Een duifje vrij gelaten vliegt eens de wereld in want altijd in een kooitje is niet naar duifjes zin. Eens vlieg jij ook de wereld in de wereld die je nog niet kent vergeet nooit het kooitje waar je uit gevlogen bent
Ik heb het koud, ik heb het warm. Soms voel ik me rijk en dan weer arm! Ik lach, ik huil, Ik kan er niet meer tegen! Waar is mijn zekerheid gebleven? Ik ril over mijn hele lijf en voel die prop weer in mijn keel, ik ga weer beven! k zal wel van de daken willen schreeuwen: "IEDEREEN WIL TOCH" IN VREDE LEVEN"!
Les van het leven. Er zijn momenten in je leven, die kan je aan niemand beschrijven. Er zijn momenten in je leven, waarop je alles weg ziet drijven. Op zo'n moment voel jij je zo alleen, je denkt:"Ik heb niemand meer om me heen". Ga dan terug naar je innerlijke kracht, en je leven heeft opnieuw weer pracht. Alles komt dan op zijn pootjes terecht, en je denkt:"Mijn leven is nog lang niet zo slecht". Ook al zit het dan soms tegen, het leven gaat nu eenmaal niet over steeds dezelfde wegen. Maar vergeet nooit, je leert hiervan, en je blijft die wegen volgen totdat je ze begrijpen kan. Ook al is het een moeilijke en harde les af en toe, en blijf je je afvragen:"Wat is het dat ik fout doe". Neem van mij aan, daar heeft het niets mee te maken, maar je innerlijke probeerd dan orde te stellen op zaken. Probeer er daarom van te leren en het te begrijpen, en je leven zal er alleen maar door rijpen. Ga verder met het nemen en geven, want alles is een les van het leven.
Ik rijd naar huis door lente-groene lanen waar het late avondzonlicht schijnt. Zij is zo natuurlijk en zacht , net als een bootje dat op het water deint.
Zij vult mijn hart met vreugde tranen en ik laat haar op mijn gezicht. Wat kan ik hier toch van genieten, dit is vanuit Gods schepping ingericht.
Het kost me niets, geen geld, geen duit, ik hoef niets te betalen. Deze mooie zonlicht taferelen, spreken de prachtigste talen.
Plots komen er enkele regendruppels door de stralen neer op mij. Zij smelten samen met de zon en toveren een boog erbij.
Hij vormt een grote kleuren koepel rondom deze aarde. En geeft gevoel en leven nog meer toegevoegde waarde.
Sneeuwklokje, heb je het niet veel te koud Bleef je niet veel liever onder het kreupelhout Want wij hebben nog de winterkleren aan Kun jij die sneeuw en wind wel doorstaan Jij brengt ons al de eerste voorjaarsbode Jou bloemetjes komen zelfs tussen de graszode We moeten oppassen om je niet te vertrappen Maar we zullen omzichtig over je heen stappen Jou witte klokjes vertederen onze harten Verlangen naar de lente speelt ons parten Jij gaf de aanstoot tot dit warme gevoel Sneeuwklokje, was dat misschien jou doel.
Als ik Als ik vleugels had zou ik naar jouw vliegen Als ik kon vliegen, dan was ik een engel Als ik een engel was zou ik onzichtbaar zijn Altijd dicht bij, om te zorgen dat je nooit meer pijn zou voelen Maar ik kan niet vliegen, ik ben geen engel Ik ben onzichtbaar, want je kunt me niet zien Doe je ogen dicht, dan kan je me voelen Ik hou je vast en kus je tranen weg Je zult je beter voelen, want ik denk je een engel.......
In liefde Loslaten 
Sneeuwklokje 
het glitter vrouwtje
elvis
geloof hoop en liede dat is toch voor iedereen 
want zij gelooft in mij 
vrienden voor het leven 
elvis de king
