Het lijkt wel of onze politici hun tijd verdaan hebben met de ellelange besprekingen over de nieuwe staatshervorming. Op wereldniveau is men met heel wat anders bezig dan het splitsen van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. We hebben allesbehalve reden om te juichen. Sinds de Tweede Wereldoorlog waren de problemen in dit land nooit zo groot. En mocht Nederland in hetzelfde schoentje zitten dan zou ik zeggen dat we er niet kunnen aan doen. Dat de oorzaken van politiek-geologische aard zijn. Maar niets is minder waar. Onze buurlanden Nederland, Duitsland en zelfs Frankrijk doen het beter.

Nochtans hebben wij het meeste politici per inwoner van alle Westerse democratieën. Gaat er dan nergens een belletje rinkelen? Zou het niet kunnen dat net het groot aantal politiekers in de land mede-oorzaak is van de economische malaise? Hebben wij nu werkelijk pakweg 600 parlementariërs en 60 ministers nodig? Neen, absoluut niet. Nochtans durft geen enkel politicus aan zijn eigen soortgenoten te raken. Er zal wellicht een revolutie nodig zijn, een eigen "Arabische lente" om deze politieke structuren te hervormen. Maar dat maakt een hervorming van onze politieke instellingen niet minder noodzakelijk.

De bevolking kreunt nu al onder de economische crisis en dan zijn de nieuwe maatregelen van Elio Di Rupo nog niet eens van kracht. En er hangt ons wel wat boven het hoofd: Belastingen op alles wat volgens de Waalse socialist luxe betekent: Mooie auto's, dividenden, roerende voorheffing, meerwaardebelastingen...Eigenlijk hangt onze volledige welvaart aan een zijden draadje. Onder het motto van de rijken te belasten, viseert de toekomstige premier de werkende Belg in het algemeen, en de Vlaming in het bijzonder. Natuurlijk dat de Waalse socialist zijn eigen kiespubliek veilig wil stellen. Hij ziet het helemaal niet zitten om iets te ondernemen tegen de hangmatsolidariteit. Het is te leuk om van de sociale zekerheid te profiteren. Ook aan de migratietoeloop wordt er niet geraakt. Totaal onbegrijpelijk. Een land in problemen tracht terug te plooien op haar eigen dynamiek. Bij ons dweilt men met de kraan open. Men pakt de werkende mensen aan, terwijl men het profitariaat laat voortbestaan.

In feite is deze economische malaise te wijten aan het falen van onze politieke klasse. En eerlijk gezegd, ik heb nog het minste vertrouwen in onze politieke leiders. Net zoals men in Italië nu een regering van technocraten aan het vormen is, zou men dat beter ook bij ons doen. Over alle partijgrenzen heen heeft dit land nood aan een uitzonderingsregering die is samengesteld uit de intelligensia van dit land: professoren economie, filosofen, wetenschappers e.d. Pas dan krijgt men ministers die "dienaars" zijn van het volk en niet carrièrejagers die vooral begaan zijn met hun eigen status en geld.
 





Stijgende rente zet domper op beurs

Euronext Brussel ging vandaag na een vrij positieve start alsnog in de min. De Bel20 zakte met 1,57 procent tot 2.089,04 punten. Een stijgende rente was de oorzaak.