Ik weet het, het is te lang dat jullie niks gehoord hebben ! Hopelijk waren jullie niet te ongerust. De enige reden van ons stilzwijgen is dat de combinatie van een internetcafe vinden en er dan tijd te kunnen (willen) insteken niet altijd goed samenvalt. Ik ga dus verder met verslag van in CAMPECHE. De stad werd een omwalde vestiging tegen zeerovers in de 16de eeuw. De meeste van die muren, forten en toegangspoorten tot de stad staan nog mooi overeind. We huren mountainbikes (niet echt nodig aan de zeedijk) en trappen rustig rond, de zeebries doet goed. In 1 van de forten, aan de rand van de stad en toch een stevig stukje bergop !, is een prachtig museum waar de kunstschatten van de Maya's staan te blinken. Daarna rijden we wat verloren tussen een militaire zone en de voor publiek gesloten haven -waar we hoopten om de visboten te zien binnenkomen- en ook nog eens tussen wegenwerken en een doodgebloeid dorp ... met een zak chips op de stoep vragen we onszelf in de stijl van Jambers "waarom doen we het ? wat bezielt ons ?" We lachen er eens om en keren terug naar 't stad. De volgende morgen genieten we nog wat van het kleurrijke stadje, flanerend in de straten, niks anders te doen dan uitkijken naar foto oppertunities. In de namiddag weer een bus naar MERIDA, meer noordelijk. In de busterminal was de bediende niet echt vriendelijk ; dat is de 1ste keer dat we dat omdervinden. De eerste indruk van de stad is druk en vuil, het hotelletje dat we uitkozen is volgeboekt ... dat begint hier niet goed. Maar "wie zoekt die vindt" telt hier ook. De stad is groter en is dus idd drukker. Maar er staan prachtige gebouwen ; de kathedraal, het overheids paleis, de opera, musea en gewoon "rijke mensen huizen" van het begin van de 20ste eeuw. We doen een uitgestippelde stadswandeling om al het moois aan mekaar te rijgen. Eventjes wijken we af en zitten direct in een "barrio", met de locale mensen als in een mierennest, krioelend in de smalle straten. Op de zocalo vinden we een pas geopend visrestaurant waar we heeel lekker eten. (het lekkerst tot hiertoe, de tortilla's en taco's en picante sausen smeken om afwisseling) We vinden hier een chocolade winkeltje uitgebaat door een Belgische, hoe kan het ook anders ? Spijtig maar helaas, zijn we te laat om te genieten van de dansvoorstelling van de typische Merida dansers, achter de hoek van ons hotel nog wel ... Paul maakt wat foto"s van de mooie, jonge meisjes in hun witte jurken en bloemen in hun haar. En dan weer verder ! we rijden oostelijk richting CHITZEN ITZA. We stoppen in Piste, een hotelleke met een zwembad ! Joepi ! want 't is hier heet. We trekken pas naar de site rond 4 uur, dat was in 't gedacht dat we daar konden blijven voor de klank en licht show maar blijkbaar moet eerst iedereen buiten, en dan weer binnen. Dus changement-des -plans ; we pakken een taxi en laten ons voeren naar een dichtbij gelegen cenote. Het is eigenlijk een toegang tot het ondergrondse waternet, er zijn stalagmieten en stalactieten gevormd. Deze kan je nu via kristalhelder water bekijken. Door kleine plaatselijke instortingen van het plafond, komen er zonnestralen naar binnen die voor een prachtig lichteffect zorgen. We zijn op tijd terug voor de "show" die ons wat tegenvalt, of zijn we te veel gewend, al wat verwend ? Enfin, voor het slapengaan zien we de piramide in 't roos, in 't groen en nog wat discolichten. 's Morgens beginnen we met het echt bezoek van de grandiose site. De belangrijke piramide is zo gebouwd dat op de 1ste dag van lente en herfst de zon zodanig staat dat er een schaduw valt alsof er een slang van de trappen afdaalt. De Maya's waren echt wel clever gasten. Hier staat ook het bekende beeldje van Chacmool ; de man die op zijn rug ligt, hoofd opzij, een een offerschaal op zijn buik ...? zegt het u iets ? Aangezien de toegang tot de piramide niet meer open is zien wij het ook alleen op postkaarten en op de meest ondenkbare plaatsen staan er replica's. De tempel met de 1000 zuilen en de oude Mercado is ook bijzonder indrukwekkend. Wat mij echter ook boeit is het leven van de mensen daar nu. Honderden verkopers overspoelen het terrein, iedere dag brengen ze hun koopwaar met stootkarren aan. Alles wordt in kratten gedragen tot op de plaats waar ze hopen te kunnen verkopen . Daar stellen ze hun winkeltje op ; tafels, displays, alles wordt uit het kranten papier gerold en uitgestald. Ze keren het zand voor hun verkoopplaats zelfs proper ... en 's avonds omgekeerde volgorde. Elke dag opnieuw. Ik heb hier grote bewondering voor ! En weer ; vriendelijk dat ze zijn. Prachtige mensen ! Met het gezegde "Been there, done that ..." trekken we verder naar Valladolid, waar we nog cenotes willen bezoeken. Er is er zelfs 1 in het centrum van de stad, ongelofelijke natuurpracht, echt waar. We eten ter plaatse tussen de opgewekte Mexicanen, bij de zonsondergang. We slapen in een hotel op de zocalo, waar er vuurwerk is dat we bekijken vanop het dakterras. Maar ; het moest er van komen, 's nachts ben ik ziek, zo ziek als nen hond en zo slap als een vod ... is het de Toerista ? in combinatie met vermoeidheid ? In elk geval ... ben ik 's morgens niet in staat om met de fiets naar nog meer cenotes te trekken. Ik blijf zo lang mogelijk in bed ! Maar om 12 u 's middags sta ik slapjes op de been met de rugzak weer aangebonden in de busterminal. We trekken naar CANCUN, van daar hopelijk naar ISLA MUJERES voor een paar dagen rust !
Groetjes en xxx
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
