ben ik nu in de herfst of in de winter van mijn leven ?

moeilijk te bepalen ... waar bij de bomen de bladeren  dwarrelen , is het bij mij  , een beetje alles dat losraakt ...

en de natuur herstelt zich elke Lente , maar ... bij mij kan dat niet meer ...wat wegvalt , blijft weg ...

.alleen mijn humeur herstelt zich nog , ik kan huilen en lachen ..en nog genieten van héél veel dingen  ..... eigenlijk is dat het  voornaamste ,  hoop dat ik nog jaren die kracht zal hebben

.

ja , een mooi weekend gehad !
zondag was het wel de hele dag bewolkt met mist , maar droog …
de kinderen hebben geharkt dat het een lieve lust was , want bladeren zijn er nu volop !
daarna hebben we nog gewandeld , om “ MOE EENS UIT TE LATEN “ smile !

de andere kinderen skypten s’avonds ook , dus … moe heel content van het weekend !

gissteren moest ik dan weer even naar de stad , (op controle ) , het weer was mooi , dus heb ik daar dan maar gewandeld en koffie gaan drinken op mijn eentje .
er lag een dagblad en ik keek er even in : en ben geschokt door het volgende artikel !
ik ben al geen voetbal fanaat en dit is er wel over !

..

.

vandaag een regendagje , maar gisteren was het wandelweer !
dus vandaag poetsen , want … misschien is het morgen weer een mooie dag !
leven bij de dag ? ja , dat doe ik tegenwoordig , alles op ’t gemakje en iedere kans grijpen om er uit te zijn , en dan vooral naar zee …
af en toe naar het bos , maar dat is toch anders …
mijn hart ligt helemaal bij de zee…. Smile …!

.

zondag ochtend , mooie dag zal het worden , al is het nu maar 1 gr. !

gisterenavond een foto van  de zuiderse poes , genietend  , want de avonds zijn daar nu ook fris !

prachtig zicht van deze morgen , mijn trots is gaan vissen op zee !(grote hobby )


 

  en   ..... terug van de tandarts ---

verleden week op controle geweest en vandaag moest ik terug komen , want er was iets " loos " met eentje = een "krakje "  in  , zei hij !

hij zou dat wel oplappen , zei hij ...

en nu zit ik hier met een gat waar een tand zat en mijn mond vol bloed , de dikke wang van de verdoving  laat ik maar zo ...

het "krakje " was gespleten in drie delen  , dus trekken , zie hij

 daar lig je dan met je mond vol apparaten en je ogen dicht en je kan niets zeggen , dus knik je maar wat ...

maar ik mag niet klagen op mijn leeftijd , het is pas de tweede tand die ik moet missen en de andere is 45 jaar geleden (smile )

en gelukkig is het achteraan , geen kat die het zal merken , maar ik moet het toch even vertellen . op een tien minuten was het geflikt  , geen klachten dus !

hij begreep niet dat ik geen pijn heb gehad al die maanden voordien ??

wel ik ook niet .....

met de kaart betaald en een tot  de volgende controle  liet hij me uit

want het is een galante man , hij gaat mee tot aan de deur !

 en ik , ik zal VASTEN vandaag  ,  en binnen blijven , want het is geen zicht zolang die verdoving werkt !

..

..

..

.

wat moet ik met die dagen ?

 ik maak er geen geheim van dat ik niet zo'n gelovig of (goedgelovig ) type ben , maar mijn geliefden die ofwel begraven zijn , ofwel uitgestrooid , blijven in mijn hart , voor altijd en ik eer ze elke dag van het jaar  !

het is niet steeds gemakkelijk geweest , want de meeste van mijn familie zijn op jonge leeftijd heengegaan  , alleen oudste zus haalt een top leeftijd en die moet ik ook respectvol behandelen , al is ze met de geest reeds in een andere wereld ...

en net over die andere wereld gaat het dezer dagen ... is er wel een andere wereld na ons ?

wanneer ik mijn geliefden bezoek -- meerdere keren per jaar --- dan heb ik nooit enig teken gehoord of gezien ...

maar het leven is op zich al een mysterie , dan zal de dood het zeker zijn ??

wanneer ik aan de beurt ben , dan wil ik net als mijn lief gestrooid worden  , en zo met de wind mee , nog reizen .....

dat vind ik  en vond hij een troostende gedachte !

maar ... leef in het NU ....de rest is voor later ...

.

..

.

.vandaag een bos wandeling gemaakt van anderhalf uur in het Arboretum , zeer veel verschillende paddenstoelen gezien , maar deze hier onder ken ik niet ... iemand wel ??

.

.




Maandag en weer donker en miezerig …..
vanaf morgen zou het beter worden ? ik hoop het , want ik heb nood aan een uitje …

vanochtend dacht ik ineens aan mijn vader , , hij had de leeftijd die ik nu heb , maar moest al veel persoonlijke hulp krijgen , maar wilde elke dag buiten en hulpmiddelen zoals een rollater waren er niet !
toch ging hij elke dag , zodra ik buiten was , erop uit .
mijn moeder en ik konden hem er niet vanaf brengen ,

op zich niet zo erg dat hij wou wandelen , maar hij “ slofte “ in het midden van de weg en de oude hond , die doof was , liep of liever slofte hem achterna , ook in het midden van de weg !

eigenlijk was het een prachtig zicht , die oude man en zo’n tien meter erachter , zijn trouwe viervoeter.

zij woonden in een wijk , hun hele leven , en iedereen kende zowel de man als de hond !
het mooie eraan was , dat er geen enkele auto ooit clacsoneerde of voorbij stak , ze lieten hun gaan …. Respectvol …

het is natuurlijk reeds veel jaar geleden zo’n 37 jaar ondertussen , misschien waren de mensen minder gehaast ,waren de buren meer met elkaar begaan ?

ik moest er deze morgen aan denken , want nu loop ik elke dag mijn rondje met de rollater , niet in het midden van de weg , maar op het wandelpad engelukkig " slof " ik nog niet .

 al mijn jonge buren zullen mij wel een RARE vinden ?
al maken de meesten wel een praatje als het kan , al zijn de tijden veranderd en hebben ze het druk ...

ze zijn toch nog respectvol !

.

.