In Finland kun je schrikken van de stilte
‘Een goede buur is beter dan een verre vriend’, plegen wij Nederlanders elkaar voor te houden. Finnen denken precies andersom. De buurman is hier de vijand.
Tijdens de korte maar heftige Finse zomer wordt volgens deze regel geleefd. De zon schijnt hier dan immers 24 uur per dag en zeven dagen in de week!
comfort verbannen
De Fin brengt de zomer – feitelijk de maanden juni en juli – door in een hut. Een optrekje van hout waaruit alle comfort is verbannen. Er staan een tafel met aan weerszijden een houten bank en een paar bedden. De keuken bestaat uit een plank met daarnaast een spoelbak en daarboven een kast.
Het sanitair bevindt zich buiten en bestaat uit een houten ton in een dito hokje, op flinke afstand van de hut om kwalijke geurtjes buiten te houden.
Er is in de verre omgeving geen stromend water te vinden en ook geen elektriciteit.
Drinkwater wordt bij het betrekken van de plek aangevoerd in jerrycans; het lichaam, kleren en de vaat worden gewassen in het meer of de plas waaraan de hut gelegen is. Warm water wordt verzameld in de houtgestookte sauna. Die ligt bij de steiger, waaraan ook een roeiboot is afgemeerd.
ascetisch
In deze ascetische omstandigheden brengt de Fin de tijd door met het hakken van hout, het plukken van bessen, het vangen van vissen, lezen (kan zonder lamp ook ’s nachts) en naar de einder turen. De enige verandering brengt het weer.
De tijd staat hier stil. Al na een paar etmalen zonder klok is het moeilijk vast te stellen of het dag of nacht is. De vogels zingen door, de temperatuur schommelt niet of nauwelijks, de zon glinstert zonder ophouden in de golfjes naast de steiger.
De meeste indruk maakt de stilte. De naaste buur is buiten gehoorsafstand gebracht en hetzelfde geldt voor de dichtstbijzijnde weg. Vliegverkeer is er niet en op het water wordt alleen maar geroeid.
Een Europeaan kan er van schrikken, van die oorverdovende stilte. Naar het Noorden toe houdt ook het vogelgezang op. Je kunt er verzeild raken in een bos, op een dag zonder wind. Toch klinkt daar een donkere roffel, als van de donder. Het is je eigen bloedsomloop ... <
Vrije tijd. Wij hebben zo onze ideeën wat je dan wel en niet doet. Maar Nederlanders die in het buitenland wonen, merken dat het ook heel anders kan. Vandaag: Joop Wassenaar in Finland.
