Inge Vervotte besliste vanmiddag om op te stappen uit de federale regering. Naar aanleiding van haar onstlag stuurde ze een open brief naar de pers. Daarin licht ze haar beslissing om geen deel meer uit te maken van de federale regering toe. Lees hieronder de integrale versie van die brief.
Geachte leden van de pers,
De gebeurtenissen van de voorbije weken hebben een diepe indruk op mij nagelaten. De aangerichte menselijke en politieke schade bij Jo Vandeurzen en Yves Leterme verplichten mij om grondig na te denken. Ik ben een politica, maar bovenal een mens. Yves, Jo en ik voerden samen intensieve campagnes in 2003, 2004 en 2007, waarbij we stap voor stap samen werkten voor een overwinning van CD&V. Die overwinning hebben we mede te danken aan de uitstekende samenwerking op topniveau en het vertrouwen dat we hadden in elkaar, ons programma en onze partij.
Samenwerking en vertrouwen zijn fundamentele basisvoorwaarden voor mij om aan politiek te kunnen doen. Ik heb er dan ook steeds bewust voor gekozen om geen onafhankelijke koers te varen binnen de partij of de regering, maar om loyaal samen te werken. Ook in de besluitvorming en de communicatie heb ik die houding consequent gevolgd. Die basisvoorwaarden zijn voor mij vandaag niet vervuld.
Na het ontslag van de regering heb ik intern duidelijk gemaakt dat opnieuw in een regering stappen tot 2011, waarbij enkel Yves Leterme en Jo Vandeurzen vervangen worden, voor mij niet verdedigbaar is. Zij hebben hun verantwoordelijkheid genomen omdat ze van oordeel zijn dat verdachtmakingen aan hun adres, onverenigbaar zijn met bestuursverantwoordelijkheid.
Zij hebben in eer en geweten gehandeld, maar ik kan er geen vrede mee nemen dat enkel de CD&V-ministers deze houding aannemen. Iemand doorschuiven naar het voorzitterschap van de Kamer hoort daar niet bij. Iedere partij is uiteraard verantwoordelijk voor de mensen die zij naar voren schuift, maar de premier is verantwoordelijk voor een hele ploeg. En die ploeg moet geloofwaardig zijn.
In die omstandigheden lijkt een beperkt kabinet met een beperkt programma tot aan de verkiezingen in juni 2009 mij de beste manier om geloofwaardig besturen en het herstellen van het vertrouwen, met elkaar te verzoenen.
Ik wil heel duidelijk zijn: het gaat mij helemaal niet over de persoon van Herman Van Rompuy. Ik heb het volste vertrouwen in zijn kwaliteiten, kennis en kunde (net zoals in die van andere namen die genoemd werden als premier, zoals Jean-Luc Dehaene of Marianne Thyssen).
Binnen de geschetste omstandigheden acht ik mezelf niet in staat om in een regering te stappen. Ik kan geen vrede nemen met de genomen beslissingen en kan er dus ook geen deel van uitmaken. Ik zie mezelf niet in staat om de gemaakte keuzes te verdedigen of uit te dragen.
Ik weet dat ik mensen teleurstel, maar ik doe aan politiek vanuit wie ik ben als mens en hoe ik in het leven sta. Consequent zijn met mezelf hoort daarbij. Dat is de enige manier om met overtuiging aan politiek te kunnen doen.
Ik ben vele mensen dankbaar, vooral mijn naaste medewerkers die met volle overtuiging het beste van zichzelf hebben gegeven gedurende jaren, alsook de vrijwilligers en militanten die het altijd voor mij opnamen en vele inspanningen leverden. Uiteraard mogen zij en alle andere christendemocraten op mijn engagement blijven rekenen.