22 juli 2017 om 03:00
Luister naar

Dominee Van Raalte en de Indianen in Noord-Amerika

In mijn Heimat Ommen is het Van Raaltehuis gered. Vaak fietste ik erlangs, naar kattebak. Hoe anders zag ons land eruit, toen ds. Albertus van Raalte (1811-1876) in 1839 in dat huisje kwam wonen! Een koninkrijk van slijk en sloppen. En de koning wilde de baas zijn in de kerk. Van Raalte ging voorop in de Afscheiding (1834): christenen vertrokken uit de Hervormde Kerk. Gek, dat onze catechisatie nooit verplaatst is naar dat huisje, enkele tientallen meters lopen. Je kunt nog zien waar hij zijn koe molk. En nu is het eindelijk gered van de sloop. Lokale PKN’ers en vrijgemaakten werkten broederlijk samen. Ondernemer Rudi Takman, eigenaar van het pand, vond ook dat er wel genoeg ouds en moois was gesloopt. Er reisde een delegatie uit Ommen naar Michigan. Oud-ND-commissaris Gerrit Jan te Rietstap (1940-2015) was daarbij. Waarom Michigan? Omdat Van Raalte de Mozes was geworden van de gereformeerde emigratie. De mensen waren arm, toen. En koning Willem I dreef die mensen in de hoek. Daarom volgde een stroom gereformeerden ‘dominie’ naar Amerika. Ze maakten de gevaarlijke oversteek onder zeil en bouwden de kolonie Holland op, in Michigan. Nu is Van Raalte in de VS bekender dan in Nederland.

Hij heeft in Salland de Vecht en de Regge nog in wilde bochten zien liggen. En de korhoenders vlogen je toen nog om de oren, je moest ze bijna van je afslaan. Krijg ik heimwee van. Maar de Nieuwe Wereld was nog veel ruiger, grootser. Een totaal ander landschap. Er woonden indianen! De gereformeerden hadden veel met hen te maken, vooral met de Ottawa-stam. Ze kochten grond van hen en ‘dominie’ stond erop dat zij een eerlijke prijs kregen en met respect behandeld werden. Soms ging het toch mis. Een jong kerklid van Van Raalte, James Veneklasen, kon in 1854 de verleiding niet weerstaan een otter te stelen uit een wildval van de indianen. De kerkenraad oordeelde dat hij in het openbaar schuld moest belijden. Want de Natives, de indianen, verdienden respect. Anno 2017 liggen Van Raaltes nazaten vaak met elkaar en zichzelf overhoop. Respect voor de Natives schiet er wat bij in, heb ik de indruk. Jammer, want de 21e eeuw is nu juist de eeuw van de inheemse volken. Ze kloppen op de deur van het Westen. En op de deur van de kerk! Daar lees je te weinig over. En veel gereformeerde kerken zwijgen er te onprofetisch over. Echt zonde. Maar wie weet ... De Vecht en de Regge zijn onlangs ook weer in de oude bochten gaan liggen.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Jan Willem Wits

Als je de twee minuten stilte moet afdwingen, kun je er net zo goed mee stoppen

Direct na de Dodenherdenking bij het Nationaal Monument op de Dam schreven de media over een ‘waardig’ verloop. Toen Jan-Willem Wits dat las, kon hij zijn ogen niet geloven.

Gerjanne van Lagen

Onze oppas heeft maar één wens: met mensen werken. Van betekenis zijn. Maar dat mag ze niet

De oppas van Gerjanne van Lagen kan niet goed schrijven en doet daarom schoonmaakwerk. 'Ik kijk haar aan, zie een schuw musje, met de potentie van een adelaar.'

nd

In elk nieuw huis komt ruimte voor huismussen, vleermuizen en gierzwaluwen; idee van Hugo De Jonge

Een gouden idee van minister Hugo de Jonge: elk huis dat vanaf nu nieuw wordt gebouwd, móet ruimte bieden aan huismussen, vleermuizen en gierzwaluwen.

Hans Werkman

Hoe ik dankzij Google achter een snipper van het leven van Sietje Bauling-Kuiper kwam

Het boekje lag onder de adem van de Amersfoortse Joriskerk op een oud vlooienmarkttapijt. Hans Werkmans vrouw kon het daar niet laten liggen. Daarna begon voor hem de zoektocht naar ‘S. Bauling. Kuiper’.

Lysanne van de Kamp werkt bij Micha Nederland en ontwerpt oogsttuinen.

Als je op dit moment helemaal in orde bent, dan is je medemenselijkheid dat niet

Wat Lysanne van de Kamp raakt is dat de hele wereld toekijkt, vastlegt en deelt hoe tienduizenden onschuldige burgers op de meest verschrikkelijke manieren vermoord worden, maar er toch nog steeds geen einde aan komt.

Feniks de la Fosse

Hun omgeving heeft moeite met het leeftijdsverschil. 'Mijn familie denkt dat ik in een midlifecrisis zit'

Vanaf het eerste moment was het goed, zegt een stel tegen Feniks de la Fosse. Toch krijgen ze bezwaar vanuit hun omgeving vanwege het leeftijdsverschil. 'Mijn ouders zien me als hun kleine meid die ze willen beschermen.'

Julia ter Beek is journalist en werkzaam in de ouderenzorg.

Een ontevreden en zieke man leerde mij iets waar ik nog bijna elke dag aan moet denken

Hij leidt een pijnlijk en oncomfortabel leven, is afhankelijk van zorg. Echt léven zat er voor hem niet meer in, was zijn idee. Aan Julia ter Beek vertelt hij dat hij van dode bloemen houdt.

Het tuinleven begint: laat de barbecue of vuurkorf niet roken als je om je buren geeft

TV-programma's over burenruzies houden ons een spiegel voor. Het is een wonder dat er nog vrede te vinden is op aarde, schrijft Reina Wiskerke. Begin met vrede stichten in je eigen tuin.

Annemarie van Heijningen-Steenbergen is schrijver en spreker.

Een dodelijk ongeluk en een schietpartij moet je niet dichtmetselen met vlugge christelijke oneliners

Een dodelijk scooterongeluk en een schietpartij lieten Alblasserdam in verbijstering achter. 'Alle zorgvuldig gekozen zinnen waren niet bij machte ons hart te verzachten', schrijft Annemarie van Heijningen.