Goede morgend , goed geslapen, maar 2 keer wakker geweest. Eerst douchen en dan ontbijten. Een redelijk goed ontbijt. Nog een bezoekje aan het toilet door bijna iedereen en rijden ! We starten al direct goed, we gaan de hoogste bergpas van Europa op "De Bonnet" 2802 m hoog. Alles open , geen sneeuw meer, en weinig wind, het kan niet beter zijn. Boven aangekomen stoppen voor de nodige foto's en het uitzicht. Nog 600 meter hoger (waar je te voet naar kunt) staat een kraaiennest als uitzichtpunt. Dat moet mooi zijn maar niemand van ons heeft zin om dit te doen. De gebeurtenissen van de vorige dag zijn vergeten. Dit dachten we toch, tot Patrick er weer de sloffen inzet en aan zijn dagelijkse race praktijken begint, want de honger begint bij (grote) Rita al weer te knagen er moet namelijk om 12 uur gegeten worden. Ik moet tanken en we zien dat er aan het tankstation ook een retaurantje aan is. Patrick is ondertussen al doorgereden met Rita om een bakker te zoeken waar ze twee koffiekoeken en een broodje koopt om te nuttigen. Wij besluiten om in het restaurant een omeletje te eten , dit was wel een klein beetje tegen de zin van (grote) Rita en zij at dan ook haar broodje op. Terug vertrokken, de tour een beetje aangepast omdat we op een folderke een foto van een kloof zien staan hadden daar vlak bij. Deze gingen wij ook bekijken. zo gezegd zo gedaan, maar, uiteindelijk heeft niemand de kloof gezien daar we er weer voorbij gekoerst zijn. We gaan ook nog een meer bekijken en waar (grote) Rita wil gaan zwemmen maar niet mag van Patrick. Ze houd het dan maar bij pootje baden. Ondertussen tikt de klok verder en gaan we weer stilaan naar etenstijd. Twee restaurants opgezocht maar alle twee nog gesloten voor eten. In Frankrijk kan je namelijk op de meeste plaatsen maar vanaf 19.00 uur eten. We besluiten dan maar om de warme maaltijd te nuttigen in het hotel. D.w.z. hoe snel kunnen we de laatste 96 km rijden? Het is nu 17.00 uur. Dat blijkt zeer snel te kunnen, volg de Patrick maar eens dan weet je het wel. Allé om +/- 20.00 uur aangekomen in het hotel, ik hoef niet meer te eten maar ons (kleine) Rita wel. Aan tafel laat (grote) Rita vallen dat ze vandaag haar grenzen serieus heeft moeten verleggen om zo laat pas nog te eten. Maar je ziet dat het kan. Waar een wil is , is een weg en er is nog niemand doodgegaan van iets later te eten. Bij veel mensen in deze wereld zou je hen gelijk welk uur van de dag of nacht mogen roepen om te eten. Het hotel is zeer mooi en goed , met zwembad waar we dan ook gretig gebruik van zullen maken. Morgen wordt er NIET gereden, joepie, en door ons (ik en ons Rita) overmorgen ook niet. Dus Rust, maar we houden je morgen, (vandaag) verder op de hoogte van onze reis met hindernissen. Slaapwel en tot morgen.
Goede morgend , weer een nieuwe dag met een lekker ontbijt. Redelijk uitgerust beginnen we met goede moed aan dag 3 van onze (mooie) reis. Vandaag moeten er maar 350 km gereden worden, dus dat zou een rustige dag moeten worden was het niet dat deze rit volledig door het Alpen gebergte liep met veel , nee zeer veel bochten. We rijden direct dwars door Geneve in Zwitserland van Geneve terug Frankrijk in dan Italië en terug naar Frankrijk. Uiteindelijk moeten we toch weer flink de sokken erin zetten om op tijd in het hotel te kunnen zijn. Tussen de middag word er een broodje genuttigd. Op tijd en stond word er gestopt voor een kommeke koffie waar ons (grote) Rita uitstekend voor zorgt. Dit mag ook wel eens gezegd worden, want ze maakt s'morgens twee thermoskannen met warm water zodat diegene die zin hebben in thee of koffie naar wens bediend kunnen worden. Ze moet het toch allemaal maar willen doen. Enfin, we rijden en we rijden en we rijden recht naar een plaats waar er te eten valt. een beetje voor het hotel vinden we een restaurantje dat open is. Stilaan kei kapot en veel pijn loopt de conversatie hoog op, zo hoog dat wanneer we stoppen op de parking van het hotel de bom pas echt barst. het komt tot een ruzie en onze Armin maakt zich zo kwaad (te kwaad) dat ik tegen ons (kleine) zeg:"helm op en wegwezen hier". ik wordt zowel door Patrick als door (grote) Rita tegen gehouden. Waarvoor mijn dank want dan zou de reis voor iedereen naar de bom zijn geweest. Ik strijk een hand over mijn hart en we leggen het bij. Waarover en waarom we ruzie hadden lijkt mij vrij privé daarom zal ik er op de blog niet verder over uitweiden. Uiteindelijk alles nog maar eens van de motor geladen en naar de hotelkamer. Samen met Patrick nog een pintje gedronken en onder de wol. We hebben vandaag weer heel veel mooie dingen gezien en genieten in ons bedje nog na van de dag. Natuurlijk praten wij nog na over het gebeurde geval en nemen uiteraard voorlopig al een besluit voor de toekomst. Wat de volgende dagen brengen, lezen we morgen (vandaag) verder. Dan rijden we door tot Pertuis ons eindbestemming voor twee dagen. Wel te rusten en tot morgen. (nog geen foto's).
Goede morgen beste vrienden. Vandaag vertrekken we uit Saint die Des Vosges in de vogezen voor een rit van 414 km tot in Thoiry midden in de Alpen. Ontbijt op zijn frans en stipt om 8 uur zijn we aan het rijden zoals afgesproken al was het met enig tegensputteren van één iemand die liever om een uur of negen had vertrokken. De Vogezen goed en wel uit komen we in het Jura gebergte vandaar gaat het regelrecht naar de Alpen waar de bergen en de cols steeds hoger werden. Met enige schrik van (kleine) Rita daar die een ongelooflijke hoogtevrees heeft maar steeds meer en meer begon ze te genieten van elk zicht. Ik kan dit zeer goed begrijpen daar zij dit nog nooit heeft gezien. Tegen de middag had ze zoveel foto's gemaakt dat de batterij van het fototoestel leeg was. En dit allemaal vanop de motor al rijdend. Toch bleek er die dag al een minpuntje in te zitten , Patrick was tot het besef gekomen dat de ritten inderdaad veel te lang waren. In eerste instantie voor mij omdat mijn lichaam zo'n zware dagen onmogelijk aan kan, maar ook voor zijn vrouw (grote) Rita die om 12.00 uur en om 17.00 uur moet eten wat uiteraard met zo'n lange ritten onmogelijk blijkt. Dat resulteert in wrijvingen. Daardoor komt het dat er praktisch niet gestopt kan worden en gekoerst wordt van eten naar eten. Naar mijn mening soms bij het gevaarlijke af, inhalen met tegenliggers en in de bochten, en wanneer wij deze instelling niet willen volgen wordt er vies gekeken. Ik zeg nog eens dat ik met vakantie ben en het jachtige heb thuis gelaten maar dit is niets gekort. het wordt echt racen. Daar wil ik niet aan meedoen ik herhaal dat ik al eens in het ziekenhuis gelegen heb en dit niet nog eens wil. Er wordt voor 10 minuten begripvol op gereageerd en dan begint het weer.Marc blijft steeds meer en verder achter, waarom ?? het is toch best een zeer goed motorrijder. Enfin , deze dag eindigt alsnog met veel plezier , want ruzie zou alleen de reis maar bederven. Om 20.30 uur zijn we dan in ons hotel (bekaf) en kruipen na het douchen dan ook gelijk in bed. Zal dit de volgende dagen nog escaleren of niet. We lezen het morgen. Wat betreft de foto's, mijn excuses maar ik zal eerst nog wat moeten studeren en raad vragen op afstand aan mijn vriend Kees. Van zodra dit gelukt is zet ik de foto's op de blog. Slaapwel
Wij weg: Eindelijk na er zo lang naar uitgekeken te hebben zijn we vertrokken. Zoals afgesproken staat Marc en Cristianne om precies om 6 uur op de stoep gepakt en gezakt. Natuurlijk hebben die maar de helft aan bagage bij tegenover wij , maar die hebben dan ook al een stuk meer reiservaring tegenover wij (Armin &(kleine) Rita). Enfin om 6.20 uur waren we aan het rijden richting parking Waarloos waar we om 7 uur afgesproken waren met Patrick en (grote) Rita maar die kwamen we op de autostrade al tegen. Nog even gestopt op de parking en Marc had het natuurlijk gepresteerd om 3 mini flesjes Cava mee te nemen om op de reis te toasten, zo gezegd zo gedaan. S'morgens om 7 uur cava , hoe vertrekken wij? (tipsy ????). Op onze eerste dag moeten er 475 km gereden worden waarvan een 200 autostrade de rest binnendoor tot in de vogezen. We hadden allemaal een knapzakje mee om dit tussen de middag te nuttigen. De reis verliep voorspoedig en de kilometers werden dan ook in no time er door gejaagd. D.w.z. dat we die dag een gemiddelde snelheid van 75 km/uur hebben gehaald. Rond een uur of 4 zijn we gestopt aan een stuwmeer waar Patrick zich niet liet kennen en in zijn onderbroekje het water in dook.(zie foto). Om half 6 hebben we ons avondmaal genuttigd en zijn we naar het hotel gereden waar we rond 8 uur waren. Gedouchst en nog een glaasje wijn gedronken (de 5 vrienden toch), ik was naar mijn kamer gegaan om nog wat op mijn blog te zetten, maar geen internet dus wachten tot een van de volgende dagen tot ik internet heb. Enfin al bij al best een leuke dag gehad, en met volle teugen van het motor rijden genoten. Voor het vertrek had ik nog nieuwe banden op mijn bmw-ke laten leggen, wel nog nooit heb ik zo'n goeie banden gehad op mijn motor. Deze schoentjes plakken echt aan het wegdek, als ik niet beter zou weten zou ik denken dat ze de weg continu met lijm ingesmeerd hebben , on-voor-stel-baar !!! Samen met het vrouwke sluiten we de dag af om 10.30 uur, nog even T V maar te moe om te kijken dus oogjes toe en morgen om 6.30 uur weer op. Wat zal de dag van morgen brengen met 375 km te doen volledig binnendoor in de bergen door de vogezen tot in het Juragebergte aan het meer van Geneve. (misschien iets teveel van het goede ? Wie zal het zeggen , de toekomst morgen.
Dit is mijn eerste verhaal op mijn blog. Dus verwacht niet teveel, want ik moet er nog inkomen en sta bijlange na nog niet zo ver als mijn vriend Kees wie hier volledig in thuis is.
We zijn nog niet aan het pakken maar het begint te kriebelen. Afgelopen zaterdag zijn onze vrienden met wie we samen gaan reizen nog langs geweest en hebben nog enkele details besproken. De meeste onder jullie weten natuurlijk wel dat mijn lichaam niet meer de staat van nieuw heeft. Met +/- een dertig tal breuken in mijn ribbenkast welke niet meer willen helen en dus zomaar wat rond hangen in mijn body, met een open hartoperatie achter de rug, met maar één long en zonder milt is het geen allerdaags gegeven om zomaar een eind met de motor te gaan reizen. Daarbij komt dat ik alle dagen een 21 tal pillen moet innemen zonder rekening te houden met de nodige morfine als pijnstilling. Niet tegenstaande beginnen wij eraan met volle moed en overtuiging dat het gaat lukken, natuurlijk moeten er op tijd rustpauzes ingelegd worden. Dit is uiteraard verschillende keren besproken met de vrienden (Marc & Cristianne en Patrick & Rita), misschien kan er tijdens het beschrijven van de reis wat onduidelijkheid ontstaan daar er twee Rita's zijn die van Patrick en die van mij, maar dat hoor ik dan wel aan jullie reacties. De foto's van de motoren volgen nog tijdens de reis daar ik die nu nog niet heb: In ieder geval, de Marc rijdt met een BMW 1200 RT (de ultieme tour-machine) de Patrick met een Goldwing 1500 (het salon der motoren of ijscokar). Ikzelf rij met een BMW 1200 CL ook al een betrekkelijk oud beestje van 9 jaar. Ze doen het allemaal opperbest en kunnen de reis gemakkelijk aan zonder problemen.(normaal). De eerste dag moeten er door ons (Marc & ik) een 540 km worden afgelegd van Essen naar Saint Die des Voges van deze 540 km zijn er een kleine 200 km autostrade en de rest gaat allemaal binnendoor wat uiteraard veel gezelliger en plezanter rijden is dan autostrade. Je ziet en beleefd meer. Een beetje geluk (of tegenslag) zoals je het noemen wil, want ik kan op mijn motor een sigaretje aansteken en oproken want stoppen voor te roken doen ze natuurlijk niet want ik ben de enige die rookt. Maar we zullen toch regelmatig moeten stoppen om mijn lichaam te laten bekomen, want het zullen zondermeer zware ritten worden voor mij. Normaal gesproken rij ik maar een kleine 300 km per dag tenzij het autostrade is dan kan ik er meer doen omdat je er dan op dezelfde tijd meer kan doen. Een zes-tal uurtjes per dag op de motor is voor mijn kapotte body meer dan genoeg. Maar we zien wel, laten we hopen dat allemaal wat mee valt. Dus op 10 aug. 2013 vertrekken wij om 6 uur om onze vakantie aan te vatten. Vanaf dan ga ik proberen om alle dagen een verslag met wat fototjes op mijn blog te zetten. Hopelijk zullen er nogal wat lezers zijn die mij van repliek dienen. We zien het wel verschijnen? Tot 10 aug, s'avonds. Voorvakantiegroetjes van Armin & Rita
10 Aug. 2013
