Lieve zakkers en zittenblijvers, dat schoolsysteem van ons is zó krom

Lieve zakkers en zittenblijvers,

Vandaag richt ik mij tot jullie. Het schooljaar zit erop en het is je niet gelukt. Je moest toekijken hoe de vlag werd gehesen voor je klasgenoten, je hebt hun examenfeesten meegevierd en zelfs met je best gefabriceerde glimlach hun diploma-uitreiking bijgewoond. Of je keek toe hoe jouw basisschoolgroep een doorschuifmiddag had, maar voor jou was er niks door te schuiven. Toch wil ik je van harte feliciteren. Want je kon weleens het meest hebben geleerd van iedereen.

Ik weet niet waardoor het mis is gegaan. Misschien gingen je ouders dit jaar uit elkaar, waardoor de vaste grond onder je voeten verdween. Of werd je ziek, zodat het je aan energie ontbrak. Werd je zo verliefd, dat er niets anders meer naast kon bestaan. Of werd je gepest, waardoor schoolgang een martelgang was. Misschien deed je je stinkende best maar bleek het uiteindelijk gewoon niet genoeg. En dus moet het opnieuw of op een andere plek.

het goede leven

Het zou maar zo kunnen dat je je nu een loser voelt. Omdat je niet voldeed aan wat er van je werd gevraagd. Maar dat is niet waar. Dat is pertinent niet waar! Laat je nooit aanpraten dat goed en fout in het leven wordt uitgedrukt in vijfjes of zesjes. God maakt geen losers. Hij maakt mensen waar Hij wat in ziet. Soms met een knobbeltje waar wiskundige formules uitrollen. En soms met een vrucht waar veel vriendelijkheid in zit. Beiden zijn mooi en heel gewenst. Maar als je op school die eerste mist, kun je zomaar zakken, ook al ben je in die tweede uitzonderlijk begaafd. Het voelt soms zo krom dat het schoolsysteem zo werkt.

Ik zal je bekennen dat ik vaak droom van een school waar je het goede leven leert. Niet als bijvak voor als er nog wat tijd over is, maar als hoofdvak omdat de school dat het allerbelangrijkst vindt. Waar alles op z’n kop wordt gezet, zoals Jezus dat ook vaak deed. Daar hebben brutalen niet de halve wereld, maar daar is de hele wereld voor wie bescheiden is en vriendelijk blijft. Daar oefen je gerechtigheid, eerlijk delen, vredestichten en geduld. En als er tijd over is, komt rekenen of spelling aan de beurt. Natuurlijk wordt ook daar gepest. Maar als vredestichten een vak wordt, wil iedereen wel scoren. En wat dacht je van gerechtigheid. Als niet het resultaat van de toets maar je inzet ervoor wordt beloond.

Ach, ik weet het wel, de meeste dromen komen niet uit. Ik denk niet dat jouw school zo’n droomschool wordt. Daar komt gedoe van met de inspecteur. Dan wordt jouw school een zwakke school want de onderwijsdoelen worden niet meer gehaald. Vervolgens draait de overheid de geldkraan dicht en kan de school de deur gaan sluiten. Tenzij je iedere dag met een zak vol euro’s naar school komt om zelf de lessen te betalen. Maar dat is weer alleen voor de rijken weggelegd. Zitten we weer met díé ongelijkheid.

Mark Hall

Vergeef de school dat ze God niet zijn. Zij weten niet wat ze doen of ze doen niet wat ze wel weten. Vergeef het hen dat ze dingen belangrijk moeten vinden die in Gods nieuwe wereld echt niet zo relevant zullen zijn. Het leven hangt daar niet van af en jouw toekomst is nog lang niet verloren. Mark Hall, de zanger en liedschrijver van Casting Crowns zei laatst: ‘School heeft me geleerd dat ik minder ben dan ieder ander’ Hij had last van zijn dyslexie en kon zich maar moeilijk concentreren. Misschien herken jij dat op dit moment bij jezelf. Ik weet dat veel jongeren op latere leeftijd nog gepijnigd worden doordat zij in hun schooltijd van zichzelf zijn gaan geloven dat ze een loser zijn. Mark Hall is uiteindelijk gaan zingen en schrijven. Honderden christelijke liedteksten waarmee hij miljoenen mensen in de hele wereld met Gods boodschap weet te raken. God zag allang wat in hem, ver voordat hij het zelf kon zien.

Veel sterkte voor straks, om de moed bijeen te rapen voor een nieuwe start. God ziet wat in jou en ik wens je een leerkracht die ook met die ogen naar jou wil kijken. Dan ben je allang geslaagd!