Als u graag mee de kluit belazert, dan hinkt u naar Knack alwaar zich een stemming aandient voor de "invloedrijkste intellectueel van het land".
U kan desgewenst de zoon van de kapper in de straat vermelden die op unief iets studeert met gogiek, maar u krijgt als de domoor die u bent, een voorgeselecteerde lijst die luidens mededeling samengesteld is door een aantal vooraanstaande geesten van het land. Zo blijft het op niveau.
Knack verklapte deze week de uitslag van hun selectie, als zij deze naam verdient. Ik herinner me uit het blote hoofd op één onze goede vriend en jezuïet Etienne Vermeersch, op 4 Tom Lanoye ( een veelgeprezen ruziemaker bij Angeltjes) en op 10 Bart de Wever, die trouwens door Napoleon Gucht extra in de bloempjes werd gezet omwille van zijn cynisme en voortdurende proberen om dé waarheid te vervangen door zijn waarheid.
Waarom de domme lezers en burgers nog moeten kiezen is mij zelfs geen raadsel. Het kan me gewoonweg niet schelen. Hier heeft u enkele namen, maar van bij ons uit, kan er niet gestemd worden. Wél lachen, en luid.
voor mij is de invloedrijkste intellectueel van Vlaanderen:
Ludo Abicht Peter Adriaenssens Jan Blommaert Bea Cantillon Jean-Jacques Cassiman Godfried Danneels Jean-Marie Dedecker Paul De Grauwe Karel De Gucht Jozef Deleu Yves Desmet Carl Devos Bart De Wever Wim Distelmans Mia Doornaert Mark Elchardus Luc Huyse Tom Lanoye Jan Leyers Rik Pinxten Marc Reynebeau Rik Torfs Luc Tuymans Frank Vandenbroucke Rik Van Cauwelaert Geert Van Istendael Philippe Van Parijs Herman Van Rompuy Dirk Verhofstadt Etienne Vermeersch
De poll-deelnemers behouden op 1 Vermeersch en De Wever staat op 2.
Hond aan de leiband of ik bijt.
Dit is VB-gemeenteraadslid Walter Maes van Brasschaat. Graag hadden wij een grotere foto maar de man is bescheiden, sedert Hollywood hem ontdekt heeft als stand-in voor Robert de Niro. Gisteren interpelleerde Walter het college over de onveiligheid in de vele groene park- en wandelzones van de residentiële gemeente, naar aanleiding van een incident waarbij een grote hond een kleintje verscheurde. In allerlei reglementen staat uitdrukkelijk dat honden aan de leiband moeten. Veel wandelaars, joggers en vooral kinderen die met hun ouders en grootouders op stap zijn om te genieten van een straaltje zon, worden nu blootgesteld aan de grillen van loslopende honden. Komt dik in orde, beloofde de burgemeester en de commissaris : daar moeten onze agenten extra waakzam voor zijn. En Walter, zei, zoals het hoort : Dank u, ik zal het in het oog houden.
Dit is geen wereldschokkend nieuws. In alle Vlaamse gemeentes zijn elke dag vele honderden mandatarissen van alle partijen, maar zeker ook van Vlaams Belang, aan de gang in het belang van hun medebewoners.
Er bestaat niet alleen een cordon sanitaire omheen die partij, zodat ze enkel minimaal kan functioneren maar er is, wat in feite even erg is, eveneens een journalistiek cordon rondom de vele mandatarissen op lokaal vlak. Zelden wordt de bevolking geïnformeerd over initiatieven van VB-ers. Uit naam van de "democratie" wordt de "vrije meningsuiting" de keel dichtgeknepen.
Men vertelt erg graag de fabel dat Vlaams Belang uitsluitend hele en halve garen binnen zijn rangen telt. Laat het ons zo stellen : niet meer of niet minder dan bij andere partijen. En als het trouwens zo was, denkt u dan niet, dat het zwaar bevoordeelde journaille er elke dag melding zou van maken ?
Walter, hebt ge al felicitaties ontvangen van prins Woef ?
Zicht op de tuin en de woning van gemeenteraadslid Walter Maes.
Ray
Reynders schiet goed op
Terwijl Leterme zich in groot stilzwijgen hult over de beraadslagingen achter de schermen van octopus om de versleten staat B nieuw leven in te pompen, doet zijn Franstalige evenknie, Didier XVI, zijn best om in volle openheid een sociaal-economisch programma in mekaar te konkelfoezen. In openheid, wil zeggen, als het hem opportuun lijkt de pers in te lichten.
Details noch grote lijnen zijn gekend, want het huishoudboekje 2007 is nog lang niet afgesloten en voor 2008 wordt geput uit "voorlopige twaalfdes", het systeem dat zich baseert op dezelfde uitgaven/inkomsten van het voorbije begrotingsjaar.
Dat gaat flink en wellicht moet er nagekeken worden hoelang we dat krukkensysteem op jaarbasis kunnen uithouden ? Heeft u intussen ook de benzineprijs aan de pomp zien dalen ? Heeft u ook genoten van de charismatische Waalse minister Legrand die gisteren in Genk op bezoek was om een woordje uitleg te verstrekken aan de domoren van het OCMW hoe ze aanvragen tot tussenkomst in stookkosten moeten beantwoorden ? Wat goed dat we een regering hebben, niet. In Wallonië moet de minister niets uitleggen : men is op de hoogte van het uitdelen van geld.
Terug naar Didier, die geeft zichzelf 51% kans op slagen met zijn missie. Hij wil beslist de oppositie betrekken bij zijn plannen-programma. Met hoe meer we zijn, hoe minder kans er is om last te verkopen, denkt de Luikenaar.
Alle Franstaligen hebben al toegzegd. Aan Vlaamse kant twijfelen SP-a en Groen nog. Over LDD wordt niet gesproken, maar wees ervan overtuigd, als zij een kans zien, springen ze mee op die kar.
De enige oppositiepartij die zal overblijven in dit scenario is Vlaams Belang (en Front National). Zelfs als dan de wettelijke subsidies ontnomen worden, zal VB de gunst van de kiezer behouden, meer dan ooit.
Islam respecteert vrouwen als gelijken. Eéntje naakt, allemaal naakt.
Landbouw- & veelteeltzorgen in A.
Zandvliet, Berendrecht, Lillo, Wilmarsdonk waren de polderdorpen ten noorden van Antwerpen tot tegen de Nederlandse grens, die van in de jaren '50 en '60 van vorige eeuw aangehecht werden en onteigend in verband met de havenuitbreiding. Daar zijn drama's gebeurd, mensenlevens verwoest, maar de economische vooruitgang kent geen medelijden. Om die reden kan Antwerpen beweren een grensgemeente te zijn. Het district Bezali (Berendrecht, Zandvliet en Lillo) dat in de prachtige televisiereeks "Terug naar Oosterdonk" waarheidsgetrouw tot leven kwam, heet aan de overkant Woensdrecht, Putte, enz. Men kan nu ook de bezitters van de pronkerigste Feestzaal der Lage Landen betitelen als "de boerkes van 't stad", wat ze beslist grag zullen horen.
Een veeteelt- en landbouwverhaal, weggeplukt met dank aan het onvolprezen "Nieuwsblad".
ZANDVLIET - Schaapherder Ludo Van Alphen heeft zijn krulletjes gemeen met de dieren die hij liefdevol grootbrengt. Hij is hun leider: de schapen weten dat hij voor hen lekker eten zoekt. Zijn bord wordt helaas kleiner, want de vzw Natuurpunt neemt het beheer over van 42 hectare groen havengebied. Maaimachines vervangen er de grazende schapen.
Hij kan er 's nachts niet van slapen. Elke dag moet Ludo Van Alphen (52) honderden magen voeden. Ze kennen zijn stap en als ze zijn krullenbol aan de staldeuren zien, is het meteen een geblèr van jewelste. Zevenhonderd schapen en zo'n veertig koeien heeft Ludo. Hij brengt de beesten op een ecologische manier groot en verkoopt hun vlees.
'Ik werk hier zonder sproeistoffen, pesticiden, kunstmest of sojaproducten. Voor de teelt van soja kappen ze massaal bomen, wat schadelijk is voor het milieu. Wij zaaien voor de wintermaanden gras en klaver, in dat laatste zit ook veel eiwit. Klaver is trouwens goed voor de bodemstructuur: de diepe wortels draineren en dooraderen de grond zodat de bodem zuurstofrijk wordt', vertelt Ludo.
'Schapen fokken is in feite verlieslatend. Je hebt maar één of twee lammeren per jaar. Terwijl een varken meerdere worpen heeft, vaak met een nest tot twaalf biggen. Het is spijtig dat iemand die landbouw en natuur verenigt en zijn nek durft uitsteken, nu het deksel op de neus krijgt. De overheid wil een gezonde, biologische en recreatieve landbouw, maar als je in dat plaatje past dan stel je vast dat het elk jaar moeilijker werken is.'
Als kleine jongen zag Ludo Van Alphen hoe de schaapherders met hun kudde over de Kalmthoutse heide trokken. Hij is van opleiding orthopedagoog en werkte in de gehandicaptenzorg. In 1984 werd hij professioneel schapenhouder. 'In mijn humanioratijd kwam iemand uit Antwerpen schapen hoeden op de Kalmthoutse hei. Wa komt die van 't Stad hier op onze hei doen?, vroeg ik me eerst af. Later zijn we bevriend geraakt. Eerst hadden we 20 schapen, uiteindelijk bijna 300. Je kunt niet van de ene dag op de andere schapenhouder worden. Je leert de stiel langzaam.'
Ludo komt op zijn boerderij handen tekort. 'Hier kan minstens twee man fulltime werken, maar ik kan ze niet betalen. Regelmatig krijg ik e-mails van mensen die met de kudde willen meestappen. Iets wat ik zelf ook graag zou willen doen, maar waar ik geen tijd meer voor heb', zucht hij.
Herders spreken over de wachting, en stappen in hun gebied zo'n 12kilometer rond met de kudde. 'De term schaapwachter is een betere omschrijving. Je wacht immers tot ze het stuk hebben afgegrazen. Met die beesten is trouwens onze beschaving begonnen. Door dieren te domesticeren en er in alle respect en bewondering mee samen te werken. Zoiets leer je niet op de landbouwschool. Er zijn ongeschreven wetten. Het is iets instinctief. Zelfs bij primitieve stammen in Afrika werken de herders zo.'
Van Alphen bouwde in Zandvliet twee grote stallen. 'Er staan nog 120 schapen van mij op de hei, in een groot afgesloten gebied. Als het kan dan is het voor een schaap gezonder buiten. Het mag sneeuwen en vriezen, met hun wollen jas kunnen ze daar tegen. Die dieren zien meer af in de zomer als ze een dikke vacht hebben.'
Daarom worden zijn beestjes jaarlijks in mei geschoren. 'Door een Australiër die hier alle kuddes afgaat. Dat is hard werken: van 's morgens 7uur tot 's avonds 18uur. Ik doe dan niet anders dan de schapen halen en binnenbrengen. Ze worden dan aan hun achterpoten aangegeven zodat die man in twee minuten een heel schaap kan scheren. Op één uur doet hij er dertig!'
De wol brengt vrijwel niets op. De overblijvende Vlaamse textielindustrie gebruikt kunstvezels. 'Spaanse en Zuid-Franse wol halen wel een goede prijs, bijna vier keer zo hoog, omdat die wol een fijnere structuur heeft.' Dankzij Ludo blijft het ras van het Vlaams kuddeschaap zuiver en beschermd. Jaren geleden is hij beginnen fokken.
'Eén ram dekt zo'n 100 schapen op drie weken tijd. De maand juli, als de schapen bronstig staan, moet die ram zwaar presteren. Hij zal een bronstig schaap tot vijf keer per dag dekken, andere vrouwtjes verdringen zich dan en wachten hun beurt af.'
De herder uit Zandvliet heeft ook koeien, mooie Lakenvelders, zo genoemd omdat ze een wit vlak als een laken om de rug hebben. De koeien zijn ook een bedreigd ras dat Ludo behoedt voor uitsterven.
Een kudde schapen bestaat uit zo'n 100 dieren en er is altijd één leidster. 'Dat schaap geeft de richting aan. Het weet waar er lekker eten is en de anderen volgen. Schapen zijn echte kuddedieren. Ze hebben geen medelijden met elkaar. Als ze allemaal tegelijk eten krijgen en eentje door het gewoel eronder raakt, dan duwen ze dat beestje plat.'
'Je moet de leidster kennen. Zij weet waar het beste eten te vinden is. Als de leidster naar u luistert dan, kan je gaan waar je wil. Dat is het verschil tussen leiden en drijven. Leiden is moeilijker, je moet de schapen ervan overtuigen dat ze denken: als we hem volgen, komen we bij goed eten. Drijven is makkelijker.' Voor het drijven kan Ludo zijn drie honden gebruiken. Zo heeft hij een Ardeense bouvier die goed is voor de lijnbewaking. Wat wil zeggen dat de hond op één lijn heen en weer loopt en dat de schapen weten dat ze niet over die lijn mogen.
De grote angst van Ludo Van Alphen is dat de blauwtongziekte opnieuw toeslaat. Voor één derde van de schapen is dat virus dodelijk. In juni zou er voor het eerst een vaccin beschikbaar zijn. 'Mogelijk is dat net iets te laat want de blauwtongziekte breekt vooral uit in de warme vakantiemaanden. Het gemuteerde virus wordt via een inlandse mug overgebracht, het is oorspronkelijk afkomstig uit Afrika', legt hij uit. 'Die ziekte is verschrikkelijk. De schapen krijgen schuim op hun mond, hun hoeven zwellen op, ze hebben diarree... ' De laatste keer decimeerde de ziekte zijn schapenkudde van 1.200 naar 700 stuks.
De schapen van Ludo begrazen stukken natuurgebied in de haven. Plaatsen die opnieuw zijn veranderd in rijke natuurgebieden. Via een openbare aanbesteding, georganiseerd door het Havenbedrijf, is een concessie van 42 hectare inmiddels toegewezen aan de vzw Natuurpunt.
De schapen verdwijnen, want Natuurpunt gaat er maaien met machines en wil van de 42 hectare een duinlandschap maken om er de typische kustvegetatie een kans te geven. 'Het systeem van openbare aanbestedingen werkt voor kleine bedrijfjes als dat van mij niet. Ik blijf hopen op een goede samenwerking met alle partijen', zegt Ludo diplomatisch, want hij heeft zijn schaapjes nog lang niet op het droge.
Jean-Charles Verwaest
24-01-2008
Finito !
Helaas, de regering van mannetje citroen heeft de vertrouwenssteming in de senaat niet overleefd. 161 stemmen tegen, 156 stemmen voor.
E finita la commedia. Addio.
DOEI !
Prodi ? Berlusconi ?
Zo volgen wij het nieuws en zijn we op alles voorbereid.
Mannetje citroen verliest vertrouwensstemming in senaat. Forza Berlusconi maakt zich op voor overname van de macht. Leve Berlusconi !
Agent, wil u aub Guynokkio III opleiden wegens "gevaarlijk ondemocratisch gedrag en verraad van het vaderland" ?
"Wie bent u eigenlijk ?"
Dit kunstmatige land wordt geleid door een regering die door de bevolking niet gewild werd. Er zijn geen echte beleidsplannen ontvouwd, er is geen begroting opgesteld, laat staan goedgekeurd door het parlement en iedereen die bij Albert zijn hand heeft opgestoken en een eed gefrazeld, speelt nu elke dag een rolletje waar hij of zij zin in heeft.
Welke atoomgeheimen verklappen we ? Willen we vertellen dat de zelfstandigenpensioenen gelijkgeschakeld worden met de andere ? In 2011. Of gaan we de illegalen aan de job zetten ? Alles is ooit wel eens ergens in een programma of een mini-akkoord vermeld geweest en daar wordt dan naar verwezen ter legitimatie.
Wat is dit voor een wereld, wat is dit voor een land ? Dit is zo schandelijk, zo schromelijk ondemocratisch dat je er als normaal mens niet bij kan.
In de EU is het niet anders. De echte verkozenen hebben het bij gebrek aan jobomschrijving en bevoegdheden over hun eigen waanideeën : de vliegroute van de framboos, porno als ultieme uiting van de Europese identiteit en de islam, tot hiertoe het kind van de rekening, biedt onze kinderen zijn rekening aan.
Gisteren viel er het onthutsende nieuws over de klimaat- en uitstootmaatregelen die opgelegd worden door mensen die door niemand verkozen zijn, die evenmin door iemand gecorrigeerd of gecontroleerd worden. Een Portugese advocaat die in eigen land van links naar rechts wentelde, stond als een marktkramer zijn waren aan te prijzen.
Een beetje later zat een man op de televisie uit te leggen wat er allemaal besloten was en wat wij moesten doen en hoeveel we zouden betalen voor al dat ongevraagde moois en goeds. Een journalist, die anders zijn snater niet kan houden, zat bewonderend de onbekende te adoreren in plaats van hem te vragen : "Wie bent u eigenlijk ?"
Wordt vervolgd.
Ray
Verzoek tot de keuning - door Willy
Sire,
Proficiat met uw opslag. Als je maar 12,5 miljoen, (zijnde een half miljard frank) per jaar krijgt, is het normaal dat daar 800.000 euro bijkomt.
Een enigszins normaal pensioen, Sire, van een hardwerkende Vlaming na 40 à 45 jaar, bedraagt ca. 1000 euro. Met een zelfde procentsgewijze opslag zou dat 65 euro zijn. Denkt Gij, Sire, dat die modale Vlaming die 65 euro krijgt? Neejet!
Ik ben zeer breeddenkend, Sire, en neem aan dat uw huishouden stukken van mensen kost. Zou de opbrengst van het ontzaglijke fortuin dat de Coburgs bijeen hebben gegraaid niet volstaan om aan die behoeften te voldoen? Als Gij, Sire, die 13,3 miljoen die Gij nu gaat krijgen, deelt door 100.000, dan is de uitkomst 133. Gij kunt dus, Sire, 100.000 sukkelaars, armen, zieken, ouden van dagen, een presentje doen van 133 euro, door U niet meer te laten onderhouden door dat onnozel volk, waarvan de meerderheid dan nog Vlamingen zijn. Nu is 133 euro een lachertje, Sire, maar weet, dat dit bedragje voor een hoop sukkelaars toch een geschenk zou zijn. Misschien zelfs hier en daar om eens een dagje geen honger te lijden.
Uw goede inborst kennende, Sire, zou het best kunnen dat U mijn suggestie ernstig neemt, en begint uit te delen. Mag ik U dan vriendelijk verzoeken om goed in de gaten te houden wie de verdeling gaat doen. Hier in dit rotland heerst namelijk de gewoonte om eerst oompje, en dan oompjes kinderen te helpen. Vooral de politiek is daar niet vies van.
Dank bij voorbaat.
Willy, een wilde, mestkeverachtige, mentaal gehandicapte Vlaming met een goed hart.
Bocholt, een partijloze gemeente
Bocholt (Limburg) is een partijloze gemeente. Dat dachten wij zoeven als we het televisienieuws bekeken, want de burgemeester werd geïnterviewd, ene Peuskens en er verscheen geen partij naast zijn naam. Als de Antwerpse concertorganisator op televisie komt, danst Linda de Win over het beeld met een grote SP-a strik in haar zwarte lokken.
Partijloos of niet, gegraaid wordt er evengoed. De voorzitter van de kerkfabriek (het kerkbestuur wordt in Vlaanderen bestempeld als fabriek) heeft een 400.000 euro vergokt. Ja, als je tegenslag hebt, zijn ze zo weg. De gokkampioen is een gewezen schepen en zetelt nog als lid van de gemeenteraad. Maar ook geen partij te bespeuren, allemaal partijloos, volgens de omroep.
De Sint Laurentiuskerk in Bocholt
Een mens wordt nieuwsgierig bij dergelijke zaakjes. Hoe komt zo'n kerfabriek in het bezit van 400.000 euro ? Toch niet door het stoeltjesgeld ? De burgemeester vreest dat er centen van de gemeente bijzitten... Hallo, Peuskens ? Kijk je gemeenterekeningen van de voorbije jaren even na. Natuurlijk zitten daar gemeentelijke afdrachten bij. De staat betaalt de wedden en jullie passen de parochietekorten bij. Hoe kom je echter aan tekorten als er 400.000 kassa kan afgehaald worden ?
Intussen weten we hoe het zit met de politieke partijen. Er zijn 23 zetels, waarvan 9 naar de Nieuwe Unie en 5 naar de SP-a die de burgemeester levert. De oppositie bestaat uit 8 CD-V-ers en 1 VB-er. Wat jammer dat die laatste geen voorzitter van de kerkfabriek was, want dan zouden we het wel gehoord hebben.
De omstreden Amsterdamse moskee El Tawheed wil van Nederland een islamitische staat maken. Die 'onthulling' heeft de moskee duidelijk gemaakt aan de Amsterdamse politie, na een rel over haatzaaiende literatuur. Dat meldt ex-commissaris van de Amsterdamse politie Peter Slort aan De Telegraaf.
Homo's
Slort, nu werkzaam op de Nederlandse ambassade in Amerika, zei dit tijdens een conferentie over de radicale islam in het Amerikaanse Washington.
Slort zegt in 2004 een besloten sessie te hebben gehad met de imams van El Tawheed na de commotie over een boek met de oproep homo's van hoge gebouwen te gooien. Hiervoor werd de moskee overigens niet vervolgd, omdat de haatzaaiende literatuur door de rechter niet als zodanig werd gezien.
Ideaal
De leiding van El Tawheed weigerde daar afstand van te nemen. Ze vertelden mij: uiteindelijk is ons ideaal een islamitische maatschappij, ook in Nederland, aldus Slort tegen de krant.
De moskee kwam afgelopen zomer nog in het nieuws toen bleek dat het Openbaar Ministerie zeven moslims had opgepakt op verdenking van het werven voor de jihad.
Het CMI-90mm kanon op het AIV MOWAG IIIC : een (dubbel) slechte keuze.
De aangekochte versie IIIC van het voertuig MOWAG PIRANHA was al voorbijgestreefd toen het contract door Flahaut ondertekend werd. Bovendien blijkt uit Amerikaanse en Canadese "lessons learned reports" dat dat voertuig ernstige gebreken vertoont (onvoldoende bescherming, ergonomische problemen, maar vooral ernstige stabiliteitsproblemen : het voertuig is geneigd om over kop te gaan bij bruuske bewegingen).
Voor wat het kanon betreft : onvoldoende antitankcapaciteit, onvoldoende dracht, geen interoperabiliteit, hogere herbevoorradingskosten, groter verbruik aan munitie.
Bovendien kan dit kanon slechts door de Luikse firma CMI en de munitie door de Nijvelse firma Mecar worden geleverd. Moeten we de echte reden voor deze keuze nog verder zoeken?
Meermaals sinds 2005 interpelleerde ik Flahaut in de Commissie Landverdediging van de Kamer over dit dossier. Zonder enig resultaat, want "wat baten kaars en bril als de uil niet kijken wil." Een onderzoekscommissie naar de (wan)daden van Flahaut dringt zich op.
Luc Sevenhans Volksvertegenwoordiger Lid Commissie Landsverdediging van de Kamer
Bedankt, Mijnheer Sevenhans voor uw reactie, temeer omdat u in het buitenland verblijft. Internet is zoals het land B, beide kennen geen grenzen. En uw trouwe collega's uit Brasschaat zorgen voor de verbindingen.
Als ik het zo lees, bekruipt me de zin om "Ten Oorlog" te roepen maar dan wel met beter materiaal. En de vijand, waar is die ? Of zit die soms in eigen gelederen ?
Ray
"Drie kleine racistische biggetjes"
Haast u om dit allegorische sprookje aan uw kleinkindjes te vertellen, want binnenkort is het gedaan met de pret. Als u in uw lading kinderboeken nog een exemplaar hebt rondslingeren, zorg dat het verbrand wordt, vooraleer de censuur u naar de brandstapel leidt. Het zit zo : in Engeland, waar de multikul-verering langzamerhand de queen aan het verdringen is van haar eerste plaats, wordt jaarlijks een prijs uitgereikt door een jury voor lees-en kijkproducten voor kinderen. Deze beslagen en vermoedelijk bezopen jury oordeelde het verhaal van de biggetjes als racistisch. De moslims zouden zich hier kunnen aan storen. Dus, géén prijs. Er werden nog andere boeken en verhaaltjes door de jury afgewezen op gelijkaardige gronden. In het gedichtje van Joke van Leeuwen, de nieuwe stadsdichteres van Antwerpen, dat we enkele dagen geleden publiceerden is sprake van ondermeer een varkentje. Dat ze maar uitkijkt.
De Stadsfeestzaal van Antwerpen op de Meir roept bij velen het beeld op van pompeuze prijsuitreikingen, tentoonstellingen om te pronken met de glorie van 't stad (ja, ja) en bals. Het jaarlijkse bal van de Vlaamse Televisie waar je al die beroemde mensen van dichtbij maar respectvol kon aanstaren (met rechtstreekse uitzending) het Artiestenbal door de Penning van de Tooneelmeester, het Bloemenbal, de menigvuldige gala- & studentenbals, zovelen hebben op de dansvloer gestaan.
Na de brand een aantal jaren geleden, is de zaal en de bijhorende gebouwen en appartementen gerenoveerd tot een winkelcentrum.
Navolgend artikel komt (ingekort) uit Het Nieuwsblad :
Vernieuwde Stadsfeestzaal lokt gemiddeld 25.000 bezoekers per dag. Precies drie maanden geleden opende de vernieuwde Stadsfeestzaal in Antwerpen de deuren. Ongeveer 1,75miljoen mensen brachten ondertussen een bezoekje aan het prestigieuze winkelcentrum. 'Een droomstart', klinkt het.
Eline Bergmans 'Minstens vijf minuten staan ze met hun mond open naar boven te staren. Je herkent de bezoekers die voor het eerst de vernieuwde Stadsfeestzaal binnenstappen meteen', zegt marketing manager Steven Bervoets. En iedere dag zijn er weer nieuwkomers. Het winkelcentrum dat vorig jaar op 25 oktober zijn deuren opende, mocht in amper drie maanden al 1,75miljoen bezoekers ontvangen. Ter illustratie: in het Century Center kwamen er in dezelfde periode ongeveer 650.000shoppers, in het Wijnegem Shoppingcentrum - het grootste winkelcentrum van het land - waren dat er 2,7miljoen.
'Het bezoekersaantal overtreft alle verwachtingen', aldus nog Bervoets. 'Maar het is dan ook een uniek project. Eigenlijk is de Stadsfeestzaal niet te vergelijken met een ander winkelcentrum.' Grootste verschil met het traditionele shoppingcentrum is de historische setting en luxueuze aankleding. Niet alleen de gerenoveerde glazen koepel met bladgoud springt meteen in het oog, ook 'Alexis Glamour Food', het luxerestaurant dat zowat heel de middenvloer in beslag neemt. Daar kan je niet alleen koffie met een stuk taart krijgen, er staan ook oesters en kaviaar op de menukaart. Net zoals in het wellicht meest prestigieuze warenhuis ter wereld: Harrods in Londen. De Antwerpse Stadsfeestzaal, weliswaar een stuk kleiner, doet er op sommige punten een beetje aan denken.
Maar zit de doorsnee shopper in Antwerpen wel te wachten op dure oesters en kaviaar? Volgens manager Peter Knaepen worden er dagelijks 'minstens twintig' oesters verkocht. De vraag naar kaviaar is nog kleiner. In drie maanden tijd bestelden slechts zes klanten een portie bij Alexis Glamour Food. 'Maar uiteindelijk is dat redelijk als je weet dat een portie 65euro kost,' zegt Knaepen. Toch zien wij op een doordeweekse dag de meerderheid van de klanten van een 'ordinaire' koffie nippen. 'Ach, het is de mix die deze zaak sterk maakt', vindt Knaepen die volgende week ook een meeneem-voedselafdeling opstart.
Maar laat nu net die historische ziel en charme ook zijn schaduwzijde hebben. Zo zijn de toegangsdeuren aan de Meir eigenlijk veel te smal om de stroom shoppers op drukke dagen te verwerken. 'Omdat het gebouw een beschermd monument is, konden we de deuren niet breder maken,' geeft Steven Bervoets toe.
Zo was het
Zo is het
Juffrouw Ellen & Savat
Aan de bedelstaf
De leden van de koninklijke familie zullen in 2008 in totaal 13,3 miljoen euro ontvangen, tegen 12,5 miljoen euro in 2007 na de indexering van de koninklijke dotatie.
Dat schrijven de kranten van de Sud Presse-groep donderdag. Koning Albert krijgt volgens de kranten 10,2 miljoen euro toegewezen. Koningin Fabiola ontvangt 1,472 miljoen, kroonprins Filip 940.000 euro, prinses Astrid 326.000 euro en prins Laurent 318.000 euro.
(met dank overgenomen bij Gazet van Antwerpen)
Aanrijding in Moscou
De Oost-Vlamingen en zeker de Gentenaars weten dat Moscou niet die verre, koude stad in het Oosten is, maar een Gentse wijk. Christophe van Rompaey en zijn ploeg hebben er een film opgenomen met o.m. Barbara Sarafian, Johan Heldenberg, e.v.a.
Een banale aanrijding op het parkeerterrein van de Colruyt aan de rand van Gent gooit het leven van de 41-jarige huismoeder Matty helemaal overhoop. Ze krijgt een vlammende ruzie met de 29-jarige Johnny over de aansprakelijkheid van het ongeval. En tijdens die ruzie slaat de liefdesvonk over. En dat is meteen het begin van een romantisch verhaal vol drama en humor. De Vlaamse actrice Barbara Sarafian speelt de rol van Matty. Toen ik het scenario las, was ik meteen verkocht, zegt ze, Matty is een vrouw die verscheurd is, niet alleen door de keuze die ze moet maken tussen twee mannen, maar ook door het leven zelf en welke richting haar leven uit wil. Het gaat over echte mensen en de onderhuidse spanningen en frustraties die aan de oppervlakte komen. Dat levert emotioneel spektakel op. Aanrijding in Moscou wordt volledig gedraaid in Ledeberg en Gentbrugge. En door het decor rijdt de Tram 4 naar Moscou. Gentenaars maken al generaties lang grapjes over het feit dat ze een tram hebben die naar Moscou rijdt. Daar kunnen ze in Antwerpen niet tegenop. Barbara Sarafian woont op nauwelijks 200 meter van de set. Ledebergenaars zijn een ras apart en dat trekt scenaristen aan, lacht ze, Toch is dit geen film over het leven in Ledeberg. Het thema, de liefde en alle perikelen daarrond, is heel universeel en herkenbaar. Maar in plaats van alleen maar risicoloos herkenbaar te zijn hebben de schrijvers gekozen voor een originele invulling: de authenticiteit van het minder verfijnde leven in een volkse buurt. (vrij naar Leo Bonte in De Standaard, van 18/19 augustus)
Tijdje geleden dat we nog gezaagd hebben over de toetreding van Toerkije tot de EU, waar wij helaas ook toe behoren. De onderhandelingen moeten nog lang-lang duren, want op die manier wordt de publieke opinie het beu en zwicht ze makkelijker voor het onvermijdelijke. Het is soms intressant kennis te nemen van het standpunt van de Toerken zelf. Zij weten perfect hoe het hier in zijn werk gaat, op wie ze mogen betrouwen en hoe het spel best gespeeld wordt om er maximaal profijt uit te halen voor hun land. Wie kan het hen kwalijk nemen ?
2007 was een druk politiek jaar met de verkiezingen en Gul en Erdogan hebben het er goed van afgebracht. 2008 wordt naar eigen Toerks besluit "het jaar waarin men zich gaat toespitsen op de EU." Er blijven nog enkele hete binnenlandse ijzers te versmeden, die mogelijkerwijze de EU-onderhandelingen nefast zouden beïnvloeden. Het intrekken van het hoofddoeken-verbod in Turkije zou bijvoorbeeld als een signaal kunnen opgevat worden, dat een trend ingezet wordt naar meer islamitische invloed op het beleid. Ja, dat zou kunnen. En het lichtjes bijschaven van het fameuze artikel 301 dat nog steeds toegepast wordt en dat personen of verenigingen voor de rechter sleept bij het uitoefenen van kritiek op het "Turkse zijn". Erdogan wil de bestaande strafmaten wat verminderen, maar in essentie blijft het beledigen van de Turkse staat, nationaliteit of eigenheid een vergrijp. Elk jaar worden tientallen intellectuelen of studenten of politici veroordeeld op deze basis.
Erdogan weet heel goed dat in de EU-lidstaten een van de nationale sporten erin bestaat natie, volk en eigenheid te bespuwen. Behalve alles wat verband houdt met de islam, dat wordt met religieus ontzag benaderd. De Toerken begrijpen zoiets niet, ze vinden ons ongelooflijke slaphangers. En dan zijn er nog tientallen andere meningsverschillen, zoals de kwestie Cyprus, de toegang van Griekse schepen tot Turkse havens, de mensenrechten, enz. De EU-onnozelaars zullen uiteindelijk door de knieën gaan en uit respect voor de Toerkse identiteit allerlei toegevingen doen, die ze aan anderen verontwaardigd weigeren. Hieronder een bruggetje naar een Engelstalige krant uit het land van de halve maan, dat ons inspireerde tot het spuwen van onze gal.
Eentje voor het slapengaan, weggeplukt uit Elseviers lezersforum over de waanzin die de EU vandaag heeft verkondigd :
Een hoogleraar uit Delft die via satellietmetingen al meer dan 30 jaar het zeeoppervlak meet, heeft geen stijging geconstateerd; binnen de foutenmarge lijkt er zelfs een tendens naar daling te zijn. Een pias als Barosso, een stel halve garen in de Europese Commissie en een verzameling psychiatrische patienten in het Europarlement! Wordt het geen tijd te zeggen: dag Europa, zoek het maar uit. Zo hoeft het niet meer van Nederland. Gaan jullie maar failliet, wij doen niet mee?
Mooie dagsluiting, niet ?
Bouchra Ismaili aan de deur gezet.
Op 17 januari met het stukje "Moslima raadslid toont waar gelaat in Ede" publiceerden we de mail die door deze vrouw verzonden was aan een particulier die vragen had gesteld nopens de aanwezigheid van de moslims in Ede.
Het antwoord dat de vrouw had gegeven was een histerische tirade over de rechten van de moslims in Nederland en al wie het daar niet mee eens is, kan oprotten. Wij vertalen met zachte hand wat deze vertegenwoordigster van de socialistische PvdA uit haar pc toverde. Papa Ismaili mag fier zijn op dochtermans die zich uit als tuig.
De volgende dagen verklaarde de fractie dat er niets aan de hand was en dat Bouchra gewoon verder kon doen met haar intelligent werk in de deelraad. Want naast deze kleine misstap was er geen varkenskrulletje te bespeuren in de betrekkingen.
Tot dinsdag een nieuwe bommetje ontplofte. Het razende kreng heeft ook nog een petitie ondertekend van de extremistische groep hizbut ut-tahrir, over wie we het godverdoeme ook al gehad hebben. Nu willen de socialisten er van af , ze zetten het liegende en krijsende raadslid aan de deur : "Buiten" heeft de fractie besloten. Benieuwd wat het fanatieke brokje gaat doen en hoe de partijtop zal reageren. Nu hadden ze eens een Marokkaanse die goed kon schrijven, maar ze kan zich niet beheersen. Liegen, dat is minder erg, dat gebeurt al eens meer in de politiek. Los van de nationaliteit.
Steeds hetzelfde nieuws, steeds deze zelfde onuitspreekbare namen die verantwoordleijk zijn voor woede-uitvallen, krijsmomenten, heilige leugens, onnodige frustraties, enz.
Dit is VB-gemeenteraadslid Walter Maes van Brasschaat. Graag hadden wij een grotere foto maar de man is bescheiden, sedert Hollywood hem ontdekt heeft als stand-in voor Robert de Niro. Gisteren interpelleerde Walter het college over de onveiligheid in de vele groene park- en wandelzones van de residentiële gemeente, naar aanleiding van een incident waarbij een grote hond een kleintje verscheurde. In allerlei reglementen staat uitdrukkelijk dat honden aan de leiband moeten. Veel wandelaars, joggers en vooral kinderen die met hun ouders en grootouders op stap zijn om te genieten van een straaltje zon, worden nu blootgesteld aan de grillen van loslopende honden. Komt dik in orde, beloofde de burgemeester en de commissaris : daar moeten onze agenten extra waakzam voor zijn. En Walter, zei, zoals het hoort : Dank u, ik zal het in het oog houden.
