De nieuwsankers van VT4 : Dirk Tieleman (70) Cara Van der Auwera (30) en Inge Becks (45)

Onze gewaardeerde vriend Elveebee,  noemde in zijn reactie op het interview met Van Gheiluwe de nieuwdienst van VT4, de kleuterredactie.  Daar valt wat voor te zeggen als het aankomt op de omvang van deze redactie, vergeleken met deze van de grotere zenders. VT4 is ambitieus gestart met een soort nieuwsprogramma in augustus 2010, dat de concurrentie met de groten vermijdt door zich toe te spitsen op feiten en feitjes met mensen en mensjes, de zogenaamde human interest invalshoek. 

Heeft de kijker weet van dit programma dat om 18.30 uur begint ? Is er belangstelling voor dit soort nieuwtjes ? De kijkcijfers zijn niet denderend : gemiddeld rond de 60.000 zieners die geen zin hebben in de kleine trommeljongen van Blokken of het gezeur van Ella bij VTM.

Het opzet is interessant, de titel "Vlaanderen vandaag" is gedurfd en richt zich ongecomplexeerd tot de Vlaamse televisiekijker. De naam Vaanderen  wordt niet beschaamd achter zijn beginletter "V" weggemoffeld, zoals bij de anderen.  Anderzijds vinden wij het jammer dat zich in het trio presentatoren de verzuurde Dirk Tieleman bevindt. Deze oud-VRT journalist heeft jarenlang vele mensen de daver op het lijf gejaagd met zijn Groot-Inquisiteursmentaliteit en dito uiterlijk. Is dit dé figuur om een fris, nieuw programma te presenteren. Ook niet als Tieleman zijn linxe verleden afzweert, zoals hij doet.  Het is geen oude wijn in nieuwe zakken, het is gewoon een verkeerde zak. Of een bekeerde.

Iemand die o.i. wel over de juiste papieren beschikt om VT4 een plaats(je) te bezorgen in het nieuwsaanbod is Marc Geenen, de hoofdredacteur, die het aartsmoeilijke interview met Van Gheiluwe in goede banen heeft geleid.

Vooreerst heeft Geenen meer dan een jaar in alle stilte contact gehouden met de pedofiele bisschop, zonder deze te bruskeren ; je moet dit maar kunnen en willen doen, wetende met welk soort hypocriete viespeuk je te maken hebt. Vervolgens is het enkel de journalist Geenen die er door deze aparte aanpak in geslaagd is deze kerel zichzelf te laten ontmaskeren voor het grote publiek.  Een primeur waarvan de rest van het Vlaamse journaille nog lang ziek van afgunst zal zijn. Met rustige overreding, bescheiden kritisch om de ontuchtpleger niet in zijn schulp te laten kruipen en toch op de juiste momenten even doorduwen om een stukje ontluisterende waarheid naar boven te halen ... ik zie het niemand in het Vlaamse geperverteerde en verkochte medialandschap, Marc Geenen nadoen.

Dat resultaat bereik je niet met de methodes waarmede de linxe gestapo-ondervragers hun slachtoffers aanpakken : roepend, verwijtend, onderbrekend, cynisch, met nauwelijks bedwongen zenuwtics en spastische lichaamsbewegingen, minachtend, enfin, u kent het zootje dat op uw en mijn kosten de ether vervuilt.

Marc Geenen heeft vroeger bij de openbare omroep en bij VTM weinig kansen gekregen om zich te laten gelden. Klaarblijkelijk viel zijn aanpak niet goed bij de Trotskisten van het nieuws. Bij VT4 heeft televisiekijkend Vlaanderen een talentvol journalist leren kennen zoals wij die niet gewoon zijn in Vlaanderen. Dat is zo mogelijk nog een verrassender vaststelling dan de ontluisterende striptease van Van Gheiluwe. Vlaanderen Vandaag van VT4, een experiment dat het verdient met aandacht gevolgd te worden.

Savat

Waar heel wat betrokkenen positief reageerden (zelfs 'Madame Non Jöelle Milquet' vond dat Bart De Wever goed geluisterd had) heeft Bart De Wever na afloop van het onderhoud met de Franstalige partijvoorzitters uitgepakt met enkele straffe en vernietigende quotes. "De tijd is op. Niemand wil negen maanden in een onderhandelingszaal zitten. Ik ben de verwijten, de beledigingen en de onzin van vooral de Vlaamse partijen beu. Ik blijf dat niet pikken. Louis Tobback en zowat alle Open Vld'ers roepen dat ze een regering zonder de N-VA willen maken. Zo wil ik niet meer onderhandelen. De Franstaligen moeten in dit klimaat enkel maar wachten tot die lastpost N-VA weg is."

De Wever begon nog braaf aan zijn betoog door te herhalen dat de grote inzet van deze onderhandeling een zesde staatshervorming is en dat beide landsdelen daar recht op hebben omdat ze over een heel aantal dingen heel anders denken.

Conclusie eind april
"Die zesde staatshervorming moet gaan over het sociaal-economische", zegt Bart De Wever. "Er blijven grote meningsverschillen op belangrijke thema's. Ik wil nog wel blijven zoeken naar een akkoord, maar dit kan ook niet blijven duren. Niemand wil negen maanden onderhandelen. Er moet een einde komen aan deze blokkage. Dit moet binnenkort tot een conclusie komen, welke dan ook. Eind april zijn er enkele belangrijke momenten. Als we dan nog nergens staan of ergens waar we absoluut niet willen staan, dan moet dit stilaan stoppen. Men mag mij veel verwijten, ook dat ik fouten heb gemaakt want iedereen maakt fouten, maar niet dat ik niet naar een compromis gezocht heb."

Linkse en belgicistische lijn
Dan begint de N-VA-voorzitter aan het klimaat buiten en verhardt zijn toon duidelijk. "Het klimaat buiten verslechtert heel erg. Neem nu Louis Tobback, die zegt 'Die man speelt al zo lang met onze kl****', maar zijn partijgenoot Vande Lanotte zegt dan weer dat hij goed met mij heeft kunnen samenwerken en dat ik hem nooit belogen heb. Als je dat soort onzin hoort, dan weet je natuurlijk dat er in die partij iets beweegt, maar het is wel lastig om zo te onderhandelen. Als de partijen buiten bij monde van Tobback en zowat alle Vld'ers een linkse en belgicistische lijn trekken, dan kan je niet meer onderhandelen. De Franstaligen hebben natuurlijk niet liever. Ze moeten maar wachten tot die grootste lastpost die ik hun ogen ben, opstapt. Als men ons blijft beschadigen, dan maakt men de onderhandelingspositie van de Vlamingen met de grond gelijk. Dan houdt dit op."

Positiever
Voor de uithaal van De Wever waren er nog positieve geluiden te horen. Koninklijk onderhandelaar Wouter Beke, N-VA-voorzitter Bart De Wever en de vier voorzitters van de Franstalige partijen hebben deze namiddag een tijdlang rond de tafel gezeten. Het gesprek zou nauwelijks concrete elementen hebben opgeleverd. Het onderhoud spitste zich vooral toe op het einddoel van de staatshervorming.

De Franstalige partijen willen al langer opnieuw met z'n allen rond de tafel gaan zitten. De Wever was echter niet te vinden voor een vergadering met negen. Daarom vroegen de Franstaligen toch minstens een onderhoud met N-VA en CD&V. Deze namiddag zaten Beke en De Wever als gevolg daarvan dus samen met Elio Di Rupo (PS), Charles Michel (MR), Joëlle Milquet (cdH) en Jean-Michel Javaux (Ecolo).

Filosofische invalshoek
"We hebben vooral de komende staatshervorming aangesneden vanuit een filosofische invalshoek, met name over haar finaliteit", luidde het bij verschillende Franstalige partijen. Het antwoord van CD&V was naar verluidt duidelijk, terwijl dat van N-VA veeleer vaag bleef. In de omgeving van Beke valt te horen dat de vergadering in een goede sfeer en constructief is verlopen, en dat ze vooral tot doel had het wederzijds wantrouwen weg te nemen.

Vakantieplannen
Na die vergadering zaten Beke, De Wever en Di Rupo opnieuw apart aan tafel. Daarbij werd vooral over de financieringswet gepraat. Dit weekend zijn geen concrete vergaderingen gepland. Het is de bedoeling dat volgende week wordt voortgewerkt rond de financieringswet, Brussel-Halle-Vilvoorde en Brussel, en de gezondheidszorg. De concrete setting staat evenwel nog niet vast, omdat er wat vakantieplannen zouden bestaan. (belga/adb/kh)

Bron : Het Laatste Nieuws

Mag ik u allen een goede nacht en zoete dromen toewensen ...

Kandidaat-voorzitter van CDA niet gewenst omwille van lezing voor Vlaams Belang.
 
Op 2 april jongstleden werd in Nederland de nieuwe voorzitter van het Christen-Democratisch Appèl (CDA) gekozen, de partij van voormalig premier Balkenende.
 
Onder de kandidaat voorzitters bevond zich ook de prominente prof. Godfried Leonard Olaf baron van Boetzelaer, een hele mond vol, net als zijn toch wel indrukwekkende politieke loopbaan: hij was onder meer hoofd van de politieke en economische analyseafdeling van de Nederlandse Inlichtingendienst Buitenland (IDB), onderhield ook de contacten met nieuw opgerichte christendemocratische partijen in Oost-Europa en gaf op verzoek van de Democratische Partij van de Verenigde Staten in 1994 training in het voeren van politieke- en verkiezingscampagnes in o.a. Oekraïne. Thans pleit hij niet alleen binnen het CDA, maar ook binnen de CD&V, waar hij bestuurslid is van de Brugse afdeling, voor het herstel van de authentiek-christelijke waarden én het tegengaan van de massale toestroom van immigranten, hoewel hij dat laatste pleidooi vooral binnenskamers dient te houden.
 
“Wij zijn geen toevluchtsoord voor de economische vluchtelingen, gelukzoekers” schrijft van Boetzelaer in zijn in 2002 gepubliceerde ‘Civilistisch Manifest’. In dit geschrift uitte van Boetzelaer zijn zorg om het verval van de Westerse Civilisatie en reikte hij een denkkader aan teneinde de beschaving voor een verdere neergang te behoeden. Het wekte ook interesse in Vlaams Belangkringen o.a. van historicus Peter Pauwels, voorzitter van de Eeklose afdeling van het Vlaams Belang met wie de baron in datzelfde jaar nog de Civilistische Liga, thans het Civilistisch Appèl oprichtte (webstek: www.civilisme.eu): een denktank en actiegroep voor conservatisme in Vlaanderen en Nederland.
 
Op vraag van Peter Pauwels gaf Olaf van Boetzelaer ook een lezing voor het Vlaams Belang in Eeklo over normen en waarden in onze samenleving. Hij wees er o.a. op de doorgeschoten individualisering, de onrustbarende ontwikkeling van allerhande criminaliteit inclusief de handel in drugs, de onvoldoende gereguleerde instroom van asielzoekers, de crisis in de opvoeding en het onderwijs en een toenemend functieverlies van de politieke partijen. Daartegenover pleitte hij voor het actualiseren van de maatschappelijke waarden en normen en het weer op de voorgrond plaatsen van de plicht de samenleving te dienen in plaats van rond het gouden kalf te dansen. Kortom spek voor de bek van een dankbaar Vlaams Belangpubliek.
 
Een gastoptreden maar genoeg om de kandidatuur van een hoogleraar geschiedenis voor het CDA-voorzitterschap niet te aanvaarden wegens mogelijks schade aan het beeld van het CDA. “Op mijn verleden kan kritiek bestaan”, zegt van Boetzelaer. “Maar rechtvaardigt dat het opzij zetten van de democratische procedure die met veel tamtam is opgetuigd?” [NRC Handelsblad]
 
Peter Pauwels vat het CDA-oordeel als volgt samen: “Het is toch ironisch dat het CDA aan de macht is dankzij de gedoogsteun van een partij die een ‘politicolect’, een taalgebruik gelijkend op dat van het Vlaams Belang spreekt (nvdr. - de Partij Voor de Vrijheid van de rechts-populistische Geert Wilders), maar anderzijds CDA-leden wel verbiedt om met Vlaams Belangers te spreken.”  “Zolang het CDA en de CD&V zich blijven geselen met de multiculturele heilsleer en de verdediging van de eigen culturele identiteit en authentieke christelijke waarden tot zonde verklaren, zullen steeds meer kiezers hun trouw aan de ‘traditionele’ partijen opzeggen om over te stappen naar meer ‘traditie'getrouwe partijen zoals het Vlaams Belang.”

Of zoals van Boetzelaer het zelf unisono met het Vlaams Belang zegt: “Ja, we zijn voor godsdienstvrijheid maar blijven waakzaam tegen Islamitisch fanatisme en onverdraagzaamheid en we zijn wars van politiek correcte kruiperigheid zoals een Sinterklaas zonder kruis op zijn mijter of het omdopen van het Kerstfeest in Winterfeest.”
 
http://www.peterpauwels.be/

 Op 12 april 1961 werd Sovjet cosmonaut Joeri Aleksejevitsj Gagarin de eerste mens in de ruimte. Zijn op afstand bestuurde Vostok 1 ruimtevaartuig tilde hem tot een hoogte van 320 km en bracht hem één maal rond planeet Aarde. Over zijn eerste uitzicht vanuit de ruimte merkte hij op: "De hemel is erg donker; de Aarde lijkt blauw van kleur. Men kan alles zeer duidelijk zien." Zijn uitzicht kan heel goed op dat hierboven hebben geleken, een opname die in 2003 werd gemaakt vanuit het Internationale Ruimtestation ISS. Alan Shepard, de eerste amerikaanse astronaut, zou pas bijna een maand later worden gelanceerd en dan nog slechts op een korte vlucht die hem niet in een baan rond de Aarde bracht. Gagarin werd geboren op 9 maart 1934 en was een piloot in de russische luchtmacht voordat hij in 1960 werd geselecteerd voor de allereerste groep cosmonauten. Dankzij zijn historische vlucht werd hij een internationale held en legende. Nadat Gagarin op 27 maart 1968 omkwam toen zijn MiG straaljager tijdens een trainingsvlucht neerstortte, kreeg hij een staatsbegrafenis met vol eerbetoon en werd zijn as begraven in de muur van het Kremlin. Twintig jaar later, op 12 april 1981, lanceerde NASA de eerste Space Shuttle.

http://www.apod.nl/ap110412_nl.html

Op het proces tegen Geert Wilders werd deze week raadsheer Tom Schalken gehoord. De rechter bij het Amsterdamse gerechtshof schreef mee aan de beschikking van het hof die leidde tot de strafvervolging tegen Wilders, tegen het Openbaar Ministerie in dat ervoor gepleit had om Wilders buiten vervolging te stellen. Tijdens de ‘eerste aflevering’ van het proces (vorig jaar) schoof Schalken aan voor een etentje van de linkse vriendenclub ‘Vertigo’. Tijdens het etentje zou men discussiëren over de islam, de koran en islamisering. Daarom werd ook de bekende Arabist Hans Jansen uitgenodigd. Jansen was een kroongetuige van Wilders en zou enkele dagen later moeten getuigen op het proces. Toen Jansen met een kwinkslag op zijn blog melding maakte van het diner, gingen de poppen aan het dansen. Bram Moszkowics – de advocaat van Wilders – zag daarin een mogelijke poging tot beïnvloeding van een getuige en manipulatie van het proces, waarop het proces werd nietig verklaard.

Een jaar later maakte Schalken geen al te beste beurt op het (nieuwe) proces. De rechter die deze week zelf op het getuigenbankje zat, had een beetje last van geheugenverlies en kon het zich allemaal niet zo goed meer herinneren. Maar de advocaat van Wilders legde hem het vuur aan de schenen. Uit zijn verklaring blijkt nu dat Schalken de beschikking (die leidde tot het proces) op zak had. Jansen voelde zich de hele avond ongemakkelijk en stond er op dat Schalken eerst de formele toezegging deed dat hij geen klacht aan de broek zou krijgen voor kritische uitlatingen over de islam. Schalken probeerde het tafelgesprek bij herhaling in de richting van het proces tegen Geert Wilders te sturen en liet duidelijk zijn minachting blijken over Wilders. “Ik moest goed beseffen dat ik me deklasseerde door me met ‘dat mannetje’ (Wilders) in te laten. Ik hoorde als intellectueel beter te weten”, getuigde Jansen. Schalke probeerde Jansen ervan te overtuigen dat hij gelijk had om de vervolging van Wilders te bevelen.

Het mag duidelijk zijn dat hier wel degelijk sprake is van een poging tot beïnvloeding van een getuige. Daarmee komt de rechter in erg nauwe schoenen en de vraag is of zijn positie nog lang houdbaar is. In de Verenigde Staten wordt een rechter voor minder uit zijn ambt ontzet. Nu er meer details bekend geraken over het etentje, krijgt het vertrouwen in de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht opnieuw een flinke dreun.

Alleen de vrijspraak van Wilders zou dat vertrouwen enigszins kunnen herstellen. Of dat ook gebeurt, weten we binnenkort.

Bron : VB

Best Ankertjes, Gij hebt ooit eens een muziekclip gedraaid van het Land van de Glimlach met een erg mooie dame die ook nog heel goed zong met twee zangers was het. Heeft de Platenruiter soms nog een liedje van haar ? Ik ken haar naam niet.  LVP

Beste LVP, ik denk dat u Anna Netrebko bedoelt, die met Placido Domingo en Rolando Villazon in het openluchttheater nabij Berlijn een concert heeft gegeven in 2006.  Uit datzelfde concert zingt zij nu met Rolanda Villazon het slotduet uit La Bohème van Puccini.  Ik hoop dat het u bevalt. Onze naam is Angeltjes en niet Ankertjes, maar dat is minder belangrijk, soms ankeren wij ook.

Savat

Op de webstek van Vlaams Belang geeft deze partij haar visie op de figuur Van Gheluwe, diens wandaden en het schandelijke interview.

Het slot van de beschouwingen luidt als volgt :

Indien men het Vlaams Belang vele jaren geleden had gevolgd, dan was deze misdadiger niet vrijuit gegaan. Gerolf Annemans diende in 1992-93 een wetsvoorstel in om pedofielen harder aan te pakken. Het linkse heir en het establishment hadden er geen oren naar en weigerden het maatschappelijk debat aan te gaan. Met alle gevolgen van dien, tot op de dag van vandaag.

Het huidige VB-wetsvoorstel om de verjaringstermijn op 50 jaar te brengen klinkt in het licht van het interview helemaal niet zo gek meer, maar vandaag is het helaas te laat om criminelen zoals Vangheluwe aan te pakken.

Tenslotte nog dit: of de slachtoffers gebaat zijn bij dit walgelijk media-optreden en de makkelijk vooraf in te schatten sensatie is nog maar de vraag. Want moet men nu echt gewetenloze schoften, abnormale perverten of halvegare idioten een dergelijk forum geven? Wie heeft daar voordeel bij, behalve degene die wil uitpakken met lees- en kijkcijfers? In wat voor een waardenloze samenleving, in wat voor een apenland en met welk immoreel medialandschap moeten wij leven ?

Wij treden deze stellingname volledig bij. Het is echter niet door er over te zwijgen, of de affaire te negeren, dat er niets aan de hand is. Het is onze maatschappelijke taak om ons ook op pijnlijke of vervelende momenten te laten horen. Dit ter attentie van diegenen die ons verwijten over Van Gheluwe een opinie te hebben.

Ray

Het is slechts vandaag dat ik verneem dat André de Beul op 6 april ll. is overleden. Ik heb in de jaren '60 en '70 altijd goed opgeschoten met de mens André die een ietwat gesloten karakter had maar trouw was in zijn vriendschappen en consequent in zijn politieke houding.

André was provincie-ambtenaar die het door zijn harde werk en intelligentie tot volksvertegenwoordiger bracht.  Van 1971 tot 1987 zetelde hij in de Kamer en nadien was hij nog 4 jaar lid van de senaat. André behoorde tot de uitgesproken linkervleugel van de VU, maar was tevens een oprecht nationalist en een zeer fatsoenlijk en rechtschapen man. Na het opdoeken van de Volksunie was hij, naar het zeggen van zijn echtgenote, een aanhanger van de NV-A. Hij kon zich niet vinden in de politiek van het Vlaams Belang maar als die partij minder goede verkiezingsuitslagen behaalde, betreurde hij dat. Zo zat André de Beul in mekaar. 

Ik schaam mij niet toe te geven, dat ik André steeds een fijn mens gevonden heb en dat zijn heengaan mij aangrijpt.

Namens de redactie van Angeltjes betuig ik mijn oprechte deelneming aan Denise en aan de kinderen.

Ray

Sven Gatz, fractieleider van Open-VLD in het Vlaams parlement, verlaat de politiek en wordt directeur van de Belgische Brouwers. "Na twintig jaar in de wereld van politiek en beleid is het nu tijd om aan deel twee van mijn leven te beginnen", schrijft hij op zijn webstek.

Gatz startte zijn "carrière" bij de Volksunie, stapte vervolgens met zijn vriend Anciaux mee in het mistige Spiritverhaal dat hij verliet zodra de spiritisten hun wagentje aanpikten bij de socialisten. Tot grote treurnis en woede van Anciaux stapte Gatz over naar de VLD.   De Brusselaar zetelde tussen 1995 en 2004 in het Brussels parlement. Sinds 1999 is hij Vlaams volksvertegenwoordiger en sinds 2000 zetelt hij ook in de gemeenteraad van Jette.

Gatz kwam negatief in het niet-politieke nieuws toen hij bij een voetbalwedstrijd aan een tegenstander een kopstoot verkocht. Hij drukte achteraf zijn spijt uit en verontschuldigde zich. De Belgische Brouwers hebben een directeur in huis gehaald die zich niet zal laten doen.

Voor de opvolging als fractievoorzitter is het ellebogenwerk aan de gang in de open partij.

Ray

Van Geiluwe doet me walgen, maar Van Steenbrugge nog véél meer omdat hij geilt op de centen.
De sensatiegeile massamedia doen me ook walgen, maar de islam nog véél meer.

Lucky9

Verantwoordelijk uitgever Filip Dewinter: “Waar moeit Turkse ambassadeur zich mee? Wij hebben geen lessen te ontvangen van de fundamentalistische Turkse regering. Minister Vanackere moet de Turkse ambassadeur terechtwijzen.”

N.a.v. het Vlaams Belang-congres “Nederland, Denemarken, Zwitserland, Italië … Kordaat immigratiebeleid werkt!”, dat zondag jl. in Antwerpen plaatsvond, werd ook een affiche gelanceerd waarbij een wit schaap een rood schaap met de symbolen van de Turkse en Marokkaanse vlag Europa uitzet. Deze affiche wordt ook herhaald in een tekenfilm-clip die op internet verspreid wordt. Met deze affiche en clip, die afgeleid zijn van een affiche van de Zwitserse Volkspartij, wil het Vlaams Belang duidelijk maken dat Marokko en Turkije geen deel uitmaken van Europa.

De Turkse ambassadeur Murat Erfavcerfavci heeft in een gesprek met de Belgische Minister van Buitenlandse Zaken Vanackere laten weten dat de Turkse overheid protest aantekent tegen deze affiche. De Turkse ambassadeur vindt dat het een ‘xenofobe’ affiche betreft ‘die een overtreding inhoudt op de wet tegen het racisme en verboden moet worden’. Klik hier.

De verantwoordelijk uitgever van de affiche, Vlaams Belang-fractievoorzitter in het Vlaams parlement Filip Dewinter, vraagt zich af waar de Turkse ambassadeur zich mee moeit: “Blijkbaar heeft de Turkse overheid heel wat moeite met de vrije meningsuiting die onverbrekelijk deel uitmaakt van onze democratie. Met deze affiche wil het Vlaams Belang vooral protesteren tegen de toetreding van Turkije in de EU. Daar wringt natuurlijk het schoentje. Tijdens het congres van vorige zondag werd met de andere aanwezige Europese partijen (FPÖ, Lega Nord, Zweedse Democraten) overlegd over de organisatie van een Europees referendum betreffende de toetreding van Turkije tot de EU. Dit Europees netwerk van verzet tegen massa-immigratie en islamisering vormt blijkbaar een doorn in het oog van de Turkse regering. Daarom - en daarom alleen - wil de Turkse overheid het Vlaams Belang beschadigen”.

Filip Dewinter zal aan Minister van Buitenlandse Zaken Steven Vanackere vragen om de Turkse ambassadeur terecht te wijzen. Filip Dewinter zal desbetreffend donderdag in de Senaat de minister bevragen. Hoe dan ook wordt de schapenaffiche en de internetclip van het Vlaams Belang gehandhaafd.

Is dit wel verstandig ?

Een beetje nuchterheid kan geen kwaad

Natuurlijk was het een prachtige zet van de speelgoedredactie van VT4  om deze uitzending voor mekaar te krijgen. Ze kreeg ineens 'sérieux'. Alle andere zenders stikjaloers, natuurlijk! Wat hadden ze graag dit 'verwerpelijke' en 'kotsmisselijkmakende' interview zelf gebracht! De Standaard deed het trouwens al eens voor met de stiekem opgenomen tapes van het slachtoffer. Alleen stonden ze daar aan 'de goeie kant'. Bijna zoals na de oorlog.

Maar laten we de uitzending nu eens nuchter bekijken.

Wanneer een volwassen slachtoffer 20 jaar zwijgt, zich voortdurend laat betalen en pas wanneer de chantage niet meer pakt, naar de media stapt, in hoever is hij dan medeschuldig?

Hoeveel uitspraken zijn er op het internet of als commentaar op krantensites niet gebeurd met scheldwoorden zonder dat er enig concreet feit of argument aan verbonden was door mensen die het dossier niet kenden en zich alleen baseerden op halve teksten die ze ook maar half geïnterpreteerd hadden? Het stond toch in de gazet, zeggen ze dan. Inderdaad, juist daarom is voorzichtigheid geboden!

Wie kent de ware toedracht van de feiten, wie heeft het dossier gelezen, wie is gemachtigd om een oordeel te vellen en wie is zelf zonder zonde? De nuchtere, 'journalistieke' feiten zijn dat Van Geluwe nog niet veroordeeld is, dus juridisch nog steeds onschuldig. Dat het slachtoffer medeverantwoordelijkheid draagt, er zich belastingvrij mee verrijkt heeft en meer aan stemmingmakerij gedaan heeft dan concrete feiten aangedragen. Dat de media de hele zaak hebben opgeblazen in hun linkse actie 'Beschadig de Kerk' en er allerlei nitwits zoals Jan Hertogen of Walter Van Steenbrugge hebben bijgesleurd om het geheel nog meer in de verf te zetten zodat de onderliggende tekening bijna onzichtbaar werd.

En dan de cruciale vraag: als iedereen zomaar een proces in de media mag voeren, zonder rechters, zonder dossier, zonder concrete feiten en met een dubbele agenda, waarom mag de beschuldigde (en dat is nog steeds niet de dader) ook niet eindelijk eens zijn visie geven van de feiten?

Dit interview ware journalistiek correct geweest indien het niet om de vijf minuten zou onderbroken geweest zijn door mensen die met de zaak geen fluit te maken hebben, en door een bejaarde journalist die zijn subjectiviteit niet meer kon verbergen.

De interviewer zelf, Marc Geenen, verdient meer lof dan alle persvazallen die als embedded journalists De Crem vergezellen naar oorlogsgebied of als uitverkoren hagiografen in het spoor lopen van andere politici of royals.

En de burger?  Die past vooral bescheiden en diep in 't eigen hert te kijken, nog even voor het slapen gaan...

Elveebee

Heeft u hem gezien en gehoord de gewezen bisschop van Brugge, Roger van Gheiluwe ? Hij heeft het goed gezegd. Nu weten de menschen tenminste wat hij allemaal doorgemaakt heeft nadat  kenbaar gemaakt werd, dat hij zijn neefje gedurende jaren  seksueel misbruik heeft. Eigenlijk was het geen misbruik : het was tijdens familiefeestjes, een beetje spelen met de kleine neef. In bed of ergens anders. Geen seks, maar intimiteit, dat is een heel subtiel verschil.  Dat is zoals Bill Clinton, die had ook geen seks met Monica, enkel een beetje druppelen.   Op Hoogdagen gebeurde het, sprak Roger maar ook op Laagdagen. En nog met een tweede neefje ook.   Ze sluiten niemand uit, de Van Gheiluwes : iedereen een gelijke behandeling door Nonkel Roger.  Edoch, de Sinterklaas van Brugge heeft veel goedgemaakt : hij heeft aan de neef  later enkele miljoenen belgische franken gegeven, toen die in de problemen zat, om een stukje grond te kopen of zo.   Geen zwijggeld, gewoon behulpzaam zijn.  En voor de rest, ééns priester en bisschop, altijd priester en bisschop. Rome zal de zaak regelen.

Een ontluisterend gebeuren, dat we beter niet hadden meegemaakt. Ook niet met de ganse stoet politieke getuigen, die maakten dat we Van Gheiluwe bijna in bescherming gingen nemen. Gelukkig is het geen Hoogdag en gruwen wij van die dikke zelfvoldane viespeuk.

Ray

Het is zo doorzichtig als de lingerieshow van Véronique De Cock, de aaval die vandaag donderdag 14 april 2011 is ingezet op de NV-A en Bart de Wever. 

In De Morgen brult Louis Tobback, zoals we het hireonder reeds aangehaald hebben, "maak een regering zonder die komedianten".  In De Standaard lost Bart Brinckman enige venijnige torpedo's op de wankelende overwinnaars van de verkiezingen : de partij wil de lusten, niet de lasten. Naar tjevengeplogenheid citeert Brinckman een bron uit regeringskringen om zelf van leer te kunnen trekken : typisch voor een jezuïetenkind dat zijn geloof verloren heeft, maar zijn streken behouden. En in Het Laatste Nieuws mag Guy Vanhengel de Woestijnvis-flamingant De Wever enkele malen tegen de mat kloppen : "Als ze het niet eens zijn, dan is er maar één oplossing en dat is de ontbinding van de Kamers stemmen en naar verkiezingen gaan. Ik vrees dat ze weten dat ze daarvoor geen meerderheid hebben".

En dan weten wij op het moment, dat we dit schrijven, nog niet welk scenario de regime-journalisten van Terzake in petto hebben.

Toeval ?  Neen, hoor. Wat zich vandaag voordoet, is een zoveelste afspraak tussen de redacties en de politici van de traditionele partijen. Deze bewering kunnen wij natuurlijk  niet hard maken, want wij zaten niet onder tafel, maar de redacties staan zo hitsig om belgië te redden en de NV-A te wippen, dat er zelfs geen kleine inspanning geleverd wordt om de unisono-afbraakactie enigszins te verdoezelen.

Niet dat wij medelijden hebben met Bart de Wever.  Wij hebben de man nooit gemogen en wij hebben onze aanvankelijke twijfels, die dra omsloegen in afkeer, nooit onder stoelen of banken gestoken. Vlaams-nationalisten hebben speciale voelsprieten die hen verwittigen, wanneer er een vreemde eend in de bijt is terechtgekomen. Een eend ?  Alleszins iets dat veel kwaakt en deining veroorzaakt.

Als wij twijfelen aan bepaalde zaken in de politieke doolhof, dan vallen wij altijd terug op de standaardvraag : "Is Vlaanderen hiermede gebaat ?" En hiermede staat voor de strategie die De Wever tot hiertoe gevolgd heeft.

- De keuze voor belgië door een akkoord te willen bereiken met de Parti Socialiste, was een flop.  De NV-A ging in een dronken zegeroes de gefalueerde professionele franstalige socialisten leren wat onderhandelen is. Na meer dan 300 dagen, heeft de NV-A cruciale toegevingen gedaan (die op papier staan, met de nota De Wever) en toetert Di Rupo dat hij niets meer te bieden heeft. Alleen weet niemand wat hij geboden heeft. De overmoed van de NV-A die de PS op de knieën zou krijgen, is een zware misrekening geworden.

- Er wordt al maanden louter pro-forma gedaan alsof er gewerkt wordt aan een "grote" staatshervorming, doch iedereen weet dat het om schijnmanoeuvres gaat.  Men staat te drummen bij de uitgang en mompelt "après vous". Het belang van Vlaanderen maar ook het belang voor het land B komen ver na het belang voor de eigen partij(en). Dat is de realiteit, de rest is theater, zoals Tobback zegt, doch niet alleen bij de NV-A. Iedereen speelt een rolletje.

- De Wever lukt er niet in zijn verkiezingsoverwinning te verzilveren. Als hij even behendig was als hij ijdel en koppig is,  zou er al lang een akkoord gevonden zijn.  De man is echter schuw van verantwoordelijkheid.  Hij wilde geen eerste-minister worden, hij durft niet in een regering stappen omdat hij enkel geïnteresseerd is in de groei van zijn partij. Hij wil altijd méér en als hij meer heeft, staat hij er bedremmeld bij. De Wever is een gulzig man met een eetverslaving, die zich ook uit in de politiek : altijd méér, maar niemand wordt er beter van.  Ook hijzelf niet. En Vlaanderen evenmin. Praten als Brugman, vluchten als een wezel.

Laten we in 's hemelsnaam stoppen met dit Chinees schimmenspel en laten we de verhakkelde democratie nog even in werking stellen en naar de stem van de burgers luisteren.  Zelfs die moed ontbreekt, want de scharesliepen van de Wetstraat weten met zijn allen, dat "verkiezingen niets uithalen". Dat het land B naar de haaien gaat, is onze zorg niet.  Dat de burgers echter het gelag zullen betalen voor de lafheid en onkunde van politici die angst hebben voor verantwoordelijkheid, is een misdaad.

Ray

“Iedereen weet dat er geen akkoord over de staatshervorming inzit, maar niemand wil als eerste opstappen”, schrijft Paul Geudens (Gazet van Antwerpen, 14.04.11) in een reactie op de politieke impasse. “De koninklijke onderhandelaar (Wouter Beke) zit aan het einde van zijn Latijn. De onderhandelingen met Bart De Wever en Elio Di Rupo zijn zo dood als een pier, zegt iedereen die het kan weten. Het is dus slechts een kwestie van tijd vooraleer Beke de handdoek in de ring gooit.”

Jan Segers (het Laatste Nieuws, 14.04.11) zit op dezelfde golflengte: “Dood tot morsdood zijn de onderhandelingen, nul tot onbestaande is de kans dat N-VA en PS alsnog een akkoord sluiten.” Volgens Segers is de N-VA koortsachtig “op zoek naar de nooduitgang”. Dat de ‘regering van lopende zaken’ straks een meerjarenbegroting voorlegt aan Europa is een handig excuus. De kritiek van de N-VA is terecht, merkt Vlaams Belang op in een persmededeling, maar De Wever weigert daaruit nog altijd de gepaste conclusies te trekken.

De N-VA blaast – voor de zoveelste keer – warm en koud. De deadline die Jan Jambon op tafel legde, werd geruisloos ingetrokken. “De N-VA-leeuw brult maar bijt nog niet”, klinkt het scherp in “De Tijd”. “De N-VA moet zich bezinnen en voor zichzelf uitmaken wat het echt wil”, stelt Eric Donckier in Het Belang van Limburg (14.04.11).

Het is tijd om kleur te bekennen. En dat geldt niet alleen voor de N-VA, maar ook voor de andere Vlaamse partijen. Dat schrijft ook Jan Segers. “Het is welletjes geweest. Laat N-VA nu eindelijk de moed opbrengen om te zeggen dat het nooit genoeg kan zijn wat Di Rupo hen te bieden heeft. Dat ze eruit stappen, punt. Maar laat ook CD&V en VLD dan eindelijk kleur bekennen. Dat de liberalen doen waar Vanhengel, Verhofstadt en steeds meer andere VLD’ers (de belgicistische vleugel, nvdr) zin in hebben: regeren zonder de N-VA. En dat de christendemocraten doen waar Leterme (de ‘staatsdragende’ vleugel die macht wil) en steeds meer andere CD&V’ers (de sterke belgicistische ACW-vleugel, nvdr) naar neigen: doorgaan zonder de N-VA.” Maar, zo merkt Jan Segers tot slot op: er is ook nog een ander optie. “Of laat hen integendeel front vormen met De Wever, maar dan zo ondubbelzinnig en unisono dat de Franstaligen eindelijk beseffen dat het de Vlamingen menens is – nog steeds twijfelen ze daaraan. Maar wat het ook wordt, laat over dit absurd theater nu eindelijk het doek vallen.”

Dat de Franstaligen nog altijd niet door hebben dat er in Vlaanderen wat veranderd is, hebben de Vlaamse onderhandelaars in grote mate aan zichzelf te danken. Ze sturen stuk voor stuk erg dubbelzinnige signalen uit : van de N-VA (!), over CD&V, tot VLD. Zolang dat niet ophoudt, zitten de Franstaligen in een zetel. Als de Vlaamse partijen willen tonen dat het ernst is, moeten ze écht front vormen. Het opblazen van het cordon sanitaire rond het Vlaams Belang zou alvast een krachtig signaal zijn. Een politieke aardschok die ze in het Zuiden wel wakker zou schudden en die de Walen tot enige beweeglijkheid zou kunnen aanzetten…

@ vb

Stop de Franse bopbardementen in Libië

15 april om 19.30 uur manifestatie in Parijs