We moeten verder op zoek naar een staanplaats en zo komen we aan in Pont Aven in het  departement Finistère.

Dit kleine stadje is gekend door zijn kunstgaleries, gelegen in de groene riviermonding van de Aven en dankt haar bekendheid aan de « School van Pont-Aven ». De schilders Gaughin en Bernard o.a. vonden hier hun inspiratie langsheen de rivier met zijn talrijke watermolens en zijn chaos van rotsen. 

Ook de Galettes van Pont-Aven zijn gekend en een specialiteit van Bretagne. 

Aan MH staanplaatsen geen gebrek. (3 locaties)  Op de parking aan de haven is er geen plaatje meer vrij. We proberen de parking Bel-air, maar gaan toch verder op zoek naar de serviceplaats aan het tennisplein. Na wat zoeken vinden we deze plaats aan de andere kant van het stadje. Een rustige grote parking op een 500 m van het centrum. (Rue Louis Lomenech). Parking ligt wel iets hoger dan het centrum. Terugweg is wel wat klimmen. 

In de tweede helft van de 19^e eeuw verwelkomde Pont-Aven zijn eerste toeristen. Door de ontwikkeling van het spoorwegnet en de regio onderscheidde het zich van de rest van Frankrijk door zijn taal en kledingtradities. 

Al in 1830 vertegenwoordigden kunstenaars Pont-Aven zoals blijkt uit schilderijen en litho's uit die tijd, maar de echte ontdekking door de artistieke wereld dateert uit 1864. De ene kunstenaar na de andere vestigde zich in Pont Aven. Aangetrokken door de landelijke beschaving en de lage kosten van levensonderhoud was de kleine stad en het omliggende platteland een bron van inspiratie voor hen. " C'est un petit trou pas cher” (Het is een goedkoop gaatje), merkte de schilder A.J.Duval op, leider van deze artistieke bende. En zo ontstond de Pont-Aven-School. 

Tegenwoordig leeft de stad vooral van het toerisme. In de zomer, wanneer het toeristenseizoen in volle gang is, openen veel winkelcentra hun deuren. Schilders exposeren er hun werken.  

De molenaarsstad heeft nog steeds enkele molens, sommige in de staat van overblijfselen, andere nog overeind. Enkele zijn omgetoverd tot restaurants en één, die nog steeds in bedrijf is, getuigt van het maal verleden van de stad. 

We bevinden ons nog steeds in het departement Morbihan.

Het vroegere stadje Blavet, gelegen aan de gelijknamige rivier kreeg in 1618, ter ere van Louis  XIII,  die er een versterkte stad wilde van maken, de benaming Port Louis. Het ligt in het zuiden van Bretagne aan de Golf van Biskaje en is vooral bekend door een citadel die in zee gebouwd is. 

Tot onze spijt is er geen plaats meer vrij op de off. MH plaats maar we vinden toch een parking in de buurt van de Citadel voor een korte wandeling op de vestingsmuur langsheen de Promenade de Lohic. 

Hier kan je via een kleine Bac (overzetbootje), als voetganger, naar het schiereilandje Gâvres aan de overkant.

In de 16e eeuw werd er begonnen met de bouw van een fort, ter verdediging van de haven maar werd nadien gedeeltelijk verwoest. Het werd in de 17e eeuw terug heropgebouwd en er kwamen nieuwe bastions bij en het fort werd een citadel. Door de aanleg van de haven van Lorient, aan het einde van de 19e eeuw, verloor het bolwerk zijn militaire karakter. In de citaldel bevindt zich het Musée de la Marine, le Musée de l’Arsenal, le Musée des Bateaux et le Musée de la Compagnie des Indes Françaises.

De visserij op sardines, vervolgens tonijn, de verkoop van verse vis en de bouw van conservenfabrieken, stelde de stad in staat zich te ontwikkelen. 

Tijdens de 2de WO leed de stad zwaar onder geallieerde bombardementen om de regio te bevrijden van de Duitse bezetting in 1945. Tijdens de oorlog diende de Citadel als gevangenis, martelcentrum en executieplaats voor verzetstrijders. 

De historische stad is nog steeds de getuigenis van heel deze geschiedenis.

We vervolgen onze route langs de kust en maken een omweg langsheen de kustroute van het schiereiland Quiberon (ongeveer 17 km lang en 10 m breed) met zijn schrille natuurcontrasten.  

Een woest natuurgebied (Cote Sauvage) aan de westkant en een vredig strand en fraaie badplaatsen aan de oostkant.

Van Portivy tot Port-Maria, treedt je een wereld van zilte zeelucht, golven, kleine kreken en door de deining geteisterde grotten binnen. (zoals de brochure u voorschrijft).

Van hieruit kan men ook de oversteek maken naar het prachtige eiland Belle-Ile-en-Mer.

Maar de rondrit is voor ons voldoende en we verlaten het schiereilandje en volgen verder de D781 naar onze volgende stopplaats.

Tijd om de kust op te zoeken en zo komen we via de D781 in Carnac.

De off. MH parking staat vol maar op de parking aan het kerkhof is nog voldoende plaats.  We installeren ons aan de zijkant zodat we voor niemand in de weg staan.  Tegen de avond loopt de parking vol met personenwagens en als we na het avond eten het stadje intrekken komen we te weten wat al die mensen hier komen doen. 

Vanavond is het "Marché de producteurs". Een gezellig marktje van kunstenaars rond de kerk en in de winkelstraat.  

Ook de kerk is nu deze avond toegankelijk. Bij het binnenkomen valt ons het mooie geschilderde gewelf op. Extra verlichting doet de kleuren nog beter uitkomen.

Dat ondervinden we de dag nadien als die extra verlichting er niet meer is.  

We rijden verder langsheen “ Les sites mégalithiques “ menhirs en dolmens.  Zij dateren van 3000 en 4000 jaar voor J.C.  Hoe ze er gekomen zijn en waarom is nog steeds een raadsel. Maar de parken zijn wel in trek bij de toeristen.

De nacht verliep goed met ons vieren en een hondje en iets na de middag krijgen we bericht dat de motorhome herstelt is. Na de betaling van een fikse rekening kunnen we vertrekken naar onze volgende bestemming.

En we gaan nog even wat cultuur opsnuiven en vervolgen onze route langsheen de Route des Ducs de Bretagne en komen na 55 km in het mooie Josselin, gesticht in de 11de eeuw en gelegen in het departement Morbihan aan de rivier de Oust.  

Het stadje heeft een rijk verleden met zijn Basilique Notre Dame du Roncier en het Château de Ducs de Rohan. De imposante torens van het kasteel weerspiegelen in het water.  Het kasteel is het symbool van de mooie stad.

De avond valt over het stadje en zoals gewoonlijk kunnen we het niet laten het stadje al te verkennen.  Het is sfeervol verlicht en in de cafeetjes en restaurantjes is er nog veel volk. Je loopt precies in een sprookjesboek rond.

Na een rustige nacht op de parking Place St. Martin (met service) gaan we de volgende dag op zoek naar het kasteel. Gebouwd in de 11e eeuw op een rotspunt boven het riviertje en nog steeds bewoond door de nazaten van de stichters, de familie Rohan. De aangelegde tuinen van het domein kan je bezoeken. Hoewel het diverse keren aangevallen werd en kardinaal Richelieu zelf het bevel gaf het kasteel af te breken is het nog grotendeels intact. 

Het stadje, met zijn 17de eeuwse huisjes, is in het daglicht even mooi. De wijk Sainte Croix , gebouwd rond een kapel met dezelfde naam, is bezig aan een renovatie. De basiliek van Notre-Dame-du-Roncier is een belangrijk bedevaartsoord. Je kan hier uren rond lopen en steeds een ander decor tegen komen. De geplaveide straatjes, vakwerkhuizen en herenhuizen maken van deze middeleeuwse stad een ware getuige van het verleden. 

De dag is nog jong en we vervolgen onze weg naar het plaatsje Combourg, een charmant stadje met karakter, de geboorteplaats van de romantiek. Dit dankzij de beroemde romantische dichter en schrijver "Chevallier François René Chateaubriand", die hier tijdens zijn jeugd woonde.

Bij het binnenrijden zie je de torens van het grote, kasteel “Le Château de Combourg” waar de schrijver over schreef : " C’est dans les bois de Combourg que je suis devenu ce que je suis ". In het fort, dat in de 11e eeuw werd gebouwd,  bevindt zich de kinderkamer van Châteaubriand. Langs het Lac Tranquille loopt een literaire route waar verklarende panelen de jeugd van de schrijver schetsen. 

Het bemeubelde kasteel van de 14^de eeuw en het park zijn te bezichtigen en is nog steeds in handen van de familie van de schrijver. Het Office du Tourisme bevindt zich in het Maison de la Laterne.

Vandaag zijn er feestelijkheden in het plaatsje en dat maakt het nog gezelliger om hier te vertoeven.  

Al bij al is de dag toch nog goed gekomen en hebben we deze plekjes onverwacht ontdekt.

Als overnachtingsplaats rijden we terug naar Caulnes zodat we morgen onze herstelde compagnon kunnen ophalen en onze tocht kunnen verder zetten. 

Als we vertrekken klinkt er iets raar aan de motorhome van mijn vader. Gelukkig is er niet ver van de parking een garage met depannagedienst. Even langs daar rijden dus. Maar even duurt een dag want het is weekend en het vervangstuk is niet in stock.

Een geluk dat we met 2 motorhomes zijn en dus wordt het nodige overgeladen in die van ons en de andere kan bij de garage wachten op zijn onderdeel. Zo missen we geen moment van onze reis. 

Even onze plannen omgooien en dus gaan we nu een bezoekje brengen aan het boekenstadje Bécherel.  Het kleine stadje is gelegen op de laatste uitlopers van het Bretonse gebergte en is nog gedeeltelijk omringd door remparts met nog 5 zichtbare torens en de ruine van de Donjon.

Om de oude stadswijken nieuw leven in te blazen, heeft Bécherel zich met succes omgetoverd tot boekenstad. Het kleine karakteristieke plaatsje telt heden 16 boekhandels, een werkplaats voor boekbinderij en drie expositiegalerijen. Een charmant stadje met middeleeuwse straatjes. De stad ligt op een heuvel en bereikt zijn hoogtepunt op 175 meter. Na een wandeling over de stadsmuur met een prachtig uitzicht op de mooie woningen en een wijds uitzicht op het omringende landschap brengen we nog een kort bezoek aan het pittoreske park van Thabor,  met een doolhof van trappen en muurtjes. 

Op de D766 in Caulnes komen we een schaduwrijke MH parking met service tegen. (Rue Fontaine)

Een mooie aangelegd park met een fontein en een lavoir (Lavoir de Carriou).  We installeren ons onder de bomen en genieten de verdere avond van een lekker flesje wijn onder een zwoele sterrenhemel. 

We bevinden is ons nu in het departement Côtes-D’Armor.  Het weer is fantastisch en de hitte die nemen we er maar bij.  We gaan over de 30°. 

Maar die warmte zal ons niet tegenhouden voor een bezoek aan Dinan.  Parking vinden we onder de hoge viaduct beneden aan het kleine haventje.  

Deze schilderachtige stad ligt op een plateau van 75m hoog en is omringd door een 3km lange stadsmuur met stadspoorten en 14 torens.  Het oude gedeelte met zijn middeleeuwse huizen groepeert zich rond de Place des Merciers. 

Er zou hier ooit een Benedictijns klooster hebben gestaan waar rondom de plaats Dinan zou zijn ontstaan. Door de eeuwen heen heeft deze plaats altijd een belangrijke rol vervult. Dit kwam onder meer door de strategische ligging van deze plaats. In de vijftiende eeuw werden er verschillende artillerietorens toegevoegd. Mede dankzij deze verdedigingswerken heeft de plaats haar historische karakter door de eeuwen heen weten te behouden.

Je kan hier urenlang door het mooie historische centrum wandelen en de vele mooie vakwerkhuizen uit de zestiende eeuw bewonderen. Ook een bezoekje aan het Château de Dinan is de moeite waard.

De stad heeft een zeer rijk bouwkundig cultuurverleden met het château en zijn donjon die ook Tour de la Duchesse Anne genoemd, zijn basiliek Saint-Sauveur en het Franciscanenklooster.

Via steile steegjes of trappen komt men aan de oever van de Rance met zijn talrijke restaurantjes.  

Het verbaast ons niet dat deze plaats tot één van de mooiste plaatsen in Bretagne behoort!

We blijven hier niet overnachten maar zoeken een schaduwrijk plekje op, ergens onder de bomen. 

Na een rustige nacht gaan we verder langsheen de Pont Tancarville en besluiten de richting Dol de Bretagne te volgen. De toegangspoort van Bretagne.  We bevinden ons nu in het  Îlle-et-Vilaine. 

De parking met service, in het centrum, is gemakkelijk te vinden op de Place Jean Hamelin. Update : nieuwe camperplaats Rue des Tendières

Het middeleeuwse stadje,  “Petite Cité de caractère” zoals ze het ginder noemen, dankt zijn aanzien aan zijn Gotische kathedraal “Saint Samson“.  Rond 548 werd er een klooster gesticht en hieromheen ontstond de stad.

Dol-de-Bretagne beschikt over typisch Bretonse huizen en pittoreske straatjes, waar men zich in het verleden waant. In het museum “Cathédraloscope” kom je te weten hoe men vroeger de kathedralen heeft gebouwd. En zoals deze streek hier gekend is door zijn legendes is er ook één over de toren van de kathedraal : de ontbrekende toren zou door een menhir vernietigd zijn en dit in opdracht van de duivel.

In de brochure lees je ook over de Mont Dol, een rots van 65 meter hoog die plots uit de oude moerassen opstijgt. Op de top is er een pleintje met een kapel en een toren. Hier kan je vooral genieten van een oneindige panorama over de baai, van Cancale tot aan Granville en de Mont-Saint-Michel.

En de eerste stopplaats vinden we in Veulettes Sur Mer.  Een klein kustdorpje, gelegen 10 km. voorbij St. Valery en Caux,  met MH parking en service op de Digue Jean Corruble.

Als we daar toekomen zien we dat vele deze parking kennen maar vinden toch nog een plaats om ons voor de nacht te settelen.

Een mooie plaats, pal naast de dijk maar de strandcabines op het strand vermijden ons het uitzicht op de zee. Dan maar een wandeling langsheen de dijk. Het strand zelf is, zoals op veel plaatsen aan de Franse kust, een keienstrand. Restaurantjes en bars in overvloed.

Het dorpje zelf stelt niet veel voor.  Maar wat wil je ? Je hoort en ruikt de zee ! 

Het is een tussenstop om een lange afstand te overbruggen. 

Alle voorbereidingen getroffen, MH ingeladen (zoals altijd veel te veel).  Op weg naar Bretagne met 2 motorhomes. Mijn vader, ook frevente motorhome reiziger sinds jaren, is sinds 2004 alleen komen te staan en mijn nonkel vergezelt hem nu op zijn reizen.

En we zijn vertrokken.

Maar eer we in Bretagne toekomen nog een paar stops onderweg.