12-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny

11-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny

10-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Ondertussen zijn Dominique en Anita verhuisd naar België en wonen nu 2 straten bij mij (Tiny) vandaan.

We hebben op enkele rommelmarkten gestaan om ons vakantiepotje wat te spekken.

Ik heb me bezig gehouden met het verwijderen van de plakletters op de auto alleen de SIS van basisschool heb ik er maar op gelaten,een kleine hint naar mijn dochter Ciska, wiens roepnaam Sis is.

We zijn bij Pierre van de Renault garage in Lanaken geweest om sponsoring te vragen.

Dat was trouwens heel leuk want wat blijkt hij heeft zelf Renaults naar Brazilië gebracht en is daar ook geweest om vrijwilligerswerk te doen.Hij was dan ook meteen bereidt om te helpen.

Volgens Pierre zouden we met de bus weinig tot geen problemen krijgen. Hij zorgt voor een check-up en de keuring, ook probeert hij nog een paar reserve banden te regelen. Met de wegen in Gambia die iets weg hebben van gatenkaas zullen we dat zeker kunnen gebruiken.

Vandaag zijn we nog eens gaan kijken en kregen het bericht dat de wagen volgende week klaar zou zijn.

Klaas heeft ons met een 2^e bezoekje verblijdt, we hebben nog eens alle details besproken en onze samenwerking beproeft met het bijeenrapen van de walnoten in de tuin van Dominique en Anita.

Anita zal als hobbyfotograaf voor de foto’s zorgen, onderstaand heb ik er vast enkele gezet om jullie al iets van haar artistieke kunsten te tonen.

09-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Anita ging meteen naar haar baas om te proberen wat meer dan de normale 3 weken vakantie te krijgen, dat lukte en onze vertrekdatum werd vastgelegd op 2 januari 2007.

Nu was het weer mijn beurt om de vakantie verlegd te krijgen en zoals verwacht ging dit ook nu weer zonder problemen.

Ik ken Anita al jaren en weet dat ze haar mannetje kan staan, toch vonden we beide dat het wel fijn zou zijn als er nog een man meegaat en dan liefst iemand met een beetje verstand van auto’s.

Helaas de mannen in onze omgeving konden vanwege verplichtingen niet ,of………waren ze misschien niet avontuurlijk genoeg aangelegd?

Ons restte niets anders dan een oproep op het net te zetten en met succes na een poosje melde Klaas zich aan, geen automonteur maar een brandweerman, toch ook niet slecht dachten we, hij is vast gewend om in crisissituaties handelend op te treden.

Een 1e kennismaking volgde, de stemming kwam er al snel in toen we onder het genot van een lekkere BQ en swingende afrikaanse musiek de foto-cd van mijn vorige reis “Adventure2Care “bekeken.

Na enkele pilsjes en wat babbeltjes over van alles en nog wat, wisten we het wel, Klaas mocht mee.

08-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny

07-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny

 Daar rende ik dan bibberend van de kou in Schiphol naar de trein, de laatste trein naar Maastricht was natuurlijk al uren geleden vertrokken maar gelukkig haalde ik nog net de laatste trein naar Eindhoven waar ik mijn slapende zoon Jeroen wakker maakte om aldaar te overnachten.

Hoe blij of ik ook was om mijn kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden en kennissen terug te zien al gauw bekroop me weer het gevoel, dat ik wil weg uit dit koude kikkerland.

Maar ja, ik ben een onafhankelijke vrouw en er moet brood op de plank komen dus niet zeuren gewoon weer aan het werk gaan.

Na enkele weken begon het toch wel weer erg te kriebelen, al voor terugkomst uit Gambia had ik me voorgenomen om de reis ooit nog eens op mijn eigen tempo te doen.

Ik  miste de  warmte van de zon en de goedgeluimde mensen op straat en toen ik me  betrapte dat ik op Ebay, Marktplaats en Kapaza steeds vaker naar busjes en 4x4 zat te kijken vond ik het tijd worden om eens om me heen te kijken of er iemand gek genoeg was om kommer en ontberingen te doorstaan voor wat avontuur.

Al snel had ik in  Dikkie en haar man Bertus gevonden wat ik zocht, ze wilde de reis naar Gambia heel graag eens over land doen.

Toen ik dit wist kon  ik na mijn baas gaan en proberen hem nog eens te vermurwen  mij een  langere vakantie te geven…….of dit 2 jaar achter elkaar zou lukken???  

Wat mag ik me gelukkig prijzen met een fijne baan en een goede baas, het koste me helemaal geen moeite om vrij te krijgen

Tijd om alle 2^e hands sites na snuffelen, zou ik in Nederland kopen? Of België? Of Duitsland?   Soms wordt het er niet gemakkelijker op dat je in de grensstreek woont.

.

Toen ik al surfend bij dit schoolbusje uit België kwam was de keuze snel gemaakt, is het geen schatje???

Nu ben ik niet van gisteren ( helaas al van oervoorgisteren) en heb ik geen automechanica gestudeerd dus heb ik eens goed gekeken naar de reclame op de bus en ben in de telefoon geklommen om de directeur van de basisschool in As te bellen om naar de technische toestand van de bus te vragen.

Dit bleek dik in orde te zijn, dus was de auto snel gekocht.

Dacht ik dat de “Strange Rover” al een bak van een kar was, ( zie blog Adventure2Care)

in deze verzoop ik helemaal, het ding nam bijna mijn hele oprit in beslag, even dacht ik nog zal ik mijn eigen Suzuki mee smokkelen en daarmee terugrijden., maar ik vond het toch wel jammer om de bankjes eruit te halen, tenslotte was de bus met de bankjes een ideale bushtaxi voor Gambia.

Zo en nu nog wat aanpassingen, keuring en wachten op de vakantie!

Had je gedacht!!!!! Natuurlijk moest er weer een klink in de kabel komen. Dikkie en Bertus waren door familie omstandigheden gedwongen om de reis af te zeggen, jammer maar begrijpelijk..

Daar stond ik  helemaal alleen met mijn busje, alleen gaan zou toch wel erg onverantwoordelijk zijn dus nog maar eens goed om me heen kijken en vragen, vragen, vragen en nog eens vragen.
Op een avond kwam mijn ex -collega en vriendin Anita op bezoek, samen met haar vriend Dominque.

Dominque was al eens met Amsterdam-Dakar meegereden en kan  hier nog steeds enthousiast over vertellen, in hem vond ik een handlanger……..”Anita dat moet je doen, zo’n kans krijg je nooit meer!!” het duurde niet lang of Anita, die van nature al avontuurlijk is aangelegd stemde in om mee te gaan.

06-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny