een foto van een vertrekkensklare trein afgeladen met Oostfronters in Sint Pietersstation van Gent, uitgewuifd op de voorgrond door tientallen geüniformeerde meisjes die de Hitlergroet brengen. Een foto is een foto en geeft tevens direct de teneur weer van het stuk. De twee SOMA-figuren hebben vastomlijnde ideeën over de recente geschiedenis. Als het aan hen lag, zou de VRT sofort, pardon onmiddellijk, "Thuis" moeten terugplaatsen in de jaren tussen 1940 en 1944, dan zouden de kijkers pas beseffen, wat hun voorouders meegemaakt hebben en wat hen zelf te wachten staat als de Vlaams-nationalisten de plak gaan zwaaien over de staat.
Enkele citaten : "Waarom hebben onze ouders en grootouders met zo veel enthousiasme een antidemocratische maatschappij willen uitbouwen ?" Wij zullen er maar niet op ingaan, in welk soort maatschappij wij momenteel terechtgekomen zijn. Een andere, zo mogelijk, nog meer onthutsende uitspraak : "Wie van Vlaanderen een aparte natie wil maken, moet dringend op een volwassen manier naar WO II leren kijken". Dit is een meer dan tendentieuze en verknipte opmerking, waarmede SOMA zich direct plaatst in de belgicistische lijn, die Vlaamse republikeinen gelijkschakelt met nazi's en fascisten. Een andere voltreffer "Aan amnestie hebben wij geen nood, want daar wordt niemand beter van".
Het opzet van dit stuk lijkt wel of Marc Dutroux en C° uitgebreid mogen vertellen, hoe jonge meisjes best hun overgang naar de volwassenheid beleven. "Aan liefde hebben wij geen nood, want daar wordt niemand beter van : erop, erover en omver, volstaat".
Het eigenlijk Knackdossier behandelt Antwerpen in de oorlogsjaren en werd bij mekaar geschreven door twee onderzoekers van het reeds genoemde SOMA. Het is een interessant en lezenswaardig document dat, voor zover wij er als niet-historicus kunnen over oordelen, de tijdsgeest probeert weer te geven. Uiteraard strikt bekeken door de rode bril van de SOMA-auteurs, die zich op legalistische argumenten steunen en daarbij volledig voorbijgaan aan de realiteit, namelijk dat de militaire bezetters beroep moesten doen op Vlaamse medewerkers, wilde de maatschappij ("de menschen", zoals Leterme ons noemt) niet ten ondergaan in een complete chaos. Er wordt nauwelijks één zin gewijd aan de vlucht van zowel de volledige belgische regering naar Londen, alsook deze van de Antwerpse burgemeester Camille Huysmans. Collaborerende Vlaams-nationalisten komen ruim aan bod in tendentieuze bewoordingen, over de angstrol van traditionele politici wordt niet gerept.
Een paginagrote foto van VNV-leider Hendrik Elias, die in uniform zijn troepen schouwt op de Meir begeleidt dit artikel. Enkele uitspraken "Ongeveer 66% van de in Groot-Antwerpen geregistreerde Joden werd gedeporteerd. 95% van hen keerde nooit terug." Een schrijnende werkelijkheid die een zware smet blijft op het stedelijk beleid van burgemeester Delwaide en waar in 2007 de huidige Antwerpse burgemeester zijn excuses heeft voor aangeboden aan de Joodse gemeenschap. Kwek-Kwek De Wever beging toen de fout deze excuses in twijfel te trekken en hij kon nadien zich op zijn beurt verontschuldigen. "Brede lagen van de Antwerpse bevolking waren tevreden met het beleid van de katholieke oorlogsburgemeester Leon Delwaide". Inderdaad, want toen hij na de oorlog geschorst was, werd zijn echtgenote massaal verkozen op de CVP-lijst. Enige tijd later kwam Delwaide terug op het stadhuis als havenschepen en politieke rechterhand van Lode Craeybeckx.
In een Tijdspiegel worden foto's getoond uit de oorlogsperiode, naast afbeeldingen op dezelfde locaties nu in 2011. Dit levert soms grappige contrastbeelden op. Ondermeer als Staatskommissär Delius op wandel is op de de Keyserlei en nagestaard wordt door enkele verbaasde burgers. Ook de intrede van VNV-leider Staf de Clercq in uniform in het Sportpaleis ontbreekt niet in de fotogalerij. In 1942 overlijdt de Clercq. De opmerking moet en mag gemaakt worden : de VNV-leiding heeft zich te ver geëngageerd in de collaboratie en heeft daardoor vele onschuldige, kleine militanten meegesleurd en tegelijk de reputatie van vele Vlaamsgezinden tot op de dag van vandaag geschaad. Je moet weliswaar alles in zijn historische samenhang plaatsen, wat wij doen, maar dan nog blijft deze vaststelling wat zij is.
Knack laat tot slot het woord aan de historicus (en een van mijn oud-leraars aan het Athenaeum te Antwerpen), Lode Wils, een haatbol van al wat zweemt naar Vlaams-nationalisme. Wils doet ditmaal geen beroep op eenzijdige historische argumenten om op zijn 82ste zijn afkeer tot uiting te brengen. Hem wordt de vrijheid gegund te putten uit zijn jeugdherinneringen. "Bij de viering van 21 juli in 1944 liepen de tranen uit mijn ogen. Die tranen en het gevoel van onderdrukking beïnvloeden mijn leven leven nog altijd".
Als bekentenis voor zijn subjectieve kijk op de geschiedenis van de Vlaamse Beweging, kan dit tellen. Het slot van Wils' wilde verhaal luidt als volgt : "Tegelijk Belg en Vlaming zijn, is dat een tegenstelling ? Nee. Die contradictie is opgepord door de Vlaams-nationalisten en gecreëerd door de Duitsers in '14-'18. Hun Flamenpolitik wakkerde de Vlaamse symbolen aan, in de hoop de Belgen te verdelen. Bart de Wever zal het niet ontkennen maar toch niet graag horen : daar is het Vlaams-nationalisme ontstaan. Het is gesticht door de Duitsers".
Of Bart de Wever dit nu ontkent of niet, zal ons worst wezen. Wij ontkennen het. Het Vlaams-nationalisme bezit een traditie die teruggaat tot voor de kunstmatige stichting van belgië, zij het met gewijzigde doelstellingen of onder andere benamingen. Dat is ruim meer dan 200 jaar. Het Vlaams radicalisme heeft de enorme verfransingsdruk weerstaan op eigen krachten en het is enkel gedurende 2 x 4 jaar (1914-1918 en 1940-1944) dat de getergde bewuste Vlamingen zich gewend hebben tot de bezettende mogendheid om hun normale democratische burgerrechten te verwerven. De uitlating van Lode Wils is een beschamende, rancuneuze verdraaide interpretatie van de Vlaamse geschiedenis, een historicus onwaardig.
Tot zover onze beschouwingen bij de eenzijdige visie van de Knack-redactie op het Vlaams-nationalisme. En waarbij de zogenaamd "neutrale" medewerkers van SOMA, bezeten als zij zijn door hun afkeer voor het Vlaams-nationalisme, er niet voor terugdeinzen te waarschuwen voor de stellingen van Vlaams Belang en NVA (zonder deze partijen te noemen) : als deze aan de macht komen, is dit een rechtstreekse aansluiting op de periode '40- '45.
Wat een trieste houding van Knack, maar een duidelijke politieke profilering. Voor zover we het nog niet wisten.
Ray
Nog steeds geen duidelijkheid over NAVO-deelname Libië
De lidstaten van de NAVO zijn het vandaag niet eens geworden over de vraag of de alliantie moet deelnemen aan de militaire acties in Libië. Dat betekent dat de organisatie het commando over de operaties nog niet overneemt. Dat heeft een NAVO-diplomaat laten weten. Morgen praten de ambassadeurs van de 28 lidstaten tellende organisatie verder. De landen steggelen al dagen over de rol van de NAVO in het conflict.
Vooral Turkije blijft fel tegenstander van militaire acties in Libië zelf. Duitsland wil ook niet bij offensieve acties betrokken raken. Gisteren werd wel een doorbraak bereikt toen bekend werd dat de NAVO het wapenembargo tegen Libië ging controleren.
En in Nederland heeft de PVV van Geert Wilders zich uitgesproken tegen de Nederlandse deelname zoals gepland door de regering. De PVV wil dat er meer Arabische landen betrokken worden bij de acties.
Bron : Powned
In onze brievenbus : justitie in het land B
In meerdere processen haken getuigen af . Waarschijnlijk worden zij of hun familie bedreigd door de machtige clanleden . Ik ben er bijna zeker van, dat de daders van de moord op Kitty vrijuit zullen gaan . Wie durft het welzijn van familie op het spel zetten ? Ik niet ...
NAW bekend bij de redactie
23-03-2011
Even bijtanken in volle vlucht
Elizabeth Taylor (1932 - 2011) is heengegaan
Elizabeth Rosemond Taylor (Hampstead (Londen), 27 februari 1932 - Los Angeles, 23 maart 2011)was een in Engeland geboren Amerikaanse actrice. Zij won in 1961 een Academy Award voor haar hoofdrol in Butterfield 8 en kreeg er in 1967 nog een voor haar hoofdrol in Who's Afraid of Virginia Woolf ? Verder werd ze driemaal genomineerd (in 1957, 1958 en 1959). Ze kreeg daarnaast meer dan 35 andere filmprijzen toegekend, waaronder een BAFTA Award, een Zilveren Beer en vier Golden Globes.
Taylor bezit zowel de Britse als de Amerikaanse nationaliteit, de Britse op grond van het ius soli, de Amerikaanse op grond van het ius sanguinis. Haar ouders kwamen oorspronkelijk uit Arkansas City in Kansas. Haar vader was een kunsthandelaar, haar moeder een actrice die stopte met werken toen ze in 1926 in New York in het huwelijk trad.
Op de leeftijd van drie, kreeg Taylor haar eerste balletlessen. Kort nadat Groot-Brittannië betrokken was geraakt bij de Tweede Wereldoorlog, besloten haar ouders terug te keren naar de Verenigde Staten. Het gezin vestigde zich in Los Angeles, waar de moeder van Taylor familie had wonen.
Toen Taylor negen jaar oud was, debuteerde ze op het witte doek. Universal Studios verlengde haar contract niet en ze stapte over naar Metro-Goldwyn-Mayer (MGM). Haar eerste film bij deze studio was Lassie Come Home uit 1943. Door deze film vestigde de jonge Taylor de aandacht op zich en kon ze in meer films spelen. In 1944 speelde ze in de film National Velvet een meisje dat een paard traint, haar eerste hoofdrol. De film bracht meer dan 4 miljoen dollar op. Taylor kreeg een langetermijncontract aangeboden. Naast het acteren volgde ze onderwijs en studeerde ze aan de University High School in Los Angeles. In 1950 haalde ze haar diploma.
In 1963 werd ze de best betaalde actrice ooit tot die tijd, toen ze een contract tekende om Cleopatra te spelen in de gelijknamige film. Ze ontving hiervoor een miljoen dollar. Tijdens de opnames van deze film ontmoette ze haar toekomstige echtgenoot Richard Burton, die Marcus Antonius speelde.
Naast films speelde ze ook in een aantal televisieseries en op het podium. Ze heeft twee parfumlijnen geïntroduceerd, die samen naar schatting 200 miljoen dollar per jaar omzet genereren.
Taylor stak veel tijd en energie in liefdadigheid, vooral met betrekking tot aids. Na de dood van haar vriend Rock Hudson hielp ze met het oprichten van de American Foundation for AIDS Research (amfAR). Naar schatting verzamelde ze in 1999 50 miljoen dollar voor de bestrijding van aids.
Taylor was goed bevriend met Michael Jackson.
Zelf had ze de laatste jaren te lijden onder haar gezondheid. Ze leed aan hartfalen, een aandoening waarbij het hart onvoldoende bloed door het lichaam pompt. Daarnaast had ze vijfmaal haar rug gebroken, een hersentumor overleefd en tweemaal een levensbedreigende longontsteking gehad. Vandaag 23 maart 2011 is Elizabeth Taylor overleden, meldde het ABC News
Taylor is naast haar acteerprestaties ook bekend vanwege haar acht huwelijken met zeven verschillende mannen.
1.Conrad Hilton, Jr. (erfgenaam van Hilton Hotels Corporation) (6 mei 1950 - gescheiden op 29 januari 1951) 2.Michael Wilding (acteur) (21 februari 1952 - gescheiden 26 januari 1957) 3.Mike Todd (producer) (2 februari 1957 - 22 maart 1958, Mike Todd overleed) 4.Eddie Fisher (zanger) (12 mei 1959 - gescheiden 6 maart 1964) 5.Richard Burton (acteur) (15 maart 1964 - gescheiden 26 juni 1974) 6.Richard Burton (2e huwelijk) (10 oktober 1975 - gescheiden 29 juli 1976) 7.John Warner (senator) (4 december 1976 - gescheiden 7 november 1982) 8.Larry Fortensky (6 oktober 1991 - gescheiden 31 oktober 1996) Uit het huwelijk met Michael Wilding heeft Taylor twee zonen, uit het huwelijk met Mike Todd één dochter. Met Richard Burton had Taylor een dochter geadopteerd, die na de tweede scheiding door Burton is geadopteerd.
Bron : Wikipedia
UK : word moslim en betaal geen onroerend goed belasting
Ook in Groot Brittanië betaalt men bij de overdracht van onroerend goed een belasting. In 2005 heeft Labour (socialistische regering) islamvolgelingen toegestaan onroerende eigendommen te kopen zonder daarop de normaal verschuldigde belasting te betalen. De sharia verbiedt immers het betalen van intresten. Moslims kopen dus een woning en verkopen ze vervolgens aan een offshore financiële instelling. In plaats van een hypothecair krediet “leasen” ze de woning, omdat ze dan geen intresten hoeven te betalen. De heffing van de “stamp duty” (Britse onroerend goedbelasting) op eigendommen vanaf een waarde van £ 125.000 is niet vereist als de eigendom onmiddellijk doorverkocht wordt.Deze tegemoetkoming aan de eisen van de moslim cultuurverrijkers heeft echter de ongelovigen ook tot nadenken gebracht, want meer en meer geïnteresseerden in de immobiliënbranche doen zich voor als moslim. De immo-shariatoepassing kost de schatkist jaarlijks £ 40 miljoen.
Sultan Choudhury van de U.K. Islamic Finance Secretariat meende dat het niet vooruit te zien was dat sommigen de wetgeving zouden manipuleren om de belasting te vermijden…
Comoren-diplomaat Koen Blijweert staat boven de wet
Koen Blijweert, een zakenman en lobbyist uit Knokke, is door het hof van beroep in Gent vrijgesproken. De man had zich vorig jaar bij een snelheidscontrole in Aalter uitgegeven als diplomaat van de Comoren om aan de boete te ontsnappen. In eerste aanleg kreeg hij daarvoor vier maanden celstraf. Nu blijkt dat zijn accreditatie in orde is. Overigens is de ‘aanmatiging van titels van een openbaar ambt' in België niet bij wet verboden. Blijweert was ook als meesterlobbyist eind augustus de zesde man aan tafel bij de veelbesproken topontmoeting tussen N-VA en MR in sterrenstaurant Bruneau.
Bron : de Standaard
Arabische miljardair strooit biljetten rond over buikdanseres
Wij kennen in Vlaanderen het 0000-programma "Mag ik u kussen" waarin ondermeer de ministerin van Binnenlandse Zaken, Annemie Turtelbaum, zich aanbiedt om ook eens een erotisch extraatje meete pikken. In Arabië wordt door een miljardair schaamteloos met geld gesmeten om de gunsten te verwerven van een buikdanseresje. Kunnen we Turtelbaum naar Arabië sturen als de regering Leterme ooit tot een einde komt ?
Eppink over Kadaffi in Euro-parlement
Ook de LLD-er, Derk-Jan Eppink spreekt Engels in het EU-parlement. Dat heb je als je een buitenlander als Vlaams parlementair laat verkiezen. Los daarvan, slaat hij natuurlijk spijkers met koppen door een aantal Westerse leiders te wijzen op hun dubbelzinnigheid : Kadaffi nu veroordelen, terwijl hij gedurende jaren omhelsd en gekust werd.
De gilde van Sint Hypocritus
Koen Meulenaere
Het maartnummer van De Journalist, het orgaan van onze persbond, zal ongeveer ter perse worden gedragen. Daarom herhalen wij onze publieke oproep aan de heer Marc Van de Looverbosch, eind vorige maand met een stalinistische score herkozen tot voorzitter van ons veem. Wij vragen de voorzitter, teneinde mogelijke misverstanden te voorkomen, om in zijn volgende voorwoord alle leden van de door hem geleide beroepsvereniging te verzekeren dat hij nooit diensten heeft geleverd aan politieke partijen, politici of politicae.
Uri Rosenthal, buitenlandse zaken, Marc Rutte premier en Hans Hillen, defensie verklaren Libië de oorlog. De 3 ministers dragen het nieuwe grijze uniform van het Nederlandse Leger en onderscheiden zich met hun dassen van de verschillende "legercomponenten" : marine, landmacht en zeemacht. Hun dreigende houding zal veel indruk maken op Kadaffi.
Verschillende partijen in de Tweede Kamer hebben positief gereageerd op het besluit van het kabinet-Rutte om deel te nemen aan de controle van het wapenembargo in Libië. De VVD-fractie spreekt van een 'verstandige aanpak' en ook D66 staat achter de bijdrage die het kabinet wil leveren.
Premier Mark Rutte (VVD) heeft na een extra ministerraad over de NAVO-operatie bekendgemaakt dat Nederland zes F-16's, een mijnenjager en een tankvliegtuig inzet.
200 Militairen Ook nemen 200 Nederlandse militairen deel aan de operatie die 20 miljoen euro kost. 'Het ziet eruit als een verstandige aanpak. Het is goed dat we op deze manier meedoen,' aldus VVD-Tweede Kamerlid Atzo Nicolaï.
Ook de CDA-fractie is in eerste instantie positief over de Nederlandse bijdrage in Libië. De partij wil wel zo snel mogelijk enkele details goed ingevuld hebben. Fractievoorzitter Sybrand van Haersma Buma wil duidelijkheid over het doel van de missie en over de manier waarop het commando wordt gevoerd.
Gedoogpartij PVV en oppositiepartij PvdA beraden zich over het besluit van het kabinet. PVV-leider Geert Wilders heeft eerder dinsdag gezegd dat hij een beperkte, ondersteunende rol van Nederland wil binnen de NAVO.
@ Elsevier
Wathelet moet afgezet worden en voor de rechter gebracht.
Hoed u voor kerels met een onschuldig uiterlijk. Heel vaak is daar iets mis mee.
Staatssecretaris Wathelet voor migratie en regularisatie heeft een nota aan zijn diensten overgemaakt op 27 november 2009 in verband met de normeringen voor criminele vreemdelingen.
Het gaat om een geheime nota, die nooit door de regering is besproken, laat staan goedgekeurd : een persoonlijk initiatief van de Waalse CdH-er, die vriendje wil zijn van moordenaars, pedofielen, mensenhandelaars, verkrachters en ander dergelijk fraai mensenmateriaal. De genoemde criminele mensensoort wordt volgens de nota Wathelet NIET uitgesloten om een officiële verblijfsvergunning in ontvangst te nemen.
Dat bleek tijdens een zitting van de commissie Binnenlandse Zaken, toen enkele kamerleden van de meerderheid deze kwestie aankaartten.
Wathelet verdedigt zich door te stellen, dat illegalen die veroordeeld zijn voor moord, pedofilie, mensenhandel en verkrachting definitief van regularisatie worden uitgesloten, behalve als zij vijf jaar voor hun verzoek zijn vrijgekomen. Dat scheel direct een slok op de borrel.
"Regularisatie is een gunst. Ik ga ermee akkoord dat Wathelet illegalen die een verkeersovertreding hebben begaan, regulariseert, maar geen mensenhandelaars, pedofielen of moordenaars. Nooit ! Deze nota is nooit op de ministerraad besproken, hij moet herzien worden", aldus de bipatride Lanjri (CD&V).
Bart Somers (Open VLD) : "Ik had tot op vandaag nog niet van deze nota gehoord. Het kan niet dat mensenhandelaars en andere zware criminelen worden geregulariseerd. Dit is een ernstig politiek probleem".
Wathelet : "Mijn nota is een toepassing van de rechtspraak van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen. (Heeft iemand ooit van dat organisme gehoord ?) Die kan mijn regularisatiebeslissingen immers hervormen om bepaalde redenen. Om een regularisatie af te wijzen moet iemand nù, op dit moment, een gevaar voor de openbare orde zijn. Iemand die vijf jaar lang geen feiten meer heeft gepleegd, kunnen wij niet zomaar afwijzen. Ik kan toch niet iedere keer dat de RVV mijn beslissing afwijst naar de ministerraad gaan?".
Met wie moet staatssecretaris Wathelet rekening houden ? Met een "raad voor vreemdelingenbetwistingen" of met de volksvertegenwoordiging ?
De regularisatie van illegalen is zowat het enige wapenfeit van de toenmalige regering Van Rompuy. De man van "de werven" heeft op tijd zijn biezen gepakt om in Europa zonnekoning te spelen en de roeptoeter te worden van Merkel en Sarkozy. Zijn bestuurlijke nalatenschap als premier is een zielig zakje met schuldbrieven, loze woorden, niet ingeloste beloftes en enkele puberale gedichtjes. In feite is Van Rompuy de facto mede-verantwoordelijk voor de import van criminelen, het circuit dat door de dubieuze en verwijfde Wathelet is opgezet en thans aan het licht komt. In een normaal land moet een politicus die tegen de belangen van zijn natie werkt en de grenzen openstelt voor tuig, afgezet worden en voor de rechter gebracht wegens machtsmisbruik, hulp aan criminelen en schending van het algemeen belang. Dat beslist onze "Raad ter beoordeling van Onbekwame Staatssecretarissen".
Ray
41.000 *schijn-gezinsherenigers* door Filip de Man
De regering met CD&V(?) en (zeer open) VLD heeft vorig jaar niet minder dan 41.000 personen een verblijfsvergunning gegeven. Leugenachtig spreken zij van gezinshereniging, terwijl het in de overgrote meerderheid van de gevallen gaat om gezinsvorming.
De Franstalige partijen gloriëren: zij krijgen steeds meer electoraal voetvolk om de (krimpende) Vlaamse meerderheid in dit land aan te pakken.
Op èèn jaar tijd kwam dus het equivalent binnen van een middelgrote stad als Vilvoorde en we spreken dan nog niet van de asielzoekers, visamisbruikers en andere illegalen. Aan dit tempo worden de Vlamingen op een generatie tijd een minderheid in Belgique.
Filip de Man, federaal volksvertegenwoordiger
Die vermaledijde hoofddoeken, daar gaan we weer
Verleden week ontstond er heisa in de media omdat er een medewerkster van de HEMA werd ontslagen. Die mevrouw was een moslima en zij weigerde hardnekkig haar hoofddoek thuis te laten. Ik – en trouwens velen met mij - vroeg mij af waarom de directie van de HEMA dit gedaan had. Wie heeft er nu last van zo’n hoofddoek, dacht ik. Wel… misschien heb ík er inderdaad wel last van. Ik verklaar mij nader.
Ik word aan de kassa door het personeel graag neutraal behandeld. Ze hoeven niet echt voor mij door het stof te kruipen van vriendelijkheid. Een eenvoudige: “Dank u wel mijnheer en tot de volgende keer” volstaat . Wat ik echter niet graag heb, is dat het personeel mij minacht, of zelfs maar de indruk wekt mij te minachten.
Stel, ik sta aan de kassa met een lekker stukje varkensvlees en de kassajuffrouw is vegetariër. Geen probleem. Akkoord, zij denkt misschien toch wel stiekem, bah, varkensvlees, die mijnheer zou beter eens een stukje seitan eten, daarvoor hoeven er tenminste geen dieren doodgemaakt worden. Ik weet niet dat zij dat denkt, dus heb ik er ook geen last van. Maar stel je nu eens even voor dat die mevrouw een badge draagt met als opschrift: ‘Ik ben vegetariër en daar ben ik trots op.’ Tja… daar sta ik dan te blinken met mijn stukje vlees en mijn schoon lichaam. Dan voel ik mij toch wel een beetje onwennig. Moet ik mij dan beginnen verontschuldigen of verantwoorden, omdat ik vlees gekocht heb? Misschien niet, maar ik voel dan toch die lichte veroordeling als zij afrekent.
Zo is het ook met die moslima die zich tooit met een hoofddoek en op die manier haar geloof uitdraagt. Dan zie ik dus meteen dat zij barbaren als ik toch wel een heel klein beetje minacht omdat zij weet dat ik straks onrein vlees zal eten. Toch? Heel waarschijnlijk verkoopt zij mij dat stukje varkensvlees dan eigenlijk met frisse tegenzin. Kijk en dat stoort mij. Ik wil dat die kassajuffrouw haar waren graag aan mij verkoopt. Ze moet het met volle overtuiging doen, anders blijf ik achter met een wrang gevoel en ga ik de volgende keer op een ander.
Daarom heb ik liever geen gehoofddoekte vrouwen tegenover mij: ik zie dan toch niet wat zij denken. Of – anders gesteld – zij dringen hun ideeën niet aan mij op; zij lopen er niet mee te koop en laten mij in mijn vrijheid en in mijn waardigheid. Zo’n verkoopster die de uiterlijke kenmerken van die godsdienst draagt, is een slechte reclame voor vlees en zou eigenlijk niet in een warenhuis tewerkgesteld mogen worden.
En nog iets. In De Zevende Dag van 13 maart werd er ter verdediging van die moslima uit de HEMA een andere moslima ten tonele gevoerd. Eentje uit de H&M dit keer. Jamaar, wacht eens even, dacht ik.
Denkt u dat die verkoopster uit de H&M dergelijke kledij uit het assortiment van de H&M graag verkoopt? Ik dacht ut niet! Als mijn dochter zich in de winkel aanbiedt met het idee zich zo’n ensemble aan te schaffen, dan heeft die verkoopster waarschijnlijk de neiging om mijn dochter dat af te raden wegens te onzedig. Ah ja! Dat kan bijna niet anders. Zo’n moslima is immers zo vreselijk preuts dat zij heur haar en een gedeelte van haar charmante gezichtje bedekt, dus hoe kan zij dan met volle overtuiging badpakken of gewoon minirokjes verkopen?
Zo’n verkoopster is een slechte reclame voor onze westerse kledij en zou eigenlijk niet in de H&M tewerkgesteld mogen worden. De directie van de H&M is niet goed bezig. Die mevrouw staat niet achter wat zij doet en ik voel dat. Ik weet dat, want zij draagt een hoofddoek en draagt dus uit dat zij onze westerse kledingsgewoonten verfoeit.
Jamaar, zullen die moslima’s dan weer zeggen - aan hun uitleg heeft het nooit gelegen – zó vreselijk fanatiek zijn wij nu ook weer niet dat wij tegen mensen zijn die varkensvlees eten of weinig verhullende kledij dragen.
Wel, als je dan toch niet zo fanatiek bent, laat die hoofddoek dan thuis.
Drs. Johan Arendt Happolati
22-03-2011
Libische opposanten doen beroep op de Coalitie
De politieke impasse in Turnhout
Wie verbrandt zijn handen?
22 maart 2011
Nu de meerderheid - in casu de CD&V - in Turnhout twee fractieleden bij wijze van tuchtsanctie de woestijn in jaagt, wordt het uitkijken naar een derde politieke fractie om het zwaar gehavende schip drijvende te houden. De twee uitgedreven CD&V-ers zullen naar alle aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid als onafhankelijke (wellicht) raadsleden geen enkele steun meer verlenen aan de meerderheid. De vraag is dan ook wie zo dapper zal zijn om zo kort voor de gemeenteraadsverkiezingen zijn nek en zijn kop te riskeren... Eén zekerheid is er alvast in de Turnhoutse politiek: aan het Vlaams Belang komt men het niet vragen omwille van de cordon-obsessie. Open VLD die klaar en duidelijk oppositie heeft gevoerd tegen het mobiliteitsplan, weet ook wel beter. Alle ogen zijn dus gericht op Groen! In de wandelgangen van de CD&V en daarbuiten worden zij immers het luidst genoemd. Als dat waar is, zijn we benieuwd op welke wijze de depannering zal geregeld worden. Wordt het passieve steun door onthoudingen of actieve steun met alle voordelen en beloftes er aan verbonden, of met nog een andere toverformule? We zullen zien. Al kunnen we ons van de erg militante fractieleidster moeilijk inbeelden dat zij na jaren oppositie haar handen aan dit stinkend potje gaat verbranden.Wij hopen dan ook dat het oude Vlaamse spreekwoord niet bewaarheid wordt: "Omwille van de smeer likt de kat de kandeleer." Hoe dan ook, wie de in de minderheid gestelde meerderheid vanuit de oppositie mee gaat steunen, zal er niet veel vrienden en sympathie bij krijgen.
