Heeft u hem gezien en gehoord de gewezen bisschop van Brugge, Roger van Gheiluwe ? Hij heeft het goed gezegd. Nu weten de menschen tenminste wat hij allemaal doorgemaakt heeft nadat  kenbaar gemaakt werd, dat hij zijn neefje gedurende jaren  seksueel misbruik heeft. Eigenlijk was het geen misbruik : het was tijdens familiefeestjes, een beetje spelen met de kleine neef. In bed of ergens anders. Geen seks, maar intimiteit, dat is een heel subtiel verschil.  Dat is zoals Bill Clinton, die had ook geen seks met Monica, enkel een beetje druppelen.   Op Hoogdagen gebeurde het, sprak Roger maar ook op Laagdagen. En nog met een tweede neefje ook.   Ze sluiten niemand uit, de Van Gheiluwes : iedereen een gelijke behandeling door Nonkel Roger.  Edoch, de Sinterklaas van Brugge heeft veel goedgemaakt : hij heeft aan de neef  later enkele miljoenen belgische franken gegeven, toen die in de problemen zat, om een stukje grond te kopen of zo.   Geen zwijggeld, gewoon behulpzaam zijn.  En voor de rest, ééns priester en bisschop, altijd priester en bisschop. Rome zal de zaak regelen.

Een ontluisterend gebeuren, dat we beter niet hadden meegemaakt. Ook niet met de ganse stoet politieke getuigen, die maakten dat we Van Gheiluwe bijna in bescherming gingen nemen. Gelukkig is het geen Hoogdag en gruwen wij van die dikke zelfvoldane viespeuk.

Ray

Het is zo doorzichtig als de lingerieshow van Véronique De Cock, de aaval die vandaag donderdag 14 april 2011 is ingezet op de NV-A en Bart de Wever. 

In De Morgen brult Louis Tobback, zoals we het hireonder reeds aangehaald hebben, "maak een regering zonder die komedianten".  In De Standaard lost Bart Brinckman enige venijnige torpedo's op de wankelende overwinnaars van de verkiezingen : de partij wil de lusten, niet de lasten. Naar tjevengeplogenheid citeert Brinckman een bron uit regeringskringen om zelf van leer te kunnen trekken : typisch voor een jezuïetenkind dat zijn geloof verloren heeft, maar zijn streken behouden. En in Het Laatste Nieuws mag Guy Vanhengel de Woestijnvis-flamingant De Wever enkele malen tegen de mat kloppen : "Als ze het niet eens zijn, dan is er maar één oplossing en dat is de ontbinding van de Kamers stemmen en naar verkiezingen gaan. Ik vrees dat ze weten dat ze daarvoor geen meerderheid hebben".

En dan weten wij op het moment, dat we dit schrijven, nog niet welk scenario de regime-journalisten van Terzake in petto hebben.

Toeval ?  Neen, hoor. Wat zich vandaag voordoet, is een zoveelste afspraak tussen de redacties en de politici van de traditionele partijen. Deze bewering kunnen wij natuurlijk  niet hard maken, want wij zaten niet onder tafel, maar de redacties staan zo hitsig om belgië te redden en de NV-A te wippen, dat er zelfs geen kleine inspanning geleverd wordt om de unisono-afbraakactie enigszins te verdoezelen.

Niet dat wij medelijden hebben met Bart de Wever.  Wij hebben de man nooit gemogen en wij hebben onze aanvankelijke twijfels, die dra omsloegen in afkeer, nooit onder stoelen of banken gestoken. Vlaams-nationalisten hebben speciale voelsprieten die hen verwittigen, wanneer er een vreemde eend in de bijt is terechtgekomen. Een eend ?  Alleszins iets dat veel kwaakt en deining veroorzaakt.

Als wij twijfelen aan bepaalde zaken in de politieke doolhof, dan vallen wij altijd terug op de standaardvraag : "Is Vlaanderen hiermede gebaat ?" En hiermede staat voor de strategie die De Wever tot hiertoe gevolgd heeft.

- De keuze voor belgië door een akkoord te willen bereiken met de Parti Socialiste, was een flop.  De NV-A ging in een dronken zegeroes de gefalueerde professionele franstalige socialisten leren wat onderhandelen is. Na meer dan 300 dagen, heeft de NV-A cruciale toegevingen gedaan (die op papier staan, met de nota De Wever) en toetert Di Rupo dat hij niets meer te bieden heeft. Alleen weet niemand wat hij geboden heeft. De overmoed van de NV-A die de PS op de knieën zou krijgen, is een zware misrekening geworden.

- Er wordt al maanden louter pro-forma gedaan alsof er gewerkt wordt aan een "grote" staatshervorming, doch iedereen weet dat het om schijnmanoeuvres gaat.  Men staat te drummen bij de uitgang en mompelt "après vous". Het belang van Vlaanderen maar ook het belang voor het land B komen ver na het belang voor de eigen partij(en). Dat is de realiteit, de rest is theater, zoals Tobback zegt, doch niet alleen bij de NV-A. Iedereen speelt een rolletje.

- De Wever lukt er niet in zijn verkiezingsoverwinning te verzilveren. Als hij even behendig was als hij ijdel en koppig is,  zou er al lang een akkoord gevonden zijn.  De man is echter schuw van verantwoordelijkheid.  Hij wilde geen eerste-minister worden, hij durft niet in een regering stappen omdat hij enkel geïnteresseerd is in de groei van zijn partij. Hij wil altijd méér en als hij meer heeft, staat hij er bedremmeld bij. De Wever is een gulzig man met een eetverslaving, die zich ook uit in de politiek : altijd méér, maar niemand wordt er beter van.  Ook hijzelf niet. En Vlaanderen evenmin. Praten als Brugman, vluchten als een wezel.

Laten we in 's hemelsnaam stoppen met dit Chinees schimmenspel en laten we de verhakkelde democratie nog even in werking stellen en naar de stem van de burgers luisteren.  Zelfs die moed ontbreekt, want de scharesliepen van de Wetstraat weten met zijn allen, dat "verkiezingen niets uithalen". Dat het land B naar de haaien gaat, is onze zorg niet.  Dat de burgers echter het gelag zullen betalen voor de lafheid en onkunde van politici die angst hebben voor verantwoordelijkheid, is een misdaad.

Ray

“Iedereen weet dat er geen akkoord over de staatshervorming inzit, maar niemand wil als eerste opstappen”, schrijft Paul Geudens (Gazet van Antwerpen, 14.04.11) in een reactie op de politieke impasse. “De koninklijke onderhandelaar (Wouter Beke) zit aan het einde van zijn Latijn. De onderhandelingen met Bart De Wever en Elio Di Rupo zijn zo dood als een pier, zegt iedereen die het kan weten. Het is dus slechts een kwestie van tijd vooraleer Beke de handdoek in de ring gooit.”

Jan Segers (het Laatste Nieuws, 14.04.11) zit op dezelfde golflengte: “Dood tot morsdood zijn de onderhandelingen, nul tot onbestaande is de kans dat N-VA en PS alsnog een akkoord sluiten.” Volgens Segers is de N-VA koortsachtig “op zoek naar de nooduitgang”. Dat de ‘regering van lopende zaken’ straks een meerjarenbegroting voorlegt aan Europa is een handig excuus. De kritiek van de N-VA is terecht, merkt Vlaams Belang op in een persmededeling, maar De Wever weigert daaruit nog altijd de gepaste conclusies te trekken.

De N-VA blaast – voor de zoveelste keer – warm en koud. De deadline die Jan Jambon op tafel legde, werd geruisloos ingetrokken. “De N-VA-leeuw brult maar bijt nog niet”, klinkt het scherp in “De Tijd”. “De N-VA moet zich bezinnen en voor zichzelf uitmaken wat het echt wil”, stelt Eric Donckier in Het Belang van Limburg (14.04.11).

Het is tijd om kleur te bekennen. En dat geldt niet alleen voor de N-VA, maar ook voor de andere Vlaamse partijen. Dat schrijft ook Jan Segers. “Het is welletjes geweest. Laat N-VA nu eindelijk de moed opbrengen om te zeggen dat het nooit genoeg kan zijn wat Di Rupo hen te bieden heeft. Dat ze eruit stappen, punt. Maar laat ook CD&V en VLD dan eindelijk kleur bekennen. Dat de liberalen doen waar Vanhengel, Verhofstadt en steeds meer andere VLD’ers (de belgicistische vleugel, nvdr) zin in hebben: regeren zonder de N-VA. En dat de christendemocraten doen waar Leterme (de ‘staatsdragende’ vleugel die macht wil) en steeds meer andere CD&V’ers (de sterke belgicistische ACW-vleugel, nvdr) naar neigen: doorgaan zonder de N-VA.” Maar, zo merkt Jan Segers tot slot op: er is ook nog een ander optie. “Of laat hen integendeel front vormen met De Wever, maar dan zo ondubbelzinnig en unisono dat de Franstaligen eindelijk beseffen dat het de Vlamingen menens is – nog steeds twijfelen ze daaraan. Maar wat het ook wordt, laat over dit absurd theater nu eindelijk het doek vallen.”

Dat de Franstaligen nog altijd niet door hebben dat er in Vlaanderen wat veranderd is, hebben de Vlaamse onderhandelaars in grote mate aan zichzelf te danken. Ze sturen stuk voor stuk erg dubbelzinnige signalen uit : van de N-VA (!), over CD&V, tot VLD. Zolang dat niet ophoudt, zitten de Franstaligen in een zetel. Als de Vlaamse partijen willen tonen dat het ernst is, moeten ze écht front vormen. Het opblazen van het cordon sanitaire rond het Vlaams Belang zou alvast een krachtig signaal zijn. Een politieke aardschok die ze in het Zuiden wel wakker zou schudden en die de Walen tot enige beweeglijkheid zou kunnen aanzetten…

@ vb

Stop de Franse bopbardementen in Libië

15 april om 19.30 uur manifestatie in Parijs

In een school in de Amerikaanse staat Seattle werden paaseieren té politiek-incorrect verklaard en omgedoopt tot “lentebollen” (alhoewel een ei niet bolrond is). 

Een leerlinge werd wegens intolerant gedrag terecht gewezen – zij had immers paaseieren mee naar school gebracht – en verzocht in de toekomst slechts nog over “lentebollen” te spreken om niemands gevoelens te kwetsen.  Seattle staat daarmee niet alleen.  In New Jersey kreeg het traditionele “zoeken naar paaseitjes” een nieuwe definitie: “lentefeest met haas”.

Bron: PI, Newsrealblog

Dag lieve mensen,

Heb ik jullie al een liedje uit Scandinavië aangeboden?  Bij ons komen deze artiesten weinig aan bod, behalve dan tijdens de ABBA-rage.  Nochtans hebben ze daar ook goede zangers (m/v), die eerder een applaus verdienen dan bv.  ene mijnheer Eduard Van de Walle, die zichzelf aanprijst als de “Voice of Europe”.  Nou ja, O.L.H. heeft lukraak verschillende soorten mensachtigen gemaakt, de ene al wat beter gelukt dan de andere.  In Duitsland waren enkele Noord-Europese schonen in de zestiger jaren heel populair: Siw Malmquist, Wencke Myhre en Gitte hadden opeenvolgende schlagers, die tot in onze contreien bekend raakten.  Het Schlagerfestival had daaraan een grote verdienste. 

Het zangeresje van vandaag, Gitte,  kan zich over de boetseerklei van de Schepper niet beklagen: ze is blond, mooi en ze kan nog zingen ook.  Gitte is een verkorting van Brigitta, dat afgeleid is van het Iers Brighid dat "de verhevene" betekent.  Brighid is tevens de naam van een Keltische godin van licht en poëzie. 

Ze werd geboren als Gitte Hænning op 29 juni 1946 in Århus, Denemarken, en was in de vijftiger jaren in eigen land een bekend kindsterretje.  In 1958 verkaste het gezin naar Zweden.  Daar had ze haar eerste hit te pakken in 1961.  Als tiener slaagde ze erin het ene succes na het andere aan elkaar te rijgen in zowel het Italiaans, het Engels, het Deens, het Zweeds als het Duits.  

Haar grote doorbraak in Duitsland kwam naar aanleiding van het lied “Ich will ‘nen Cowboy als Mann”, waarmee ze het Schlagerfestival in 1963 won.  Tegen de zomer van 1965 werden er meer dan een miljoen plaatjes van verkocht, goed voor een gouden plaat.  Ze zong verschillende duetten met Rex Gildo, was een geliefde gaste in muzikale tv-shows en in Duitstalige films. 

Gitte staat nog steeds op het podium.  In de jaren ‘80 coverde ze verscheidene Engelstalige hits om in de jaren '90 over te schakelen op jazz en musical. Tussen 2004 en 2006 trok ze met de boven genoemde zangeressen op tour met het programma "Gitte, Wencke, Siw - Die Show".

Naar het schijnt zouden we allemaal ergens wel een dubbelganger hebben rondlopen: valt jullie de fysische gelijkenis met de Amerikaanse actrice Reese Witherspoon op?  Maar zoals bekend, is het origineel altijd beter. 

Jullie applaus voor Gitte met “Ich will ‘nen Cowboy als Mann” – voor mij hoeft dat niet per se een cowboy te zijn.

Kusje  Lolita

Neen, dit zijn geen Pakistaanse bruidjes

Het hoogste gerecht Rheinland-Pfalz heeft een vonnis geveld: een huwelijk, gesloten volgens buitenlandse wetgeving, is in Duitsland geldig zelfs als het trouwpaar elkaar nog nooit ontmoet heeft.  Volgens het gerecht is slechts maatgevend of deze vorm van huwelijksverbintenis in het buitenland toelaatbaar is.  Duitse regels zijn dan niet aan de orde.

Het gerecht gaf daarmee een koppel gelijk dat volgens Pakistaans recht getrouwd was.  Het huwelijk werd per telefoon “bezegend”.  Bij de ceremonie in februari 2009 waren aanwezig: de ambtenaar van de burgerlijke stand, de bruid met Pakistaanse nationaliteit, en een oom van de bruidegom.  Deze laatste nam per telefoon deel aan de plechtigheid.  Het koppel ontmoette elkaar voor het eerst acht maanden later, in oktober 2009.  Volgens Pakistaans recht is zo’n huwelijk “met de handschoen” geldig als er een plaatsvervanger aanwezig is.

De ambtenaar van de burgerlijke stand in de Pfalz weigerde het huwelijk echter in het register op te nemen.  Hij legde het geval voor aan het gerecht, dat hem aanraadde “ervan uit te gaan dat het huwelijk geldig voltrokken was”.  Het stadsbestuur liet het er niet bij en trok naar een hoger gerecht.  En daar waren de rechters duidelijker.  Ze moesten toegeven dat volgens Duitse wetgeving beide trouwlustigen aanwezig dienden te zijn maar dat belette hun niet huwelijken te aanvaarden die volgens andere gebruiken en rituelen gesloten werden.

Huwelijken-met-de-handschoen zijn in enkele islamitische landen toegelaten.  In Europa gebeurde dit bij de adel tot in de 18de eeuw.  Zulke verbintenis kan echter door de kerk geannuleerd worden zolang het heuglijk feit niet geconsumeerd werd.

Bron: Rhein-Zeitung.de, Europenews

Beste allemaal,

De ene denkt zus en de andere zo, dat is de teneur die men kan lezen op de vele forums als het over de NV-A gaat.

Feit in deze is m.i. dat de NV-A met BDW  op kop een strategische blunder heeft begaan met deel te nemen aan het spel van pappen en nathouden, wat nu al meer dan 300 dagen aan de gang is.

Zoals vaak geschreven,  was het korte tijd na de verkiezingen toen de overwinnaaars èn de verliezers samen aan de dis zaten  reeds zonneklaar dat er van enige staatshervorming en of overdracht(en) van bevoegdheden geen sprake zou zijn, buiten enkele pinda nootjes.

Elke keuninklijke informateur, facteur, farceur, ontmijner, ontstopper enz. bleek alras een flopper. Toen had de NV-A moeten bedanken voor verdere deelname aan de federale komedie.  Vandaag, meer dan gisteren, blijkt nogmaals dat de franstaligen aan de touwtjes blijven trekken samen met Vlaamse collabo's. Wie de Vlaamse poco media volgt,  kan er gewoon niet naast kijken dat deze laatsten de
franstaligen opvallend in de schaduw laten zitten. Het zijn steeds de nukkige en  onwillige Vlamingen die een "compromis" in de weg staan.

De uitval van de rode Leuvense pitbull naar de NV-A,  is in deze een schoolvoorbeeld van rode huichelarij. Als het van de rode en groene kadavervreters zou afhangen, hadden Elio en Joêlle al lang hun buit binnen en waren de postjes weer veilig gesteld. Tot op de dag van vandaag heeft de NV-A deze boodschap blijkbaar niet begrepen.

In plaats van de sakkeren op Nonkel Kruk en co zouden de NV-A'ers beter hun conclusies trekken en de ganse cinema voor bekeken houden.  Men is volop in de weer met het verdrijven van de NV-A  om toch maar iets te kunnen in mekaar flansen dat op een nieuwe federale poppenkast zou lijken om les francophones et le roi te plezieren. Zo lang de hangmatcultuur kan bestendigd worden en de Vlaamse roep om verandering kan gefnuikt worden, komen kereltjes als Tobback in de media om luid te toeteren.

Wanneer ik de met grootste onderscheiding, hypocriete tjeef uit Ieper bezig hoor, is het zonneklaar dat hij best verder wil doen met zijn ploeg van lopers en springers èn zelfs als het moet met een  Vlaamse minderheid. De met grote bek verkondigde boodschap van de Vlaamse poco's, dat er zonder de NV-A geen regering zal gevormd worden, mag men gerust naar de fabeltjeskrant van blauwe
Annemie Truttenbaum verwijzen. Vlaanderen heeft rechts en voor verandering gekozen.Wallo-Brux et le Palais zien dat absoluut niet zitten.
De Vlaamse melkkoe is te belangrijk voor hun dagelijks bestaan. De
NV-A had en heeft dit nog niet begrepen ! Hoe komt dat toch ?

Senior

Nogmaals : zeer warm aanbevolen voor de kritische lezers van Angeltjes. 

De verrijking zet een tandje bij

De politie heeft 150 kilogram schapenvlees in beslag genomen. Het voedsel was niet langer geschikt voor consumptie omdat bepaalde hygiënische maatregelen niet in acht werden genomen.

In de Brusselse gemeente Sint-Jans-Molenbeek trof een agent in een bestelwagen zes schapenkarkassen aan in de aanwezigheid van enkele kilo's slachtafval.

De bestuurder wilde het schapenvlees van het slachthuis van Anderlecht naar de slagerij van zijn zoon transporteren. Een bestelwagen met koelcel is dan gewenst, maar die bleek stuk.  Een inbeslagname volgde.

In ons land wordt elk jaar bij duizend mensen tuberculose vastgesteld, waarvan 300 in Brussel. Wouter Arrazola de Oñate, medisch directeur van de Vlaamse vereniging voor respiratoire gezondheidszorg en tuberculosebestrijding (VRGT), trekt aan de alarmbel. De man wil dat de aandacht voor de ziekte niet verslapt en zegt dat tbc-bestrijding in de hoofdstad meer dan ooit nodig is.

Met jaarlijks 300 nieuwe patiënten doet Brussel het even slecht als een gemiddeld Zuid-Amerikaans land. Volgens Arrazola de Oñate is het echter een wereldwijd fenomeen dat de ziekte voornamelijk in de grotere steden voorkomt. Dat is het gevolg van de toestroom van migranten, die er ook blijven wonen.  Meestal komen die mensen uit landen waar tbc nog veel voorkomt.

De VRGT en de Franstalige zusterorganisatie Fares benadrukken dat ze er alles aan doen om de ziekte onder controle te houden. "Overdreven paniekreacties zijn totaal niet nodig", klinkt het nog.

Stradi

Beste,

Vandaag is het voor de tigste keer "keet" bij de Waalse tjoeke-tjoeke trein mannekes.

Waarom ? Wel, zij staken tegen de sancties die stakers bij hun vorige staking (verleden week) kregen wegens hun spontane staking zonder dat er een stakingsaanzegging was ingediend en deze staking aldus onwettig was.

Het staat als een "staak" boven water dat de Waalse stakers het staken als bijverdienste beschouwen èn om tevens een verlengd week-end in hun programma in te bouwen. Volgende week staken ze om nieuwe hangmatten te verkrijgen met telescopische vering.

Intussen is op geen miljoen euri na te zeggen hoeveel de N.M.B.S. in het rood staat. Maar ja, ze rijden  al jaren door het rood licht., de stakers met of zonder stakingen.

mvg. - senior

.

In de Morgen verklaart Louis Tobback (uit eigen naam en zonder Caroline geraadpleegd te hebben, zoals hijzelf zegt) de oorlog aan Bart de Wever en roept hij de andere partijen op een regering te vormen zonder de NVA, die pretentieuze dwarsliggers. Enkele uittreksels. Louis Tobback,de paladijn van het belgische regime, de lakei van Laken, de dictator van Leuven, de promotor van de TGV, de beschermer van de sociale zekerheid tot het bankroet onafwendbaar is, de socialist die zich niet bekommert om de menschen, maar alleen om zichzelf en zijn partij.

- Vandaag is er een uitgelezen kans dat men een grote Belgische staatshervorming kan doorvoeren zonder Bart De Wever en N-VA

- Het is genoeg geweest. Eerst wil N-VA alleen praten over een staatshervorming en niet over de vorming van een regering. Maar als de ontslagnemende regering dan ingaat op de eis van Europa en in Frankfurt belooft dat we een meerjarenbegroting zullen opstellen, mag dat van diezelfde partij ook niet: 'Jullie hebben ons vooraf niet geraadpleegd.'

- N-VA bekommert zich immers niet om Vlaanderen of de Vlamingen. N-VA kijkt naar alleen naar zichzelf.

- Tot nu toe camoufleert De Wever zijn onmacht en onwil meesterlijk

- Het was het ambitieuze project van Bart De Wever om te bewijzen dat hij België kon splitsen zonder VB. Vandaag is er een uitgelezen kans dat men een grote Belgische staatshervorming kan doorvoeren zonder Bart De Wever en N-VA. Dat men daar gebruik van maakt.

@ De Morgen

De stad Vilvoorde is het beu dat Brusselse jongeren amok maken bij het station, op weg naar het Bloso-domein in Hofstade. De stad wil dat de MIVB een rechtstreekse buslijn inlegt naar het Bloso-domein. Nu moet er bij het station overgestapt worden en dat zorgt voor overlast.

Een onopvallend bericht in de Telegraaf.  Waarom maken we er melding van ? Omdat dergelijke feiten zich bijna dagelijks afspelen in àlle Europese grootsteden : het brute verzet van jongeren tegen de symbolen van de Westerse cultuur, in dit geval politie-agenten. In de meeste regimetrouwe media wordt dit zelfs niet meer vermeld op vraag van de overheid.  Censuur ?  Neen hoor, wij worden beschermd tegen "slechte gedachtes" die in ons brein zouden kunnen ontstaan.  Op de lange duur zijn de aanvallen op politie en gezag door jongeren (zonder vermelding van hun origine) een normaal dagelijks gebeuren.

Een situatie is in Amsterdam volledig uit de hand gelopen nadat agenten drie jongens staande wilden houden. Dit na beledigingen aan het adres van de politie.  De jongens begonnen in de buurt van de Admiraal de Ruyterweg in Amsterdam-West te schelden en gooiden een politiemotor om. Ook smeten ze een fiets in de richting van een agent.

Eén van de jongens kon direct worden aangehouden. De politie was genoodzaakt pepperspray te gebruiken omdat de jongen agressief reageerde op de agenten. De twee andere knapen sloegen op de vlucht. Niet veel later konden ze alsnog worden ingerekend. Eén verdachte werd gearresteerd in een auto, de ander probeerde zich te verstoppen in een belwinkel.

Het debat over onverdoofd ritueel slachten laat weer eens zien hoe gelovigen ten onrechte privileges opeisen

Treurig afscheid van de Nederlandse tolerantie’, ‘verkwanseling van een van de belangrijkste grondrechten’: joden en moslims gebruikten de afgelopen weken, in een opmerkelijk vertoon van eensgezindheid, zware woorden.

Aanleiding was het wetsvoorstel van de Partij voor de Dieren om een eind te maken aan het ritueel slachten van dieren.

Wreed
Een verstandig voorstel. Het onverdoofd slachten van dieren, zoals gebruikelijk in jodendom en islam, is een wreed ritueel dat een dier voor zijn dood onnodige stress en pijn bezorgt. Het zonder verdoving doorsnijden van de keel van ongeveer twee miljoen kippen, kalveren, geiten en schapen past niet in een beschaafd land als Nederland.

Het verweer van joden en moslims is dat het hier gaat om aloude tradities die bescherming verdienen vanwege de vrijheid van godsdienst. Hier zien we weer eens hoe gelovigen ten onrechte privileges opeisen.

Discrimineren
Het is een groot goed dat mensen in Nederland vrijelijk hun geloof kunnen belijden, religieuze organisaties kunnen oprichten en hun religieuze opvattingen kunnen uitdragen.

Maar de vrijheid van godsdienst mag niet dienen als vrijbrief voor gelovigen om dingen te doen die ongelovigen niet mogen. Zo is het principieel verkeerd dat gelovigen een grotere vrijheid wordt gegund om homoseksuelen te discrimineren omdat zij verwijzen naar homofobe passages in het Oude Testament en de Koran.

Een verbod van ritueel slachten betekent geen afscheid van verdraagzaamheid, maar een overwinning van de beschaving op dieronvriendelijke tradities.

@ Elsevier

Fado is het nationale levenslied voor iedere Portugees. Fado is de waaier van het diepe gevoelsleven : de melancholie, verliefdheid, vrolijkheid, afscheid, verdriet ...

Wij kozen niet voor de evidente grote Dame Amalia Rodriguez, maar voor Mariza, van de jongere generatie fado-zangeressen die de traditie voortzet. Vanuit de stad van allah rechtstreeks naar Lissabon, voor onze man aldaar.

Savat

Een spelletje Otelo

25 april 1974. De felverlichte despoot Salazar heeft de macht in handen in Portugal. Tot die dag de zogenaamde Anjerrevolutie uitbreekt. Een putsch van veelal militairen. Eén van hen is majoor Otelo Saraiva de Carvalho. Nog steeds wordt hij vandaag aanzien als een volksheld.