Hoe kan ik vertellen, wat ik voor je voel Het voelt zo leeg, dit is wat ik bedoel
Als ik je zie, zie ik een engel in een prachtig licht Kleuren vol geluk, verstoppen de tranen op je gezicht Een gelogen lach, de traan rolt zacht Eenzaam als je bent, gebroken van binnen Opgekropte emoties, je mond verkondigd gelogen zinnen Niemand die je snapt, onbegrijpelijk verloren Van binnen moet je huilen, alleen jijzelf kan het horen Je prachtige ogen, die doordringende blik Weerspiegelen emoties, in angst verstrikt Vertrouwt maar weinig mensen, vergooid haar wensen Wees niet bang, ik sta je bij Er is er maar één voor wie ik huil en dat ben jij Kloppend hart van hoop, dat er iemand voor jou is Hoe kan ik je gelukkig maken, hoe krijg ik die lach op je gezicht
Een prachtig huidje, zacht als fluweel Als je me aanraakt, klopt mijn hart in mijn keel De kus op je wang, smaakt zout Door de tranen die stroomden, het gevoel dat niemand van je houd Pak mijn hand en ga met me mee, sla je er doorheen Begin opnieuw, want je bent niet alleen Samen naar de horizon, waar de liefde ooit begon Je schoonheid is niet na te streven Ik kan niet begrijpen dat je zo achter bent gebleven. Nu blijf je liever bij mensen weg, je vertrouwd ze niet Dan blijf je weg kwijnen in je eigen verdriet Ga met me mee, ik laat je niet achter Kom dichterbij, mijn hart klopt steeds zachter Het wordt stil, daar staan we samen Nooit meer alleen, mijn perfecte dame
De levende geur van je zoete parfum Bedwelmt mijn zicht in de nacht Mijn zintuigen raken beslagen en verward Geblinddoekt weet ik je te vinden
Weelderige waterlelies van wantrouwen Blazen eenzame emoties naar het midden van de vijver De adem van de liefde Stokt verwaterd in mijn keel
Een quasi-emotie van verlangen Roept me naar je toe De zachte vingertoppen der liefde Maken mij onaantastbaar voor de rest
Ik word gewassen door het zoete water uit de rivier De geur van je parfum bedekt mijn hoornen huid Aardedonkere druppels zonder toekomst of verleden Sijpelen langzaam door mijn hoofd
Je onweerstaanbare feromonen roepen mij Als een teunisbloem in de avondstond De gretige geur dringt mijn neus binnen De bittere klanken der verlangens Krullen met de baan der aarde mee
Odeurademhalende poriën uit je huid Vervallen in de stilte van de nacht De markante melodie van je stromende bloed door je aderen Laat mijn gehoorzame hart sneller kloppen
De engelen der aarde zoeken tevergeefs naar jou Je bent verstopt door de wetten der natuur Je zoete parfum doet onze romance herleven Diepe indruk in mijn lippen door je zachte kus
Een donkerharige engel, Vervangt lawaai voor een indrukwekkende stilte Wanneer ze weggevlogen is Zal alles anders zijn
Ik denk vaak terug aan die zondag. De dag dat ik iets in je ogen zag. Die hemelsblauwe ogen van jou. Wist niet dat het me zo aangrijpen zou. Ik keek heel diep in je ogen. Ze vertelden me dat mijn gevoel niet had gelogen. Sindsdien zie ik je gezichtje steeds voor mij. Je glimlach maakte me zo blij. Je keek me wederom lachend aan. Ben dadelijk in de zevende hemel gaan staan. Je gaat een moeilijke periode door. Hoelang het ook duurt, ik wacht ervoor. Want weet, dat ik van je hou. Neen ik laat je niet in de kou. Je was er steeds voor mij. Net zoals je een tijdje geleden zei. Maar laat me alsjeblief gauw wat weten. Want die onzekerheid ligt aan me te vreten. Twijfels komen en gaan. Vragen over waar ik ga staan. Zal ik aan je zij lopen? Of komt er een teleurstelling aangeslopen? Maar die blik zal ik nooit vergeten. Hij zit in mijn geheugen vastgebeten. Die hemelsblauwe ogen van jou. Ze maakten me duidelijk dat ik van je hou.
Can you hear the rhythem of the silence? Do you know what comes afther the end.. can you feel my heart beating can you give me some air to breath in..
Can you feel the rhythem of the silence.. right now it's rumbling in my head did you know that silence could speak.. it's meaning more than spoken words, indeed..
That rhythem of silence, it's killing me slowly It whispers in my ear when I bleed
The rythem of silence, 24/7 in my head makes that I command
