De eerste schepenen betrokken reeds in de 13de eeuw een lokaal aan de Suikerui.In de 16de eeuw werd dit oude stadhuis te klein. Nadat de brand de zuidzijde van de grote markt in de as legde had men terrein beschikbaar voor een nieuw gebouw. Het wordt een machtig bouwwerk dat met zijn 76 meter de volle zijde van het plein zal innemen. In 1560 krijgen een commissie van beeldhouwers schilders en architecten de opdracht een renaissance- paleis te bouwen. De Antwerpenaar Cornelis Floris De Vriendt, telg van een beroemd kunstenaarsgeslacht, krijgt de algemene leiding van de werken. Uit het samenspel van noordelijken zuidelijk temperament ontstaat 4 jaar later een stadhuis waarin zowel de traditie van de middeleeuwen (Vlaamse gotiek) als de nieuwe vormentaal (Italiaanse renaissance) aanwezig zijn. Dit trots monumentaal gebouw zal schoolmaken als Florisstijl : slanke obelisken, rondbogige openingen en nissen en klassieke orde-architectuur. Op de benedenverdieping bevonden zich winkels en magazijnen (kwestie van financiering) en de binnenplaats werd gebruikt als opslagplaats voor de stadsartillerie. Voor de versiering van de gevel koos men symbolen waaraan men vanouds gehecht was. De adelaar in het midden blinkt naar de keizerstad Aken, zetel van het Roomse rijk der Duitse natiën waarvan Antwerpen van 963 af een grensbescherming, een markgraafschap was. De adelaars aan de uitkanten van het dak bevestigen dit. De madonna is een paradox. Floris had er een Brabobeeld, een Romeinse held voorzien maar dit strekte niet met de opvattingen van de Jezuïeten die Brabo vervingen door een Lievevrouwenbeeld. Het valt iets te groot uit voor Brabos nis . De dames Justitia en Prudentia (rechtvaardigheid en wijsheid) belichamen de deugden van de magistraat. Verder wapenschilden o.a. van het oude hertogdom Brabant (waarvan Antwerpen de nationale haven was), dit is de Brabantse leeuw en het wapen van Filips II. Tijdens de Spaanse furie in 1576 brandde het stadhuis af; alleen de buitenmuren bleven over. In 1794 houden er Franse troepen lelijk huis : het meubilair wordt gestolen of verbrand. In 1858 wordt het vanbinnen en vanbuiten grondig opgeknapt. De open binnenplaats wordt overkoepeld en er komt een monumentale marmeren eretrap.
De eerste schepenen betrokken reeds in de 13de eeuw een lokaal aan de Suikerui.In de 16de eeuw werd dit oude stadhuis te klein. Nadat de brand de zuidzijde van de grote markt in de as legde had men terrein beschikbaar voor een nieuw gebouw. Het wordt een machtig bouwwerk dat met zijn 76 meter de volle zijde van het plein zal innemen. In 1560 krijgen een commissie van beeldhouwers schilders en architecten de opdracht een renaissance- paleis te bouwen. De Antwerpenaar Cornelis Floris De Vriendt, telg van een beroemd kunstenaarsgeslacht, krijgt de algemene leiding van de werken. Uit het samenspel van noordelijken zuidelijk temperament ontstaat 4 jaar later een stadhuis waarin zowel de traditie van de middeleeuwen (Vlaamse gotiek) als de nieuwe vormentaal (Italiaanse renaissance) aanwezig zijn. Dit trots monumentaal gebouw zal schoolmaken als Florisstijl : slanke obelisken, rondbogige openingen en nissen en klassieke orde-architectuur. Op de benedenverdieping bevonden zich winkels en magazijnen (kwestie van financiering) en de binnenplaats werd gebruikt als opslagplaats voor de stadsartillerie. Voor de versiering van de gevel koos men symbolen waaraan men vanouds gehecht was. De adelaar in het midden blinkt naar de keizerstad Aken, zetel van het Roomse rijk der Duitse natiën waarvan Antwerpen van 963 af een grensbescherming, een markgraafschap was. De adelaars aan de uitkanten van het dak bevestigen dit. De madonna is een paradox. Floris had er een Brabobeeld, een Romeinse held voorzien maar dit strekte niet met de opvattingen van de Jezuïeten die Brabo vervingen door een Lievevrouwenbeeld. Het valt iets te groot uit voor Brabos nis . De dames Justitia en Prudentia (rechtvaardigheid en wijsheid) belichamen de deugden van de magistraat. Verder wapenschilden o.a. van het oude hertogdom Brabant (waarvan Antwerpen de nationale haven was), dit is de Brabantse leeuw en het wapen van Filips II. Tijdens de Spaanse furie in 1576 brandde het stadhuis af; alleen de buitenmuren bleven over. In 1794 houden er Franse troepen lelijk huis : het meubilair wordt gestolen of verbrand. In 1858 wordt het vanbinnen en vanbuiten grondig opgeknapt. De open binnenplaats wordt overkoepeld en er komt een monumentale marmeren eretrap. 
